Moderators GhostRiderLSOV Δημοσ. 2 Απριλίου 2018 Moderators Δημοσ. 2 Απριλίου 2018 (επεξεργασμένο) Love or hate EA/BioWare The Old Republic, είχε ωραία promo cutscenes και επίσης καλή lightsaber χορογραφία. (thanks to Blur studio) Επεξ/σία 2 Απριλίου 2018 από GhostRiderLSOV 2
Επισκέπτης Δημοσ. 2 Απριλίου 2018 Δημοσ. 2 Απριλίου 2018 (επεξεργασμένο) 11 ώρες πριν, hexenlord είπε για το duel of fates λες?! Ναι. Επεξ/σία 2 Απριλίου 2018 από Επισκέπτης
hexenlord Δημοσ. 2 Απριλίου 2018 Δημοσ. 2 Απριλίου 2018 38 λεπτά πριν, Manuel είπε Ναι. Δεν ήξερα πως ειναι "κλεμμένο" πιθανώς επειδή δεν γνωρίζω σε βάθος τους καλλιτέχνες που παραθεσες ως βασικές επιρροές του. Θα το ψάξω, θενξ.
Sugizo Δημοσ. 2 Απριλίου 2018 Δημοσ. 2 Απριλίου 2018 14 ώρες πριν, Manuel είπε Χμ... καλούτσικο παράδειγμα αδιάφορης κουλ μάχης, αλλά η συγκεκριμένη ξεπερνάει λίγο το κουλ και πάει προς το γελοιότητα. Αυτό που τη σώζει και την αναδεικνύει είναι η εξαιρετική μουσική επένδυση. Άλλωστε χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από Dvorak και Carmina Burana, ιδιαίτερα κλασικά και αγαπημένα έργα που αφήνουν τεράστιο impact. (δεν το γράφω για να μειώσω τον John Williams, αφενός είναι από τους πιο λατρεμένους μου συνθέτες κινηματογραφικής μουσικής, αφετέρου καταλαβαίνω πολύ καλά πως σχεδόν όλα τα soundtracks έτσι γράφονται, δεν γίνεται κι αλλιώς άλλωστε, απλά ας μην παραγνωρίζουμε ότι προηγήθηκαν κάποιες ιδιοφυίες/εφευρέτες μουσικής για να έχουν να "διαλέγουν") Καλά με το ίδιο σκεπτικό κάθε 2ο κομμάτι που ακούς στη ζωή σου είναι κλεμμένο/επηρεασμένο από αλλού
Επισκέπτης Δημοσ. 2 Απριλίου 2018 Δημοσ. 2 Απριλίου 2018 1 ώρα πριν, hexenlord είπε Δεν ήξερα πως ειναι "κλεμμένο" πιθανώς επειδή δεν γνωρίζω σε βάθος τους καλλιτέχνες που παραθεσες ως βασικές επιρροές του. Θα το ψάξω, θενξ. Ε, όλα τα soundtracks λίγο-πολύ "κλέβουν" (θα συμφωνήσω με τα εισαγωγικά σου) το κλίμα και τις ενορχηστρώσεις τους από μεγάλα κλασικά αριστουργήματα. Μια πολύ καλή αρχή είναι να ακούσεις το "The Planets" του Gustav Holst, ένα από τα έργα που επηρέασαν σε τεράστιο βαθμό την κινηματογραφική μουσική. Πχ ο Άρης (Mars) έχει αρκετά στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν (ανάμεσα σε άλλα και) στο Imperial March. Και να σκεφτείς ότι είναι γραμμένο το 1916 (!). Αλλά και από τα υπόλοιπα μέρη θα καταλάβεις αμέσως τις επιρροές. Για το Duel of Fates, άκου το πρώτο κομμάτι από τα Carmina Burana (που λογικά το έχεις ξανακούσει), το O Fortuna, που έχει μια πολύ χαρακτηριστική ευφάνταστη πολυρυθμία (ελαφρώς παραλλαγμένη στο Duel of Fates) ανάμεσα στις φωνές και τη συνοδεία, που με τη σειρά της, βέβαια, έχει τις ρίζες της στον Stravinsky, έναν από τους μεγαλύτερους "εφευρέτες μουσικής" (όπως συνήθιζε να αυτοαποκαλείται) όλων των εποχών. Από την 9η συμφωνία του Dvorak (New World Symphony), άκου το Scherzo, έχει μια παρόμοια μελωδική συνοδεία, που χρησιμοποιείται με παρόμοιο τρόπο. Πάντως, ας σημειώσουμε εδώ, πως απαιτείται μεγάλο ταλέντο για να μπορέσεις να διακρίνεις τι ακριβώς από την τεράστια βιβλιοθήκη αριστουργημάτων που έχουμε ταιριάζει σε μια κινηματογραφική σκηνή και την αναδεικνύει. Και φυσικά, αυτό δεν είναι η μόνη συμβολή του John Williams. 14 λεπτά πριν, Sugizo είπε Καλά με το ίδιο σκεπτικό κάθε 2ο κομμάτι που ακούς στη ζωή σου είναι κλεμμένο/επηρεασμένο από αλλού Εξαρτάται τι μουσική ακούς
