A Space Odyssey. τι ειναι τουτο?

[Scullbag]

Κι όμως. Και για να σας δείξω ακριβώς τι εννοώ, σε αυτή τη σκηνή βλέπουμε επί 9 λεπτά το ίδιο ακριβώς πράγμα. Δίχως ουσία, νόημα κτλ. Και δεν είναι η μοναδική τέτοιου είδους σκηνή της ταινίας. Στο Μπάρυ Λύντον ούτε κατά διάνοια δεν υπάρχουν τόσο... ανούσια/επαναλαμβανόμενα/πληκτικά μέρη.

Λοιπόν, επειδή αρκετά το τραβήξαμε αυτό το θέμα:

 

Η ταινία 2001: A Space Odyssey είναι μια ταινία επιστημονικής φαντασίας που κατά βάση πραγματεύεται την ανθρώπινη φύση. Είναι επίσης βαθιά αλληγορική και ανοιχτή στην ερμήνευσή της. Κάθε άνθρωπος την κατανοεί διαφορετικά και δέχεται το νόημά της με διαφορετικό τρόπο 1ον, γιατί αυτό θέλει ο σκηνοθέτης και το πετυχαίνει διάνα και 2ον γιατί αυτή είναι η ανθρώπινη φύση.

 

Επίσης, μιλάμε για μια ταινία. Ο κινηματογράφος είναι μια μορφή τέχνης, η οποία χρησιμοποιεί (μεταξύ άλλων) τον ήχο και την εικόνα για να περάσει ορισμένα μηνύματα. Στην σκηνή που αναφέρθηκε παραπάνω,

ο ήρωας περνάει (υποθετικά) σε μια νέα διάσταση στην οποία τελικά έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με τον θάνατό του.

Οι εικόνες που βλέπουμε σε διαδοχή είναι ο εικαστικός τρόπος με τον οποίο ο σκηνοθέτης επέλεξε να μας μεταδώσει αυτή την μετάβαση. Έτσι έχουν και ουσία και νόημα. Άλλωστε τίποτα σε μια σωστά φτιαγμένη ταινία δεν είναι περιττό, όλα έχουν λόγο ύπαρξης.

 

Αλλά πέραν αυτού, που το κακό στο να εκφράζει ένας δημιουργός τις ιδέες του όπως θέλει? Η κινηματογραφική γλώσσα είναι πλούσια (ευτυχώς), οι τρόποι αφήγησης δεν είναι μόνο αρχή-μέση-τέλος και ένας έμπειρος δημιουργός μπορεί να παίξει με τους "κανόνες" με ευκολία. Έτσι το κατανόησε το νόημα ο άνθρωπος και έτσι το έφτιαξε. Αυτό δεν κάνει το έργο του άνευ ουσίας, το κάνει ιδιαίτερο.

 

Τέλος, δεν το καταλαβαίνω αυτό το πράγμα, αυτόν τον τεμαχισμό ενός έργου. Αν έβλεπες έναν πίνακα ζωγραφικής, θα τον έκοβες κομμάτια, θα έπαιρνες ένα από αυτά, θα έλεγες ότι δεν σου κάνει για τον Α ή Β λόγο, και μετά θα ακύρωνες τον πίνακα από το κομμάτι αυτό και μόνο? Γελοία πράγματα. Αν δεν σου αρέσει η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο σκηνοθέτης για να πει την ιστορία του δεκτό και σεβαστό. Όμως αν δεν έχεις σωστή επιχειρηματολογία, κράτα την ανάλυση της άποψής σου, δώσε ένα απλό "εμένα δεν μου άρεσε γιατί έτσι" και άσε μας και μας να κοιμηθούμε ήσυχοι απόψε

[mathsrule]

Αλλά πέραν αυτού, που το κακό στο να εκφράζει ένας δημιουργός τις ιδέες του όπως θέλει?

Πουθενά. Τίποτα κακό δεν βλέπω σε αυτό. Απλά, αυτό δεν σημαίνει πως οφείλουμε όλοι να μας αρέσει.

 

Τέλος, δεν το καταλαβαίνω αυτό το πράγμα, αυτόν τον τεμαχισμό ενός έργου. Αν έβλεπες έναν πίνακα ζωγραφικής, θα τον έκοβες κομμάτια, θα έπαιρνες ένα από αυτά, θα έλεγες ότι δεν σου κάνει για τον Α ή Β λόγο, και μετά θα ακύρωνες τον πίνακα από το κομμάτι αυτό και μόνο? Γελοία πράγματα. Αν δεν σου αρέσει η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο σκηνοθέτης για να πει την ιστορία του δεκτό και σεβαστό. Όμως αν δεν έχεις σωστή επιχειρηματολογία, κράτα την ανάλυση της άποψής σου, δώσε ένα απλό "εμένα δεν μου άρεσε γιατί έτσι" και άσε μας και μας να κοιμηθούμε ήσυχοι απόψε

 

Δεν την τεμάχισα την ταινία. Απλά είπα πως είχε πάρα πολλά μέρη που τα βρήκα εγώ πληκτικά. Να επιχειρηματολογήσω πάνω σε τι; Στο γιατί βρήκα πληκτική μια 10λεπτη σκηνή που βλέπαμε ουσιαστικά μόνο χρώματα και μια στιγμή ένα έμβρυο; Πιστεύω δεν χρειάζεται. Και τη μισή διάρκεια (μη πω πιο λίγη) εάν είχε αυτή η σκηνή, πάλι θα μπορούσε να περάσει το ίδιο νόημα, χωρίς να μας (τουλάχιστον εμένα) κάνει να βαρεθούμε.

 

Ξαναλέω, επρόκειτο για τη δική μου άποψη. Λέω και πάλι πως γενικά την θεωρώ πολύ ωραία ταινία με εξωπραγματικά οπτικά εφέ για την εποχή της, αλλά σίγουρα δεν περνάνε απαρατήρητες τέτοιες σκηνές που, εμένα προσωπικά, με έκαναν να θεωρήσω την ταινία από κορυφαία, ως απλά μια πολύ καλή ταινία.

[Sir Alfred Hitchcock]

Δεν είπα πουθενά ότι δεν μου αρέσει ο Κιούμπρικ. Ειδικά το Μπάρυ Λύντον το θεωρώ μία από τις καλύτερες ταινίες ever. Απλά, το 2001 είναι πληκτικό σε αρκετά σημεία, τι να κάνουμε.

Οχι δεν ειναι πληκτικό πως να το κανουμε τωρα επειδή εσενα σου φαινεται πληκτικό δεν σημαίνει οτι ειναι ολα τα πλάνα του έχουν νόημα με κατι τέτοιες ταινίες δικαιολογείται ο τίτλος της έβδομης τέχνης για τον κινηματογράφο

Κι όμως. Και για να σας δείξω ακριβώς τι εννοώ, σε

τη σκηνή βλέπουμε επί 9 λεπτά το ίδιο ακριβώς πράγμα. Δίχως ουσία, νόημα κτλ. Και δεν είναι η μοναδική τέτοιου είδους σκηνή της ταινίας. Στο Μπάρυ Λύντον ούτε κατά διάνοια δεν υπάρχουν τόσο... ανούσια/επαναλαμβανόμενα/πληκτικά μέρη.

