mathsrule Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 1) Κοίτα, ο mathsrule δε φαίνεται να ανήκει στην κατηγορία που περιγράφεις. Φαίνεται να γουστάρει το χώσιμο, ενδεχομένως και να το προτιμά απ' το να είναι κάθε μέρα σπίτι του. 2) Εκεί που διατηρώ τις επιφυλάξεις μου, είναι στο ότι του αρέσει πραγματικά κάτι τέτοιο, και ότι δεν έχει να κάνει με την πλύση εγκεφάλου την οποία έχει δεχτεί και δέχεται ακόμα απ' το οικογενειακό του περιβάλλον. Θα ήμουν σίγουρος ότι είναι θέμα πλύσης εγκεφάλου, αλλά φαίνεται συγκροτημένο άτομο, οπότε δεν είμαι και τελείως απόλυτος. 3) Είχα κι εγώ στη μονάδα έναν πιτσιρικά που ήταν πολλά υποσχόμενο κομμάντο, πολλή τυπικούρα και είχε ξενερώσει όταν τον έφεραν Αθήνα. Βέβαια εκείνος ήταν πιο λογικός, για παράδειγμα δεν τον χαλούσε όταν είχε έξοδο (βέβαια μας πήγαινε μόνιμα εμπλοκή). 1) Αυτό ακριβώς, ειδικά αυτό που λες στα έντονα. Από το να κάθομαι και να προσποιούμαι τον φοιτητή, χίλιες φορές να έχω χέστρες να καθαρίσω και καψώνια να με περιμένουν. 2) Κοίτα, από μικρό με έχουν αφήσει ελεύθερο να επιλέξω εγώ τι θέλω να κάνω, ούτε με πίεζαν ούτε μου πρότειναν τίποτα. Η μητέρα μου μόνο με πιέζει για Πολυτεχνείο, αλλά της λέω πως δεν παίζει και φαίνεται να το έχει συνειδητοποιήσει τώρα τελευταία. Ο πατέρας μου δεν μου λέει τίποτα, ούτε με προτρέπει να πάω εκεί, αλλά ούτε και μου λέει να μην πάω. Απλά μου λέει να διαβάζω ώστε ό,τι θελήσω τότε να έχω τις δυνατότητες να το κάνω. 3) Κοίτα, σίγουρα δεν θα έλεγα όχι στην έξοδο, ειδικά μετά από καιρό εκεί μέσα. Απλά λέω όχι στο να προσποιούμαι τον φοιτητή ενώ στην πραγματικότητα τα δάχτυλά μου έχουν γίνει τσουγκράνα από το ξύσιμο. Ναι οσοι το λενε αυτο το λενε ολως τυχαιως οταν τελειωσει η θητεια τους και οχι κατα την διαρκεια αυτης.Επισης υπαρχει το θετικο οτι οταν εισαι στο στρατο δεν εχεις ας το πουμε υποχρεωσεις.Και εγω πχ στην τελευταια μοναδα που ημουν μεχρι να απολυθω επειδη ηταν πιο χαλαρη η φαση απο την πρωτη μοναδα λεγαμε ολοι εκει οταν απολυομασταν οτι μακαρι να ξαναμπεναμε στρατο σε τετοιες μοναδες,ασχετως που λιγες μερες πριν απολυθουνε μετραγανε τα λεπτα μεχρι την απολυση. Συνεπώς, δεν μπορείς να πεις ότι τα πέρασες και άσχημα. Το να μην έχεις έγνοιες και υποχρεώσεις δεν είναι και λίγο. mathsrule, κι εγώ ώρες-ώρες αναπολώ το ΤΠΕΝ στη Χίο (Γ' ΜΑΚ), αλλά θα το ξανάκανα μόνο υπό διαφορετικές συνθήκες, π.χ. κάθε μέρα έξοδο και γενικά χωρίς τον παραλογισμό του στρατού. Δεν πιστεύω να αρέσει σε πολλούς ο παραλογισμός του στρατού που λες, αλλά το έχουμε σαν δεδομένο πως υπάρχει και διαμορφωνόμαστε/προσαρμοζόμαστε πάνω σε αυτό.
