Ευρωμπασκετ 2013

[DKNI]

Αν θες άνθρωπο νεο, με γνώση που έχει μάθει δίπλα σε δάσκαλο και έχει δείξει καλα στοιχεία παίρνεις Ιτουδη

Αν θες άνθρωπο που έχει κάνει και πρώτος και ειναι καπατσος παίρνεις κατσικαρη

 

Και βασικά ας σταματήσει να ειναι κλικα, προβολή του ενός και παιχνίδι μάνατζερ η εθνική

[FilipposMD]

Ο Ιτούδης έχει την ευκαιρία του φέτος να δείξει ότι μπορεί ως πρώτος. Ο Κατσικάρης μάλλον έχει μεγάλο κασέ, νομίζω ότι του έγινε πρόταση και δεν τα βρήκαν στα λεφτά. Οι των αιωνίων αποκλείονται, οπότε Σούλης Μαρκόπουλος οε οε οε.

[MiDi_MiLiZ]

E ρε και νικησουμε Κροατια και χασουν και οι Ισπανοι και φαμε επιτυχημενο και ανερχομενο Τρινκερι στη μαπα μεχρι το Μουντομπασκετ...

 

Παντως για μενα το πρωτο και το βασικοτερο ολων, αν θελουμε να μιλαμε για εθνικη Ελλαδος, ειναι ο γερος να θεσει εαυτον εκτος ομοσπονδιας. Αν συνεχισει εκει που ειναι, απλα θα βλεπουμε προπονητες να ερχονται και να παρερχονται ως αποτυχημενοι, ειτε Τρινκιερι τον λενε, ειτε Ομπραντοβιτς.

[funbreaker]

Δεν εχει γινει κατι ιδιαιτερο ο παιχτης επικαλεστηκε κουραση και επελεξε να σταματησει. Ο καθενας οπως νιωθει καλυτερα..

 

χμ έλεγα μήπως υπήρξε κάποια παρεξήγηση ή διαφωνία με την διοίκηση.

Απαράδεκτος λοιπόν ο διαμαντίδης.

[walkerr]

Θα εχουμε τον Καββαδα ηγετη που θα μεταλαμπαδευσει την εμπειρια του να φωναζεις "παμε-παμε" σε καθε ταιμ αουτ, στην επομενη γενια.

 

 

Bεβαια, εχει ολα τα χακακηριστικα του ηγετη, οπως ειδες ξεκιναει τωρα στην αρχικη πενταδα, και οταν κουραστει ή κανει φαουλ ο εθνικος μας... προπονητης τον βγαζει εξω για να τον ξεκουρασει ή να τον προστατεψει.

 

Προβλεπω ο κοντος πιβοτ να περναει και το Γιαννακη στις συμμετοχες. Γιατι σαν ηγετης τον περασε ηδη.

[MiDi_MiLiZ]

Επισης σε καθε αποτυχια της εθνικης , σε καθε τραυματισμο του Σπανουλη με την εθνικη, σε καθε τι που δεν ειναι χρυσο μεταλλιο, ειμαστε καταδικασμενοι να ακουμε για τον υπαιτιο/φταιχτη/αντιεπαγγελματια/παρτακια/απαραδεκτο/διακοπατζη της Μυκονου ΔΔ που παρατησε την εθνικη.

 

Βεβαια και οταν αυτος αγωνιζοταν με την εθνικη παλι δεν αφησε κανεναν ευχαριστημενο με την αποδοση του/δεν εδινε το 100%/κραταγε δυναμεις για τον ΠΑΟ κλπ. Ενα "βαλτο αγορι μου" εβαλε και μας τα πρηξανε! Οποτε ειτε παιζει, ειτε δεν παιζει, ο ΔΔ φταιει για τα 7 κακα της μοιρας μας! Και θα τον μνημονευουμε μετα απο καθε αποτυχια, οταν σαν ταλαιπωροι θα ψαχνουμε καποιον αποδιοπομπαιο τραγο να φορτωσουμε τα προφανη.

[funbreaker]

Παντως για μενα το πρωτο και το βασικοτερο ολων, αν θελουμε να μιλαμε για εθνικη Ελλαδος, ειναι ο γερος να θεσει εαυτον εκτος ομοσπονδιας. Αν συνεχισει εκει που ειναι, απλα θα βλεπουμε προπονητες να ερχονται και να παρερχονται ως αποτυχημενοι, ειτε Τρινκιερι τον λενε, ειτε Ομπραντοβιτς.

