Διδακτικές Ιστορίες

[pesis]

ευχαριστω πολυ gatokoritso 

[yokotsoko]

Ας μοιραστώ κι εγώ λίγη απο την cheesiness σοφία μου,νεοεισερχόμενη στο insomnia

 

Ένας πολεμοχαρής σαμουράι κάποτε προκάλεσε ένα δάσκαλο του Ζεν να του εξηγήσει την έννοια του παραδείσου και της κόλασης .Όμως ο μοναχός απάντησε με περιφρόνηση: ‹‹ Δεν είσαι παρά ένας τιποτένιος ,δε θα χάσω τον καιρό μου με τους ομοίους σου!››. Με θιγμένο εγωισμό ο σαμουράι τράβηξε οργισμένος το σπαθί του, ουρλιάζοντας ‹‹Θα μπορούσα να σε σκοτώσω για την αναίδειά  σου!›› ‹‹Αυτό›› είπε ήρεμα ο μοναχός ‹‹είναι η κόλαση››. Ξαφνιασμένος αναγνωρίζοντας πόσο αλήθεια ήταν αυτό που του έλεγε ο δάσκαλος σχετικά με την οργή που τον είχε κυριέψει , έκρυψε το σπαθί και υποκλίθηκε , ευχαριστώντας το μοναχό για τη βαθιά του γνώση. ‹‹Και αυτό›› είπε ο μοναχός, ‹‹είναι ο παράδεισος››.

 

[gatokoritso]

ευχαριστω πολυ gatokoritso 

τιποτα καλε την αληθεια ειπα.αντε επειδη με ευχαριστεις θα ριξω και εγω μια ιστορια:

ηταν που λετε ενα τυπας που ειχε κανει πολλες μαλακιες.απο ολα αυτα κατεληξε να τον μπουζουριασει η αστυνομια.μετα απο καιρο ηρθε και το δικαστηριο.εκει εφαγε ισοβια.τη στιγμη που πανε να τον παρουν λεει:"μισο λεπτο να πω κατι στη μανα μου"

εκεινη με δακρια στα ματια πλησιαζει και εκεινος της δαγκωνει και ξεριζωνει το αυτι!

και λεει:"αυτο γιατι ποτε δεν με προσεξες.ποτε δεν ασχοληθηκες"(και κατι αλλα ειπε αλλα δεν τα θυμαμαι)

[nicoc89]

τιποτα καλε την αληθεια ειπα.αντε επειδη με ευχαριστεις θα ριξω και εγω μια ιστορια:

ηταν που λετε ενα τυπας που ειχε κανει πολλες μαλακιες.απο ολα αυτα κατεληξε να τον μπουζουριασει η αστυνομια.μετα απο καιρο ηρθε και το δικαστηριο.εκει εφαγε ισοβια.τη στιγμη που πανε να τον παρουν λεει:"μισο λεπτο να πω κατι στη μανα μου"

εκεινη με δακρια στα ματια πλησιαζει και εκεινος της δαγκωνει και ξεριζωνει το αυτι!

και λεει:"αυτο γιατι ποτε δεν με προσεξες.ποτε δεν ασχοληθηκες"(και κατι αλλα ειπε αλλα δεν τα θυμαμαι)

είσαι αδερφούλαμ τελικά 100% 

[Sellers]

Αυτο με το κουμπί είναι αλήθεια. Το έχω δει σε μια ταινία.

[Lucifer]

Το πείραμα με τις μαϊμούδες να διαβάσετε. Αληθινό και διδακτικότατο.

Και το πείραμα με τα ηλεκτροσόκ επίσης.

[bluesattack]

 

                                      ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΟΥΜΠΙ

 

                                                     

Βλέπουμε ένα νιόπαντρο ζευγάρι πολύ ερωτευμένο που όμως του λείπει η οικονομική άνεση για να ολοκληρώσει την ευτυχία του. Μια μέρα χτυπά η πόρτα και ένας αλλόκοτος άντρας τους προσφέρει ένα κουτί που έχει επάνω ένα κόκκινο κουμπί. 