Ουσία και το νόημα ειναι οτι ο πρωταγωνιστής ταξιδευει σε μια wormhole (?) προφανώς και φτάνει μετα στο ειδικά διαμορφωμένο οικείο προς αυτον χώρο ενα δωμάτιο ώστε εκει με τον θάνατο του να ξαναγεννηθεί σαν υπεράνθρωπος (κατα τον Νίτσε ) έχοντας την (βοήθεια?) των ανώτερων όντων του μονολιθου

Και εσυ μου τα λες ανούσια I rest my case

Ειναι απο τους λίγους σκηνοθέτες που τόλμησαν τέτοιο ταξίδι κινηματογραφικό και δεν γελοιοποιηθηκαν αυτός και ο Nolan εν μέρει με το interstellar

[mathsrule]

Οχι δεν ειναι πληκτικό πως να το κανουμε τωρα επειδή εσενα σου φαινεται πληκτικό δεν σημαίνει οτι ειναι ολα τα πλάνα του έχουν νόημα με κατι τέτοιες ταινίες δικαιολογείται ο τίτλος της έβδομης τέχνης για τον κινηματογράφο

Ουσία και το νόημα ειναι οτι ο πρωταγωνιστής ταξιδευει σε μια wormhole (?) προφανώς και φτάνει μετα στο ειδικά διαμορφωμένο οικείο προς αυτον χώρο ενα δωμάτιο ώστε εκει με τον θάνατο του να ξαναγεννηθεί σαν υπεράνθρωπος (κατα τον Νίτσε ) έχοντας την (βοήθεια?) των ανώτερων όντων του μονολιθου

Και εσυ μου τα λες ανούσια I rest my case

Ειναι απο τους λίγους σκηνοθέτες που τόλμησαν τέτοιο ταξίδι κινηματογραφικό και δεν γελοιοποιηθηκαν αυτός και ο Nolan εν μέρει με το interstellar

Ναι, για εμένα (ξανά λέω) είναι πληκτικό.

Αυτό το δεκάλεπτο ταξίδι, εάν ήταν 5λεπτο θεωρείς θα είχες χάσει πολλά; Θα είχες χάσει 5-6 πράσινες ακτίνες και άλλες τόσες κόκκινες. Συνεπώς ναι, από αυτή τη δεκάλεπτη σκηνή θεωρώ την πλειονότητα των όσων δείχνει (ακτίνες χρωμάτων) ανούσιες. Εάν εσύ βρήκες ιδιαίτερο ενδιαφέρον στις αποχρώσεις του πράσινου και του κυανού, πάω πάσο.

Δεν λέω πως ο Κιούμπρικ δεν είναι (δίκαια) καταξιωμένος σκηνοθέτης. Το αντίθετο μάλιστα. Απλά λέω πως η εν λόγω ταινία, από 160 λεπτά θα μπορούσε άνετα να ήταν 140 (ή ακόμα και 130, αλλά δεν το παρατραβάω) χωρίς να έχουμε χάσει τίποτα απολύτως από το σενάριο. Εάν διαφωνείς και σε αυτό, τότε μάλλον μιλάμε για διαφορετικές ταινίες.

 

Και αναφέρω ξανά τον τίτλο μιας άλλης του ταινίας, το Μπάρυ Λύντον. Ταινία με αρκετά μεγαλύτερη διάρκεια, χωρίς, όμως, τους... πλεονασμούς που είχε το 2001.

[Sir Alfred Hitchcock]

Ναι, για εμένα (ξανά λέω) είναι πληκτικό.

Αυτό το δεκάλεπτο ταξίδι, εάν ήταν 5λεπτο θεωρείς θα είχες χάσει πολλά; Θα είχες χάσει 5-6 πράσινες ακτίνες και άλλες τόσες κόκκινες. Συνεπώς ναι, από αυτή τη δεκάλεπτη σκηνή θεωρώ την πλειονότητα των όσων δείχνει (ακτίνες χρωμάτων) ανούσιες. Εάν εσύ βρήκες ιδιαίτερο ενδιαφέρον στις αποχρώσεις του πράσινου και του κυανού, πάω πάσο.

Δεν λέω πως ο Κιούμπρικ δεν είναι (δίκαια) καταξιωμένος σκηνοθέτης. Το αντίθετο μάλιστα. Απλά λέω πως η εν λόγω ταινία, από 160 λεπτά θα μπορούσε άνετα να ήταν 140 (ή ακόμα και 130, αλλά δεν το παρατραβάω) χωρίς να έχουμε χάσει τίποτα απολύτως από το σενάριο. Εάν διαφωνείς και σε αυτό, τότε μάλλον μιλάμε για διαφορετικές ταινίες.

