Προμήθειες γιατρών από φαρμακευτικές

[zio10]

Γνωριζω προσωπικα γιατρο,που ηταν χρονια επιμελητης και τωρα διευθυντης σε κ.υ επαρχιας ,του οποιου το σπιτι εξοπλισε με ηλεκτρικα και επιπλα φαρμακευτικη εταιρια...

Να ήταν ένας μόνο...

 

Σε όλους τους κλάδους εάν ένας επαγγελματίας χρησιμοποιεί τα προϊόντα μίας εταιρίας, η εταιρία του δίνει bonuses. Πού είναι το παράξενο; 

 

Δεν είναι τόσο απλό, σου απάντησε και ο Judas. Πιθανότατα σου πουλάει κάτι που δεν χρειάζεσαι, εκμεταλλευόμενος τη θέση του (κάτι που μπορεί να μη σε βοηθήσει ή ακόμα και να σου κάνει κακό)

[groot]

Δεν τα χρησιμοποιεί ο ίδιος. Τα φορτώνει στον ασθενή.

Επίσης είναι:

1) Αθέμυτος ανταγωνισμός

2) Επιβάρυνση της κρατικής δαπάνης

3) Συνταγογράφηση χωρίς επιστημονικά κριτήρια

 

Τι πάει να πει "δεν τα χρησιμοποιεί ο ίδιος"; Τα legrand κανάλια που βάζει ο ηλεκτρολόγος, τα χρησιμοποιεί αυτός ή ο κάτοικος του σπιτιού; 

 

Επίσης, γιατί είναι αθέμιτος ανταγωνισμός; Ανταγωνισμός μεταξύ ποιων; Των φαρμακευτικών; Προσφορές κάνουν και οι προσφορές είναι μέσα στα μέσα που έχουν όλες οι εταιρίες. 

 

Τέλος, εάν ένας γιατρός συνταγογραφεί χωρίς επιστημονικά κριτήρια, είναι θέμα του γιατρού και όχι της πολιτικής προώθησης της εταιρίας. 

[xpapias]

Θεωρητικα η προτίμηση επρεπε να ειναι μεταξυ σκευασματων της ιδιας κατηγορίας ή ακομα σωστοτερα της ιδιας δραστικης ουσιας. Αρα το χωρις επιστημονικα κριτηρια δεν πολυ παίζει εκτος αν ο αλλος ειναι πραγματικα χασαπης και γραφει μονο για να γραψει. Οσο για το αθέμιτος ανταγωνισμος, μαλλον όλες οι φαρμακευτικες παιζουν με τα ιδια κριτηρια.

[tony81]

Τι πάει να πει "δεν τα χρησιμοποιεί ο ίδιος"; Τα legrand κανάλια που βάζει ο ηλεκτρολόγος, τα χρησιμοποιεί αυτός ή ο κάτοικος του σπιτιού; 

 

Επίσης, γιατί είναι αθέμιτος ανταγωνισμός; Ανταγωνισμός μεταξύ ποιων; Των φαρμακευτικών; Προσφορές κάνουν και οι προσφορές είναι μέσα στα μέσα που έχουν όλες οι εταιρίες. 

 

Τέλος, εάν ένας γιατρός συνταγογραφεί χωρίς επιστημονικά κριτήρια, είναι θέμα του γιατρού και όχι της πολιτικής προώθησης της εταιρίας. 

Ναι αθέμιτος ανταγωνισμός ειναι μεταξύ εταιριών που είναι το περίεργο.  Και του γιατρού είναι πρόβλημα και της εταιρίας να δίνει χαρτζιλίκι για να πουλάει χάπια.

[idomeneas7]

Δεν μιλάω για την ηλεκτρονική συνταγογράφηση που μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισε και πλέον φαίνονται όλα. Μιλάω για τόσα χρόνια που σου έγραφε σε ένα χαρτί ή στο συνταγολόγιο. Ο φαρμακοποιός, ειδικά σε καμιά εφημερία, σίγουρα δεν προλαβαίνει να γράφει όνομα γιατρού και σκεύασμα σε κάθε πελάτη για να το δώσει στις φαρμακευτικές. Επίσης δεν παίζει να δουν τι πουλήθηκε σε γειτονικά φαρμακεία γιατί ο ασθενής μπορεί να το πάρει από αλλού ή στην ίδια περιοχή να έχει αρκετούς γιατρούς της ειδικότητας οπότε ποιός έδωσε τι? Ασε που υπάρχουν και ενα σωρό παραφάρμακα ή άλλα είδη που απλά τα προτείνει στο μιλητό ή ακόμα και να τα δώσει σε διαφημιστικό, δεν φαίνεται το όνομά του.

