Βρέθηκε ο τάφος του Αλεξάνδρου ή και πάλι όχι?

[V for Vagelis]

ο Καργάκος φίλε, είναι ένα attention Whore, το οποίο έχει μείνει με κόμπλεξ επειδή ήταν ένας μέτριος φιλολογος και ποτέ δεβ έγινε καθηγητής πανεπιστημίου. Τώρα με την Αμφίπολη βρήκε ευκαιρία να προωθήσει και τα βιβλιαράκια του.

Από τη πρώτη στιγμή φωναξαμε. άλλο που τα μέσα τον προβάλλουν, Ενώ κανονικά θα έπρεπε να τον προσβαλλουν..

 

Βασικά έχουμε κραξει τους πάντες..

Κ αυτό που λέμε από την αρχή είναι απλό..

Εμείς ας κάνουμε όσες εικασίες θέλουμε. Από κει και πέρα, όλα κρίνονται κ θα δικαστουν από τα ευρήματα.

 

Δε θυμάμαι και πολλούς να τα χώνουμε στο Καργάκο όμως όταν κάποιοι παρέθεσαν την άποψη του εδώ μέσα... Αν κρίνουμε και από τη ψηφοφορία φοβάμαι πως πολλοί τον παίρνουν ακόμα στα σοβαρά.

[firewalker]

Μπορεί να πάει και έτσι. Με 15xxx δεν έχουν ανεβάσει κάτι.

[Aeon_Flux]

Με την ευκαιρία και εφόσον πριν έγινε αναφορά στους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας.

 

Το παρακάτω είναι ένα σχόλιο της Α. Κοτταρίδη. Εξηγεί γιατί ο τάφος ΙΙ ανήκει στον Φίλιππο Β' και πιθανότατα η γυναίκα που έχει θαφτεί είναι η Μήδα. 

 

Έχει καλά επιχειρήματα και δίνει και σημαντικές πληροφορίες. Αξίζει να διαβαστεί.

 

 

ως προς την ταύτιση της νεκρής του προθαλάμου του τάφου του Φιλίππου Β΄ θα συνιστούσα προσοχή... ότι υπάρχει μια νεώτερη πρόταση δεν σημαίνει ότι αυτή είναι και η σωστή.... βασικό κριτήριο ταυτότητας παραμένει το γεγονός ότι αυτή η γυναίκα θάβεται ΜΑΖΙ με τον Φίλιππο δηλαδή προφανώς πρόκειται για εφαρμογή του εθίμου της αυτοκτονίας της χήρας για να ακολουθήσει τον νεκρό στον τάφο, έθιμο των Σκυθών αλλά και των Γετών... ΟΧΙ, από όσο ξέρουμε, των Ιλλυριών. Η Αυδάτα ήταν κόρη ή ανιψιά του Βαρδύλιος που ήταν βασιλιάς των Ιλλυριών και παντρεύτηκε τον Φίλιππο το 359/8 π.Χ. (δηλ. πριν από τον γάμο του Φιλίππου με την Ολυμπιάδα). Με δεδομένο ότι ένα κορίτσι κατά την μακεδονική αντίληψη για να θεωρηθεί "ενήλικη" και άρα ικανή για γάμο έπρεπε να είναι τουλάχιστον 14 χρονών η Αυδάτα το 336 π.Χ. πρέπει να ήταν τουλάχιστον 37 ετών αν όχι αρκετά μεγαλύτερη. 

 

Κατά συνέπεια ακόμη και σύμφωνα με την προταθείσα από το ζεύγος Αντικατζίδη ηλικία της νεκρής (30-32 ετών) αποκλείεται αυτή να είναι η Αυδάτα, την οποία πρότεινε η κ. Παλιαδέλη. Οι πηγές που μιλούν για 7 συζύγους του Φιλίππου Β΄ δεν αναφέρουν καμία Σκύθισσα, κόρη του βασιλιά των Σκυθών Αταία (ή Ατέα), που νικήθηκε από τον Μακεδόνα βασιλιά το 339 π.Χ. και βρήκε το θάνατο τότε σε ηλικία μάλιστα ενενήντα ετών!!! Αντίθετα η συμμαχία με τον βασιλιά των Γετών Κοθήλα έγινε το 341 π.Χ. (πέντε χρόνια πριν τη δολοφονία του Φιλίππου Β΄) και επισφραγήσθηκε με τον γάμο με την Μήδα για την ηλικία της οποίας δεν έχουμε καμία αναφορά. Τίποτε δεν αποκλείει να ήταν 23 ετών, οπότε με την απόκλιση +-2 ετών θα μπορούσε να αντιστοιχεί ακόμη και με την ηλικία που προτείνει το ζεύγος Αντικατζίδη, ωστόσο για την επιστημονική ορθότητα πρέπει να υπογραμμισθεί ότι τα οστά έχουν μελετηθεί και από τον διακεκριμένο ανθρωπολόγο J. Musgrave και μάλιστα αμέσως μετά την ανακάλυψή τους ο οποίος θεωρεί την νεκρή νεώτερη, κάπου στα 23-25... Εξακολουθεί λοιπόν η Μήδα να έχει το προβάδισμα... 

 

Τώρα ως προς τη θεωρία ότι η νεκρή ήταν ιπποτοξότρια και τα όπλα στο κατώφλι του προθαλάμου ήταν δικά της..(!!!???) πριν καλπάσει η φαντασία μας στη Ζίνα και τους Μακεδόνες να πάρουμε υπ' όψη μας τα εξής: στο κατώφλι της πόρτας του θαλάμου υπήρχαν 1. ένας χρυσοποίκιλτος λινοθώρακας, από τον οποίο σώθηκαν τα κουμπώματα, δηλ. οι πασίγνωστες μέδουσες, ρόδακες και κρίκοι (ως μορφή θα έμοιαζε πολύ με τον σιδερόφραχτο λινοθώρακα του θαλάμου που μας σώθηκε), το περιταχήλιο με την αργυρή-επίχρυση διακόσμηση, οι επίχρυσες "ανατομικές" περικνημίδες (και ο Φίλιππος ήταν κουτσός από τραύμα στο πόδι που προκάλεσε ίσως κάποια ατροφία και δικαιολογεί τη μικρή διαφορά μεγέθους..) ένα δόρυ και ένα ακόντιο, δηλαδή μια ολόκληρη πανοπλία ελληνικού τύπου (το περιτραχήλιο είναι επί πλέον χαρακτηριστικό των Μακεδόνων) και 2. ο χρυσοποίκιλτος γωρυτός με τα βέλη που δεν ανήκει στον εξοπλισμό των Ελλήνων, προφανώς και των Μακεδόνων...