-Αν πατήσετε αυτό το κουμπί, λέει ο άντρας, θα γίνετε πολύ πλούσιοι και κάποιος που δε γνωρίζετε θα χάσει τη ζωή του. 

Ο άντρας φεύγει κι αφήνει πίσω του το ζευγάρι προβληματισμένο.

Μια ολόκληρη εβδομάδα παλεύουν με τη φτώχεια τους και την απόφαση να πατήσουν το κουμπί όταν η γυναίκα προτείνει να το πατήσουν!

-Έτσι κι αλλιώς αυτός που θα πεθάνει, δεν είναι κάποιος που ξέρουμε. Τι μας νοιάζει λοιπόν; 

Ο άνδρας συμφωνεί και πατούν μαζί το κουμπί.

 

Την άλλη μέρα στο κατώφλι του σπιτιού τους εμφανίζεται ξανά ο αλλόκοτος άνδρας που ήρθε να πάρει πίσω το κουτί και να τους γεμίσει με πλούτη.

 

-Δεν θα χρειαστεί ποτέ ξανά να ανησυχήσετε για χρήματα. Δώστε μου τώρα το κουτί. Πρέπει να το παραδώσω σε κάποιον...που δε γνωρίζετε...

         

             

 

Aυτο εχει γυριστει και σε ταινια

 

                                      

Αν δεν έχουμε ένα λεπτό για να σταματήσουμε και

 

ν'ακούσουμε έναν από τους καλύτερους μουσικούς του

 

κόσμου να παίζει ένα από τα ωραιότερα κομμάτια που

 

γράφτηκαν ποτέ, με ένα από τα ομορφότερα μουσικά

 

όργανα... πόσα άλλα πράγματα χάνουμε άραγε;...

 

 

Αγουροξυπνημενοι, τρεχοντας για την δουλεια ? 

[pesis]

ναι ειναι απο ταινια.

                           ΠΟΥΠΟΥΛΑ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ

 

 

                                      

Μια γυναίκα κουτσομπόλευε με τις φίλες της έναν άνδρα γείτονα τους, που μετά βίας γνώριζαν. Την ίδια νύχτα η γυναίκα, είδε ένα όνειρο: Ένα θεόρατο χέρι εμφανίστηκε επάνω από το κεφάλι της, δείχνοντάς την επικριτικά. 
Αμέσως καταλήφθηκε από ένα αδυσώπητο αίσθημα ενοχής. 

Την επόμενη μέρα πήγε να εξομολογηθεί. Βρήκε έναν ηλικιωμένο πνευματικό της ενορίας της και του εξιστόρησε τα καθέκαστα: «Είναι αμαρτία το κουτσομπολιό;» τον ρώτησε. «Ήταν το επικριτικό χέρι του Θεού, αυτό που με σημάδευε; Πρέπει να ζητήσω συχώρεση πάτερ; Έκανα κάτι κακό;»
«Ναι,» απάντησε ο ιερωμένος. «Ναι, ανόητη και άξεστη γυναίκα! Διέδωσες ψεύδη για το γείτονά σου. Έπαιξες άσκοπα με την υπόληψή του και θα ʽπρεπε βαθιά να μετανοείς».

Η γυναίκα δήλωσε μετανιωμένη και ζήτησε συχώρεση.

«Όχι τόσο γρήγορα,» απάντησε ο παπάς. «Θέλω να γυρίσεις σπίτι σου, να πάρεις ένα μαξιλάρι και να ανέβεις στη στέγη του σπιτιού σου∙ εκεί, θέλω να ξεκοιλιάσεις το μαξιλάρι με ένα μαχαίρι κι έπειτα να γυρίσεις πάλι εδώ».
Η γυναίκα γύρισε σπίτι της, πήρε ένα μαξιλάρι από το κρεβάτι της κι ένα μαχαίρι από την κουζίνα, ανέβηκε στη στέγη του σπιτιού της και το μαχαίρωσε. 
Έπειτα γύρισε στον ιερωμένο.

