Παγκόσμιο Κύπελλο Μπάσκετ 2014

[PostHelper]

Ο Μπογκντάνοβιτς μας κάνει να συνειδητοποιούμε οτι σαν λαός ποτέ δεν είχαμε, ούτε πρόκειται ποτέ να αποκτήσουμε τέτοιο σκόρερ. Ο Γκάλης ένας ήταν, και αυτός έμαθε μπάσκετ στις ΗΠΑ. Όσο οι προπονητές εδώ παίρνουν τα παιδιά απο μικρές ηλικίες και τα βάζουν στα "συστήματα", ενώ δεν τα βελτιώνουν ατομικά, τόσο θα συνεχίζουμε να βαφτίσουμε τον Μάτζαρη και τον Σλούκα των 5 πόντων μ.ο ως το "μέλλον" του ελληνικού μπάσκετ, όταν οι άλλοι έχουν Μπογκτάνοβιτς. Όταν οι άλλοι είχαν τον Τεόντοσιτς στην ηλικία των δικών μας ταλέντων, να γίνεται ο MVP της Ευρωλίγκας. Μια ζωή στη μιζέρια θα είμαστε αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία μπασκετική.

 

Ε καλα, δεν ειμαστε ακριβως και μεσα στην μιζερια στο μπασκετ....

Στο τελειως αντιστροφο ειμαστε.

 

[washcloud]

10οι κατά μέσο όρο στον κόσμο την τελευταία πενταετία, και με ποιά ακριβώς προοπτική για την ας πούμε επόμενη είμαστε "στο ακριβώς αντίστροφο";

Όταν θα τελειώσουν Μπουρούσης, Πρίντεζης, Καϊμακόγλου, Ζήσης;

Θα περιμένουμε τον Κουφό βροντώντας τζάμπα στην πόρτα του όπως τα τελευταία χρόνια;

Ή να βγάζει μαλλιά ο Καλάθης μπας και αφήσει την πατρίδα του και ενσωματωθεί σε αυτή του παππού του;

Ή θα περιμένουμε τον Γιάννη να μεγαλώσει, να γίνει σούπερ σταρ του ΝΒΑ, να σώζει μετά κι εμάς κάθε Φθινόπωρο;

Ή θα περιμένουμε να προκόψει επιτέλους κάπου κι ο Θανάσης για να τον βάλουμε κι αυτόν στο ρόστερ;

Ή θα περιμένουμε τον Παπανίκ να έχει τριπλ νταμπλς ΚΑΙ να σβύνει και τους καλύτερους επιθετικούς των αντιπάλων;

 

Γιατί αν περιμένουμε από τους ρολίστες Σλουκομαντζαραίους, τους εξαφανισμένους Γιανκοβιτσοπαππάδες, τον πεθαμένο Χρυσικόπουλο, τον Καββαδά, τον Σαρικόπουλο, τον Μπόγρη, καήκαμε...

Κρεμόμαστε δε από έναν Κατσικάρη, το συνειδητοποιείς; Γιατί κι αυτός αν πει να φύγει, ποιός τότε;

 

Υποδομές λέμε δεν έχουμε. Το ότι υπάρχει πχ ένας Χαραλαμπόπουλος "με προοπτική" για το μέλλον ή ένας Λούντζης που δείχνει πράγματα για το ακόμη πιο μέλλον, δεν λέει τίποτα...

Ή μήπως σ' εχει πείσει ο Παπαπέτρου ότι είναι παικταράς με 1-2 "ικανοποιητικές" εμφανίσεις που έκανε.

Έφυγαν ένας Διαμαντίδης κι ένας Παπαλουκάς και ρημάξαμε. Με τους οποίους είπαμε τί κάναμε : 1 ευρωπαϊκό, μισό παγκόσμιο...

Φαντάσου που η γενιά που άφησαν πίσω τους, είναι η "καμμένη" στον πάγκο ή ως ρολίστες που λέγαμε.

