Bloodborne [PS4]

[SalemsLot]

Στις 24/11/2022 στις 1:06 ΜΜ, spiritclay είπε

άνετα το βάζω μέσα στο τοπ10 όλων των παιχνιδιών που έχω ασχοληθεί στην ζωή μου

Μάλλον είναι ελάχιστοι αυτοί που το έχουν παίξει και δεν το βάζουν στο top10 τους.

Στις 6/2/2023 στις 4:35 ΜΜ, sp3cial είπε

Καλησπέρα έχω καεί με αυτό το ΕΠΟΣ αυτές τις μέρες. Έχω φτάσει στα dungeons σκόπιμα πριν το last boss. Τα καθαρίζω ένα ένα. Ωστόσο δεν κάνω τα root γιατί δεν έχω καταλάβει τι παίζει με αυτά. Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει σε απλά ελληνικά; 🫣 Ευχαριστώ!

Υποθέτω λες τα chalice dungeons. Δεν αξίζει ιδιαίτερα να ασχοληθείς. Όλο το ζουμί είναι στο main game και στο dlc.

Τώρα αν θέλεις το platinum trophy ή το beast claw, δεν τα αποφεύγεις. Έχουν και κάποια επιπλέον bosses αλλά δεν αξίζουν ιδιαίτερα εκτός από το τελικό (των chalice το τελικό) που είναι απόλαυση οπτικά.

Μπες στο dlc, που αξίζει, και άσε τα chalice. Αλλά μπες dlc πριν βγάλεις το last boss του main game γιατί το παιχνίδι δεν σε αφήνει να συνεχίσεις μετά το last boss και θα πρέπει να ξεκινήσεις new game plus για να έχεις πρόσβαση στο dlc. Και μάλλον δεν θέλεις να παίξεις το dlc σε NG+.

Τώρα αν οπωσδήποτε θέλεις να παίξεις τα chalice, χρειάζεσαι guide (δεν βγαίνει άκρη αλλιώς) και farming εντός αυτών για να συλλέγεις τα απαραίτητα συστατικά ωστέ να προχωράς όλο και πιο βαθιά.

https://bloodborne.wiki.fextralife.com/Chalice+Dungeon

Στις 24/11/2022 στις 1:06 ΜΜ, spiritclay είπε

Επόμενο στην σειρά είναι το nioh , ελπίζω να μου αρέσει κ να μην μου φανεί πιο δυσκολο. Μετα λογικά θα ξεκινήσω με το πρώτο dark souls.

Πολύ καλό το Nioh. Ιδιαίτερη μίξη souls/diablo που λειτουργεί πολύ καλά. Μην ασχοληθείς πολύ με το να αλλάζεις στατιστικά στα όπλα γιατί κοστίζει πολύ, τρώει χρόνο και δεν έχει ιδιαίτερη αξία (πέρα απ' το κάψιμο και τη χαρά φυσικά 😁) στο πρώτο playthrough και στο βασικό επίπεδο δυσκολίας.

Μετά από αυτό συνιστώ να παίξεις το πρώτο Dark Souls και μετά το Sekiro, γιατί αυτά τα δύο και το Bloodborne είναι και τα τρία masterpieces και είναι διαφορετικές εμπειρίες.

Μετά παίξε τα υπόλοιπα souls και το elden ring που είναι όλα εξαιρετικά αλλά όπως και να 'χει μοιάζουν αρκετά μεταξύ τους. Με διάφορες προσθήκες βέβαια το καθένα και εξέλιξη στο gameplay και τον σχεδιασμό των bosses. Το elden ring είναι και open world και αν και έχει εξαιρετικό level design χάνει κάτι από την μαγεία των προηγούμενων παιχνιδιών και αναπόφευκτα γίνεται και αρκετά επαναλαμβανόμενο στα διάφορα mines, crypts, caves, κτλ.

