Η κατάντια των ελληνικών σχολείων

[groot]

Κοινωνικό φαινόμενο όμως το παραπάνω. Πτωχευμένη χώρα, ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος, η ειδίκευση παίζει τεράστιο ρόλο για να έχεις ελπίδες στην αγορά εργασίας και ειδικά όταν μιλάμε για την Ευρώπη, αφού η Ελλάδα δε μπορει σε καμία περίπτωση να απασχολήσει όλο αυτό τον κόσμο. Το κάθε παιδί προσπαθεί να μορφωθεί όσο το δυνατον περισσότερο. Λογικό το Πανεπιστήμιο να έχει γινει υποχρεωτικό πλέον.

Αχμ.... ο ξυλοκόπος και ο ξυλουργός θέλουν πανεπιστήμιο; Εάν όχι και σύμφωνα με την ζήτηση εργασίας στις Nodic χώρες, αυτό που λες για εξειδίκευση δεν ισχύει.

[pontez2]

Αχμ.... ο ξυλοκόπος και ο ξυλουργός θέλουν πανεπιστήμιο; Εάν όχι και σύμφωνα με την ζήτηση εργασίας στις Nodic χώρες, αυτό που λες για εξειδίκευση δεν ισχύει.

Σωστή ως τοποθέτηση, αλλά σκέψου. Έχουμε ανάγκη από ξυλουργούς; Γιατι αυτή τη στιγμη τα ξυλουργία βαράνε μύγες. Ο κόσμος τρέχει στα ΙΚΕΑ πιστεύοντας οτι ειναι φθηνότερα (ισως και να ειναι δε το χω ψάξει)

Και στον ιδιωτικό τομέα αλλά και στον δημοσιο της Ελλάδας, για να εργαστείς κάπου πρέπει να έχεις ένα καλό βιογραφικό.

Ο σκοπος ειναι είτε η δημιουργία μιας νέας ανάγκης, είτε η κάλυψη των ήδη υπάρχοντων. Η ανάγκη όμως σε αυτή τη χώρα δεν ειναι πλέον το καλό κινητό/ipad κτλ αλλά ο προσανατολισμός σε νέες τεχνολογίες που θα εξοικονομούν το κόστος, θα προσφέρουν αγαθά στον κόσμο και παράλληλα θα προσφέρουν θέσεις εργασίας.

 

Γενικά όσο καλή διάθεση και να υπάρχει για τη παιδεία, θέλει χρήμα για να υλοποιηθεί. Ας βρεθει βέβαια αρχικά αυτή η διάθεση

 

Σημ. Ακόμα και η ανακύκλωση που λέει ο φίλος παραπάνω δεν ειναι εφικτό να γινει αυτή τη στιγμη οσο καλο προγραμμα και να υπάρξει όσο καλη διάθεση και να έχουμε όλοι. Θέλει λεφτά για κάδους, για συντηρήσεις μηχανημάτων για διαφιμηστικές καμπάνιες. Δεν υπάρχουν πλέον αυτά τα χρήματα. Όταν υπήρξαν δεν έγινε η σωστη διαχείριση.

[Mau-Maus]

 

Και θα συμφωνήσω με τον saxos55. Κατέβηκα Ελλάδα πριν δύο μήνες (μετά από 10 χρόνια) και είχα μαζέψει τα ανακυκλώσημα ξεχωριστά, στο σπίτι που έμενα (μόνος). Ρωτάω τον κολητό μου που το σπίτι είναι το πατρικό του, που βάζουμε τα ανακυκλώσημα και όχι μόνο γέλαγε, αλλά το θεώρησε και καλό "δούλεμα" την λοιπή παρέα λέγοντας "καλά αυτός είχε χωρίσει τα σκουπίδια σε διαφορετικές σακούλες και ρώταγε που βάζουν τα ανακυκλώσημα". Και θεώρησε παράνοια την επόμενη μέρα, όταν βρήκα τον κάδο ανακύκλωσης (της περιοχής!!) να πηγαίνω 50 μέτρα μακρυά στη γωνία που είχε μπλε κάδο για να ρίχνω τα μπουκάλια κ.α αντί να τα πετάξω όλα μαζί στον κάδο έξω από το σπίτι.

