Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Όλα τα βινύλια δεν είναι ίδια, είχα τη τύχη να ακούσω σε γνωστό μου παλιά αυθεντικά βινύλια ροκ και ποπ μουσικής της δεκαετίας του 1980, ελληνικά και εισαγόμενα (από Αμερική και Γερμανία νομίζω, δε θυμάμαι καλά). Μπορώ να πω ότι η διαφορά στη ποιότητα του ήχου ήταν μεγάλη, τα εισαγωγής είχαν πολύ πιο προσεγμένο ήχο και ποιότητα κατασκευής από τα μετριότατα εγχώρια, ήταν μια κατάσταση όπως π.χ. στα ελληνικά dvd που είναι αρκετά χάλια και τσαπατσούλικα σε σχέση με τα αντίστοιχα ξένης κυκλοφορίας. Οπότε συμφωνώ πλήρως με κάποιον που ανέφερε πριν τα ξένα βινύλια.

Το τυπικό, πανταχού παρών, ελληνικό δαιμόνιο.

  • Like 1
Δημοσ.

Δεν έχει καμία σχέση η απόδοση στον ήχο στον ίδιο δίσκο όταν τον συγκρίνουμε και στις δυο μορφές. Στο βινύλιο υπάρχει βάθος και ο χώρος γεμίζει, ενώ στα mp3 και σε πολλά cd δεν το αισθάνεσαι. Κατα τα αλλά δεν μπορώ να πω ότι με βολεύει η αγορά ενός Καινούργιου δίσκου βινυλίου (λόγω τιμής πρώτα) και λόγω μεγέθους.

Δημοσ.

Νόμιζα πως ένα LP θα ακούγεται καλύτερα απ'ότι ένα mp3 σε ένα οικιακό ψηφιακό ενισχυτή με μέτρια ακουστικά (50€) και ένα πικαπ των 100€. Πίστευα πως θα ακούγεται λίγο πιο ζεστός ο ήχος στο πικαπ, σε σχέση με το mp3 των 128kbps.

Το δοκίμασα όμως και ενώ ο ήχος του mp3 είναι ο γνωστός ξερός ψηφιακός ήχος που όλοι γνωρίζουμε, ο ήχος από το μέτριο πικαπ ήταν σαν να ακούω μουσική μέσα από το τηλέφωνο. Μουντός και κάτι μεταξύ 1000hz και 12kHz.

Είμαι ακόμα σίγουρος ότι το βινύλιο έχει καλύτερο ήχο, αλλά τώρα πιστεύω πως δεν αρκεί να αγοράσεις ένα πικαπ των 100ευρώ αλλά πρέπει ίσως να πάρεις και λαμπάτο προενισχυτή, λαμπάτο ενισχυτή, ακριβή βελόνα κλπ. Και μετά πρέπει να βρεις έναν καλό δίσκο. Γιατί αν και υπάρχουν δίσκοι που παίζουν μέχρι 60kHz, διάβασα σε όρους ενός studio ότι για να κάνουν vinyl mastering, περνάν το digital master από low pass filter στα 40hz και από high pass στα 16kHz.

Θα ήθελα πάντως να ακούσω βινύλιο από σωστή εγκατάσταση μια φορά.

 

Δεν είμαι ειδικός του βινυλίου σε καμμία περίπτωση, αλλά νομίζω ότι η βελόνα και η κεφαλή ανάγνωσης του δίσκου παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο, αν αλλάξεις μόνο αυτό με κάτι καλύτερο μπορεί να δεις αρκετή διαφορά.

Επίσης όλα τα μοντέλα από όλες τις εταιρίες σε όλες τις κατηγορίες τιμής δεν είναι ίδια, μπορεί να έπεσες σε κακό μοντέλο και να υπάρχουν άλλα στα 100 ευρώ πιο αξιοπρεπή ή μπορεί και να μην υπάρχουν και να πρέπει να ξοδέψεις αρκετά περισσότερα για κάτι καλό. Επίσης πάρα πολλά ακουστικά των 50 ευρώ είναι χάλια (τουλάχιστον για τα γούστα του καθενός).

Είχα διαβάσει πριν μερικούς μήνες σε ένα ξένο μουσικό περιοδικό για μια εταιρία στη Τσεχία (ή κάπου εκεί κοντά, δε θυμάμαι) που φτιάχνει καλά πικάπ σε πάρα πολύ καλές τιμές, με 200-300 ευρώ μπορεί ένας που δε θέλει να ξοδέψει μια περιουσία να απολαύσει αξιοπρεπή ήχο, αντίστοιχο με συσκευές διπλάσιας και παραπάνω τιμής. Τώρα βέβαια δε θυμάμαι ούτε την εταιρία ούτε το περιοδικό για να σου πω περισσότερα.

