Στιγμές ξεφτίλας. στιγμές που γίνατε ρόμπα

[mikemart]

Και Γιατί νιώθεις ξεφτίλα για αυτό ? Χδ

[Vapir]

 

έχουμε πετάξει νερόμπομπες σε λεωφορείο (5-6 παιδιά) κ ένας ηλίθιος απο άλλη γειτονιά που είχε έρθει και μιλάγαμε πετάει πέτρα 

κατεβαίνει ο οδηγός , εμείς κρυμμένοι στο υπόγειο του θείου του ενός πίσω απ τα κρασιά και ο τύπος απέξω να ουρλιάζει οτι θα πεθάνουμε

 

τελικά έφυγε 

[lifeowner771]

Και Γιατί νιώθεις ξεφτίλα για αυτό ? Χδ

Γιατι μου το κοπαναει οτι το εκανα αυτο, ακομα και τωρα η κοπελια  

[stormrain]

Εχω κάνει διαφορα.

 

Ενα πρόχειρο. Παμε εκδρομή στην Ιταλία με το φροντιστήρι των ιταλικών. Συνάντηση στην Ακαδημίας στις Χ ώρα. Γενικα πινω νερο. Πολυ νερο ομως. Μπαίνουμε στο λεωφορείο που θα μας πηγαινε Πάτρα κι επειτα Ιταλία.

Εγω να κατουριεμαι αφόρητα απο τη στιγμή που μπηκαμε. Ρεζουμέ, πριν καν βγουμε στην εθνική, εχω σταματησει ολόκληρο το λεωφορείο για να κατέβω σε μια καφετέρια.

Εμεινα ως "that guy".

[Iris_89]

Εχω κάνει διαφορα.

 

Ενα πρόχειρο. Παμε εκδρομή στην Ιταλία με το φροντιστήρι των ιταλικών. Συνάντηση στην Ακαδημίας στις Χ ώρα. Γενικα πινω νερο. Πολυ νερο ομως. Μπαίνουμε στο λεωφορείο που θα μας πηγαινε Πάτρα κι επειτα Ιταλία.

Εγω να κατουριεμαι αφόρητα απο τη στιγμή που μπηκαμε. Ρεζουμέ, πριν καν βγουμε στην εθνική, εχω σταματησει ολόκληρο το λεωφορείο για να κατέβω σε μια καφετέρια.

Εμεινα ως "that guy".

Σε νιώθω... Ακόμα κι όταν κατουράω, πάλι θα ξαναπάω σε κάνα μισάωρο/ώρα ακόμα κι αν δεν έχω πιει νερό.

[Karkabilios]

ίιιιου ρε μαν ^^

 

εγώ πρώτο έτος, με πιάνει τρελό κόψιμο στο πανεπιστήμιο. βγαίνω από το αμφιθέατρο για να πάω τουαλέτα και παίζει να βγήκε λίγο στον δρόμο. τόσο δεν κρατιόμουν. μετά χώνομαι στην πρώτη τουαλέτα που βρίσκω, τα αδειάζω όλα και στην διάρκεια διαπιστώνω πως η πόρτα δεν κλείνει. οπότε με το ένα πόδι την σπρώχνω όλη την ώρα. μετά από λίγο διαπιστώνω πως δεν υπάρχει κωλόχαρτο. ευτηχώς η καθαρίστρια μόλις είχε αδειάσει τον κάδο οπότε βολεύτηκα με την νάιλο σακούλα των σκουπιδιών. και όπου φύγει φύγει μετά για το σπίτι. ευτηχώς δεν με κατάλαβε κανείς. αν και είχα γκόμενα πάνω στο αμφιθέατρο, μπορούσα να την πω να μου φέρει λίγο χαρτί, δεν το σκέφτηκα. επίσης η ανακούφιση ήταν τόσο έντονη που δεν υπήρχε χώρος για συναίσθημα ντροπής ή αμηχανίας.

