Υπάρχει πραγματικό gaming στην Ελλάδα;

[HadesGR]

 

 

O HadesGR για παράδειγμα, τερμάτισε το Dark Souls 15 φορές, είναι στο NG+ x 16, παράλληλα παίζει ακόμα 3-4 παιχνίδια, λιώνει το Mario Kart 8, βρίσκει χρόνο για να ποστάρει στο games topic και κοιμάται στις 3 το βράδυ για να εξοικονομεί χρόνο για gaming.

 

Αυτός είναι Hardcore gamer.

 

Εγώ είμαι βλαμμένος....βάλε μέσα και 650 + ώρες στο black ops 2...

[Vole Maulder]

 Αν (παραδειγμα) βαφεσαι και ντυνεσαι σαν batman για να παιξεις batman ή οτιδηποτε αλλο παιχνιδι που κανεις το οτιδηποτε για να δημιουργησεις ατμοσφαιρα ή να παρεις ενα συγκεκριμενο εξαρτημα (arcade stick συγκεκριμενο παραδειγμα) πριν παιξεις καποιο παιχνιδι εεεε εισαι hardcore.

 

Επος παράδειγμα

[vag.patrick]

2 ώρες καθημερινά. με περιστασιακά 4-ώρα ή 5-ωρα, είναι αντικειμενικά συστηματικό gaming.

 

Κανονικά ώς gamer θα έπρεπε να αυτοπροσδιορίζεσαι....

 

Ikaruga, τα παραδείγματα που περιέγραψες ώς hardcore, ακριβώς επειδή περιέχουν την υπερβολή, είναι hardcore.

απλα με θεωρω casual γιατι δεν καιγομαι να τερματισω και ενα παιχνιδι ας πουμε με collectives στο 25%....για αυτο

[klainmaingr]

Για να μη μαλώνετε πάντως, ο "Apolytosarxon" μόλις κέρδισε το παγκόσμιο πρωτάθλημα PES2014 οπότε there you go  

[Malthador]

H υπερβολή δεν μετράται ποσοτικά στη περίπτωσή μας, αλλά ποιοτικά και αφορά τη πτυχή εκείνη που ξεπερνά το σύνηθες ή το ορθό, το οποίο σύνηθες ή ορθό αλλάζει σε βάθος χρόνου.

 

Το σύνηθες όμως, ακριβώς επειδή είναι σύνηθες, είναι εύκολο να το προσδιορίσεις.

 

O HadesGR για παράδειγμα, τερμάτισε το Dark Souls 15 φορές, είναι στο NG+ x 16, παράλληλα παίζει ακόμα 3-4 παιχνίδια, λιώνει το Mario Kart 8, βρίσκει χρόνο για να ποστάρει στο games topic και κοιμάται στις 3 το βράδυ για να εξοικονομεί χρόνο για gaming.

 

Αυτός είναι Hardcore gamer.

 

Εγώ αναλώνω πάντα κάθε μέρα τουλάχιστον 2 ώρες για gaming, ενώ τρώγομαι αν το παιχνίδι παίζει κάτω από τα 50fps και προγραμματίζω άμεση αναβάθμιση, ενώ αγόρασα 50-άρα TV καθαρά για gaming, έχοντας πάντα 2 τηλεοράσεις στο σαλόνι. Κατα τα άλλα πιό πολύ ώρα τρώω στο 3DS, παρά στο expensive PC + 50'' TV.

 

Δεν με θεωρώ hardcore gamer, αλλά gaming hardware  performance enthusiast, που είναι μιά πτυχή του gaming στην οποία είμαι hardcore.

 

Αντιφάσκεις. Λες ότι η υπερβολή δεν μετριέται ποσοτικά και μετά μου δίνεις παράδειγμα με το πόσο χρόνο αφιερώνει ο HadesGR στα gaming sessions του το οποίο είναι ποσοτικό μέγεθος. Δεν υπάρχει σύνηθες και ορθό όταν μιλάμε για πράγματα τα οποία περιέχουν «γούστο». 

 

Επίσης, το να δώσουμε ταμπέλες έτσι ξερά δεν λέει κάτι για την εξέλιξη της κουβέντας, ίσα ίσα που τη δυσχαιρένει. Θέλω να πω, διαφωνώ με τους όρους casual, hardcore, enthusiast κλπ γιατί δεν έχουν κάτι ουσιαστικό να προσφέρουν.