 

Γιατί τόση απέχθεια για τον γέρο?

[MiDi_MiLiZ]

Απο ενα ωραιο αρθρο του Παπαθεοδωρου στο gazeta:

Κάποιοι διεθνείς ψελλίζουν σε μεταξύ τους συζητήσεις ότι είμαστε άτυχοι γιατί τα βάζουν όλα οι αντίπαλοι. Κι έχουν δίκιο σε ένα βαθμό. Μέχρι που αρχίζει η πραγματική συζήτηση για μπάσκετ. Έβαζαν σουτ δηλαδή οι “Κικίλιες” της Σλοβενίας;

 

Όλα μπορούμε να τα δεχθούμε, αλλά όχι ψέματα! Όχι να πετάμε τα σκουπιδάκια κάτω από το χαλάκι επειδή υπάρχει κόσμος που δεν καθίσει να ψάξει πόσο “σύμπτωση” είναι τα εύστοχα σουτ.

 

Ας τα βάλουμε κάτω λοιπόν.

 

Ο Μπελινέλι είναι ή όχι ο καλύτερος Ιταλός παίκτης; Στο δικό μας ματς σκόραρε 23 πόντους. Στο προηγούμενο και στα επόμενα τρία, έβαλε συνολικά 27. Να ήταν σύμπτωση; ΟΚ...

 

Ο Κοπόνεν ήταν γνωστό πως αποτελεί το νούμερο ένα κίνδυνο της Φινλανδίας; Τι κάναμε απέναντι του; Έβαλε στην ελληνική άμυνα 29 πόντους, αριθμός που αποτελεί προσωπική του επίδοση στο τουρνουά. Η αμέσως επόμενη καλύτερη του ήταν οι 17 πόντοι...

 

Ο Ρούντι είναι ο πιο επικίνδυνος στην περιφέρεια της Ισπανίας; Μπορεί και να “έτυχε” αλλά 20 πόντους δεν ξαναέβαλε στο τουρνουά ως τώρα, ενώ έχουμε παίξει επτά αγώνες.

 

Και εκεί που πιστεύεις ότι όλα είναι προϊόν ατυχίας, έρχεται και ο Ντράγκιτς να ολοκληρώσει την ¨”σύμπτωση”. Έβαλε 28, ξεκινώντας με 3/3 τρίποντα, επειδή επιλέξαμε να του δώσουμε ελεύθερα σουτ χωρίς καν να σηκώσουμε χέρι πάνω του. Εννοείται πως 28 πόντους δεν είχε ξαναβάλει στο τουρνουά. Είχε βάλει όμως 5/26 τρίποντα σε έξι αγώνες! Κι εμείς τον αντιμετωπίσαμε στα πικ εν ρολ, σα να ήταν ο τελευταίος τσουρουκάς του Ευρωμπάσκετ, ο mr brickman.

 

Να παίξουμε κλειστά, ναι, αλλά το κλειστά από το “σούταρε να κάνω την προσευχή μου” έχει διαφορά. Με προσευχές δεν κερδίζονται μετάλλια.

 

Όταν τέσσερις φορές έχει γίνει η ίδια κηδεία, τότε δεν τα βάζεις με την τύχη σου. Κι όταν ξεκινάς, με αυτά και μ΄αυτά, να βάζεις φωτιά στο γήπεδο, να κυνηγάς τον αντίπαλο, να του δίνεις αυτοπεποίθηση, να χάνεις 10 πόντους από το πεντάλεπτο, τότε θα τα βάλουν και οι λιγότεροι καλοί από τους υπόλοιπους Σλοβένους. Κι όταν δεν τα βάζουν, κι ο Σπανούλης τελειώνει ως πρώτος ριμπάουντερ (!), επειδή οι υπόλοιποι τα έπιαναν μόνο αν πήγαιναν στα χέρια τους, τότε δεν ελπίζεις σε τίποτα. Μπορούσαμε στο τέλος να κάνουμε την ανατροπή; Ναι αλλά δεν θα κέρδιζε η καλύτερη ομάδα.

 

Ο Μπόζα, ο Μάλκοβιτς, ο παρωχημένος με τις παλιές ιδέες, κατάφερε με το δικό του πλάνο, να στείλει τον Σπανούλη στο ημίχρονο με 4 πόντους, 2/6 σουτ και 4 λάθη. Την ίδια ώρα ο δικός τους “Σπανούλης”, ο Γκόραν Ντράγκιτς είχε 18, με 6/10 σουτ. Το ημίχρονο έκλεισε 43-27. Έπειτα ψάχναμε θαύματα. Όπως ψάχνουμε και τη Δευτέρα. Για όσους πιστεύουν στις συμπτώσεις, να αναφέρουμε ότι ο Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς δεν έχει βάλει σε κανένα παιχνίδι περισσότερους από 24 πόντους...

