Που έχει καταντήσει η μουσική βιομηχανία?

[andreapaog328]

nicki minaj, taylor swift, rihanna, ariana grande, justin bieber και δεν ξέρω'γω ποιόν άλλο ατάλαντο...

 

 

λιγα για το αριανακι ε

[technology_guy]

λιγα για το αριανακι ε

Πλάκα πλάκα η αριάνα έχει φωνάρα. Από τις λίγες, πραγματικά.

[hexenlord]

Γιατί να πρέπει να συνεχίσουν οι σκληρές κιθάρες; Επειδή σου αρέσουν εσένα; Και εάν δεν συνεχίζουν, "που πάει η νέα μουσική";

 

​Δεν πρεπει. Συνεχιζουν ετσι και αλλιως αλλα όχι στο βελινεκες των μπιγκ 5 που σου ανεφερα. Το τι αρεσει σε μενα καμια σημασια δεν εχει. Θα συνεχιζουν ασχετα με το τι θελω/αρεσει σε μενα.

 

Προσωπικά, θεωρώ μεγάλο τον Jelly Roll Morton και εντελώς μπούρδες ό,τι ανάφερες. Αλλά ragtime και charleston δεν θα ξαναβγεί. Τι να κάνουμε;

 

Εάν μερικοί θεωρούν ότι μουσική είναι μόνο ό,τι μάθανε να ακούνε και δεν μπορούν να δούνε νέα πράγματα, τότε έχουν όντως αρτιοσκλήρωση (ή όπως γράφεται).

 

Κοιτα,  μπορω να αλλαξω ολες τις αποπανω μεταλ μπανετς στο ποστ μου με rock ηχο (από bon jovi & Guns μεχρι led, Rainbow & rush. Επισης μπορω να κανω ακριβως το ιδιο με pop μπαντες (από Μαντονα και Πετ σοπ μεχρι μιχαλακη..). Ισως με λιγο φρεσκάρισμα (μουσικης) μνημης  να μπορω να κανω το ιδιο για dance σκηνη και χιπ χοπ. To point μου το βλέπεις? Δεν είναι το οργανο η το ειδος ,αλλα η πιοτητα (Σιμητης) που εχει παει στα ταρταρα (συγκριτικα παντα).

 

Τελος αν είναι μπουρδες τα συκροτηματα που ειπα... εχεις το δικαίωμα της υποκειμενικης σου αποψης αλλα εισαι borderline αφοριστικος.

 

Θέλουν ή όχι μερικοί, στην εποχή μας υπάρχουν καλλιτεχνικά διαμάντια (όπως και σε κάθε εποχή, π.χ. θεωρώ μπούρδες τους Tool αλλά καταλαβαίνω την σημαςία τους και πάντα οι Iron Maiden με DiAnno θα έχουν μία θέση στην καρδιά μου). Επίσης, στην εποχή μας υπάρχει καλή αναβίωση της rockabilly σκηνής (π.χ. από Βέλγους και άλλους) κάτι που, εμένα προσωπικά, μου αρέσει ιδιαίτερα. Πέρα από το προσωπικό ενδιαφέρον, υπάρχουν και άλλες σκηνές που αναβιώνουν.

 

Τέλος, υπάρχουν σκηνές που δεν θα αναβιώσουν ποτέ. Από τα μεσαιωνικά και τον Λουλή μέχρι ρεμπέτικα, ragtime, big bands και garage σε φάση sonics. Για άλλες σκηνες που δεν γνωρίζω δεν μπορω να μιλησω.

[groot]

Δεν είναι θέμα γούστου μόνο.

 

Στην εξέλιξη της μουσικής υπάρχουν συγκροτήματα ή/και καλλιτέχνες που είτε ρυθμικά, είτε "ηχοχρωματικά" είτε πολιτικά/πολιτιστικά προσέφεραν τόσα που μετατράπηκαν σε ακρογωνιαίους λίθους της μουσικής.

 

Αυτό συνεχίζει και δεν πρόκειται να σταματήσει ποτέ.

 

 

 

Το πρόβλημα είναι ότι μερικοί δεν μπορούν να δουν τίποτα άλλο πέρα από το γούστο τους στα 14.