-Έσχισες το μαξιλάρι όπως σου ζήτησα; τη ρώτησε εκείνος. 
-Ναι, πάτερ.
-Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα;
-Πούπουλα, απάντησε εκείνη, πούπουλα παντού! Η γειτονιά μας, γέμισε με πούπουλα!
-Τώρα θέλω να γυρίσεις πίσω και να τα μαζέψεις όλα, ένα-ένα.
-Μα αυτό δε μπορεί να γίνει. Δε ξέρω που κατέληξαν. Ο άνεμος τα παρέσυρε μακριά και τα σκόρπισε παντού.

-Έτσι ακριβώς, είπε ο ιερωμένος, συμβαίνει και με το κουτσομπολιό.

[eaglej]

Aυτο εχει γυριστει και σε ταινια

 

Ποιά ταινία είναι?

[tsifotis]

                                    

Μια γυναίκα κουτσομπόλευε με τις φίλες της έναν άνδρα γείτονα τους, που μετά βίας γνώριζαν. Την ίδια νύχτα η γυναίκα, είδε ένα όνειρο: Ένα θεόρατο χέρι εμφανίστηκε επάνω από το κεφάλι της, δείχνοντάς την επικριτικά. 

Αμέσως καταλήφθηκε από ένα αδυσώπητο αίσθημα ενοχής. 

 

Την επόμενη μέρα πήγε να εξομολογηθεί. Βρήκε έναν ηλικιωμένο πνευματικό της ενορίας της και του εξιστόρησε τα καθέκαστα: «Είναι αμαρτία το κουτσομπολιό;» τον ρώτησε. «Ήταν το επικριτικό χέρι του Θεού, αυτό που με σημάδευε; Πρέπει να ζητήσω συχώρεση πάτερ; Έκανα κάτι κακό;»

«Ναι,» απάντησε ο ιερωμένος. «Ναι, ανόητη και άξεστη γυναίκα! Διέδωσες ψεύδη για το γείτονά σου. Έπαιξες άσκοπα με την υπόληψή του και θα ʽπρεπε βαθιά να μετανοείς».

 

Η γυναίκα δήλωσε μετανιωμένη και ζήτησε συχώρεση.

 

«Όχι τόσο γρήγορα,» απάντησε ο παπάς. «Θέλω να γυρίσεις σπίτι σου, να πάρεις ένα μαξιλάρι και να ανέβεις στη στέγη του σπιτιού σου∙ εκεί, θέλω να ξεκοιλιάσεις το μαξιλάρι με ένα μαχαίρι κι έπειτα να γυρίσεις πάλι εδώ».

Η γυναίκα γύρισε σπίτι της, πήρε ένα μαξιλάρι από το κρεβάτι της κι ένα μαχαίρι από την κουζίνα, ανέβηκε στη στέγη του σπιτιού της και το μαχαίρωσε. 

Έπειτα γύρισε στον ιερωμένο.

 

-Έσχισες το μαξιλάρι όπως σου ζήτησα; τη ρώτησε εκείνος. 

-Ναι, πάτερ.

-Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα;

-Πούπουλα, απάντησε εκείνη, πούπουλα παντού! Η γειτονιά μας, γέμισε με πούπουλα!

-Τώρα θέλω να γυρίσεις πίσω και να τα μαζέψεις όλα, ένα-ένα.

-Μα αυτό δε μπορεί να γίνει. Δε ξέρω που κατέληξαν. Ο άνεμος τα παρέσυρε μακριά και τα σκόρπισε παντού.

 

-Έτσι ακριβώς, είπε ο ιερωμένος, συμβαίνει και με το κουτσομπολιό.

 

Το ιδιο βραδυ ο ιερωμενος εφαγε κρεας με πουρέ. Πολύ πουρέ. Εσκασε και πηγε στον παραδεισο.

Εκει τον βρηκε ο Αγιος Πετρος αλλα σιγουρος οπως ηταν προσπέρασε να ανοιξει απο μονος το μανταλο της χρυσης πυλης ν αραξει στα γρασιδια με τους υπολοιπους 5-6 συνολικα του παραδείσου.

-"ΕΕΕΕΕΕΕ χωριό, που πά' ρε;" αποκριθηκε ο Αης.