νταξη και συ , το ότι ο κολλητός σου μπορει να είναι γίδι, αυτο δεν σημαίνει οτι όλοι εδώ είμαστε σαν και αυτόν,

ούτε οτι ανάβουμε φωτιά με πέτρες ! 

εγώ έχω ξεχωριστές σακούλες για τα ανακυκλώσιμα τουλάχιστον εδώ και μια 7ετία - 8ετία  , το ίδιο και η οικογένεια μου και οι περισσότεροι φίλοι μου !

[Porg]

η ανακύκλωση είναι χαρακτηριστικό δείγμα του ωχ αδερφισμού των ελλήνων

[groot]

Σωστή ως τοποθέτηση, αλλά σκέψου. Έχουμε ανάγκη από ξυλουργούς; Γιατι αυτή τη στιγμη τα ξυλουργία βαράνε μύγες. Ο κόσμος τρέχει στα ΙΚΕΑ πιστεύοντας οτι ειναι φθηνότερα (ισως και να ειναι δε το χω ψάξει)

Και στον ιδιωτικό τομέα αλλά και στον δημοσιο της Ελλάδας, για να εργαστείς κάπου πρέπει να έχεις ένα καλό βιογραφικό.

Ο σκοπος ειναι είτε η δημιουργία μιας νέας ανάγκης, είτε η κάλυψη των ήδη υπάρχοντων. Η ανάγκη όμως σε αυτή τη χώρα δεν ειναι πλέον το καλό κινητό/ipad κτλ αλλά ο προσανατολισμός σε νέες τεχνολογίες που θα εξοικονομούν το κόστος, θα προσφέρουν αγαθά στον κόσμο και παράλληλα θα προσφέρουν θέσεις εργασίας.

 

Γενικά όσο καλή διάθεση και να υπάρχει για τη παιδεία, θέλει χρήμα για να υλοποιηθεί. Ας βρεθει βέβαια αρχικά αυτή η διάθεση

 

Σημ. Ακόμα και η ανακύκλωση που λέει ο φίλος παραπάνω δεν ειναι εφικτό να γινει αυτή τη στιγμη οσο καλο προγραμμα και να υπάρξει όσο καλη διάθεση και να έχουμε όλοι. Θέλει λεφτά για κάδους, για συντηρήσεις μηχανημάτων για διαφιμηστικές καμπάνιες. Δεν υπάρχουν πλέον αυτά τα χρήματα. Όταν υπήρξαν δεν έγινε η σωστη διαχείριση.

Αυτό που λέει ο φίλος πιο πάνω είναι απολύτως σωστό και, κατά την γνώμη μου, δεν είναι η "ανακύκλωση" αλλά η προσωπική ευθύνη που, με περίσσια επιμονή, οι "αριστεροί" και οι βολεψάδικες την απαξιώνουν.

 

Το κράτος, το αφεντικό, η παιδεία, οι υπάλληλοι, οι δουλειές, η "πόλη" και εν γένει ό,τι μας προβληματίζει και μας ενοχλεί είμαστε εμείς.

 

 

Focusing στο θέμα που θίγεις στο post σου, εάν σκοπός κάποιου είναι να δουλέψει στο εξωτερικό τότε θα πρέπει να δει τι δουλειές παίζουν εκεί. Φυσικά και ξυλοκόπος δεν είναι κάτι που κάνεις εύκολα στην Ελλάδα, αλλά ξυλουργός ναι. Από δουλειές σε τζάκια, σπίτια/κουζίνες, αυλές, έπιπλα. Και ο ξυλουργός, λόγω ΙΚΕΑ, βαράει μύγες στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη άντε και Γιάννενα. Στα νησιά; Στην Πελοπόννησο; Στην δυτική Σ. Ελλάδα; Στην ανατολική Μακεδονία και Θράκη;

 

Εάν ο σκοπός σου είναι να κάνεις κάτι που θέλεις πολύ, τότε όπου και να το κάνεις θα βρεις την άκρη σου.

