Στρατός

[Chris_85]

Πάμε ρε Ελλαδάρα....χαχαχαχαχα

 

Τι εννοεις?

 

---------- Το μήνυμα προστέθηκε στις 23:49 ----------

 

επισης καποιοι δεν πηγαν καν στρατο, ενω καποιοι αλλοι που κρινουν ευκολα τον αλλον για το πως νιωθει ακομα δεν εχουν παει η εχουν παει και εχουν <<υπηρετησει>> ναυτικο-αεροπορια. Κατα φαντασια φανταροι δηλαδη.

 

Chris85 εχεις υπηρετησει? Και αν ναι που εκανες παραμεθωριο και σε ποιο οπλο?

 

Δεν εχω υπηρετησει.

 

Δεν καταλαβαινω τη λογικη σου, ολοι μας περναμε κακουχιες και δυσκολιες στη ζωη μας (περισσοτερες απο ενα απλο φανταριλικι) και ο τροπος που τις αντιμετωπιζουμε λεει πολλα για το ατομο μας. Δεν ειναι αναγκη να φτασει στο στρατο καποιος για να καταλαβει απο δυσκολιες, ουτε για να καθορισει τη σταση του απεναντι σ αυτες.

 

---------- Το μήνυμα προστέθηκε στις 23:50 ----------

 

Ρε φιλε δεν ειμαστε ολοι το ιδιο. Το παληκαρι οντως μπορει να εχει καποιο προβλημα και να περναει ασχημα. Σταματα να το παιζεις μαγκας πισω απο ενα πληκτρολογιο και σταματα να προσβαλλεις. Δηλαδη τωρα εσυ με αυτο που εγραψες θα τον κανεις να νιωσει καλυτερα?

 

Το οτι το παιζω μαγκας και οτι προσβαλλω, στα ανταποδιδω στο ακεραιο.

 

Προσωπικα ημουν ειλικρινης απεναντι του, και πιστευω οτι περισσοτερα πηρε απ τη δικη μου σταση, παρα απ το κανακεμα που του κανετε οι περισσοτεροι.

[doctorkostis]

Chris_85 ο ψυχισμος του στρατευμενου ειναι πολυ ευαισθητο θεμα,δεν ειναι τυχαιο που πολλα παιδια αυτοκτονουν κατα τη διαρκεια της θητειας.Δεν ειμαστε ολοι ιδιοι,μην κρινεις απο τη δικη σου δυναμη χαρακτηρα τους αλλους,ειναι τουλαχιστον επιπολαιο...

Οταν υπηρετησεις θα δεις οτι ακομα και ο πιο δυνατος χαρακτηρας δεν την παλευει καποια στιγμη.Αλλο οι δυσκολιες της ζωης και αλλο το mental masturbation του στρατου,πιστεψε με...

[MiDi_MiLiZ]

Δεν εχω υπηρετησει.

 

Δεν καταλαβαινω τη λογικη σου, ολοι μας περναμε κακουχιες και δυσκολιες στη ζωη μας (περισσοτερες απο ενα απλο φανταριλικι) και ο τροπος που τις αντιμετωπιζουμε λεει πολλα για το ατομο μας. Δεν ειναι αναγκη να φτασει στο στρατο καποιος για να καταλαβει απο δυσκολιες, ουτε για να καθορισει τη σταση του απεναντι σ αυτες.

 

