Επίπεδο ακαδημαικής μόρφωσης και σχέσεις.

[SilkyN]

Και το αντάλλαγμα για αυτόν είναι;

Το ίδιο ρώτησα το πρωί και η απάντηση ήταν... oh wait... ακόμη την περιμένουμε. 

[Lucifer]

Εσύ SilkyN θες να μαθαίνεις ή να σου μαθαίνουν;;;

[SilkyN]

Εσύ SilkyN θες να μαθαίνεις ή να σου μαθαίνουν;;;

Εσύ πως με κόβεις;

[Lucifer]

Τείνω προς το "να εκπαιδεύεις".

[SilkyN]

Τείνω προς το "να εκπαιδεύεις".

Yeap. Πες μας τώρα κι εσύ παιδί μου. 

[N3k21]

Το απαραίτητα το λέω γιατί νομίζω πως αυτός που έχει την ευκαιρία να βρεθεί σε ένα καλό πανεπιστήμιο, έχει συνήθως και την ευκαιρία να εκτεθεί σε ένα πιο προνομιούχο από άποψεις ευκαιριών μόρφωσης περιβάλλον. 

 

Ναι, δε διαφωνώ με τα παραπάνω.

 

Απλά συνεχίζω να κολλάω στο "απαραίτητα", διότι νωρίτερα έγραψες για συναισθηματική αρτιμέλεια. Συγχώρεσε με αλλά ο τρόπος έκφρασης σου, παραπέμπει σε μια δεδομένη και απόλυτη κατάσταση (είτε είσαι συναισθηματικά αρτιμελής, είτε δεν είσαι), όχι σε κάτι περισσότερο ρευστό, περισσότερο ή λιγότερο "προνομιούχο" όπως γράφεις.

 

Ερώτηση #1: Θεωρείς ότι ο μη ιδανικά μορφωμένος (στο πως ορίζεται αυτή η ιδανική κατάσταση, έχουμε ήδη συμφωνήσει), δεν είναι συναισθηματικά αρτιμελής; 

 

 

Υπάρχουν διάφοροι λαοί, ο καθένας φέρει στοιχεία της χώρας και κουλτούρας του κι έτσι μπορεί κάποιος να μάθει περισσότερα σε ενα τέτοιο περιβάλλον από ό,τι κάποιος που δεν έχει βγει από το χωριό/ πόλη/ επαρχία του - για τη 2η κατηγορία επιφυλάσσομαι καθώς δε τη γνωρίζω επαρκώς, αλλά μπορώ με περισσότερη ασφάλεια να μιλήσω για την 1η. Η κοινωνικοποίηση παίζει καταλυτικό ρόλο στην ολοκληρωμένη παιδεία κάποιου κι αυτή συνήθως ευνοείται στους χώρους επιστήμης (και πανεπιστήμια, αλλά όχι μόνο).

 

Καλά και σωστά όλα τα παραπάνω. Εφόσον όμως δεχόμαστε ότι ισχύουν, ο συλλογισμός του Lucifer πως π.χ. οι "διαβαστεροί" είναι πρακτικά μη ιδανικά μορφωμένοι, εφόσον μέρος της ζωής αναλώθηκε στο διάβασμα αντί της κοινωνικοποίησης, έχει την ίδια ισχύ με το δικό σου.

 

Ερώτηση #2: Ένας Αθηναίος/Θεσσαλονικιός απόφοιτος ΤΕΙ ο οποίος σπούδασε π.χ. στην Κρήτη και έκανε μεταπτυχιακό στην Αγγλία, γιατί να υστερεί πνευματικά από κάποιο απόφοιτο ΕΜΠ ο οποίος σπούδασε στο Πολυτεχνείο της πόλης του και δεν προχώρησε σε μεταπτυχιακές σπουδές, πόσο μάλλον όταν ο πολυτεχνίτης σκοτώθηκε στο διάβασμα, ενώ ο ΤΕΙ-τζης αφιέρωσε μέρος του χρόνου του σε κοινωνικές δραστηριότητες; 

 

 

Και με συγχωρείς πολύ, αλλά προτιμώ να μου εξηγούν κι όχι να εξηγώ καθώς θέλω να με εμπνέει ο άλλος και να μαθαίνω από αυτόν (το αντίστροφο μπορεί και να με ξενερώνει σε σχέση, όχι όμως σε μια συναναστροφή όπου ναι, μπορεί και να μου είναι ευχάριστο να μάθω κάποιον κάτι).