 

Εάν ο σκοπός σου είναι να κάνεις κάτι απλά και μόνο επειδή "πάρε το χαρτί και ποτέ δεν ξέρεις" ή "για να μπεις στο δημόσιο θέλεις ένα χαρτί", τότε δεν φταίει κανένα κράτος, καμία ανεργία, κανένας και τίποτα γενικά.

 

 

Η ανάγκη σε αυτή την χώρα είναι να μεγαλώσουμε ως πολίτες, να αποκτήσουμε το απαραίτητο επίπεδο συλλογικής γνώσης σχετικά με το τι σημαίνει να είσαι πολίτης ενός κράτους και να φερθούμε ως τέτοιοι.

 

Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα που όλοι μας τα εκμεταλλευόμαστε. Μικρά, ναι. Π.χ., θα προσπαθήσει κάποιος να μπει 2πλη κούρσα σε ΤΑΞΙ χωρίς να τον νοιάξει εάν ο άλλος επιβάτης συμφωνεί και εάν ο οδηγός ρωτήσει τον άλλο επιβάτη (hint: ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΑΙ το ΤΑΞΙ να πάρει 2η κούρσα χωρίς την συγκατάθεση του υφιστάμενου επιβάτη). Αλλά από τα μικρά πας στα μεγάλα, άνετα. Π.χ., θέλει η μάνα να πάρει στο παιδί της τα τάδε παπούτσια, θα ζητήσει να τα πάρει χωρίς απόδειξη. Θέλει το κράτος να ΔΑΝΕΙΣΕΙ/ΝΟΙΚΙΑΣΕΙ αεροδρόμια για να βγάλει λεφτά και να κάνει υποδομές, τρέχουν διάφοροι και λένε για πούλημα και ξεπούλημα. Κάνει κάποιος ΣΥΜΒΑΣΗ αορίστου χρόνου, όλοι τρέχουν να τον υποστηρίξουν όταν τερματίσουν την σύμβασή του, λέγοντας ότι "τον απολύσανε και είναι άδικο". Δεν έχεις τι να κάνεις στην ζωή σου; Αντί να ψάξεις να βρεις κάτι παραγωγικό, ψάχνεις να δεις πώς θα μπεις στο δημόσιο (εάν ψάξεις στο Μπλα-Μπλα έχει ΑΚΡΙΒΩΣ τέτοιο post/thread).

 

Άρα, η έλλειψη της Ελλάδας είναι η νοοτροπία του πολίτη, την οποία, και φυσικά, επίσης έχουμε διαστρεβλώσει νομίζοντας ότι ο πολίτης έχει κύριο χρέος να ασχολείται με την πολιτική... με τα "κοινά" δηλαδή. Δηλαδή, το μόνο κοινό είναι η πολιτική! Η οποία (επίσης διαστρεβλωμένη) έχει αναχθεί σε απλό πόλεμο εντυπώσεων, τρόπο εξεύρεσης εξουσίας σε επαγγελματικά περιβάλλοντα και τρόπο εξεύρεσης εργασίας στο δημόσιο ή με το δημόσιο. Και μην πας μακριά... εάν ψάξεις σε θέματα στο Μπλα-Μπλα θα δεις ακόμα εντυπώσεις/απόψεις του στυλ "ξέρω τον τάδε και άμα θέλω θα σας κάνω και θα σας ράνω"... π.χ. "έχω φίλο εισαγγελέα και εκείνο και το άλλο και η δικαστική εξουσία είναι μία από τις τρεις και κανείς δεν του κουνιέται του εισαγγελέα και οι αστυνομικοί κάθονται σούζα μπροστά του κτλ"... Πού; Σε ένα forum! Μεταξύ αγνώστων! Μεταξύ αγνώστων και όμως κάποιος ενήλικος πιστεύει ότι να λέει κάτι τέτοιο θα τον ωφελήσει ή σημαίνει κάτι. Αναλογικά μπορείς να εκτιμήσεις την αντιστοίχιση σε ένα περιβάλλον, π.χ., νομαρχίας.