 

Παρόμοιο έπαθα και εγώ πέρυσι τον Ιανουάριο στην εξεταστική στο ΤΕΙ Αθήνας.

 

Πάω πρωί-πρωί, γράφαμε φυσική αν και δεν ήξερα τίποτα γιατί δεν είχα πατήσει καθόλου.

Ήταν 8:50 όταν ξεκινήσαμε. Ο καθηγητής αφού τελείωσε την εξήγηση μας λέει ότι στις 9:30 μπορούμε να φύγουμε. Μετά από 5 λεπτά όμως άρχισα να έχω κάποιες ενοχλήσεις.

«Εντάξει» λέω,  «μισή ώρα είναι, θα περάσει, θα προλάβω να πάω τουαλέτα».

Μετά από 10 λεπτά όμως, γινόταν πόλεμος μέσα στο έντερό μου. Κλανίδια μπαινοβγαίναν στην κωλοτρυπίδα προσπαθώντας να δραπετεύσουν, ιδρώτας, κοκκινίλα, γουργουρητά, ζαλάδα.

«Σήκω γιατί θα μείνεις» σκέφτηκα.

Με βλέπει που πάω να σηκωθώ, μου λέει σε 15 λεπτά.

Ξανακάθομαι, μου φεύγουν και 2-3 κλανιές αφού δεν μπορούσα να κρατηθώ άλλο, ευτυχώς άοσμες ή τουλάχιστον εμένα δεν μου μύριζαν γιατί είχα φουντώσει ολόκληρος.

Μετά από 2 λεπτά όμως σηκώνομαι απότομα, πηγαίνω στο καθηγητή και με τρεμάμενη φωνή του λέω «πρέπει να πάω τουαλέτα» και βγαίνω τρέχοντας.

Επειδή όμως είμασταν στον δεύτερο όροφο, δεν προλάβαινα να κατέβω στις κάτω τουαλέτες και έτσι κάνω μια γρήγορη στροφή και μπαίνω σε κάποιες τουαλέτες εκεί πιο δίπλα.

Κάθομαι κατευθείαν στην τουαλέτα χωρίς να κοιτάξω τίποτα, ούτε να βάλω χαρτί γύρω γύρω αφού δεν άντεχα άλλο και άρχισαν να ρέουν οι καταρράκτες του Νιαγάρα και να ηχούν οι σάλπιγγες της Αποκάλυψης.

Μετά από κάνα 5λεπτο, κοιτάω για χαρτί, τίποτα, η πόρτα εντωμεταξύ χαλασμένη και λίγο ανοιχτή αλλά μέσα στη θολούρα μου δεν κοίταξα τίποτα.

Δεν μπορούσα να βγω να πάω και στις διπλανές να δω μήπως είχε χαρτί αφού τα κωλομέρια ήταν πασαλειμμένα και η πόρτα ήταν κάθετη στο διάδρομο οπότε αν περνούσε κανένας θα γινόμουν ρεζίλι.

Τελικά δεν είχα άλλη επιλογή και έκανα πατέντα.

Σκουπιζόμουνα με το χέρι και το ξέπλενα πατώντας το καζανάκι και βάζοντας το χέρι εκεί που τρέχει το νερό. Μπορεί να μου πήρε και 10 λεπτά να καθαρίσω.

Μετά έφυγα τρέχοντας με το σκατωμένο αλλά φαινομενικά καθαρό χέρι μου. Πήρα και το Α15 το οποίο ήρθε γρήγορα ευτυχώς στη στάση και πήγα σπίτι.

Το κακό είναι ότι μέχρι το μετρό στο Μεταξουργείο κρατιόμουν από το σίδερο στο λεωφορείο μπροστά στον οδηγό καθώς δεν είχε θέση να κάτσω.

Να έχετε το νου σας λοιπόν που πιάνεται γιατί αμφιβάλω αν το έχουν απολυμάνει από τότε.