 

Εγώ χωρίζω τους gamers σε δύο κατηγορίες: σε αυτούς που βλέπουν το gaming σαν κάτι για να περνάνε την ώρα (ας τους πούμε Α, για να μην αναφέρουμε όρους όπως casual και μπλεχτούμε) τους και σε αυτούς που το βλέπουμε πιο «σοβαρά» (ας μας πούμε Β, για να μην μπλέκουμε με όρους όπως core και μπλεχτούμε). Εκεί έγκειται η groundbreaking διαφορά κατά την άποψή μου. Και αυτό δεν έχει να κάνει ούτε με το τι παίζει ο καθένας, ούτε με το πόσες ώρες παίζει, ούτε με τις «υπερβολές» που κάνει. 

 

Δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσουν απόλυτα οι κατηγορίες. Υπάρχουν όμως χαρακτηριστικά που βοηθούν στον διαχωρισμό. Π.χ. ο τύπος που λιώνει στο pro με τους φίλους του πριν πάνε στο κλαμπάκι για γκόμενες, αλλά κοροϊδεύει τους άλλους που παίζουν παιχνίδια με υδραυλικούς ή με σπαθιά, εμπίπτει στην Α κατηγορία. Ομοίως, η μάνα μου που έχει φτάσει στην 480ή πίστα του candy crush (αλλά με κορόιδευε όταν είχα raid κάθε Τετάρτη στο WoW) εμπίπτει στην Α κατηγορία.

 

Άλλο χαρακτηριστικό που έχουν οι Α είναι ότι όταν παίζουν ένα παιχνίδι για πρώτη φορά, πολλές φορές κάνουν skip τις cutscenes, πράγμα αδιανόητο για τους Β, οι οποίοι θα κάτσουν να ασχοληθούν πιο σοβαρά με το παιχνίδι, θα θέλουν να δουν το σενάριο και την πλοκή, θα θέλουν να βιώσουν το immersion.

 

Όμως, το αγαπημένο μου χαρακτηριστικό που θεωρώ ότι είναι το σημαντικότερο και έχουμε όσοι βλέπουμε «σοβαρά» το gaming είναι ο χρόνος που χρειάζεται για να μάθουμε να παίζουμε ένα παιχνίδι που πιάνουμε στα χέρια μας για πρώτη φορά. Το learning curve των Β είναι υπερβολικά μικρότερο από αυτό των Α σε ένα παιχνίδι που δεν έχουμε ξαναπιάσει στα χέρια μας.

 

Υπόψιν, θεωρώ ότι δεν υπάρχουν «casual» ή «hardcore» παιχνίδια. Όλα είναι στο μυαλό του παίκτη και στο πως αντιμετωπίζει ο καθένας μας το εκάστοτε παιχνίδι. Για παράδειγμα το candy crush εύκολα μπορεί να θεωρηθεί «hardcore» παιχνίδι αν κάποιος παίζει σκεπτόμενος κάθε του κίνηση και υπολογίζοντας πιθανότητες αντί να παίζει στην τύχη.

[Braveheart1980]

Εγώ είμαι βλαμμένος....βάλε μέσα και 650 + ώρες στο black ops 2...

 

Απλά θα ήθελα να διορθώσω πως ΔΕΝ λιώνει στο ΜΚ8

Εκεί είναι ακόμα big time n00b...

 

Όσον αφορά το θέμα του τοπικ, πολύ σύντομα να πω : ΟΧΙ δεν υπάρχει πραγματικό Gaming στο Ελλάντα

.&-

[HadesGR]

Απλά θα ήθελα να διορθώσω πως ΔΕΝ λιώνει στο ΜΚ8

Εκεί είναι ακόμα big time n00b...

 

Όσον αφορά το θέμα του τοπικ, πολύ σύντομα να πω : ΟΧΙ δεν υπάρχει πραγματικό Gaming στο Ελλάντα

.&-

 

Mιλάς ρε κι εσύ? Παίξε με την baby Rosalina!

 

Μίλησε και ο ειδικός που παίζει Flappy Bird!