 

Και οι εκπαιδευτικοί δεν μένουν απέξω! Ιδιαίτερα αυτή της 1βάθμιας και 2βάθμιας οι οποίοι ΔΕΝ επιλέχθησαν βάσει επιστημονικών κριτηρίων αλλά επειδή έχουν ένα χαρτί για κάποιο και ικανό χρονικό διάστημα. Οι οποίοι, και από τις ίδιες σχολές, αποδίδουν καλύτερα σε ιδιωτικά σχολεία (βέβαια, εδώ μπαίνει και ο παράγοντας πολιτισμικό κεφάλαιο... δεκτό).

 

 

Και εστιάζω στην νοοτροπία επειδή είναι διαφορετικό να θέλεις όλοι να σκέφτονται το ίδιο (λίγο καθεστωτικό, έως πολύ) και διαφορετικό να θέλεις όλοι να σκέφτονται (έστω και λίγο).

 

Aaaanyway... Ελπίζω να μην βγήκα offtopic.

[saxos55]

Η ανάγκη σε αυτή την χώρα είναι να μεγαλώσουμε ως πολίτες, να αποκτήσουμε το απαραίτητο επίπεδο συλλογικής γνώσης σχετικά με το τι σημαίνει να είσαι πολίτης ενός κράτους και να φερθούμε ως τέτοιοι.

 

Στο ίδιο ξαναγυρνάμε.

Ο φίλος του apoll (θα 'χει τρελαθεί στο λόξυγκα τόσο που τον μελετάμε) πως θα γίνει να ανακυκλώνει;

[συνεχίζω το παράδειγμα, μην κολλήσουμε στο "ανακυκλώνει" προφανώς]

Αυτός πες, δε θα γίνει.

Τα παιδιά του, πως μπορούμε να αυξήσουμε τις πιθανότητες να ανακυκλώνουν (και ίσως πείσουν και τον πατέρα τους);

Στο σχολείο.

[groot]

Στο ίδιο ξαναγυρνάμε.

Ο φίλος του apoll (θα 'χει τρελαθεί στο λόξυγκα τόσο που τον μελετάμε) πως θα γίνει να ανακυκλώνει;

[συνεχίζω το παράδειγμα, μην κολλήσουμε στο "ανακυκλώνει" προφανώς]

Αυτός πες, δε θα γίνει.

Τα παιδιά του, πως μπορούμε να αυξήσουμε τις πιθανότητες να ανακυκλώνουν (και ίσως πείσουν και τον πατέρα τους);

Στο σχολείο.

 

 

Και.... στο σχολείο μάλλον δεν γίνεται κάτι τέτοιο. Ή κάνω λάθος; Ή μήπως γίνεται σε μερικά, π.χ. τα ιδιωτικά; Και είναι έτσι, τότε γιατί; 

[HALF EVIL]

Δεν θα γράψω σεντόνια. Την κατάσταση την είπαν άλλοι.

Στο σχολείο, α΄Λυκείου,  είπε η καθηγήτρια στο παιδί , επειδή δεν έχουμε φωτοτυπικό χαρτί , να βγάλει το κινητό και να φωτογραφήσει ένα  2δέλιδο  Α4 με οδηγίες για project στην Λογοτεχνία. Και μετά τους έδωσε και οδηγίες πως θα το περάσουν στο Πισι ή στο laptop για να μπορέσουν να το διαβάσουν. 