 

Και αναφέρω ξανά τον τίτλο μιας άλλης του ταινίας, το Μπάρυ Λύντον. Ταινία με αρκετά μεγαλύτερη διάρκεια, χωρίς, όμως, τους... πλεονασμούς που είχε το 2001.

Δηλαδη θέλεις να μου πεις οτι σε πείραξαν τα 10 λεπτά και αμα ηταν 5 λεπτά δεν θα ειχες κανένα πρόβλημα με την ταινία και δεν θα καναμε αυτη τη συζήτηση ?

Προφανώς οχι, δεν σου αρεσει η ταινία οκ σεβαστό οπως δεν μου αρεσει και εμενα ο κάπτεν τζακ

[mathsrule]

Δηλαδη θέλεις να μου πεις οτι σε πείραξαν τα 10 λεπτά και αμα ηταν 5 λεπτά δεν θα ειχες κανένα πρόβλημα με την ταινία και δεν θα καναμε αυτη τη συζήτηση ?

Προφανώς οχι, δεν σου αρεσει η ταινία οκ σεβαστό οπως δεν μου αρεσει και εμενα ο κάπτεν τζακ

Αυτό που θέλω να πω είναι πως ένα σεβαστό μέρος της ταινίας (παραπάνω από 20 λεπτά) είναι εντελώς αχρείαστο, δεν προσφέρει τίποτα την εξέλιξη της πλοκής, ούτε έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία προς το σενάριο (ως παράδειγμα η σκηνή για την οποία μίλαγα πριν). Εάν, λοιπόν, αυτή η σχεδόν μισή ώρα ανούσιου περιεχομένου δεν αποτελούσε εξ αρχής μέρος της ταινίας, τότε ναι, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα και δεν θα κάναμε αυτή τη συζήτηση.

 

Δεν είπα ότι δεν μου αρέσει η ταινία, το αντίθετο. Απλά είπα ότι ένα σεβαστό μέρος της δεν είχε λόγο ύπαρξης. Άλλο το ένα και άλλο το άλλο.

 

Βέβαια, θα μου πεις, μπορεί κάποιος να τη βρίσκει με τέτοιες σκηνές. Γι' αυτό το λόγο, άλλωστε, ξεκαθαρίζω ότι είναι η προσωπική μου άποψη και όχι  κάτι που αναγκαστικά ισχύει καθολικά.

[CheOnWeb]

Με αφορμή την κουβέντα σας και χωρίς καμμία διάθεση αντιπαράθεσης...

 

Οι ταινίες δεν είναι μόνο η πλοκή και η εξέλιξη ενός σεναρίου. Ούτε οι σκηνές των διαστημοπλοίων με τη μουσική προχωρούν την ιστορία αλλά φτιάχνουν μια "διάθεση". Οι συγκεκριμένες είχαν μια ευχάριστη αίσθηση ενώ η σκηνή με τα χρώματα μια πιο... ας τη χαρακτηρίσει ο καθένας όπως θέλει. Μπορεί να την πει και αίσθηση βαρεμάρας. Είναι κι αυτό μέρος της ταινίας. Μπορεί να μην άλλαζε κάτι στην ταινία αν ήταν μικρότερη αυτή η σκηνή αλλά αν λάβουμε υπ´ όψιν την (σεβαστή) γνώμη του καθενός θα έχουμε μια μέση και το πιθανότερο απρόσωπη ταινία μόνο με τις σκηνές που αρέσουν σε όλους. Τα έργα τέχνης όμως είνα προσωπική υπόθεση, όχι ομαδική.

