Επίπεδο ακαδημαικής μόρφωσης και σχέσεις.

[Tilemaxx]

Όλα τα λεφτά βρίσκονται στην κοινωνική μόρφωση και την πνευματική διαύγεια του κάθε ατόμου. Υπάρχουν απόφοιτοι ΑΕΙ με μεταπτυχιακές σπουδές, που όμως είναι καμμένα χαρτιά, αποκομμένοι κοινωνικά, εμμονικοί, ψυχάκιες, μη-συζητήσιμοι. 

Υπάρχουν αντίστοιχα απόφοιτοι δημοτικού που είναι φτασμένοι, "ψημένοι" κοινωνικά και με καλό στάτους στην κοινωνία γύρω τους, με πολύ περισσότερες γνωριμίες φυσικά απο τον παραπάνω απόφοιτο ΑΕΙ.

Είναι καθαρά θέμα πολλών παραγόντων και ξεχωριστό για κάθε περίπτωση ατόμου.

[viper2005]

its all about the rack.

Επισης

γιατι το αναλύετε τοσο;

[SilkyN]

Θα συμφωνήσω κι εγώ πως το πρόβλημα σου είναι σε λάθος βάση. Το να βάζουμε ανθρώπους σε καλούπια και να θεωρούμε δεδομένο πως η ύπαρξη ή μη ενός πτυχίου τους καθορίζει ως προσωπικότητες είναι απλώς λάθος. Θα σου δώσω ένα προσωπικό παράδειγμα. Αυτή τη στιγμή δουλεύω με σύμβαση σ' ένα νοσοκομείο (μηχανολόγος μηχανικός Τ.Ε.). Όση παρέα κάνω με τους συναδέλφους μου από την τεχνική υπηρεσία, άλλη τόση κάνω με γιατρούς (κυρίως ιατροδικαστές), με αποθηκάριους και με φοιτητές της τεχνικής υπηρεσίας και της ιατρικής. Κοινά ενδιαφέροντα μπορείς να βρεις με ένα σωρό διαφορετικούς ανθρώπους. 

[Ntinaras]

Αντιστοιχία ήταν. Είναι λογικό όταν κάποιος έχει αφιερώσει 10 χρόνια απ' τη ζωή του στο να εξελίσσει αυτό που κάνει, να προτιμήσει κάποιον με την ίδια αφοσίωση, ανεξαρτήτως τομέα. Είναι το κοινό αίσθημα θέλησης για περαιτέρω ανάπτυξη, είτε σε μορφή σπουδών, είτε σε μορφή "χτισίματος" πάνω σε κάτι που ξέρεις να κάνεις καλά. Η συνάφεια έρχεται δεύτερη. Αλλιώς είναι "η κομμώτρια" και "ο γιατρός" και αλλιώς είναι "αυτή που επεκτείνει την αλυσίδα κομμωτηρίων της" και "ο ερευνητής".

 

(Ο μουσικός πάντα παραπάνω θα πηδάει. Deal with it.)

ο μουσικος θα πηδαει,αλλα μεχρι εκει.

ποσες θα τον παρουν στα σοβαρα μετα απο καποιο σημειο?

[zio10]

Αυτό που λέει ο Sova στο πρώτο ποστ γενικά ισχύει αλλά πιστεύω είναι πιο πολύ θέμα πιθανοτήτων και όχι επιλογής. Είναι λογικό να έχεις πιο πολλές πιθανότητες να αναπτύξεις οποιουδήποτε είδους σχέσης με άτομα που είναι στον ευρύτερο κύκλο σου. Οπότε άλλο κύκλο και άλλα άτομα θα συναντήσει ο καθένας στο χώρο δουλειάς του πχ. Οι υπόλοιποι δεν αποκλείονται, απλά είναι πιο δύσκολο να τους συναντήσεις και να τους γνωρίσεις.

[Sova]

Δεν είμαι σίγουρη ακόμα για το αν βρίσκεται σε λάθος βάση ο προβληματισμός.