 

XAXAXAXAXA

[panther_512]

Αντιφάσκεις. Λες ότι η υπερβολή δεν μετριέται ποσοτικά και μετά μου δίνεις παράδειγμα με το πόσο χρόνο αφιερώνει ο HadesGR στα gaming sessions του το οποίο είναι ποσοτικό μέγεθος. Δεν υπάρχει σύνηθες και ορθό όταν μιλάμε για πράγματα τα οποία περιέχουν «γούστο». 

 

Επίσης, το να δώσουμε ταμπέλες έτσι ξερά δεν λέει κάτι για την εξέλιξη της κουβέντας, ίσα ίσα που τη δυσχαιρένει. Θέλω να πω, διαφωνώ με τους όρους casual, hardcore, enthusiast κλπ γιατί δεν έχουν κάτι ουσιαστικό να προσφέρουν.

 

Εγώ χωρίζω τους gamers σε δύο κατηγορίες: σε αυτούς που βλέπουν το gaming σαν κάτι για να περνάνε την ώρα (ας τους πούμε Α, για να μην αναφέρουμε όρους όπως casual και μπλεχτούμε) τους και σε αυτούς που το βλέπουμε πιο «σοβαρά»

 

Από όλο το παράδειγμα που έβαλα, κράτησες μόνο την αναφορά στις ώρες του Hades ώς αντίφαση στην ποιοτική εκτίμηση που ανέφερα? Δεν έχει κάν νόημα να στο εξηγήσω γιατί νομίζω διαφωνείς για να διαφωνίσεις.....

 

Τώρα για τους ορισμούς, καλώς ή κακώς οι "international" ορολογίες είναι casual, core, hardcore, pro gamer.

 

Με τους παραπάνω ορισμούς έχεις καλύψει όλες τις διαβαθμίσεις του gaming.

 

Είμαι σίγουρος ότι ο καθένας μας μπορεί να δημιουργήσει τους δικούς του ευφάνταστους ορισμούς με τις δικές του ονομασίες.

 

Για τη περιγραφή που έκανες, απλά ανέλυσες ώς ένα βαθμό κάποιες διαφορές μεταξύ casual και core gamer, αφήνοντας απ'έξω τους hardcore και αυτούς που παίζουν επαγγελματικά.

 

Δεν μπορείς τον pro gamer, τον hardcore και τον core gamer να τους βάζεις στο ίδιο καζάνι. Καί οι 3 πολύ σοβαρά αντιμετωπίζουν το gaming (κατηγορία Β σύμφωνα με σένα), αλλά είναι σε τελείως άλλα επίπεδα ο ένας από τον άλλο.

[Malthador]

Τώρα για τους ορισμούς, καλώς ή κακώς οι "international" ορολογίες είναι casual, core, hardcore, pro gamer.

 

Με τους παραπάνω ορισμούς έχεις καλύψει όλες τις διαβαθμίσεις του gaming.

 

Όχι. Απλά όχι. Σε όλα τα επίπεδα.

 

Κατ' αρχάς δεν υπάρχουν «international» ορολογίες (πολύ ορθώς το έβαλες σε εισαγωγικά). Οι όροι αυτοί δεν είναι σαφώς ορισμένοι και το μόνο που εξυπηρετούν είναι ανούσιες συζητήσεις σε διαδικτυακά fora (see what I did there? ). Δεν ξέρω από που αντλείς τις πηγές σου, αλλά θα με ενδιέφερε να μου υποδείξεις που είναι ξεκάθαρα ορισμένοι (όχι wikipedia links πλοκς). Δεν υπάρχει ευρύτερη αποδοχή των όρων που αναφέρεις, γιατί δεν έχει κάτσει κάποιος (τουλάχιστον απ' όσο ξέρω) να ασχοληθεί με την ψυχολογία των gamers. Το μόνο site που γνωρίζω το οποίο εντρυφεί κάθε τόσο στο θέμα είναι το Gamasutra, αλλά το κάνει αρκετά επιφανειακά, πέφτοντας μάλιστα πολλές φορές σε λούπες. Για παράδειγμα αυτό το άρθρο προσεγγίζει τον «hardcore» με κριτήρια που είναι κοινά και στον «core» και στον «pro», άλλα δεν είναι κοινά στον «casual». Οπότε μήπως οι τρεις πρώτοι ψιλοβράζουν στο ίδιο καζάνι; Σε κάθε περίπτωση πάντως με ενδιαφέρει να δω από ποιές πηγές αντλείς τις πληροφορίες σου.

