Προς το περιεχόμενο

Επαίτες, φτώχεια και ζητιανιά


Tragic!

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Πολύ σπάνια θα δώσω και όταν θα δώσω θα κόψω φάτσες. Επίσης ποτέ στα γυφτάκια με τα ακορντεον στον ηλεκτρικό.

 

btw, μια γριά που κάθεται στα σκαλιά του μετρό στο σταθμό Αττικής κάθε πρωί ξέρει κανένας αν είναι μούφα, έχω σκεφτεί να της δώσω κάνα 50λεπτο.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 114
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

<p>Καθομασταν σε ενα παγκακι με 2 φιλους πριν καμια εβδομαδα αργα το βραδυ.ο ενας εχει οικονομικη ανεση ακομα και στους καιρους μας ,εγω και ο αλλος οπως ολοι την βγαζουμε δεν την βγαζουμε.τεσπα ερχεται ενα πρεζακι και μας λεει δεν θα σας ζητησω λεφτα για δοση κτλ αλλα θελω να φαω.Του λεει ο φιλος μου θες να φας σιγουρα η θα πας να τα παρεις σε ναρκωτικα? εκεινος επεμενε οτι θελει να φαει και οποτε ο φιλος μου προτιμησε να κανει το καλυτερο και τον πηγε στο περιπτερο και του πηρε ενα σαντουιτς και εναν χυμο.Ετσι ναι βοηθας,με το να δινεις λεφτα σε εναν πλεον εξαρτημενο και ΟΝΤΩΣ να πειναει ειναι σιγουρο οτι θα τα δωσει για την πρεζα και θα προτιμησει να φαει οτι βρει στα σκουπιδια</p>

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αν υποθέσουμε ότι τα χρήματα αυτά δεν είναι για φάρμακα (δε ξέρω για τι είναι) .... γιατί πρέπει να ζει ο φορέας του AIDS με χρήματα του κράτους ?

 

Αυτός που είναι φυτό στην κλινική γιατί πρέπει να ζει με τα χρήματα του κράτους;

 

Αυτός που είναι κωφάλαλος γιατί πρέπει να ζει με τα χρήματα του κράτους; Ακόμα περισσότερο που στην περίπτωσή του φανερά το κόστος για τα τυχόν αναλώσιμα είναι μικρό.

 

Σε ποιό σημείο σταματάει αυτή η κολοκυθιά άμα ξεκινήσουμε να την παίζουμε;

 

Πέρα απ' αυτά, η θέση αυτή βασίζεται μια υπόθεση η οποία δεν έχω ιδέα αν ισχύει εξαρχής.

  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αν αφησω εξω τους τσιγγανους και τους ναρκομανεις.. τελευταια κυκλοφορουν καποιοι στα μετρα/μετρο και πουλανε στυλους και λενε οτι εχουν εμφανιστει στην εκπομπη του παπαδακη κτλ. Πιστευω ειναι ελληνες και μου φαινεται παραξενο που δεν ντρεπονται να μπαινουν σε αυτη τη διαδικασια. Ολοι εχουν καποιον σε νοσοκομειο λενε και τα λεφτα θα βοηθησουν τα εξοδα των ασθενων.

Αντι να παρουν σβαρνα ολα τα εργοστασια και επιχειρησεις που υπαρχουν στην αθηνα, γιατι επιλεγουν να μοιραζουν στιλους; Περνουν περισσοτερα;;

 

Απ εξω απ τα σουοερμαρκετς πλεον βρισκουμε και απο μια που ζηταει χρηματα, με μωρο η χωρις. Εκει θες δεν θες, μονο και μονο απο ντροπη, διοτι σε κανουν να ντρεπεσαι κιολας, θα δωσεις καποια ψιλα απο τα ρεστα. Απλως ελπιζεις να μην χαλασει τα λεφτα σε βλακειες και οχι για τα παιδια της, τα οποια ακομα δεν μπορω να καταλαβω γιατι τα κανουν, και πολλα μαζι, οι τσιγγανες/ρομα, αφου δεν εχουν να τα θρεψουν.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Παιδιά πείτε με ρατσιστή αλλά όταν βλέπω αλλοδαπούς ή ρωμά δεν δίνω...Όταν βλέπω Έλληνες(τους αναγνωρίζω από το πρόσωπο και από το πως μιλάνε) τότε δίνω. 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Παιδιά πείτε με ρατσιστή αλλά όταν βλέπω αλλοδαπούς ή ρωμά δεν δίνω...Όταν βλέπω Έλληνες(τους αναγνωρίζω από το πρόσωπο και από το πως μιλάνε) τότε δίνω. 

