Ροκ 60's - 70's

[blueaegean]

Άλεξ μοναδικός, αξεπέραστος, ανεπανάληπτος!

Alex Harvey ·The maffia stole my guitar [1979]

 

The Who · The Real Me

 

[Coscas]

22 hours ago, blueaegean said:

Απίστευτο θέμα από 2001: A Space Odyssey, ακούστε το διαμάντι!!! αφιερωμένο στον Coscas που ξεκίνησε το νήμα

Eumir Deodato · Also sprach Zarathustra [1972, Brazil]

Ευχαριστώ πολύ! 

20 hours ago, blueaegean said:

Quote

Sherbet - Howzat (1976)

από τα αγαπημένα μου

Δεν περίμενα να σου αρέσει καθώς σε "κόβω" γιά λίγο δύσκολο στ' ακούσματα. Οχι δλδ τόσο "πόπ" όσο εγώ. Το' χω ψάξει...Πρέπει να είσαι πιό "μαθηματικός" τύπος (Μαθηματικά, Φυσικη στο σχολείο). Εγώ πιό "θεωρητικός" (Αρχαία, Εκθεση, Ιστορία). Σωστά; Το βρήκα;

Γι' αυτό και δεν περίμενα να σου αρέσει το Howzat. Ευχάριστη έκπληξη 

Ας συνεχίσω το ταξίδι στην Ροκ, μέσα από προσωπικές εμπειρίες

Πρίν τον Clapton, ο 5ος δίσκος που αγόρασα  (στην ουσία ο 3ος, γιατί οι άλλοι 2 ήταν δώρα) το 1978 ήταν το And Then There Were Three των Genesis. Ακουγα τον Γιάννη Πετρίδη και έβαζε το  Follow You Follow Me που μόλις είχε κυκλοφορήσει. Το ερωτεύτηκα σαν τραγούδι. Ηταν όμως και μία ευκαιρία να ακούσω τους "πολύπλοκους" Genesis σε δουλειά τους. Χωρίς τον Gabriel, αλλά το αποτέλεσμα ήταν κορυφαίο. Μεγάλος δίσκος!

Αυτό το κομμάτι...δεν ξέρω...Κάθε φορά που το ακούω, μου φέρνει και μυρωδιές από την εποχή. Σας έχει συμβεί ή να πάω στον Α.Τανάγρα; Α χα χα!

Genesis - Follow You Follow Me (1978)

 

Ο δίσκος είναι γιά συνεχές άκουσμα (κάτι σαν concept LP). Αν και ίσως διαφαίνεται γιά 1η φορά η εκπληκτική πορεία που θα διαγράψει στο μέλλον ο Phil Collins σαν σόλο καλλιτέχνης

Γι΄ αυτό δύσκολα να διαλέξει κανείς 2ο- 3ο τραγούδι καθώς είναι ισάξια

Genesis - Many Too Many (1978)

 

 

Genesis - Scenes From a Nights Dream (1978)

 

Επεξ/σία 25 Απριλίου 2020 από Coscas

[kostasbm]

και τα 4αρια γκρουπ στην ουσία 3αρια ήσαν 

όπως και αυτοί

 

 

[blueaegean]

Ο Kevin Coyne ήταν "τρελοκομείο" αλλά αυτή την ιδιαίτερη σαρκαστική χροιά στην φωνή δεν τη συναντάς εύκολα σε φολκ μπλουζ ρόκερ 😊 
Μετά το θάνατο του Μόρισον τον είχε προσεγγίσει στέλεχος της δισκογραφικής των Doors για να τον αντικαταστήσει, αλλά στον Κέβιν δεν άρεσε η ιδέα και δεν προχώρησε το ντιλ!

Ας απολαύσουμε το Saviour από το άλμπουμ Matching Head And Feet 

Kevin Coyne · Saviour [1975]

 

 

[blueaegean]

Terry Reid έχετε ποστάρει το κορυφαίο κατ' εμέ Seed of memory και έγινε αναφορά από τον φίλο Coscas το σχετικό με Led Zeppelin.

Να συμπληρώσω ότι η Aretha Franklin είχε πει ότι η Αγγλία είχε να προσφέρει τρία πράγματα στην rock σκηνή, τους Beatles, τους Rolling Stones και τον Terry Reid!!!!!

Εκτός των Zeppelin, του είχε προταθεί να αντικαταστήσει τον Rod Evans στους Deep Purple αλλά και τότε αρνήθηκε!