 

ΥΓ. Στο αμυντικό πλάνο, η δεύτερη επισήμανση μετά την αναχαίτιση του Ντράγκιτς ήταν να σταματήσουμε τους αιφνιδιασμούς. Στο 21ο λεπτό, η στατιστική έγραφε. "Πόντοι από αιφνιδιασμό: Σλοβενία 15 - Ελλάδα 0". Καληνύχτα μας και καλή επιστροφή.

 

Ξεχασε να αναφερει και τον Σβεντ.

[salonika91]

Site: http://www.balleto.gr/ellada2/mpasket/trinkieri_aargisame_na_prosarmostoumea.html">Τρινκιέρι: «Αργήσαμε να προσαρμοστούμε!»

τον μαμας ή οχι? 

[washcloud]

Το χω πει και το ξαναλεω. Οσο πιο πολυ περνα η μπαλα απο τα χερια ενος παιχτη, τοσα περισσοτερα λαθη θα κανει. Ο Σπανουλης ΔΕΝ ειναι ποϊντ γκαρντ, 2ρι ειναι ο ανθρωπος. Και στην ευρωλιγκα, και τωρα στην εθνικη ολες οι αντιπαλες ομαδες κοιτανε πρωτα απ ολα αυτον να κλεισουν. Οταν εχεις συνεχεια τη μπαλα, και σε πιεζουν, θα κανεις λαθη! Ο παιχτης και με την Ισπανια και σημερα, κατεληξε ψοφιμι απο την προσπαθεια. Μιλαμε για δυο σερι παιχνιδια στα οποια επαιξε πανω απο 30' και σκοραρε πανω απο 20π !!

Το θεωρω πραγματικα αστοχο να στεκομαστε στον Σπανουλη σε μια μερα που κανεις δεν επαιξε! Κανεις ομως! Μια μερα που σε πηρανε φαλαγγι σε αμυνα και επιθεση, και σου μαζεψαν πανω απο τα διπλα ριμπαουντ!

 

Mαργαρίτα, δεν είναι αυθαίρετο επί Τρίτση (ΠΑΣΟΚ 80ies) ο Σπαμμούλης για να πεις να το δηλώσεις και να το σώσεις. Όλοι τις βλέπουμε τις ΠΑΠΑΡΙΕΣ που κάνει μέσα στα παιχνίδια (με ΠΑΟ, με ΟΣΦΠ, με Εθνική - για Λαρισομαρουσορόκετς δεν ξέρω, αλλά είτε τα ίδια έκανε, είτε χειροτέρεψε έκτοτε). Όπως όλοι βλέπουμε και τα όποια καλά κάνει (πχ τα 3 σερί χλατσοτρίποντα με αγάπη προς τον Ρούντη στο Λονδίνο, τις όποιες μπούκες καταλήγουν σε γκολ-φάουλ, τις συνήθως εύστοχες βολές του προς το τέλος αμφίρροπων αγώνων που η μπάλα ζεματάει κτλκτλ). Αγαπώ ιδιαίτερα όταν αποφασίζει να κάνει το ΠΡΟΦΑΝΕΣ, το οποίο είναι : τράβηξα παίχτες πάνω μου, άρα αντί να κάνω τη μαλακία που ξέρω ότι θα κάνω=θα το ΧΑΣΩ το μακρυνό, ας δώσω στους ζησοσλουκοπριντεζοπερπερογλομπράμους που με κοιτάνε και ξερογλύφονται. Μισώ να κάνει εκείνα τα βιαστικά που είτε χτυπάνε μπροστά στο σίδερο, είτε γκελάρουν στη μέσα μεριά και ψάχνουν συμπαίκτες κι αντίπαλοι που πάει η μπάλα για ρημπάουντ και δεν την βρίσκουν κι όλας. Διότι, το ΞΕΡΕΙ ότι δεν έχει το "γλυκό σουτ" που χρειάζεται για αυτές τις περιστάσεις. Διότι γενικά, εκτός από όταν περνάει -εντελώς- ψηλούς και αφήνει τη μπάλα στο ταμπλώ, δεν έχει κάτι "γλυκό" πάνω του ο Λαρισαίος : οι επιθέσεις του είναι γιουρουσάδικες, μπαντζαΐδικες, καμικαζίστικες. Δεν διαφωνώ ότι θέλει τόλμη για να είσαι καμικάζης, δεν διαφωνώ ότι είναι επίπονο - αλλά δεν παύει να είναι και επίπεδο. Με βάση λοιπόν τα "τούβλα" τα μπετατζίδικά του ο Μπίλης, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πολιτικός μηχανικός μπασκετικά. Τη διαφορά όμως, την κάνουν οι αρχιτέκτονες. Κι όσο κι αν κι οι δυο μπορούν να χτίσουν σπίτια, ο Μπίλης έχει ιδιαιτέρως την τάση να τα γκρεμίζει λίγο μετά. Πέραν δηλαδή του συνηθισμένου. Διότι ναι, άνθρωποι είναι όλοι και λάθη θα κάνουνε, αλλά το θέμα είναι να μαθαίνουνε (εγκαίρως) από αυτά, και να τα συμμαζεύουνε. Ούτε να τα αυξάνουνε, ούτε καν να τα διατηρούνε. Διότι, όταν χαίρεις και στη θεωρία, αλλά ΚΥΡΙΩΣ πρακτικά τον τίτλο του "ηγέτη", πρέπει να είσαι πολύ πιο συμμαζεμένος από τους λοιπούς πληβείους γύρω σου, και να μην γίνεσαι αφορμή, εκεί που κάτι πας να κάνεις είτε μόνος, είτε μετά της ομάδος, να χτυπάει το πράγμα πίσω. Και ο Σπαμ δίνει υπέρ του δέοντος τέτοιες αφορμές. ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΠΡΕΠΕΙ. Διότι ΠΑΝΩ απ΄όλα, το ΕΧΕΙ ο παπάρας. ΜΠΟΡΕΙ (δεν είναι δα και κα'νας Μπακατσιάς). Απλά όμως δεν το κάνει...

