Metalcore, Deathcore και η Μουσικη σαν "φαση" γενικοτερα

[Haris San]

Το metalcore και deathcore ειχαν μεγαλη αποδοχη και ανθιση ειδικα την περιοδο 2008-2013... Το λυπηρο ειναι οτι οι περισσοτεροι ακουγαν για την "φαση" και για το style (φρατζες, μανικια, stretching κτλ). Ολα αυτα τα μανικια που ξεφυτρωνουν τωρα στον καθε καγκουρα ξεκινησαν απο deathcore-αδες και metalcore-αδες (οπως ο πιο γνωστος Oli Sykes) που στην αρχη τα καναν τα ατομα που ακουγαν τετοια μουσικη, μετα αυτοι σταματησαν να ακουνε επειδη στην ουσια δεν ηταν true, μπλεχτηκαν με τους καγκουρες, οι καγκουρες που τα κοροιδευαν πιο παλια και καναν tattoo tribal αρχισαν να τους αρεσουν και το ειδαν σαν καινουρια μοδα και μετα ξεκινησε το μπαχαλο αυτο που επικρατει τωρα...Να πως οι καγκουρες κανουν νεκροκεφαλες και τριανταφυλλα τατου...Tα χω δει απο κοντα ολα αυτα καθως επαιζα σε deathcore μπαντα απο το 08 και καναμε και live σε αθηνα,θεσσ κτλ δεν θελω να πω ονομα μπαντας...τεςπα

 

Μολις γυρισα απο Θεσσαλονικη ειχα παει να δω Carnifex, που ειναι πλεον η καλυτερη deathcore μπαντα...και προφανως για μια τοσο μεγαλη μπαντα ο κοσμος ηταν πολυ λιγος...Ειχε περιπου στα 100 ατομα, αν αυτο το live γινονταν το 2011,δεν θα χορουσες ουτε στην εισοδο να σταθεις. Πραγματικα λυπηρο που ατομα χρησιμοποιουν την μουσικη επειδη ειναι ασημαντοι και θελουν καποιος να τους προσεξει μεσω του style κτλ και μετα απλα το παρατανε και ακουνε οτι ειναι στην μοδα οπως το trap... Πραγματικα σιχαινομαι.. Τωρα θα αναρωτηθει καποιος γιατι σε χαλαει αυτο εσυ ακου αυτο που γουσταρεις...Το θεμα ειμαι οτι εγω ακουω αυτο που γουσταρω εδω και ποσα χρονια αλλα ολοι αυτοι οι περιστασιακοι στο τελος τα χαλανε ολα! Ολα εχουν τις επιπτωσεις τους...Αλλα το χειροτερο ειναι οτι η μουσικη ειναι κατι που σε εκφραζει και αλλοι το εκμεταλλευονται και το ξεφτιλιζουν επειδη ειναι ξεπλενιδες! Αυτο σαν μουσικος (εχω και πτυχιο κλασσικης κιθαρας) με κανει να αισθανομαι πραγματικα ασχημα...

12 χρονια τωρα metalhead, εκτος αυτου ακουω και αλλα οπως hardstyle και μερικα electro,house κτλ εχω δει απειρα  ατομα να ακουν "εποχιακα" καποιο ειδος μουσικης μονο και μονο επειδη ακουν οι φιλοι τους η για το style, αλλα πραγματικα σταματηστε να το κανετε...Απλα stay true, δεν ειναι ολοι για brutal μουσικες, ξεφτιλιστε τον παντελιδη..Δεν χρειαζεται να ακουτε και σεις deathcore ή πως θα λεγεται η επομενη μοδα και μετα απο 2 χρονια να το σταματησετε..

