νομικό θέμα εικόνων

[defacer]

εγώ είπα ότι είναι νόμιμο ένας τρίτος να πάρει τη φωτογραφία αυτού που παρανόμησε. Έτσι και οι 2 παρανομούν! Simple! ούτε δικηγορικές γνώσεις θέλει, ούτε να τρέξουμε να διαβάσουμε όλους τους νόμους στο Internet.

 

Υπάρχει κάποιο επίπεδο ντάγκλας στο οποίο αυτό βγάζει νόημα, αλλά δεν έχω φτάσει ακόμα εκεί. 

[XPHSTOS_]

Εγώ δεν είπα ότι είναι νόμιμο να τραβάει κάποιος κάποιον και να τον χρησιμοποιεί σε Blog/Whateva! εγώ είπα ότι είναι νόμιμο ένας τρίτος να πάρει τη φωτογραφία αυτού που παρανόμησε. Έτσι και οι 2 παρανομούν! Simple! ούτε δικηγορικές γνώσεις θέλει, ούτε να τρέξουμε να διαβάσουμε όλους τους νόμους στο Internet.

Δεν κατάλαβες τι λέει το άρθρο.

1) Ο σκοπός του άρθρου είναι να δείξει ότι πολλές φορές σε επαγγέλματα όπως γραφιστική, φωτογραφία, web design και γω δεν ξέρω τι άλλο... ζητάνε δουλειά δωρεάν με "κίνητρο" την προβολή του επαγγελματία. Στην περίπτωση του άρθρου ο φωτορεπόρτερ!

 

2) Το ανέβασα για να σου δείξω ότι ο κάποιος (ο φωτορεπόρτερ) τράβηξε φωτογραφίες από ένα δημόσιο γεγονός (τους πυροβολισμούς που συνέβησαν κατα την διάρκεια ενός αγώνα).

Οι φωτογραφίες που τράβηξε είναι δικές του, φέρουν το πνευματικό του δικαίωμα και αν θέλει κάποιος να τις χρησιμοποιήσει θα πρέπει να πληρώσει γιαυτές!

 

Εσύ αυτό που λες είναι το απλό "the Greek way"... αφού το κάνει ο γείτονας θα το κάνω και εγώ?!

Στην τελική το πολύ πολύ να βγούμε παράνομοι και οι 2?!

 

Είναι αυτή λογική?!

Ακόμη χειρότερα, είναι αυτή λογική επαγγελματία?!

[Pseudonymo1212]

Υπάρχει κάποιο επίπεδο ντάγκλας στο οποίο αυτό βγάζει νόημα, αλλά δεν έχω φτάσει ακόμα εκεί. 

 

Μην αγχώνεσαι! θέληση άμα έχεις, θα φτάσεις!

Δεν κατάλαβες τι λέει το άρθρο.

1) Ο σκοπός του άρθρου είναι να δείξει ότι πολλές φορές σε επαγγέλματα όπως γραφιστική, φωτογραφία, web design και γω δεν ξέρω τι άλλο... ζητάνε δουλειά δωρεάν με "κίνητρο" την προβολή του επαγγελματία. Στην περίπτωση του άρθρου ο φωτορεπόρτερ!

 

2) Το ανέβασα για να σου δείξω ότι ο κάποιος (ο φωτορεπόρτερ) τράβηξε φωτογραφίες από ένα δημόσιο γεγονός (τους πυροβολισμούς που συνέβησαν κατα την διάρκεια ενός αγώνα).

Οι φωτογραφίες που τράβηξε είναι δικές του, φέρουν το πνευματικό του δικαίωμα και αν θέλει κάποιος να τις χρησιμοποιήσει θα πρέπει να πληρώσει γιαυτές!

 

Εσύ αυτό που λες είναι το απλό "the Greek way"... αφού το κάνει ο γείτονας θα το κάνω και εγώ?!

Στην τελική το πολύ πολύ να βγούμε παράνομοι και οι 2?!

 

Είναι αυτή λογική?!

Ακόμη χειρότερα, είναι αυτή λογική επαγγελματία?!

 

Τι να πω. Εξυπνάδες του συστήματος. Βγάζει λεφτά εις βάρος άλλων. Αν ήξερα ότι αυτός ο φωτορεπορτερ με είχε βγάλει φωτογραφία και τις πουλούσε, θα τον είχα πάει στα δικαστήρια.

