Dark Souls II: Scholar of the First Sin [PS3][Xbox 360]

[stavros88]

Δεν υπαρχει καν θεμα.Δωσε ενα παραδειγμα οπου πιστευεις το παιχνιδι σε αδικησε

Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είμαι. Διάβασα και από άλλους παράπονα για το συγκεκριμένο θέμα που έθιξα.

 

Τέσπα το θέμα μας είναι το DS2, ίσως συνεχίσουμε μια μέρα την συζήτηση και στο αντίστοιχο τοπικ.

[HarryGrey]

Δεν υπαρχει καν θεμα.Δωσε ενα παραδειγμα οπου πιστευεις το παιχνιδι σε αδικησε

 

Δεν υπάρχει καν θέμα τι εννοείς;

[stavros88]

Δεν υπάρχει καν θέμα τι εννοείς;

Οτι πεθαινεις και φταιει το παιχνιδι.Δωσε μου μερικα παραδειγαμτα να καταλαβω τι ακριβως εννοεις

[HarryGrey]

Βλέπεις έναν δράκο να κάθεται στην άλλη είσοδο της γέφυρας. Περπατάς στην γέφυρα πετάει και καίει όλο τον δρόμο μαζί με εσένα. Η λύση είναι να τρέξεις στα δεξιά και να κατέβεις τα σκαλοπάτια πριν σε προλάβει ο δράκος και πρέπει πρώτα να πεθάνεις και ύστερα να το μάθεις. Επίσης σε δεκάδες σημεία όπως μετά το blighttown ο σχεδιασμός κάποιων περιοχών σε συνδυασμό με τους πολύ δυνατούς εχθρούς που πετάγονταν από αυτά ήταν ανισόρροπος. Και πολλά ακόμα παραδείγματα που δυστυχώς δεν τα έχω φρέσκα στο μυαλό μου. Το παιχνίδι γενικώς θέλει να εντυπωσιάσει σε αρκετές περιπτώσεις με την μεγάλη δυσκολία του.

[stavros88]

Ε τι θελεις να κανει ο δρακος να σου πεταει λουλουδια?

 

Το ποσο δυνατος ειναι ο εχθρος εξαρταται απο την προετοιμασια που εχεις κανει εσυ και σε καμια περιπτωση δεν ειναι ανισορροπος ο σχεδιασμος.Αντιθετα αν δεν πρεπει να εισαι σε καποια περιοχη θα το καταλαβεις θελεις δεν θελεις.

[HarryGrey]

Διασχίζεις μια γέφυρα βλέποντας έναν δράκο στην απέναντι είσοδο της και μπροστά σου έχεις και μερικούς εχθρούς. Ξαφνικά ο δράκος πετάει από την είσοδο και διασχίζει την γέφυρα καίγοντας τα πάντα, εσένα μαζί και τους εχθρούς σου. Αυτό είναι άδικο και ο μόνος τρόπος να το μάθεις είναι πρώτα να πεθάνεις. Σε πολλές περιπτώσεις είναι ανισόρροπος ο σχεδιασμός δεν εννοώ σε θέμα δυσκολίας όπου αυτό που λες ήταν από τα μεγαλύτερα + του τίτλου, αλλά από θέμα αρχιτεκτονικής. Για να σου λέω ότι τερμάτισα το παιχνίδι πίστευα ότι θα καταλάβαινες ότι δεν εννοώ αυτό. Μάλλον σε σένα φίλε μου πετάει ο δράκος λουλούδια και τα βλέπεις όλα όμορφα για το παιχνίδι.

[stavros88]

Αρχιτεκτονικης?Μαλλον πλακα κανεις.Και εννοειται δεν τα βλεπω ολα ομορφα.Απλα εγω δεν κατηγορω το παιχνιδι για τα δικα μου λαθη.

Επεξ/σία 24 Μαρτίου 2014 από stavros88

[Vole Maulder]

Καλά, σοβαρά τώρα; Βλέπεις ένα δράκο απέναντι από τη γέφυρα και είναι το παιχνίδι άδικο επειδή είπες να περάσεις τη γέφυρα με το δράκο να σε βλέπει; 

[HarryGrey]

Καλά, σοβαρά τώρα; Βλέπεις ένα δράκο απέναντι από τη γέφυρα και είναι το παιχνίδι άδικο επειδή είπες να περάσεις τη γέφυρα με το δράκο να σε βλέπει; 

 

Εσύ σοβαρά μιλάς τώρα; Το έχεις παίξει το παιχνίδι ή καλύτερα το έχεις τερματίσει; Πολύ αμφιβάλλω γιατί μιλάς θεωρητικά.