Ωραια πριν μπω φανταρος ειχα πανω κατω την ιδια γνωμη με εσενα. Οτι δηλαδη αφου στη ζωη ολοι περναμε κακουχιες και δυσκολιες πρεπει να τις αντιμετωπιζουμε. Ομως το λαθος που κανεις (και εκανα και εγω πριν μπω και δω καταστασεις) ειναι οτι ο στρατος αν σου κατσει στραβα για διαφορους λογους (πχ κακη μεταθεση, με μ@λ@κες φανταρους και στελεχη να σου κανουν τη ζωη πατινι) δε σου δινει καμια επιλογη πλην του να εισαι 24 ωρες το 24ωρο μαζι τους επι μηνες. Μαζι με αυτο θα υπαρχουν και αλλες 10δες πραγματα που δε θα σου αρεσουν εκει και θα χειροτερευουν αρκετα τη κατασταση. Απο το φαι και τις τουαλετες και τις μπανιερες, μεχρι τις αγκαριες, τις υπηρεσιες, τις φωνες, το πρωινο ξυπνημα και γενικα 10δες πραγματα που σου πεφτουν μαζεμενα. Σκεψου μεσα σε ολα αυτα να σε παρει τηλ και η δικια σου ενα βραδυ και να σου πει χωριζουμε, επειδη δεν αντεχει και θελει να συνεχισει τη ζωη της κλπ. Ειναι καποιοι που δεν αντεχουν αυτην την πιεση. Ενω ειναι καποιοι αλλοι (πχ εγω) που δεν μπορουν να εχουν διαρκεια απεναντι σε αυτη την πιεση. Εγω πχ στην αρχη που πηγα παραμεθωριο δεν περνουσα καλα αλλα αντεχα χωρις προβλημα, ομως μετα απο 3 μηνες κλαταρα απο σωματικη και ψυχολογικη κουραση και ζητουσα αδεια και δε μου δινανε. Εκει φτανεις σε σημειο να σκεφτεσαι πολλα και κακα πραγματα. Εγω πχ σκεφτομουν την αναβολη, εβαλα τα κλαματα για πρωτη φορα μετα την εφηβεια μου (τωρα ειμαι 25). Εφτασα να μιλαω με τους γονεις μου στο τηλεφωνο καθε μερα, οσο δεν εχω μιλησει ολα μου τα φοιητικα χρονια αθριστικα, για να αντεξω. Αλλοι ειναι λιγοτερο ψυχραιμοι και αυτοκτονουν. Δεν ειναι τοσο απλα τα πραγματα.

 

Αυτα δε συμβαινουν στη ζωη, που εχεις χρονο να ηρεμησεις σπιτι σου, με τις παρεες σου, να πας μια βολτα, να βαλεις μουσικη τερμα να ξεδωσεις, να χαζεψεις ιντερνετ κλπ. . Επισης αν δεν γουσταρεις εναν τυπο, πολυ απλα δεν τον ξαναβλεπεις η τον αγνοεις. Στο στρατο εισαι υποχρεωμενος να τον εχεις μεσα στη μυτη σου ολη μερα και ολη νυχτα. Ακομα και στις εξοδους σου ειναι πολυ πιθανον να αναγκαζεσαι να βγαινεις με ατομα που μισεις και σε μισουν επειδη δεν τα βρηκατε στις υπηρεσιες πχ. Μη συγκρινεις τη κανονικη ζωη, με τη ζωη εντος στρατου.

[Chris_85]

doctorkostis ΔΕΝ διαφωνω. Δεν θεωρω το δικο μου χαρακτηρα δυνατο, ουτε εχω σκοπο να προσβαλλω το παιδι, και μαλιστα του ειπα πως δεν χρειαζεται καν να μου απαντησει στο μηνυμα.

 

Οταν ομως καποιος εκτιθεται σ ενα φορουμ, δεν πρεπει καποιος να του πει τη γνωμη του??

 

Οταν δηλαδη εγω ξερω παιδια που σκιζονται σ ολη τους τη ζωη, υπηρετουν τεθωρακισμενα στον Εβρο, οταν ξερω ανθρωπους που περναν 1002 δυσκολιες στη ζωη τους & δεν λυγιζουν, δεν πρεπει να πω τη γνωμη μου σχετικα μ εναν στρατευμενο που εχει δουλεια γραφειου και παθαινει κρισης αγχους μη τυχον και δε χαιρετησει το λοχαγο του ή μην τυχον και του ριξει καμπανα κανας ανωτερος??

 

life is tough και αν ειναι να πνιγομαστε σε μια κουταλια νερο, τι θα κανουμε σε πραγματικες δυσκολιες?