 

Επεξ/σία 9 Φεβρουαρίου 2023 από SalemsLot

[sp3cial]

@SalemsLot καλησπέρα! Πάω για τη πλατίνα ναι. Έχω φτάσει έξω από τη Queen! Και μετά λέω να μπω στο DLC και αφού τελειώσω με αυτό να πάω και στο last boss - να κάνω τα τρία endings. Τα διασκέδασα παρα πολύ τα chalice! 

[SalemsLot]

@sp3cial ωραίος. Καλή διασκέδαση, το dlc είναι τέλειο. Έχει μερικά από τα πιο καλοσχεδιασμένα bosses που έχουν φτιάξει.

[BadIndian]

Καλησπέρα σε όλους.

 Η πρώτη φορά για ο,τιδήποτε κι αν κάνουμε στη ζωή μας είναι πάντοτε αυτή που χαράζεται στη μνήμη μας. Από τον πρώτο μας έρωτα, μέχρι την πρώτη μας φορά στο γήπεδο, είναι στιγμές που παραμένουν ανεξίτηλες στη μνήμη μας και μπορούμε να μιλάμε ώρες για αυτές. Έτσι λοιπόν αποφάσισα σήμερα το πρώτο μου ποστ στην κοινότητα του insomnia να αφορά και το πρώτο μου soulsborne παιχνίδι, εξ ου και θα μου συγχωρήσετε το σεντόνι που θα απλώσω στο νήμα. Να πω αρχικά πως είμαι gamer παλαιόθεν, ωστόσο σίγουρα όσον αφορά τα λεγόμενα skills αναμφισβήτητα παραμένω ένας κάτω του μετρίου παίχτης. Κάπως έτσι λοιπόν είχα απλά ακούσει για την «δυσκολία» των παιχνιδιών της σειράς dark souls, τα οποία ούτως ή άλλως δεν μου κέντρισαν ποτέ το ενδιαφέρον, όταν κυκλοφόρησαν, σε αντίθεση με άλλους πιο γνωστούς και διασκεδαστικούς τίτλους της εποχής, τους οποίους προφανώς και προτιμούσα ως πιο «εύκολους» ή διασκεδαστικούς αν προτιμάτε. Ίσως για αυτό τελικά να αγόρασα και το Bloodborne, αφού δεν είχα ιδέα πως πρόκειται για παρεμφερές παιχνίδι στο στυλ των dark souls και δή από την ίδια εταιρεία. Από την πρώτη στιγμή όμως που το αντίκρυσα στα ράφια των μαγαζιών με τράβηξαν τόσο ο τίτλος (Γεννημένος στο αίμα), όσο και το εξώφυλλο του στην πρώτη του έκδοση, που ανέδιδε μια τόσο σκοτεινή και ζοφερή εικόνα στο γκρίζο του φόντο, με goth αισθητική του περιβάλλοντος και έναν περίεργο  τύπο που κρατά ένα ακόμα πιο  περίεργο όπλο. Δεν έσπευσα τότε να αγοράσω τον τίτλο αφού είχα άλλες προτεραιότητες, ωστόσο μπήκε στη λίστα μου. Θα ήταν ψέμα να πώ πως απογοητεύτηκα όταν κυκλοφόρησε η playstation hits edition και τα αντίτυπα της 1ης έκδοσης σπάνιζαν ή πουλιόνταν σε τιμές απαγορευτικές. Κάπως έτσι στην πρώτη ευκαιρία απέκτησα την hits έκδοση χωρίς να το σκεφτώ πολύ, αλλά και χωρίς να ξέρω τι να περιμένω κιόλας. Νομίζω πως τότε αν ήξερα τί θα τραβούσα ενδεχομένως και να μην το αγόραζα...