 

Αλλά έστω. Ας δεχτούμε την κατηγοριοποίηση αυτή. Θέλω να μου πεις σε ποιά κατηγορία εμπίπτω εγώ προσωπικά, πού:

 

- Έχω «γράψει» 350 ωρές στο Fire Emblem: Awakening. Είμαι στο 2ο walkthrough σε Lunatic+, έχω διαβάσει ότι υπάρχει στο internet από guide/walthrough και έχω και καμιά 50αρια σελίδες σημειώσεις με skills, συνδυασμούς και ζευγαρώματα χαρακτήρων για το μέγιστο dmg output του κάθε παιδιού (το ξέρω, έχω καεί). Ο τρόπος που αντιμετωπίζω το FE:A με κάνει «pro»;

 

- Κάνω το 2ο walthrough μου στο Skyrim, ανεβάζοντας αργά αλλά σταθερά τα skills, εξερευνώντας τον κόσμο, διαβάζοντας διαλόγους κλπ. Έχω όλα τα DLC's του αγορασμένα και μπαίνω σε διάφορα fora και συζητάω για το παιχνίδι. Ο τρόπος που παίζω Skyrim με κάνει «hardcore»;

 

- Παίζω Mario Kart 8 με τη σύζυγο ή παίζω στο πολύ χαλαρό για να μαζέψω κανά coin και να ξεκλειδώσω κανά extraδάκι. Ο τρόπος που παίζω MK8 με κάνει «core»;

 

- Σε καμιά ώρα ανάγκης (στην τουαλέτα π.χ. ) παίρνω το κινητό μου και παίζω καμιά πίστα Candy Crush χωρίς να με ενδιαφέρει να την περάσω, έτσι για να σκοτώσω την ώρα μου. Αυτό με κάνει «casual», να φανταστώ;

 

Τελικά σε ποιά από όλες τις κατηγορίες ανήκω, σύμφωνα με την «international» κατηγοριοποίηση; Αν μου πεις ότι ανήκω σε όλες, θα σου απαντήσω ότι «σκατά κατηγοριοποίηση είναι», με το συμπάθειο κιόλας. Γιατί αν η πλειοψηφία των γκέιμερς ανήκουν σε πολλές κατηγορίες, τότε τι σόι σαφής κατηγοριοποίηση είναι;

 

Εν τέλει, θα επιμείνω. Κατά την άποψή μου (και όχι «διεθνώς») η σωστή κατηγοριοποίηση είναι στο αν κάποιος «βλέπει» στα σοβαρά το gaming ή όχι. Εγώ είμαι καλυμένος με αυτό. Και μάλιστα μόλις σκέφτηκα κι άλλη διαφορά στις κατηγορίες που έχω ορίσει: Τα άτομα της κατηγορίας Α ποτέ δεν θα γίνουν core, hardcore ή pro, ενώ αυτά τις κατηγορίας B μπορούν να μεταπηδούν συνεχώς ανάμεσα σε αυτές τις κατηγορίες.

[Vole Maulder]

Μιας και αναφέρθηκες σε ψυχολογία των gamers, παραθέτω 2-3 ενδιαφέρουσες τοποθεσίες για υλικό προς σκέψη και συζήτηση. Δεν πρόκειται να λύσουν το συγκεκριμένο debate των ταμπελών άμεσα, αλλά αφού μιλάμε για gaming παιδεία, χρήσιμες είναι.

 

http://www.psychologyofgames.com/

 

https://www.youtube.com/channel/UCr_2H8pPitVJ85bmpLwFUyQ

 

https://www.youtube.com/channel/UCo_IB5145EVNcf8hw1Kku7w

 

 

Τα δύο πρώτα κυρίως ασχολούνται πολύ σοβαρά με το μέσο. Το τρίτο είναι πιο ελαφρύ, αλλά σίγουρα ενδιαφέρον σε άλλα επίπεδα.