 

Πες μου έναν τρόπο να μην με δει ο δράκος απ την γέφυρα μετά την συνάντηση με τον Solaire of Astora.

[panther_512]

Παιδιά, παιδιά, ειρήνη ημήν!!!!!

 

Αυτοί που καραγουστάρουν το Dark Souls, πρέπει να κατανοήσουν ότι το να μήν αρέσει σε κάποιον το παιχνίδι, ή να έχει πρόβλημα με κάποια χαρακτηριστικά του, ή να το βρίσκει άδικο, είναι πάντα πρόβλημα του παιχνιδιού και όχι του παίχτη!

 

Αυτό ισχύει για κάθε παιχνίδι και για κάθε προϊόν.

 

Τα Dark Souls στον πυρήνα τους βαζίζονται στο trial and error. Αυτό αν δεν αρέσει σε κάποιον, ή αν το βρίσκει άδικο, κανένας σας δεν μπορεί να τον βγάλει λάθος. Το παιχνίδι απέτυχε να τον κρατήσει στον κόσμο του και αυτό είναι αποτυχία του παιχνιδιού.

[aelaos]

Έτσι είναι όπως τα λέει ο κύριος Πάνθηρας , ο καθένας διαλέγει το γκέιμινγκ που των εκφράζει. Απλως εμείς οι σουπερ Φαν του παιχνιδιού δεν μας αρέσει να μιλούν άσχημα για το παιχνίδι μας , ειδικά όταν και η κριτική είναι άδικη . Σαν την μουσική  ένα πράγμα . Να είσαι Φαν της Κλασσικής να γουστάρεις τρελά Μοτσαρτ , αλλα ο κολλητός να γουστάρει Καρά Αυτό που δεν καταλαβαίνουν κάποιοι στο DS είναι ότι δεν πρέπει να το δουν μόνο σαν παιχνίδι που θα λύσεις τα προβλήματα που θα σου παρουσιάσει, αλλά είναι και η ατμόσφαιρα  που σε υποβάλει . Την Απελπισία και τον φόβο της απώλειας που είναι βασικά θέματα στο παιχνίδι . Και σε ένα μεγάλο βαθμό τα καταφέρνει. Υπάρχουν άρθρα που ανάγουν το DS από τα λίγα παιχνίδια που μπορούν να θεωρηθούν τέχνη , λόγω ακριβώς της ατμόσφαιράς και της κατάστασης στην οποία υποβάλλει το παίκτη. Απλως είπαμε , γούστα είναι αυτά, και μακάρι να υπάρχουν πολλα διαφορετικά παιχνίδια . Το πρώτο μου ηλεκτρονικο παιχνίδι το έπαιξα το 1979 , και στα τόσα χρόνια παιχνιδιού το DS μπαίνει στην κορυφή των Gaming εμπειριών που βίωσα , μαζί με το conquest of the camelot , το Ultima 7 ,Baldour Gates , Panescape Torment, moonstone και HOMM II

[HadesGR]

Εσύ σοβαρά μιλάς τώρα; Το έχεις παίξει το παιχνίδι ή καλύτερα το έχεις τερματίσει; Πολύ αμφιβάλλω γιατί μιλάς θεωρητικά.

 

Πες μου έναν τρόπο να μην με δει ο δράκος απ την γέφυρα μετά την συνάντηση με τον Solaire of Astora.

 

Μπορείς να περπατήσεις λίγο στην γέφυρα ώστε να κάνεις trigger το event με τον δράκο ή καλύτερα να του ρίξεις με bow και να κάνεις trigger πάλι το event.

[hexenlord]

Συγνωμη για το οφτοπικ θα αναφερθω στο 1

 

Διαβαζω διαβαζω λοιπον για το παιχνιδι τοτε, παω βουταω το limited για χβοχ360. Eδωσα στο παιχνιδι 38 ωρες και εφτασα 42lvl πριν κοντεψω να σπασω την σαμσουνγκ και το χειριστηριο μαζι. Ο μονος κακος που εβγαλα ολομοναχος ηταν η ιπταμενη πεταλουδα που εισαι σε μια γεφυρα και αυτη περιφερεται γυρω σου καθως και ο πρωτος μεγαλος πριν φτασεις στην γεφυρα που σου πεταει φωτια ο δρακος. ολους του αλλους με την βοηθεια αλλων παιχτων υπο μορφη blue ghosts κτλ.