Οι πρώτες ώρες στο παιχνίδι ήταν ένας σκοτεινός εφιάλτης χωρίς τέλος. Μη όντας εξοικοιωμένος με τα παιχνίδια της FROM SOFTWARE αδυνατούσα να καταλάβω τί ακριβώς πρέπει να κάνω. Περιττεύει να πως πως πολέμησα καμιά 20 φορές τον αρχικό τραυματισμένο λυκάνθρωπο με τα χέρια μου, αναρωτώμενος που σκ@τ@ είναι τα όπλα; Όταν εν τέλει κουράστηκα από το ξύλο, αποφάσισα, παρά την προφανή έλλειψη action, να κάνω μία περιήγηση στο hunters dream, προτού ξεχυθώ ξάνα στην κλινική της Iosefka για να μου κάνει τη μούρη κρέας ο λυκάνθρωπος. Εκεί φυσικά ανακάλυψα τα όπλα και την ένδυση που σου παρέχονται και συνειδητοποίησα πως ο τίτλος σε αντίθεση με τους υπόλοιπους που είχα συνηθίσει να παίζω δεν προκειται να με πάρει από το χεράκι και να μου δείξει τον δρόμο. Αντιθέτως ήμουν υποχρεωμένος να τον ψάξω και να τον βρω μόνος μου. Διάλεξα απευθείας το περίεργο όπλο που έβλεπα στο εξώφυλλο, εξοπλίστηκα και δεν κρατιόμουν πια για να πάρω την εκδίκηση μου από τον παλιολυκάνθρωπο που τόσες φορές τον είχα φτάσει κοντά στο θάνατο αλλά πάντα με νικούσε. Η ευχαρίστηση που ένιωσα, ή μάλλον η ηδονή, μόλις τον πετσόκοψα δεν περιγράφεται. Ένα συναίσθημα ολοκλήρωσης, που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχα ξανανιώσει σε videogame, με πλημμύρισε και η ικανοποίηση μου είχε χτυπήσει κόκκινα. Βγαίνοντας από την κλινική με το νέο μου γ@μ@το όπλο (saw cleaver), ένα πιστόλι που την χρησιμότητα του θα ανακάλυπτα στην πορεία και γεμάτος αυτοπεποίθηση, αντίκρυσα για πρώτη φορά την Yharnam και τους «φιλόξενους» κατοίκους της, οι οποίοι φρόντισαν να με προσγειώσουν απότομα στην πραγματικότητα, ούτως ώστε να εμπεδώσω το moto του game, που δεν είναι άλλο από το “You will die a lot”, καθιστώντας μου σαφές πως ο θάνατος είναι όχι απλά μέρος του παιχνιδιού, αλλά εκ των ων ουκ άνευ. Παρόλαυτα είχα ήδη κυριευτεί από την επιμονή μου να συνεχίζω να τρώω ξύλο, προκειμένου να βρω τον δρόμο προς την τελική λύτρωση από τον εφιάλτη που ζούσα.