Fulgore Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Κοιτα να δεις στην 2ρη μοναδα που πηγα λογω μεταθεσης στο ιδιο νησι ημασταν ολοι και ολοι 5-6φανταροι.Ε εγω πχ γουσταρα να λιωνω στο γραφειο κινησεως και να λιωνω περνωντας κινησεις οχηματων και να ελεγχω και τα βιβλιαρακια.Καμια σχεση με την ειδικοτητα μου απλα βαριομουν να καθομαι οπως οι υπολοιποι στο κυλικειο ολη μερα,δεν ειχα κανενα πανω απο το κεφαλι μου(οποτε γουσταρα αραζα για τσιγαρο να ξεκουραστω απο το γραψιμο κλπ) και σκεψου οτι οσοι περασαν απο εκει δεν μπορουσαν καν να κανουν αντιγραφη .... 1) Αυτό ακριβώς, ειδικά αυτό που λες στα έντονα. Από το να κάθομαι και να προσποιούμαι τον φοιτητή, χίλιες φορές να έχω χέστρες να καθαρίσω και καψώνια να με περιμένουν. 2) Κοίτα, από μικρό με έχουν αφήσει ελεύθερο να επιλέξω εγώ τι θέλω να κάνω, ούτε με πίεζαν ούτε μου πρότειναν τίποτα. Η μητέρα μου μόνο με πιέζει για Πολυτεχνείο, αλλά της λέω πως δεν παίζει και φαίνεται να το έχει συνειδητοποιήσει τώρα τελευταία. Ο πατέρας μου δεν μου λέει τίποτα, ούτε με προτρέπει να πάω εκεί, αλλά ούτε και μου λέει να μην πάω. Απλά μου λέει να διαβάζω ώστε ό,τι θελήσω τότε να έχω τις δυνατότητες να το κάνω. 3) Κοίτα, σίγουρα δεν θα έλεγα όχι στην έξοδο, ειδικά μετά από καιρό εκεί μέσα. Απλά λέω όχι στο να προσποιούμαι τον φοιτητή ενώ στην πραγματικότητα τα δάχτυλά μου έχουν γίνει τσουγκράνα από το ξύσιμο. Συνεπώς, δεν μπορείς να πεις ότι τα πέρασες και άσχημα. Το να μην έχεις έγνοιες και υποχρεώσεις δεν είναι και λίγο. Ψευδεσθηση ειναι .Εγω πχ λογω του στρατου εχασα εξεταστικες απο την σχολη μου και σκεψου οτι επειδη απολυθηκα τελη Οκτωβριου δεν προλαβα να παρω και πρακτικη και πρεπει να περιμενω μεχρι το Φλεβαρη.Δεν ειναι ολα ροδινα. Και οσο για το πρωτο που λες και εγω μαζι σου γιατι αλλωστε εμεις ειμαστε αυτοι που τις λερωνουμε,αλλα οταν ομως βαζουν δυο ατομα στις τουαλετες και ο ενας καθαριζει και ο αλλος μου καθεται και μου αραζει εξω και πινει καφε ουτε αυτο μου αρεσει.Και το λεω γιατι ειναι κατι που συναντησα σε ολη τη διαρκεια της θητειας μου,να εχουμε να κανουμε δουλειες και το μονο που ακουγα απο τα ατομα που ηταν μαζι μου ηταν ΄΄Βαριεμαι τη ζωη μου'' ''Δεν κανω τιποτα να πανε να .....''.Κοινως να τις βρασω τις αγγαριες οταν οι αλλοι οι φανταροι τα εχουν γραμμενα ολα και μαζι με αυτα και εμενα.