 

 Η πανοπλία ανήκει προφανώς, όπως και η νεκρή σύζυγος στον κάτοχο του τάφου, δηλ. τον Φίλιππο Β΄ το ίδιο και ο "εξωτικός" και πολύτιμος Γωρυτός, λάφυρο από τους πολέμους στο βορά ή και δώρο του Κοθήλα στο γαμπρό του... οπωσδήποτε ο γωρυτός, όπως και η Μήδα ήταν στα μάτια των Μακεδόνων ένα ακόμη τεκμήριο της δόξας του νεκρού ήρωα βασιλιά τους...

 

[trayban]

Διάβαζα το άρθρο του κεφαλαίου και κόλλησα στα ένα σημεία που λέει:

1) ο τάφος δε συληθηκε, έχουμε τα σφραγισματα και πολύ φοβάμαι ότι θα βρούμε τα κοκαλακια των επίδοξων τυμβορυχων.

Μετά λέει:στα ρωμαικα χρόνια που έγιναν οι καταστροφές, δε ξέρουμε.

2)βρέθηκε η βάση του λιονταριου στη κορυφή αλλά και κομμάτια της χαιτης βρέθηκαν και μέσα στον ταφικο χώρο.

 

Αυτά,εγώ δε μπορώ να τα καταλάβω.

[Cossutius.]

Mάλλον για Κυριακή πάει η ενημέρωση απ΄ότι φαίνεται.

[Swimmer21]

Αρχισαν οι διαρροες.. κοντευουμε στο δελτιο τυπου..

 

Ακουσα αναφορες για ολοκληρες Καρυατιδες, για κομματια χαιτης του λεοντα της Αμφιπολης αλλα και για 4ο δωματιο..

 

Αν ο λεοντας καποτε ηταν στο εσωτερικο του ταφου, δεν μπορω να φανταστω τι θα βρουμε... σιγουρα κι αλλο δωματιο.. Ετσι οπως το φανταζομαι τα δωματια μεχρι τωρα ειναι σαν διαδρομος/χωλ προς το κεντρικο τετραγωνο δωματιο που ηταν ο λεοντας.. Μωρε λες..?

[trayban]

Το άρθρο του νασ. Τζεο.

Alexander the Great's "Crown," Shield Discovered?

Sara Goudarzi

for National Geographic News

April 23, 2008

An ancient Greek tomb thought to have held the body of Alexander the Great's father is actually that of Alexander's half brother, researchers say.

 

This may mean that some of the artifacts found in the tomb—including a helmet, shield, and silver "crown"—originally belonged to Alexander the Great himself. Alexander's half brother is thought to have claimed these royal trappings after Alexander's death.

 

Alexander the Great picture

Enlarge Photo

_ Printer Friendly

Email to a Friend

 

What's This? SHARE

Digg

StumbleUpon

Reddit

RELATED

Rare Greek Scroll Found With Egyptian Mummy (October 28, 2002)

Ancient "Lost" City's Remains Found Under Alexandria's Waters (July 31, 2007)

History Supersite: Photos, Video, Fast Facts, More

The tomb was one of three royal Macedonian burials excavated in 1977 by archaeologists working in the northern Greek village of Vergina (see map of Greece).

 

Excavators at the time found richly appointed graves with artifacts including a unique silver headband, an iron helmet, and a ceremonial shield, along with a panoply of weapons and an object initially identified as a scepter.

 

"[Archaeologists] announced that the burial in the main chamber of the large rich [tomb] was that of Philip II, father of Alexander the Great, who was assassinated in 336 B.C," said Eugene N. Borza, professor emeritus of ancient history at Pennsylvania State University.

 

But recent analyses of the tombs and the paintings, pottery, and other artifacts found there, suggest that the burials are in fact one generation more recent than had previously been thought, Borza said.

 

"Regarding the paraphernalia we attribute to Alexander, no single item constitutes proof, but the quality of the argument increases with the quantity of information," he said.

 

"We believe that it is likely that this material was Alexander's. As for the dating of the tombs themselves, this is virtually certain."

 

Tomb Mystery

 

The original excavation at Vergina was led by Manolis Andronikos, an archaeologist at Greece's Aristotle University of Thessaloniki who died in 1992.

 

His team found the first tomb to be a simple stone box containing human remains identified as a mature male, a somewhat younger female, and a newborn.

 

Tomb II, a large vaulted tomb with two chambers, contained the remains of a young woman and a mature male.< Back to Page 1 Page 2 of 2

Tomb III, with two vaulted chambers, was the resting place of a young teenager, most likely a male.

 

Both of the larger tombs contained gold, silver, and ivory ornaments, as well as ceramic and metal vessels.

 

Alexander the Great picture

Enlarge Photo

_ Printer Friendly

Email to a Friend

 

What's This? SHARE

Digg

StumbleUpon

Reddit

RELATED

Rare Greek Scroll Found With Egyptian Mummy (October 28, 2002)

Ancient "Lost" City's Remains Found Under Alexandria's Waters (July 31, 2007)

History Supersite: Photos, Video, Fast Facts, More

"[Andronikos] presented his theories [that the tombs were those of Alexander's father and his family] with great skill, and the Greek nation responded with fervent enthusiasm," Borza said.