 

Κοντολογίς, το να στεκόμαστε σε 21 πόντους και τάδε ρημπάουντ (που για κοντό ίσως μετράνε περισσότερο κι από τους πόντους), συν τάδε ασίστ κτλ, ΔΕΝ λέει κάτι, πάντα. Οι πόντοι αυτοί, η "παραγωγή" αυτή γενικά, πρέπει να εξετάζεται σε σχέση με το τί έγινε μετά που έχασε το τάδε τρίποντο (και μιλάμε για τρίποντα που ΒΛΕΠΕΙΣ ότι είναι μαλλιοτραβηγμένα ε, δεν μιλάω για όλες του τις προσπάθειες) ας πούμε. Αν έγινε αφορμή για εκτέλεση αιφνιδιασμού από τους άλλους, βράστα και χέστα. Αν μπορούσα να κάτσω να βγάλω μια πλήρη στατιστική που να "λέει" για τις επιπτώσεις των ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΑ αρνητικών ενεργειών του, τότε ίσως να μπορούσα να πείσω το κάθε στείρο πνεύμα που λέει "να ρε, 21 έβαλε, τόσα ρημπάοντ πήρε, τί θέλετε πια - οι άλλοι τί κάνανε". Δυστυχώς αδυνατώ, και μόνο περιγραφικά και παραδειγματικά μπορώ να μιλάω για τα "μείον" του. Όταν πχ είναι κάποια κρίσιμη στιμγή ενός παιχνιδιού, κι αυτός κάνει την ούμπερ μαλακία (συνήθως λάθος/ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΑ, "για το επίπεδό του", πάσα, που η επωφέλεια του αντιπάλου είναι καταλυτική) -κατάσταση που συνηθίζει ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ- ), τότε ΠΩΣ εγώ να μη βγω να τον κράξω; Μπορεί πριν να έχωσε ένα βομβαρδοτρίποντο. Μπορεί μετά να πάει να μου βάλει βολές, ενώ τα χέρια των άλλων όλων τρέμουνε σαν του Άκη στον Κορυδαλλό. Τί να το κάνω εγώ, όταν ίσως έτσι έχει δώσει έναυσμα στον αντίπαλο για αντεπίθεση και μομέντουμ, και κόβονται τα ποδάρια των συμπαικτών του;

 