 

Αντιλαμβάνομαι το πανεπιστήμιο ως ένα χώρο όπου δεν πας καθαρά και μόνο για να καταρτιστείς σε έναν τομέα, αλλά ως ένα χώρο όπου σου δίνεται η ευκαιρία να μάθεις να σκέφτεσαι λογικά  - ίσως σε αυτό συμβάλλει και η αλληλεπίδρασή μας με το πολυσύνθετο κοινωνικό σύνολο, πέρα των υπολοίπων ερεθισμάτων που δέχεσαι σε ένα χώρο επιστήμης. Δεν ξέρω γιατί φέρνετε ακραία παραδείγματα ανθρώπων με ασταθή τον ψυχολογικό παράγοντα που προφανώς να αναγνωρίζεται στην αντικοινωνική συμπεριφορά τους. Ούτε αναφέρομαι σε αυτούς που έμαθαν ακολουθώντας μια τυπική διαδικασία να κάνουν τη δουλειά τους, αλλά κατα τα άλλα διαγιγνώσκονται με εγκεφαλική αναπηρία σε ό,τι αφορά όλους τους υπόλοιπους τομείς της ζωής τους. Μιλάω για έναν άνθρωπο με υγιή ψυχοσύνθεση και με ολοκληρωμένη παιδεία ( η ολοκληρωμένη παιδεία πολλές φορές προυποθέτει την ακαδημαική μόρφωση άραγε; ) και εναν άλλο επίσης υγιή που δεν ΄μορφώθηκε'.  Είναι και οι δυο ολοκληρωμένες προσωπικότητες; Ο δεύτερος είναι σε άλλο επίπεδο ή όχι; Ο πρώτος έχει τα εφόδια να πραγματοποιήσει και να διεκδικήσει πολλά στο αντικείμενό του, ο δεύτερος μπορεί να μην έχει καν αντικείμενο και να είναι σε σχέση οικονομικής εξάρτησης από τον πρώτο (συνήθως και σε καταστάσεις εκτός ελληνικής πραγματικότητας υπενθυμίζω). Αλλά αυτό που ενδιαφέρει περισσότερο είναι αν πιστεύετε ότι αυτοί οι δυο έχουν όντως κοινή βάση για να αναπτύξουν μια σχέση όπου θα μπορούν να κάνουν ποιοτικές συζητήσεις και όχι απλά να έχουν σχέση χαβαλέ ή υποχρεωτικές συναναστροφές λόγω εργασιακού περιβάλλοντος; Ο πνευματικός κόσμος δεν καθορίζει σε κάποιο βαθμό και τους στόχους/ φιλοδοξίες μας; Αλήθεια, μόνο οι γυναίκες το βλέπουν έτσι;

[N3k21]

ο μουσικος θα πηδαει,αλλα μεχρι εκει.

ποσες θα τον παρουν στα σοβαρα μετα απο καποιο σημειο?

 

Γιατί να πάψουν να τον παίρνουν σοβαρά μετά από κάποιο σημείο;

 

Οκ, αν θεωρούμε μουσικό τον τυπάκο που γρατζουνάει μελωδίες Πλιάτσικα ή "κάνει remixes", ίσως ο συλλογισμός σου στέκει.

 

Κάποιος όμως ο οποίος ψάχνεται παραπάνω και σε βάθος, γράφει δική του Μουσική κ.λ.π, αν μη τι άλλο δείχνει πως είναι περισσότερο προβληματισμένο άτομο, πιθανόν και με περισσότερες ευαισθησίες.

 

Αν τώρα το πας αποκλειστικά στο οικονομικό, μην ξεχνάς πως ούτε όλοι οι μουσικοί πεινάνε, αλλά κυρίως ότι ούτε όλοι όσοι ασχολούνται με τη Μουσική (ή οποιαδήποτε άλλη τέχνη), περιμένουν να βγάλουν λεφτά απ' αυτό. Δεν είναι δηλαδή όλοι οι μουσικοί επαγγελματίες.

 

Βασιζόμενος σ' αυτό που είπε ο Lucifer, μπορεί και ο ντελιβεράς να είναι εξαιρετικός μουσικός, μπορεί και ο γιατρός. Δεν είναι π.χ. αυτές οι περιπτώσεις περισσότερο "κατάλληλοι" για mating, από αντίστοιχους επαγγελματίες που όμως ασχολούνται αποκλειστικά ξέρω 'γω με το γαύρο και το στοίχημα;

[panos2171]

 

Αλήθεια, μόνο οι γυναίκες το βλέπουν έτσι;

 

Μάλλον ναι γιατί και με φίλη έχω κάνει την ίδια συζήτηση.

[g_alkis]

Οι άντρες δεν κάνουν διακρίσεις.