[saxos55]

Και.... στο σχολείο μάλλον δεν γίνεται κάτι τέτοιο. Ή κάνω λάθος; Ή μήπως γίνεται σε μερικά, π.χ. τα ιδιωτικά; Και είναι έτσι, τότε γιατί; 

 

Τώρα ανοίγουμε μεγάλο θέμα και δυστυχώς δεν έχω χρόνο για σεντόνια. Ήθελα να γράψω και πριν διάφορα αλλά δε μπόρεσα.

 

Γενικά δε γίνεται. Ή όταν γίνεται γίνεται με πρωτοβουλία του διευθυντή ή του συλλόγου γονέων (ή και των δύο μαζί). Όχι κεντρικά πάντως.

 

Στα περισσότερα ιδιωτικά (όχι όλα) η αλήθεια είναι πως υπάρχουν πιο πολλές δράσεις και πρωτοβουλίες "εκτός πλαισίου" (εκτός αναλυτικού προγράμματος του υπουργείου καλύτερα, καθώς το να λέμε πως μια οικολογική δράση πχ είναι εκτός του πλαισίου του σχολείου είναι αστείο): οικολογικές, ζωοφιλικές, φιλανθρωπικές, κτλ.

 

Σε γενικές γραμμές το οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο των γονιών που στέλνουν τα παιδιά τους στο ιδιωτικό είναι ανεβασμένο. Είναι λογικό λοιπόν είτε οι ίδιοι οι γονείς να ζητάνε το "κάτι παραπάνω" για τα παιδιά τους είτε τα σχολεία λόγω ανταγωνισμού μεταξύ τους, να προσφέρουν όλο και περισσότερα (ανακύκλωση ο "δίπλα"; Ταρατσόκηπο εμείς. Θέατρο μια φορά το μήνα ο απέναντι; Μέγαρο Μουσικής δύο φορές το μήνα εγώ, και πάει λέγοντας).

 

Βάλε και τον παράγοντα χρήμα μέσα γιατί αν και προσωπικά πιστεύω πως αν υπάρχει η διάθεση το χρήμα βρίσκεται (από χορηγούς, γονείς, χοροεσπερίδες, ο,τιδήποτε), όπως και να το κάνουμε είναι άλλο πράγμα να ξεκινάς από μηδενική βάση (στο δημόσιο) και άλλο να έχεις τεράστιο budget. Είναι ακόμα ένα εμπόδιο που πρέπει να ξεπεράσεις και φαντάζομαι πολλοί διευθυντές αποθαρρύνονται με το...καλημέρα.

 

Σταματώ λόγω χρόνου, to be continued κάποια στιγμή

[groot]

Πριν συνεχίσεις, ρίξε μία ματιά στις πρώτες σελίδες να δεις και την δική μου άποψη για να απαντήσεις και πιο στοχευμένα. 

[kate89]

Είμαι κάθετα αντίθετη στον χαρακτηρισμό πως έχουμε γίνει πολύ ευαίσθητοι ή θιγόμαστε εύκολα τελευταία.
Πάντα υπήρχαν άσχημες συμπεριφορές απλά εμείς ήμασταν διαφορετικοί τότε.

Πάντα υπήρχε ξύλο,bulling και διακρίσεις στο σχολείο. Πχ στη μάνα μου,δεν ήθελε ένας μαθηματικός να της δώσει
τη σημαία (το μόνο άριστα) επειδή ήταν γυναίκα (1979), ευτυχώς δεν του πέρασε.