 

Είμαι της άποψης πως οι ανθρώπινες σχέσεις, βασίζονται στην αμφίδρομη επικοινωνία και την ανταλλαγή εμπειριών και απόψεων. Στο φινάλε άλλο πράγμα είναι η έμπνευση (σαφώς και ο σύντροφός μας πρέπει να μας εμπνέει με κάποιο τρόπο) και άλλο πράγμα η φάση "προτιμώ να μου εξηγούν κι όχι να εξηγώ". Σόρυ αλλά αδυνατώ να καταλάβω το σκεπτικό σου εδώ.

 

Ερώτηση #3: Δεν είναι εξίσου υποτιμητικό για μια μορφωμένη γυναίκα, το να λειτουργεί αποκλειστικά ως δέκτης γνώσης και εξηγήσεων, αποδεχόμενη (και ίσως επιζητώντας) πως το ρόλο του πομπού θα αναλάβει εξολοκλήρου ο σύντροφός της; 

 

 

Ναι, είναι πιθανόν λόγω οικονομικών περιορισμών να κατέληξε κάποιος σε μια τέτοια σχολή. Αν δε αναγκάστηκε να βγει στην αγορά εργασίας αμέσως μετά το σχολείο, ειλικρινά τον συμπονώ γιατί στερήθηκε ενα αγαθό που θεωρώ ότι θα έπρεπε να είναι δεδομένο για όλους. Αυτό τον άνθρωπο δεν τον απορρίπτω ως άνθρωπο, αλλά δε θα μπορέσω να κάνω συζητήσεις σε βάθος μαζί του αν έχω επίπεδο Harvard.

 

Μα πως ξέρεις, πριν γνωρίσεις αυτό τον άνθρωπο, πως πράγματι δε θα μπορέσεις να κάνεις συζητήσεις σε βάθος μαζί του;

 

Αν όντως συμφωνείς με τα όσα γράφει ο Loonydude στο post #191, νομίζω πως θα είχες κάθε λόγο να δοκιμάσεις να επικοινωνήσεις μ' ένα τέτοιο άτομο, εφόσον φυσικά αυτός έφερε τέτοιες ποιότητες, πριν προχωρήσεις στη οριστική του απόρριψη.

 

 

Δεν είμαι σίγουρη για το με το ποιον θα ταυτιστώ. Μπορεί κι εμένα να μου είναι αδιάφορος ο Schiller, αν όμως με ενδιαφέρει τότε με τον ΕΜΠ θα μπορέσω ίσως να κάνω μια πιο ενδιαφέρουσα κουβέντα, να μου εξηγήσει γιατί διαφωνεί, γιατί το βρίσκει αδιάφορο και μπορεί και να με πείσει κι εμένα με τα επιχειρήματά του.

 

Αυτός που παθιάζεται με μια θεωρία που ούτε καν την κατανοεί όπως λες, με ξενερώνει γιατί μπορεί να παθιάζεται παρόμοια και με άλλες θεωρίες που δεν μπορεί να κατανοήσει σε βάθος (π.χ. θρησκεία). Δε λέω ότι το κάνει, αλλά ΑΝ παθιάζεται με κάτι τέτοιο, το βρίσκω κιόλας πνευματικά επικίνδυνο. Ελπίζω να έχω καταλάβει σωστά τα ερωτήματά σου και να τα απάντησα.

 

Με παρερμήνευσες ή ίσως εγώ δεν εκφράστηκα σωστά. Επέτρεψε μου να επαναδιατυπώσω:

 

Ο Γραφίστας του παραδείγματος κατανοεί εξίσου καλά με τον Ηλεκτρολόγο Μηχανικό τα γραφόμενα του Schiller*. Ο Ηλεκτρολόγος τα απορρίπτει ως αρλούμπες, ο Γραφίστας τα λατρεύει.

 

*Όπου Sciller βάλε Έσσε, Κοέλιο, Καντ, Γιουνγκ, Νίτσε, Ναπολέων Βοναπάτρης ή Κριστόφ Βαζέχα, ότι γουστάρεις, αρκεί να αφορά μια θεωρία με την οποία ταυτίζεσαι ή έστω συμπαθείς.