 

Πιστευω πως αυτη πρεπει να ειναι η προσεγγιση απεναντι σ αυτο το προβλημα που συζητουμε εδω: Ρεαλισμος.

 

---------- Το μήνυμα προστέθηκε στις 00:08 ----------

 

Ωραια πριν μπω φανταρος ειχα πανω κατω την ιδια γνωμη με εσενα. Οτι δηλαδη αφου στη ζωη ολοι περναμε κακουχιες και δυσκολιες πρεπει να τις αντιμετωπιζουμε. Ομως το λαθος που κανεις (και εκανα και εγω πριν μπω και δω καταστασεις) ειναι οτι ο στρατος αν σου κατσει στραβα για διαφορους λογους (πχ κακη μεταθεση, με μ@λ@κες φανταρους και στελεχη να σου κανουν τη ζωη πατινι) δε σου δινει καμια επιλογη πλην του να εισαι 24 ωρες το 24ωρο μαζι τους επι μηνες. Μαζι με αυτο θα υπαρχουν και αλλες 10δες πραγματα που δε θα σου αρεσουν εκει και θα χειροτερευουν αρκετα τη κατασταση. Απο το φαι και τις τουαλετες και τις μπανιερες, μεχρι τις αγκαριες, τις υπηρεσιες, τις φωνες, το πρωινο ξυπνημα και γενικα 10δες πραγματα που σου πεφτουν μαζεμενα. Σκεψου μεσα σε ολα αυτα να σε παρει τηλ και η δικια σου ενα βραδυ και να σου πει χωριζουμε, επειδη δεν αντεχει και θελει να συνεχισει τη ζωη της κλπ. Ειναι καποιοι που δεν αντεχουν αυτην την πιεση. Ενω ειναι καποιοι αλλοι (πχ εγω) που δεν μπορουν να εχουν διαρκεια απεναντι σε αυτη την πιεση. Εγω πχ στην αρχη που πηγα παραμεθωριο δεν περνουσα καλα αλλα αντεχα χωρις προβλημα, ομως μετα απο 3 μηνες κλαταρα απο σωματικη και ψυχολογικη κουραση και ζητουσα αδεια και δε μου δινανε. Εκει φτανεις σε σημειο να σκεφτεσαι πολλα και κακα πραγματα. Εγω πχ σκεφτομουν την αναβολη, εβαλα τα κλαματα για πρωτη φορα μετα την εφηβεια μου (τωρα ειμαι 25). Εφτασα να μιλαω με τους γονεις μου στο τηλεφωνο καθε μερα, οσο δεν εχω μιλησει ολα μου τα φοιητικα χρονια αθριστικα, για να αντεξω. Αλλοι ειναι λιγοτερο ψυχραιμοι και αυτοκτονουν. Δεν ειναι τοσο απλα τα πραγματα.

 

Αυτα δε συμβαινουν στη ζωη, που εχεις χρονο να ηρεμησεις σπιτι σου, με τις παρεες σου, να πας μια βολτα, να βαλεις μουσικη τερμα να ξεδωσεις, να χαζεψεις ιντερνετ κλπ. . Επισης αν δεν γουσταρεις εναν τυπο, πολυ απλα δεν τον ξαναβλεπεις η τον αγνοεις. Στο στρατο εισαι υποχρεωμενος να τον εχεις μεσα στη μυτη σου ολη μερα και ολη νυχτα. Ακομα και στις εξοδους σου ειναι πολυ πιθανον να αναγκαζεσαι να βγαινεις με ατομα που μισεις και σε μισουν επειδη δεν τα βρηκατε στις υπηρεσιες πχ. Μη συγκρινεις τη κανονικη ζωη, με τη ζωη εντος στρατου.

 

Συμφωνω ΑΠΟΛΥΤΑ και δεν εχω λογο να μη σε πιστεψω.

 

Τα προβληματα ομως που μας περιγραφει το παιδι, ποια ειναι, που να σχετιζονται με τις καταστασεις που περιγραφεις?? Εχει δουλεια γραφειου, δεν εχει σωματικη κουραση, δεν εχει προβλημα με αλλους φανταρους και εκανε 3 κωλοτουμπες στον αερα μολις πετυχε το βυσμα!!