mathsrule Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Κοιτα να δεις στην 2ρη μοναδα που πηγα λογω μεταθεσης στο ιδιο νησι ημασταν ολοι και ολοι 5-6φανταροι.Ε εγω πχ γουσταρα να λιωνω στο γραφειο κινησεως και να λιωνω περνωντας κινησεις οχηματων και να ελεγχω και τα βιβλιαρακια.Καμια σχεση με την ειδικοτητα μου απλα βαριομουν να καθομαι οπως οι υπολοιποι στο κυλικειο ολη μερα,δεν ειχα κανενα πανω απο το κεφαλι μου(οποτε γουσταρα αραζα για τσιγαρο να ξεκουραστω απο το γραψιμο κλπ) και σκεψου οτι οσοι περασαν απο εκει δεν μπορουσαν καν να κανουν αντιγραφη .... Μπράβο σου που βοήθησες όσο άλλοι άραζαν, αν και απορώ πως και σε άφησαν να κάνεις κάτι εκτός της ειδικότητάς σου. Θέλω να πω, δεν υποτίθεται πως κάποιος άλλος έκανε την δουλειά αυτή;
phanispal Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Κοίταξε να δεις, και η φοιτητική ζωή είναι μια φάση κατά την οποία μαθαίνεις κάποια πράγματα για τον εαυτό σου και τις διαπροσωπικές σχέσεις. Το ότι δεν έχει καψώνια κ.λπ. δε σημαίνει ότι είναι μόνο ξύσιμο. Το να ζήσεις μόνος σου και να μάθεις να κάνεις κουμάντο στα χρήματά σου, είτε τα βγάζεις μόνος σου (μαγκιά σου), είτε στα δίνουν οι γονείς σου, δεν είναι αμελητέο, ούτε κακό. Υπάρχουν καταστάσεις στη φοιτητική ζωή κατά τις οποίες έρχεσαι στα όριά σου. Δεν είναι όρια του τύπου πόσες κάμψεις αντέχεις να πάρεις ή πόσα βρισίδια αντέχεις ν' ακούσεις, αλλά δεν είναι μόνο αυτά η ζωή. Σχετικά με την πλύση εγκεφάλου, σίγουρα εκείνος που την έχει υποστεί, δε μπορεί να το αντιληφθεί, οπότε είναι προφανές ότι θα έχεις τέτοια αντίδραση. Ένας τρίτος εδώ μέσα μπορεί ν' αντιληφθεί κάποια πράγματα από αυτά που έχεις γράψει τόσο καιρό σε αυτό το νήμα. Βέβαια και πάλι δεν είμαι απόλυτος, γιατί ο γραπτός λόγος έχει μειονεκτήματα σε τέτοια θέματα.
mathsrule Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Ψευδεσθηση ειναι .Εγω πχ λογω του στρατου εχασα εξεταστικες απο την σχολη μου και σκεψου οτι επειδη απολυθηκα τελη Οκτωβριου δεν προλαβα να παρω και πρακτικη και πρεπει να περιμενω μεχρι το Φλεβαρη.Δεν ειναι ολα ροδινα. Και οσο για το πρωτο που λες και εγω μαζι σου γιατι αλλωστε εμεις ειμαστε αυτοι που τις λερωνουμε,αλλα οταν ομως βαζουν δυο ατομα στις τουαλετες και ο ενας καθαριζει και ο αλλος μου καθεται και μου αραζει εξω και πινει καφε ουτε αυτο μου αρεσει.Και το λεω γιατι ειναι κατι που συναντησα σε ολη τη διαρκεια της θητειας μου,να εχουμε να κανουμε δουλειες και το μονο που ακουγα απο τα ατομα που ηταν μαζι μου ηταν ΄΄Βαριεμαι τη ζωη μου'' ''Δεν κανω τιποτα να πανε να .....''.Κοινως να τις βρασω τις αγγαριες οταν οι αλλοι οι φανταροι τα εχουν γραμμενα ολα και μαζι με αυτα και εμενα. Εντάξει, στην περίπτωση αυτή όντως έχεις δίκιο. Όσον αφορά το τελευταίο που λες, πιστεύω πως εξαρτάται από πολλά, όπως για παράδειγμα την μονάδα του άλλου, αλλά και το άτομο, το εάν είναι πρόθυμος ή όχι από την μάνα του.