 

Ο ένας έχει πτυχίο ΤΕΙ, διακρίνεις πως είναι ευφυής και είναι σαφές πως έχετε παρεμφερείς αντιλήψεις. Το πάθος του δεν υποδηλώνει απαραίτητα τάσεις προς το δογματισμό, θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί την κινητήριο δύναμή του, το μέσο του προς τη μεγαλουργία. Υπάρχει βέβαια περίπτωση αυτό το πάθος να τον μετατρέψει σε θρησκόληπτο μεσήλικα ή σε αλκοολικό. Το τι ακριβώς συμβαίνει πάντως, δεν είσαι ακόμα σε θέση να το γνωρίζεις, πρέπει να του αφιερώσεις κάποιο χρόνο για να καταλήξεις σε ασφαλή συμπεράσματα.

 

Ο άλλος έχει πτυχίο Πολυτεχνείου, είναι αδιαμφισβήτητα ευφυής (πιθανόν και περισσότερο από τον "αντίζηλο" του, κάτι που επίσης όμως δεν είσαι σε θέση να γνωρίζεις πριν μελετήσεις καλύτερα και τους δύο), αλλά σε γειώνει με τις "τετράγωνες" αντιλήψεις του. Σίγουρα σε ιντριγκάρει βέβαια η διαφορά απόψεων μεταξύ σας. Αυτή η διαφορά βέβαια μπορεί να λειτουργήσει θετικά (think of διαφορά δυναμικού που πρακτικά δημιουργεί ηλεκτρικό ρεύμα), ενδέχεται όμως και να είναι καταστροφική - η νοοτροπία του παίζει να είναι υπερβολικά "αποστειρωμένη" για τα γούστα σου και υπάρχει περίπτωση, να έχεις απέναντί σου ένα μελλοντικό μίζερο και με την κακή έννοια ορθολογιστή μεσήλικα.

 

Ερώτηση #4: Ποιόν από τους δύο προτιμάς;

 

[NickTG]

 

Και με συγχωρείς πολύ, αλλά προτιμώ να μου εξηγούν κι όχι να εξηγώ καθώς θέλω να με εμπνέει ο άλλος και να μαθαίνω από αυτόν (το αντίστροφο μπορεί και να με ξενερώνει σε σχέση, όχι όμως σε μια συναναστροφή όπου ναι, μπορεί και να μου είναι ευχάριστο να μάθω κάποιον κάτι).

 

 

 

Γιατί να σε προτιμήσει κάποιος σε μια σχέση που θα πρέπει να σου εξηγεί?

Εσύ απορρίπτεις αυτόν που θα πρέπει να του εξηγείς οπότε γιατί να μην σε απορρίψει αντίστοιχα και εσένα ως κατώτερη? 

[*nenya*]

 

 

Αν 'εκπαιδεύει' μόνο πχ ο άντρας την γυναίκα κάθε φορά, η όλη σχέση θα καταντήσει βαρετή.

Και οι 2 είναι ταυτόχρονα και πομποί και δέκτες. Εξάλλου αυτό δεν είναι όλες οι σχέσεις; Ένα συνεχές πάρε-δώσε που αν μας ικανοποιεί το συνεχίζουμε και αν όχι ψάχνουμε τον επόμενο-η.

Και από προσωπική εμπειρία δεν έχω προσέξει νά'χει ιδιαίτερη σημασία το επίπεδο ακαδημαϊκής μόρφωσης του καθενός όσον αφορά πχ το ποσοστό επιτυχίας της ερωτικής σχέσης. Οι πολλές γνώσεις δεν φέρνουν και τους καλούς τρόπους κλπ...

[De@th L0rd]

 

 

 

Αν 'εκπαιδεύει' μόνο πχ ο άντρας την γυναίκα κάθε φορά, η όλη σχέση θα καταντήσει βαρετή.

Και οι 2 είναι ταυτόχρονα και πομποί και δέκτες. Εξάλλου αυτό δεν είναι όλες οι σχέσεις; Ένα συνεχές πάρε-δώσε που αν μας ικανοποιεί το συνεχίζουμε και αν όχι ψάχνουμε τον επόμενο-η.