[doctorkostis]

Chris δε διαφωνω με αυτα που λες,αλλα μην ξεχνας οτι ο καθενας κουβαλαει και αντιμετωπιζει αλλιως τα προβληματα του.Αυτο που σε σενα φαινεται μια κουταλια νερο,για τον αλλον ειναι λιμνη ολοκληρη.

Η κατασταση οταν εισαι "μεσα" ειναι πολυ περιεργη.Ο midi απο πανω περιγραφει μια κατασταση που δεν ειναι μακρια απο αυτο που ζουν οι περισσοτεροι.Πιστεψε με,δε θελει και πολυ για να νιωθεις οτι δεν την παλευεις.Ειδικα οταν εισαι λιγο πιο μεγαλος και μορφωμενος σου κακοφαινεται να σου τη λεει και να σου φωναζει το καθε "γιδι".Ξερω οτι πρεπει να τους γραφεις καταλληλα,αλλα φιλε ολα αυτα επηρεαζουν ασχημα εναν που ειναι κλεισμενος σε ενα στρατοπεδο.

 

Σου επαναλαμβανω και κλεινω εδω,καθε χαρακτηρας δεν ειναι ιδιος με το διπλανο του.Υπαρχουν μεταξυ μας και λιγο πιο ευαισθητα παιδια που επηρεαζονται με το παραμικρο.Δεν ειναι λυση να τους λεμε να "σταματησουν να γκρινιαζουν"...

[MiDi_MiLiZ]

Συμφωνω ΑΠΟΛΥΤΑ και δεν εχω λογο να μη σε πιστεψω.

 

Τα προβληματα ομως που μας περιγραφει το παιδι, ποια ειναι, που να σχετιζονται με τις καταστασεις που περιγραφεις?? Εχει δουλεια γραφειου, δεν εχει σωματικη κουραση, δεν εχει προβλημα με αλλους φανταρους και εκανε 3 κωλοτουμπες στον αερα μολις πετυχε το βυσμα!!

 

αυτο που θελω να σου πω ειναι οτι ο καθενας αναλογως το χαρακτηρα του, βιωνει διαφορετικα την καθε κατασταση. Αυτο που σε εσενα φαινεται ζωαρα, στον αλλον μπορει να ειναι αναπαντεχο. Εγω πηγα παραμεθωριο και ημουν στην κοσμαρα μου. Στην πορεια ομως δεν αντεχα. Ο αλλος μπορει απλα με το που απομακρυνθηκε απο οικεια προσωπα του να ενιωσε την ιδια πιεση εξαρχης. Αν και λεει οτι στο κεντρο δεν ειχε προβλημα. Ειναι πιο καλο να τον συμβουλεουμε οσο μπορουμε, παρα να τον κρινουμε. Εγω οταν περναγα δυσκολα και το εδειχνα οτι δεν μπορω, αυτο που ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΑ ηταν να με κρινουν ως κακομαθημενο ή οτι δε μπορω να αντιμετωπιζω καταστασεις. Αυτο μου εξαντλουσε ολα τα κουραγια και με εκανε ΠΟΛΥ χειροτερα απο οσο ημουν. Διοτι οσο κακομαθημενο και να σε πει ο αλλος , η κατασταση για σενα δε θα αλλαξει. Θα νιωθεις παλι οτι εισαι σε αδιεξοδο. Το αν εισαι κακομαθημενος ειναι μια συζητηση που πρεπει να σου κανει ο αλλος μια στιγμη που θα εισαι ηρεμος και οχι οταν εισαι πολυ ασχημα και σε ψυχολογικο αδιεξοδο.