 

Όλη η ταινία έχει μια αργή διάθεση και πρέπει να είσαι στο ίδιο μήκος κύματος για να την ευχαριστηθείς, πράγμα δύσκολο ειδικά σήμερα, ίσως το 68 να ήταν πιο κοντά στη διάθεση του κόσμου. Υπήρχαν αρκετοί που πήγαιναν και ξαναπήγαιναν να την δουν ως μια μυσταγωγική εμπειρία και η εν λόγω σκηνή ήταν μια απ´ τις αγαπημένες τους. Παρόλα αυτά είναι εντυπωσιακό το πόσο "αντέχει" μια ταινία σχεδόν 50 χρόνων και μάλιστα επιστημονικής φαντασίας. Γενικότερα έχει τόσα πράγματα που μπορεί να συζητήσει κάποιος για αυτή την ταινίας που είναι κάπως άστοχο να επικεντρώνεται σε λεπτομέρειες περί του ρυθμού και της διάρκειας μιας σκηνής ή άλλων επιμέρους στοιχείων της ταινίας.

 

Αντιλαμβάνομαι πάντως τη δυσκολία να μπει κάποιος, ειδικά νέος και ειδικά σήμερα, στο κλίμα και τον ρυθμό της ταινίας.

 

Σόρρυ για τα πολλά λόγια, λάτρης βλέπετε της ταινίας που την είδα πρώτη φορά σε ηλικία 10 ετών το 1979.

[crom291]

Η ταινια ΘΑ μπορουσε να ειναι επος! Απιστευτα γραφικα, φωτογραφια, σεναριο, νοηματα κλπ!

 

Και ομως ο κιουμπρικ ΚΑΤΑΦΕΡΕ (γιατι προκειται για κατορθωμα αυτο που εκανε!) να καταστρεψει την ταινια και να την κανει τοσο βαρετη που μπορεις να την προτεινεις μονο στον χειροτερο εχθρο σου αν θες να τον δολοφονησεις δια βαρεμαρας...

[blanka]

Κι ομως, ο Κιούμπρικ, ήθελε να μεταφέρει και εκεί τον ρεαλισμό... τι εννοώ;

Την βαρεμάρα που πολλοί βλέπετε είναι ρεαλισμός!!!

Η εξέλιξη του ανθρώπου είναι βαρεμάρα    ... Χιλιαααδες χρόνια εξέλιξης.

-Ήθελε να δείξει τις αργές διαδικασίες της εξελικτικής θεωρίας, και τράβηξε τις σκηνές με τους πιθήκους.             (Βαρεμάρα ε; )

-Ήθελε να δείξει τους χρόνους διάνυσης αποστάσεων στο διάστημα και τις αργές κινήσεις των διαστημοπλοίων.  (Βαρεμάρα ε; )

-Ήθελε να δείξει τον χρόνο πως περνάει μέσα στο διαστημόπλοιο και έδειχνε την βαρετή καθημερινότητα. 

(Βαρεμάρα ε; βιάζεστε να δείτε το καινούριο τρανσφορμερς που εκει δε βαριέσαι)

-Ήθελε να δείξει με την αεροσυνοδό που περπατάει πολύ αργα και προσεκτικά, ότι ο άνθρωπος στο διάστημα   είναι σαν το μωρό που μαθαίνει να περπατάει.  

(βαρεμααααρα)

--όλα αυτά ούτε λέγονται σε μια ταινία ούτε δείχνονται γρήγορα--

 

Δεν ήθελε να φορτώσει με δολοπλοκίες και πολύπλοκα twist σεναριακά το κεντρικό του θέμα, για να μην βαρεθούν μερικοί.

Το θέμα του; απλό και μεγαλειώδες! Όσο για τα χρώματα; και το ταξίδι; Πάρτε το σαν απόπειρα επιληψίας! έτσι ήθελε να νιώσει κανείς ότι χάνετε και μέσα στη μονοτονία χρωμάτων να χαθεί εκεί που θέλει να μας ταξιδέψει , στην άλλη διάσταση! Δεν ήθελε να μας δείξει πολλά, αλλά ήθελε να μας κάνει να νιώσουμε πολλά. Η χρονική διάρκεια σου επιβάλει το χάσιμο αυτό. Σε ρουφάει!