Και από προσωπική εμπειρία δεν έχω προσέξει νά'χει ιδιαίτερη σημασία το επίπεδο ακαδημαϊκής μόρφωσης του καθενός όσον αφορά πχ το ποσοστό επιτυχίας της ερωτικής σχέσης. Οι πολλές γνώσεις δεν φέρνουν και τους καλούς τρόπους κλπ...

 

Μάλλον αντί για καλούς τρόπους φέρνουν το αντίθετο... Όσο πιο ελίτ γίνεται ο άλλος τόσο πιο αυτάρεσκος και douchebag γίνεται (συνήθως). Σε αυτό ταιριάζει ακριβώς ότι η παιδεία και η μόρφωση είναι διαφορετικά πράγματα. Πάρε παράδειγμα τον Ζουράρι. Ό τύπος είναι τόσο ψώνιο που μέχρι και το επίθετό του το γράφει με  "ι" για να είναι διαφορετικός. 

[Timonkaipumpa]

Έγραψα πριν κάμποσα posts ότι δεν είναι η μόρφωση/παιδεία ή ό,τι άλλο που καθορίζει τον κύκλο αλλά οι συνήθειες του κύκλου από τον οποίο θα πάρει κανείς την μόρφωση. 

 

Π.χ., πριν κάμποσο καιρό ταξίδεψα με λεωφορείο (στην Ελλάδα) κάνοντας ένα ταξίδι μεγαλύτερο των 5 ωρών. Ο οδηγός είχε βάλει να παίζει Σιδηρόπουλο αντί για Βανδή, Βίσση ή ό,τι άλλο. 

 

Πόσες πιθανότητες έχει αυτός ο άνθρωπος να ταιριάξει με άλλους του επαγγέλματός του; 

 

 

Παρομοίως, κάποιος που ασκεί ένα επάγγελμα που ο κόσμος το αντιλαμβάνεται ως ένα που έχει αίγλη αλλά ο ίδιος δεν ταιριάζει με τους άλλους επαγγελματίες του ίδιου επαγγέλματος έχει λιγότερες πιθανότητες να βρει κάποιον να ταιριάξει από ό,τι ο οδηγός λεωφορείου. Ο λόγος για αυτό είναι αυτό που αναφέρθηκε πιο πίσω σχετικά με τον χρόνο ενασχόλησης που προϋποθέτουν κάποια επαγγέλματα. 

 

Το αυτό επεκτείνεται και στην ακαδημαϊκή μόρφωση, όπου απαιτείται αρκετός χρόνος για την απόκτηση πτυχίων αλλά και για την παραγωγή έργου. 

 

Έτσι, είναι θέμα συνηθειών του ανθρώπου και όχι θέμα ακαδημαϊκής μόρφωσης. Το ερώτημα λοιπόν που υπάρχει τελικά είναι κατά πόσο επηρεάζονται οι προτιμήσεις κάποιου ανθρώπου από την ακαδημαϊκή μόρφωση. Ακόμα, δεν είναι μόνο θέμα προτιμήσεων, όπως το εάν του αρέσει να βλέπει ποδόσφαιρο ή καλλιτεχνικό πατινάζ πάγου.

 

Συνεπώς, είναι θέμα οπτικής γωνίας, επιπέδου υστεροβουλίας και άποψης για την επιβολή εξουσίας στους γύρω του. Αυτά τα τρία υπάρχουν σε όλους και διαφοροποιούνται ανεξαρτήτως την ακαδημαϊκή μόρφωση. 

 

Αυτά τα τρία είναι που διαμορφώνουν τις σχέσεις. 

 

Το θέμα όμως είναι πως άνθρωποι από παρόμοιες ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ τάξεις τείνουν να έχουν τα παραπάνω τρία χαρακτηριστικά σε παρόμοιες "τιμές". Ασχέτως εάν σπουδάσουν ή όχι και ασχέτως το πού θα σπουδάσουν. Επίσης, αν και έχουν διαφορετικές τιμές τα χαρακτηριστικά σε μία cross-class θεώρηση μπορεί κανείς να δει ότι μερικοί στόχοι είναι ίδιοι. 

 

Έτσι, αυτό που τελικά διαφέρει είναι τα μέσα, η ποσότητα και γενίκευση των στόχων αυτών. 

