Στρατός

[Pablo_Hasan]

εξαρτάται που θα πέσεις, συνήθως οι στελεχάρες βαριούνται που ζουν και χώνουν για τα πάντα τα θύματα τους φαντάρους. 

 

 

http://www.onalert.gr/stories/gramma-stratioton-apo-to-kastelorizo/25536

Γράμμα στρατιωτών από το Καστελόριζο

 

Το στρατόπεδο του Καστελόριζου θεωρείται από πολλούς παραμεθόριος "τουρισμός" για  τους φαντάρους. Τον Αύγουστο του 2012 όμως, προφανώς στο πλαίσιο των επικοινωνιακών αναγκών της ΝΔ για ένα show με θέμα την ΑΟΖ, η κατάσταση άλλαξε. Ο διοικητής ... φεύγοντας από τις μεταθέσεις του ΓΕΣ (...) κατέβηκε στο Καστελόριζο για να "σουλουπώσει" το στρατόπεδο, και να πάρει τα μόρια για τη συνέχεια της καριέρας του.  Ακόμα και αν κανείς υποστηρίζει ότι τα στρατόπεδα πρέπει να είναι "προβλεπόμενα" και μάχιμα, δύσκολα μπορεί να δικαιολογήσει αυτό που ακολούθησε...

Η θητεία στο Καστελόριζο είναι από μόνη της δύσκολη, ακόμα και αν η διοίκηση είναι η επιεικέστερη δυνατή, λόγω των αντικειμενικών συνθηκών: σπάνια δρομολόγια πλοίων, 25-26 ώρες διαδρομή ως την Αθήνα, 2 μέρες ως την Κρήτη από όπου προέρχονται πολλοί από τους φαντάρους, και με κομμένες τις καταστάσεις επιβίβασης, συχνοί αποκλεισμοί λόγω καιρού με αποτέλεσμα την έλλειψη πόσιμου νερού, βλάβες στο δίκτυο ύδρευσης και στα δίκτυα τηλεφωνίας. Το κουβάλημα των προμηθειών (μέσα στη νύχτα κάποιες φορές που καθυστερούσε το πλοίο) και η επάνδρωση των φυλακίων των βραχονησίδων επίσης δεν αποτελούν την ευκολότερη διαδικασία.

Σα να μην έφταναν αυτά, ο νέος διοικητής αποφάσισε να εκμεταλλευτεί τους στρατιώτες όσο δεν πήγαινε. Οι εργασίες δεν τελείωναν ποτέ, οι υπηρεσίες συνολικά 8 ώρες τη μέρα (3 νούμερα) με αποτέλεσμα ο βραδινός ύπνος να είναι το πολύ 3,5 ώρες, 3 φορές την εβδομάδα υπήρχε απογευματινή εκπαίδευση, άρα καθόλου απογευματινός ύπνος, ενώ και τις υπόλοιπες μέρες που οι στρατιώτες ήλπιζαν να κοιμηθούν συχνά "προέκυπταν" δουλειές και αγγαρείες. Οι εμπλοκές ήταν διαρκείς, έφτασαν τις 60, 70 ή και παραπάνω ημέρες συνεχόμενης υπηρεσίας για αρκετούς στην 321 και την 322, έπεσαν(!) στις 40 για την 323 ενώ η 324 μετά τις πρώτες 1-2 βδομάδες που είχε κάπως πιο φυσιολογικό πρόγραμμα, συνέχισε με 15 και 20 μέρες σερί.

Η κατάσταση δεν ήταν καλή και με τις άδειες, πολλές φορές έπρεπε να περιμένει κανείς ως την τελευταία στιγμή για να μάθει αν και πότε θα φύγει (με οικονομικό κόστος αφού τα αεροπορικά εισιτήρια ακρίβαιναν) ενώ σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις οι αποδεδειγμένα φοιτητικές άδειες χρεώθηκαν από τις κανονικές μέρες άδειας. Εκτός αυτού, τα ΤΑΠ δε δίνονταν ως "άδεια μεταθέσεως" στο φύλλο πορείας, όπως γίνεται στα περισσότερα στρατόπεδα της παραμεθορίου, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι να τα "κουβαλάνε" μαζί τους στη μετάθεση, και να εξαρτώνται από τον επόμενο διοικητή για το αν θα τα πάρουν. Στην τακτική που ακολουθούσαν με τις άδειες έφερε ευθύνες και ο ΕΠΟΠ δεκανέας Καψιμάλης που εκτελούσε χρέη επιλοχία και δεν ενημέρωνε ή ήταν αινιγματικός προς τους στρατιώτες για τις μέρες άδειας που δικαιούνται, λόγου χάρη τα οδοιπορικά (σε μια μονάδα που οι Κρητικοί χρειάζονταν 2 μέρες για να πάνε σπίτι τους με κατάσταση επιβίβασης). Επίσης είχε συμβεί να δίνει σε δυο στρατιώτες διαφορετικό αριθμό ημερών άδειας για τον ίδιο λόγο (πχ αιμοδοτική άδεια), ενώ σε άλλους έδινε προκαταβολικά τα ΤΑΠ των επόμενων μηνών και σε άλλους όχι.