 

Οι γυναίκες είναι άλλη ιστορία. Πείτε μου εσείς οτι δεν έχετε ακούσει "ε με τον υδραυλικό, φαναρτζή, μανάβη να κάνω σχέση;"

 

Και υποτίθεται είμαστε εμείς τα γουρούνια

[bluesattack]

Καλησπέρα!

 

Ανοίγω το εξής θέμα κατόπιν μιας συζήτησης που είχα με τους συναδέλφους για τις διαπροσωπικές σχέσεις και συγκεκριμένα για το πόσο επηρεάζονται αυτές από το μορφωτικό επίπεδο των ανθρώπων.

 

Άσχετα από το τις προσωπικές μου απόψεις επί του θέματος, νομίζω ότι υποσυνείδητα η ακαδημαικά μορφωμένη μάζα φιλτράρει αυτόν που συναντά ως προς την μόρφωσή του προτού προχωρήσει σε κάποιου είδους στενότερη επαφή μαζί του (στενή φιλία ή σοβαρή σχέση).

 

 

 

Εκτος απο αυτα που προαναφερθηκαν θελω να προσθεσω  την μιζεροκακομοιριστικη νοοτροπια οπου η ''μορφωση'' (που στην πραγματικοτητα ειναι εξειδικευση σε ενα συγκεκριμενο αντικειμενο ) γινεται αντικειμενο μοστρας και εχεγγυο για την κοινωνικη αποδοχη απο τον ''κυκλο''.Δηλαδη μια ...φινετσατη εκδοχη του τι θα πει η γειτονια .Υπαρχουν βεβαια και οι ...κοινωνικοι επαναστατες στους ιδιους αυτους κυκλους .Οπου συναπτουν σχεση με εναν  ''μορφωτικα κατωτερο'' για επιδειξη προοδευτικοτητας 

[Sova]

Ανέλυσα ήδη τί σημαίνει μόρφωση στο παρόν νήμα.

Ας το αναλύσουμε σε πιο αφαιρετικό επίπεδο και όχι βάσει της ελληνικής πραγματικότητας και συμπλεγμάτων που κουβαλάνε τα κλειστά μυαλά. Αναφέρομαι σε υγιείς καταστάσεις μόνο.

[bluesattack]

Μαλλον δεν σου αρεσε η απαντηση.Εγω δεν καταλαβαινω ποιες ειναι αυτες οι ''υγιεις '' καταστασεις 

[panos2171]

Κατ εμέ σημαντικό ρόλο παίζει η παιδεία και οι τρόποι που ξεκινάν από το σπίτι. Τι να τον κάνεις τον μορφωμένο-απόφοιτο κάποιου πανεπιστημίου αν δεν ξέρει να φέρεται? Κοινά ενδιαφέροντα κάπου θα βρεθούν.

[Sova]

Δεν έρχομαι σε προσωπική αντιπαράθεση με κανέναν

Με το όρο υγιής αναφέρομαι απλά στο να λειτουργουν και οι δυο πλευρές ως πνευματικά ελεύθερα όντα, χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν τις τυχόν κοινωνικές κατακρίσεις. Και κατα τα άλλα αναφερόμαστε σε αξιόλογους ανθρώπους εκατέρωθεν (χωρίς προβλήματα συμπεριφοράς/τρόπων κ.α.)

 

Φιλικά

[Deus ex machina]

Πολύ το αναλύετε το θέμα. Σίγουρα υπάρχει κόσμος που πέρνει το μορφωτικό επίπεδο ως ένα στάνταρ που επηρεάζει τις επιλογές του στις κοινωνικές συναναστροφες, αλλά ο γενικός κανόνας είναι το πόσο ευχάριστο είναι ένα άτομο σε εμάς. Κάποιος που βγάζει αυτοπεποίθηση, δυναμισμό, χαρά έχει περισσότερες πιθανότητες να τραβήξει τους άλλους είτε σε φιλικό είτε σε ερωτικό επίπεδο από κάποιον άλλο με αρνητική συμπεριφορα ακόμα και αν ο πρώτος είναι του δημοτικού και ο τελευταίος με phd. Μεγάλη σημασία παίζει και η προσωπική εξέλιξη του καθενός, το πώς έχει διαμορφώσει τον εαυτό του, όχι μόνο τα πτυχία.