 

 

Δεν υπάρχει τίποτα πιο βάρβαρο από μία κοινωνία χωριατών που απλά θέλουν να εξουσιάζουν τον διπλανό τους για να βρουν λίγη παραπάνω σημασία στην ζωή τους. Αυτό δεν διαφέρει σε τίποτα από τις περισσότερες παρέες πρωτευουσιάνων, όπου κάθε ένας έχει τον ρόλο του που τον έχει πάρει μετά από πολλά παιχνίδια εξουσίας μεταξύ των "φίλων". Όπως και δεν διαφέρει από τις περισσότερες ερωτικές σχέσεις όπου και οι δύο προσπαθούν να εξουσιάσουν τον άλλο, λες και θα κερδίσουν κάτι με αυτό. 

 

Και όλα αυτά είναι άσχετα με το επίπεδο ακαδημαϊκής μόρφωσης, χώρια ότι χρησιμοποιώντας την λέξη "επίπεδο" αυτομάτως κάποιες σπουδές κατηγοριοποιούνται ως χαμηλές και κάποιες ως υψηλές. 

 

[Sova]

Lucifer, δεν ξέρω τα κριτήρια όλων των ανδρών για να απαντησω ανάλογα. 

 

N3k21, συνοπτικά καθώς παρεκτρεπόμαστε:

1) Όχι, δε θεωρώ κάτι a priori.

2) Δεν ξέρω γιατί να υστερεί κάποιος από ΤΕΙ. Δεν είναι δική μου άποψη αυτή οπότε δε βρισκόμαστε σε σωστή βάση για να απαντήσω.

3) Δεν είπα ότι αναλαμβάνει κάτι εξολοκλήρου ο άντρας. Το ότι θέλεις να θαυμάζεις κάποιον και να σε εμπνέει δε συνεπάγεται ότι κι εσύ δε θα τον εμπνέεις σε κάτι άλλο.

4) Κανέναν από τους δυο δεν προτιμώ. Υπάρχουν περισσότερες και πιο ενδιαφερουσες επιλογές στη ζωή.

Σημείωση: κάποια ενδιάμεσα ερωτήματα απαντήθηκαν ήδη σε άλλα ποστ μου.

[Lucifer]

Οπότε ναι μεν θες να σου μαθαίνουν αλλά δε σε ξενερώνει να μαθαίνεις κι εσύ στον άλλο αν είναι αμφίδρομο.

Σωστά;

[N3k21]

N3k21, συνοπτικά καθώς παρεκτρεπόμαστε:

 

Δε νομίζω πως παρεκτρεπόμαστε. Εκτιμώ πως άνοιξες το παρόν θέμα με στόχο τη συζήτηση και όχι για να λάβεις μονολεκτικές απαντήσεις σε φάση "ναι" ή "όχι".

 

Προσεγγίζω το θέμα πλαγίως λοιπόν, προσπαθώντας να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα και έτσι να συζητήσω μαζί σου ουσιαστικότερα. Εφόσον δε γνωριζόμαστε σε προσωπικό επίπεδο, τα μόνα valid κριτήρια αξιολόγησης του χαρακτήρα σου στη διάθεσή μου, είναι τα κείμενά σου. 

 

Πολλές από τις έως τώρα απαντήσεις σου εξακολουθούν να μη με καλύπτουν απόλυτα, επειδή τις θεωρώ "μισές" και -λαμβάνοντας υπόψιν τη γενικότερη ροή της συζήτησης- σε μεγάλο βαθμό αντιφατικές.

 

Ε, όταν διακρίνω τέτοιες αντιφάσεις ή "γκρίζα" σημεία, να μη ζητήσω διευκρινήσεις; Δεν είναι λογικό; Στην τελική να σε καταλάβω προσπαθώ, όχι να μπω σε τριπάκι "διανοητικής κόντρας" ή έμμεσου trolling. Ίσα ίσα λοιπόν, επειδή σε σέβομαι ως συνομιλήτρια γράφω σεντόνια και το πάω "γύρω γύρω". 

 

Όπως και να 'χει, καλώς απαντάς συνοπτικά, αυτός ήταν και ο σκοπός μου άλλωστε θέτοντας συγκεκριμένα ερωτήματα στο προηγούμενο post μου. Κατανοώ πως είναι κουραστική η ανάγνωση και δακτυλογράφηση μεγάλων κειμένων.