 

Και πείτε μου τώρα ότι δεν θα έπραττα σωστά... 

[defacer]

Τι να πω. Εξυπνάδες του συστήματος. Βγάζει λεφτά εις βάρος άλλων. Αν ήξερα ότι αυτός ο φωτορεπορτερ με είχε βγάλει φωτογραφία και τις πουλούσε, θα τον είχα πάει στα δικαστήρια.

 

Και πείτε μου τώρα ότι δεν θα έπραττα σωστά... 

 

Δεν το συζητώ, σα να μπαίνει στο σπίτι να σου και να παίρνει το φαϊ από το στόμα των παιδιών. Αυτός πλουτίζει και συ βυθίζεσαι στο χρέος.

 

Γενικά μιλώντας, αν βρίσκεσαι σε δημόσιο χώρο και σε φωτογραφίσω με τρόπο που δεν παραβιάζει τη νομοθεσία για την προστασία προσωπικών δεδομένων τότε α) δεν είμαι υποχρεωμένος να πάρω άδεια από κανέναν (ούτε απο σένα) και β) έχω πλήρη και αποκλειστικά δικαιώματα πάνω στο έργο που δημιουργώ (τη φωτογραφία).

 

Βέβαια και γω ο ίδιος δεν ξέρω γιατί τα γράφω αυτά αφού είναι φανερό εδώ και τόσα post πως ούτε γνωρίζεις τίποτα σχετικά ούτε σ' ενδιαφέρει τίποτα εκτός από τη δική σου τελείως αυθαίρετη προσωπική άποψη. Ίσως αν όντως πήγαινες στο δικαστήριο και έπαιρνες το αναμενόμενο να το συνειδητοποιούσες, ίσως όμως και όχι.

[rafinos]

Θα στο πω πιο απλά αυτό που λέει ο defacer.

 

Αν εσύ εκεί που πας σε ένα παρκάκι, συναντήσεις τον παράνομο δεσμό σου και τις πιάνεις τα οπίσθια φάτσα φόρα και εγώ σε βγάλω φωτογραφία και μετά σε εκβιάζω.

 

Τότε είμαι παράνομος μόνο ως προς τον εκβιασμό. Οι φωτογραφίες είναι δική μου περιουσία και αν γουστάρω τις βγάζω και στο ίντερνετ χωρίς καμία άδεια. Γιατί πολύ απλά με προστατεύει ο νόμος. Να μην κάνεις τα αίσχη σου σε δημόσιο χώρο.

[Pseudonymo1212]

Ελλάδα ρε φίλε... όλοι το παίζουμε παντογνώστες... μάθετε λοιπόν ότι μπορεί μερικά να μην είναι παράνομα (όπως να σε τραβήξω σε ένα πάρκο -χωρίς να πιάνεις πωπούς-) αλλά το πρόσωπο που τράβηξες έχει κάθε δικαίωμα να ζήτηση την διαγραφή του "έργου".

 

Μου αρέσει που το λέτε και έργο. Ένα κλικ κάνει όλο κι όλο στην φωτογραφική.

[defacer]

Ελλάδα ρε φίλε... δεν ξέρουμε χριστό, μας λένε ότι έχουμε άδικο, μας εξηγούν γιατί, και παρόλα αυτά επιμένουμε.

 

Τι να πει κανείς.

[akis_fc]

Θα στο πω πιο απλά αυτό που λέει ο defacer.

 

Αν εσύ εκεί που πας σε ένα παρκάκι, συναντήσεις τον παράνομο δεσμό σου και τις πιάνεις τα οπίσθια φάτσα φόρα και εγώ σε βγάλω φωτογραφία και μετά σε εκβιάζω.

 

Τότε είμαι παράνομος μόνο ως προς τον εκβιασμό. Οι φωτογραφίες είναι δική μου περιουσία και αν γουστάρω τις βγάζω και στο ίντερνετ χωρίς καμία άδεια. Γιατί πολύ απλά με προστατεύει ο νόμος. Να μην κάνεις τα αίσχη σου σε δημόσιο χώρο.

 

Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. 