-"Δηλαδηηη, πωωωως, αυτο, ναι, τι πραμα;"

-"Εσυ εισαι ο ιερωμενος που βριζει οποιον φουκαρα παει για συγχωρεση;"

-"Εεεε να δηλαδη, ξερετε, εγω... " (γκλουμπ) στραβοκαταπιε ξερά.

-"Κοιτα, εδω ειναι παραδεισος, δεν ειναι παιξε γελασε. Εαν θες να εξιλεωθεις..."

-ΠΕΤΡΟΟΟΟΟΟ... Ελα εδω!!!! ακουστηκε ο Θεος απ το γραφειο του.

-Ναι αφεντικο. Αμεσως. Με σενα μπαρμπα δεν τελειωσαμε εννοειται. Να δω τι θελει ο μεγαλος κι ερχομαι.

Εκει ο Θεος τον πιανει και του λεει: "Αμαν ρε Πετραν, τι θα γινει με σενα; Δεν αφηνεις να πατησει ψυχή εδω πανω. Ρε γελας; Μιλαω σοβαρα. Δηλαδη τι θα γινει; Εχουμε καιρο να κανουμε σεφτέ. Τραμπουκιζεις ολους τους πελατες."

-"Μα να ξερετε... δαγκωθηκε ο Αγιος Πετρος που δεν ηξερε τι να πει. Ημουν στο κοντρολ ρουμ και ξεκινησα να τσεκαρω την ψυχη του αναποδα, αν δειτε πως μιλουσε λιγες ωρες πριν πεθανει στο ποιμνιο...".

-"Τερμα, τελειωσε. Δεν θα πιασουμε αραχνες. Οποιος και να ναι, φερτον μεσα"

Αφου εγνεψε καταφατικα πηγε κοντα στην πυλη του παραδεισου να βρει τον διαβολοπαπα.

 

-"Ακου! Κανονικα δεν θα σε βαλω εκτος αν μου πεις οτι μετανοιωσες πραγματικα."

-"Αλαφιασμενο σε βλεπω, κυρ Πετρο! Εεεεελα και βιαζομαι" και σπρωχνει να μπει

-"Εεε, τι; εεε προ-προχωρα και θα τα πουμε μετα" ειπε απορημενος και τον αφησε.

Ξυνοντας το κεφαλι του, ειδε το λαμπακι της ενδοεπικοινωνιας στο θυροτηλεφωνο αναμμενο. "Φτου! Ρεζιλι" γιναμε σκεφτηκε και πηγε να επιπληξει ενα πιτσιρικο-αγγελακι που γυρνουσε με βρωμικα φτερα.

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:  μην τρωτε βαρια το βραδυ!

[N3k21]

 

 

Πολύ ωραίο thread!   

Ας γράψω και εγώ μια δική μου   

 

 

" Η καρδιά της μάνας "

 

κάποτε στο Μεξικό ζούσε μια άσπρη Αφρικανα χωρίς πόδια.

ο άντρας της είχε πεθάνει απο κουκούτσι κ τα έβγαζε δύσκολα πέρα δουλεύοντας πηλοφόρι κάτω στον Πειραιά στο μουράγιο .

Είχε παραμελήσει τον εαυτό της και είχε πιάσει μαγκούνι απ την απλυσιά.

 

Ο κόσμος γέλαγε μαζι της και τα παιδιά της πετούσαν πέτρες αλλα αυτή δεν την ένοιαζε έχοντας μοναδικό της μέλημα να θρέψει το μικρό 30χρονο gay γιο της και προσπαθώντας ταυτόχρονος με νύχια και με δόντια να τον κρατήσει μακριά απο τα video games που ως γνωστών μετατρέπουν το παιδί σε βάτραχο.

 

Μια μέρα που η μάνα του είχε πάει στη λαϊκή να πάρει σέλινο να φτιάξει φασολάδα , ο γιος της βρήκε ευκαιρία να αρπάξει το laptop της και να συνδεθεί στον ηλεκτρονικό κόσμο του mmo "world of warcraft" έχοντας αγοράσει σε προσφορά 50% discount ενα cd key και μια gamecard τις προάλλες με τα λεφτά απο τα κάλαντα. 