 

 

Πάμε στο ψητό όμως:

 

1) Όχι, δε θεωρώ κάτι a priori.

 

Γράφεις πρώτα αυτό:

 

Ίσως να είναι αυθαίρετο το συμπέρασμα, αλλά βάσει της προσωπικής μου εμπειρίας συνάντησα περισσότερο ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ αρτιμελή άτομα σε αυτού του είδους σχολές και οι συζητήσεις μαζί τους είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσες. 

 

 

 

Οκ, μια χαρά απάντηση είναι, άλλωστε τονίζεις το ότι τα συμπεράσματά σου βασίζονται στην προσωπική σου εμπειρία. Δε διευκρινίζεις βέβαια ακόμα, το πως ακριβώς ορίζεις αυτή τη "συναισθηματική αρτιμέλεια". Στη συνέχεια αναφέρεις αυτό:

 

Και ο συναισθηματικά αρτιμελής είναι αυτός ο ιδανικά μορφωμένος άνθρωπος/ ολοκληρωμένη προσωπικότητα που ονόμασα και στον οποίο η πανεπιστημιακή μόρφωση είναι απαραίτητα συνυφασμένη με την κοινωνική μόρφωση. 

 

 

 

Σε ρωτώ, γιατί απαραίτητα; Ακολουθεί η εξής απάντηση:

 

Το απαραίτητα το λέω γιατί νομίζω πως αυτός που έχει την ευκαιρία να βρεθεί σε ένα καλό πανεπιστήμιο, έχει συνήθως και την ευκαιρία να εκτεθεί σε ένα πιο προνομιούχο από άποψεις ευκαιριών μόρφωσης περιβάλλον. Υπάρχουν διάφοροι λαοί, ο καθένας φέρει στοιχεία της χώρας και κουλτούρας του κι έτσι μπορεί κάποιος να μάθει περισσότερα σε ενα τέτοιο περιβάλλον από ό,τι κάποιος που δεν έχει βγει από το χωριό/ πόλη/ επαρχία του - για τη 2η κατηγορία επιφυλάσσομαι καθώς δε τη γνωρίζω επαρκώς, αλλά μπορώ με περισσότερη ασφάλεια να μιλήσω για την 1η. Η κοινωνικοποίηση παίζει καταλυτικό ρόλο στην ολοκληρωμένη παιδεία κάποιου κι αυτή συνήθως ευνοείται στους χώρους επιστήμης (και πανεπιστήμια, αλλά όχι μόνο).

 

Όλα όσα γράφεις παραπάνω έχουν λογική βάση, ωστόσο δεν εξηγείται μέσω της συγκεκριμένης απάντησης η επιλογή του όρου "απαραίτητα". Κάλλιστα θα μπορούσε κάποιος να εκτεθεί σε εξίσου "επιμορφωτικά" περιβάλλοντα και εμπειρίες λόγω επαγγέλματος, ή απλά επειδή του τη βίδωσε και άρχισε το backpacking. Όσον αφορά την κοινωνικοποίηση, ίσως ευνοείται σε χώρους επιστήμης, αλλά -πως να το κάνουμε;- ευνοείται περισσότερο σε χώρους οι οποίοι προορίζονται για κατεξοχήν κοινωνικές δραστηριότητες, είτε αυτοί είναι θέατρα, μουσικά προβάδικα και γκαλερί, είτε γήπεδα, πάρκα και ξέρω 'γω μπαρ ή ταβέρνες.

 

Γράφεις επίσης "συνήθως". Αποδέχεσαι δηλαδή εμμέσως την πιθανότητα, κάποιος να μην πήρε πρέφα του τι γίνεται έξω από το δωμάτιο του στη φοιτητική εστία, αφιερώνοντας ξέρω 'γω όλο το χρόνο του σε διάβασμα ή video games. Ένα τέτοιο κακόμοιρο τυπάκι, παρότι απέκτησε τελικά Πανεπιστημιακό τίτλο σπουδών, ούτε "ιδανικά μορφωμένο" είναι, ούτε "συναισθηματικά αρτιμελές". 