Fulgore Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Εντάξει, στην περίπτωση αυτή όντως έχεις δίκιο. Όσον αφορά το τελευταίο που λες, πιστεύω πως εξαρτάται από πολλά, όπως για παράδειγμα την μονάδα του άλλου, αλλά και το άτομο, το εάν είναι πρόθυμος ή όχι από την μάνα του. Απο το κεντρο που παρουσιαστηκα στην Τριπολη μεχρι και στην τελευταια μοναδα παραμεθωριου που απολυθηκα οι περισσοτεροι βαριοντουσαν την ζωη τους και ηταν απροθυμοι να βοηθησουν στο οτιδηποτε.Παντα οι λιγοι ηταν που τρεχανε για τους πολλους. Και αυτο ηταν και το μεγαλυτερο μου παραπονο στο στρατο.Δυσκολοτερο ηταν να επικοινωνησω με τους φανταρους παρα με τα στελεχη.1 φορα εφαγα καμπανα επειδη το βραδυ κατα τις 11 η ωρα καποια ατομα μιλαγαν δυνατα(ο ενας εκανε τον μπουλη σε αλλον)και ανεβηκε επανω ο τοτε ΑΥΔΜ και εδωσε σε ολους 2 μερες κρατηση επειδη δεν μιλησε κανεις να πει ποιος μιλαγε.Εγω σκεψου οτι τοτε κοιμομουν αλλα την εφαγα και εγω την καμπανα. Και παει λεγοντας.
mathsrule Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Κοίταξε να δεις, και η φοιτητική ζωή είναι μια φάση κατά την οποία μαθαίνεις κάποια πράγματα για τον εαυτό σου και τις διαπροσωπικές σχέσεις. Το ότι δεν έχει καψώνια κ.λπ. δε σημαίνει ότι είναι μόνο ξύσιμο. Το να ζήσεις μόνος σου και να μάθεις να κάνεις κουμάντο στα χρήματά σου, είτε τα βγάζεις μόνος σου (μαγκιά σου), είτε στα δίνουν οι γονείς σου, δεν είναι αμελητέο, ούτε κακό. Υπάρχουν καταστάσεις στη φοιτητική ζωή κατά τις οποίες έρχεσαι στα όριά σου. Δεν είναι όρια του τύπου πόσες κάμψεις αντέχεις να πάρεις ή πόσα βρισίδια αντέχεις ν' ακούσεις, αλλά δεν είναι μόνο αυτά η ζωή. Σχετικά με την πλύση εγκεφάλου, σίγουρα εκείνος που την έχει υποστεί, δε μπορεί να το αντιληφθεί, οπότε είναι προφανές ότι θα έχεις τέτοια αντίδραση. Ένας τρίτος εδώ μέσα μπορεί ν' αντιληφθεί κάποια πράγματα από αυτά που έχεις γράψει τόσο καιρό σε αυτό το νήμα. Βέβαια και πάλι δεν είμαι απόλυτος, γιατί ο γραπτός λόγος έχει μειονεκτήματα σε τέτοια θέματα. Κοίτα, να περάσω σε σχολή εκτός Αθήνας δεν παίζει λόγο οικονομικών (εκτός κι εάν μιλάμε για Στρατιωτική Σχολή όπου μένεις μέσα), άρα το να μείνω μόνος ως φοιτητής ώστε να αποκτήσω τις εμπειρίες στις οποίες αναφέρεσαι, δεν μπορεί να γίνει. Άρα κατά πάσα πιθανότητα θα γινόταν ένα πράγμα σαν την αδελφή μου, σπίτι και ξύσιμο ή βόλτες με φίλες, και διάβασμα ενίοτε απλά για καμιά πρόοδο και στην εξεταστική. Ε, αυτό δεν μου αρέσει, δεν είναι στον χαρακτήρα μου. Κοίτα, τυχαίνει και ο πατέρας του κολλητού μου να είναι στρατιωτικός (Ιατρός από την ΣΣΑΣ) και πραγματικά εκείνος τον πιέζει να πάει στα Σώματα Ασφαλείας και φαίνεται αυτό. Εγώ δεν έχω αντιληφθεί τίποτα τέτοιο να γίνεται σε εμένα. Παίζει ο πατέρας μου να έχει να πει την φράση "Στρατιωτική Σχολή" αρκετά χρόνια, μιας και σχεδόν ποτέ δεν μιλάει για τέτοια θέματα. Ε, λες να μου πιπιλάνε το μυαλό όσο κοιμάμαι; Δική μου επιλογή είναι, εγώ το έχω ψάξει το θέμα μόνος μου για να δω τι παίζει, ούτε ερωτήσεις δεν έχω κάνει σε άλλους, ούτε τίποτα. Απλά τυχαίνει να μου αρέσει. Απο το κεντρο που παρουσιαστηκα στην Τριπολη μεχρι και στην τελευταια μοναδα παραμεθωριου που απολυθηκα οι περισσοτεροι βαριοντουσαν την ζωη τους και ηταν απροθυμοι να βοηθησουν στο οτιδηποτε.Παντα οι λιγοι ηταν που τρεχανε για τους πολλους. Και αυτο ηταν και το μεγαλυτερο μου παραπονο στο στρατο.Δυσκολοτερο ηταν να επικοινωνησω με τους φανταρους παρα με τα στελεχη.1 φορα εφαγα καμπανα επειδη το βραδυ κατα τις 11 η ωρα καποια ατομα μιλαγαν δυνατα(ο ενας εκανε τον μπουλη σε αλλον)και ανεβηκε επανω ο τοτε ΑΥΔΜ και εδωσε σε ολους 2 μερες κρατηση επειδη δεν μιλησε κανεις να πει ποιος μιλαγε.Εγω σκεψου οτι τοτε κοιμομουν αλλα την εφαγα και εγω την καμπανα. Και παει λεγοντας. Το ότι τα άτομα, όμως, δεν ήταν πρόθυμα όχι μόνο να βοηθήσουν, αλλά και να συνεννοηθείτε μεταξύ σας όπως λες, δεν είναι θέμα του στρατού. Θέλω να πιστεύω ότι στις Ειδικές Δυνάμεις όπου το επιλέγει εθελοντικά ο φαντάρος υπάρχει μια κάποια μεγαλύτερη προθυμία.
NickTG Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Ανάμεσα στο να παριστάνεις το φοιτητή και στο να καθαρίζεις χεστρες υπάρχει και η επιλογή του να είσαι όντως φοιτητής. 3
Fulgore Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Δεν το διαλεγουν ολοι εθελοντικα.Ειχα ατομα στις εξοδους που εβλεπα απο ειδικες δυναμεις καθως και στην μοναδα μου ειχαμε 2 οδηγους διοικητη απο Ειδικες δυναμεις που εμεναν το βραδυ σε μας.Ποιο πολυ μαγκια στους αλλους τους εβλεπα να πουλανε παρα τιποτα αλλο. Ανάμεσα στο να παριστάνεις το φοιτητή και στο να καθαρίζεις χεστρες υπάρχει και η επιλογή του να είσαι όντως φοιτητής. Γιατι αν εισαι φοιτητης μακρια απο το σπιτι σου δεν θα καθαριζεις το σπιτι που μενεις?
mathsrule Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Ανάμεσα στο να παριστάνεις το φοιτητή και στο να καθαρίζεις χεστρες υπάρχει και η επιλογή του να είσαι όντως φοιτητής. Ναι, σίγουρα, αλλά αυτό προϋποθέτει να σου αρέσει και η σχολή. Από τις πολιτικές σχολές εμένα μου αρέσει μόνο μία (πραγματικά μόνο μία), αλλά όχι τόσο ώστε να την βάλω πάνω από τις Στρατιωτικές Σχολές. Απλά θα μου άρεσε ως πιθανή ασχολία εάν δεν μπω στις Ένοπλες Δυνάμεις (χτύπα ξύλο). Συνεπώς, εάν μπω σε μια οποιαδήποτε άλλη σχολή, θα μου είναι κατά πάσα πιθανότητα αδιάφορη.