 

Δεν θα σε πούμε εμείς. Είσαι. 

  • Like 14
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Τι να πρωτοπεις για τους ζητιάνους στην Αθήνα.

 

Γενικώς σπανιότατα θα κάτσω να δώσω κάτι σε κάποιον και αν δώσω θα είναι μια χούφτα με μονόλεπτα και δίλεπτα που τα έχω σε σακούλες ολόκληρες και δεν μπορώ να τα χαλάσω πουθενά.

 

Πέρσι υπήρξε ένα περιστατικό με ζητιάνο σε εμένα και την μητέρα μου, ήμασταν στην είσοδο του σπιτιού και προσπαθούσαμε να επισκευάσουμε μια ζημία που έγινε, φεύγω για λίγο να πετάξω μια σακούλα σκουπιδιών και γυρίζοντας βλέπω έναν να έχει αγκαλιάσει την μάνα μου και να κλαίγεται να του δώσουμε λεφτά. Έρχομαι με τσαμπουκά του λέω τι θέλετε, μου λέει κάτσε ντε, η μάνα μου είναι ευκολόπιστη και αγαθιάρα τον πίστεψε και αντι να τον διώξει άρχισε δικαιολογία του στυλ "ξέρετε δεν έχουμε ψιλά μόνο χοντρά" αυτός μετά λέει δώσε οτι έχεις, εγώ του είπα να φύγει και η μάνα μου συνέχιζε αυτός δεν έφευγε, έφτασε σε σημείο η μάνα μου επειδή τον πίστεψε και λυπήθηκε να του αναφέρει και για συγγενή μας οτι ήταν επιχειρηματίας αλλά τώρα δεν έχει θέσεις για δουλειά, από μέσα μου κόντευα να σκάσω αλλά προσπαθούσα να κρατήσω τα νεύρα μου γιατί μας είχε συμβεί ένα άσχημο περιστατικό εκείνη την μέρα, αυτουνού γυάλισαν τα μάτια του (λέει πωωω βρήκα τους χαζούς τα χρυσωρυχεία εδώ......)

Για να μην το πολυκουράζω, του φέρνω ένα χαρτονόμισμα και η απάντησή του αντι να πει και ευχαριστώ "δεν σας ζήτησα να μου δώσετε και 2000 ευρώ αλλά δώσε παραπάνω πρέπει να πάρω το φαγητό και του γάλα του παιδιού που είναι σε μια συσκευασία και με αυτά δεν φτάνουν" του λέω αυτά έχουμε, επέμενε και δεν έφευγε. Ο άνθρωπος μύριζε οινοπνευματίλα. Μας έδωσε το τηλέφωνό του αν είναι να τον ενημερώσουμε και μας έπριζε μέχρι αηδίας μην ξεχάσουμε τον αριθμό του, φιλούσε το χέρι της μάνας μου έλεγε είστε πολύ καλοί άνθρωποι και έφυγε. Ψεύτικο κλάμα έριξε, ούτε δάκρυ. Μετά ανέβηκα στο σπίτι και μου την έλεγε η μάνα μου γιατί δεν πήγα να χαλάσω το χαρτονόμισμα σε πρατήριο για να του δώσω τα ψιλά, μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι και την σκυλοέβρισα γιατί εξαιτίας της συμπεριφοράς της δεν έφευγε αυτός και κόλλησε σαν τσιμπούρι και μας έπριζε κλαίγοντας και καλά και πήγε να δώσει και προσωπικά στοιχεία συγγενών μας σε αυτόν αλλά τελευταία στιγμή το έσωσε και του ζήτησε να μας δώσει το δικό του τηλέφωνο και αν είναι θα του τηλεφωνήσουμε να του πούμε εμείς αν υπάρχει κάτι (και καλά).

 

Μετά από αυτό δεν παίζει να ξαναδώσω τίποτα, ο θεός να το κάνει να έχει παιδί και να πήγαν τα λεφτά για την τροφή του παιδιού του αλλά μάλλον του εξασφάλισαν την δόση ναρκοτικών για τρείς ημέρες.