Προσωπικά χέστηκα για όσους (τυχόν) κομπλεξισμένους βάζελους "βρίσκουν αφορμή να την πέσουν στον Σπανούλη". Αν μάλιστα υπάρχει κάτι άθλιο που του προσάπτουν (κατά κράτος οι βάζελοι που λέγαμε - όχι ότι δεν θα έκαναν το ίδιο και οι γαύροι αν φέτος έφευγε από ΟΣΦΠ), είναι το "Φραγκοφονούλης". Όπως όμως δεν πρέπει ισοπεδώνονται όλα, έτσι και δεν πρέπει να εκθειάζονται, ή έστω να χρυσοχαπακώνονται με φτηνούς στρουθοκαμηλισμούς του τύπου "μα παίζει τόσα λεπτά ο άνθρωπος, μα είναι άνθρωπος ο άνθρωπος και λάθη κάνει όπως κι όλοι οι άλλοι οι άνθρωποι, μα είναι 2άρι κι όχι άσσος, μα είναι γεννημένος επιθετικός" και άλλες τρίχες κατσαρές.

ΗΓΕΤΗ δεν τον 'χω δει να έχει υπάρξει, ούτε στον ΟΣΦΠ (ούτε στον ΠΑΟ φορ δατ μάττερ), ούτε στην Εθνική. Κι όπως έλεγες πιο νωρίς, έχει ΚΟΥΡΑΣΕΙ αυτή η καραμέλα της ηγετικότητάς του. Στον ΟΣΦΠ ελέω Χάινς που στάθηκε γενικά στυλοβάτης για 2 ολάκερα χρόνια (με βοήθεια από Ντόρσι το '11) και ελέω Παπανικολάου που γύρισε μόνος του μια ΤΣΣΚΑ το '11 και την πηδήξανε παρέα με Μάντζαρη, Σλούκα και Πρίντεζη, δεν τον θυμάμαι να έκανε εμφάνιση που και παραγωγικός να ήταν, και να είναι έμπνευση για τους άλλους. Και προφανώς θα είχε στιγμές που να μην θυμάμαι απ' έξω, αλλά το θέμα είναι η γενική αίσθηση που αφήνει. Με εξαίρεση φέτος στον τελικό Λονδίνο (το 'παμ' αυτό)(στον ημιτελικό ούτως ή αλλως όλοι γλέντησαν). Αναλόγως, ηγέτη δεν βλέπω ποτέ να γίνεται πχ ο Σλούκας : έχει καλές στιγμές ενίοτε, αλλά έχει ΣΥΧΝΑ και πολλές τραγικές. Με την ίδια έννοια λοιπόν που πχ ο Τεόντοσιτς έχει ΜΕΓΑΛΟ μπασκετικό τελέντο, αλλά του γαμεί τη μάνα ΣΥΧΝΟΠΥΚΝΑ -και δη εκεί που δεν πρέπει με ΤΙΠΟΤΑ- γι' αυτό και ΔΕΝ μπορείς να τον πεις "ηγέτη", παρόμοια φάση είναι κι ο Σπαμ.

 