phanispal Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Μα η πλύση εγκεφάλου δε συνεπάγεται υποχρεωτικά ψυχολογική πίεση και προσπάθεια να σε κατευθύνουν κάπου συγκεκριμένα. Και μόνο να ακούς από τότε που θυμάσαι τον εαυτό σου σχεδόν αποκλειστικά θετικά σχόλια για όλο αυτό το πράγμα, φτάνει. Π.χ. αν εγώ κάνω παιδί και μέχρι να φτάσει τα 18 εγώ ακούω metal όλη μέρα στο σπίτι, ε είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα το έχω επηρεάσει. Στο παραπάνω βίντεο τι βλέπουμε; Δεν υποδεικνύει ο πατέρας άμεσα πώς πρέπει να σκέφτονται οι γιοι του, λέει απλά την άποψή του. Τέλος πάντων, δεν είναι αυτοσκοπός μου να σε πείσω ότι έχεις υποστεί πλύση εγκεφάλου για το συγκεκριμένο θέμα, εν μέρει τα λέω γενικά.
mathsrule Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Μα η πλύση εγκεφάλου δε συνεπάγεται υποχρεωτικά ψυχολογική πίεση και προσπάθεια να σε κατευθύνουν κάπου συγκεκριμένα. Και μόνο να ακούς από τότε που θυμάσαι τον εαυτό σου σχεδόν αποκλειστικά θετικά σχόλια για όλο αυτό το πράγμα, φτάνει. Π.χ. αν εγώ κάνω παιδί και μέχρι να φτάσει τα 18 εγώ ακούω metal όλη μέρα στο σπίτι, ε είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα το έχω επηρεάσει. Στο παραπάνω βίντεο τι βλέπουμε; Δεν υποδεικνύει ο πατέρας άμεσα πώς πρέπει να σκέφτονται οι γιοι του, λέει απλά την άποψή του. Το θέμα είναι ότι σχεδόν ποτέ στην οικογένεια δεν συζητάνε για αυτό το θέμα, παρά μόνο π.χ. να αναφερθεί ένα αστείο γεγονός όταν μιλάμε με φίλους κτλ.. Όλες οι απόψεις που έχω ακούσει είναι είτε από φίλους, είτε από διάφορα άτομα που έχω γνωρίσει, είτε από forums. Βασικά ο παππούς μου μού έλεγε αρκετά, αλλά πάντα έλεγε τα "αρνητικά", δηλαδή στυλ "Τι μου λες ότι κουράστηκες που είχες φροντιστήριο, τι να πούμε κι εμείς που τότε στο καράβι μέναμε ξάγρυπνοι για δύο και ολόκληρες ημέρες όταν [insert grandfather's story here].". Γενικά, εάν συνδυάσω όλα αυτά που κατά καιρούς ακούω για τις Ένοπλες Δυνάμεις, βγαίνει το συμπέρασμα ότι θα έπρεπε να μείνω μακρυά, αλλά προσωπικά δεν θεωρώ τα μειονεκτήματα τόσο σημαντικά. Προσωπική άποψή. Γι' αυτό και λέω ότι είναι δική μου επιλογή.