Δεν έχουμε ψηλούς. Δεν έχουμε γκαρντ. Πού λες ΘΑ πάμε;

Γιατί για την ώρα, είπαμε : είμαστε ήδη εδώ και χρόνια, οι 10οι στον κόσμο...Πίσω στο '86 γυρίσαμε. Και πάει στο διάλο, τότε ακολούθησε μια ολάκερη 10ετία που κάτω από 4οι δεν πέφταμε. Τώρα με ποιά προοπτική; Θαύματα κι εκπλήξεις δεν λέω, γίνονται. Κι ο Διαμαντίδης κι ο Παπαλουκάς, θαύματα ήταν. Αλλά άμα είναι να ελπίζουμε στα θαύματα, τουλάχιστον να το αναγνωρίζουμε, να μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας με το ποιοί είμαστε, τί έχουμε, πού πάμε, όταν το πράγμα φαίνεται...

[EKTELESTES]

@washcloud - Ενώ συνήθως διαφωνούσα μαζί σου, σ' αυτό το μουντομπάσκετ με εκπλήσσεις. Συμφωνώ 1000% με τα λεγόμενα σου.

 

 

Έτσι ακριβώς είναι παιδιά, αυτό που γίνεται στο μπάσκετ μας είναι μιζέρια. Από το 2006 ως και τώρα, μία μόνο επιτυχία είχαμε ( 2009 Χάλκινο) και πολλές παταγώδεις αποτυχίες και ξεφτιλίκια.

 

Χρειάζεται ανάκαμψη, και δυστυχώς το πρωτάθλημα 2 ομάδων που έχουμε δε βοηθάει καθόλου. 

[PostHelper]

10οι κατά μέσο όρο στον κόσμο την τελευταία πενταετία, και με ποιά ακριβώς προοπτική για την ας πούμε επόμενη είμαστε "στο ακριβώς αντίστροφο";

Τι θα πει 10οι κατα μεσο όρο στον κοσμο?

 

Εγω βλεπω οτι στην μιζερια ειναι η εθνικης της Κινας, στην μιζερια ειναι η Γερμανια, το Πουερτο Ρικο κλπ.

Ενω με την εθνικη Ελλαδας:

•εχοντας βγει 5η στους Ολυμπιακους αγωνες του 2004,

•εχοντας κατακτησει το χρυσο στο Ευρωμπασκετ του 2005,

•εχοντας παρει το ασημενιο στο Παγκοσμιο του 2006,

•εχοντας βγει 4η στο Ευρωμπασκετ του 2007,

•εχοντας βγει 5η στους Ολυμπιακους αγωνες του 2008,

•εχοντας βγει 3η με χαλκινο μεταλλιο στο Ευρωμπασκετ του 2009,

 

Δεν βλεπω να ηταν στην μιζερια σε καμια περιπτωση....

 

Και επειδη οι αυθαιρετοι αριθμοι, πχ 10, δεν εχουν νοημα, αυτη τη στιγμη ειμαστε 5οι στην παγκοσμια καταταξη της ΦΙΜΠΑ, εχοντας πεσει μαλιστα και μια θεση απο την προηγουμενη φορα.

[MiDi_MiLiZ]

Nταξει αναλογα πως αντιλαμβανεται κανεις τον ορο της μιζεριας. Ειμαστε δυναμη στο παγκοσμιο μπασκετ ναι, απ'την αλλη ομως διανυουμε περιοδο καθιζησης. wildcards για συμμετοχη στο μουντομπασκετ. Φινλανδιες, Νιγηριες. Αρκετοι βετερανοι που φευγοντας απο την ομαδα αφησαν καμμενη γη πισω τους επειδη η γενια Μαντζαρη Σλουκα κλπ μεχρι στιγμης δεν δειχνει να πλησιαζει την προηγουμενη ουτε στο ελαχιστο. Αυτα δημιουργουν απογοητευση, αλλα εχουν συμβει και στις καλυτερες οικογενειες (Σερβιες, Λιθουανιες, Κροατιες). Περναμε διαστημα καμψης (και ανακαμψης).

