Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Σήμερα εκεί που σερφάριζα στο ιντερνετσ βρήκα ενα θέμα σε ενα forum και αναπολούσαν το ξύλο που έτρωγαν μικροί. Περιέγραφαν γιατί , πότε και αν ηταν άδικο ή δίκαιο.

Σκέφτηκα πως θα ήταν ωραίο να γράφαμε κ εμείς αναμνήσεις απο την παιδική μας ηλικία οπότε feel free να γράψτε τις αναμνήσεις σας.

ξεκινάω

όταν ήμουν μικρός ποτέ δεν έτρωγα ξύλο εκτός απο μια φορά στο δημοτικό(6η?) που είχα σπάσει το τζάμι τσι μπαλκονόπορτας με μια καρέκλα (γύρισα απ το σχολείο και νόμιζα οτι βγήκε έξω το γατί, παω να ανοίξω να βγω και είχε φρακάρει η πόρτα, ε πανικοβλήθηκα και τ διαπέρασα με ότι βρηκα μπροστά μου κ η μάνα με έριξε μια στον κώλο με τη ζωστήρα επειδή φρίκαρε.

έβαλα τα γέλια και της λέω τι κάνεις ρε ?ε ? με κοίταγε με απορία και άρχισε να φωνάζει "θα φύγω απο δω μέσα!!" Απο τότε τίποτα.

για πείτε , σας βαράγανε οταν ήσασταν μικροί ?

  • Like 4
Δημοσ.

...η μάνα με έριξε μια στον κώλο με τη ζωστήρα επειδή φρίκαρε.

έβαλα τα γέλια και της λέω τι κάνεις ρε ?ε ? με κοίταγε με απορία και άρχισε να φωνάζει "θα φύγω απο δω μέσα!!" Απο τότε τίποτα.

1)ζωστήρα? (μήπως ήταν ο πατέρας σου?)

2)έβαλα τα γέλια

3)τι κανεις εκεί ρε,ε?

 

Οκ η αρκούδα της ημέρας δικαιωματικά!

  • Like 2
Δημοσ.

Γενικώς όχι αλλά θυνάμαι χαρακτηριστικά ένα περιστατικό. Ήμουν μικρός, δεν θυμάμαι πόσο ακριβώς (μάλλον 4-5) και βγήκαμε οικογενιακά για φαί έξω απο την πόλη μια Κυριακή, και πήραμε και την γιαγιά μου.

Κάποια στιγμή σταματάμε μπροστά από ένα σπίτι με το αμάξι, που ήθελαν να μιλήσουν οι μεγάλοι με κάποιον θείο. Κάτι μου μυρίζει και λέω δυνατά "Μπαμπά, η γιαγιά έκλασε!". Με κοιτάνε όλοι για λίγο και μετά συνεχίζουν τα δικά τους και σε λίγη ώρα συνεχίζουμε το δρόμο μας.

Μετά από κανά 5λεπτο κάνει το αμάξι στην άκρη και πέφτουν οι χοντρές.

  • Like 18
Δημοσ.

Γενικα ναι συχνα. Αλλα πλεον ειναι παρωχημένο στη νεα γενιά  :P . Το χειροτερο ηταν μπουνιδια στο κεφαλι κ αυτια κ χτυπημα στο τειχο

  • Like 4
Δημοσ. (επεξεργασμένο)

ενταξει μην το παρουσιαζουμε σαν κατορθωμα...
οι γονεις αυτοι δεν επρεπε να γινουν γονεις...

<<Το φαινόμενο της παιδικής κακοποίησης πρόκειται για ένα ζήτημα, οι συνέπειες του οποίου έχουν διάρκεια και επηρεάζουν και τη μετέπειτα ζωή του παιδιού, μετατρέποντάς το σε έναν ενήλικα που αντιμετωπίζει δυσκολίες σε διάφορες σημαντικές πτυχές της ζωής του. Δημιουργεί άτομα με έντονα προβλήματα στις προσωπικές τους σχέσεις, τα οποία δυσκολεύονται να αγαπήσουν και να εμπιστευτούν, έχουν τάση προς καταχρήσεις, εμφανίζουν αγχώδεις διαταραχές, προβλήματα προσαρμοστικότητας και κατάθλιψη. Επίσης, οι άνθρωποι που υπέστησαν κακοποίηση όταν ήταν παιδιά ενδέχεται να προβούν οι ίδιοι σε κακοποίηση παιδιών όταν ενηλικιωθούν.