Είναι αλήθεια πως η δυσκολία του παιχνιδιού είναι μεγάλη και απαιτεί πολύ πολύ υπομονή, επιμονή και συγκέντρωση. Αν δεν μπορεί κάποιος να ασπαστεί το γεγονός πως θα αντικρύσει ουκ ολίγες φορές στην οθόνη του το σήμα κατατεθέν “You died”, ίσως είναι καλύτερα να μην ασχοληθεί με αυτού του είδους τα παιχνίδια. Τα παθήματα στο παιχνίδι οφείλουν να γίνουν μαθήματα για τον παίχτη προκειμένου να κατανοήσει τα mechanics, αλλά και τα λάθη που ενδεχομένως να του κοστίσουν έναν (ακόμη) θάνατο και την απώλεια του currency. Τα bosses του παιχνιδιού είναι από τα καλύτερα που έχω δεί σε σχεδιασμό και  οι μάχες μαζί τους ακόμα μεγαλύτερη απόλαυση κι από το πετσόκομμα του λυκανθρώπου. Υπάρχουν bosses για όλα τα γούστα και αναμφισβήτητα η δυσκολία τους είναι υποκειμενική και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Ένα boss που για πολλούς μπορεί να είναι από δύσκολο ή ακατόρθωτο σχεδόν, για κάποιον μπορεί να είναι παιχνιδάκι ή και το αντίστροφο ακόμα. Δεν μπορώ να κρύψω το γεγονός ότι για εμένα το boss που μ’ έκανε να παρατήσω εντελώς το παιχνίδι για μισό χρόνο περίπου, μετά από άπειρες αποτυχημένες απόπειρες, είναι  η τρομερή (cursed) Amygdala, την οποία η πλειονότητα των παιχτών την «έβγαζε» άνετα. Ομοίως κάποια άλλα bosses που θεωρούνται δύσκολα, τα έβγαλα με σχετική άνεση. Παίζουν πολλά πράγματα ρόλο, όπως το στυλ παιχνιδιού του καθένα και οφείλω να ομολογήσω πως το gun parry εξελίχτηκε σε αγαπημένη μου συνήθεια, με αποτέλεσμα να δυσκολεύομαι σε unparriable bosses. Εξ ου και οι Father Gascoine, Blood Starved Beast, Ghost of Yharnam, Maria & Orphan αποτελούν από τα αγαπημένα μου boss battles, που άνετα θα μπορούσα να παίξω ξανά. Όσο παίζει κάποιος και εξοικειώνεται με τους μηχανισμούς του παιχνιδιού, τόσο πιο εύκολη θα γίνεται η ζωή του στην πορεία, ενώ σίγουρα μπορεί να χρησιμοποιήσει βοήθεια έξωθεν είτε από npcs ή από άλλους παίχτες. Δεν είναι ντροπή να προσπαθήσεις να κάνεις τη ζωή σου πιο εύκολη σε καταστάσεις πολύ δύσκολες. Εν κατακλείδι φίλοι μου, αφού τα κατάφερα εγώ να πλατινιάσω (platinum trophy) το παιχνίδι, είναι βέβαιο πως μπορεί ο οποιοσδήποτε, αρκεί να μην το βάλει κάτω και παραδοθεί στην αναμενόμενη απελπισία που κάποια στιγμή θα βιώσει. Πιστέψτε με η ικανοποίηση που σου παρέχει η νίκη απέναντι σε έναν αντίπαλο που σε ζορίζει για πολύ καιρό είναι ασύγκριτη.

Από εκεί και πέρα το level design του παιχνιδιού είναι καταπληκτικό, τα shortcuts ύπερ-απαραίτητα και η γοτθική ατμόσφαιρα που αποπνέει όλο το σκηνικό σε γοητεύουν δίχως άλλο. Η ιστορία του είναι κρυμμένη καλά και δομημένη σωστά, αν και δεν αποτελεί  το ατού του παιχνιδιού. Λόγω των πολλών διαφορετικών builds που μπορεί να αναπτύξει ο παίχτης και να αλλάξει/προσαρμόσει το playstyle του, το παιχνίδι προσφέρει υψηλή αξία στη δυνατότητα να παιχτεί ξανά από την αρχή. Από μουσική επένδυση δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα, αλλά ίσως αυτό και να οφείλεται στην ζέση μου να τρέξω να «πεθάνω», τα ουρλιαχτά, τα μουγκρητά και τις κραυγές των bosses ή τις απειλές των αντιπάλων (I 'll mess up your brain!), στα οποία αφοσιωνόμουν και υπερκάλυπταν το όποιο soundtrack. Εξυπακούεται, αφού είχα ενθουσιαστεί τόσο πολύ με το παιχνίδι,  πως μόλις τελείωσα τον τίτλο, αμέσως αγόρασα την game of the year edition, που περιέχει και το μοναδικό DLC του παιχνιδιού (Old Hunters), που κατά την ταπεινή μου άποψη ολοκληρώνει και δένει τέλεια την ιστορία και απογειώνει το gameplay, με κάποια εξαιρετικά και απρόβλεπτα bosses. Ένας φίλος μου ήθελε να ξεκινήσει με το Elden Ring, χωρίς να έχει παίξει οποιοδήποτε άλλο soulsborne παιχνίδι. Τον προέτρεψα  φυσικά, μιας και ήμαστε και κάποιας ηλικίας πλέον, να ξεκινήσει με το Bloodborne, προκειμένου να μάθει και να κατανοήσει πρώτα τα βασικά αυτού του είδους των παιχνιδιών, προτού δώσει γύρω στα 60€, για ένα παιχνίδι που πιθανότατα θα παρατούσε στις πρώτες ώρες. Ήδη αφενός με ευγνωμονεί, που του το συνέστησα και αφετέρου καταριέται την ώρα και τη στιγμή που εθίστηκε σε αυτό το αριστούργημα για μαζοχιστές. 