 

"Indeed I was one of those who, in two early articles in the late 1970s, accepted Andronikos' view that the remains were those of Philip II."

 

Borza started to doubt Andronikos' conclusions, however, as he studied the evidence.

 

He contacted Olga Palagia, an art historian at the University of Athens, to evaluate the tombs' construction, pottery, and paintings.

 

Soon the duo realized the significance of the fact that Tomb II and Tomb III were built using a curved ceilings called barrel vaults.

 

"The earliest securely dated barrel vault in Greece dates to the late 320s [b.C.], nearly a generation after the death of Philip II," Borza told National Geographic News.

 

Palagia also found that paintings on the exterior frieze of the tomb reflected themes that were likely from the age of Alexander the Great, rather than that of his father.

 

The paintings depict a ritual hunt scene with Asian themes, suggesting influences resulting from Alexander's extensive campaigns to the east.

 

(Read related story: "Alexander the Great Conquered City via Sunken Sandbar" [May 15, 2007].)

 

Treasures

 

The six-foot (two-meter) scepter found at the burial site is another clue, Borza added.

 

"We have several surviving coins issued in his own lifetime showing Alexander holding what appears to be a scepter of about that height," he said.

 

Additionally, a number of silver vessels discovered in Tomb II and Tomb III are inscribed with their ancient weights, which use a measurement system introduced by Alexander the Great a generation after Philip II's death.

 

"Once we have determined on archaeological grounds that Tomb II is a generation later than Philip II's death, we can then ask, Whose tomb is it?" Borza said.

 

"We have a double royal burial from this era attested in the ancient literature. Thus the tomb is that of [Alexander's half brother] Philip III Arrhidaeus and his queen, Adea Eurydice."

 

Borza and Palagia discussed their new analysis at the meeting of the Archaeological Institute of America in January. Their findings will be published in a forthcoming study from the German Archaeological Institute.

 

Most of the ancient artifacts found at Vergina are on display today at a museum at the site of the tombs.

 

Death of Alexander

 

Alexander died of disease in ancient Babylon, near modern-day Baghdad, Iraq, in 323 B.C.

 

His generals appointed Philip III to take his place, and the half brother claimed Alexander's royal objects as public symbols to solidify his power, historians suggest.

 

Alexander's son, Alexander IV, who was appointed joint king along with Philip III, was assassinated around 310 B.C. He is likely buried in Vergina's Tomb III, which contains the remains of a young teenager, Borza said.

 

Historically, the only known Macedonian royal teenage burial is that of Alexander IV, he explained.

 

Alexander's father, Phillip II, is buried in Tomb I, along with his wife and their infant, according to Borza.

 

"Tomb I is from the age of Philip II—unlike the big chamber tombs, which are later—and the human remains of the three burials accord well with the assassinations of these individuals."

 

Winthrop Lindsay Adams, a professor of history at the University of Utah who was not involved with the study, said Borza's work builds on what other specialists have thought about the various aspects of the Vergina tombs.

 

The work of Borza and his colleagues convincingly make the case that Tomb II is the final resting place of Alexander's half brother, Adams explained.

 

"Indeed for most scholars working in fourth-century Macedonia, the original attribution by Andronikos now seems doubtful," he said. "This case is convincing."

Αρχισαν οι διαρροες.. κοντευουμε στο δελτιο τυπου..

 

Ακουσα αναφορες για ολοκληρες Καρυατιδες, για κομματια χαιτης του λεοντα της Αμφιπολης αλλα και για 4ο δωματιο..

 

Αν ο λεοντας καποτε ηταν στο εσωτερικο του ταφου, δεν μπορω να φανταστω τι θα βρουμε... σιγουρα κι αλλο δωματιο.. Ετσι οπως το φανταζομαι τα δωματια μεχρι τωρα ειναι σαν διαδρομος/χωλ προς το κεντρικο τετραγωνο δωματιο που ηταν ο λεοντας.. Μωρε λες..?

μα αυτό που λες ακυρώνει εντελώς τις δηλώσεις για το μνημείο!

Δε γίνεται να είναι η βάση του λεοντα στη κορυφή του λόφου καιη χαιτη στον ταφικο χώρο!!

Επίσης δε γίνεται ο λεοντας ν είναι ΜΕΣΑ στον θάλαμο, ενώ έως τώρα λέγανε ότι ήταν ΠΑΝΩ. Επίσης δε γίνεται να είναι απειραχτος, ενώ περπατησε η χαιτη ή ο λεων!!

[Swimmer21]

θα δουμε.. πολλα δεδομενα ως τωρα θα αλλαξουν πιστευω...

[trayban]

Κι ένα άρθρο ακόμα περί Φιλίππου και της διχογνωμιας

 

ανήκει στον βασιλέα της Μακεδονίας Φίλιππο Β''

Ο χρυσός των κτερισμάτων

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 10/01/1999 00:00

Γιατί ο τάφος της Βεργίνας ανήκει στον βασιλέα της Μακεδονίας Φίλιππο Β''

15

 

emailεκτύπωση

 

 

Ο τάφος της Βεργίνας, ο μεγαλύτερος και ασύλητος μακεδονικός τάφος με τα συγκλονιστικά αρχαιολογικά ευρήματα και ως τάφος βασιλέως της Μακεδονίας (Φιλίππου Β'), εχαρακτηρίσθη η σημαντικότερη αρχαιολογική ανακάλυψη του αιώνα.

 

Ο τάφος διήγειρε το παγκόσμιον ενδιαφέρον ερευνητών, το οποίο όμως εντοπίστηκε «εις την ταυτότητα του νεκρού, παρά τη δήλωση του αειμνήστου Ανδρόνικου ότι το πιο σημαντικό είναι τα ευρήματα του τάφου» (σελ. 227 του βιβλίου του «Βεργίνα»).

 

Η Αμερικανίδα Ρ. Lehmann και ορισμένοι άλλοι ξένοι διατύπωσαν αντιρρήσεις ως προς την ταυτότητα του νεκρού και υπεστήριξαν ότι ο νεκρός είναι του βασιλέως Φιλίππου του Αρριδαίου και όχι του Φιλίππου Β'.