Και για όσους "μπερδεύονται" : ΞΑΝΑΛΕΩ πως ΔΕΝ το χάσαμε "εξ' αιτίας του Σπανούλη" το σημερινό. Το χάσαμε ΚΑΙ εξ' αιτίας του. Διότι, πάνω απ' όλα, δεν είχαμε ΗΓΕΤΗ μέσα στο γήπεδο. Και προφανώς ούτε κι έξω από αυτό. Οι δε Σλοβένοι είχανε έναν ηγετικό Ντραγκ-ντ-ιτς (όπως οι Ιταλοί είχανε με μας έναν ηγετικό Μπελανέλι - μας έβαλε σε μπελάδες, όπως οι Φινλανδοί είχανε έναν ηγετικό Καπόνε-νεν) που μας όργωσε για να σπείρουνε και οι λοιποί συμπαίκτες του όσο εμείς σαστίζαμε, είχανε...ηγεμονικά σφυρίγματα υπέρ τους, είχανε μια αυτοκρατορική κερκίδα. Εμείς τί είχαμε; Τραυματισμούς που πάνε πίσω μέχρι το 1821, και τρέχανε (κάποιοι) από εμάς σα μπούστηδες να καλύψουν τα ακάλυφτα (ένας από "εμάς" έβαλε μέχρι και 21, όταν μπερδέψανε και οι Σλοβένοι τα μπούτια τους. Και ΜΑΓΚΙΑ του που άντεξε, και ψυχικά και σωματικά να τρέχει να βάλει κι αυτούς τους 21. ΑΛΛΑ.). Διότι όταν απόψε χρειάζόμασταν έναν Διαμαντίδη, αυτός κάνει διακοπές από το 2011. Διότι όταν χρειαζόμασταν έναν Παπαλουκά, αυτός εκτός του ότι έχει γεράσει, στα μαχαίρια ήταν πάντα με τους της Ομοσπονδίας. Διότι όταν χρειαζόμασταν έναν Γκάλη, αυτός ανήκει στα βιβλία της ιστορίας και μόνο πια (...ο οποίος επίσης δεν συσπείρωνε τόσο την ομάδα γύρω του, αλλά έκανε τόση ζημιά στους αντιπάλους, που και ηγέτης να μην ήταν -αλλα΄ηγεμόνας κι αυτός- η δουλειά γινόταν : κερδίζαμε και παραπάνω από τα ματς που μπορούσαμε). Διότι όταν χρειαζόμασταν έναν ΗΓΕΤΗ, ο Σπαν έβαλε 21 πόντους, κι έκανε μαλακίες αντίστοιχες για καμμιά 15αριά. Αυτός είναι, άλλον "στην θέση του καλύτερο" ΔΕΝ έχουμε....αλλά ίσως να πρέπει ν' αλλάξουμε λοιπόν το μπάσκετ που παίζουμε. Κι όχι όλοι να κυνηγάν (σε ΟΣΦΠ και Εθνική) να του δώσουν την μπάλα, μ' εκείνον τον ΕΞΟΡΓΙΣΤΙΚΟ τρόπο, λες και πρόκειται να την δώσουν στον Τζόρνταν των 90ies, μόνο και μόνο για να κάνει συνήθως μαλακία και αυτοί να παίζουν πουλί αντί για μπάσκετ (ενώ ΜΠΟΡΟΥΝ και το 2ο), επειδή έτσι θέλουν οι προπονητές, επειδή θέλει ο Μπίλης, επειδή θέλει η Ομοσπονδία, επειδή θέλουν οι Αγγελόπουλοι, επειδή ο Μπίλης έχει φτιάξει μύθο γύρω από αυτόν, αμερικανιστί Κιλ-Μπιλ με τ' όνομα...Γίνεται από 'δω και πέρα να έχει 10 πόντους Μ.Ο. στην καριέρα του, με σημαντικά περιορισμένα λάθη και μπαλοκατοχή και 4-5 ασιστ; Τρισευτυχισμένος θα γίνω και εγώ, και εσείς. Πιστέψτε με. Διότι η ομάδα που θα παίζει, θα κερδίζει συχνότερα και ανθρωπινότερα.

 

 

*...και κόφτε τις μαλακιούλες μερικοί : 2 λεπτά μου πήρε να το διαβάσω το αποπάνω. Τεμπέληδες.

(Σεβαστείτε έστω το ότι μου πήρε 2 ώρες να το γράψω. Άμα δεν θέλετε, μην το διαβάζετε, δεν λέω. Αλλά μην γκρινιάζετε τουλάχιστον)

[MiDi_MiLiZ]

Γενικα κανεις δεν θα ασχολιοταν με τον Σπανουλη σημερα σε αυτο το φορουμ, αν δεν ποσταρε ο Κρις τις εξυπναδες περι κωλοτουμπων Παναθηναικων για τον ηγετη κλπ. Καλο τουρνουα εκανε, απεδωσε ως εκει που μπορει, δεν (πρεπει να) εχει κανεις παραπονο.

 

Απλα μιας που μετα την Ισπανια μας τα εκανε αεροστατο ο τυπος με τον ΠΑΟ του 1,5 ποιντ γκαρντ, σημερα ηταν ευκαιρια για αμεση απαντηση στα προχθεσινα τρολαρισματα περι Ντιρκ-captain-Σπανουλη "καντε τις κωλοτουμπες σας βαζελακια" κλπ.

[tehAllantin]

Ρε midi πότε στο καλό κοιμάσαι;

[TO_PAIDI]