 

Όλα αυτά φυσικά για να τα νιώσεις θέλει μυαλό που να ρουφάει τα πάντα και να μην περιμένει κλισέ (εφφε συγκεκριμένα, συγκεκριμένες χρονικές διάρκειες για συγκεκριμένες σκηνές κτλ)

Καλύτερα θα το δει κάποιος που δεν έχει δει ποτέ καμιά ταινία, αλλά αυτό είναι αδύνατο, όσο λοιπόν προσπαθείς να ανοιχτείς σε αυτά που βλέπεις τόσο θα ταξιδέψεις).

[crom291]

Αν η ταινια διαρκουσε κανενα ...24ωρο δειχνοντας μας την αεροσυνοδο να περπαταει θα ηταν ακομα πιο ρεαλιστικη.

Αν διαρκουσε επισης καμια ...10αρια χρονια να μας δειχνει την αεροσυνοδο να περπαταει, να τρωει, να κοιμαται να χ...ζει, ω ναι θα ηταν ακομα περισσοτερο ρεαλιστικη!

 

Τοτε να δεις για τι "επος" θα μιλουσαμε!

 

Η ψευτοκουλτουρα στο μεγαλειο της!

[mathsrule]

 

 

Αυτά φυσικά για να τα νιώσεις θέλει μυαλό που να ρουφάει τα πάντα και να μην περιμένει κλισέ (εφφε συγκεκριμένα, συγκεκριμένες χρονικές διάρκειες για συγκεκριμένες σκηνές κτλ)

Καλύτερα θα το δει κάποιος που δεν έχει δει ποτέ καμιά ταινία, αλλά αυτό είναι αδύνατο, όσο λοιπόν προσπαθείς να ανοιχτείς σε αυτά που βλέπεις τόσο θα ταξιδέψεις).

 

Μάντεψε: Μια χαρά ρουφάει το μυαλό μου, αλλά η δεκάλεπτη εναλλαγή χρωμάτων είναι όντως βαρετή. Επίσης, δεν νομίζω να περιμένουν πολλοί κλισέ από ταινία του Κιούμπρικ.

[gavros10]

Καθε φορα που βλεπω αυτο το θεμα, μου ερχεται στο μυαλο αυτο. Η δευτερη ειναι fan made εκδοση με πολυ γελιο. 

 

 

https://www.youtube.com/watch?v=K6WmfurFWBM

[blanka]

Αν η ταινια διαρκουσε κανενα ...24ωρο δειχνοντας μας την αεροσυνοδο να περπαταει θα ηταν ακομα πιο ρεαλιστικη.

Αν διαρκουσε επισης καμια ...10αρια χρονια να μας δειχνει την αεροσυνοδο να περπαταει, να τρωει, να κοιμαται να χ...ζει, ω ναι θα ηταν ακομα περισσοτερο ρεαλιστικη!

 

Τοτε να δεις για τι "επος" θα μιλουσαμε!

 

Η ψευτοκουλτουρα στο μεγαλειο της!

 

κι ομως έκανε ένα έπος με όλα αυτά, 2,5 ωρών.

[crom291]

Επος θα ηταν αν η ταινια διαρκουσε ...μιση ωρα. Ή τουλαχιστον αν διαρκουσε 2,5 ωρες χωρις να βιαζει τον θεατη.

 

Αυτο που εφτιαξε τελικα ηταν παλι επος, αλλα επος βαρεμαρας και σαχλαμαρας...

[Vangelis_D9]

Η ψευτοκουλτουρα στο μεγαλειο της!

Εκτός του ότι αυτός ο χαρακτηρισμός προσιδιάζει σε συγκεκριμένο "πολιτικό" χώρο που τον χρησιμοποιεί συστηματικά, θα μπορούσες να μας πεις τι είναι "κουλτούρα" για σένα; Οι Τρανσφόρμερς;