Η φετινη εικονα της εθνικης σε συνδυασμο με το υλικο που ερχεται απο πισω, με κανει αισιοδοξο για το μελλον μας. Ταλεντο υπαρχει, περιμενουμε τον επομενο ηγετη μετα τους ΔΔ/Παπαλουκα (ακομα και ο Ζησης ειδικα περυσι εκανε συγκλονιστικες εμφανισεις, αλλα δεν ηταν αρκετες). Ο Μπορουσης τα πηγε καλα, αλλα ο το μυαλο του και ο χαρακτηρας του ειχαν ανεκαθεν ταβανι για να χριστει ηγετης.

[EKTELESTES]

Ο Ζήσης έχει τουλάχιστον 3 διοργανώσεις που έχει φοβερές επιδόσεις, τουλάχιστον 1-2 σκαλιά πάνω με ό,τι έκανε παλιότερα. Ποιος ξέρει, ίσως λόγω εμπειρίας, ίσως γιατί πλέον έχει πιο ηγετικό ρόλο. Προσωπικά με έχει εντυπωσιάσει.

[sl028]

Εμένα ο Ζήσης δεν μ αρέσει, γιατί έχει ταβάνι επιθετικά, και αμυντικά είναι μαύρη τρύπα.

Όταν παίζουν όλοι καλά, παίζει κι ο Ζήσης καλά, όταν χάνουμε δεν γίνεται ποτέ ηγέτης να σηκώσει

την ομάδα στις πλάτες του. Είναι απλά ένας μέτριος παίχτης και τίποτα παραπάνω.

Όσον αφορά την πορεία της Εθνικής, λυπάμαι που θα το πω, αλλά προβλέπω περίοδο μεγάλης κάμψης.

Κρίνοντας από τον Σλούκα, τον Μάντζαρη και τον Παπανικολάου, δεν βλέπω να βγαίνουν ταλέντα πια.

[MiDi_MiLiZ]

O Zησης εχει βοηθησει τα μεγιστα στις διακρισεις της εθνικης, οπως επισης και στις μη διακρίσεις παρεμενε ο ιδιος σε αξιοπρεπη επιπεδα, σε αντιθεση με αλλους.

 

Απο την επομενη γενια ο μονος που υπαρχει περιπτωση να καταφερει να κρατησει την περιφερεια μας σε καλο επιπεδο ειναι ο Καλαθης. Σλουκας, Μαντζαρης μηδεν εξελιξη, καθοδικη πορεια και απολυτοι non-factors σε ολα τα παιχνιδια μας. Αν συνεχισουν ετσι 1-2 σεζον, κερδιζουν τιτλο αιωνιου ταλεντου both.

 

Ο Αντετοκουνμπο θελει πολλη δουλεια για να φτασει σε επιπεδο που θα μπορουμε να λεμε οτι ανεβαζει την εθνικη μας ενα σκαλοπατι.

 

Ελπιδοφοροι ειναι οι νεοι που ακολουθουν πισω απο αυτους (Χαραλαμποπουλος κλπ). Ο Βεζενκοφ νομιζω χαθηκε ως prospect για την εθνικη μας, kudos στην ΕΟΚ.

[sl028]

Όταν λες άλλους, εννοείς τον Σπανούλη; 

[MiDi_MiLiZ]

Εννοω την πλειοψηφια των συμπαικτων του που ηταν εκτος τοπου και χρονου την τελευταια 3ετια, ο καθενας με τις ευθυνες που του αναλογουν αναλογως και του ρολου που ειχε στην ομαδα.

Ο Ζησης ηταν ο μονος διασωθεις και απεδωσε πολυ περισσοτερα απο αυτα που επεβαλε ο ρολος του, ολα αυτα τα χρονια.

Δεν μου γεμιζει το ματι, αλλα με εχει ξελασπωσει απειρες φορες εκει που δε το περιμενω.

[sl028]

Πάντως αν είχαμε έναν υγιή Β-Σπαν στο ματς με τη Σερβία, να φτιάχνει παιχνίδι και να παίρνει φάουλ,

ίσως τα πράγματα να ήταν κάπως διαφορετικά. Όχι ότι θα νικάγαμε αλλά δεν θα ήταν και διασυρμός.