 

Εχω σκεφτεί να στέλνουν οι εταιρείες mystery patients και να τσεκάρουν έτσι, αλλά πολύ τραβηγμένο δεν είναι?

Αναμένω απαντήσεις από γιατρούς...

[shine]

από που κατεβήκατε εσείς;

τώρα το καταλάβατε αυτό.

 

στο χώρο της υγείας γίνονταν και γίνεται πάρτι.

όποιος έχει δικά του άτομα που δουλεύουν μέσα ξέρει πολύ καλά.

 

ακόμα και οι καθαρίστριες ξέρουν τι γίνεται.

[warlock9_0]

οι φαρμακευτικές παίρνουν στατιστικά από την ims

επίσης εδώ και αρκετό καιρό συνέδρια κλπ πληρώνονται σε πολύ μικρότερο βαθμό

[defacer]

Τέλος, εάν ένας γιατρός συνταγογραφεί χωρίς επιστημονικά κριτήρια, είναι θέμα του γιατρού και όχι της πολιτικής προώθησης της εταιρίας.

 

Με την ίδια λογική αν πάρεις εσύ και όλη η υπόλοιπη χώρα μούφα δάνειο και μετά από μερικά χρόνια γαμηθεί ο Δίας, αυτό είναι θέμα δικό σου και όχι της πολιτικής της τράπεζας να δίνει δάνειο στον κάθε πικραμένο.

 

Το θέμα είναι η δημιουργία του conflict of interest: αναγνωρίζοντας ότι οι γιατροί είναι άνθρωποι, θα γίνει μαλακία με μαθηματική βεβαιότητα. Αυτά τα πράγματα αν δεν κοπούν από τη ρίζα μετά δε συμμαζεύονται, οπότε καταλήγουμε στα κλασικά κρυφτοκυνηγητά με νομοθεσίες, κανονισμούς κλπ. Καλύτερα από το τίποτα.

[groot]

Με την διαφορά ότι οι γιατροί δεσμεύονται από όρκους κτλ.

 

Δεν είναι plain πάρε-δώσε.

 

Εάν λοιπόν αποφασιστεί ότι ο κλάδος αυτός είναι όπως τους άλλους, τότε να κοπούν όρκοι και λοιπές ιστορίες και ο κόσμος να υιοθετήσει αυτή την αντίληψη και στην συνολική του στάση αντί για την υφιστάμενη του "μάγους της φυλής".

Υ. Γ. Όσο για τα δάνεια, ναι. Είναι ευθύνη του δανειζόμενου και όχι του δανειστή να ελέγχει το validity. Στην τελική, αυτός ζητάει χρήματα. Αφού τα ζητάει, να ξέρει από ποιον.

[tony81]

Άλλο ο γιατρός π χαρτζιλικωνεται και άλλο ο δανειστής-δανειζομενος. Αλλά ναι και στις 2 περιπτώσεις έχουν ευθύνη και τα δύο μέρη όχι μόνο το ένα (κ ο δανειζόμενος πρέπει να έχει επίγνωση για το δικό του καλό όχι μόνο ο δανειστης)

[Επισκέπτης]

Με την ίδια λογική αν πάρεις εσύ και όλη η υπόλοιπη χώρα μούφα δάνειο και μετά από μερικά χρόνια γαμηθεί ο Δίας, αυτό είναι θέμα δικό σου και όχι της πολιτικής της τράπεζας να δίνει δάνειο στον κάθε πικραμένο.

 

Το θέμα είναι η δημιουργία του conflict of interest: αναγνωρίζοντας ότι οι γιατροί είναι άνθρωποι, θα γίνει μαλακία με μαθηματική βεβαιότητα. Αυτά τα πράγματα αν δεν κοπούν από τη ρίζα μετά δε συμμαζεύονται, οπότε καταλήγουμε στα κλασικά κρυφτοκυνηγητά με νομοθεσίες, κανονισμούς κλπ. Καλύτερα από το τίποτα.