 

Η δουλεια γραφειου στο στρατο -ειδικα τα ΚΕΠΙΚ μεγαλων σχηματισμων- να ξερεις οτι εχει πολυ αγχος και ψυχολογικη κουραση. Στο λεω γιατι ολη μου η θητεια ειναι σε ΚΕΠΙΚ (περασα απο ολα τα ποστα του ΚΕΠΙΚ), αλλα παραμεθωριο βαρεσα και τα απειρα σκοπετα. Και ο μονος λογος που θα προτιμουσα γραφειο απο σκοπια ειναι οι καιρικες συνθηκες και ο βραδινος υπνος. τιποτα αλλο. Δε φανταζεσαι το τι τρελα επικρατει μεσα στο ΚΕΠΙΚ, νιωθεις οτι θα γινεις παρανοικος καθε μερα. Ολα εχουν τα καλα τους και τα κακα τους.

[Chris_85]

Ρε παιδια, αν νομιζετε οτι τον κρινω, τι να πω. Το μονο που ηθελα ηταν να του πω, ''ΡΕ ΜΕΓΑΛΕ, εισαι πολυ καλυτερα απο πολλους. Τι παραπονιεσαι?? Ξυπνα το πρωι, γραψτους, και αποφασισε οτι θα περασεις καλα. ΜΗΝ πνιγεσαι σε μια κουταλια νερο''.

 

Αν δεν τα καταφερα να εκφραστω οπως ηθελα, και περασε κτ αλλο προς τα εξω, απολογουμαι..

[Ather]

αυτο που θελω να σου πω ειναι οτι ο καθενας αναλογως το χαρακτηρα του, βιωνει διαφορετικα την καθε κατασταση. Αυτο που σε εσενα φαινεται ζωαρα, στον αλλον μπορει να ειναι αναπαντεχο. Εγω πηγα παραμεθωριο και ημουν στην κοσμαρα μου. Στην πορεια ομως δεν αντεχα. Ο αλλος μπορει απλα με το που απομακρυνθηκε απο οικεια προσωπα του να ενιωσε την ιδια πιεση εξαρχης. Αν και λεει οτι στο κεντρο δεν ειχε προβλημα. Ειναι πιο καλο να τον συμβουλεουμε οσο μπορουμε, παρα να τον κρινουμε. Εγω οταν περναγα δυσκολα και το εδειχνα οτι δεν μπορω, αυτο που ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΑ ηταν να με κρινουν ως κακομαθημενο ή οτι δε μπορω να αντιμετωπιζω καταστασεις. Αυτο μου εξαντλουσε ολα τα κουραγια και με εκανε ΠΟΛΥ χειροτερα απο οσο ημουν. Διοτι οσο κακομαθημενο και να σε πει ο αλλος , η κατασταση για σενα δε θα αλλαξει. Θα νιωθεις παλι οτι εισαι σε αδιεξοδο. Το αν εισαι κακομαθημενος ειναι μια συζητηση που πρεπει να σου κανει ο αλλος μια στιγμη που θα εισαι ηρεμος και οχι οταν εισαι πολυ ασχημα και σε ψυχολογικο αδιεξοδο.

 

Η δουλεια γραφειου στο στρατο -ειδικα τα ΚΕΠΙΚ μεγαλων σχηματισμων- να ξερεις οτι εχει πολυ αγχος και ψυχολογικη κουραση. Στο λεω γιατι ολη μου η θητεια ειναι σε ΚΕΠΙΚ (περασα απο ολα τα ποστα του ΚΕΠΙΚ), αλλα παραμεθωριο βαρεσα και τα απειρα σκοπετα. Και ο μονος λογος που θα προτιμουσα γραφειο απο σκοπια ειναι οι καιρικες συνθηκες και ο βραδινος υπνος. τιποτα αλλο. Δε φανταζεσαι το τι τρελα επικρατει μεσα στο ΚΕΠΙΚ, νιωθεις οτι θα γινεις παρανοικος καθε μερα. Ολα εχουν τα καλα τους και τα κακα τους.

 

Μάλλον ήσουν πολύ άτυχος καθώς δεν πέτυχα ζόρικο ΚΕΠΙΚ κάπου. Τρέλα και φόρτος μπορεί να επικτρατεί αλλά εσένα τι σε νοιάζει αν δεν είσαι αξ. κεπικ; Συνήθως έχεις προκαθορισμένες δουλειές.