Ο μοναχικός δρόμος δεν απογείωσε την καριέρα του αλλά ας ακούσουμε ορισμένα τραγούδια του για να καταλάβετε γιατί εκφραστική φωνή μιλάμε

1ο θέμα επιλέγω τη διασκευή του "Bang Bang (My Baby Shot Me Down)" του Sonny Bono, λίγο πιο αργή και πιο rock
 

Terry Reid · Bang, Bang (My Baby Shot Me Down) [1968]

 

 

Terry Reid · Superlungs My Supergirl [1969]

Στα 19 του εδώ ο Terry, ήταν ένας αξιόλογος τραγουδιστής και κιθαρίστας 

 

 

Terry Reid · Dean [1973]

 

 

Terry Reid · River [1973]

 

 

και από το άλμπουμ αριστούργημα με παραγωγό τον Graham Nash! 

το θέμα έχει παίξει στην ταινία The Devil's Rejects

Terry Reid ·  Brave Awakening [1976]

 

 

Terry Reid · Faith To Arise [1976]

Ακούστε τον Graham Nash να του κάνει δεύτερες

 

3 ώρες πριν, Coscas είπε

Ευχαριστώ πολύ! 

Δεν περίμενα να σου αρέσει καθώς σε "κόβω" γιά λίγο δύσκολο στ' ακούσματα. Οχι δλδ τόσο "πόπ" όσο εγώ. Το' χω ψάξει...Πρέπει να είσαι πιό "μαθηματικός" τύπος (Μαθηματικά, Φυσικη στο σχολείο). Εγώ πιό "θεωρητικός" (Αρχαία, Εκθεση, Ιστορία). Σωστά; Το βρήκα;

Αναφορά σε κείμενο

Σωστότατος, όντως δεν είμαι τόσο "ποπ" δεν τα απορρίπτω όμως, μ’ αρέσουν αρκετά, είχα πρώτο ακούσει το Howzat αρχές δεκαετίας ’80 στην Victoria, από τα μεγαλύτερα ροκ μουσικά σχολεία της εποχής

Γι' αυτό και δεν περίμενα να σου αρέσει το Howzat. Ευχάριστη έκπληξη 

Ας συνεχίσω το ταξίδι στην Ροκ, μέσα από προσωπικές εμπειρίες

Πρίν τον Clapton, ο 5ος δίσκος που αγόρασα  (στην ουσία ο 3ος, γιατί οι άλλοι 2 ήταν δώρα) το 1978 ήταν το And Then There Were Three των Genesis. Ακουγα τον Γιάννη Πετρίδη και έβαζε το  Follow You Follow Me που μόλις είχε κυκλοφορήσει. Το ερωτεύτηκα σαν τραγούδι. Ηταν όμως και μία ευκαιρία να ακούσω τους "πολύπλοκους" Genesis σε δουλειά τους. Χωρίς τον Gabriel, αλλά το αποτέλεσμα ήταν κορυφαίο. Μεγάλος δίσκος!

Αυτό το κομμάτι...δεν ξέρω...Κάθε φορά που το ακούω, μου φέρνει και μυρωδιές από την εποχή. Σας έχει συμβεί ή να πάω στον Α.Τανάγρα; Α χα χα!

Genesis - Follow You Follow Me (1978)

Ο δίσκος είναι γιά συνεχές άκουσμα (κάτι σαν concept LP). Αν και ίσως διαφαίνεται γιά 1η φορά η εκπληκτική πορεία που θα διαγράψει στο μέλλον ο Phil Collins σαν σόλο καλλιτέχνης

Γι΄ αυτό δύσκολα να διαλέξει κανείς 2ο- 3ο τραγούδι καθώς είναι ισάξια

Genesis - Many Too Many (1978)

Genesis - Scenes From a Nights Dream (1978)

 

[Coscas]

21 hours ago, blueaegean said:

Σωστότατος, όντως δεν είμαι τόσο "ποπ" δεν τα απορρίπτω όμως, μ’ αρέσουν αρκετά, είχα πρώτο ακούσει το Howzat αρχές δεκαετίας ’80 στην Victoria, από τα μεγαλύτερα ροκ μουσικά σχολεία της εποχής

Επαιζε η Βικτώρια Sherbet; Σωστοί. Αν και για μεταλλάδικο τους ειχα και δεν είχα πάει ποτέ

Μεγάλη μορφή ο Reid! Από τον Plant...νομίζω πιό πολύ θα μου άρεσε στους Zeppelin

Mετά τον Clapton και πριν τους Deep Purple και τους Zeppelin, είχα αποκτήσει επιτέλους έναν προσωπικό δίσκο του McCartney 

To Wings Greatest 

Αγαπημένα τότε από πριν, τα Silly Love Songs, Jet και Band On The Run. 