 

Ο καθηγητής Ανδρόνικος αντέκρουσε τη θέση αυτή και κατέγραψε οκτώ λόγους εις το εκδοθέν το 1984 βιβλίο του «Βεργίνα ­ Βασιλικοί τάφοι» που αποκλείουν τον Φίλιππο Αρριδαίο ως τον νεκρόν του τάφου (σελ. 224-229 του βιβλίου «Βεργίνα»).

 

Δεκατέσσερα χρόνια μετά την κυκλοφορία του βιβλίου «Βεργίνα» διετυπώθησαν αντιρρήσεις σε ΜΜΕ και ιδιαίτερα α) εις «Το Βήμα» της 12.7.1998, της αρχαιολόγου καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών κυρίας Ολγας Παλαγγιά για την ταυτότητα του νεκρού, και β) εις «Το Βήμα» της 30.8.1998, του αναπληρωτού καθηγητού, συνεργάτου του καθηγητού Ανδρόνικου στην ανασκαφή της Βεργίνας Παν. Φακλάρη, τόσο για την ταύτιση της Βεργίνας με τις Αιγές όσο και για τον ήλιο της Βεργίνας ως σύμβολον των Μακεδόνων.

 

Τέσσερα τεκμήρια

 

 

Ως υπουργός στη Μακεδονία και Θράκη από το 1974 ως το 1981, από πολλές επισκέψεις μου και με ξένες προσωπικότητες στον αρχαιολογικό χώρο (Βεργίνα) και στο Μουσείο, από συζητήσεις με τον καθηγητή, ομιλίες και κείμενά του, καθώς και την έκτοτε συνεχή απασχόλησή του με την ιστορία της Μακεδονίας, θεωρώ τεκμηριωμένη την δήλωση Ανδρόνικου εις το ότι ο τάφος είναι του Φιλίππου Β' (σελ. 221 του βιβλίου του «Βεργίνα»), βάσει των κατωτέρω κατανοητών και από μη αρχαιολόγους επιχειρημάτων:

 

1) Εις την ανασκαφήν της Μεγάλης Τούμπας ευρέθησαν καμένα όστρακα αγγείων, ίχνη φωτιάς κλπ. που μαρτυρούν θυσία για τον νεκρό, τα οποία «χρονολογούνται αβίαστα» στο τρίτο τέταρτο του 4ου π.Χ. αιώνα (σελ. 64 του βιβλίου «Βεργίνα»).

 

2) Η εκθαμβωτική χρυσή λάρνακα, ένα από τα πολυτιμότερα ευρήματα του αρχαίου κόσμου, και το εντός αυτής βαρύτιμο χρυσό στεφάνι ενίσχυσαν (αναφέρει ο Ανδρόνικος) τη γνώμη ότι ο τάφος ήτο βασιλικός.

 

Με το άνοιγμα της λάρνακος, γράφει ο Ανδρόνικος, «ήταν αδύνατο να φαντασθούμε αυτό που είδαμε ­ τα καμένα οστά που πλύθηκαν και τυλίχθηκαν σε πορφυρό ύφασμα ολοκάθαρο, με προσοχή τοποθετημένα».

 

Η ταφή ήταν ανάλογη με αυτή που ιστορούν τα ομηρικά έπη για την ταφή Αχιλλέα και Εκτορα (Ιλιάδα Ω 788: «Και αυτά τα μάζεψαν με μαλακούς πορφυρούς πέπλους και τ' απόθεσαν μέσα σε χρυσή λάρνακα»).

 

Η σκέψη (γράφει ο Ανδρόνικος) της αγάπης του Αλεξάνδρου, που επέβλεψε στην ταφή του πατέρα του, για τα ομηρικά έπη κατηύθυνε αμέσως τη σκέψη για την ταυτότητα του νεκρού.

 

3) Ο μοναδικός σιδερένιος θώρακας. Το πρώτο μακεδονικό σιδερένιο κράνος και η χρυσελεφάντινη τελετουργική ασπίδα (χρειάστηκαν πέντε χρόνια για την αποκατάστασή της), το μοναδικό αυτό αριστούργημα τέχνης του 4ου π.Χ. αιώνα, αποκαλύπτουν ότι μόνο σε βασιλιά που αγαπούσε τα όπλα μπορούσαν να τεθούν εις τον τάφον του και αυτός ήτο ο Φίλιππος Β'. Ο απόλεμος και διανοητικά ανάπηρος Φίλιππος ο Αρριδαίος (γράφει ο Ανδρόνικος, σελ. 137 του βιβλίου «Βεργίνα») θα ήτο ο τελευταίος που θα ήτο δυνατόν να έχει στη ζωή ή στον τάφο του τ' ανωτέρω όπλα.

 

4) Εις τον τάφον ευρέθησαν ένα θαυμάσιο σουρωτήρι με το όνομα ΜΑΧΑΤΑ, που ήτο ιστορικό πρόσωπο (γυναικαδελφός του Φιλίππου Β'), ελεφαντοστέινα κεφαλάκια Φιλίππου, Αλεξάνδρου, Ολυμπιάδος (μινιατούρες αντιστοίχων αγαλμάτων του Φιλιππείου της Ολυμπίας, καθώς και σκεύη, δόρατα και άλλα αντικείμενα τα οποία κατά τον Ανδρόνικο «χρονολογούνται όλα πριν από το 336 π.Χ.», σελ. 232 του βιβλίου «Βεργίνα»).