 

Θα πάρω και οτι μονόλεπτα δίλεπτα έχω να τα δώσω στην τράπεζα της ελλάδος να μου τα κάνουν χοντρά κέρματα, λογικά ένα 2ευρω μαζεύεται να πάρω καμιά μπουγάτσα. Σε ζητιάνους δεν παίζει ξανά ούτε cents. Εν το μεταξύ όσες φορές είχα δώσει λεφτά 20λεπτα και τέτοια σε άτομα που έρχονται στον δρόμο, διαπίστωσα το εξής, αρχικά παίρνουν οτι παίρνουν και μετά λένε μήπως μπορείς να δώσεις και κάτι παραπάνω για τα φάρμακα του παιδιού. Αυτή η ψευτοεπίκληση στο συναίσθημα οτι έχουν παιδί για να δώσουμε παραπάνω έχει γίνει καραμέλα.

 

Στο σύνταγμα όποιος συχνάζει θα έχει συναντήσει έναν κλασσικό με μακριά μαλλιά που λέει οτι πουλάνε κάτι ημερολόγια της πλάκας και να δώσουμε οτι ψιλά έχουμε γιατί έχουν ένα άτομο σε νοσοκομείο με μια πάθηση και χρειάζονται φάρμακα. Τον θυμάμαι 4 χρόνια πλέον και ακόμα δεν έχει σταματήσει το ίδιο βιολί.


Αν αφησω εξω τους τσιγγανους και τους ναρκομανεις.. τελευταια κυκλοφορουν καποιοι στα μετρα/μετρο και πουλανε στυλους και λενε οτι εχουν εμφανιστει στην εκπομπη του παπαδακη κτλ. Πιστευω ειναι ελληνες και μου φαινεται παραξενο που δεν ντρεπονται να μπαινουν σε αυτη τη διαδικασια. Ολοι εχουν καποιον σε νοσοκομειο λενε και τα λεφτα θα βοηθησουν τα εξοδα των ασθενων.
Αντι να παρουν σβαρνα ολα τα εργοστασια και επιχειρησεις που υπαρχουν στην αθηνα, γιατι επιλεγουν να μοιραζουν στιλους; Περνουν περισσοτερα;;

 

Αυτοί με τα στυλό υπάρχουν από παλιά, από εποχές 2006-7 τους θυμάμαι, απλά τότε ήταν πολύ λιγότεροι στο μετρό.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πρόσφατα είδα έναν παλιό γνωστό μου σε άθλια κατάσταση να ζητάει χρήματα από τον κόσμο,  πριν λίγα χρόνια είχε μια χαρά επιχείρηση και ξοδευε ένα μηνιατικο την βραδιά στα μπουζούκια, με αναγνώρισε και κλασικά μου ζήτησε χρήματα, είδα και έπαθα να τον ξεφορτωθω,  ένιωσα άσχημα αλλά έτσι είναι η ζωή, για την εισαγωμενη επαιτεια δεν είναι τυχαίο ότι στις περιόδους των εορτών γεμιζε η πόλη και προφανώς πρόκειται για κάτι οργανωμένο, τελευταία βλέπω αρκετούς νεαρούς που πουλάνε διάφορα για προγράμματα απεξάρτησης κλπ, δεν έχω κάποιο θέμα με αυτό αλλά με την θρασυτητα τους εάν δεν πάρεις κάτι, σου λένε λεφτά για κινητό έχεις για τσιγάρα έχεις για αυτό που πουλάω δεν έχεις; ακόμη μια παθογενεια της κοινωνίας μας με την πολιτεία για ακόμη μια φορά απουσα. 

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

μου εχει τυχει το εξης,καθομουνα σε καφετερια και ηρθε ενα γυφτακι που ελεγε οτι ειχε 3 μερες να φαει και ηθελε λεφτα,πηγα στο φουρνο πηρα τυροπιτα και του την εδωσα ,τον βλεπω σε λιγο οτι πηγε ποιο κει και την πεταξε στα σκουπιδια ,την επομενη φορα που εγινε το ιδιο και ηταν μαλιστα και το ιδιο ατομο του ειπα για απαντησα πηγαινε και παρε την τυροπιτα που πεταξες στα σκουπιδια λεφτα δεν.

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Απ εξω απ τα σουοερμαρκετς πλεον βρισκουμε και απο μια που ζηταει χρηματα, με μωρο η χωρις. Εκει θες δεν θες, μονο και μονο απο ντροπη, διοτι σε κανουν να ντρεπεσαι κιολας, θα δωσεις καποια ψιλα απο τα ρεστα. Απλως ελπιζεις να μην χαλασει τα λεφτα σε βλακειες και οχι για τα παιδια της, τα οποια ακομα δεν μπορω να καταλαβω γιατι τα κανουν, και πολλα μαζι, οι τσιγγανες/ρομα, αφου δεν εχουν να τα θρεψουν.