 

Ηρθε η μπαντα απο california και ο αλλος του ελεγε για να βγει φωτογραφια μαζι του "αντε ελα απο δω να βγουμε, τελειωνε" ακριβως ετσι στα Ελληνικα.... Ηταν ο drummer μαζι με τον τραγουδιστη και ο αλλος εσπρωχνε τον drummer για να βγει φωτο με τον τραγουδιστη! Αντι να του πει μπραβο ρε μαν τα γ@μησες ολα (ειναι και drummαρας) ευχαριστουμε, τον εσπρωχνε και τελικα ο drummer εφυγε και πηγε παραπερα επειδη τον εσπρωχνε η καθυστερα! Τετοια ατομα που δεν νιωθουν την μουσικη πραγματικα και ακουνε μονο και μονο επειδη το παει η φαση, δεν σεβονται αυτο που ακουνε και στο τελος τα γ@μ@νε ολα...

 

Πραγματικα κριμα...

 

 

ps: Οι Carnifex τα σπασαν, αν και πιστευω παιζει να ξενερωσαν λιγο επειδη ειχε λιγο κοσμο, παντως αυτοι οι λιγοι που ειμασταν καναμε οσο περισσοτερο χαμο μπορουσαμε, και εγω παντως το ευχαριστηθηκα! Και σιγουρα θα ξαναπηγαινα αν ερχονταν παλι! Οσοι πατε σημερα Αθηνα have fun τα παιζουν ακριβως ιδια οπως στο cd... !!

[TheBlackMage]

Καλησπέρα φίλε, είμαι μόνο 6 χρόνια αργά😢  αλλά μιας που έπεσα πάνω στο ποστ σου είπα να πω και εγώ την γνώμη μου, προσωπικά από όσο μικρό με θυμάμαι πάντα άκουγα ροκ και μεταλ ξεκίνησα με κλασσικά maiden ac/cd κλπ κλπ. Κάπου 11 χρονών θυμάμαι να πρώτο άκουσα metalcore και συγκεκριμένα bullet for my valentine και εκεί άρχισαν όλα για εμένα μετά ψαχνόμουν όσο μπορούσα γιατί τότε ήταν τα πρώτα χρόνια μου με ίντερνετ στο σπίτι οπότε και λόγο ηλικίας δεν σκάμπαζα και πολύ, και τελικά ανακάλυψα ότι υπήρχε ολόκληρη σκηνή μερικές από τις μπάντες που άκουγα ήταν asking alexandria, escape the fate, black veil brides (nai ik), capture the crown και πολλές άλλες. Το δεύτερο κομβικό σημείο για εμένα ήταν όταν πρώτο άκουσα τους suicide silence και ανακάλυψα το deathcore (μόλις είχαν βγάλει το the black crown ήμουν κάπου 12- 13 τότε), και θυμάμαι να έχω καεί φουλ με suicide silence. Η φάση αυτή για εμένα τράβηξε μέχρι που έφτασα 14-15 (περίπου από 2010-2014), θυμάμαι απο λύκειο και μετά πειραματίστηκα με διάφορα είδη house, dubstep, trap και γενικά ηλεκτρονική και αργότερα ανακάλυψα και την underground/alt rap σκηνή (suicideboys, ghostemane, teamsesh klp).

Αυτό ήταν ένα μικρό ίντρο για εμένα και το πως μπήκα σε αυτή την σκηνή τώρα σχετικά με το θέμα που έθιξες, όταν πρωτοξεκίνησα να ακούω αυτήν την μουσική (core γενικα) και ήμουν 13-14 στα πρώτα χρόνια του γυμνασίου δεν είχα σχεδόν κανέναν φίλο η γνωστό που να ακούει τέτοια μουσική αυτό με έκανε να νιώθω έως και μειονεκτικά που άκουγα αυτή την μουσική με αποτέλεσμα να ντρέπομε και να το παραδεχτώ πολλές φορές, όταν όμως άρχισε να γίνετε το core boom και στην Ελλάδα και ξαφνικά όλοι (η τουλάχιστον οι πιο alternative) ξαφνικά άρχισαν να ακούν bring me the horizon, asking alexandria, suicide silence και γενικότερα ότι έπαιζε και Αμερική θυμάμαι τον εαυτό μου αμέσως να μπαίνει σε άμυνα και να λεώ "αα όλοι είναι ποζέρια δεν τους αρέσει όντος αυτή η μουσική απλά το κάνουν επειδή είναι μόδα" και αυτός κατέληξε να είναι και ένας από τους λόγους που πηγαίνοντας λύκειο άφησα πίσω μου αυτή την σκηνή. Αργότερα στην 3η λυκείου άκουσα μία μπάντα που μου κέντρισε ξανά το ενδιαφέρον προς αυτή την μουσική και μέχρι να φτάσω 2ο έτος σχολής ήμουν ξανά με τα μούτρα στο metalcore, deathcore κλπ.                                   