Ανακάλυψα όμως το Αnother Day, το My Love, το Live and Let Die, το Mull of Kintyre, το λογοκριμένο Hi, Hi, Hi κλπ.

Τι να λέμε...Κατάλαβα ότι ο Paul, δεν καλυπτόταν με ένα Hits και στο μέλλον θα έπαιρνα πάσει θυσία όλα του τα αξιόλογα LP's. Και δεν ήταν λίγα

Paul McCartney - Another Day (1971)

 

Paul McCartney - Silly Love Songs (1976)

 

Paul McCartney - Live And Let Die (1973)

 

Επεξ/σία 26 Απριλίου 2020 από Coscas

[blueaegean]

Necromandus η απόλυτη γκαντεμιά.
Οι Necromandus ιδρύθηκαν το 1968 από τον Frank Hall και η μπάντα απαρτίζοταν από 4 μέλη, τραγουδιστής ο Bill Branch, κιθάρα ο Barry Dunnery, μπάσο ο Dennis McCarten και ντραμς ο Frank Hall.
Oι Heaven, προηγούμενη μπάντα του Frank Hall, το 1968 άνοιγε κάποιες συναυλίες των Earth (αργότερα Black Sabbath).
Ο Frank είχε φιλικές σχέσεις με τον Iommi που όταν άκουσε τα τραγούδια των Necromandus ζήτησε από την μπάντα να μετακομίσει στο Μπέρμιγχαμ για να ηχογραφήσει τα τραγούδια για το πρώτο τους άλμπουμ. Ο Iommi τους υποσχέθηκε ότι θα τους έβρισκε συμβόλαιο για έναν τουλάχιστον δίσκο, έτσι και έγινε, ηχογράφησαν ένα άλμπουμ το οποίο θα κυκλοφορούσε την Άνοιξη του 1973 με παραγωγό και συμμετέχοντα. Οι ημερομηνίες της κυκλοφορίας άλλαζαν συνεχώς από την εταιρία χωρίς να προσδιορίζεται ακριβής ημερομηνία.

Πριν την περιοδεία των Black Sabbath στην Αμερική κατά την οποία οι Necromandus θα άνοιγαν την συναυλία ο κιθαρίστας Barry Dunnery εγκαταλείπει το συγκρότημα. Η δισκογραφική εταιρεία πάγωσε την κυκλοφορία του δίσκου και ο Iommy δεν πίστευε ότι θα έβρισκαν κατάλληλο αντικαταστάτη για την θέση του κιθαρίστα. Έτσι οι ηχογραφήσεις παρέμειναν χαμένες, ξεχασμένες στα συρτάρια της εταιρείας.

Τρία χρόνια μετά την διάλυση του γκρουπ καλοκαίρι του 1976, ο Frank Hall βρέθηκε να παίζει και πάλι μαζί με τον Barry Dunnery και τον Dennis McCarten, τότε που ο Ozzy Osbourne είχε ξεκινήσει να γράφει μουσική για το “Blizzard Of Ozz” έκαναν πρόβες στα νέα τραγούδια όλοι μαζί ώσπου μια μέρα ο Phil Collins πλησίασε τον Frank και του ζήτησε να παίξει ντραμς για τους Genesis. Ο Frank δέχτηκε την πρόταση αλλά το έμαθε ο Ozzy και το ντιλ χάλασε, δεν έφτανε μόνο αυτό, ο Ozzy χαλάει το σχήμα και συνεχίζει με άλλους μουσικούς αργότερα.

Ο Frank ανακαλύπτει τυχαία το 1996 ότι το όνομα των Necromandus είχε γίνει διάσημο και fans του γκρουπ έψαχναν να βρουν μια κόπια του bootleg, του πρώτου εκείνου ακυκλοφόρητου τους άλμπουμ. Σε κάποιον είχαν πέσει οι αυθεντικές μπομπίνες και κυκλοφόρησε χωρίς άδεια το άλμπουμ, πληροφορία την οποία μετέφερε η μητέρα του, με τα κομμάτια να έχουν διαφορετικούς τίτλους από τα πρωτότυπα.