<<ΗΓΕΤΗ δεν τον 'χω δει να έχει υπάρξει, ούτε στον ΟΣΦΠ (ούτε στον ΠΑΟ φορ δατ μάττερ), ούτε στην Εθνική. Κι όπως έλεγες πιο νωρίς, έχει ΚΟΥΡΑΣΕΙ αυτή η καραμέλα της ηγετικότητάς του. Στον ΟΣΦΠ ελέω Χάινς που στάθηκε γενικά στυλοβάτης για 2 ολάκερα χρόνια (με βοήθεια από Ντόρσι το '11) και ελέω Παπανικολάου που γύρισε μόνος του μια ΤΣΣΚΑ το '11 και την πηδήξανε παρέα με Μάντζαρη, Σλούκα και Πρίντεζη, δεν τον θυμάμαι να έκανε εμφάνιση που και παραγωγικός να ήταν, και να είναι έμπνευση για τους άλλους. Και προφανώς θα είχε στιγμές που να μην θυμάμαι απ' έξω, αλλά το θέμα είναι η γενική αίσθηση που αφήνει. Με εξαίρεση φέτος στον τελικό Λονδίνο (το 'παμ' αυτό)(στον ημιτελικό ούτως ή αλλως όλοι γλέντησαν). Αναλόγως, ηγέτη δεν βλέπω ποτέ να γίνεται πχ ο Σλούκας : έχει καλές στιγμές ενίοτε, αλλά έχει ΣΥΧΝΑ και πολλές τραγικές. Με την ίδια έννοια λοιπόν που πχ ο Τεόντοσιτς έχει ΜΕΓΑΛΟ μπασκετικό τελέντο, αλλά του γαμεί τη μάνα ΣΥΧΝΟΠΥΚΝΑ -και δη εκεί που δεν πρέπει με ΤΙΠΟΤΑ- γι' αυτό και ΔΕΝ μπορείς να τον πεις "ηγέτη", παρόμοια φάση είναι κι ο Σπαμ.
>>
 
Φιλε μου, σε αυτή τη παράγραφο περιγράφεις τον Αλβέρτη 2005-2009 που καθότανε στο πάγκο και έγραφε τίτλους με τζινάκι. Πόσο μάλλον τον αθλητή που έχει πάρει απ'το χεράκι 2 φορές το 8ο μπάτζετ της Ευρώπης και το έκανε πρωταθλητή. Και με Ντούντα και με Μπαρτζώκα. Τον άνθρωπο που πήρε μια επίσης μετρία εθνική και την οδήγησε σε χάλκινο, τον ίδιο που γάζωσε την αμερική με 24π. Και εν τέλει τον αθλητή που έχει βρεθεί κάμποσες φορές σε all-euroleague team, καλύτερη 5άδα ευρωμπάσκετ και έχει βραβευθεί με ότι MVP κυλκοφορεί στην αγορά. Και, εσχάτως, μέσα σε 72 ώρες, προερχόμενος από τραυματισμό, Χ2 πέρναγε από το χέρια του το όλο το παιχνίδι της εθνικής, σκοράροντας ακατάπαυστα, μοιράζοντας ασιστ, κατεβάζοντας ριμπάουντ και κυνηγώντας όσο μπορούσε στην αμύνα.  ΟΚ έκανε και λάθη, so what? Μπορεί να του προσάψει κάποιος το οτιδήποτε?

 

Ο Σπανούλης δεν είναι απλά ΗΓΕΤΗΣ, είναι ο ορισμός της έννοιας αυτής όπως είναι και ο Διαμαντίδης και ο Παπαλουκάς και Ναβάρο κ.ο.κ. Και ο Μίλος, αν βάλει το μυαλό μέσα στο κεφάλι έχει τη δυνατότητα να γίνει.
 
Βαριέμαι να κάτσω να διαβάσω τι γράφτηκε στις προηγούμενες σελίδες αλλά δε θέλει και πολλή φαντασία. Για το θέμα Διαμαντίδη θα βάλω ένα κείμενο που έγραψε ένα παλικάρι σε ένα άλλο φόρουμ :

 

Στο Ελληνικό μπάσκετ υπάρχουν 100ντάδες παίχτες, προπονητές, γυμναστές, παράγοντες, δημοσιογράφοι, της παναγιάς τα μάτια κόσμος, που ασχολείται άμεσα ή έμμεσα. Έχουν μια κακη συνήθεια. Το αγαπούν πολύ. Πάρα πολύ, σε σημείο να πάνε 10 η ώρα πρωϊ κυριακής να δουν τοπικό και καπάκι σε άλλο γήπεδο για παιχνίδι Γ'εθνικής και καπάκι και καπάκι. Για να μιλήσω συγκεκριμένα έχω δει ακόμα και τον Διαμαντίδη να το κάνει, να πάει να αράζει κυριακή μεσημέρι ντάλα ήλιο ωραία μέρα, να δει Γ΄εθνική.