 

Τώρα, για τον τελικό βλέπω καθαρά Αμερική και με μεγάλη διαφορά πόντων.

[TAKE5]

Το βασικό πρόβλημα που δημιούργησε η γενιά που σιγά σιγά τελειώνει είναι ότι έφτασε μεν ψηλά αλλά σταμάτησε εκεί και κοτεψε να δοκιμάσει με τους καλύτερους και αυτοί είναι στο NBA. Ξεκινώνοντας από τους κορυφαίους και φτάνωντας στους ρολίστες αλλοι προσπάθησαν λίγο και τα παράτησαν στην πρώτη μικρή δυσκολία και άλλοι δεν δοκίμασαν καν φοβούμενοι ότι δεν θα είναι κορυφαίοι στον ανταγωνισμό. Από την στιγμή που λιγόστεψαν τα χρήματα εντός συνόρων και έπεσε το επίπεδο ανταγωνισμού είναι φυσιολογικό να μείνουν για πάντα ταλέντα οι τωρινοί. Αφού παίζουν 30 ψευτο παιχνίδια  όταν οι άλλοι παίζουν 30 ντέρμπυ πως να τους ανταγωνισθούν όταν έρθουν τα ζορικα.

Ενας από τους λόγους που ο Ζησης είναι ας πούμε σταθερά καλός ειναι ότι έχωντας φύγει από μικρός έμαθε να παίζει στα ζορικα. Ο Σλουκας όταν βαραίνει η μπάλλα συνήθως κρύβεται

 

 

Στα του αγωνα δηλώνω συμμετοχή στο Ντιαό φαν κλαμπ. Το γουστάρω απίστευτα με την κοιλιά να συμβουλεύει σαν μεγάλος αδελφός τους πιτσιρικάδες και να μην φοβάται να πάρει την μπάλλα στα δυσκολα

[washcloud]

Ποστ, άσε καλύτερα την δημιουργική λογιστική για τίποτε αντωνογιωργάκηδες...

Επίσης άσε τα παρελθόντα τα "ένδοξα". Άσε και τί βγάζουν οι γενικές στατιστικές της Φίμπας.

 

Θες να μιλήσουμε με όρους πραγματικότητας; Αν ναι, ορίστε η κατάσταση της τελευταίας πενταετίας, μετά δηλαδή από Παπαλουκοδιαμαντίδη ή στα τελειώματά τους :

11οι σε Παγκόσμιο, 6οι σε Ευρωπαϊκό, ΑΠΟΝΤΕΣ από Ολυμπιακούς, 11οι σε Ευρωπαϊκό (...!!!), 9οι σε Παγκόσμιο. Aυτά λένε ότι από άποψη κατάταξης και δυναμικότητας, παίζουμε γύρω στο Νο 10.

Αλλά για να δούμε και τί γίνεται με τις άλλες χώρες και να κάνουμε μια σύγκριση δυναμικότητας :

Αμερικάνοι : μας έχουν (πίπα-κώλο, όπως όλους τους άλλους)

Ισπανοί : μια από τα ίδια. Ελπίζω να μη διαφωνείς (και σκεφτείς "δημιουργικά" να πεις για την περσινή ήττα)

Γάλλοι : οι εποχές Τιρμπουσόν, Δακουρή, Υπναγκέλ, Ριγωτό και λοιπών έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Τώρα πια είναι πήχτρα σε ενμπηέηερζ που έτσι μάλιστα και πουν και φανούνε άπαντες καμμιά φορά, δεν βλέπω καλά τους Ισπανούς και οι Αμερικάνοι θα χρειαστεί να κατεβάσουν πραγματικά προκομμένη ομάδα για να μην τους πηδήξουν κι αυτούς.

Λιθουανοί : γενικά παίζουν μέσα στις πεντάδες. Καλύτεροι από εμάς λοιπόν. Ανέκαθεν.

Βραζιλιάνοι : επίσης προκομμένη γενιά με ντερέκια ενμπηεράδες και όχι μόνο. Καλύτεροι κι αυτοί.