 

Εκτός βέβαια κι αν εστίασες στην κοινωνική μόρφωση, αντιμετωπίζοντας τη σχεδόν αποκλειστικά ως έμμεσο αποτέλεσμα της επαφής με το χώρο του Πανεπιστημίου. Δε νομίζω πως χρειάζεται όμως να αναλύσουμε, το γιατί κάτι τέτοιο δεν είναι αποδεκτό στην παρούσα συζήτηση ως επιχείρημα. 

 

Βάσει των παραπάνω συλλογισμών προέκυψαν λοιπόν περισσότερες απορίες, όπως π.χ. αυτές που διατυπώνονται στις ερωτήσεις #1 και #2 του προηγούμενου post μου.

 

Τέλος πάντων, εφόσον δε θεωρείς τίποτα a priori, πάω πάσο. Θεωρώ πως με αυτή σου την τελευταία απάντηση, αποδέχεσαι την πιθανότητα να υπάρχουν συναισθηματικά αρτιμελείς άνθρωποι, παρά το γεγονός ότι δεν είναι απόφοιτοι Πανεπιστημίου και κατά συνέπεια ιδανικά μορφωμένοι*.

 

*Υπενθυμίζω πως συμφωνήσαμε στον ορισμό του "ιδανικά μορφωμένου" ανθρώπου, ως αυτόν ο οποίος διαθέτει και πανεπιστημιακή μόρφωση.

 

 

2) Δεν ξέρω γιατί να υστερεί κάποιος από ΤΕΙ. Δεν είναι δική μου άποψη αυτή οπότε δε βρισκόμαστε σε σωστή βάση για να απαντήσω.

 

Το παράδειγμα με τον "κοσμογυρισμένο" απόφοιτο ΤΕΙ και τον "άβγαλτο" Πολυτεχνίτη χρησιμοποιήθηκε ως παράδοξο, ως μέσο αμφισβήτησης των δύο παρακάτω, αντιφατικών μεταξύ τους, θέσεών σου:

 

- Όσο ανώτερη θεωρείται μια σχολή, τόσο υψηλότερο πρέπει να θεωρείται αντίστοιχα και το πνευματικό επίπεδο των αποφοίτων αυτής, όταν συγκρίνονται με άλλους κατώτερων σχολών.

 

- Όσο περισσότερο έχει "γυρίσει" (είτε το λάβεις κυριολεκτικά - σε φάση έχει γυρίσει τον κόσμο, είτε μεταφορικά - σε φάση έχει κοινωνικοποιηθεί αρκετά και έχει εκτεθεί σε περιβάλλοντα με θετική επίδραση) κάποιος, τόσο περισσότερο μορφωμένος θεωρείται.

 

Αν όντως δέχεσαι, πως πράγματι υπάρχει πιθανότητα να μην υστερεί πνευματικά κάποιος ΤΕΙ-τζης, ή δέχεσαι ως ενδεχόμενο το να είναι ακόμα και πνευματικά ανώτερος από κάποιο απόφοιτο Πολυτεχνείου τότε, εγώ τουλάχιστον, δεν έχω κάτι να προσθέσω.

 

 

3) Δεν είπα ότι αναλαμβάνει κάτι εξολοκλήρου ο άντρας. Το ότι θέλεις να θαυμάζεις κάποιον και να σε εμπνέει δε συνεπάγεται ότι κι εσύ δε θα τον εμπνέεις σε κάτι άλλο.

 

Δεκτό. Ωστόσο η σύνταξη της επίμαχης δημοσίευσής σου μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε παρερμηνείες. Αν ερμήνευα αυτολεξεί τα γραφόμενά σου, θα κατέληγα σε μια απορία αντίστοιχη αυτής που εκφράζει ο Lucifer στο post #237.

 

 

4) Κανέναν από τους δυο δεν προτιμώ. Υπάρχουν περισσότερες και πιο ενδιαφερουσες επιλογές στη ζωή.

 

Με τρώει ομολογουμένως να μάθω, τι ακριβώς σε ξενέρωσε στα εν λόγω παλικάρια...

 

Αλλά όπως και να 'χει, σίγουρα υπάρχουν περισσότερες και πιο ενδιαφέρουσες επιλογές. Στην τελική επίτηδες χρησιμοποίησα τα συγκεκριμένα δύο παραδείγματα, επειδή δηλαδή έτειναν προς ακραίες αλλά διαφορετικές και σχεδόν αντίθετες καταστάσεις. 