Μ' αυτά και μ' αυτά το "Orexis of death" κυκλοφόρησε επίσημα το 2010 με τον ίδιο τίτλο, ο Frank δεν άλλαξε τίποτα ούτε καν διόρθωσε τους τίτλους των κομματιών, οι υπόλοιποι μουσικοί του γκρουπ δεν ζούσαν. Η μουσική της μπάντας είναι τέτοια που ανατριχιάζεις ακούγοντας το album και συγχρόνως διαβάσεις την ιστορία τους. Το “Orexis Of Death” είναι ένα άλμπουμ διαμάντι με απίστευτα θέματα στις κιθάρες και σόλο, πολύ μπροστά για την εποχή τους.

 

Necromandus · Nightjar

 

 

Necromandus · Orexis of Death

 

Necromandus · Gypsy Dancer

 

 

[Coscas]

Τώρα που κοιτάω τα σινγλάκια μου, το 1ο rock single μου ήταν των Sherbet. Αν και θυμάμαι το 1976-1977, είχαμε πάρει από κοινού με έναν φίλο το Down Down των Status Quo, αλλά πάνω στο παιχνίδι (το πετάγαμε ο ένας πάνω στον άλλον )...έσπασε

Η ζωή, επανόρθωσε το σφάλμα. Το On The Level, ήταν στους 20 δίσκους που μου χάρισε άλλος φίλος το 1980

Τότε, κανείς δεν ξέφευγε από το Down Down. Το άκουγε, ήθελε δεν ήθελε (και του άρεσε)

Status Quo - Down Down (1975)

 

Το 2ο καλύτερο κομμάτι του δίσκου

Status Quo - Night Ride (1975)

Αργότερα, έμαθα ότι ήταν ένα από τα πιό αξιόλογα ψυχεδελικά γκρούπς στο ξεκίνημά τους

Μόνο σε κασσέτα κατάφερα να το έχω

Status Quo - Pictures of Matchstick Men (1968)

Αν και το πιό αγαπημένο μου τραγούδι μακράν, είναι το For You

Kομματάρα! 

Status Quo - For You (1978)

 

 

Επεξ/σία 28 Απριλίου 2020 από Coscas

[blueaegean]

μαγικές συνθέσεις η συγκεκριμένη μπάντα, θέματα απίστευτα όμορφα

The Greatest Show On Earth · Day Of The Lady

 

The Greatest Show On Earth · Again And Again

The Greatest Show On Earth · Sunflower Morning

 

απίστευτο θέμα, bonus!

Midnight Circus · Get It

 

Επεξ/σία 29 Απριλίου 2020 από blueaegean

[Coscas]

22 hours ago, blueaegean said:

μαγικές συνθέσεις η συγκεκριμένη μπάντα, θέματα απίστευτα όμορφα

The  · Day Of The Lady

The Greatest Show On Earth · Again And Again

The Greatest Show On Earth · Sunflower Morning

απίστευτο θέμα, bonus!

Midnight Circus · Get It

Πολύ καλοί οι Greatest Show On Earth. Τι κομματάρα το Again and Again; (Μπητλίζει κιόλας ε;)

Και οι Midnight Circus καλοί.

Διαμαντάκια έβαλες

Τώρα που με "έπιασε" εμένα να βάζω "εύκολα", μπαίνουν τα "δύσκολα"

Ολα χρειάζονται 

Τους Electric Light Orchestra, τους πήρα σε σινγλάκι και μόνο σε κασσέτες τους είχα

Ηταν ο φόρος τιμής προς τους Beatles

Σάρωναν τα Evil Woman, Livin' Thing, Telephone Line, Mr. Blue Sky, Turn to Stone, Sweet Talkin' Woman, Confusion, The Diary of Horace Wimp, Last Train to London, Don't Bring Me Down από το 1974 μέχρι το 1979. Ακούστε ' τα . Είναι όλα κορυφαία

Τι να πρωτοβάλεις;

Εντύπωση μου είχε κάνει το Fire On High, β' πλευρά του single Livin' Thing που αγόρασα το 1976-77

10 χρόνια μετά στο δισκάδικό μου, 2 συλλέκτες που το έψαχναν, μου έδιναν 30.000 δραχμές (ο βασικός μισθός τότε περίπου 40.000)

Φυσικά και δεν το έδωσα. Οι δικοί μας δίσκοι, ΔΕΝ πωλούνται. Το χέρι μας ή κανά νεφρί, πιό εύκολα το πουλάμε 

Τι κάνουν οι ανθρωποι εδώ; Respect!!!