Αργεντίνοι : με ελλείψεις και αυτοί, και γερασμένοι. Στο τελείωμα της ηρωική προηγούμενες δεκαετίες. Τα τελευταία χρόνια χαλαρά μας είχαν. Καλύτεροι με Τζινόμπιλι, Σκόλα, Ντελφίνο, Νοτσιόνι, Πριγκιόνι. Άπαντες παικταράδες. Που στα ντουζένια τους είχαν καπακώσει τους δικούς μας στα ντουζένια τους. Κρατάνε όμως ακόμα. Κι από πίσω βγάζουν καλά γκαρντ τουλάχιστον.

Σέρβοι. Νόου κόμμεντς εννοείται.

Κροάτες : τα τελευταία χρόνια, μισό κλικ καλύτεροι, ψηλότεροι, ταλαντότεροι, νεότεροι, με μάλλον καλύερο μέλλον.

Έχουμε εμείς Σάριτς; Έχουμε Μπογδανοβιτσίοζο; Έχουμε Τόμιτς; Τί στης μάνας μας έχουμε τεσπα για χθες, για σήμερα, και για αύριο; Ούτε καν Σίμο δεν έχουμε. Πέρσι μας πήραν, φέτος τους πήραμε, και γενικά τα πήγανε χάλια, αλλά με γενική παραδοχή ότι ήταν από τα πιο ταλαντούχα σύνολα. Δεν ήταν βέβαια ΟΜΑΔΑ.

Σλοβένοι : ασταθείς, αλλά με σούπερ-σταρς τους Αφούς (...μεγάλο πράμμα οι αφοί στο μπάσκετ : Μαρτίν, Πέτροβιτς, Γκασόλ, Ντράγκιτς, Λαβρινόβιτς...)Εμείς ποιούς σούπερ-σταρς έχουμε βγάλει τα τελέ χρόνια; Όσο για αδέρφια, μόνο οι Μανατζαραίοι, κι ο ένας τους εντελώς ανύπαρκτος. Πού πάμε οι Καραμήτροι; Από τους Νιγηριανούς περιμένουμε. Για το μέλλον. Όχι να μας συμπληρώσουν, αλλά να μας σώσουν.

Τεσπα ΑΣ πούμε ότι είμαστε περίπου στο ίδιο επίπεδο δυναμικότητας με Κροάτες και Σλοβένους, ως ομάδες. Ότι ρε παιδί μου αν είναι να παίξουμε, έχουμε πιθανότητες. Ότι δεν φοβόμαστε. Για να μη λες. Που σημαίνει τη μία θα είμαστε πιο πάνω, την άλλη αυτοί. Μάλλον. Διότι όπως είπα περί ταλέντου και προοπτικής, πάλι μας έχουν αμφότεροι.

Μόλις θυμήθηκα τους Ρώσους. Που είναι σκορποχώρι εδώ και καιρό, χωρίς προπονητή, με τα αξιόλογα στελέχη τους να μην κατεβαίνουν στα τουρνουά. Θα τους έβαζα ΚΑΙ αυτούς στους "μισό κλικ πιο πάνω από μας / άντε ας πούμε στα ίδια"...

 

Από μας πιο κάτω, κάτι Τούρκοι, κάτι Γερμανοί, κάτι Ιταλοί, κάτι Φινλανδοί, κάτι Πορτορικανοί, κάτι Αφρικανοί, κάτι Ασιάτες, κάτι Ωκεάνιοι (ακόμη και οι Αυστραλοί είναι ΜΟΛΙΣ μισό-ένα κλικ πιο πίσω μας, από ταλέντο/δυναμικότητα. Αλλά είναι. Πίσω. Μόλις. Όμως). Αυτούς γενικά τους έχουμε (κι ας έχουμε ενίοτε χάσει από κάποιους). Τους πιο πάνω, που λέγαμε, όχι (κι ας νικάμε κάποιους απ' αυτούς ενίοτε).