 

Θα γούσταρα πάντως να συνεχίσουμε απ΄αυτό ακριβώς το σημείο την κουβέντα. Να ξεφύγουμε δηλαδή από τη φάση των παραδειγμάτων και των φιλοσοφικών προεκτάσεων και να μιλήσουμε περισσότερο συγκεκριμένα. Τι θεωρείς -ας πούμε- εσύ περισσότερο ενδιαφέρουσα επιλογή; Τι ζητάς από μια σχέση και τι τύπος ανθρώπου θεωρείς πως μπορεί να σε καλύψει;

 

Μη μου απαντήσεις όμως, σε παρακαλώ, κάτι του στυλ "θέλω να με μαθαίνει και όχι να τον μαθαίνω". Γιατί ακόμα και αν δεχτώ κάτι τέτοιο ως απόλυτα έγκυρη απάντηση, καλώς ή κακώς δεν παύει να είναι εξαιρετικά αόριστη και αποτελεί μόλις ψήγμα των όσων πραγματικά έχεις στο μυαλό σου.

 

Εκτιμώ πως αν γίνεις περισσότερο συγκεκριμένη και σαφής, δε θα υπάρξουν άλλες παρερμηνείες και η κουβέντα θα προχωρήσει ομαλότερα.

[mentoras99]

Αν και σε γενικες γραμμες, δεν μπορω παρα να δεχτω οτι δυο ανθρωποι διαφορετικου φυλου πρεπει πανω-κατω να εχουν μια παρομοια οπτικη για τη ζωη, και να 'εκπεμπουν περιπου στο ιδιο μηκος κυματος', ωστοσο, εχω δει 'ανομοια' (απο μορφωτικης / εκπαιδευτικης αποψης) ζευγαρια να τα πανε καλα (προφανως, υπαρχει μια ισορροπια), και αλλα που τα θεωρεις ομοια, να γινονται 'μανταρα'.

 

Παντως, εγω προσωπικα, σε φιλους με αρκετη μορφωση με πολλες επαγγελματικες υποχρεωσεις, τους εχω συμβουλευσει να μην ψαχνουν και να μην 'θαμπωνονται' απο γυναικες καριεριστριες με 'τυπο' και 'χαϊλικια', και να κοιτανε πιο χαμηλα, γιατι αλλιως δεν βλεπω να περπατα η σχεση.

Αν ο αντρας ειναι πολυ 'ξανοιγμενος' επαγγελματικα, προσωπικα πιστευω οτι σε μια σχεση πρεπει η γυναικα να ειναι καπως πιο 'χαλαρη' και στα 'μετοπισθεν', για να μπορεσει να περπατησει το πραγμα.

Φυσικα, πρεπει να ειναι ετοιμοι και οι δυο να αποδεχθουν αυτη την κατασταση και αυτη την ισορροπια.

 

Πολλοι βλεπουν μονο τη 'λαμψη' της στιγμης, και μετα απο λιγο μαζευουν τα κομματια.

[Sova]

Lucifer, ναι κάπως έτσι το βρίσκω πολύ πιο ενδιαφέρον.

 

Ν3κ21, ευχαριστώ και σε σέβομαι κι εγώ σαν συνομιλητή. Επίσης χωρίς παρεξήγηση αλλά δεν έχω καταλάβει γιατί έχει σημασία να πάρει προσωπική τροπή η κουβέντα και γιατί χρειάζεται να μπω σε διαδικασία αξιολόγησης - αλήθεια, ποια κριτήρια θεωρείς ασφαλή; Θα αποφύγω στην παρούσα φάση να απαντήσω δημόσια για τις ακριβείς προτιμήσεις μου (τί ζητάω κλπ), καθώςνομίζω ότι είναι άσχετο με το θέμα αυτό και πιθανόν να οδηγηθεί αλλού η κουβέντα όπως έγινε και πριν. Ξεκίνησα να μιλάω για τριτοπρόσωπες καταστασεις και οι χαρακτήρες μας είναι θεωρητικά πλαστοί. Αν διαφωνείς, πες το μου, σε παρακαλώ.