Hexenlord, το point σου το είδα. Εσύ δεν θέλεις να δεις τίποτα άλλο.

 

 

Αυτά που σου αρέσουν εσένα, ήταν μία στιγμή στο χρόνο στην εξέλιξη της μουσικής. Με την δική τους μεγάλη ή μικρή σημασία.

 

Εάν είσαι κολλημένος εκεί επειδή "γεμίζανε στάδια", με γεια σου με χαρά σου. Σκέψου, εάν σε παίρνει από θέμα κολλήματος, όμως ότι και μετά τον Μπετόβεν δεν άλλαξε και πολύ η μουσική. Αυτός έφερε τον συγκερασμό. Όποτε; Δεν αξίζει κανείς άλλος;

 

Ή, είχαμε την βασική αρμονία από Πλάτωνα. Τέρμα; Τελείωσε η καλλιτεχνική δημιουργία προ αρχής χριστιανικής χρονολόγησης;

 

Υ.Γ. Και ναι, ό,τι ανέφερες δεν είναι μία τρίχα από τα αχαμνά του Morton, του Charlie Christian κτλ. Όπως αυτοί δεν είναι μία τρίχωμα από τα αχαμνά του Wagner. Κτλ κτλ κτλ.... Μέχρι τα γρηγοριανά μέλη έχουμε αρκετά παραδείγματα.

Υ.Γ.2 φυσικά το "δεν είναι μία τρίχα από" είναι εντελώς θεώρηση που μυρίζει ναφθαλίνη, vix, οινόπνευμα εντριβών και κολώνια μυρτώ από το φεγγάρι.

[Apoll]

Εγώ ένα έχω να πω. Προσπαθώντας να ακούσω το UK Τοπ 20 πριν δυο εβδομάδες όσο οδηγούσα, τα 18 τραγούδια είχαν την ίδια μουσική και ρυθμό. Τα λόγια και ο τραγουδιστής άλλαζαν μόνο.

 

Αυτό δεν γινόταν από το 2002 και πριν.

[redhotstef]

Απ οτι εχω παρατηρησει η ξενη ποπ σημερα δινει πιο πολυ βαση στο στιχο και οχι στη μουσικη. Για αυτο και δεν μου αρεσουν προσωπικα.

Τα ελληνικα καψουραδικα το ιδιο, αν και με τον παντελιδη πχ που επαιζε κιθαρα μου εκανε εντυπωση, διοτι με κιθαρα κυριως τραγουδας ροκ κομματια η εντεχνα.

 

Πιστευω οτι εχουν εξαντληθει οι μουσικες, οτι καινουριο ακουμε μας θυμιζει κατι παλιο, που πιστευουμε ηταν καλυτερο. Ευτυχως τα παλια τραγουδια δεν ξεχνιουνται και ακουγονται ακομα. Οπως για παραδειγμα η καιτη γαρμπη ξαναεπεστρεψε στις πιστες πριν κατι μηνες με τα παλια της τραγουδια.

 

Modern talking... Αγαπη μονο!!

[ikaruga24]

Ως πρώην ιδιοκτήτης δισκαδικου δεν θα ξεχάσω τις ατελείωτες ώρες που ξοδευα και μόνος αλλά και με πελάτες για να βρίσκουμε διαμάντια ή τραγούδια με συγκεκριμένο θέμα κτλ κτλ. Αυτό που λείπει από τη σύγχρονη μουσική σκηνή είναι το κύρος και η διαχρονικοτητα. Τραγούδι βγαίνει, ακούγεται λίγους μήνες, τραγούδι ξεχνιεται. Γι αυτό και πλέον η όλη παραγωγή είναι "εύκολη", γιατί κατανάλωση και άγιος ο Θεός όπως σε όλα.

 

Φυσικά αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πλέον καλά κομμάτια, απλά δεν εκθιαζονται όπως γινόταν παλιότερα. Ίσως αυτό είναι και το θέμα και όχι ότι δεν βγαίνουν πλέον καλά κομμάτια.

[hexenlord]

Δεν είναι θέμα γούστου μόνο.

