Γινατε οι ανθρωποι που θελαν οι γονεις σας;

[ΜΑΝΩΛΗΣ1]

Ο πατέρας μου γενικά δεν ασχολιόταν . Δούλευε όλη μέρα , αντε να πηγαίναμε κανά γήπεδο μια φορά στο τόσο αλλά ποτέ δεν ήταν αυτό που λέμε το πρότυπο για μένα. Τον αγαπώ πολύ , είναι άνθρωπος που δεν μιλάει γενικά αλλά δεν τον έχω σαν πρότυπο.

Μεγάλωσα καλά και η μάνα μου πιο πολύ έτρεχε για όλα . Σχολεία , φροντιστηρια , μαγειρεμα , δουλειά όλα

Το θέμα με την μάνα μου είναι ότι ναι μεν με μεγάλωσε καλά αλλά ψυχαναγκαστικά. Και το κατάλαβα πριν 4 χρόνια που έπαθα και εγώ κατάθλιψη και ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή . Τότε άρχισα να σκέφτομαι πολύ το παρελθόν μου

Επειδή ήμουν γενικά ανήσυχο πνεύμα χωρίς βέβαια να παρεκτρέπομαι είχα πάντα αυτό το μπαμπούλα πάνω από το κεφάλι μου.

 

Ακόμα και τώρα επεμβάινει στα οικογενειακά μου μιλώντας σε τρίτους πιο πολύ γιατί εγώ της το κλείνω όταν αρχίζει τα δικά της. Την γυναίκα μου δεν την συμπαθει γιατί δεν ειναι σαν και αυτήν και νομίζει ότι με ελέγχει και με βάζει να κάνω πράγματα.

Εγωισμός όσο δεν πάει , ψυχολόγικός πόλεμος (είχε ενα διάστημα να μου μιλήσει 3 μήνες λόγω κάποιου γεγονότος για το οποίο δεν έφταιγα). Τεσπα

 

Εδώ και 5 χρόνια προσπαθώ να ξεφύγω από τις συμπεριφορές της. Κάποιες φορές τα καταφέρνω , κάποιες όχι.

Τελευταίο συμβάν ο ψυχολογικός πόλεμος επειδή θέλω να φυγω επαρχία . Έχει να με πάρει 10 μερες. Δεν με παίρνει από εγωισμό, δεν την παίρνω για να μην χάσω το παιχνίδι...Και έχει απαγορέψει και στον πατέρα μου να με πάρει..

 

Τεσπα καλά να είναι , αν τύχει κάτι χτύπα ξύλο θα τρέξω..αλλά δείχνει ότι ο ψυχαναγκασμός της κυριαρχεί. Ούτε δηλαδή να με πάρει να δει τι κάνουν τα παιδια μου...εκεί έχουμε φτάσει

[Anorymous]

έχω κάποια κατάλοιπα αλλά γενικά δεν τους έμοιασα