....

 

Σε πρώτο επίπεδο, τα παιδιά πρέπει να διδαχθούν ότι κανείς, ακόμη και κάποιος που αγαπούν, δε θα πρέπει να τους ζητήσει να κρατήσουν μυστικό για φιλιά, αγγίγματα, αγκαλιές. Δεν είναι ποτέ φταίξιμο του παιδιού αν κάποιος τα κακοποιήσει. Αν κάποιος τα αγγίξει με τρόπο που τα φοβίζει ή τα μπερδεύει πρέπει να το πουν. Τα συναισθήματα φόβου και σύγχυσης μπορεί να έρθουν για κάποιο άτομο και πριν ακόμη τα αγγίξουν.

Όταν υπάρχει υποψία κακοποίησης
  • Ενημερώνονται οι αρμόδιες αρχές (εισαγγελέας, αστυνομία) και να εισάγεται το παιδί στο νοσοκομείο προκειμένου, κατ' αρχήν, να προστατευθεί η ζωή του και να αντιμετωπιστούν τα ιατρικά προβλήματα.
    • Αστυνομία
    • Κέντρο Άμεσης Κοινωνικής Βοήθειας (197)

ή σε άλλους οργανισμούς, όπως:

    • Χαμόγελο του Παιδιού (1056),
    • Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθηνών (210 3613340), Ιατροδικαστική Υπηρεσία Πειραιά (210 4177876),
    • Υπηρεσία Επιμελητών Ανηλίκων Υπουργείου Δικαιοσύνης (210 8701319),
    • Συνήγορος του Πολίτη (210 7289600),
    • Συνήγορος του Πολίτη-Κύκλος για τα δικαιώματα του Παιδιού (8001132000),
    • ΕΠΙΨΥ (801-801-1177),
    • Τμήμα Ηλεκτρονικού Εγκλήματος (1890 ή [email protected]).
  • Παρέχεται βοήθεια στο παιδί και στην οικογένεια από διεπιστημονική ομάδα ειδικών (παιδίατρος, κοινωνικός λειτουργός, ψυχολόγος και παιδοψυχίατρος) με:
    • Μεταφορά του παιδιού σε ασφαλές πλαίσιο διαμονής (μακριά από τους γονείς, για κάποιο τουλάχιστον διάστημα, αν κριθεί αναγκαίο).
    • Ψυχοδιαγνωστική εκτίμηση παιδιού και γονέων για την πιθανότητα ύπαρξης ψυχολογικών ή άλλων αναπτυξιακών (για το παιδί) δυσκολιών που χρειάζονται φροντίδα.
    • Συμβουλευτική στήριξη - ψυχοθεραπεία γονέων.
    • Ψυχοθεραπευτική βοήθεια παιδιού.>>
Επεξ/σία από kage
  • Like 1
Δημοσ.

Μπααα.... Άντε αν είχα φάει καμιά ελαφριά στον πισινό εάν είχα κάνει καμιά μεγάλη βλακεία. Αλλά πιστέψτε με, χίλιες φορές χαστούκια από την μουρμούρα της μητέρας!

  • Like 1
Δημοσ.

ενταξει μην το παρουσιαζουμε σαν κατορθωμα...

οι γονεις αυτοι δεν επρεπε να γινουν γονεις...

Το αν φας ξυλο η οχι εξαρταται απο το παιδι δυστηχως που και που πρεπει να πεφτει καμια φαπιτσα ξερω παιδια που δεν φαγανε ποτε ξυλο και γιναν τρελα κωλοπαιδα και κακομαθημενα!

  • Like 3
Δημοσ.
Μετά από κανά 5λεπτο κάνει το αμάξι στην άκρη και πέφτουν οι χοντρές.

 

Κλανιές η μπάτσες;

  • Like 9

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
  • Δημιουργία νέου...