 

Τι να πρωτοθυμηθω - να με συμπαθατε δεν θυμαμαι ονοματα:

 

1)Την περιοχη που φτανεις με ασανσερ απο εκει που πρωτοξεκινας και οι εχθροι ειναι αορατοι και το σπαθι σου δεν μπορει να τους πειραξει εκτος και αν πιεις ενα ματζουνι. Και μετα αν σου τελειωναν τα ματζουνια που εβρισκες αλλα?

 

2) Τα καταμαυρα μινι-boses ιπποτες με μια σπαθα ΝΑ

 

3) Του σκελετους που τους εριχνες κατω και μετα τσουπ παλι πανω εκτος και αν τους εριχνες με "πισωκολλητο"

 

4) Λιγο πιο μετα απο αυτους κατι αραχνες τι σκατα ηταν που πετουσαν ηλεκτρισμο

 

5) Τα γιγαντια δεντρα??

 

6) Κατι πολυ αργους χοντρομπαλαδες σε μια σπηλια πριν νομιζω φτασεις blightown (που αν δεν εμπαινες στην σπηλια και πηγαινες λιγο πιο αριστερα σε ενα στενο μονοπατι ηταν ενας πρασινος δρακος που απλως σε.. εκαιγε.

 

7) τον τεραστιο ποντικαρο στα μπουντρουμια και μετα λιγο παρακατω σε κατι αλλα μπουντρουμια που δεν ειχε καν φως (μαλλον επιτηδες) στο τελος εβγαινε ενας τεραστιος δρακος. Αυτον μου τον εφαγε ενας ασχετος.

 

Το παρατησα οταν με σκοτωσαν κατι δεντρα με κλαδια σαν whips και ειχα humanity +10, ψυχες πως διαολο λεγονταν, μαζεμενες ολες απο bosses. Αντε γεια. Αλλα αντε γεια ομως. Και ειχα ριξει το φαρμινγκ της αρκουδας.

 

Συνοπτικα λοιπον:

 

α) Καθογηση απο το παιχνιδι μειωμενη σε κακουργηματικο βαθμο, φυσικα επιτηδες. Γιατι να χασω 20 φορες σε μια περιοχη για να καταλαβω πως πρεπει να παω απο την αλλη? Με λεει βλακα το παιχνδι? Γελαει στα μουτρα μου? Τι??

β) Η αρχικη αισθηση του trial and error καταληγει γρηγορα σε νευρα και απορια γιατι σε τιμωρει ετσι το παιχνιδι

γ) Δυστροπο περιβαλλον του μενου και πολυ λιγες πληροφοριες για το τι κανει καθε αντικειμενο (γιατι δλδ να τρεχω στην βικιπεδια του DS?)

δ)Πολυ καλα σχεδιασμενοι/ευριματικοι χαρτες (που επικοινωνουσαν θελω να πω τα hubs μεταξυ τους) που για το ανακαλυψεις ομως επρεπε να περασεις τα πανδεινα (α,β,γ)

 

Ακουω γνωμες αλλα πλιζ μην αρχισετε "ετσι ειναι το παιχνιδι". Αυτο δεν αποτελει επιχειρημα για το οτι οι μηχανισμοι του ειναι επιτηδες broken.

 

ΥΓ. Και το Otogi, Νinja Gaiden ηταν παλουκια και αλλα παιχιδια επισης, ομως οχι με αυτον τον βασανιστικο τροπο ακομψα δωσμενο.

[aelaos]

Αν και δεν συμφωνω με την κριτική του HexenLord για το παιχνίδι , ομολογουμένως ήταν διασκεδαστική . Δεν είναι χαλασμένα τα game mechanics , αλλά θέλει να συνδιάσεις παρατηρητικότητα και υπομονή, και ο πιο δύσκολος αντίπαλος βρίσκει τον Μάστορά του

[xavier]

μα ακριβως το παιχνιδι ειναι μια δοκιμασια υπομονης και ψυχικης ηρεμιας...

 

and btw mimics, ελεος... γενικα στο παιχνιδι δεν δοκιμαζεις τιποτα αν εχεις κατι να χασεις...