[hliastsek]

Ήμουν σε πάρτι 2α Γυμνάσιου και πάνω στην τρελα μας, πετάξαμε τα πλαστικά πιατακια στην απέναντι πολυκατοικία από το μπαλκόνι. Ενώ όλων των άλλων τα πιατακια έφτασαν στον προορισμό τους, έμενα (δεν ξέρω γιατί) πήγε προς τον δρόμο. Μόλις το πέταξα μπήκα γρήγορα μέσα αλλά εκείνη την ώρα ένα μηχανάκι ερχόταν, και κάνοντας ένα ελιγμό ο οδηγός να το αποφύγει κατέληξε να πέσει και αυτό να σέρνετε στον δρόμο. Το μόνο που ακούσαμε από μέσα ήταν το σύρσιμο από το μηχανάκι στον δρόμο, βγήκαμε γρήγορα έξω και είδαμε αυτόν να κουτσαίνει και να ρίχνει παναγιες και το μηχανάκι γδαρμένο. Μπήκαμε γρήγορα μέσα και για αρκετή ώρα δεν ξαναβγήκαμε. Το χειρότερο είναι μια γειτόνισσα, μου είπε όταν ξαναβγήκαμε "σε είδα ότι το έκανες εσύ, και θα καλέσω την αστυνομία". Ευτυχώς, πηρε το μηχανακι και εφυγε και η γειτονισσα δεν εκανε τιποτα

[warlock9_0]

όλοι οι χεσμένοι εδώ έχετε μαζευτεί ρε χαχααχαχχαχα

[gavros10]

Εχω κάνει διαφορα.

 

Ενα πρόχειρο. Παμε εκδρομή στην Ιταλία με το φροντιστήρι των ιταλικών. Συνάντηση στην Ακαδημίας στις Χ ώρα. Γενικα πινω νερο. Πολυ νερο ομως. Μπαίνουμε στο λεωφορείο που θα μας πηγαινε Πάτρα κι επειτα Ιταλία.

Εγω να κατουριεμαι αφόρητα απο τη στιγμή που μπηκαμε. Ρεζουμέ, πριν καν βγουμε στην εθνική, εχω σταματησει ολόκληρο το λεωφορείο για να κατέβω σε μια καφετέρια.

Εμεινα ως "that guy".

 

Παρομοιο

 

Πενθημερη στην θεσσαλονικη και καθως φευγαμε απο ενα μουσειο (δεν θυμαμαι), περνω μια πορτοκαλαδα φαντα απο ενα μαγαζι που ηταν απεναντι. Δεν την ανακατευω, πινω και βλεπω οτι κατω κατω εχει κατι σκληρα κομματακια. Ξεραμενη φαντα; Ειχα πιει λιγο και μολις τα ειδα την πεταξα. Φευγουμε με το πουλμαν και στο 20λεπτο ηθελα να κανω εμετο. Σταματαμε, παω λιγο πιο πισω και ξερναω στα φυτα. Εκει εχασα την ευκαιρια μου με την κοπελα που μου αρεσε

 

Δεν θα την ελεγα στιγμη ξεφτιλας βεβαια, αν σκαλισω την ταλαιπωρημενη μου μνημη θα βρω καλυτερα

[Silverage]

ίιιιου ρε μαν ^^

 