 

Ο αποθανών ακαδημαϊκός Κώστας Ρωμαίος, εις ομιλίαν του εις το Δ' Συμπόσιον Λαογραφίας του βορειοελλαδικού χώρου, που δημοσιεύθηκε το 1982 στην επετηρίδα του Κέντρου Ερεύνης Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών με τίτλο «Βεργίνα, τα ευρήματα του τάφου του Φιλίππου και η λαογραφική ερμηνεία τους», στη σελ. 279-280 αναφέρει ότι «το χρυσό στεφάνι βαλανιδιάς που βρέθηκε στη μεγάλη χρυσή λάρνακα ανήκε στον Φίλιππο Β' ως απόγονο του Ηρακλή και έμμεσα του Δία, ο οποίος (Ζευς) εικονίζεται με στεφάνι βαλανιδιάς σε αργυρά νομίσματα της Μακεδονίας».

 

Η εξέταση των οστών

 

 

Η ταυτότητα του τάφου ως τάφου του Φιλίππου Β' επιβεβαιώθηκε και από ανθρωπολογική εξέταση των οστών της μεγάλης λάρνακος.

 

Τρεις άγγλοι επιστήμονες (ανθρωπολόγοι - ανατόμοι), οι J. Masgrave (Πανεπιστημίου Μπρίστολ), R. Neave (Πανεπιστημίου Μάντσεστερ) και Α. Prage (Μουσείου Μάντσεστερ), ειδικευμένοι στις μούμιες της Αιγύπτου, εξεδήλωσαν την επιθυμία προς τον τότε γενικό διευθυντή του υπουργείου Πολιτισμού κ. Γιαλούρη για την μελέτην της ταφής της Βεργίνας.

 

Με πρόσκληση του τότε υπουργού Πολιτισμού κ. Νιάνια ήλθον στην Ελλάδα, συνήντησαν τον Μανόλη Ανδρόνικο και με την συνδρομήν ελλήνων αρχαιολόγων και τεχνικού ετοίμασαν εκμαγείον του κρανίου της μεγάλης λάρνακος.

 

Με την βοήθεια πεπειραμένων άγγλων πλαστικών χειρουργών και ορθοδοντιστών, βάσει φωτογραφιών, ανακατασκεύασαν το κρανίο. Αυτό δεν απέδωσε μεν πλήρη την μορφή του νεκρού, αλλά, με το ιατρικό ιστορικό (τραυματισμό) και την στρατιωτική σταδιοδρομία, προσδιόρισαν ότι τα οστά της μεγάλης λάρνακος ανήκουν εις τον Φίλιππο Β'.

 

Περίληψη της 17 σελίδων μελέτης των, με τίτλο «Το κρανίο του τάφου της Βεργίνας. Φίλιππος ο Β' ο Μακεδών», που δημοσιεύθηκε εις την «Journal of Hellenic Studies Siv» (1984), παρουσίασαν εις το 12ο Διεθνές Συνέδριο Αρχαιολογίας στην Αθήνα το 1983, σε εφημερίδες, περιοδικά εικονογραφημένα και σε διαλέξεις των στο Μάντσεστερ, στο Λονδίνο, στο Μπρίστολ και αλλού.

 

Τις απόψεις των αυτές κανείς μέχρι σήμερον δεν αμφισβήτησε, με συνέπεια να επιβεβαιώνεται πλήρως και από τους ειδικοτέρους για την περίπτωση (ανθρωπολόγους, ανατόμους) η άποψη του αειμνήστου Ανδρόνικου για τον νεκρό του τάφου, δηλαδή του Φιλίππου Β'.

 

Οι αντιρρήσεις

 

 

Αι αναφερθείσες και θεωρηθείσες ως αναζωπυρωθείσες αντιρρήσεις είναι:

 

Α) Της κυρίας Παλαγγιά, η οποία υποστηρίζει ότι ο νεκρός είναι ο βασιλιάς Φίλιππος ο Αρριδαίος και όχι ο Φίλιππος Β' και στηρίζει σε τρεις λόγους την αντίρρησή της για τον νεκρό του τάφου:

 

α) στην ερμηνεία της τοιχογραφίας,

 

β) στην χρονολόγηση ορισμένων αγγείων και

 

γ) εις την γνώμην ότι η μεγάλη ποσότης χρυσού στα κτερίσματα του τάφου μόνο μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου δικαιολογείται.

 

Τα δύο πρώτα επιχειρήματα της κυρίας Παλαγγιά, αρμοδιότητος αρχαιολόγων, αποκρούουν:

 

α) Η διευθύντρια της ανασκαφής της Βεργίνας, καθηγήτρια Κλασικής Αρχαιολογίας του ΑΠΘ, κυρία Στυλιανή Δρούγου («Το Βήμα», 26.7.1998).

 

β) Η επίκουρος καθηγήτρια της Κλασικής Αρχαιολογίας στο ΑΠΘ, κυρία Χρυσούλα Σαατσόγλου-Παλιαδέλη, μέλος της ανασκαφής της Βεργίνας («Το Βήμα», 26.7.1998).

 

γ) Ο αρχαιολόγος Ν. G. Hammond, ο οποίος εις το βιβλίον του «Φίλιππος ο Μακεδών», σελ. 240-241, γράφει: «Μόνη η τοιχογραφία του βασιλικού κυνηγιού αποδεικνύει ότι ο τάφος είναι του Φιλίππου Β'». Και τέλος

 

δ) Ο επιβλέψας επί μακρόν, για την αποκατάσταση της τοιχογραφίας, καθηγητής Ανδρόνικος, ο οποίος εις το βιβλίον του «Βεργίνα» (σελ. 100-117) χρονολογεί «με ασφάλεια την τοιχογραφία στη δεκαετία 340-330 π.Χ.», εις δε την σελ. 230 του ιδίου βιβλίου ως συμπέρασμα αναφέρει «ότι το θέμα του κυνηγίου ήταν ασυμβίβαστο για τον τάφο του Φιλίππου του Αρριδαίου και είναι κατανοητό μόνο για τον τάφο του Φιλίππου Β'».

 

Η πόλη των Αιγών

 

Β) Ο αναπληρωτής καθηγητής Παν. Φακλάρης σε άρθρο του εις «Το Βήμα» επικροτεί ουσιαστικά τις θέσεις της κυρίας Παλαγγιά, αλλά πρόσθετα αμφισβητεί: α) ότι η Βεργίνα είναι η θέση της πρώτης πρωτεύουσας των Μακεδόνων, αι Αιγές, και β) τον ήλιο της Βεργίνας ως έμβλημα των Μακεδόνων.