Sugizo Δημοσ. 2 Απριλίου 2018 Δημοσ. 2 Απριλίου 2018 16 λεπτά πριν, Manuel είπε Ε, όλα τα soundtracks λίγο-πολύ "κλέβουν" (θα συμφωνήσω με τα εισαγωγικά σου) το κλίμα και τις ενορχηστρώσεις τους από μεγάλα κλασικά αριστουργήματα. Μια πολύ καλή αρχή είναι να ακούσεις το "The Planets" του Gustav Holst, ένα από τα έργα που επηρέασαν σε τεράστιο βαθμό την κινηματογραφική μουσική. Πχ ο Άρης (Mars) έχει αρκετά στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν (ανάμεσα σε άλλα και) στο Imperial March. Και να σκεφτείς ότι είναι γραμμένο το 1916 (!). Αλλά και από τα υπόλοιπα μέρη θα καταλάβεις αμέσως τις επιρροές. Για το Duel of Fates, άκου το πρώτο κομμάτι από τα Carmina Burana (που λογικά το έχεις ξανακούσει), το O Fortuna, που έχει μια πολύ χαρακτηριστική ευφάνταστη πολυρυθμία (ελαφρώς παραλλαγμένη στο Duel of Fates) ανάμεσα στις φωνές και τη συνοδεία, που με τη σειρά της, βέβαια, έχει τις ρίζες της στον Stravinsky, έναν από τους μεγαλύτερους "εφευρέτες μουσικής" (όπως συνήθιζε να αυτοαποκαλείται) όλων των εποχών. Από την 9η συμφωνία του Dvorak (New World Symphony), άκου το Scherzo, έχει μια παρόμοια μελωδική συνοδεία, που χρησιμοποιείται με παρόμοιο τρόπο. Πάντως, ας σημειώσουμε εδώ, πως απαιτείται μεγάλο ταλέντο για να μπορέσεις να διακρίνεις τι ακριβώς από την τεράστια βιβλιοθήκη αριστουργημάτων που έχουμε ταιριάζει σε μια κινηματογραφική σκηνή και την αναδεικνύει. Και φυσικά, αυτό δεν είναι η μόνη συμβολή του John Williams. Εξαρτάται τι μουσική ακούς Θες να μου πεις πως υπάρχουν είδη μουσικής που οι καλλιτέχνες δεν είναι επηρεασμένοι από προηγούμενες γενιές; είμαιπολύ περίεργος για πιο είδος μουσικής μιλάς. Ας έκλεβε και η Ντίσνεϊ κι ας είχαν ένα Soundtrack της προκοπής στις ταινίες
Επισκέπτης Δημοσ. 2 Απριλίου 2018 Δημοσ. 2 Απριλίου 2018 (επεξεργασμένο) 37 λεπτά πριν, Sugizo είπε Θες να μου πεις πως υπάρχουν είδη μουσικής που οι καλλιτέχνες δεν είναι επηρεασμένοι από προηγούμενες γενιές; είμαιπολύ περίεργος για πιο είδος μουσικής μιλάς. Ας έκλεβε και η Ντίσνεϊ κι ας είχαν ένα Soundtrack της προκοπής στις ταινίες Επειδή είμαστε offtopic, η συνέχεια για τα μουσικά θέματα σε spoiler: Spoiler Προφανώς κανένας δεν ξεκινάει από το μηδέν, πάντα υπάρχουν επιρροές. Υπάρχουν, όμως, έργα που είναι πολύ πιο ριζοσπαστικά και δεν προσθέτουν απλά ένα λιθαράκι στο οικοδόμημα, αλλά στήνουν ένα ολοκαίνουργιο περιβάλλον (πχ στην avant garde μουσική, τουλάχιστον μέχρι να πάψει να είναι avant garde). Και μάλιστα συνήθως αντιμετωπίζονται με σκεπτικισμό και εχθρικότητα όταν πρωτοεμφανίζονται, ακριβώς επειδή έχουν μικρή σύνδεση με το παρελθόν. Σύγκρινε το Rite of Spring του Stravinsky με τη μουσική του 1914 ή το Ionisation του Varese με τη