εγώ πρώτο έτος, με πιάνει τρελό κόψιμο στο πανεπιστήμιο. βγαίνω από το αμφιθέατρο για να πάω τουαλέτα και παίζει να βγήκε λίγο στον δρόμο. τόσο δεν κρατιόμουν. μετά χώνομαι στην πρώτη τουαλέτα που βρίσκω, τα αδειάζω όλα και στην διάρκεια διαπιστώνω πως η πόρτα δεν κλείνει. οπότε με το ένα πόδι την σπρώχνω όλη την ώρα. μετά από λίγο διαπιστώνω πως δεν υπάρχει κωλόχαρτο. ευτηχώς η καθαρίστρια μόλις είχε αδειάσει τον κάδο οπότε βολεύτηκα με την νάιλο σακούλα των σκουπιδιών. και όπου φύγει φύγει μετά για το σπίτι. ευτηχώς δεν με κατάλαβε κανείς. αν και είχα γκόμενα πάνω στο αμφιθέατρο, μπορούσα να την πω να μου φέρει λίγο χαρτί, δεν το σκέφτηκα. επίσης η ανακούφιση ήταν τόσο έντονη που δεν υπήρχε χώρος για συναίσθημα ντροπής ή αμηχανίας.

 

 

Παρόμοιο έπαθα και εγώ πέρυσι τον Ιανουάριο στην εξεταστική στο ΤΕΙ Αθήνας.

 

Πάω πρωί-πρωί, γράφαμε φυσική αν και δεν ήξερα τίποτα γιατί δεν είχα πατήσει καθόλου.

Ήταν 8:50 όταν ξεκινήσαμε. Ο καθηγητής αφού τελείωσε την εξήγηση μας λέει ότι στις 9:30 μπορούμε να φύγουμε. Μετά από 5 λεπτά όμως άρχισα να έχω κάποιες ενοχλήσεις.

«Εντάξει» λέω,  «μισή ώρα είναι, θα περάσει, θα προλάβω να πάω τουαλέτα».

Μετά από 10 λεπτά όμως, γινόταν πόλεμος μέσα στο έντερό μου. Κλανίδια μπαινοβγαίναν στην κωλοτρυπίδα προσπαθώντας να δραπετεύσουν, ιδρώτας, κοκκινίλα, γουργουρητά, ζαλάδα.

«Σήκω γιατί θα μείνεις» σκέφτηκα.

Με βλέπει που πάω να σηκωθώ, μου λέει σε 15 λεπτά.

Ξανακάθομαι, μου φεύγουν και 2-3 κλανιές αφού δεν μπορούσα να κρατηθώ άλλο, ευτυχώς άοσμες ή τουλάχιστον εμένα δεν μου μύριζαν γιατί είχα φουντώσει ολόκληρος.

Μετά από 2 λεπτά όμως σηκώνομαι απότομα, πηγαίνω στο καθηγητή και με τρεμάμενη φωνή του λέω «πρέπει να πάω τουαλέτα» και βγαίνω τρέχοντας.

Επειδή όμως είμασταν στον δεύτερο όροφο, δεν προλάβαινα να κατέβω στις κάτω τουαλέτες και έτσι κάνω μια γρήγορη στροφή και μπαίνω σε κάποιες τουαλέτες εκεί πιο δίπλα.

Κάθομαι κατευθείαν στην τουαλέτα χωρίς να κοιτάξω τίποτα, ούτε να βάλω χαρτί γύρω γύρω αφού δεν άντεχα άλλο και άρχισαν να ρέουν οι καταρράκτες του Νιαγάρα και να ηχούν οι σάλπιγγες της Αποκάλυψης.

Μετά από κάνα 5λεπτο, κοιτάω για χαρτί, τίποτα, η πόρτα εντωμεταξύ χαλασμένη και λίγο ανοιχτή αλλά μέσα στη θολούρα μου δεν κοίταξα τίποτα.

Δεν μπορούσα να βγω να πάω και στις διπλανές να δω μήπως είχε χαρτί αφού τα κωλομέρια ήταν πασαλειμμένα και η πόρτα ήταν κάθετη στο διάδρομο οπότε αν περνούσε κανένας θα γινόμουν ρεζίλι.

Τελικά δεν είχα άλλη επιλογή και έκανα πατέντα.

Σκουπιζόμουνα με το χέρι και το ξέπλενα πατώντας το καζανάκι και βάζοντας το χέρι εκεί που τρέχει το νερό. Μπορεί να μου πήρε και 10 λεπτά να καθαρίσω.