 

Κατ' αρχήν αν κάποιος ενδιαφέρεται σοβαρά το πρώτο πράγμα που πρέπει να κοιτάξει είναι ο ν. 2472/1997 και στη συνέχεια αναλόγως αυτό που θέλει να κάνει (πόσο μάλλον αν το κάνει και κατ' επάγγλεμα) να πάρει γνωμοδότηση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. 

 

Από τον ανωτέρω νόμο λοιπόν έχεις δίκιο κατά το ήμισυ. 

Άρθρο 3 παράγραφος 2:

 

2. Οι διατάξεις του παρόντος νόμου δεν εφαρμόζονται στην επεξεργασία δεδομένων η οποία πραγματοποιείται:

 

α) από φυσικό πρόσωπο για την άσκηση δραστηριοτήτων αποκλειστικά προσωπικών ή οικιακών,

 

Άρα το να βγάλω φωτογραφίες κάποιον σε ένα πάρκο και να τις κρατήσω για πάρτη μου δεν μπορεί να μου κάνει τίποτα αν όμως τις δημοσιοποιήσω κλπ εμπίπτω στις διατάξεις του νόμου και εδώ αρχίζουν τα αν και εφόσον προκειμένου να είμαι νόμιμος.

 

Αυτό που θυμάμαι με βεβαιότητα είναι νομολογία (της οποίας τον αριθμό δεν θυμάμαι για κανένα λόγο αν ενδιαφέρεται κάποιος μπορώ να τον βρω) κατά την οποία επιτρέπεται η φωτογράφιση και επεξεργασία κλπ κλπ προσώπων εφόσον αυτά συμμετέχουν σε μία δημόσια εκδήλωση και δεν αποτελούν το κυρίως θέμα αλλά απεικονίζονται σε 2ο πλάνο. (φυσικά αλλάζει αυτό αν προκείπτουν ευαίσθητα δεδομένα)

 

Γενικά δεν είναι τόσο απλό το ζήτημα μπορεί να επιτρέπεται ή όχι ακριβώς η ίδια φωτογραφία (σε σχέση με το πρόσωπο) αναλόγως με το περιβάλλον πχ ένα άτομο στο πάρκο είναι προσωπικό δεδομένο το ίδιο άτομο στα γραφεία ενός κόμματος ή σε ένα τζαμί είναι ευαίσθητο καθώς μιλάμε για πολιτικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις.

 

Σε κάθε περίπτωση όμως εφόσον ο φωτογράφος πληρεί τις προϋποθέσεις του νόμου για την λήψη της φωτογραφίας. Αυτή μετά φυσικά αποτελεί έργο του και καλύπτεται από πνευματικά δικαιώματα. (ν 2121/1993 όπως ισχύει σήμερα). Και φυσικά τα ασκεί όπως θέλει προκειμένου να προστατεύσει τα συμφέροντά του. Με απλά λόγια μας κάνει δικαστήριο και πληρώνουμε λεφτά.

 

υγ. Προσοχή δεν έχω μιλήσει ειδικά για δημοσιογράφους, δεν έχω μιλήσει για δημόσια πρόσωπα εκεί αλλάζουν κάποια πράγματα.

[rafinos]

Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. 

 

Κατ' αρχήν αν κάποιος ενδιαφέρεται σοβαρά το πρώτο πράγμα που πρέπει να κοιτάξει είναι ο ν. 2472/1997 και στη συνέχεια αναλόγως αυτό που θέλει να κάνει (πόσο μάλλον αν το κάνει και κατ' επάγγλεμα) να πάρει γνωμοδότηση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. 

 

Από τον ανωτέρω νόμο λοιπόν έχεις δίκιο κατά το ήμισυ. 

Άρθρο 3 παράγραφος 2:

 

Άρα το να βγάλω φωτογραφίες κάποιον σε ένα πάρκο και να τις κρατήσω για πάρτη μου δεν μπορεί να μου κάνει τίποτα αν όμως τις δημοσιοποιήσω κλπ εμπίπτω στις διατάξεις του νόμου και εδώ αρχίζουν τα αν και εφόσον προκειμένου να είμαι νόμιμος.