[Malthador]

Με αφορμή το άρθρο αυτό του πρώτου λινκ και επειδή ο τίτλος του νήματος είναι το «πραγματικό gaming στην Ελλάδα» είναι σημαντικό να τονιστεί ότι για το αν υπάρχει ή όχι πραγματικό γκέιμινγκ στη χώρα μας, έχει σημασία το πως αντιμετωπίζουν το gaming οι non-gamers. Και δεν εννοώ μόνο το πλαίσιο «με τι παιδικές βλακείες ασχολείσαι», αλλά το βαθύτερο concept της βίας, του σεξ, της παραψυχολογίας ή το οτιδήποτε ξένο με την ελληνική κουλτούρα αγγίζει το γκέιμινγκ (θέσει τα πάντα δηλαδή, εκτός του ποδοσφαίρου).

 

Ένα ενδιαφέρον «πείραμα» που μου αρέσει να κάνω όταν πιάνω κουβέντα με non-gamers σχετικά με την ενασχόληση μου με τα παιχνίδια είναι να τους εξηγώ με απλά λόγια το τι κάνω όταν παίζω ένα παιχνίδι, προκειμένου να κόψω αντιδράσεις. Για παράδειγμα όταν με ρωτούσαν παλιά «τι σημαίνει έχεις raid;» τους εξηγούσα αναλυτικά ότι «μαζευόμαστε 20 άτομα και πάμε να σκοτώσουμε ένα δράκο που είναι κακιά θεότητα και έχει κάνει αυτό κι εκείνο».

 

Είναι πολύ ενδιαφέρον το πως αντιδρούν σε λέξεις όπως «δράκος», «δαίμονας», «μαγεία» κλπ οι non-gamers. Εν έτει 2014 και ο άσχετος κόσμος ακόμα νιώθει άβολα για πράγματα που εμείς (οι gamers) συζητάμε στην καθημερινότητά μας. Πιστεύω ότι είναι κι αυτό ένας βασικός παράγοντας (η φοβία/αμηχανία προς το ξένο στην κουλτούρα μας) στον οποίο οφείλεται η μη-ύπαρξη «πραγματικού» gaming στην Ελλάδα.

[Timonkaipumpa]

Υπήρχε κάποτε σοβαρό gaming στην Ελλάδα. Υπήρχε κατά την εποχή του PIXEL, του USER κτλ. 

 

Για να συνεισφέρω (όσο μπορώ) στο τι είναι ο gamer, έχω να πω τα εξής. 

 

 

Πλέον υπάρχουν τα on line παιχνίδια (π.χ WoW) τα οποία επιβάλλουν την συνεχή ενασχόληση με ένα παιχνίδι. Π.χ. raids, grinding, ενασχόληση με το alliance/guild/what_ever. 

 

Επίσης, πλέον υπάρχουν gamers που παίζουν ένα παιχνίδι ή ένα είδος παιχνιδιού. Π.χ. sports, FPS, driving κτλ. 

 

 

Στους πρώτους, αυτούς με τα online, κάποιος μπορεί να ξέρει τα πάντα για το παιχνίδι που παίζει. Στρατηγικές, στατιστικά, μπορεί επίσης να λιώνει όλη την ημέρα σε video για το πως θα παίξει καλύτερα κτλ. Αυτό όμως τον κάνει gamer ή απλά έναν geek για το παιχνίδι που παίζει; 

 

Το ίδιο για αυτούς που παίζουν FIFA, Pro, CS ή ό,τι άλλο. Τους κάνει gamers ή απλά geeks για το παιχνίδι που παίζουν; 

 

 

Κατά την εποχή που υπήρχε σοβαρό gaming στην Ελλάδα, ο κόσμος έπαιζε από platforms (2D) μέχρι adventures, strategy, sports, driving, shoot-em-up, arcade και puzzles. Πόσο σοβαρός είναι ένας gamer εάν δεν έχει παίξει να απολαύσει και να εξερευνήσει το MYST;  To Schizm; Το Civilization; Το Machinarium; Monkey Island; SIMS; Spore; Minecraft; Skyrim; WoW, L2; Sensible Soccer;

 

Έτσι, ένας gamer θα παίξει όλων των ειδών τα παιχνίδια γιατί του αρέσει να παίζει παιχνίδια στον Η/Υ. Του αρέσει να παίζει και να εξερευνά την AI του παιχνιδιού και τα mechanics του παιχνιδιού. Φυσικά θα έχει κάτι που προτιμάει (π.χ. sports, adventures ή ό,τι άλλο) αλλά δεν θα κολλάει σε ένα παιχνίδι γιατί εάν κολλήσει απλά χάνει χρόνο για να παίξει άλλα παιχνίδια. 