 

Καταρχήν βρίσκω λάθος το ανακάτεμα φαρμακοποιίας, τραπεζικών δανείων, νομοθεσίας και ανθρώπινου παράγοντα

 

Ο ανθρώπινος παράγοντας ταιριάζει σε όλες τις περιπτώσεις. Οπότε όλα μπορούν να πάνε σωστά ή να γίνουν λάθη. Άρα με βάση αυτό που λες είτε μιλάμε για φαρμακοποιία, είτε για συνταγογραφήσεις, είτε για δάνεια, είτε για νομοθεσίες, είτε για συντάξεις τότε θα είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα γίνει μαλακία (λόγω ανθρώπινου παράγοντα)

 

Από την άλλη, ούτε το κόψιμο από τη ρίζα βοηθάει απαραίτητα. Να μην παράγονται φάρμακα; Να μην συνταγογραφεί ο γιατρός κανένα φάρμακο; Να υπάρχει εξεταστική επιτροπή κάθε φορά που χρειάζεται ο γιατρός να γράψει ένα φάρμακο; (εδώ γελάμε)

Να κάνει ο γιατρός ολόκληρη επιστημονική ανάλυση πριν αποφασίσει να γράψει ένα φάρμακο; (καλό σαν ιδέα, αλλά όταν περιμένει πλήθος ασθενών απέξω τότε τίθεται θέμα πίεσης χρόνου)

 

Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποια άλλη περίπτωση σε αυτό που λες που να βοηθάει ουσιαστικά

 

Αν ένα φάρμακο είναι ζημιογόνο προς τον άνθρωπο, τότε ο τρόπος παραγωγής του θα έχει λανθασμένη χημική υπόσταση. Δεν θα φταίνε ούτε τα δάνεια, ούτε ο ανθρώπινος παράγοντας. Η νομοθεσία μπορεί (αν και είναι λίγο tricky). Το πρόβλημα διαφέρει αν πρόκειται για ατομική περίπτωση ή συστημικό. Σε ατομική περίπτωση πιστεύω φταίει ο γιατρός ενώ στην άλλη ενδέχεται να φταίει καρτέλ ιατρών ή καρτέλ φαρμακευτικών ή άλλος οργανισμός. Αφήνω στην άκρη το ενδεχόμενο ο ασθενής να αποκρύψει σοβαρά προβλήματα υγείας (πχ αλκοολισμού ή άλλων διατροφικών τάσεων) ώστε να πάρει το x φάρμακο (που είναι επίσης tricky υπόθεση)

 

 

Anyway (επειδή το κούρασα) εμένα με ενδιαφέρουν δύο πράγματα. Το φάρμακο να είναι αποτελεσματικό και να μην είναι θανατηφόρο (από μόνο του, όχι από συνδιασμό με άλλες ουσίες). Δεκάρα δεν δίνω αν παίρνει αμοιβές ή του πληρώνουν τα μεταφορικά για το τάδε συνέδριο

 

Και γενικά μου κακοφαίνεται αν κάποιος προτιμήσει το φάρμακο των 50 αντί των 30 επειδή στο πρώτο ο γιατρός παίρνει αριθμητικά μπονους 10 ενώ στο άλλο τσιμπάει 29. (τυχαίοι οι αριθμοί, και δεδομένο ότι κάνουν και τα δύο την ίδια ακριβώς δουλειά)

[TheAccountant]

Κανένας γιατρός που σέβεται τον εαυτό του και το επαγγελμά του δεν θα συνταγογραφήσει για κάτι πέραν απο το συμφέρον του ασθενη του. Κανένας γιατρός που σεβεται τον ασθενή του δεν θα του γράψει ενα παρακατιανό φάρμακο εν γνώση του, απλά για να πάρει την προμήθεια.

 

Αν εμπιστευεται κάποια αποδεδειγμένα φάρμακα και η εταιρία αυτών θέλει να του κάνει ένα κάποιου ειδους μικρό δώρο... έχει καλώς αλλά αφήνει σκιές και ας μην υπάρχουν.