Αντε να'σαι 14 χρονών και ν' ακούς αυτό...(και να σου αρέσει. Aν και για να πω την αλήθεια...ψιλοαγριεύτηκα στην αρχή). Στην χειρότερη περίπτωση, ανοίγεις δισκάδικο. Χα χα!

Σε όσους φανεί "μη ακουστικό", άς ακούσουν μετά το 1:29

ELO - Fire On High (1975)

 

Επεξ/σία 29 Απριλίου 2020 από Coscas

[blueaegean]

Mother's Finest · Niggizz Can't Sang Rock & Roll

 

 

[Jiakometi]

1 ώρα πριν, Coscas είπε

10 χρόνια μετά στο δισκάδικό μου

Αν δεν γίνομαι αδιάκριτος ποιό  κατάστημα ήταν/είναι ?

Αν δεν θέλεις εδώ, σε pm. 

Μεταξύ 1975 και 1987 ήμουν γερά στην αγορά βινυλίου...  Συνηθέστερα από ΠΟΛΥΔΩΡΟ,  MUSIC CORNER, FREE SHOP. 

[blueaegean]

αδάμας!

Buffalo · Freedom

 

 

[Coscas]

1 minute ago, Jiakometi said:

Αν δεν γίνομαι αδιάκριτος ποιό  κατάστημα ήταν/είναι ?

Αν δεν θέλεις εδώ, σε pm. 

Μεταξύ 1975 και 1987 ήμουν γερά στην αγορά βινυλίου...  Συνηθέστερα από ΠΟΛΥΔΩΡΟ,  MUSIC CORNER, FREE SHOP. 

Ελα μου. 1988-1998. Μάλλον σε έχασα, αφού μέχρι 1987 αγόραζες. Θα σε είχα πετύχει όμως στο Music Corner και Πολύδωρο (γιά κασσέττες μετά). Ποιό ήταν το Free Shop; Εγώ ψώνιζα από Pop Eleven, Δισκάδικο της Αθηνάς, Τζίνα στην Πανεπιστημίου κλπ

Στη στοά Μπροντγουέϋ ήμουν (από τότενες Στωϊκός ήμουν ...χα χα!). Το δισκάδικο ΜΟΝΟ με "ξένα". Είχε και άλλο ενα δισκάδικο με κλασσική περισσότερο αν και τα πούλαγε όλα

Πήγαινα "σφαίρα" τα πρώτα 4-5 χρόνια (πωλήσεις που τωρα ούτε στο όνειρό τους δεν κάνουν μεγαλοκαταστήματα). Πήγαινα για 2ο μαγαζί. Αλλά...στην Ελλάδα είμαστε και να σοβαρευόμαστε. Τπτ δεν προκόβει. Αξιζε όμως το ΟΝΕΙΡΟ! 

[Jiakometi]

2 λεπτά πριν, Coscas είπε

Ελα μου. 1988-1998. Μάλλον σε έχασα, αφού μέχρι 1987 αγόραζες. Θα σε είχα πετύχει όμως στο Music Corner και Πολύδωρο (γιά κασσέττες μετά). Ποιό ήταν το Free Shop; Εγώ ψώνιζα από Pop Eleven, Δισκάδικο της Αθηνάς, Τζίνα στην Πανεπιστημίου κλπ

Στη στοά Μπροντγουέϋ ήμουν (από τότενες Στωϊκός ήμουν ...χα χα!). Το δισκάδικο ΜΟΝΟ με "ξένα". Είχε και άλλο ενα δισκάδικο με κλασσική περισσότερο αν και τα πούλαγε όλα

Πήγαινα "σφαίρα" τα πρώτα 4-5 χρόνια (πωλήσεις που τωρα ούτε στο όνειρό τους δεν κάνουν μεγαλοκαταστήματα). Πήγαινα για 2ο μαγαζί. Αλλά...στην Ελλάδα είμαστε και να σοβαρευόμαστε. Τπτ δεν προκόβει. Αξιζε όμως το ΟΝΕΙΡΟ! 

Ναι κρίμα δεν «συναντηθήκαμε» .......

Το Free Shop ήταν ένα μικρό δισκάδικο στην Κηφισιά με αρκετά εξεζητημένες επιλογές. 

Το αγαπημένο μου πάντως ο ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ (πριν τις κασέτες). 

Να σαι καλά. Εκτιμώ πολύ τις επιλογές σου εδώ .......