Ετσι φτάνουμε στο σήμερα όπου είμαι 21 και συνεχίζω να είμαι μεγάλος φαν αυτής της σκηνής μάλιστα τα core genres θα έλεγα ότι είναι η βασική μουσική που ακούω καθημερινά. Αυτό στο οποίο θέλω να καταλήξω είναι ότι εν μέρη καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις και μπορώ να πω ότι σε κάποιες φάσεις της ζωής μου θα με έβρισκες και εμένα σύμφωνο, αλλά με το σκεπτικό που έχω τώρα το βλέπω τελείως διαφορετικά, πιστεύω ότι το mentality που είχα τότε στην τελική κακό μόνο σε εμένα έκανε έχασα πάρα πολλές ευκαιρίες να γνωρίσω πολύ κόσμο που μόλις έμπαινε σε αυτή την φάση, να κάνω φιλίες με κόσμο που επιτέλους είχα κοινά μουσικά γούστα και να γνωρίσω ακόμα και κοπέλες που άκουγαν την ίδια μουσική με εμένα (λίγο σπάνιο σήμερα). Νομίζω ότι άν απλά είχαμε αλλάξει πολλοί από εμάς το σκεπτικό μας τότε και πολύ καλύτερα θα είχαμε περάσει και πιθανόν αυτή η μουσική και γενικότερα η σκηνή που τόσο έχουμε αγαπήσει να ήταν ακόμα στα πάνω της η έστω σε μία καλύτερη φάση από αυτήν που είναι σήμερα. Ναι προφανός και δεν είναι το gatekeeping ο μόνος λόγος που έχει πέσει η δημοτικότητα αυτής της σκηνής ήταν και αυτό ένα trend όπως ήταν και το emo μερικά χρόνια πιο πίσω και πολλά άλλα. Επίσης προφανός υπήρχαν και πολλά άτομα τα οποία ήταν όντως toxic και δεν ήταν στην φάση για την μουσική (παίζει και ρόλο ότι πολλοί ήταν παιδία), αλλά ένα μεγάλο ποσοστό αυτων των ατόμων πιστεύω ότι απλά ήταν καινούργοι στην φάση και δεν ήξεραν, και με την σωστή καθοδήγηση πιθανών να ήταν ακόμα φανς η ακόμα και να ξεκίναγαν την δική τους μπάντα, αλλά πολλοί από εμάς επιλέξαμε να τους "διώξουμε" θεωρώντας τους "ποζέρια", "scene kids" και fake, αντί να αφιερώσουμε χρόνο να τους γνωρίσουμε και να μοιραστούμε τα ερεθίσματα και τις μουσικές γνώσεις μας μαζί τους. Ελπίζω να βγάζει νόημα το κείμενο δεν είμαι πολύ καλός στο γραπτό σορρυ.                                                                                  

Btw και εγώ μεγάλος φαν carnifex κρίμα που δεν τους είχα δει όταν είχαν έρθει 😢

[tolhc1234]

Το κλασσικό core όντως έκανε ένα boom κάποια φάση σαν είδος αλλά το κακό είναι ότι λίγο εξελίχθηκε. Για μια περίοδο 2011-2015 το 90% των album που έβγαιναν ήταν κυριολεκτικά το ίδιο πράγμα. Μετά από το 15 το είχα παρατήσει εντελώς αλλά και τώρα τελευταία σπάνια βρίσκω κανένα καλό album, καταλήγω να ακούω τα παλιότερα. (πάντως για να τα λέμε και αυτά, το Super Human των Siamese που βγήκε 2020 παίζει να είναι από τα most-played albums μου φέτος)