 

Αυτό που θυμάμαι με βεβαιότητα είναι νομολογία (της οποίας τον αριθμό δεν θυμάμαι για κανένα λόγο αν ενδιαφέρεται κάποιος μπορώ να τον βρω) κατά την οποία επιτρέπεται η φωτογράφιση και επεξεργασία κλπ κλπ προσώπων εφόσον αυτά συμμετέχουν σε μία δημόσια εκδήλωση και δεν αποτελούν το κυρίως θέμα αλλά απεικονίζονται σε 2ο πλάνο. (φυσικά αλλάζει αυτό αν προκείπτουν ευαίσθητα δεδομένα)

 

Γενικά δεν είναι τόσο απλό το ζήτημα μπορεί να επιτρέπεται ή όχι ακριβώς η ίδια φωτογραφία (σε σχέση με το πρόσωπο) αναλόγως με το περιβάλλον πχ ένα άτομο στο πάρκο είναι προσωπικό δεδομένο το ίδιο άτομο στα γραφεία ενός κόμματος ή σε ένα τζαμί είναι ευαίσθητο καθώς μιλάμε για πολιτικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις.

 

Σε κάθε περίπτωση όμως εφόσον ο φωτογράφος πληρεί τις προϋποθέσεις του νόμου για την λήψη της φωτογραφίας. Αυτή μετά φυσικά αποτελεί έργο του και καλύπτεται από πνευματικά δικαιώματα. (ν 2121/1993 όπως ισχύει σήμερα). Και φυσικά τα ασκεί όπως θέλει προκειμένου να προστατεύσει τα συμφέροντά του. Με απλά λόγια μας κάνει δικαστήριο και πληρώνουμε λεφτά.

 

υγ. Προσοχή δεν έχω μιλήσει ειδικά για δημοσιογράφους, δεν έχω μιλήσει για δημόσια πρόσωπα εκεί αλλάζουν κάποια πράγματα.

Μήπως το "προσωπικών" εννοεί πως ας πούμε είμαι σε δημόσια τουαλέτα και ο άλλος έρχεται και με βγάζει φώτο την ώρα που κάνω την ανάγκη μου;  Δηλαδή κάνω κάτι πιο ιδιαίτερο.

 

Γιατί διαφορετικά δεν θα υπήρχε ούτε ένα κουτσομπολίστικο περιοδικό (από τις πολλές μηνύσεις), ούτε ένας παπαράτσι αφού το μόνο που κάνουν είναι να βγάζουν προσωπικές στιγμές άλλων σε δημόσιους χώρους, χωρίς να έχουν πάρει την άδειά τους.

 

Και τι θα πει αλλάζουν τα πράγματα στα δημόσια πρόσωπα; Αν ο x - y διάσημος κάθεται σε ένα πάρκο τότε είναι το ίδιο πράγμα με τον αν κάθομαι εγώ. Μόνο με πολιτικούς αν μου πεις πως μπορεί να υπάρχει κάποια διαφορά να το καταλάβω.

[spyros007]

Μαγκες (γεωργιου) ακουστε να δειτε.Ο νόμος ορίζει ρητά, οτι η φωτογραφία, ειναι πνευματικη ιδικτησια αυτου που την τραβηξε αλλα νομικα δεν του ανηκει .Εξου τα παρατράγουδα με το φωτογράφο σε γάμους και τις βαπτίσεις, που μπορεις να απετησεις τα παντα απο αυτον (καταστροφη αρχειων, πρωτοτύπων, μη δημοσιευση τούς πουθενα) αλλα δεν μπορεις να τον υποχρεωσεις να σου δωσει τα αρχεια σε επανεκτυπωσιμο φορματ ,καθώς  αυτο αποτελει πνευματικο προιον του. . Το ιδιο συμβαίνει αν καποιος τραβηξει ενα συντριβανι  σε μια πλατεια και πιασει και το δικο σου πρόσωπό μεσα.Βαση νομου ειναι υποχρεωμένος ΑΝ το ζητησεις να καταστρεψει την φωτογραφία και να ΜΗΝ τη δημοσιευσει πουθενα χωρίς την αδεια σου, αλλα οχι να στην δωσει σε εκτυπωσημη μορφη, καθως ειναι ιδιοκτησια του.Το ιδιο ισχύει για όλους και δεν υπάρχει διάκριση ουτε για δημοσία πρόσωπα και μη ουτε για δημοσίους χωρους. Μη μπλεκεται το δικαίωμά που εχει ο καθε άνθρωπος να μην τον φωτογραφίζουν  χωρίς την θέληση του (ακομα και ο προεδρος της αμερικης η ο ρεμος) με τα πνευματικα δικαιωματα δηλαδη την χρηση  μονο  απο αυτον που τραβηξε την φωτο και οχι απο καποιον αλλο.Σε ιδιωτικούς χωρους τιμωρητε και ποινικα βεβαια.Χρηση φωτογραφίας χωρίς την αδεια απο το πρόσωπό η το θεμα (παρθενωνας και ελληνικό δημοσιο)διώκεται ποινικα και φυσικα ολοι οι παπαράτσι του κόσμου πανε φυλακη οταν τους κανουν μηνυση. Για αυτο το λογο ο παπαρατσι τραβαει κρυφα την φωτο με κατι τηλεφακούς ναααα για να μην το παρουνε χαμπαρι και μετα πουλαει την άδεια χρήσης σε μια εφημεριδα  οποτε και  αλλαζει το παιχνιδι  αφου  η αδεια χρησης εχει παραχωρηθει και ο παπαρατσι δεν ειναι πλεων υπευθηνος απεναντι στον νομο ,αλλα μονο το εντυπο που την δημσιευσε.Και εκει φυσικα υπαρχει νομικη δίωξη,αλλα παμε αλλου το θεμα.