 

Τί μας κάνουν τα παραπάνω; 11οι. Κι ας είμαστε μια-δυο θέσεις πάνω τη μια φορά, κάτω την άλλη. Η ουσία εκεί είναι : δέκατοι. Να ξέρουμε ότι από εκεί ξεκινάμε, εκεί γύρω παίζουμε. Και με προοπτική στα επόμενα 2-3 χρόνια να βγουν από το προσκήνιο Μπουρούσης (ο οποίος ΑΠΛΑ μας "κρατάει", και δεν πρόκειται επίσης να καλυτερεύσει - ίσως το πηκ του να ήταν το 2014. Γενικώς), Πρίντεζης = παίκτης "ενέργειας", που αν και φαίνεται να το έχει στο γονίδιό του το να "μικροφέρνει" (και μάλλον γι' αυτό και θα αντέξει επαρκώς στο ίδιο ακριβώς επίπεδο για άλλα 2-3 χρόνια, αλλά μετά ντικλάιν - μάιν), Καϊμακόγλου επίσης μια από τα ίδια με Πριντεζη φάση, Ζήσης ο βρυκόλακας (για την παρατεταμένη του παρουσία) κόλακας (για την γνωστή ευγένειά του), που τί θα κάνουμε, θα τον καταψύχουμε τους Χειμώνες και θα τον αποψύχουμε τα Καλοκαίρια επειδή καλύτερός του δεν θα έχει υπάρξει;

Δεν είμαστε "ομάδα μεταλλίων", ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑΜΕ. Εξ' ου και ο απολογισμός ΤΡΙΑΚΟΝΤΑΕΤΙΑΣ : 2 Ευρωπαϊκά (...πφφφ) χρυσά, ένα χάλκινο, ένα σημένιο σε Παγκόσμιο και πάπαλααα.

 

 

 

Οι "ομάδες μεταλλίων", παίζουν από 1η έως πες 4η θέση με τα χρόνια.

Οι ένα σκαλί πιο κάτω παίζουν εκεί που παίζαμε κι εμείς όλη τη δεκαετία '90.

Στην δεκαετία 2000, κάναμε ένα ξεπέταγμα με το 2ο Ευρωπαϊκό μας, καπάκι το...μισό Παγκόσμιο που λέγαμε, και μετά, στα τελειώματα εκείνης της φουρνιάς, βάλαμε κι ένα χάλκινο στην τσέπα.

Απόδειξη γενικά της φθίνουσας πορείας μας, μιας γενιάς "ξεπετάγματος", που οφείλουμε στις ευχάριστες συγκυρίες της ύπαρξης δύο ξεχωριστών αθλητών που ήταν ο εγκεφαλικός πυρήνας γύρω από τον οποίο περιστρεφόμασταν, καθώς ποτέ δεν είχαμε κορμάρες όπως Σαμπόνηδες, Ντιβατσαίους, Ράτζους, Γκασόληδες κτλκτλ για να καταπίνουμε αντιπάλους. Ούτε και μεγαλοσουτεράδες είχαμε, με γνωστή κλασσική εξαίρεση τον Νικ τον Γκάλαρο, και ολίγη από Γιαννάκη (που δεν τον λες και σουτέρ, αλλά κατ' ανάγκη κάτι είχε - τεσπα από τους καλύτερούς έβερ που είχαμε διαθέσιμους). Από εκεί και πέρα, με εξαίρεση τους ντόμιναντ πλεημέηκερζ Παπαλουκά και Διαμαντίδη, χέσε μέσα. Οι υπόλοιποι, ρολίστες, καλοί στρατιώτες, καλοί εν γένει παίκτες, αλλά μέχρι εκεί.

Οι διακρίσεις μας, ομαδική ιστορία (με εξαίρεση τα επί Nick Georgalis from Νέα Υερσέη χρόνια). Βέβαια όλες οι ομάδες ως ομάδες παίζουνε, αλλά ειδικά η δική μας, δεν βασιζόταν σε υπερ-σταρ που κάνανε το παιχνίδι τους και σιγοντάρανε οι λοιποί. Σε μας οι δυο προαναφερθέντες πόιντ ξεχώριζαν μεν, και ήταν η βάση, αλλά από εκεί και πέρα ήθελε γερή αμυντική δουλειά απ' όλους, και κάθε τόσο ξεπεταγόταν και κα'να φυντάνι που για κάποια ματς καθάριζε αυτό : Σπανούλης, Φώτσης, Ντικούδης, Κακιούζης, Ζήσης κτλκτλ.