 

---------- Το μήνυμα προστέθηκε στις 00:21 ----------

 

Ρε παιδια, αν νομιζετε οτι τον κρινω, τι να πω. Το μονο που ηθελα ηταν να του πω, ''ΡΕ ΜΕΓΑΛΕ, εισαι πολυ καλυτερα απο πολλους. Τι παραπονιεσαι?? Ξυπνα το πρωι, γραψτους, και αποφασισε οτι θα περασεις καλα. ΜΗΝ πνιγεσαι σε μια κουταλια νερο''.

 

Αν δεν τα καταφερα να εκφραστω οπως ηθελα, και περασε κτ αλλο προς τα εξω, απολογουμαι..

 

Συμφωνώ. Οι περισσότεροι που παραπονιούνται είναι αυτοί που περνούν καλύτερα. Ρωτήστε και τον οδοντογιατρό σας (ποιοι λιποθυμούν συνήθως).

[Big_Black_Dark]

Ειδικα οταν εισαι λιγο πιο μεγαλος και μορφωμενος σου κακοφαινεται να σου τη λεει και να σου φωναζει το καθε "γιδι".

 

πραγματικά, το έχω ακούσει πολλές φορές (Και επιστήμων να είσαι , σκατά θα καθαρίζεις )

νομίζω πως αυτό το μέτρο για μοιώσεις στην θητεία μόνο για ψήφους είναι, πιστεύω πως πρέπει όλοι να υπηρετούν στα 18 (άντε 19)

[a333]

πιστεύω πως πρέπει όλοι να υπηρετούν στα 18 (άντε 19)

 

Συμφωνώ.

Όλοι χωρίς καμμία απολύτως εξαίρεση ούτε δικαιολογία (πλήν - υπαρκτής - ασθένειας)

Στα 18 - 20 πιτσιρικάς είσαι ότι και να σου πεί κάποιος το ξεπερνάς δεν θίγεσαι εύκολα

Άσε που οι αξιωματικοί και οι μόνιμοι υπαξ/κοί θα είναι πάντα μεγαλύτεροι σε ηλικία

Γιατί σκέψου νάχεις master και νάρχεται ο 22χρονος ανθυπολοχαγός της ΣΣΕ και να στην λέει

Ε σου πέφτει λίγο βαρύ. Όταν όμως είσαι 18 και ο άλλος > 22 το θεωρείς φυσιολογικό

Είσαι και συνηθισμένος απ το γυμνάσιο - λύκειο οπότε δεν χαλιέσαι εύκολα

Η θητεία είναι για μικρή ηλικία, κάτι σαν παιχνίδι δηλαδή και σαν εμπειρία

Όταν «βαρύνει» ο άνθρωπος με τα χρόνια και την μόρφωση δεν κάνει για φαντάρος

[tritonas00]

oντως και γω εδω και 4 μερες μιλαω με τη μανα μου καθημερινα καμποση ωρα(πρωτη φορα στα χρονικα μου).Προχθες παρολιγο να με παρουν κατι δακρυα..Και το περιεργο ειναι οτι απο πιο μικρος λειπω απο το σπιτι μου καθε χειμωνα..δεν ειναι η πρωτη φορα.Τελος παντων..απο αυριο ξεκιναμε υπηρεσιες..αν δω οτι πανε καλα σχετικα-δηλαδη να εχω 1-2 εξοδους την εβδομαδα καλως.Αλλιως θα αρχισουν τηλεφωνα.Απο αδειες θα κρατηθω λιγο να τις παρω μαζεμενες εκτος βεβαια αν δω το οτι τα παιζω απο τα 12ωρα στο τηλεφωνικο.Στην τελικη αυτοι με υποχρεωνουν να ερθω στο μπου@@λο τους,βλαμενο δεν ειμαι,δουλεια εχω εξω πολυ καλη με πιο πολλα λεφτα αποτι περνουν αυτοι οι μονιμοι εδω που μας το παιζουν και μαγκες,ζωη εχω εξω...θα κανω υπομονη,το βουλωνω και το αφηνω να περασει..και παρακαλαω να παθω κατι για να τους τρεχουν ολους.