Δείγμα της πειθαρχίας ήταν και οι αλλαγές σκοπών που γίνονταν με δεκανέα αλλαγής τα όπλα στο επ' ώμου και βήμα! Σε όλες τις σκοπιές, καθώς και στην εκπαίδευση που γινόταν 9 στις 10 με όπλο-κράνος-εξάρτηση (και η εκπαίδευση υπήρχε πάντα όποτε δεν υπήρχαν εργασίες), οι φαντάροι φορούσαν εκτός των άλλων και γεμάτο το σακίδιο Μ71. Μπορεί να φαντάζει λεπτομέρεια, αλλά μετά από 3-4 μέρες με 13-14 ώρες ορθοστασία (συνδυασμός υπηρεσίας-εκπαίδευσης) αυτό το πράγμα σου τσάκιζε τη μέση.

Υπήρξε διάστημα όπου οι της 322 έκαναν 3 ώρες σκοπιά - 3 ώρες διάλειμμα (χωρίς αυτό να είναι χρόνος ξεκούρασης, ειδικά τα πρωινά) συνεχόμενα επί 2 βδομάδες. Και όσοι ευκολόπιστοι πίστεψαν ότι το πρόβλημα οφείλεται στην έλλειψη ατόμων, δεν μπορούσαν να εξηγήσουν πώς η 323 έφαγε 40 μέρες εμπλοκή, ενώ είχε περισσότερα άτομα από το άθροισμα των 2 προηγούμενων ΕΣΣΟ. Στις συνεχόμενες υπηρεσίες συμπεριλαμβάνονταν και υπηρεσίες στα απομονωμένα φυλάκια των βραχονησίδων, αλλά έξοδος ούτε πριν ούτε μετά τη βραχονησίδα. Και μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση, ούτε ένας ΕΠΟΠ δεν έκανε ούτε μια ώρα σκοπιά.

Και ενώ τη τήρηση του προγράμματος ήταν αυστηρή, οι έξοδοι ήταν πάντα αργότερα από το προβλεπόμενο, στις 6 το απόγευμα τις περισσότερες μέρες, ακόμα και αν δεν υπήρχε απογευματινή εκπαίδευση. Τις περισσότερες μέρες το πρόγραμμα προέβλεπε και γυμναστική, χρήσιμη ίσως υπό φυσιολογικές συνθήκες, αλλά μόνο γυμναστική δεν μπορούσε να κάνει κάποιος που κοιμόταν 3 ώρες τη μέρα επί 4-5 μέρες συνεχόμενα. Εκτός αυτού έπρεπε μετά να προλάβεις και να κάνεις μπάνιο και να φας και να είσαι έτοιμος για την ταγματική αναφορά που ακολουθούσε. Ελάχιστοι κατόρθωναν να τα συνδυάσουν.  Και μέσα σε όλα αυτά, ως το Φλεβάρη τη νύχτα ο σκοπός της πύλης φύλαγε μονοσκοπιά. Πέραν της σωματικής κούρασης, είχαν υπάρξει και περιστατικά ψυχολογικής πίεσης, σε στυλ "κηρύγματος" από τον επικεφαλής των ειδικοδυναμιτών ότι εμείς δε θέλουμε "προδότες στο στρατό" και "έτσι και γίνει κάτι σε βραχονησίδα και δε ρίξει κάποιος έστω μια σφαίρα θα μείνει εκεί" (κήρυγμα που ξεκίνησε επειδή στρατιώτης αντέδρασε όταν ένας ειδικοδυναμίτης τον αποκάλεσε ζώο). Επεισόδιο με τον ίδιο πρωταγωνιστή είχε σαν αποτέλεσμα στρατιώτης να "σπάσει" σε βολή από την πίεση που δέχτηκε από τις φωνές και τις διαταγές για κάμψεις επειδή έκανε λάθη...