Φυσικα με την ιδια λογικη αν εσυ παραποιήσεις την φωτογραφία καποιου τοτε αυτη αποτελει πνευματικη ιδιοκτησια δικια σου, αρκει να μην μπορεί να αποδείξει ο ιδιοκτητης  της οτι ειναι δικια του.

Επεξ/σία 26 Νοεμβρίου 2015 από spyros007

[akis_fc]

Μήπως το "προσωπικών" εννοεί πως ας πούμε είμαι σε δημόσια τουαλέτα και ο άλλος έρχεται και με βγάζει φώτο την ώρα που κάνω την ανάγκη μου;  Δηλαδή κάνω κάτι πιο ιδιαίτερο.

 

Γιατί διαφορετικά δεν θα υπήρχε ούτε ένα κουτσομπολίστικο περιοδικό (από τις πολλές μηνύσεις), ούτε ένας παπαράτσι αφού το μόνο που κάνουν είναι να βγάζουν προσωπικές στιγμές άλλων σε δημόσιους χώρους, χωρίς να έχουν πάρει την άδειά τους.

 

Και τι θα πει αλλάζουν τα πράγματα στα δημόσια πρόσωπα; Αν ο x - y διάσημος κάθεται σε ένα πάρκο τότε είναι το ίδιο πράγμα με τον αν κάθομαι εγώ. Μόνο με πολιτικούς αν μου πεις πως μπορεί να υπάρχει κάποια διαφορά να το καταλάβω.

 

To τι εννοεί με το "προσωπικών" περιγράφεται στο άρθρο 2 (νταξ για τα προσωπικά όχι με μεγάλη σαφήνεια για τα ευαίσθητα όμως είναι πιο σαφές).

 

Δημόσια πρόσωπα, εκτός από πολιτικούς έχουν παικτεί πολλές αποφάσεις και για αστυνομικούς πχ εν ώρα υπηρεσίας κλπ κλπ. 

Τώρα το ζήτημα με τον κάθε διάσημο ή την κάθε περίσταση εξετάζεται διαφορετικά και αναλόγως την περίσταση θα προσπαθήσω να φέρω και μερικά παραδείγματα. 

 

Καταρχήν να διακρίνουμε τον ατομικό φωτογράφο, αυτός που τραβάει για την πάρτυ του και μόνο και δεν δημοσιεύει/εκμεταλλεύεται τίποτα. Ο ατομικός φωτογράφος μπορεί να τραβάει ότι θέλει στο πλαίσιο της τέχνης κι όχι πχ της παρακολούθησης αυτό φυσικά είναι αντικείμενο ποιος θα αποδείξει τι στο Δικαστήριο, προφανώς αν ο άλλος έχει γραφείο ντέντεκτιβ δεν θα περάσει για καλλιτέχνης.