Μετά έφυγα τρέχοντας με το σκατωμένο αλλά φαινομενικά καθαρό χέρι μου. Πήρα και το Α15 το οποίο ήρθε γρήγορα ευτυχώς στη στάση και πήγα σπίτι.

Το κακό είναι ότι μέχρι το μετρό στο Μεταξουργείο κρατιόμουν από το σίδερο στο λεωφορείο μπροστά στον οδηγό καθώς δεν είχε θέση να κάτσω.

Να έχετε το νου σας λοιπόν που πιάνεται γιατί αμφιβάλω αν το έχουν απολυμάνει από τότε.

[xpapias]

Κάποια στιγμη με ειχε κλείσει η γκαραζοπορτα, πεζο, πηγαίνοντας για το σχολείο. Ο μισός ειχα περασει, η τσαντα μου ειχε πιαστει.

 

Τα ιδια και σε ενα λεωφορείο στη Θεσσαλονίκη.

 

Επίσης κάποια στιγμή ειχα ξεχάσει σε ενα φλασακι, ενα "ύποπτο" αρχειο με αντιστοιχο ονομα . Στο φλασακι ειχα μια παρουσίαση powerpoint και οταν το συνεδεσα ο υπολογιστης ηταν ηδη στον projectορα. Το καταλαβα αργότερα οταν εβαλα το στικακι στον υπολογιστη μου. Ελπιζω ακομα να μη φάνηκε τιποτα. Υποθέτω οτι αντι για τον default φακελο των downloads πρεπει να ειχε ξεφυγει και να αποθηκευτηκε στο φλασακι.

[idomeneas7]

Καρκαμπίλιο, άλλη φορά σκουπίσου με σώβρακο, κάλτσα, φανελάκι, ο,τι έχεις και πέτα το. Ακου εκεί με το χέρι που το ξέπλενες μες τη χέστρα. Πιό πολύ αηδίασα που το έβαζες μες τη χέστρα δηλαδή παρά με τα σκατά.

[Silverage]

Καρκαμπίλιο, άλλη φορά σκουπίσου με σώβρακο, κάλτσα, φανελάκι, ο,τι έχεις και πέτα το. Ακου εκεί με το χέρι που το ξέπλενες μες τη χέστρα. Πιό πολύ αηδίασα που το έβαζες μες τη χέστρα δηλαδή παρά με τα σκατά.

 

Ενώ το οτι σκάτωνε μετά τα λεωφορεία δεν ήταν αηδία;

Απ'οτι κατάλαβα βέβαια δεν το βούταγε μέσα στο νερό αλλά το έβαζε εκεί που έτρεχε.

 

Πάντως αν ήμουν σε τέτοια δραματική κατάσταση θα έβγαζα να σκουπιστώ με  φανέλα γιατί το σώβρακο τουλάχιστον είναι η πρώτη γραμμή άμυνας.

 

Τη φανέλα με τα σκατά θα την πέταγα στη μέση του μπάνιου για να μάθουν άλλη φορά  να μην βάζουν χαρτιά.

[tony81]

Καρκαμπιλιο με πέθανες ρε φίλε, βέβαια την μερεντα την άφησα στη μέση

[Lanike71]

Το κλασικό που την πάτησαν και άλλοι.Πιτσιρικάδες σε καφέ εξωτερικό, μιλάμε για κάποιους δίπλα μας με όχι τόσο κομψό τρόπο.Τα κλασικά, "τι μύτη έχει αυτή" κλπ  Όχι ότι είμαστε μορφονιοί εμείς αλλά λέμε τώρα...

 

Μέχρι που μας λένε "ρε παιδιά, Έλληνες είμαστε και μεις".Ακόμα ντρέπομαι...

 

Δίδαγμα: ποτέ μη μιλάς για άλλον αν δεν τον ξέρεις.