 

Ακόμα, μπορεί να μην είναι no lifer και να μην παίζει 10 ώρες την ημέρα. Μπορεί να παίζει 2 - 3 ώρες κάθε εβδομάδα. Αλλά όταν παίζει, παίζει τα πάντα και τα εξερευνά για να δει το παιχνίδι. 

 

Σοβαρό gaming δεν σημαίνει λιώνω για να γίνω καλύτερος από όλους. Σημαίνει παίζω γιατί προσεγγίζω με σοβαρότητα το παιχνίδι. Όπου με σοβαρότητα εννοώ να του αρέσει να εξερευνά σοβαρά στοιχεία του παιχνιδιού και όχι να κάνει σκοπό το να γίνει ο καλύτερος, γιατί αυτό θα ήταν απλά χαζό και όχι ταιριαστό για έναν σοβαρό άνθρωπο (πόσο σοβαρός είναι κάποιος που παρατάει δουλειά, οικογένεια, σχέσεις απλά και μόνο για να γίνει καλός σε ένα παιχνίδι που σήμερα είναι και αύριο δεν είναι; ). Και σοβαρά στοιχεία ενός παιχνιδιού είναι το σενάριο, τα interactions, τα mechanics και το AI. 

[NickTG]

Όχι. Απλά όχι. Σε όλα τα επίπεδα.

 

Κατ' αρχάς δεν υπάρχουν «international» ορολογίες (πολύ ορθώς το έβαλες σε εισαγωγικά). Οι όροι αυτοί δεν είναι σαφώς ορισμένοι και το μόνο που εξυπηρετούν είναι ανούσιες συζητήσεις σε διαδικτυακά fora (see what I did there? ). Δεν ξέρω από που αντλείς τις πηγές σου, αλλά θα με ενδιέφερε να μου υποδείξεις που είναι ξεκάθαρα ορισμένοι (όχι wikipedia links πλοκς). Δεν υπάρχει ευρύτερη αποδοχή των όρων που αναφέρεις, γιατί δεν έχει κάτσει κάποιος (τουλάχιστον απ' όσο ξέρω) να ασχοληθεί με την ψυχολογία των gamers. Το μόνο site που γνωρίζω το οποίο εντρυφεί κάθε τόσο στο θέμα είναι το Gamasutra, αλλά το κάνει αρκετά επιφανειακά, πέφτοντας μάλιστα πολλές φορές σε λούπες. Για παράδειγμα αυτό το άρθρο προσεγγίζει τον «hardcore» με κριτήρια που είναι κοινά και στον «core» και στον «pro», άλλα δεν είναι κοινά στον «casual». Οπότε μήπως οι τρεις πρώτοι ψιλοβράζουν στο ίδιο καζάνι; Σε κάθε περίπτωση πάντως με ενδιαφέρει να δω από ποιές πηγές αντλείς τις πληροφορίες σου.

 

Αλλά έστω. Ας δεχτούμε την κατηγοριοποίηση αυτή. Θέλω να μου πεις σε ποιά κατηγορία εμπίπτω εγώ προσωπικά, πού:

 

- Έχω «γράψει» 350 ωρές στο Fire Emblem: Awakening. Είμαι στο 2ο walkthrough σε Lunatic+, έχω διαβάσει ότι υπάρχει στο internet από guide/walthrough και έχω και καμιά 50αρια σελίδες σημειώσεις με skills, συνδυασμούς και ζευγαρώματα χαρακτήρων για το μέγιστο dmg output του κάθε παιδιού (το ξέρω, έχω καεί). Ο τρόπος που αντιμετωπίζω το FE:A με κάνει «pro»;

 

- Κάνω το 2ο walthrough μου στο Skyrim, ανεβάζοντας αργά αλλά σταθερά τα skills, εξερευνώντας τον κόσμο, διαβάζοντας διαλόγους κλπ. Έχω όλα τα DLC's του αγορασμένα και μπαίνω σε διάφορα fora και συζητάω για το παιχνίδι. Ο τρόπος που παίζω Skyrim με κάνει «hardcore»;

 