 

Ο Ν. Hammond το 1968, πρώτος, σε επίσημο επιστημονική ανακοίνωση στην Θεσσαλονίκη, ταύτισε την Βεργίνα με τις Αιγές.

 

Ο Μανόλης Ανδρόνικος εις το βιβλίο του «Βεργίνα» (σελ. 234) γράφει: «Είναι πια βέβαιο ότι οι Αιγές εντοπίζονται εις την περιοχή της Βεργίνας».

 

Ο Κώστας Ρωμαίος (σελ. 268), με την αποκάλυψη των βασιλικών τάφων στην Βεργίνα, ταυτίζει την περιοχή με την αρχαία πρωτεύουσα των Μακεδόνων, τις Αιγές, δεδομένου ότι κατά ρητήν αρχαίαν μαρτυρίαν (Διόδωρος 22, 12) οι μακεδόνες βασιλείς εθάπτοντο εις τις Αιγές.

 

Η ονοματοθεσία Αιγές κατά Ρωμαίον έχει άμεσο συγγένεια με ορμητικά νερά, τα οποία κατά την αρχαιότητα εκαλούντο «Αίγες». Εις ανάμνηση του αρχαίου μύθου του Ηροδότου, ότι ξαφνική καταιγίδα που αύξησε τα ορμητικά νερά του ποταμού έσωσε τους τρεις αδελφούς, ονόμασαν την πρωτεύουσά των Αιγές. Εσφαλμένα συνεπώς συνδέονται αι Αιγές με την Εδεσσα, διότι κατά τον Ρωμαίον η ονοματοθεσία δεν έχει σχέση με γεωγραφία αλλά με την μυθολογία της Μακεδονίας.

 

Τα κατωτέρω αντικειμενικά δεδομένα οδηγούν και μη αρχαιολόγους στην βεβαιότητα ότι εις την Βεργίνα είναι η πόλις των Αιγών.

 

1) Σε απόσταση δύο χιλιομέτρων βρίσκεται το ανάκτορο των βασιλέων της Μακεδονίας που ήτο το μεγαλύτερο κτίσμα της ελληνιστικής εποχής (17 στρέμματα οικοδομή).

 

2) Προ του ανακτόρου απεκαλύφθη το θέατρο όπου εδολοφονήθη ο Φίλιππος.

 

3) Στην περιοχή υπάρχουν 18 μεγάλοι μακεδονικοί τάφοι και

 

4) Το 1981 απεκαλύφθησαν τείχη της ακροπόλεως 300 μέτρων, θεμέλια πύργων και σωλήνες υδρεύσεως.

 

Το έμβλημα του ηλίου

 

Ο χαρακτηρισμός του κ. Φακλάρη ότι ο δεκαεξάκτινος ήλιος της Βεργίνας είναι... «υποτιθέμενο έμβλημα των Μακεδόνων» δεν συμβιβάζεται με τα κατωτέρω δεδομένα.

 

α) Επί του τάφου ευρέθησαν άλλοι πέντε ήλιοι (αστέρες): 1) δωδεκαδάκτινος ήλιος στην λάρνακα της βασίλισσας, 2) οκτώ ακτίνων σε πολλά χρυσά δισκάρια και 3) σε τρεις ασπίδες με ανάγλυφες παραστάσεις λιονταριών, ανάμεσα στα πόδια των, το μακεδονικό αστέρι (σελ. 226 του βιβλίου «Βεργίνα»).

 

β) Την αναφορά του Ηροδότου που, παράλληλα προς την ανωτέρω διαβάθμιση των ακτίνων (στον αυτό τάφο, 16 ακτίνες στην λάρνακα του βασιλιά, 12 στης βασιλίσσης και οκτώ στα δισκάρια) αποκαλύπτει γιατί ο δεκαεξάκτινος ήλιος κοσμεί την ταφή του βασιλέως, γεγονός που, αυτό και μόνο, τον καθιστά σύμβολο των αρχαίων Μακεδόνων.

 

Ο Ηρόδοτος εις το βιβλίον VIII, κεφ. 137 αναφέρει:

 

«Τρεις αδελφοί από τους απογόνους του Τημένου από το Αργος, ο Γαυάνης, ο Αέροπος και ο Περδίκκας, πέρασαν εις την Ανω Μακεδονίαν εις την πόλιν Λεβαίαν, όπου τους πήρε ο βασιλεύς με μισθόν.

 

Οταν έμαθε ο βασιλεύς από την βασίλισσα ότι όταν έψηνε το ψωμί του μικρού αδελφού, του Περδίκκα, γινόταν διπλάσιο, το θεώρησε θαύμα και διέταξε τους αδελφούς να φύγουν από το βασίλειό του. Οι αδελφοί ζητούσαν τον μισθό τους. Εκείνη τη στιγμή έμπαινε ο Ηλιος από την καπνοδόχον και τους είπε: "Πάρτε, τον ήλιο αυτό σας δίνω για μισθό". Οι δύο αδελφοί Γαυάνης και Αέροπος έμειναν αποσβολωμένοι, ο μικρός όμως αδελφός, ο Περδίκκας, είπε "Το δεχόμεθα, βασιλέα", και με το μαχαίρι του έκανε κύκλο τρεις φορές και ότι αντλεί τον ήλιο, τον οποίο έβαλε εις τον κόρφο του και έφυγε με τους συντρόφους του».