 

Πάμε τώρα στους δημοσιογράφους εδώ τα πράγματα μπλέκουν κι αυτό γιατί έχουμε δύο αντικρουόμενα δικαιώματα το δικαίωμα στην προσωπική ζωή (που περιγράφεται και προστατεύεται από τους νόμους που ανέφερα πριν) και το δικαίωμα στην ενημέρωση που προβλέπεται αρχικώς στο σύνταγμα και στη συνέχεια σε διάφορους εσωτερικούς νόμους (και πάλι αν κάποιος ενδιαφέρεται για κάτι συγκεκριμένο θα μπορούσα να παραθέσω σχετική νομοθεσία). 

Αυτό που γίνεται λοιπόν όταν έχουμε αντικρουόμενα δικαιώματα είναι η λεγόμενη στάθμιση κι αυτό φυσικά είναι δουλειά του δικαστηρίου. 

πχ ο Α τραβάει φώτο τον Β σε δημόσιο χώρο και τη δημοσιεύει σε περιοδικό, ο Β μηνύει τον Α (στην ουσία το περιοδικό) για παραβίαση προσωπικών δεδομένων. 

Το δικαστήριο αναλόγως το ποιος είναι ο Β και σε τι φάση τον φωτογράφισε μπορεί να βγάλει και διαφορετική απόφαση. 

Περίπτωση 1) Ο Β είναι γνωστός πολιτικός και παίζει με τα παιδιά του στο πάρκο (στο πλάνο δεν είναι τα παιδιά του) 

Απόφαση 1) Το δικαστήριο πολύ πιθανό να καταδικάσει τον Α για παραβίαση και ο Β να λάβει αποζημείωση για ηθική βλάβη κλπ κλπ

Περίπτωση 2) Ο Β είναι πάλι γνωστός πολιτικός και ενώ είναι να φτιάξει ένα σημαντικό νομοσχέδιο το πλάνο τον απαθανατίζει με ένα θιγόμενο πρόσωπο του νομοσχεδίου να ανταλλάσουν ένα φάκελο.

Απόφαση 2) Το δικαστήριο θα αθώωσει το περιοδικό καθώς μπορεί να κρίνει ότι εξυπηρέτησε την ενημέρωση σε ένα ζήτημα με μεγάλο δημόσιο ενδιαφέρον.

 

Όσον αφορά τους παπαράτσι, καταρχάς πολλές φωτογραφίες βγαίνουν με την συνέναιση των πρωταγωνιστών άσχετα τι λένε στα κανάλια μετά . Η συναίνεση μπορεί να έρθει και εκ των υστέρων του στυλ έχουμε αυτές τις φωτογραφίες σας να τις δημοσιεύσουμε;

 

Επίσης πολλές φορές παίζουν μηνύσεις όταν πραγματικά δεν θέλουν οι celebrities μία φωτογραφία να βγει και φυσικά το ξέρουν αυτό τα μέσα γι αυτό και χωρίς άδεια βγάζουν μόνο ότι ξέρουν πως θα τους φέρει περισσότερα λεφτά από όσα θα τους πάει η αγωγή.

 

υγ. για χάρην ευκολία της κουβέντας χρησιμοποιώ καταχρηστικά κάποιους όρους όπως μήνυση, αποζημείωση κλπ ενώ δεν είναι νομικά ακριβής.

[rafinos]

To τι εννοεί με το "προσωπικών" περιγράφεται στο άρθρο 2 (νταξ για τα προσωπικά όχι με μεγάλη σαφήνεια για τα ευαίσθητα όμως είναι πιο σαφές).

 

Δημόσια πρόσωπα, εκτός από πολιτικούς έχουν παικτεί πολλές αποφάσεις και για αστυνομικούς πχ εν ώρα υπηρεσίας κλπ κλπ. 

Τώρα το ζήτημα με τον κάθε διάσημο ή την κάθε περίσταση εξετάζεται διαφορετικά και αναλόγως την περίσταση θα προσπαθήσω να φέρω και μερικά παραδείγματα. 

 

Καταρχήν να διακρίνουμε τον ατομικό φωτογράφο, αυτός που τραβάει για την πάρτυ του και μόνο και δεν δημοσιεύει/εκμεταλλεύεται τίποτα. Ο ατομικός φωτογράφος μπορεί να τραβάει ότι θέλει στο πλαίσιο της τέχνης κι όχι πχ της παρακολούθησης αυτό φυσικά είναι αντικείμενο ποιος θα αποδείξει τι στο Δικαστήριο, προφανώς αν ο άλλος έχει γραφείο ντέντεκτιβ δεν θα περάσει για καλλιτέχνης.