Φυσικά μιλάω για το κλασσικό core και όχι για post-hardcore/screamo που εκεί έχουμε μια απίστευτα καλή αναγέννηση αυτή τη περίοδο (ίσως πάρει μπρος και το core κάποια φάση, who knows)

Επεξ/σία 25 Μαΐου 2021 από tolhc1234

[TheBlackMage]

15 ώρες πριν, tolhc1234 είπε

Το κλασσικό core όντως έκανε ένα boom κάποια φάση σαν είδος αλλά το κακό είναι ότι λίγο εξελίχθηκε. Για μια περίοδο 2011-2015 το 90% των album που έβγαιναν ήταν κυριολεκτικά το ίδιο πράγμα. Μετά από το 15 το είχα παρατήσει εντελώς αλλά και τώρα τελευταία σπάνια βρίσκω κανένα καλό album, καταλήγω να ακούω τα παλιότερα. (πάντως για να τα λέμε και αυτά, το Super Human των Siamese που βγήκε 2020 παίζει να είναι από τα most-played albums μου φέτος)

Φυσικά μιλάω για το κλασσικό core και όχι για post-hardcore/screamo που εκεί έχουμε μια απίστευτα καλή αναγέννηση αυτή τη περίοδο (ίσως πάρει μπρος και το core κάποια φάση, who knows)

Αν και με μπερδεύουν λίγο οι όροι που χρησιμοποιείς νομίζω πως καταλαβαίνω τι εννοείς και όντως θα συμφωνήσω, την περίοδο που ανέφερες (2011-2015) όντως υπήρχε ένα μεγάλο oversaturation στην σκηνή με μπάντες οι οποίες "αντέγραφαν" των ήχο των πιο επιτυχημένων της σκηνής χωρίς να τον εξελίσσουν πολλές φορές. Σίγουρα αυτός είναι ένας από τους παράγοντες που έπαιξαν ρόλο στην πτώση της συγκεκριμένης σκηνής, παρόλα αυτά κατα την γνώμη μου μέχρι και σήμερα θα έλεγα ότι το ίδιο γίνετε κυρίος στην metalcore και deathcore σκηνή, πολλές μπάντες με μικρές έως και ανύπαρκτες διαφορές στον ήχο τους, πολύ overproduction με αποτέλεσμα να ομογενοποιεί τον ήχο τους ακόμα περισσότερο και χωρίς ιδιαίτερα stand out άτομα και προσωπικότητες να λειτουργούν ως πρόσωπα της σκηνής.

Παρόλα αυτά όπως πολύ σωστά ανέφερες και εσύ παίζει ένα πολύ ενδιαφέρων revival της metalcore/post hardcore αλλά και της deathcore σκηνής, μπάντες όπως seeyouspacecowboy, wristmeetrazor, if idie first, static dress για τον post hardcore/screamo αλλά και metalcore ήχο και στην deathcore πλευρά μπάντες όπως vinnytsia fatalities, cogitations of a nihilist, necromind και άλλες.          

[Pankar95]

Imo οι πιο πολλές μπάντες που ξεκίνησαν την metalcore σκηνή των 00s δεν είχαν καμία με αυτό που λέει το είδος, δηλαδη metallic hardcore. 

Τέτοιες είναι μόνο κάποιες μπάντες όπως Converge, Botch, Hatebreed. Το στυλ των AILD, Killswich Engage, Parkway Drive κλπ που είναι ουσιαστικά ριφφάκια In Flames/ At the Gates με hardcore φωνητικά έχουν βγει και ωραίοι δίσκοι αλλα την τελευταία δεκαετία (και βάλε θα πω) ότι βγαίνει κάνει τόσο blend in μεταξύ τους που ελάχιστα αξίζουν. Ακούω ακόμα κάποιες core μπαντες όπως Fit For an Autopsy, Whitechapel, After the Burial, Lorna Shore που βρίσκω πως έχουν το δικό τους στοιχείο και δεν βγάζουν δίσκους της σειράς.