μουσική του 1931 ή το Threnody to the Victims of Hiroshima του Penderecki ή το Atmosphères του Ligeti με τη μουσική του 1960-1961. Κάποια στιγμή, βέβαια, και αυτά τα έργα άρχισαν να χρησιμοποιούνται (ή να αντιγράφονται) σε soundtracks και να γίνονται πιο mainstream (πχ το έργο του Ligeti χρησιμοποιήθηκε από τον Kubrick στην οδύσσεια του διαστήματος). Παρόλα αυτά, ακόμη και σήμερα ακούγονται πιο μοντέρνα από άλλα έργα. Ακόμη και τα έργα που συζητούσαμε νωρίτερα, του Dvorak και του Holst, δημιουργούν πολύ πρωτότυπα ορχηστρικά περιβάλλοντα για την εποχή τους και βρίσκουν λύσεις που δεν είχαν υπάρξει ξανά νωρίτερα. Ένας συνθέτης κινηματογραφικής μουσικής ή κάποιος που γράφει έργα προσπαθώντας να έχει μια ευρεία αποδοχή, αναγκαστικά θα καταφύγει στα καθιερωμένα και θα αντιγράψει με τεράστια ακρίβεια τις ενορχηστρωτικές τεχνικές. Και μιλάμε εδώ για την ενορχήστρωση, ένα θέμα στο οποίο υπάρχουν κυριολεκτικά εκατοντάδες λύσεις. Όταν, λοιπόν, εφαρμόζεις κάποια που προϋπάρχει, ε, σίγουρα δεν είναι τυχαίο. Όλοι οι σπουδαστές σύνθεσης διδάσκονται τα ξεχωριστά στιλ ενορχήστρωσης των Mozart, Beethoven, Brahms, Wagner, Dvorak, Stravinsky κ.α. Μεταξύ τους δεν είναι ίδια όμως. Φαίνεται ποιο αντέγραψε ο ενορχηστρωτής. Για να ολοκληρώσω, αν η μουσική του John Williams έχει ίσως μια 80-85% ομοιότητα με τη μουσική του παρελθόντος, αντίστοιχα η μουσική του Penderecki έχει ίσως ένα 10%. Ακόμα και η λέξη συνθέτης πάντως, προέρχεται από τη σύνθεση. Υπάρχουν, όμως, και οι εφευρέτες μουσικής, που όσο επηρεασμένοι και αν είναι, έχουν σε τεράστιο βαθμό ιδιότυπη γλώσσα. Αν θέλετε να συνεχίσουμε την κουβεντούλα, να ειδοποιήσουμε κάποιον mod να τη μεταφέρει στη "Μουσική", σε κάποιο καινούργιο θέμα. Επεξ/σία 2 Απριλίου 2018 από Επισκέπτης
Sugizo Δημοσ. 2 Απριλίου 2018 Δημοσ. 2 Απριλίου 2018 (επεξεργασμένο) Μα αυτό ακριβώς είπα, το αν είναι 10% ή 90% είναι άλλο θέμα. Λίγο πολύ όλοι θα κλέψουν (ή καλυτερα θα εμπνευστούν) κάτι από κάπου. Αυτό φυσικά δεν αφορά μόνο την μουσική. Βλέπε TFA η αντιγραφή της αντιγραφής Επίσης ανέφερες αρχικά πως το Duel of the Fates είναι αντιγραφή (έμπνευση) από αλλα έργα, μετά γραφεις ένα κατεβατό περί αντιγραφής, άρα εξαρχής (προφανώς) η δουλειά του Williams ειχε επιρροές από αλλου. Γιατί λοιπόν να κράξεις το Duel of the Fates μονο και μονο για να κραξεις τα prequels. από την μια δεν θέλετε να ειπώνεται τίποτα κακό για τα 7 και 8 και από την άλλη μην πει κάποιος κάτι καλο για τα prequel πέφτετε να τον φάτε. Επεξ/σία 2 Απριλίου 2018 από Sugizo
najinblue3 Δημοσ. 2 Απριλίου 2018 Δημοσ. 2 Απριλίου 2018 59 λεπτά πριν, {TDi}Dj2k..infc είπε I love the prequels, eat me! copying ghost Θα σε δώσουμε στα porgs να σε φάνε.
Moderators GhostRiderLSOV Δημοσ. 2 Απριλίου 2018 Moderators Δημοσ. 2 Απριλίου 2018 1 ώρα πριν, {TDi}Dj2k..infc είπε I love the prequels, eat me! 47 λεπτά πριν, najinblue3 είπε copying ghost Θα σε δώσουμε στα porgs να σε φάνε. Όχι, όχι. τον Skull τον στέλνουμε να ζήσει 10 χρόνια παρέα με τους gungans με προσωπικό του υπηρέτη τον Jar Jar.