 

Πάμε τώρα στους δημοσιογράφους εδώ τα πράγματα μπλέκουν κι αυτό γιατί έχουμε δύο αντικρουόμενα δικαιώματα το δικαίωμα στην προσωπική ζωή (που περιγράφεται και προστατεύεται από τους νόμους που ανέφερα πριν) και το δικαίωμα στην ενημέρωση που προβλέπεται αρχικώς στο σύνταγμα και στη συνέχεια σε διάφορους εσωτερικούς νόμους (και πάλι αν κάποιος ενδιαφέρεται για κάτι συγκεκριμένο θα μπορούσα να παραθέσω σχετική νομοθεσία). 

Αυτό που γίνεται λοιπόν όταν έχουμε αντικρουόμενα δικαιώματα είναι η λεγόμενη στάθμιση κι αυτό φυσικά είναι δουλειά του δικαστηρίου. 

πχ ο Α τραβάει φώτο τον Β σε δημόσιο χώρο και τη δημοσιεύει σε περιοδικό, ο Β μηνύει τον Α (στην ουσία το περιοδικό) για παραβίαση προσωπικών δεδομένων. 

Το δικαστήριο αναλόγως το ποιος είναι ο Β και σε τι φάση τον φωτογράφισε μπορεί να βγάλει και διαφορετική απόφαση. 

Περίπτωση 1) Ο Β είναι γνωστός πολιτικός και παίζει με τα παιδιά του στο πάρκο (στο πλάνο δεν είναι τα παιδιά του) 

Απόφαση 1) Το δικαστήριο πολύ πιθανό να καταδικάσει τον Α για παραβίαση και ο Β να λάβει αποζημείωση για ηθική βλάβη κλπ κλπ

Περίπτωση 2) Ο Β είναι πάλι γνωστός πολιτικός και ενώ είναι να φτιάξει ένα σημαντικό νομοσχέδιο το πλάνο τον απαθανατίζει με ένα θιγόμενο πρόσωπο του νομοσχεδίου να ανταλλάσουν ένα φάκελο.

Απόφαση 2) Το δικαστήριο θα αθώωσει το περιοδικό καθώς μπορεί να κρίνει ότι εξυπηρέτησε την ενημέρωση σε ένα ζήτημα με μεγάλο δημόσιο ενδιαφέρον.

 

Όσον αφορά τους παπαράτσι, καταρχάς πολλές φωτογραφίες βγαίνουν με την συνέναιση των πρωταγωνιστών άσχετα τι λένε στα κανάλια μετά . Η συναίνεση μπορεί να έρθει και εκ των υστέρων του στυλ έχουμε αυτές τις φωτογραφίες σας να τις δημοσιεύσουμε;

 

Επίσης πολλές φορές παίζουν μηνύσεις όταν πραγματικά δεν θέλουν οι celebrities μία φωτογραφία να βγει και φυσικά το ξέρουν αυτό τα μέσα γι αυτό και χωρίς άδεια βγάζουν μόνο ότι ξέρουν πως θα τους φέρει περισσότερα λεφτά από όσα θα τους πάει η αγωγή.

 

υγ. για χάρην ευκολία της κουβέντας χρησιμοποιώ καταχρηστικά κάποιους όρους όπως μήνυση, αποζημείωση κλπ ενώ δεν είναι νομικά ακριβής.

Το γεγονός με τον πολιτικό και το δημόσιο συμφέρον το ξέρω. Ακόμα και αν είναι και στο σπίτι του μέσα και του υποκλέψεις συζήτηση.

 

Απλά γενικότερα με τους απλούς πολίτες μπερδεύουν τα πράγματα (και οι πολιτικοί απλοί πολίτες είναι απλά δεν τους πιάνει τίποτα).

[akis_fc]

Το γεγονός με τον πολιτικό και το δημόσιο συμφέρον το ξέρω. Ακόμα και αν είναι και στο σπίτι του μέσα και του υποκλέψεις συζήτηση.

 

Απλά γενικότερα με τους απλούς πολίτες μπερδεύουν τα πράγματα (και οι πολιτικοί απλοί πολίτες είναι απλά δεν τους πιάνει τίποτα).