 

στα πρώτα λεπτά που μπήκε συνάντησε το Μίλτο. Ηταν άσχημος κ τριχωτός,

Ανέβηκαν μαζι 10 level και μετά απο αυτή την εμπειρία κανόνισαν να συναντηθούν στο δάσος.  

 

Γυρνώντας το βράδυ σπίτι η κυρα Ρήνη κομμάτια απ τη δουλειά είδε το γιό της να ετοιμάζεται. 

 

ΠΟΥ ΠΑΣ? του λέει . 

ΑΣΕ ΜΕ ΜΑΝΑ , πρέπει να γ.....σω γιατι θα τρελαθώ !

 

ΤΟ ΜΠΟΥΦΑΝ ΣΟΥ ΠΑΡΕ ΘΑ ΚΡΥΩΣΕΙΣ! του λεει αυτή 

 

αλλα αυτός ήθελε να το παίξει μάγκας και τσι λέει ΟΧΙ μωρή! δε το παίρνω!

 

βαράει την πόρτα και φευγει.

η μάνα του έκλαψε κ τελικά την πήρε ο ύπνος στο ντιβάνι μετά απο 7 λεπτά και 32 δευτερόλεπτα.

 

Οι μέρες περνούσαν και τα ξεπορτίσματα του γιου γινόντουσαν όλο κ ποιο συχνά , είχε εθιστεί στο σαλάμι.

Το μπουφάν συνέχιζε να μην το παίρνει, αλλα ούτε και ζακέτα με αποτέλεσμα στο τέλος να τον χτυπήσει γρίπη στην καρδιά. Οι γιατροί του ειπαν πως χρειάζεται ανταλακτικό αλλα η γραμμή προτεραιώτητας ηταν άδεια . το πρόβλημα ηταν πως σε αυτό τον κόσμο όλοι ηταν άκαρδοι κ έτσι δεν υπήρχε κάποιο για αυτόν.   

 

μια μέρα κατέρρευσε και τον μετέφεραν στο κρατικό νοσοκομείο του San piedru . Το χειρουργείο κράτησε 7 μέρες κ 7 νύχτες . Λίγες ημέρες μετά ξύπνησε απ τη νάρκωση και είδε τους φίλους του δίπλα του , όμορφους κ δροσερούς στο βάζο. Δεν ειχε άλλους φίλους απο τα λουλούδια. Ο Μίλτος χτυπήθηκε απο ενα αυτοκίνητο και πέθανε και έτσι δεν πήγε εκείνη τη μέρα.

 

Όμως η μάνα του ? η μάνα του που ηταν ? ... σάστισε ... άρχισε να φωνάζει , ΜΑΝΑ , ΜΑΝΑ !! που είσαι ΜΑΝΑ ? 

μπαίνει μέσα ο γιατρός κ του λέει λοιπόν π....στη σκάσε!

καταρχάς ηρέμησε. Η μάνα σου δεν θα σε αφήσει ποτέ , πάντα θα ειναι μαζί σου , αφού ξέρεις πόσο σε αγαπάει !

 

μισό λεπτό , έρχομαι του λέει και πάει να τελειώσει το τσιγάρο του.

 

ακούει ενα χτύπο "knock knock"

ναι λέει

knock knock

ΝΑΙ! περάστε ! 

knock knock ... knock .. knock knock knock...

κάτι του θύμησε το beat .

τότε θυμήθηκε το αγαπημένο τραγούδι της μάνα τους που του τραγούδαγε για να τον νανουρίσει "INNA feat. Yandel - In Your Eyes"

 

ταράχτηκε !!! . Με το επόμενο knock κατάλαβε οτι ο χτύπος δεν ερχόταν απο την πόρτα αλλα απο την καρδιά του.!  

 

ΗΤΑΝ Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ!!        

 

 

ηθικό δίδαγμα? μη πίνετε ότι πίνεται , ακόμα κ με τη διακοπή του οι παραισθήσεις συνεχίζονται.  