 

Οταν κάποιος είπε στον βασιλέα τι έκανε ο μικρός, διέταξε να τον κυνηγήσουν αλλά μια ξαφνική καταιγίδα έφερε πολλά νερά σ' ένα ποτάμι και εμπόδισε τους διώκτας των να συλλάβουν τους τρεις αδελφούς. Ο Περδίκκας, ξεκινώντας από το Βέρμιο, υπέταξε όλην την Μακεδονία και έγινε ο πρώτος βασιλεύς. Οταν (αναφέρει ο Κ. Ρωμαίος, σελ. 262) ο Περδίκκας έβαλε στον κόρφο του τον ήλιο (700 π.Χ.), τον πήρε ως νόμιμη και στο εξής μόνιμη προσωπική ιδιοκτησία του, για να τον κληροδοτήσει στη συνέχεια στους βασιλικούς απογόνους του, που ήταν πολύ φυσικό να τον διατηρήσουν στον μακεδονικό μύθο και να τον κάνουν επίσημο έμβλημα της Μακεδονικής δυναστείας.

 

Η αναφορά του Ηροδότου, συνδυαζόμενη και με το γεγονός ότι οι Μακεδόνες μετέφεραν τον ήλιο και εις τα ακραία σημεία της Ανατολής, ανατρέπει την υπεραπλούστευσιν του κ. Φακλάρη. Συγκεκριμένα:

 

1) Εις την «Καθημερινή» της 25/4/1982 δημοσιεύθηκε ψηφιδωτό, με οκτάκτινο ήλιο της Βεργίνας, σε ανασκαφές Γάλλων εις το βασίλειο της Βακτριανής, όπου (όπως παρουσίασε ο καθηγητής Παντερμαλής σε έκθεση του Μεγάλου Αλεξάνδρου) βασίλευσαν 22 έλληνες βασιλείς μετά τον Μέγα Αλέξανδρο. Το ψηφιδωτό το αναδημοσίευσα εις το βιβλίον μου «Πλαστογράφηση της Ιστορίας της Μακεδονίας», σελ. 140.

 

Ισως δεν είναι τυχαίο το ότι ο πονηρός Γκλιγκόροφ στη νέα του σημαία τοποθέτησε οκτώ ακτίνες.

 

2) Το Ινστιτούτο Εξωτερικών Υποθέσεων της Σουηδίας σε μελέτη του για την «Ταυτότητα της Μακεδονίας» αναφέρει ότι οι ασπίδες των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου είχαν τον ήλιο της Βεργίνας.

 

3) Ακριβά μακεδονικά νομίσματα, όπως τα αργυρά εικοσάδραχμα που έκοψαν οι μακεδόνες βασιλείς, αναφέρει ο Κ. Ρωμαίος (σελ. 270), έφεραν ανάγλυφα επάνω τους το ηλιακό σύμβολο. Τον ήλιο που λάμπει σκορπίζοντας ολόχρυσας ακτίνας.

 

4) Εις τις εξώπορτες των σπιτιών της φυλής Καλάς του Πακιστάν, που και σήμερα ακόμη λατρεύουν τους θεούς του Ολύμπου και δηλώνουν ότι είναι απόγονοι στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, υπάρχει το δεκαεξάκτινο αστέρι της Βεργίνας, που διατηρείται 2.300 χρόνια ως παράδοση στους απογόνους μακεδόνων στρατιωτών, όπως εξάγεται από την φωτογραφία που επισυνάπτω.

 

 

Ιστορικά και σύγχρονα δεδομένα για τον χρυσό της Μακεδονίας ανατρέπουν και τον τρίτο ισχυρισμό της κυρίας Παλαγγιά, ότι δηλαδή η μεγάλη ποσότης χρυσού στα κτερίσματα του τάφου μόνο μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου δικαιολογείται.

 

Ο καθηγητής της Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Αρβανιτόπουλος, ο οποίος υπερθεμάτισε το 1931 πρόταση του διευθυντού της Εθνικής Τράπεζας Θεσσαλονίκης Κυριακοπούλου, προς το υπουργείο Οικονομικών, να επιτραπεί εις τους χωρικούς να συλλέγουν ψήγματα χρυσού εις ποταμούς της Μακεδονίας, σε επιστολές του και άρθρα σε εφημερίδες πληροφόρησε ότι:

 

α) Ο χρυσός των κτερισμάτων των τάφων όχι μόνο δεν προήρχετο από την Ανατολήν μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου, αλλά αντίθετα βεβαίωσε ότι την ιστορική περίοδο οι Μακεδόνες και οι Θράκες πλήρωναν τους φόρους στους Πέρσες σε χρυσό και ότι ο Αλέξανδρος βρήκε πλάκες μακεδονικού χρυσού στα Σούσα («Καθημερινή» 3.10.1931 και «Εθνος» 21.1.1933).

 

β) Τα χρυσωρυχεία του Φιλίππου συνετέλεσαν όσον ουδείς άλλος παράγων εις την κοσμοκρατορία των Μακεδόνων («Ακρόπολις» 18.1.1933).

 

γ) Την αφθονία του χρυσού της Μακεδονίας αποδεικνύουν οι περίφημοι «Φιλίππειοι Στατήρες» («Εθνος» 21.1.1933).

 

Εις άλλην επιστολήν του («Καθημερινή» 22.10.1931) ο καθηγητής Αρβανιτόπουλος αναφέρεται: «Αδαείς και με ακατάσχετη αβελτηρία νεώτεροι Ελληνες υποστηρίζουν ότι οι αρχαίοι εξήντλησαν τα κοιτάσματα χρυσού».

 

Τον Σεπτέμβριο 1960 ο επικεφαλής της ρουμανικής αντιπροσωπείας για τη γεώτρηση πετρελαίου στη Θεσσαλία, καθηγητής Γεωλογίας Γκρίγκορας, μου είπε: «Ο Φίλιππος είχε πολύ χρυσό που παρήγαγε στη Μακεδονία... Ψάξτε να τον βρείτε».