PavlaraS18 Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 @Mathsrule και όλοι οι υπόλοιποι εδώ μέσα , ας γίνω πιο ξεκάθαρος περι του θέματος. Φέτος πέρασα Πολεμικό Ναυτικό , ήταν η 5η επιλογή μου και γενικά απο την 2η επιλογή και κάτω δεν γούσταρα τίποτα! Είχα 16.833 μόρια στο 4ο πεδίο και ήθελα Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και Μηχανικός υπολογιστών στο Βολο . Ήμουν 920 μόρια πάνω απο τη βάση και θεωρούσα σίγουρο πως θα μπω , έχοντας μικρές αμφιβολίες. Πήγα να δώσω τα αθλήματα για να έχω τις στρατιωτικές σχολές στην Αθήνα την εβδομάδα που βγαίναν οι βάσεις . Όταν βγήκαν και είδα τα μόρια επειδή σίγουρα θα περνούσα κάπου καλά απο αυτά που σκεφτόμουν , ζητούσα απεγνωσμένα να γυρίσω πίσω στην πόλη μου και να μην κάνουμε άλλα έξοδα στην Αθήνα μιας και δεν ήθελα στρατιωτικές . Η πίεση και οι καβγάδες ήταν απίστευστη . Η οικογένεια μου μου ποτέ δεν μου είπε ξεκάθαρα θα πας στρατό και μόνο , αλλά το λέγαν με τον τρόπο τους . Να προσθέσω πως δεν είναι μορφωμένοι άνθρωποι και πως και οι δύο εργάζονται σε ιδιωτικές επιχειρήσεις με μικρούς μισθούς . Έτσι ο στρατός γι αυτούς έμοιαζε παράδεισος! Επειδή δεν ήθελα να πιέσω οικονομικά μιςα και σπουδάζει και ο αδερφός μου αποφάσισα να δηλώσω την σχολή ΗΜΜΥ που ήταν στον τόπο μου και μετά για να μην τους "στεναχωρήσω" δήλωσα στρατιωτικές σχολές ΕΛΠΙΖΟΝΤΑΣ να περάσω στην πρώτη επιλογή και στο πολυτεχνείο . Μέσα στον Ιούλιο και διαβάζοντας για τις βάσεις πως θα εκτοξευτούν άρχισα να κάνω κακα σχέδια στο μυαλό μου και έλεγα μονο στη μάνα μου και στην κοπέλα μου πως θα περάσω ναυτικό και θα ξαναδώσω . Και οι δύο γελούσαν και δεν με πίστευαν . Όταν πέρασα μου κόπηκαν τα πόδια , πραγματικά , αυτό αποτελούσε το πρώτο πλήγμα... Ήθελα να βγάλω μια ΠΟΛΥ δυνατή κραυγή ! Όταν τους ανακοινώσαν αρχικά στεναχωρέθηκαν για μένα αλλά κατάλαβα την χαρά που πήραν , έτσι δεν ήθελα να τους το χαλάσω , και είπα πως θα το καταπιω και θα το κάνω . Όταν έφτασε η μέρα να παρουσιαστώ πήγα κανονικά , μπήκα πήρα ρούχα κτλπ . Έκατσα μόλις λίγες μέρες .Βλέποντας την ζωή των ένστολων (που την σιχαινόμουν απο πριν) , σιχαινόμουν όλο και πιο πολύ τον εαυτό μου . Κόντευα να πέσω σε κατάθλιψη ,δεν μιλούσα σε κανέναν και δεν έδινα δικαίωμα σε κανέναν , δεν δέχτηκα καν καψώνι ενώ τους περισσότερους τους είχαν ξεσκίσει . Όταν λοιπούν ήμασταν στο λεωφορείο και μας μετέφεραν , σκεφτόμουν τη ζωή μου και εκεί ήταν το αποκορύφωμα και παραιτήθηκα . Στο τηλέφωνο άκουσα τα πάντα αλλά δεν έκανα πίσω όσο και αν ήξερα πως όλοι θα στεναχωρηθούν , ήμουν κάθετως σε όλα (τα περισσότερα τα ακουσα απο τον αδερφο μου). Για πολλές μέρες η κατάσταση μου ήταν άθλια , το όλο σκηνικό απο τον αύγουστο που βγήκαν οι βάσεις πήγαινε απο το κακό στο χειρότερο .. Τώρα πια όλα συμβιβάστηκαν και its ok!
mathsrule Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Αφού δεν σου άρεσε εξ' αρχής, δεν βρίσκω τον λόγο που τις δήλωσες αυτές τις σχολές. Παρ' όλα αυτά, αφού τουλάχιστον, έστω και αφού μπήκες, μπόρεσες να κάνεις αυτό που θέλεις, είναι θετικό αυτό. Πέραν τούτου, το ότι δεν αρέσει σε εσένα η ζωή των ένστολων, δεν πάει να πει ότι δεν γίνεται να αρέσει σε κάποιον άλλον.
ParhsG Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Δημοσ. 20 Ιανουαρίου 2015 Πολλές φορές μπαίνουν εκεί και σπουδάζουν μετά έχοντας και το μισθό τους... εγώ πάντως δε θα τα παρατούσα
Προτεινόμενες αναρτήσεις