 

Στην εξέλιξη της μουσικής υπάρχουν συγκροτήματα ή/και καλλιτέχνες που είτε ρυθμικά, είτε "ηχοχρωματικά" είτε πολιτικά/πολιτιστικά προσέφεραν τόσα που μετατράπηκαν σε ακρογωνιαίους λίθους της μουσικής.

 

Αυτό συνεχίζει και δεν πρόκειται να σταματήσει ποτέ.

 

 

 

Το πρόβλημα είναι ότι μερικοί δεν μπορούν να δουν τίποτα άλλο πέρα από το γούστο τους στα 14.

Hexenlord, το point σου το είδα. Εσύ δεν θέλεις να δεις τίποτα άλλο.

 

Δεν το συνεχιζω γιατι λαμβανεις ντε φακτο και α' πριορι πως εχω κολλησει στα 14 (γουατεβα ηλικια). Δεν υπαρχει ουτε λογος ουτε χρονος να σου (από)δειξω πως ακολουθω τα μουσικα μου ακούσματα μεχρι σημερα και τρελαίνομαι να ανακαλύπτω νεα διαμαντάκια όπως ειπε και ο Ικαρουγκα. Και να ξες, που μαλλον ξες, πως αυτό συμβαινει κατά κορον σε αυτους που αρέσκονται σε σκληρη μουσικη (αλλα όχι μονο ε) καθως γουστάρουμε εξωφυλλα, βινυλια, λιμιτεντ εκδοσεις, βιβλιαρακα κοκ.

 

 

 

 

Αυτά που σου αρέσουν εσένα, ήταν μία στιγμή στο χρόνο στην εξέλιξη της μουσικής. Με την δική τους μεγάλη ή μικρή σημασία.

 

Εάν είσαι κολλημένος εκεί επειδή "γεμίζανε στάδια", με γεια σου με χαρά σου. Σκέψου, εάν σε παίρνει από θέμα κολλήματος, όμως ότι και μετά τον Μπετόβεν δεν άλλαξε και πολύ η μουσική. Αυτός έφερε τον συγκερασμό. Όποτε; Δεν αξίζει κανείς άλλος;

 

Ή, είχαμε την βασική αρμονία από Πλάτωνα. Τέρμα; Τελείωσε η καλλιτεχνική δημιουργία προ αρχής χριστιανικής χρονολόγησης;

 

Υ.Γ. Και ναι, ό,τι ανέφερες δεν είναι μία τρίχα από τα αχαμνά του Morton, του Charlie Christian κτλ. Όπως αυτοί δεν είναι μία τρίχωμα από τα αχαμνά του Wagner. Κτλ κτλ κτλ.... Μέχρι τα γρηγοριανά μέλη έχουμε αρκετά παραδείγματα.

Υ.Γ.2 φυσικά το "δεν είναι μία τρίχα από" είναι εντελώς θεώρηση που μυρίζει ναφθαλίνη, vix, οινόπνευμα εντριβών και κολώνια μυρτώ από το φεγγάρι.

[bluesattack]

 Και να ξες, που μαλλον ξες, πως αυτό συμβαινει κατά κορον σε αυτους που αρέσκονται σε σκληρη μουσικη (αλλα όχι μονο ε) καθως γουστάρουμε εξωφυλλα, βινυλια, λιμιτεντ εκδοσεις, βιβλιαρακα κοκ.

 

Αλλοι δινουν μεγαλη σημασια στο μουσικο φορματ και στην συσκευασια , αλλοι λιγοτερη , αλλοι καθολου.Οποτε οι παλιες καλες μουσικες εποχες  συχνα εχουν να κανουν και με αυτο.

Βεβαια τις εποχες εκεινες συχνα μαζι με ενα δυο καλα κομματια φορτωνοσουν αναγκαστικα  και καμμια δεκαρια μαπες.Μετα βρηκαν και την απαραιτητη δικαιολογια για αυτο.Εφταιγε η πειρατεια και τα μειωμενα εσοδα για την υποβαθμιση της ποιοτητας.Μετα ηρθαν οι ψηφιακες πλατφορμες

[alex_000]

Ειπε ο γκρουταρας και ο φωταρας.