 

 

 

Ρε πες μου, μπέσα όμως, εσύ το σκέφτηκες όλο; Άμα πάρεις τον εαυτό σου σοβαρά, κάτι Κανάκηδες και Λαζόπουλους τους πατάς χάμω χαλαρά. Εγώ τουλάχιστον με το φτωχό μυαλό μου ένα ταλέντο το διακρίνω (πέρα απ' το ταλέντο σου ως alpha male )

[giorgos147]

 

                                      ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΟΥΜΠΙ

 

                                                     

Βλέπουμε ένα νιόπαντρο ζευγάρι πολύ ερωτευμένο που όμως του λείπει η οικονομική άνεση για να ολοκληρώσει την ευτυχία του. Μια μέρα χτυπά η πόρτα και ένας αλλόκοτος άντρας τους προσφέρει ένα κουτί που έχει επάνω ένα κόκκινο κουμπί. 

-Αν πατήσετε αυτό το κουμπί, λέει ο άντρας, θα γίνετε πολύ πλούσιοι και κάποιος που δε γνωρίζετε θα χάσει τη ζωή του. 

Ο άντρας φεύγει κι αφήνει πίσω του το ζευγάρι προβληματισμένο.

Μια ολόκληρη εβδομάδα παλεύουν με τη φτώχεια τους και την απόφαση να πατήσουν το κουμπί όταν η γυναίκα προτείνει να το πατήσουν!

-Έτσι κι αλλιώς αυτός που θα πεθάνει, δεν είναι κάποιος που ξέρουμε. Τι μας νοιάζει λοιπόν; 

Ο άνδρας συμφωνεί και πατούν μαζί το κουμπί.

 

Την άλλη μέρα στο κατώφλι του σπιτιού τους εμφανίζεται ξανά ο αλλόκοτος άνδρας που ήρθε να πάρει πίσω το κουτί και να τους γεμίσει με πλούτη.

 

-Δεν θα χρειαστεί ποτέ ξανά να ανησυχήσετε για χρήματα. Δώστε μου τώρα το κουτί. Πρέπει να το παραδώσω σε κάποιον...που δε γνωρίζετε...

 

                       Ο βιολιστής στο μετρό ![/size]

 

                [/size]

 

Ουάσιγκτον.

Σταθμός του μετρό.

Ένα κρύο πρωινό τον

 

Γενάρη του 2007. Έπαιξε έξι κομμάτια του Μπαχ για 

 

περίπου 45 λεπτά. Στο διάστημα αυτό, περίπου 2

 

χιλιάδες άτομα πέρασαν από το σταθμό, οι

 

περισσότεροι καθ'οδόν για τη δουλειά τους. Μετά από

 

3 λεπτά ένας μεσήλικας πρόσεξε ότι κάποιος έπαιζε

 

μουσική. Βράδυνε το βήμα του, σταμάτησε για λίγα

 

δευτερόλεπτα και μετά προχώρησε βιαστικός για τον

 

προορισμό του.

 

4 λεπτά αργότερα ο βιολιστής εισέπραξε το πρώτο του

 

δολάριο: μια γυναίκα έριξε τα χρήματα στο κουτί

 

του και χωρίς να σταματήσει συνέχισε το δρόμο της.

 

6 λεπτά, ένας νεαρός έγειρε στον τοίχο για να τον

 

ακούσει, μετά κοίταξε το ρολόι του και συνέχισε να

 

περπατά.

 

10 λεπτά, ένα αγοράκι 3 ετών σταμάτησε, αλλά η

 

μητέρα του το έσυρε βιαστικά να συνεχίσει, καθώς το

 

παιδί σταμάτησε για να δει τον βιολιστή. Τελικά η

 

μητέρα έσπρωξε δυνατά το παιδί και το παιδί

 

ξανάρχισε να περπατά γυρνώντας ολοένα το κεφάλι

 

προς τα πίσω. Την ίδια αντίδραση είχαν και πολλά

 

άλλα παιδιά. Όλοι, χωρίς εξαίρεση, οι γονείς τα

 

πίεζαν να προχωρήσουν.