...Πολλά τραγελαφικά συνέβησαν την ίδια περίοδο και λίγο πριν την επίσκεψη του νέου διοικητή της ΑΣΔΕΝ τον Απρίλη. Ενώ οι υπηρεσίες ήταν μεταξύ 15-1 και 20-1, η επιστροφή πάνω από 15 ατόμων από άδειες έδειχνε ότι θα ξεμπλοκάρει την κατάσταση. Όλως τυχαίως, την ίδια μέρα, ο υπεύθυνος του όρχου διαμαρτυρήθηκε υποτίθεται στο διοικητή για σκασμένα λάστιχα οχημάτων και ζήτησε να ανοίξει εκεί σκοπιά, με αποτέλεσμα η εμπλοκή να συνεχιστεί. Εκείνες τις μέρες βγήκε σε πίνακα και για πρώτη φορά κατάσταση υπηρεσιών ΨΕΥΤΙΚΗ (προφανώς για την επίσκεψη του ΑΣΔΕΝάρχη) η οποία έδειχνε ότι μας πήγαινε περίπου 1-1. Όταν όμως ο -μάλλον υποψιασμένος- ΑΣΔΕΝάρχης ρώτησε κάθε πότε βγαίνουμε και ένας στρατιώτης του απάντησε ότι έχει να βγει 10 μέρες, η χρησιμότητα της σκοπιάς του όρχου εξαφανίστηκε και οι υπηρεσίες έπεσαν στο 2-1, 3-1, για πρώτη φορά...”

 

 

[logistoulis]

φίλος πάντως που ήταν εκεί είχε κάνει το deal 20μέρες σερί εκεί, 20 μέρες άδεια αθήνα 

 

και το μόνο που έκανε ήταν να κοιτάει θερμικές κάμερες, αν έρθουν οι οχθροί.. με λαπτοπάκι και ταινιούλα δίπλα κάποια στιγμή παίζει να του είχε ξεφύγει ολόκληρο καράβι που το είδαν από αλλού και έπεσε χέσιμο.. 

 

επίσης κάτι τέτοια μικρά νησιά συνήθως έχουν το δάσκαλο του νησιού, τον παπά του νησιού, το γιατρό του νησιού, έτσι και αυτός ήταν ο φαντάρος του νησιού.. και τύχαινε πολύ καλής φιλοξενίας και αντιμετώπισης από τους κατοίκους σε σχέση με άλλες περιοχές όπου μας σιχαίνονταν (παρότι τα ακουμπούσαμε), έπαιζαν κεράσματα κτλ.. 

 

παρόλο που δεν μου ακούστηκε καλή θητεία (κυρίως λόγω του κόστους μετακίνησης από την τσέπη του), ο φίλος θεωρεί ότι ήταν τέλεια 

[Pablo_Hasan]

τι deal ειναι αυτό; μόνο για αυτόν;

[logistoulis]

τι deal ειναι αυτό; μόνο για αυτόν;

μάλλον.. δεν ξέρω γενικά πώς πάει άλλους φαντάρους το μέρος 

 

και ο πατέρας μου πάντως σκέψου είχε παρόμοια συμφωνία στη ρόδο το '70κατι, ανέβαινε 20ημερα αθήνα για υπηρεσιακούς και καλά λόγους και πήγαινε και έκανε μεροκάματα στη δουλειά του για να βγάλει τίποτα 

[Pablo_Hasan]

προφανώς δεν ισχύει για όλους  

[logistoulis]

 προφανώς, πουθενά δεν είναι όλοι το ίδιο για να είναι και εκεί

 

είτε λόγω βύσματος, είτε λόγω χρησιμότητας κάποιοι καβατζώνονται, είναι μια διαχρονική αλήθεια 

[Pablo_Hasan]

διαχρονική ντροπή εννοείς 

[logistoulis]

ξανά ανάλογα, αν πας κάπου που δεν ξέρουν να γράψουν το όνομά τους και τους οργανώσεις το λογιστήριο θα ζητήσεις ανταλλάγματα, αλλιώς πας μαζί με τους άλλους και σκάβεις τρύπες στα βουνά 

 

