Έφυγε ο ηθοποιός Μαξιμίλιαν Σελ

[Captain Nemo]

 

Ο Αυστριακός ηθοποιός, που βραβεύτηκε με Όσκαρ για τον ρόλο του στο δικαστικό δράμα «Η Δίκη της Νυρεμβέργης» το 1961, απεβίωσε σε ηλικία 83 ετών στο Ίνμπρουκ της Αυστρίας, μετά από μια ξαφνική και σοβαρή ασθένεια.

Από τη Χριστίνα Λιάπη

Online

1/2/2014 6:07:36 μμ

 

Γεννημένος στην Βιέννη, από πατέρα Ελβετό και μητέρα Αυστριακή, η οποία ήταν επικεφαλής δραματικής σχολής, ο Σελ ήταν ο νεότερος αδερφός της επίσης διάσημης ηθοποιού Μαρία Σελ, η οποία κέρδισε το βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας του Φεστιβάλ Καννών το 1954 για την ταινία «The Last Bridge».

Είχε εγκαταλείψει, μαζί με την οικογένειά του, την Αυστρία μετά την προσάρτησή της από την Γερμανία το 1938 και μεγάλωσε στην Ζυρίχη, περνώντας πολύ χρόνο στο θέατρο. Η καριέρα του ξεκίνησε εκεί και είχε ήδη αποκτήσει εμπειρία στο σινεμά, πριν ταξιδέψει στην Αμερική το 1955 για να δουλέψει στο Μπρόντγουεϊ και το «Interlock» του Άιρα Λέβιν, και συμμετείχε στην πρώτη του χολιγουντιανή ταινία, το «The Young Lions», το 1958, στο οποίο πρωταγωνίστησαν οι Μάρλον Μπράντο, Μοντγκόμερι Κλιφτ και Ντιν Μάρτιν.

Ο ρόλος του ως συνηγόρου υπεράσπισης στην ταινία «Η Δίκη της Νυρεμβέργης» του Στάνλεϊ Κρέιμερ, την ιστορία για την δίκη τεσσάρων Ναζί, υπεύθυνων για θανάτους αθώων κατά τη διάρκεια του πολέμου, ήταν μόλις ο δεύτερος χολιγουντιανός του ρόλος και του εξασφάλισε παγκόσμια φήμη, πέρα από το βραβείο Όσκαρ.

Ο Μαξιμίλιαν Σελ παραλαμβάνει το βραβείο Όσκαρ

Εκτός από την νίκη του αυτή, που ήταν η πρώτη για Γερμανόφωνο ηθοποιό μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Σελ ήταν επίσης υποψήφιος για το Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για το «The Man in the Glass Booth» το 1975 και για το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για το «Julia» το 1977, δίπλα στην Τζέιν Φόντα και την Βανέσα Ρεντγκρέιβ. Η τελευταία μεγάλη του διάκριση ως ηθοποιού ήταν το 1992, όταν και ήταν υποψήφιος για Χρυσή Σφαίρα για το ρόλο του ως Λένιν πλάι στον Ρόμπερτ Ντιβάλ στην μίνι σειρά του ΗΒΟ, «Stalin».

Ο ρόλος του στη «Δίκη της Νυρεμβέργης» οδήγησε σε σειρά ρόλων Γερμανών ή Ευρωπαίων όπως το «Counterpoint» το 1968 ή το «The Odessa File» του 1974, ενώ τo 1964, συμπρωταγωνίστησε με την Μελίνα Μερκούρη στο «Topkapi» του Ζιλ Ντασέν.

Ασχολήθηκε επίσης με τη συγγραφή, την παραγωγή και τη σκηνοθεσία, ιδιαίτερα καθώς η κινηματογραφική καριέρα ως πρωταγωνιστή ατόνησε. Η ταινία του «First Love» - για την οποία έγραψε το σενάριο και ανέλαβε χρέη παραγωγού, σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή - ήταν υποψήφια για Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας το 1970, κάτι που επανέλαβε με την επόμενή του ταινία, «The Pedestrian», τρία χρόνια αργότερα.

Απόσπασμα από το ντοκιμαντέρ «Marlene»

Το 1984, το ντοκιμαντέρ που σκηνοθέτησε για την Μαρλέν Ντίτριχ, με τον τίτλο «Marlene», ήταν υποψήφιο για Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ - η επιμονή της Ντίτριχ να ηχογραφήσει τις συναντήσεις τους, αλλά όχι να τις βιντεοσκοπήσει, τον οδήγησαν σε μια ευφάνταστη και ιδιαίτερα πλούσια συρραφή στιγμών από ταινίες της, φωτογραφιών και ειδησεογραφικών βίντεο, για να εικονογραφήσει τους διαλόγους.

Τα πολλά του ταλέντα περιελάμβαναν και τη μουσική (ήταν επιτυχημένος σολίστ στο πιάνο, αλλά και μαέστρος) ενώ ποτέ δεν σταμάτησε να εμφανίζεται, και με μεγάλη επιτυχία μάλιστα, στο θέατρο.

 

http://www.e-go.gr/cinemag/article.asp?catid=10167&subid=2&pubid=129628911

 

[KilliK]

μην ξεχναμε και τον καλυτερο του ρολο:

[bluesattack]

Πολυ μεγαλος ηθοποιος..

[mathsrule]

RIP.

[deesnider]

Πολυ μεγαλος ηθοποιος..

 

Ε, προφανώς!

Στα 83, δεν τον έλεγες και μικρό...

 

[The_Judas]

Επίσης πολύ καλός και στον "Σιδηρούν Σταυρόν".

 

Γενικά στο Hollywood τον είχαν για να παίζει ρόλους Γερμανού ή ευρωπαίου... παρόλα αυτά ήταν πολύ ταλαντούχος.