Προσωπικά και έχοντας πλέον εντρυφήσει αρκετά στο είδος, που ειρήσθω εν παρόδω έχει γίνει και από τα αγαπημένα μου, θεωρώ κορυφαίο το Bloodborne και σίγουρα το κατατάσσω στο top-5 μου. Δεν μετάνιωσα ποτέ που το αγόρασα δις, ασχέτως που την hits θα την πουλήσω κάποια στιγμή ή θα την χαρίσω σε κάποιον φίλο για να το παίξει. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε gamers που ψάχνουν κάτι διαφορετικό ή μια νέα πρόκληση και αναμφισβήτητα θεωρείται πλέον κλασσικό και επικό αριστούργημα δικαίως. Οπλιστείτε με περίσσια υπομονή, ασπαστείτε τον πολλαπλό θάνατο σας, ως μέρος του κύκλου της ζωής, διαβάστε στρατηγικές πριν τα boss fights, προσαρμόστε την τακτική σας, μάθετε από τα λάθη σας και όπως συστήνουν κι οι υπόλοιποι hunters … “git gud”. Το παιχνίδι κι οι αντίπαλοι έχουν σκοπό τους να σας κάνουν να τα παρατήσετε. Μην τους κάνετε την χάρη.
 

[spiritclay]

σε όλα συμφωνώ.

το πιο εθιστικό ξύλο που έχω φάει σε video game.

[D.Luffy]

Παρατηρώ πάντως ότι πολλοί παίκτες (δικαιολογημένα λόγω συνήθειας από άλλα παιχνίδια) όταν ξεκινάνε για πρώτη φορά ένα "souls" game, υποθέτουν ότι θα πρέπει πάσει θυσία να πέσει ο πρώτος φουσκωτός εχθρός που βλέπουν μπροστά τους (και μάλιστα εύκολα) και καταλήγουν να απογοητεύονται. Ε σου λέει στην αρχή είμαι, άρα με 2-3 χτυπήματα το πολύ, πρέπει να "τον έχω". Και τους στέλνει μονόχυτους στο "You Died" screen...

Το παρατήρησα και στο Elden Ring όπου ήταν πάρα πολλοί αυτοί που κολλούσαν με τον πρώτο Tree Sentinel επάνω στο άλογο προσπαθώντας με χίλιους εκνευρισμούς ντε και καλά να τον ρίξουν ενώ μόλις βγήκαν από την εισαγωγή με... φρέσκο χαρακτήρα level 1 και έναν τεράστιο open world γύρω τους. Και "μα γιατί είναι τόσο δύσκολος", "προσπάθησα 50 φορές", "τι παιχνίδι είναι αυτό", "μας δουλεύουν" κλπ 

Είναι η πρώτη ψυχρολουσία ότι αυτό δεν είναι ένα ακόμα Ubi game ή Devil May Cry... Απαιτεί να διαλέξεις τις μάχες σου (όπου αυτό είναι εφικτό), απαιτεί μεγάλη εξοικείωση με το ίδιο το σύστημα μάχης και πάνω απ' όλα υπομονή και μεθοδικότητα. Και πολλές φορές η καλύτερη λύση είναι να τρέξεις και να αποφύγεις μια τυχόν άσκοπη μάχη.