 

Και ας πουμε εγω ως είμαι γεροπαράξενος και μπισμπικης και εχω τα μυαλα κολλημένα στα 90ς γιατι είμαι και οπισθοδρομικος και παλιαολαγνος και δεν ξερω να συνταξω και μια προταση γιατι οι 12 στις δεκα λεξεις είναι "και".

 

Εσεις με την αποψαρα σας δειχτε μου ένα νέο αλπουμακι που να πλησιαζει το draconian times (φτανει=βλασφημια!).

​Σε σκληρο ηχο τι εχει να δειξει η ποστ-μπιγκ 5 σκηνη (Metallica/Iron/black/Judas/AC) από αποψη βελινεκους?

 

Μηπως Avenged7X?Korn?Slipknot?Disturbed?

 

Οι μονοι που σωζουν τη μπαλα καπως είναι οι Mastodon & Tool και παλι δεν γεμιζουν αρενες όπως οι αποπανω και αν το κανουν είναι σε φεστιβαλ όχι σε μεμωνομενη περιοδεια.

Μια που έπιασες μεταλ δεν υπήρχε μετάλας στα 90ς που να μην σνομπάρε τα 90ς και μάλιστα να θεωρούσε σκουπίδια ότι βγάζανε σε αυτή την δεκαετία και οι μπάντες που ανέφερες. Μαλιστα περισσοτερη κλαψα ηταν χωρις ουσια - ξεπουληθηκε ο ένας, γιατί σταμάτησε να φοράει κολάν ο άλλος, γιατί δεν ξύνει τα μαλια ο τρίτος κτλ

 

Σήμερα είμαστε γεμάτοι ιστορικά album από την δεκαετία αυτή.

 

It is what it is, αυτό που είπα στην αρχή ισχύει

[bluesattack]

Για τους βινυλιακηδες 

 

https://www.youtube.com/watch?v=IZxwYgQowkM

[skiabox]

Σαν τα 80ς δεν παίζει.

Εμείς που τα ζήσαμε μπορούμε να συγκρίνουμε.

Μετά από την δεκαετία του 90 και μετά άρχισε να μη δίνεται σημασία στη μελωδία και άρχισαν να αναδεικνύονται τραγούδια όπου απλά ο καλλιτέχνης είχε καλή φωνή.

Ε κάπου εκεί χάθηκε και το παιχνίδι.

[angusxts]

[bluesattack]

Να αγορασουν μετοχες στις ψηφιακες πλατφορμες και να σταματησουν να διαμαρτυρονται , η να φτιαξουν μια δικια τους οπως το tidal .Aντε να λειτουργει ο ανταγωνισμος 

Να ενας πρωτοπορος της μουσικης βιομηχανιας

 

http://www.fortunegreece.com/article/pos-ta-omologa-baoui-egrapsan-istoria-sti-mousiki-viomichania/

[groot]

Θα πήγαινε καλύτερα στο "Τι μουσική ακούτε τώρα" αλλά μιας και είναι ένας από του καλούς καλλιτέχνες των ημερών μας, είπα να το αφήσω εδώ.

 

 

 

Π.χ., αυτό το τραγούδι εξερευνά νέα ηχοχρώματα και ρυθμούς αλλά έχει και εξελιγμένη αρμονία. Τέλος, μπλέκει φυσικά όργανα με ηλεκτρονικούς ήχους, όπου οι τελευταίοι (πολλές φορές) έχουν δημιουργηθεί από ηχογραφήσεις φυσικών. Στις υπόλοιπες φορές, οι ήχοι αυτοί έχουν δημιουργηθεί from the scratch από τον καλλιτέχνη.

 

 

Δεν είναι garage των Sonics, δεν είναι beat των Hootersvile Trolley, δεν είναι trance των Cygnus X, δεν είναι break beat των BreakBeat Era ούτε ρίμες των Cypress Hill, δεν είναι tune του Morton, δεν είναι η φωνή της Ella, δεν είναι συμφωνία του Μπετόβεν. Δεν θα μπορούσε άλλωστε. Είναι όμως σύγχρονη δημιουργία που εκμεταλλεύεται όσα έχει να προσφέρει η εποχή της.