- Παίζω Mario Kart 8 με τη σύζυγο ή παίζω στο πολύ χαλαρό για να μαζέψω κανά coin και να ξεκλειδώσω κανά extraδάκι. Ο τρόπος που παίζω MK8 με κάνει «core»;

 

- Σε καμιά ώρα ανάγκης (στην τουαλέτα π.χ. ) παίρνω το κινητό μου και παίζω καμιά πίστα Candy Crush χωρίς να με ενδιαφέρει να την περάσω, έτσι για να σκοτώσω την ώρα μου. Αυτό με κάνει «casual», να φανταστώ;

 

Τελικά σε ποιά από όλες τις κατηγορίες ανήκω, σύμφωνα με την «international» κατηγοριοποίηση; Αν μου πεις ότι ανήκω σε όλες, θα σου απαντήσω ότι «σκατά κατηγοριοποίηση είναι», με το συμπάθειο κιόλας. Γιατί αν η πλειοψηφία των γκέιμερς ανήκουν σε πολλές κατηγορίες, τότε τι σόι σαφής κατηγοριοποίηση είναι;

 

Εν τέλει, θα επιμείνω. Κατά την άποψή μου (και όχι «διεθνώς») η σωστή κατηγοριοποίηση είναι στο αν κάποιος «βλέπει» στα σοβαρά το gaming ή όχι. Εγώ είμαι καλυμένος με αυτό. Και μάλιστα μόλις σκέφτηκα κι άλλη διαφορά στις κατηγορίες που έχω ορίσει: Τα άτομα της κατηγορίας Α ποτέ δεν θα γίνουν core, hardcore ή pro, ενώ αυτά τις κατηγορίας B μπορούν να μεταπηδούν συνεχώς ανάμεσα σε αυτές τις κατηγορίες.

 

 

 

Προφανώς όταν κατατάσεις κάποιον σε μια κατηγορία το κάνεις με βάση τη συνολική του ενασχόληση και όχι με το αν εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή παίζει πασιέντζα στο κινητό.

Πέρα από αυτό όμως από τη στιγμή που όντως δεν υπάρχει μια σαφώς καθορισμένη έννοια για τον κάθε ορισμό, λογικό και σχεδόν ανέφικτο να υπάρξει κατά τη γνώμη μου, προφανώς και θα υπάρχουν προβλήματα στη χρήση τους αφού τελικά ο καθένας τους ερμηνεύει όπως αυτός κρίνει.

[Atzamestatos]

Εγω παντως πιστευω οτι εξαρταται και απτο τι παιχνιδι παιζεις καθε φορα. Αλλιως θα ασχοληθει καποιος με το diablo / lol poe, αλλιως με το bioshock / deus ex / skyrim

[Timonkaipumpa]

Εγω παντως πιστευω οτι εξαρταται και απτο τι παιχνιδι παιζεις καθε φορα. Αλλιως θα ασχοληθει καποιος με το diablo / lol poe, αλλιως με το bioshock / deus ex / skyrim

 

 

Όπως και να ασχοληθείς, εάν είσαι gamer θα μπορείς να καταλάβεις τι mechanics έχει το κάθε είδος και τι style χρειάζεται για να το απολαύσεις στο μέγιστο. 

 

Δεν θα ψάξεις να βρεις γρίφους στο lol ούτε και σενάριο. Θα ψάξεις για stats dependencies στο battle και πως μπορείς να συνδυάσεις καλύτερα τα stats που παίζουν για μέγιστο αποτέλεσμα εναντίον σε άλλα line-ups (π.χ.). 

 

Σε αντίθεση, εάν παίζεις skyrim δεν θα ψάξεις να κάνεις power build τον χαρακτήρα σου αλλά θα μπεις μέσα στο σενάριο και την ιστορία προσπαθώντας να παίξεις το role του χαρακτήρα σου και να εξερευνήσεις την ιστορία/υπόθεση/σενάριο. Όπως έκανες/έκανα/κάναμε και στο Zelda (π.χ.). 

 

Αλλά και πάλι, αυτά είναι τα μισά που μπορεί κανείς να βρει σε video games. Χάνεις το puzzle/riddle solving, το adventuring στοιχείο, το vs platform, το classic arcade platform κ.α. 

 

Άρα, εάν είσαι gamer μοιραία στρέφεσαι και σε άλλα είδη για να απολαύσεις όλα όσα μπορούν να δώσουν τα video games.