Χαίρομαι όμως όταν βλέπω άτομα που δεν τα παρατάνε, προσαρμόζονται και στο τέλος αντιλαμβάνονται γιατί η αυτή η σειρά είναι τόσο αγαπητή στους παλιούς fans.

Αφιερωμένο στους νέους λοιπόν (ισχύει για όλα τα souls, όχι μόνο για το Elden Ring):

 

Επεξ/σία 6 Μαρτίου 2023 από D.Luffy

[BadIndian]

Σωστός ο φίλος. Νομίζω πως και η λέξη "μεθοδικότητα", που λείπει από το ποστ μου, είναι από τα must για soulsborne παιχνίδια. Οφείλεις να είσαι προσεκτικός και να επιλέξεις τις μάχες σου. Επιπλέον το dodge που στα περισσότερα παιχνίδια ενδεχομένως να μην ξέρουμε καν ποιο κουμπί είναι, εδώ θα γίνει ο καλύτερος μας φίλος. Είναι όμως απόλυτα φυσιολογική η ψυχρολουσία που δέχεσαι, όταν συνειδητοποιείς πως στα soulsborne (παραλλάσσοντας τους στίχους γνωστού άσματος) "όχι δεν είναι ο αντίπαλος που έχεις συνηθίσει...". Αυτό ακριβώς έπαθα ως soft παίχτης των games που αναφέρει. Μεγάλη, απότομη και δύσκολη αλλαγή. Όπως είπα skills δεν έχω, διαθέτω όμως πείσμα που είναι και το βασικό προσόν νομίζω.

[Lousy Offcomer]

Χαίρομαι -ειλικρινά- που υπάρχουν ακόμα συμμετέχοντες στη "night of the hunt"

Και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να το βιώσεις από το να μπεις στον κόσμο του bloodborne εντελώς αδαής! Να μην ξέρεις απολύτως τίποτα!

Πλέον -υποκειμενικά- δεν βρίσκεται μόνο του στη θέση Νο1... συγκατοικεί με το sekiro.

To elden ring είναι τεράστιο, χαοτικό και μεγαλειώδες αλλά, απλά έπεται πολύ των ανωτέρω... 

 

[SalemsLot]

Στις 5/3/2023 στις 4:09 ΜΜ, BadIndian είπε

Γεννημένος στο αίμα

Είναι «αυτό που μεταφέρεται/μεταδίδεται με το αίμα».

Πολύ χαίρομαι όταν τέτοια παιχνίδια γίνονται περισσότερο δημοφιλή και αποκτούν περισσότερο κοινό.

13 ώρες πριν, Lousy Offcomer είπε

To elden ring είναι τεράστιο, χαοτικό και μεγαλειώδες αλλά, απλά έπεται πολύ των ανωτέρω

Θα συμφωνήσω κι εγώ. 

[silenoz66]

Καλησπέρα στην ομάδα.

Περιμένω πόσα χρόνια μπας και το παίξουμε ποτέ σε κάποια κονσόλα ή pc και το παιχνίδι να τρέχει σε
60fps.

Υπαρχει τετοια περίπτωση?

Εχω τρελαθεί που έχουν περάσει τόσα χρόνια και ακόμη να το παιξω..Πραγματικα κρίμα.

Δεν μπορώ να καταλάβω καν πως τέτοιο έπος δεν το κάνουν remastered (απλα high Textures + fps).

Μήπως πρέπει να το πάρω απόφαση και να το παίξω απο κανα φίλο μου που έχει ps4?
Η αφου περίμενα τόσα χρόνια να περιμένω κ άλλο ?

[SabotazNic]

6 ώρες πριν, silenoz66 είπε

Καλησπέρα στην ομάδα.

Περιμένω πόσα χρόνια μπας και το παίξουμε ποτέ σε κάποια κονσόλα ή pc και το παιχνίδι να τρέχει σε
60fps.

Υπαρχει τετοια περίπτωση?