 

Οι γυφτοι εχουν πολλα λεφτα, όλοι ανεξαιρέτως. Μην κοιτάς που μένουν σε τσαντίρια, έχουν ντάτσουν, κυκλοφορουν...σα γυφτοι και ζητιανευουν. Εχουν μεγαλη περιουσια, κυριως γη και χρυσο, αλλα φυσικα δεν τα χαλανε και ζουν δωρεαν εις βαρος των αλλων.

Εγω αμα πετυχω γυφτακι μονο του, λέω κάτι του στιλ "αμα πας σχολειο θα μπορεις να εχεις δουλειά και δεν θα γινεσαι ρεζιλι ζητιανευοντας". Επίσης ο αδερφος μου απανταει σε αυτους που ζητανε λεφτα για να φανε "εγώ να μη φάω? Αμα στα δωσω δεν θα εχω για μενα".

Μην λυπαστε τους γυφτους, ο πιό φτωχός έχει πολλά περισσότερα από τον ελληνα του βασικού μισθού, χωρίς να δουλεύει, χωρίς να πληρώνει φορους/λογαριασμούς και χωρίς να τον πειραζει κανείς.

Εγω δίνω μερικές φορές σε αυτούς με τα κομμένα χέρια/πόδια, ειδικά όταν τους πετυχαίνω σε φάσεις που θέλω να κάνω καλή πράξη γιατί κάτι μου πήγε καλά στη μέρα μου και πρέπει να το ανταποδώσω στο σύμπαν.

  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Kι εσυ κατα των ελληνων μαλλον αν κρινω απο τη ευκολια που πετας τον χαρακτηρισμο.

 

Αυτός ο διαχωρισμός Έλληνες>6,5 δισ. υπολοίπων κάφρων, πιθήκων, νεάτερνταλ με τρελαίνει όμως. Τέλος πάντων, επί του θέματος:

 

Μια φορά, έδωσα σε έναν αλλοδαπό νεαρό (μου φάνηκε και καλό παιδάκι) που "πεινούσε" αλλά ήθελε λεφτά ένα κουλούρι. Μόλις γύρισα την πλάτη ψιλοξεδιάντροπα το πέταξε στα σκουπίδια. Όταν το πήρε, ούτε ευχαριστώ δεν είπε. Μαλλον στη μούρη ήθελε να μου το πετάξει.

 

Άλλη φορά, ένας πονηρός Έλληνας μου ζήτησε στο μαγαζί (με ηλεκτρονικά) να του δώσω έναν mpeg4 δέκτη (αποκωδικοποιητή καναλιών για όσους δεν ξέρουν) "για τα καημένα τα παιδάκια του". Του είπα ότι φιλόπτωχο ταμείο δεν είμαι να δίνω τσάμπα εμπόρευμα, και έχω μια εγκατάσταση μιας κεραίας να περιμενει, αν θέλει να παει και αντι 30 ευρώ μεροκάματο να του δώσω τον δέκτη που κανει 35. Είπε θα το σκεφτεί και δεν ξαναπάτησε στο μαγαζί μέχρι εχθές. Ήρθε και μου είπε πάλι να του δώσω έναν δέκτη και να πλύνει την μια από τις 7 τζαμαρίες του καταστήματος, την μεσσαία δηλαδη (ούτε μεγάλη ούτε μικρή). Για 35 ευρώ στην ουσία. Ο πακιστανός για να τις πλύνει όλες ζητάει 5ευρώ, του δίνω 8 ή 10 αν τα κάνει άψογα και πετάει. Φυσικά, τον έδιωξα με τις κλωτσιες τον κουτοπόνηρο και του είπα να μην ξαναπατήσει.

 

Από πρεζάκια δε, κάθε μέρα κάποιος "πεινάει" , θέλει λεφτά για το "λεωφορείο", για τα "παιδάκια" και επειδή έχει "AIDS".  Και μονίμως οι ίδιες φάτσες. Τι να πω, πλέον θες να δώσεις αλλά δεν μπορείς γιατί:

 

1ον πετάς λεφτα

2ον πεφτεις θυμα απατεωνων

3ον έμμεσα επικροτείς την αεργία και τις οργανώσεις.

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
  • Δημιουργία νέου...