Πάντως βρίσκω πως πλέον το 95% του metalcore που βγαίνει ακολουθεί τη φόρμα του """progressive"" metalcore που είναι ουσιαστικά κλώνοι Architects.

[TheBlackMage]

2 ώρες πριν, Pankar95 είπε

Imo οι πιο πολλές μπάντες που ξεκίνησαν την metalcore σκηνή των 00s δεν είχαν καμία με αυτό που λέει το είδος, δηλαδη metallic hardcore. 

Τέτοιες είναι μόνο κάποιες μπάντες όπως Converge, Botch, Hatebreed. Το στυλ των AILD, Killswich Engage, Parkway Drive κλπ που είναι ουσιαστικά ριφφάκια In Flames/ At the Gates με hardcore φωνητικά έχουν βγει και ωραίοι δίσκοι αλλα την τελευταία δεκαετία (και βάλε θα πω) ότι βγαίνει κάνει τόσο blend in μεταξύ τους που ελάχιστα αξίζουν. Ακούω ακόμα κάποιες core μπαντες όπως Fit For an Autopsy, Whitechapel, After the Burial, Lorna Shore που βρίσκω πως έχουν το δικό τους στοιχείο και δεν βγάζουν δίσκους της σειράς.

Πάντως βρίσκω πως πλέον το 95% του metalcore που βγαίνει ακολουθεί τη φόρμα του """progressive"" metalcore που είναι ουσιαστικά κλώνοι Architects.

Προσωπικά πιστεύω πως πολλές από αυτές τις μπάντες των 2000's απλά ξεγράφονταν από πολλούς λόγω της εικόνας τους και της σκηνής στην οποία κατατάσσονταν παρόλο που μπορεί να  είχαν όντως επιρροές από og hardcore και metalcore, αλλά όντως πολλές φορές ο ήχος τους δεν έκανε εμφανείς τις επιρροές τους αλλά κατα την γνώμη μου αυτό δεν είναι απαραίτητα και κακό καθώς η μουσική εξελίσσεται και όχι πάντα προς την κατεύθυνση που θέλουμε. 

Τώρα όσο αφορά τις νεότερες μπάντες της metalcore και deathcore σκηνής θα συμφωνήσω μαζί σου σπάνια βρίσκω πια ενδιαφέρον σε καινούργιες μπάντες. Στην metalcore οι περισσότερες μπάντες απλά ακούγονται σαν linkin park με ανακυκλωμένα "djenty" architects riffs. Στην deathcore οι περισσότερες καινούργιες μπάντες είναι είτε προς την blackened κατεύθυνση (δηλαδή το στυλ των lorna shore η των carnifex), είτε το slam στυλ (φάση signs of the swarm). Ένα ακόμα θέμα το οποίο έχω είναι το πόσο overproduced είναι τα πιο πολλά releases του είδους πια.

Παρόλα αυτά μετά το rant μου να ξεκαθαρίσω πως ακόμα και αν προσωπικά δεν είμαι φαν των περισσότερων νέων metalcore και deathcore συγκροτημάτων χαίρομαι και πάλι που βλέπω ότι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που ενδιαφέρονται για τα συγκεκριμένα είδη που έχω αγαπήσει και μάλιστα έχουν και κάποια απήχηση, στην τελική ο καθένας έχει το γούστο του και ότι είπα είναι καθαρά η γνώμη μου.  

Επίσης όπως είχα αναφέρει και σε προηγούμενο post υπάρχουν και νεότερες μπάντες που πιστεύω πως κάνουν κάτι ενδιαφέρων και διαφορετικό, κυρίως ως κάποιο revival η συνδυάζοντας παλιά με καινούργια στοιχεία πχ. vinnytsia fatalities (2000's deathcore με μοντέρνα φωνητικά) η το νέο άλμπουμ των wristmeetrazor - a replica of a strange love (2000's metalcore με πολλά άλλα στοιχεία πχ screamo, mathcore και άλλα).