Εχω τρελαθεί που έχουν περάσει τόσα χρόνια και ακόμη να το παιξω..Πραγματικα κρίμα.

Δεν μπορώ να καταλάβω καν πως τέτοιο έπος δεν το κάνουν remastered (απλα high Textures + fps).

Μήπως πρέπει να το πάρω απόφαση και να το παίξω απο κανα φίλο μου που έχει ps4?
Η αφου περίμενα τόσα χρόνια να περιμένω κ άλλο ?

Μεσα στις φημες για το επερχομενο ps showcase, ειναι και αυτο. Οποτε υπομονη 3 εβδομαδες και θα ξερουμε

[CarbonFibre]

9 ώρες πριν, silenoz66 είπε

Καλησπέρα στην ομάδα.

Περιμένω πόσα χρόνια μπας και το παίξουμε ποτέ σε κάποια κονσόλα ή pc και το παιχνίδι να τρέχει σε
60fps.

Υπαρχει τετοια περίπτωση?

Εχω τρελαθεί που έχουν περάσει τόσα χρόνια και ακόμη να το παιξω..Πραγματικα κρίμα.

Δεν μπορώ να καταλάβω καν πως τέτοιο έπος δεν το κάνουν remastered (απλα high Textures + fps).

Μήπως πρέπει να το πάρω απόφαση και να το παίξω απο κανα φίλο μου που έχει ps4?
Η αφου περίμενα τόσα χρόνια να περιμένω κ άλλο ?

Αν θες την άποψή μου δεν χρειάζεται να περιμένεις. Θα το απολαύσεις μια χαρά και με την ps4 έκδοση.

[rovgio]

10 ώρες πριν, silenoz66 είπε

Καλησπέρα στην ομάδα.

Περιμένω πόσα χρόνια μπας και το παίξουμε ποτέ σε κάποια κονσόλα ή pc και το παιχνίδι να τρέχει σε
60fps.

Υπαρχει τετοια περίπτωση?

Εχω τρελαθεί που έχουν περάσει τόσα χρόνια και ακόμη να το παιξω..Πραγματικα κρίμα.

Δεν μπορώ να καταλάβω καν πως τέτοιο έπος δεν το κάνουν remastered (απλα high Textures + fps).

Μήπως πρέπει να το πάρω απόφαση και να το παίξω απο κανα φίλο μου που έχει ps4?
Η αφου περίμενα τόσα χρόνια να περιμένω κ άλλο ?

Παιξε αυτο το μαγικο παιχνιδι κ οταν βγει remaster το παιζεις ξανα. Ειναι μοναδικη εμπειρια, μην περιμενεις αλλο. 

[ilos]

Στις 12/5/2023 στις 12:22 ΜΜ, silenoz66 είπε

Καλησπέρα στην ομάδα.

Περιμένω πόσα χρόνια μπας και το παίξουμε ποτέ σε κάποια κονσόλα ή pc και το παιχνίδι να τρέχει σε
60fps.

Υπαρχει τετοια περίπτωση?

Εχω τρελαθεί που έχουν περάσει τόσα χρόνια και ακόμη να το παιξω..Πραγματικα κρίμα.

Δεν μπορώ να καταλάβω καν πως τέτοιο έπος δεν το κάνουν remastered (απλα high Textures + fps).

Μήπως πρέπει να το πάρω απόφαση και να το παίξω απο κανα φίλο μου που έχει ps4?
Η αφου περίμενα τόσα χρόνια να περιμένω κ άλλο ?

Κάποια στιγμή θα βγει remaster στις next gen και στα pc. Μέχρι τότε ο μόνος τρόπος είναι με hacked ps4 pro (δεν ξέρω αν γίνεται και με ps5).

[silenoz66]

Θα κάνω υπομονή αφού παίζει να υπάρχου νεα soon....

Θεωρώ τρελό να μην κάνουν remastered αυτο το ΕΠΟΣ.

Και ποιο δεν θα πληρώσει για να το παίξει....