Προσωπικά είμαι απόλυτα σίγουρος ότι το βινύλιο δεν έχει καλύτερο ήχο από τα cd, flac, wavpack, sacd κλπ., για μένα απλά έχει διαφορετικό ήχο με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του, εξαιτίας αυτής της διαφοράς το υποστηρίζω, είμαι πάντα εχθρικός σε ένα παστεριωμένο και ομογενοποιημένο κόσμο και μια πραγματικότητα που είναι πάντα η ίδια, όσο καλά και να είναι αυτά.

Δημοσ.

Οπως οι λυχνίες (για στρατιωτικούς λόγους διότι θα είναι τα μόνα ηλεκτρονικά που θα δουλεύουν μετά απο ατομικό πόλεμο) δεν θα πάψουν ποτέ, έτσι και το βινύλιο.

Ο λόγος είναι η ποιότητα ήχου και ο δεύτερος και κυριότερος η τεράστια ποικιλία μουσικής σε σχέση με τα ψηφιακά.

Τα καλά τραγούδια και συγκροτήματα υπάρχουν στη χρυσή εποχή της μουσικής μόνο στα βυνίλια. Σήμερα δεν υπάρχει μουσική καλή. Και όλες οι ψηφιακές μετατροπές από τα μάστερ σε 24/192 παίζουν χειρότερα από δίσκο.

Τα καλά στούντιο αναλογικές κονσόλες έχουν, και πολλά έχουν αντικαταστήσει τα πολυκάναλα μπομπινόφωνα με εξωτερικά DAC και γράφουν σε σκληρούς.

Μαζεύω δίσκους απ'το 82 κυρίως αμερικάνικης κατασκευής-καλύτερη ποιότητα και δεν το έχω μετανιώσει. Οποιος έχει το μικρόβιο της μουσικής και ακούει καλά, αργά ή γρήγορα θα κυνηγήσει τα βυνίλια και τις λυχνίες.

Ναι γιατί έχεις ακούσει τα πάντα και αποφάνθηκες....

Σήμερα υπάρχουν είδη μουσικής που δεν υπήρχαν καν την δεκαετία του 80.

Κάθε δεκαετία βγάζει τα διαμάντια της.

Δημοσ.

το τι διαβαζεις κανεις εδω μεσα ειναι πραγματικα αποριας αξιο. αραγε οσοι γραφουν τη γνωμη τους γνωριζουν ?

οταν εχεις ενα καλο πικαπ και ενισχυτη με καλα ηχεια τοτε ο ηχος του βινυλιου ειναι κρυσταλινος σαν του cd 

επισης πλεον με τους ενισχυτες με ψηφιακα modules μεσα δε χρειαζεται κανενας λαμπατος ενισχυτης ουτε ακριβα μηχανηματα ακομη και στην μιξη-παραγωγη χρησιμοποιουν  εικονικα αναλογικα modules κοινως emulation εκτος απο καποιους μερακληδες που χρησιμοποιουν φετες αναλογικες

Δημοσ.
Ναι γιατί έχεις ακούσει τα πάντα και αποφάνθηκες....

Σήμερα υπάρχουν είδη μουσικής που δεν υπήρχαν καν την δεκαετία του 80.

Κάθε δεκαετία βγάζει τα διαμάντια της.

 

Ο φίλος έχει απόλυτο δίκιο σε αυτό, τότε είχαμε Deep Purple, Scorpions, Queen, Iggy Pop, Black Sabbath, Pink Floyd και πάει λέγοντας... Σήμερα τι έχουμε; Justin Bieber, Miley Cyrus, Rebecca Black, Rihanna και Παντελίδη. Η κατάντια σε όλο της το μεγαλείο.

 

Η διαφορά του τότε με το τώρα είναι ότι τότε η ποιοτική μουσική ήταν Ο ΚΑΝΟΝΑΣ, σήμερα είναι Η ΕΞΑΙΡΕΣΗ.

  • Like 5
Δημοσ.

Ο φίλος έχει απόλυτο δίκιο σε αυτό, τότε είχαμε Deep Purple, Scorpions, Queen, Iggy Pop, Black Sabbath, Pink Floyd και πάει λέγοντας... Σήμερα τι έχουμε; Justin Bieber, Miley Cyrus, Rebecca Black, Rihanna και Παντελίδη. Η κατάντια σε όλο της το μεγαλείο. Η διαφορά του τότε με το τώρα είναι ότι τότε η ποιοτική μουσική ήταν Ο ΚΑΝΟΝΑΣ, σήμερα είναι Η ΕΞΑΙΡΕΣΗ.

Πλάκα κάνεις τώρα έτσι; 

Μου πήρες τα διαμάντια της τότε εποχής και τα συγκρίνεις με τα σκουπίδια της τωρινής;

Σαν τους γέροντες στο muppet show...

Λοιπόν υπάρχουν διαμάντια και σήμερα ανάλογα με το είδος της μουσικής που ακούει ο καθένας...

  • Like 1
Δημοσ.

..εγω παλι νομιζω πως το γραμμοφωνο ειχε την καλυτερη ποιοτητα ηχου και απλα λογω πολιτικων συμφεροντων επικρατησαν οι δισκοι....παω να ακουσω Βεμπο τωρα......

  • Like 1
Δημοσ.