 

...Όλα λοιπόν τα παραπάνω που λες φίλε Ποστ, είναι δηλωτικά ότι καλό είναι να βλέπουμε γενικά μια κατάσταση, και να μην παλεύουμε με αρθιθμούς για να πείσουμε άλλους αλλά και τους δίους μας τους εαυτούς για το "ποιό είμαστε μπασκετικά".

Είμαστε μια χώρα που μετά το μεγάλο μπουμ μέσα '80, έχουμε φτάσει σταδιακά (και λόγω κρίσεως κτλ) κι έχουμε κατέβει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ένα γενικό σκαλοπάτι. Ή μάλλον κάπου γύρω στο ενάμισο. Αν θεωρήσεις ότι 3 είναι περίπου τα σκαλιά της πρώτης δεκάδας. 1οι, 5οι, 10οι.

Ειδικά δε την τελευταία πενταετία, κατρακυλάμε.

Φτιαχνόμαστε με την ιδέα όταν μια στο τόσο τα δίνουμε όλα και γαμάνε κα'ναν κώλο και γυρνώντας παρτιζάνικα τρελλές διαφορές, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι το κάνουμε όντας ομάδα-πρωταγωνίστρια. Δευτεραγωνιστές που είμαστε στο όριο για τριταγωνιστές ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ.

Και για τα επόμενα χρόνια, υποδομή σοβαρή δεν παίζει. Κι ΑΝ γινει κάτι, πάλι ξεπέταγμα και "θαύμα" περιορισμένης διάρκειας θα είναι : ένας αγώνας, ένα τουρνουά, μια χρονιά.

 

 

* ...το πιο πάνω σεντόνι, αφιέρωμα σε αυτόν που φτιάχνεται με τα σεντόνια μου. Βιτσιοζάκο.

[PostHelper]

Ποστ, άσε καλύτερα την δημιουργική λογιστική για τίποτε αντωνογιωργάκηδες...

Επίσης άσε τα παρελθόντα τα "ένδοξα". Άσε και τί βγάζουν οι γενικές στατιστικές της Φίμπας.

Να αφησω την επισημη καταταξη της ΦΙΜΠΑ που μας εχει στην 5η θεση παγκοσμιως και που  στηριζεται σε καποια αντικειμενικα κριτηρια αρα ειναι ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ή τελος παντων ΑΠΕΙΡΩΣ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ, και να βασιστω στην ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ και στον αυθαιρετο ορισμο σου οτι ειμαστε στην 10η θεση??????

 

Μας ζητας δηλαδη να θεωρησουμε την γνωμη σου ως την υπερτατη αληθεια.

Προφανως και οι πετρες με ΙQ που τεινει στο 0, γελανε αυτη τη στιγμη και καταλαβαν την ανυπερβλητη χαζομαρα που προτεινεις να κανουμε....

Επεξ/σία 14 Σεπτεμβρίου 2014 από PostHelper

[washcloud]

...πολύ παρέα με τον βιτσιόζο με φαίνεται κάνεις ε.

Σου ζήτησα εγώ τίποτα; Η γνώμη μου είναι και αν θες απλώς την λαμβάνεις υπ' όψη, την αναλύεις, αλλού συμφωνείς, αλλού διαφωνείς. Ξες, τα γνωστά ανθρώπινα.

 

Τα περί υπέρτατων αληθειών κτλ έχουν προκύψει από πολλή φαντασία.

 

Τα περί πετρών κτλ απλά επιβεβαιώνουν αυτό που ήθελα να, αλλά ξέχασα να γράψω στο τέλος του προηγούμενου : Τζάμπα ο κόπος και το ξέρω από πριν πού απευθύνομαι. Τζάμπα όσον αφορά εσένα δηλαδή. Γιατί ποτέ κάτι δεν πάει γενικώς τζάμπα.