 

Αυτό στην ελλάδα τουλάχιστον δεν ισχύει. Δεν μπορείς να υποκλέψεις συζήτηση χωρίς να έχεις την άδεια εισαγγελέα για αυτό. Αν το κάνεις και το δημοσιεύσεις θα έχεις μεγάλο πρόβλημα (υπόθεση Κασιδιάρη-Μπαλτάκου κακούργημα).

 

Ακόμη και ποινικές ευθύνες να προκύπτουν πχ ηχογραφείς κάποιον έστω πολιτικό να λέει ότι πήρε μίζα 10 μύρια. Η ηχογράφισή σου στο δικαστήριο δεν στέκει σαν αποδεικτικό μέσω γιατί αποκτήθηκε με παράνομο τρόπο*, αν δηλαδή υπάρχει μόνο αυτό το στοιχείο ο κατηγορούμενος βγαίνει λάδι άσχετα αν όλοι ξέρουν ότι το έκανε.

 

* Κώδικα Ποινικής Δικονομίας άρθρο 177 παρ. 2

Αποδεικτικά μέσα, που έχουν αποκτηθεί με αξιόποινες πράξεις ή μέσω αυτών, δεν λαμβάνονται υπόψη στην ποινική διαδικασία.

[Επισκέπτης]

Παιδιά καλησπέρα σας, θα ήθελα να μου πείτε τι γίνετε σχετικά με το ανέβασμα εικόνων απο Google σε κάποιο site δικό σου! Έμαθα ότι είναι παράνομο, ισχύει? και αν ναι, πως μπορώ να προμηθεύομαι εικόνες που δεν απαγορεύονται?

Τσέκαρε τους όρους: Image bank, royalty free photos, creative commons

[M2000]

DGAStamchar

Μια και έχω λίγο ασχοληθεί με το θέμα.

1. Εμφανίζεις φωτογραφία από ρεπορτάζ άλλου...(ο οποίος ζει βιοποριστικά από αυτό) είναι σαν να τον κλέβεις. Μπορεί να σου τηλεφωνήσει ή να διαμαρτυρηθεί στο "ηλεκτρονικό έγκλημα" (αν δεν βλέπει κάποιο όνομα ή διεύθυνση στη σελίδα) για προσβολή της προσωπικότητάς, διότι το "πόνημά" του, η φωτογραφία του, τον ντροπιάζει εκεί που μπήκε.Εδώ δηλαδή πάει για αποζημίωση σε χρήμα. Μπορεί να είσαι τυχερός και να μην σε πήρε χαμπάρι.

2. Πας και τραβάς την ίδια πόζα μιας φωτογραφίας που έχει παίξει πολύ, την γνωρίζει ο κόσμος...Πάλι σε κυνηγάνε γιατί αντέγραψες κάποιον άλλο! Του έκλεψες δηλαδή την ματιά!

3. Οτιδήποτε άλλο για παραποίηση ώστε να φαίνεται δική σου ή το να κάνεις το τρελό ότι το βρήκες κάπου αλλού και έβαλες τη σύνδεση απλά σε κάνει περισσότερο ένοχο. (αφού ή θα έχεις όνομα στη σελίδα και ο θιγμένος θα είχε τηλεφωνήσει, άρα δεν συμμορφώθηκες ή δεν θα έχεις όνομα για να μην σε βρει, άρα το έκανες εκ του πονηρού).

 

Άρα αν κάποιος θέλει μια απλή φωτογραφία με πέντε με δέκα ευρώ παίρνει σε μέγεθος εκτύπωσης πόστερ ό,τι θέλει. Αν θέλει να πάρει φωτογραφίες από ρεπορτάζ απευθύνεται στα πρακτορεία και παίρνει και από εκεί ότι θέλει. Αν δεν σου κάνει ο Α θα σου κάνει ο Β. Αν κανείς δε σου δίνει στη τιμή που θέλεις θα τους καλείς κάθε τρεις μέρες μήπως άλλαξαν γνώμη και θα αλλάξουν. Ας σου δώσουν την δεύτερη ή τρίτη.

 

Ότι άλλο πάει στη παρανομία! Πράγμα που το ζούμε βέβαια κάθε μέρα!