απλά οι "διαχρονικές αλήθειες" συνέβαιναν πάντα, ακόμα και εποχές που κάποιος δεν μπορούσε να υπηρετήσει μέσα στην αττική αν και είχε δημιουργήσει τις συνθήκες για τέτοια μετάθεση επειδή ήταν χαρακτηρισμένος αριστερός.. (σε περίπτωση που σκέφτεσαι παντού μπαρμπάδες στη κορώνη) 

 

μάλιστα κάποια στιγμή που άλλαξε ο διοικητής και του έσκασε μπαστουνόβλαχος που αναρωτήθηκε τι κάνει ο τουφεκιοφόρος (μοναδική ειδικότητα για χαρακτηρισμένο) στα γραφεία και τον έστειλε για σκάψιμο αναγκάστηκε μετά από μερικές μέρες να τον ξαναβάλει εκεί που ήταν με ίδιες συνθήκες 

 

είναι πού θα τους βρεις στην ανάγκη.. 

[Pablo_Hasan]

ντάξει, δεν ειναι αυτός ο σκοπός της θητείας να φτιάξεις τα λογιστικά και τα υδραυλικά τους, κοροιδίες...

[logistoulis]

φυσικά και δεν είναι, αλλά στη πράξη ο καθένας προσπαθεί να καβατζωθεί. όποιος νιώθει γενναίος ας πηδάει και από αλεξίπτωτα, αλλά για τον μέσο τύπο που απλά τον βαραίνει η υποχρέωση και δεν έχει όρεξη για μαλακίες όταν βρει ευκαιρία θα ζητήσει άδειες και θα τα ξύσει

 

θα μου πεις άλλο να δίνεις το αίμα σου για άδεια, άλλο το να βάφεις για άδεια και άλλο να βάζεις το βύσμα σου να πάρει τηλέφωνο για άδεια, αλλά ο καθένας ό,τι μπορεί. καλώς ή κακώς έτσι δουλεύει ο κόσμος και στο στρατό κλάιν κιόλας, στην πραγματική ζωή οι ανάλογες αδικίες είναι πολύ χειρότερες γιατί έχουν πολύ πιο σοβαρές επιπτώσεις

 

εγώ πάντως έδωσα μεγάλες μάχες να καβατζωθώ και να μην κάνω ανούσιες αγγαρείες (από υπηρεσία βέβαια έλιωσα λόγω ενοπλότητας ειδικά όταν είμασταν μισοί-μισοί) και επειδή το είχα βάλει σκοπό έστω και το τελευταίο τρίμηνο περίπου το κατάφερα και είχα γίνει ιερή αγελάδα κλεισμένος σε ένα γραφείο που δε με έβλεπε κανείς (ούτε αναφορά δεν πατούσα) ούτε με ενοχλούσε κανείς, τον ταξίαρχο και άλλους δύο αξιωματικούς υπολόγιζα όλους τους άλλους είχα καταφέρει να τους έχω χεσμένους 

 

επίσης για τον καθένα το τι πρέπει να κάνει στο στρατό και τι όχι διαφέρει, πχ άλλος θεωρεί τρισμέγιστη αγγαρεία να καθαρίσει τη τουαλέτα που χέζει με το οποίο διαφωνώ, εγώ θεωρούσα ότι δεν έχω καμιά δουλειά να κάνω πράγματα που είχαν σχέση με θρησκευτικές διαδικασίες ή να πηγαίνω να καθαρίζω νεκροταφεία (να πάνε οι συγγενείς τους)  ή θα με ενοχλούσε απίστευτα να με υποχρέωναν (έστω και αν επίσημα δεν είναι έτσι) να πάω στη κύπρο που θεωρώ άλλη χώρα

 

από κει και πέρα το ότι πήγα και εγώ όπως και άλλοι δεν μας κάνει στρατόκαβλους, ίσα ίσα, απλά κάποια στιγμή καταλαβαίνουν κιόλας ότι αυτός μπορεί να κάνει αυτό, άρα ας κάνει αυτό, δεν έχει νόημα να προσπαθούμε να τον κάνουμε "κομάντο" αφού δεν τραβάει το παιδί. 