Εγώ επειδή είχα την ατυχία να μεγαλώσω σε ακριτικό νησί και να φύγω από τον καταραμένο τόπο 
ευτυχώς με υποτροφία (λόγω ανόητης άποψης των δικών μου να μην μεγαλώσω σε αστική ζούγκλα),
έχω δει πολλά άσχημα πράγματα,

Πχ Μαθηματικός ντόπιος που μας είχε αναλάβει από την πρώτη γυμνασίου έως πρώτη λυκείου, να μας βάζει ασκήσεις από λυσάρια
και να μας αναγκάζει με τον όγκο ασκήσεων που μερικές φορές δεν τις αντέγραφε σωστά, να πηγαίνουμε σε φροντιστήρια και ιδιαίτερα.
Αλλιώς,μας εξευτέλιζε στον πίνακα, μαζί με τράβηγμα μαλλιού-φαβορίτας ή σφαλιάρα.
Ήταν ένας γλοιώδης άνθρωπος, θα μας αναλάμβανε και στη δευτέρα λυκείου αλλά πέθανε και δεν πρόλαβε.
Είχε βγει η μητέρα του από το νοσοκομείο και έπαθε ο ίδιος εγκεφαλικό την ίδια στιγμή.
Οι ντόπιοι μίλαγαν για τις "κατάρες του κόσμου" που τον βρήκαν και δεν είχαν και άδικο. Είχε χαντακώσει πολλά παιδιά, ειδικά στις κατευθύνσεις.

Άλλο παράδειγμα, ήταν μια Θεολόγος από Βέροια που μας έφεραν να λουστούμε,χριστιανοταλιμπάν και όποιος δεν γούσταρε αναγραφή θρησκεύματος σε ταυτότητα ΉΤΑΝ ΕΧΘΡΟΣ. ΤΕΛΟΣ. Ξεκουμπίστηκε σύντομα μαζί με τα αντιπαθητικά παιδιά της.

Σίγουρα είχαμε και καλούς καθηγητές κάποιους φιλόλογους κυρίως, από άλλα μέρη φυσικά.

Το συγκεκριμένο Γυμνάσιο-Λύκειο το βράδυ γινόταν γαμιστρώνας και βρίσκαμε προφυλακτικά τη μέρα,από μαθητές του ή μαθητές του ΕΠΑΛ (τότε ΤΕΕ). Να πως χρειάζεται η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στην οποία αντιτίθενται οι παπάδες.
Οι έφηβοι θα κάνουν σεξ. Δεν μπορείς να κάνεις τον χαζό και να μην τους ενημερώνεις σωστά για την αντισύλληψη και τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Οι συμμαθητές μου όπως κοκορεύονταν στα διαλείμματα δεν χρησιμοποιούσαν προφυλακτικά ή άλλα μέσα...

Κάτι τελευταίο, είναι χαζό να συγκρινόμαστε με κράτη του εξωτερικού. Πρέπει να βλέπουμε τη δική μας καμπούρα και πως να την αλλάξουμε. Τι με νοιάζει στην τελική αν έξω σε κάποια κράτη είναι χειρότερα, εφόσον έχω επιλέξει να ζήσω στη χώρα μου και προσδοκώ να γεννήσω τα παιδιά μου-όταν έρθει η ώρα-εδώ; Αν αλλού υπάρχει χειρότερος σκοταδισμός, πρέπει να νιώθουμε και ευγνώμονες για την κατάσταση μας; 

[eddie1996]

Στο δικό μου σχολείο σήμερα 3η μέρα κατάληψης. Μάθημα έχουμε να κάνουμε από την Δευτέρα καθώς την τρίτη είχαμε εκδρομή.Σε συζήτηση που είχα με τον προέδρο του 15μελους που είναι νορμάλ απαιτεί μαζί με τους υπόλοιπους καλύτερη συνεννόηση με τον διευθυντή μας όπου κάποιες φορές δεν ακούει στους μαθητές και κάνει του κεφαλιού του. Γενικά έχουν όλοι διαφωνία με τον διευθυντή.Ο διευθυντής μας λείπει από την τετάρτη και θα έρθει την δευτέρα. Θα γίνει ομιλία την δευτέρα και λογικά την τρίτη κανονικά θα ανοίξει το σχολείο. Γενικώς το σχολείο έχει αποσυντονιστεί πλήρως. 

[Nate]

Ας πω κι εγώ την γνώμη μου.