 

Αυτά τα δωράκια σε γενικές γραμμές απαγορεύονται, δημιουργούν οντως conflict of interest οπως ειπώθηκε ηδη και φυσικά την νυφη μπορεί να την πληρώνει ο ασθενης εν αγνοία του.

 

Η εμπειρία μου λεει πως κάποιες ειδικότητες είναι εξόχως βρώμικες σε οτι αφορα το αλισβερίσι με τους προμηθευτές και οι δε γιατροι θα επρεπε στην καλυτερη να ντρέπονται για την κατάντια τους.

[defacer]

Ο ανθρώπινος παράγοντας ταιριάζει σε όλες τις περιπτώσεις. Οπότε όλα μπορούν να πάνε σωστά ή να γίνουν λάθη. Άρα με βάση αυτό που λες είτε μιλάμε για φαρμακοποιία, είτε για συνταγογραφήσεις, είτε για δάνεια, είτε για νομοθεσίες, είτε για συντάξεις τότε θα είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα γίνει μαλακία (λόγω ανθρώπινου παράγοντα)

 

 

 

Ναι.

 

Βέβαια εδώ δε μιλάμε για ακούσια λάθη αλλά για σύγκρουση συμφερόντων. Που κι εκεί είναι μαθηματικά βέβαιο το το θα γίνει, απλά ελπίζουμε να μην είναι σε μεγάλο βαθμό.

 

Δε νομίζω ότι κατάλαβες τι εννοώ κόψιμο από τη ρίζα.

 

Κανένας γιατρός που σέβεται τον εαυτό του και το επαγγελμά του δεν θα συνταγογραφήσει για κάτι πέραν απο το συμφέρον του ασθενη του. Κανένας γιατρός που σεβεται τον ασθενή του δεν θα του γράψει ενα παρακατιανό φάρμακο εν γνώση του, απλά για να πάρει την προμήθεια.

 

Το πέρα από το συμφέρον του ασθενή είναι πολύ μεγάλη κουβέντα. Στις απλές καθημερινές περιπτώσεις το πόσα και ποια σκευάσματα (ούτε καν απαραίτητα φάρμακα) χρειάζεται ο ασθενής σηκώνει συζήτηση.

[Επισκέπτης]

 

 

Ναι.

 

Βέβαια εδώ δε μιλάμε για ακούσια λάθη αλλά για σύγκρουση συμφερόντων. Που κι εκεί είναι μαθηματικά βέβαιο το το θα γίνει, απλά ελπίζουμε να μην είναι σε μεγάλο βαθμό.

 

Δε νομίζω ότι κατάλαβες τι εννοώ κόψιμο από τη ρίζα.

 

Δεν είναι μαθηματικά βέβαιο γιατί υπάρχει κι ένας ΕΟΦ από όσο ξέρω (μην με ρωτήσεις όμως πόσο καλά κάνει τη δουλειά του γιατί δεν έχω σκοπό να κάνω διδακτορική διατριβή για κάνε οργανισμό)

 

Όσο για το άλλο, ε πες τότε. Τι το κρατάς μέσα σου;

[xgol]

Εκτός τόπου και χρόνου είστε οι περισσότεροι. Όταν κάποιος έχει ιδιωτικό ιατρείο που το κακό να γράφει φάρμακα που εμπιστεύεται; Και βάσει τζίρου να παίρνει βιβλία ή ταξίδια από την εταιρία;

 

Το κράτος φυσικά και δεν το χρεώνει γιατί ο αριθμός των επισκέψεων ανά ταμείο είναι πεπερασμένος, και τον ασθενή προφανώς και δεν θα του κάνει κακό ή θα του γράψει κάτι που δε χρειάζεται, όχι μόνο από ιατρική δεοντολογία (που θεωρώ πως είναι το σημαντικότερο κριτήριο) αλλά γιατί πρακτικά θα πάψει να τον εμπιστεύεται ο κόσμος.

 

Εκεί που πραγματικά γίνεται ότι στηλιτευετε είναι στις κλινικές πανεπιστημιακών νοσοκομείων, όπου σε κάποιες περιπτώσεις για να μπει ένα φάρμακο στην κλινική, δωριζονται βίλλες, οικόπεδα κτλ.