σε μένα πχ έβλεπαν ότι το παιδί δεν τραβάει να κάνει αγήματα ή να κάνει πυρ και κινήσεις, με χίλια ζόρια πήγαινα για βολές.. δεν γούσταρα, καθόμουν και έκανα τη γραφειοκρατική δουλειά μου και δεν ενοχλούσα κανέναν. χρειάστηκαν άτομο γιατί δεν την έβγαζαν μόνοι τους τη δουλειά προσπάθησα μία δύο τρεις να πάω (αφού οι άλλοι ή απολύονταν ή δεν τράβαγαν) 

μάλιστα στην τελευταία μου θέση δεν ήθελε ο διοικητής να με στείλει, ήθελε να βάλει πιο παλιό να τον ξεκουράσει, αλλά ο παλιός ήθελε να είναι στην εξοχή να κλαδεύει χόρτα, εγώ δεν ήθελα.. του είπε δεν θέλω να πάω, βάλε αυτόν που καίγεται

[eidikos33]

φίλος πάντως που ήταν εκεί είχε κάνει το deal 20μέρες σερί εκεί, 20 μέρες άδεια αθήνα 

 

και το μόνο που έκανε ήταν να κοιτάει θερμικές κάμερες, αν έρθουν οι οχθροί.. με λαπτοπάκι και ταινιούλα δίπλα κάποια στιγμή παίζει να του είχε ξεφύγει ολόκληρο καράβι που το είδαν από αλλού και έπεσε χέσιμο.. 

 

επίσης κάτι τέτοια μικρά νησιά συνήθως έχουν το δάσκαλο του νησιού, τον παπά του νησιού, το γιατρό του νησιού, έτσι και αυτός ήταν ο φαντάρος του νησιού.. και τύχαινε πολύ καλής φιλοξενίας και αντιμετώπισης από τους κατοίκους σε σχέση με άλλες περιοχές όπου μας σιχαίνονταν (παρότι τα ακουμπούσαμε), έπαιζαν κεράσματα κτλ.. 

 

παρόλο που δεν μου ακούστηκε καλή θητεία (κυρίως λόγω του κόστους μετακίνησης από την τσέπη του), ο φίλος θεωρεί ότι ήταν τέλεια 

Αυτο που λες δεν ισχυει επειδη ουτε καμερες υπαρχουν αλλα ουτε 20 μεσα 20 εξω,τι το περασες αεροπορια?

 

εδω το καραβι παει μια φορα την βδομαδα στο καστελοριζο και εμεις ειχαμε κατσει και 3 μηνες σχεδον σερι στην μοναδα χωρις αδεια...

 

επισης οι ντοπιοι οχι μονο δεν κερνουσαν αλλα κοιταζαν πως να σου φανε λεφτα να σε χρεωνουν παραπανω και φυσικα να μην κοβουν ποτε αποδειξεις,ισως και να μην ειναι και υποχρεοι 

 

ασε που δεν υπαρχουν ντοπιοι εκει μονο Αλβανοι!

[logistoulis]

Δεν έχω πάει ώστε να σε αμφισβητήσω

 

Εγώ το μόνο που έβλεπα είναι ένα άτομο που έκανε θητεία και κάθε είκοσι μέρες ήταν οντως εδώ, τώρα αν είναι μυθομανης δεν ξέρω.. μπορεί και να είναι

 

Εγώ για τα μόνα που μπορώ να μιλήσω με βεβαιότητα είναι για τα τέσσερα στρατόπεδα που πέρασα εγώ και λίγο για κάνα δυο ακόμα που έχω περάσει για μια μέρα

[Pablo_Hasan]

Αυτο που λες δεν ισχυει επειδη ουτε καμερες υπαρχουν αλλα ουτε 20 μεσα 20 εξω,τι το περασες αεροπορια?

 

εδω το καραβι παει μια φορα την βδομαδα στο καστελοριζο και εμεις ειχαμε κατσει και 3 μηνες σχεδον σερι στην μοναδα χωρις αδεια...

 

επισης οι ντοπιοι οχι μονο δεν κερνουσαν αλλα κοιταζαν πως να σου φανε λεφτα να σε χρεωνουν παραπανω και φυσικα να μην κοβουν ποτε αποδειξεις,ισως και να μην ειναι και υποχρεοι

 

ασε που δεν υπαρχουν ντοπιοι εκει μονο Αλβανοι!

 

παπατζιλικια του λογιστουλη...

[logistoulis]

 

παπατζιλικια του λογιστουλη...

Με ξέρεις κι από χθες ρε βλακακο;

[Pablo_Hasan]

Ρε κακομοιρη εσύ παραπληροφορεις, θα πάει κανείς νομίζοντας ότι έχουν κάμερες. Ανευθυνε