 

Κατ' εμέ, το ελληνικό σχολείο (όπως τουλάχιστον το έχω βιώσει εγώ) είναι άθλιο. Εξηγούμαι:

Ως προς τα μαθήματα:

Διδάχτηκα 6 χρόνια ένα μάθημα που το θεωρώ (σπουδάζω σε σχολή της φιλοσοφικής, δεν το λέω γιατί είμαι των θετικών επιστημών) άχρηστο για την δευτεροβάθμια, τα αρχαία. Ευχαρίστως να μάθω μια γλώσσα, αλλά αυτή ή να είναι η γλώσσα που μιλάω, τα νέα ελληνικά, ή μια ξένη, που θα μου χρειαστεί. Τα αρχαία δεν χρειάζονται πουθενά. "Μα, μαθαίνεις καλύτερα τα νέα ελληνικά". Αν θυμάμαι καλά, γλωσσολόγος μου έχει πει ότι αυτό δεν ισχύει.

Διδάχτηκα 9 χρόνια θρησκευτικά (από τα οποία 9 χρόνια τα 7 το μάθημα ήταν χριστιανικά, γιατί μόνο για τον χριστιανισμό μιλούσαν). Από που κι ως που να μαθαίνουμε για θρησκείες και όχι για φιλοσοφία, μάθημα ανύπαρκτο (μόνο στην κατεύθυνση της β' λυκείου διδάχτηκα φιλοσοφία).

Δεν υπάρχει μάθημα σεξουαλικής αγωγής. Κατά την γνώμη μου, το μάθημα αυτό πρέπει να γίνεται σε όσο το δυνατόν μικρότερη τάξη γίνεται, έτσι ώστε το παιδί να ξέρει από μικρό ότι όταν μεγαλώσει και αρχίσει να έχει επαφές, να παίρνει προφυλάξεις κτλ.

Τα κείμενα δεν διδάσκονταν σωστά (έπρεπε να μάθουμε τυποποιημένες απόψεις).

Η ιστορία ήταν παπαγαλία.

Τα μαθήματα είναι 45λεπτα, έπρεπε να διαρκούν περισσότερη ώρα.

 

Ως προς το σχολικό περιβάλλον:

Έτσι που είναι δομημένο το σχολείο, αν σε δουν μοναχικό, αδύναμο ή να έχεις κάτι που να σε ξεχωρίζει αρνητικά (π.χ. να είναι παχουλός), και σε πιάσει το μάτι του κάθε καραγκιόζη, τότε την πάτησες.

Στην Α' λυκείου ήμουν μόνος, έτυχε να ήμουν συμμαθητής με κάτι μ@λ@κισμέν@, επόμενο ήταν την χρονιά να την περάσω με κοροϊδίες, χαρτάκια (μια φορά είχα πιαστεί και στα χέρια με έναν από αυτούς, δυστυχώς ήμουν λαπάς και δεν του μάμησα ό,τι έχει και δεν έχει).

Βασικό είναι ότι σε κάθε σχολείο πρέπει να υπάρχει ψυχολόγος. Φυσικά, κανένα σχολείο δεν έχει.

Επίσης, κάθε μαθητής που την είδε σπίτι του, κάνει ό,τι γουστάρει μέσα στην τάξη (π.χ. φασαρία) και ο καθηγητής (και καλός να είναι) δεν μπορεί να κάνει σωστά την δουλειά του.

 

Ως προς τους καθηγητές:

Δεν υπάρχει φόβος απόλυσης, οπότε ο καθένας αν θέλει δουλεύει καλά, αν θέλει όχι. Πρέπει να υπάρχει αξιολόγηση από τους μαθητές.

 

Κάποια άλλα πράγματα που θα ήθελα να πω, είναι τα βιβλία που πρέπει να αλλάξουν και να γίνουν λιγότερα, πρέπει να γίνουν καλύτερες εγκαταστάσεις και κατάργηση των απουσιών.