 

Επισης θα συμφωνησω για την στρατευση στα 18.

 

Κατι αλλο..γιατι σε ολη την Ευρωπη η υποχρεωτικη θητεια εχει καταργηθει(νομιζω-αν κανω λαθος διορθωστε με) και εδω εχουμε ακομη?Επειδη εχουμε τον εχθρο απεναντι μηπως?? lol

[elven]

cool ρε,να τα βλέπεις θετικά,σκέψου να είχες λοχία τον gdp...

[tritonas00]

cool ρε,να τα βλέπεις θετικά,σκέψου να είχες λοχία τον gdp...

 

:lol::lol::lol:

[mandipl]

συμφωνω οτι ο καθενας αναλογα με τον χαρακτηρα του και τα βιωματα του και γενικα τα ψυχολογικα του βιωνει διαφορετικα το στρατο...εγω προσωπικα θεωρουσα πριν παω οτι ειναι χαμενος κοπος και ταλαιπωρια τζαμπα κλπ ..ισχυει και αυτο ως ενα βαθμο ...οστωσο υπαρχουν στιγμες που εχουν ενδιαφερον γιατι δεν υπαρχει περιπτωση να τις ζησεις στον πραγματικο κοσμο ...μπορεις να τεσταρεις τον εαυτο σου σε διαφορα θεματα ..εγω πχ δεν θα περιμενα ποτε οτι μπορω να γινει υπακουος και πειθαρχημενος ακομα και για σκοπους που δεν πιστευω(μιλαμε για πειθαρχια εσωτερικη , οχι επειδη φοβασε απλα μην τιμωρηθεις) ....

Γενικα η ολη φαση πιστευω μου διδαξε πολλα (υπηρετησα ως ΔΕΑ κυριως σε γραφεια για 17 μηνες ) ..και ακομα και αν ταλαιπωρηθεις στο τελος εχεις να θυμασε αρκετες ιστοριες ...

 

Οι συμβουλες που εχω να δωσω στους νεους ειναι οι εξης ...προσπαθηστε να καταλαβετε οσο το δυνατο πιο γρηγορα πως λειτουργει ο στρατος ...ολοι οι μονιμοι εχουν ενα πραγμα ως κανονα ..ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΕΥΘΥΝΗ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ..φροντιστε α μην καταληξει σε εσας και αν καταληξει καντε οτι μπορειτε για να μην βρεθητε εκτεθημενοι ..Το να λουφαρεις δεν εχει μεγαλο νοημα ..εφου εισαι εκει ετσι και αλιως ..οσο κερδιζεις την εμπιστοσυνη των ανωτερων μπορει να σε χωνουν περισοτερο γιατι σε εμπιστευονται αλλα οταν ερθει η ωρα θα σε καβατζωσουν ...

Επισης οσο πιο προβλεπομενοι ειστε τοσο λιγοτερο ανχος θα κουβαλατε και κυριως ποινες ...δεν ειναι δυσκολο να εχεις γυαλισμενα αρβυλα και να ξυριζεσε σχολαστικα ...

Γενικα εγω παντα εκανα ακριβως οτι μου ελεγε ο αμεσως ανωτερος ..ετσι δεν ειχα εγω την ευθυνη αλλα αυτος για οτι και αν γινει ...ειναι το πιο σοφο ..μην παιρνετε πρωτοβουλιες σε καμια περιπτωση ...αυτα ελπιζω να βοηθησα

[Ather]

@mandipl εμείς είχαμε πάει ΔΕΑ δεν υπάρχει περίπτωση ο απλός οπλίτης να τα δει έτσι. Εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις εξάλλου. Αλλά είπαμε και μόνο να σκεφτείς ότι τόσοι και τόσοι πήγανε σημαίνει ότι όλοι σχεδόν μπορούν να τα καταφέρουν (δεν αναφέρομαι στο αν είναι η όχι χάσιμο χρόνου η θητεία)