 

45 λεπτά: ο μουσικός συνέχισε να παίζει. Μόνον 6

 

άνθρωποι είχαν για λίγο σταματήσει. Περίπου 20

 

άτομα του άφησαν χρήματα χωρίς να διακόψουν το

 

ρυθμό τους. Συγκέντρωσε συνολικά 32 δολάρια.

 

1 ώρα: τελείωσε το παίξιμο και μια σιγή απλώθηκε

 

παντού. Κανείς δεν το πρόσεξε. Κανείς δε

 

χειροκρότησε ούτε υπήρξε έστω κάποιο ίχνος

 

αναγνώρισης.

 

Κανείς δεν το 'ξερε, αλλά ο βιολιστής ήταν ο

 

Τζόσουα Μπελλ, ένας από τους καλύτερους μουσικούς

 

στον κόσμο. Έπαιξε ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια

 

που έχουν ποτέ γραφτεί, με ένα βιολί αξίας 3.5

 

εκατομμυρίων δολαρίων. Δύο μέρες νωρίτερα, ο

 

Τζόσουα Μπελλ γέμισε ασφυκτικά ένα θέατρο στη

 

Βοστώνη, σε συναυλία που η μέση τιμή του εισιτηρίου

 

άγγιξε τα 100 δολάρια.

 

Πρόκειται για πραγματικό γεγονός. Ο Τζόσουα Μπελλ

 

έπαιξε ινκόγκνιτο στο σταθμό του μετρό στα πλαίσια

 

ενός κοινωνιολογικού πειράματος που οργάνωσε η

 

Ουάσιγκτον Ποστ για την αντίληψη, το γούστο και τις

 

προτεραιότητες των ανθρώπων. Το ερώτημα που

 

προέκυψε: σε ένα ουδέτερο περιβάλλον και σε

 

ακατάλληλη ώρα, μπορούμε να αντιληφθούμε την

 

ομορφιά; Σταματούμε για να την απολαύσουμε;

 

Αναγνωρίζουμε το ταλέντο όταν εκδηλώνεται σε

 

ασυνήθιστα χωροχρονικά πλαίσια;

 

Ενα συμπέρασμα που πιθανώς μπορεί να εξαχθεί από το

 

συγκεκριμένο πείραμα είναι:

 

Αν δεν έχουμε ένα λεπτό για να σταματήσουμε και

 

ν'ακούσουμε έναν από τους καλύτερους μουσικούς του

 

κόσμου να παίζει ένα από τα ωραιότερα κομμάτια που

 

γράφτηκαν ποτέ, με ένα από τα ομορφότερα μουσικά

 

όργανα... πόσα άλλα πράγματα χάνουμε άραγε;...[/size]

 

 

Υπάρχει σε βίδεο

 

[zynif]

[pesis]

το ξερω οτι υπαρχουν και βιντεο. απλα προτιμαω το γραπτο. τωρα οποιος θελει τα βρισκει και σε βιντεο.

Ένας άντρας είχε αποκλειστεί στη σκεπή του σπιτιού του κατά τη διάρκεια μιας νεροποντής που κατέληξε σε πλημμύρα. Απελπισμένος έπεσε στα τέσσερα και άρχισε να προσεύχεται με ευλάβια.
Λίγο αργότερα πέρασε από εκεί ένας άντρας με μια βάρκα και προσφέρθηκε να τον βοηθήσει.

-Δε χρειάζομαι βοήθεια, είπε ο άντρας στη στέγη. Ο Θεός θα με σώσει!

Έπειτα από λίγο έφτασαν τα σωστικά συνεργεία και προσπάθησαν να τον βοηθήσουν.

-Φύγετε, ούρλιαξε ο άντρας! Ο Θεός θα με σώσει!

Δεν άργησε να βρει φριχτό θάνατο μέσα στα μανιασμένα νερά που τον κατάπιαν...

Όταν έφτασε λοιπόν στον Παράδεισο, είπε στο Θεό:

-Προσευχήθηκα να με βοηθήσεις, μα εσύ με άφησες να πνιγώ.

Και ο Θεός απάντησε:

-Εγώ σου έστειλα μια βάρκα και τα σωστικά συνεργεία...

[Toufas]

Ε ναι πως θα γραψουμε παπαριες στο video?