 

Δικαίωση του καθηγητού Αρβανιτοπούλου και Γκρίγκορας, όπως αναλύω εις το βιβλίο μου «Κτίστε, Κτίστε, Κτίστε» εις το κεφ. Ορυκτού Πλούτου σελ. 255-326 και ειδικότερα για τον χρυσό σελ. 309-322 αποτέλεσε:

 

 

 

1) Η παραγωγή από την εταιρείαν Ηλιοπούλου εις τον Γαλλικόν τον, γνωστόν από την αρχαιότητα, χρυσοφόρον ποταμόν, ενός τόνου και 300 κιλών χρυσού, που βρίσκεται εις την Τράπεζα της Ελλάδος και θα είχαμε σήμερα πλέον των 12 τόνων εις τα αποθέματα της Τραπέζης της Ελλάδος αν λόγω μεγάλης πτώσεως της τιμής του χρυσού δεν ανεστέλετο η παραγωγή.

 

2) Το ΙΓΜΕ ανεκοίνωσε ότι ενετόπισε: α) 8.000 κιλά προσχωματικού χρυσού σε τέσσερις περιοχές («Βήμα» 31.8.1995) και χρυσοφόρες ζώνες στο Παγγαίο και στην περιοχή Παλαιάς Καβάλας («Καθημερινή» 19.11.1988).

 

3) Γερμανοί σε επιτόπιον έρευνα το 1979-1981 ενετόπισαν 25 χώρους εις το Παγγαίον, όπου κατά την αρχαιότητα εγένετο εκμετάλλευση χρυσού και αργύρου.

 

4) Η επαναλειτουργία του Μεταλλείου Ολυμπιάδος.

 

Ο Ηλίας Κριμπάς, πρόεδρος της εταιρείας ΑΕΕΧ Π. και Λιπασμάτων, ομιλών την 3/10/1976 εις τα εγκαίνια του Μεταλλείου Ολυμπιάδος είπε: «Ο ρεαλισμός, η επιμονή, η καταπληκτική διαίσθηση του Μποδοσάκη Αθανασιάδη, συνετέλεσαν εις το να ξαναζωντανέψουν τα Μεταλλεία Ολυμπιάδος, που άρχισαν να λειτουργούν επί βασιλέως Φιλίππου του Β'».

 

Με εντολή Μποδοσάκη, παρά τις αντιδράσεις συμβούλων του που υπεστήριζαν ότι ο Φίλιππος εξήντλησε το μετάλλευμα, έγιναν απόπειρες το 1932, το 1953-1956, το 1964 και μόνο το 1967 απεκαλύφθη ότι οι αρχαίοι έφθασαν ως την επιφάνεια της θαλάσσης. Το μετάλλευμα (μικτά θειούχα) περιέχει και χρυσόν και άργυρον.

 

Το Μεταλλείο Ολυμπιάδος θα τροφοδοτεί: α) Μονάδα μεικτών θειούχων (Ολυμπιάδος, Παγγαίου, Θράκης) για την παραγωγή 3 τόνων χρυσού και 150 τόνων αργύρου ετησίως, αλλά και άλλων προϊόντων, βάσει μελέτης που άρχισε το 1978. Ολοκληρώθηκε στα μέσα του 1981, αλλά η προγραμματισθείσα για τον Δεκέμβριο 1981 θεμελίωση της, ύψους 350 εκατ. δολαρίων, ανεστάλη λόγω των εκλογών. Την 4/3/1983 ανεκοινώθη από τον διοικητή της ΕΤΒΑ κ. Κουμπήν ότι έγινε αναθεώρηση της μελέτης και ανήγγειλε πως η συσταθείσα για τον σκοπό αυτό εταιρεία ΜΕΤΒΑ, οριστκά αποφάσισε για τη θεμελίωση της μονάδος ποσό ύψους 30 δισ. δρχ. με συμμετοχή 80% ΕΤΒΑ και 20% Μποδοσάκη.

 

β) Μονάδα παραγωγής 2.584 κιλών χρυσού ετησίως, που απεφασίσθη μετά το 1985 με επένδυση Καναδών επιχειρηματιών, από τις σκουριές του Μεταλλείου Ολυμπιάδος.

θα δουμε.. πολλα δεδομενα ως τωρα θα αλλαξουν πιστευω...

μωρέ να δούμε αλλά πώς το βλέπεις ενώ λέει ότι μάλλον θα βρει τα κοκαλακια των επίδοξων τυμβορυχων, να περπατησε ο λέων ή η χαιτη του;

[Swimmer21]

Κι ένα άρθρο ακόμα περί Φιλίππου και της διχογνωμιας

 

 

μωρέ να δούμε αλλά πώς το βλέπεις ενώ λέει ότι μάλλον θα βρει τα κοκαλακια των επίδοξων τυμβορυχων, να περπατησε ο λέων ή η χαιτη του;

 

Μπορει να τον βγαλανε πριν την σφραγιση του ταφου.. υποθεσεις κανουμε, θα δουμε..

 

Βαλε το αρθρο σε spoiler

[firewalker]

Δεν λέει πως το χώμα που βρέθηκαν τα κομμάτια προέρχεται από το εσωτερικό μπάζωμα, αλλά από την ανασκαφή γενικά. Οπότε μπορεί να βρέθηκαν κομμάτια του στο χώμα του περιβόλου ή στο χώμα πάνω από τον τάφο.

[cthulhucarbide]

Από που να το βγάλανε το λιοντάρι που ειναι ίσα με 6 μέτρα;

[firewalker]

Αν είναι σαν της Χαιρώνειας θα είναι συναρμολογούμενο.

[GreyHorse]

Κι ένα άρθρο ακόμα περί Φιλίππου και της διχογνωμιας μωρέ να δούμε αλλά πώς το βλέπεις ενώ λέει ότι μάλλον θα βρει τα κοκαλακια των επίδοξων τυμβορυχων, να περπατησε ο λέων ή η χαιτη του;

Ο λέων περπάτησε και έφαγε τους τυμβωρύχους οι οποίοι στην προσπάθειά τους να γλιτώσουν του κόψαν την χαίτη.

[agrio.imeros]

Από που να το βγάλανε το λιοντάρι που ειναι ίσα με 6 μέτρα;

 

Από τις οπές που βρίσκονται ψηλά στο θόλο ...