Πλάκα κάνεις τώρα έτσι;

Μου πήρες τα διαμάντια της τότε εποχής και τα συγκρίνεις με τα σκουπίδια της τωρινής;

Σαν τους γέροντες στο muppet show...

Λοιπόν υπάρχουν διαμάντια και σήμερα ανάλογα με το είδος της μουσικής που ακούει ο καθένας...

Καθόλου πλάκα, πες μου μερικά-ούς-ές σημερινά ποιοτικά συγκροτήματα, τραγουδιστές-τριες που να έχουν γίνει mainstream στις μέρες μας. Επίσης υπάρχει μεγάλη διαφορά στα video clips, τότε παίρναγαν κάποια μυνήματα, τώρα το μόνο που βλέπεις είναι σεξισμός και κώλους να τρίβονται πάνω στη σκηνή.

  • Like 2
Δημοσ.

Καθόλου πλάκα, πες μου μερικά-ούς-ές σημερινά ποιοτικά συγκροτήματα, τραγουδιστές-τριες που να έχουν γίνει mainstream στις μέρες μας. Επίσης υπάρχει μεγάλη διαφορά στα video clips, τότε παίρναγαν κάποια μυνήματα, τώρα το μόνο που βλέπεις είναι σεξισμός και κώλους να τρίβονται πάνω στη σκηνή.

Δεν ακούω mainstream μουσική και δεν με ενδιαφέρει. 

Τα βίντεο κλιπς είναι παντελώς αδιάφορα για την αισθητική μου ότι και να δείχνουν. 

Ποιοτική μουσική υπάρχει αλλά αν αρχίσω να λέω για είδη όπως sludge δεν υπάρχει και νόημα αν και ο άλλος δεν είναι σχετικός με το είδος.

  • Like 1
Δημοσ.
Οι καινουριοι δίσκοι βινυλίου 180 γρ έχουν αξεπέραστη ακουστική (ακόμα και να τους λιώνεις στο παίξιμο χρτς χρτς δεν ακούς) ακόμα και σε διάφορα χρώματα με τα οποία πλέον βγαίνουν.

Φυσικά έχω και σε ψηφιακή μορφή σχεδόν τα πάντα από τη μουσική την οποία ακούω,αλλά όταν έχω...και θέλω να πληρώσω για τη μουσική την οποία αγαπάω , προτιμώ το βινύλιο.

Αξεπέραστη ευκολία η ψηφιακή μορφή,στο κινητό,στο αυτοκίνητο,στο mp3 player αλλά η αίσθηση του να βάλεις ένα δίσκο βινυλίου, να περιεργαστείς το artwork,να διαβάσεις τους στίχους είναι ένα συναισθηματισμός που είναι και αυτός αναντικατάστατος.

Καλό και το e-book αλλά δεν είναι το ίδιο με το βιβλίο.

Έτσι και το βινύλιο σε μια μερίδα ανθρώπων που δεν έχουν μια περιστασιακή σχέση με τη μουσική , αντιπροσωπεύει και μια αντίδραση στη παγκοσμιοσμιοποίηση και την πολτοποίηση - ψηφιοποιήση συναισθημάτων και ανθρωπων στο σύγχρονο αποστειρωμένο περιβάλλον.

Καλά τα mail , το facebook , τα google photos αλλά άλλο να βλέπεις π.χ. την Ακρόπολη ή το Παρίσι στον υπολογιστή και άλλο να το βλέπεις και να αντιλαμβάνεσαι-νιώθεις με τις αισθήσεις σου.

Μπορεί να βλέπεις youtube videos και να κατεβάζεις mp3 , οπότε σου δίνεται μέσω της τεχνολογίας η δυνατότητα να ακούσεις και το περιεχόμενο μιας δουλειάς εκ των προτέρων-πριν αγοράσεις ένα δίσκο που δεν θα σου αρέσει, αλλά η υγιής συμπεριφορά είναι αν έχεις τα χρήματα και το προϊόν προσφέρεται σε λογική - ανταγωνιστική τιμή ,και ένα δίσκο να τον αγοράσεις και στη συναυλία ενδεχομένως να πας.

Οπότε όλα είναι σχετικά με τις ανάγκες και τις προσωπικές δυνατότητες του καθενός αλλά άλλο ο απωλεστικός (ακουστικών και μη συχνοτήτων ) συμπιεστικός αλγόριθμος  -mp3 με τις απόλυτα επιθυμητές ευκολίες του και άλλο το βινύλιο που είναι το the real thing όσον αφορά τη μουσική.

 

Ζήτω το Βινυλιο λοιπόν από εμένα!

 

 

Αυτο ακριβως!

Δημοσ.

Οποίος δεν έχει ακούσει ποτε βινύλιο, απλα δεν ξέρει τι χάνει. Καλος και ο ψηφιακός ήχος και όλες οι ευκολίες που προσφέρει, αλλά τη μαγεία του βινυλίου δεν θα την φτάσει ποτέ !!!

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
  • Δημιουργία νέου...