Επισκέπτης Δημοσ. 2 Απριλίου 2018 Δημοσ. 2 Απριλίου 2018 2 ώρες πριν, Sugizo είπε Μα αυτό ακριβώς είπα, το αν είναι 10% ή 90% είναι άλλο θέμα. Λίγο πολύ όλοι θα κλέψουν (ή καλυτερα θα εμπνευστούν) κάτι από κάπου. Αυτό φυσικά δεν αφορά μόνο την μουσική. Βλέπε TFA η αντιγραφή της αντιγραφής Επίσης ανέφερες αρχικά πως το Duel of the Fates είναι αντιγραφή (έμπνευση) από αλλα έργα, μετά γραφεις ένα κατεβατό περί αντιγραφής, άρα εξαρχής (προφανώς) η δουλειά του Williams ειχε επιρροές από αλλου. Γιατί λοιπόν να κράξεις το Duel of the Fates μονο και μονο για να κραξεις τα prequels. από την μια δεν θέλετε να ειπώνεται τίποτα κακό για τα 7 και 8 και από την άλλη μην πει κάποιος κάτι καλο για τα prequel πέφτετε να τον φάτε. Άντε πάλι τα ίδια... Κουράσατε παιδιά, δεν γίνεται να συζητάμε σε ΚΑΘΕ σελίδα, τα ίδια πράγματα! Ειλικρινά, έλεος! Κανένας δεν έκραξε το Duel of Fates (κάτι για το οποίο έκανα διευκρίνηση ΚΑΙ στα δύο ποστ μου, αλλά ο καθένας διαβάζει αυτά που θέλει να διαβάσει), κανένας δεν έχει πρόβλημα να γράφετε ότι κακά θέλετε για τα 7 και 8 και σε κανέναν δεν πέσαμε να τον φάμε επειδή γράφει καλά πράγματα για τα prequels. Το μόνο που συμβαίνει, είναι να διαφωνούμε. Αν διαβάζεις τις διαφωνίες των άλλων ως προσωπική επίθεση, συζήτηση δε γίνεται. Αλλά εδώ φτάσαμε στο σημείο να συμφωνούμε (!), δηλαδή να γράφω ότι η μουσική επένδυση του Duel of Fates είναι εξαιρετική, με καταπληκτικές κλασικές επιρροές, να διευκρινίζω ότι αυτό συμβαίνει πάντα στην κινηματογραφική μουσική και δεν μιλάμε για κλοπή με την κακή έννοια (βάλαμε εισαγωγικά, τα οποία επισημάνθηκαν), να γράφω έπαινους για τον συνθέτη και εσύ να το διαβάζεις για κράξιμο. Και παράλληλα με ρωτάς: Θες να μου πεις πως υπάρχουν είδη μουσικής που οι καλλιτέχνες δεν είναι επηρεασμένοι από προηγούμενες γενιές; Σου απαντάω: Προφανώς κανένας δεν ξεκινάει από το μηδέν, πάντα υπάρχουν επιρροές. Και πάλι το διαβάζεις για διαφωνία και μου γράφεις "μα αυτό ακριβώς είπα", λες και είπε κανένας ότι έγραψες κάτι άλλο. Αν το 10% ή 90% σου φαίνεται άλλο θέμα, τότε δεν υπάρχει συζήτηση να γίνει. Κάνουμε εκεί μια γενίκευση, τι 10%, τι 90%, το σημαντικό είναι ότι απλά υπάρχει μια επιρροή και καθαρίσαμε. Αλλά τότε δεν έπρεπε να ξεκινήσεις γράφοντας "κάθε δεύτερο τραγούδι που ακούς", αλλά "κάθε, μα κάθε τραγούδι", να καταλάβω σε τι επίπεδο καινοτομίας συζητάμε.
FCastor Δημοσ. 5 Απριλίου 2018 Δημοσ. 5 Απριλίου 2018 https://io9.gizmodo.com/simon-pegg-claims-j-j-abrams-had-a-different-plan-for-1824640400 1
Επισκέπτης Δημοσ. 5 Απριλίου 2018 Δημοσ. 5 Απριλίου 2018 Αν έχει σκεφτεί τίποτα πολύ καλό και θέλει να το βάλει στο IX, σίγουρα μπορεί. Αλλιώς ας το αφήσει όπως έχει, μια χαρά είναι. Περνάει και ένα υπέροχο μήνυμα, που κοντράρει τις σαχλαμάρες με τα midichlorians των prequels.
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργία λογαριασμού
Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!
Δημιουργία νέου λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Συνδεθείτε τώρα