Απο όλους αυτούς τους παραπάνω που ασχολούνται με το μπάσκετ,δεν υπάρχει ούτε ΕΝΑΣ, ούτε ΕΝΑΣ, που να μη "κράζει" τον Διαμαντίδη για την απόφαση να σταματήσει τόσο νωρίς απο την εθνική ομάδα και να της στερήσει τις υπηρεσίες του. Πληγώθηκε το ελληνικό μπάσκετ με αυτή του την απόφαση. Η εθνική ομάδα είναι αυτή που έφερε το μπάσκετ στην Ελλάδα και απο τις επιτυχίες της "μεγαλώνει" σαν αντίκτυπο στην κοινωνία, στα παιδιά που θα μαζέψει, στους χορηγούς που θα μπούνε, στους παράγοντες που θα τα βάλουν. Αυτό που λέγεται στα αυτιά κάποιων σαν μύθος για τον Γκάλη "έφερε το μπάσκετ στην Ελλάδα, απο αυτόν τρώμε ψωμί", δεν είναι παρα μια πραγματικότητα. Προ Γκάλη το μπάσκετ ήταν κάτι σαν το χαντμπολ σήμερα, χωρίς συμβόλαια, χωρίς τίποτα, ερασιτεχνισμός. Ο Γκάλης έφερε τα συμβόλαια στην Ελλάδα και ο Δημήτρης ο Διαμαντίδης θα ζήσει πλουσιοπάροχα τη ζωή του γιατί μερικά χρόνια πριν, αυτός ο άνθρωπος ο Νίκος ο Γκάλης άλλαξε το ρου της ιστορίας του Ελληνικού μπάσκετ.

Γι' αυτό δεν υπάρχει ούτε ένας μπασκετάνθρωπος που να μη θεωρεί έγκλημα την απόφαση του Διαμαντίδη. Γιατί ενώ υπήρχε η δυνατότητα να ανθίσει περισσότερο το άθλημα στη χώρα μας και γιατί όχι να γίνει το εθνικό μας σπορ, αποφάσισε να μας παρατήσει. Η εθνική είναι καθήκον και όχι υποχρέωση, σταματάς όταν σε σταματάνε και όχι όταν θέλεις, λένε αυτοί οι μπασκετικοί. Στέρησε χρυσές ευκαιρίες να μεγαλώσει το άθλημα απο το οποίο ζει στη χώρα του.

Αυτοί όλοι λοιπόν δεν μισούν τον Δημήτρη σαν άνθρωπο, ούτε τον Διαμαντίδη σαν μπασκετμπολίστα, ούτε θέλουν το κακό του.Με την απόφαση αυτή να σταματήσει τα χουν και αυτή καυτηριάζουν. Δεν είναι κάποιο κόμπλεξ αυτό και θα έπρεπε και οι φίλοι του Παο που αγαπούν το μπάσκετ να μη συμφωνούν με αυτή την απόφαση. Όπως και κανένας φίλαθλος του ΟΣΦΠ δεν θα συμφωνούσε αν έφευγε τώρα ο Σπανούλης, εκτός κι αν ήταν ο Τσουκαλάς καισκεφτόταν "ωραία, τώρα θα παίζει ξεκούραστα και θα είναι καλύτερος".

 

[johnbond]

Κατα τη γνώμη μου ο Γιαννάκης είναι πλεον ακατάλληλος ... Μπορεί καποτε να υπήρξε καλός προπονητης και να πήρε τιτλους άλλα πλεον μόνο αποτυχίες έχει να επιδείξει.. Τα είδαμε και με τον Μπαγεβιτς..

 

Προπονητές υπαρχουν.. Και ο μπαρτζωκας άγνωστος ηταν και πήρε ευρωλίγκα.

Αλλά πρεπει να βρούνε κάποιον να φτιαξει μια σκληροτραχηλη ομάδα που να παιζει καλη άμυνα και να αναγκάζει τον αντίπαλο να φτύνει αίμα και ας κερδιζουμε 61-60! Βαρεθηκαμε το οσα βάλουμε και οσα φάμε.. Δεν παίζεται έτσι το μπασκετ πλεον.

 

Αν δεν το έχετε καταλάβει έχουμε την χειρότερη αμυντική επιδοση του ομιλου.. Ε προς θεού τόσο χάλια δεν είμαστε. Κάτι άλλο φταίει.

[gvaggis]

Υποκειμενικά κριτήρια.....βάρος ονόματος (εμπορικό team) αλλά και δυναμική για μεγαλύτερο ανταγωνισμό

 

Θεωρώ πως οι 3 από τις 4 ομάδες που θα λάβουν wild card θα ναι

Οι Ρώσοι

Οι Μογγόλοι (λόγω χορηγών Turkish airlines)

και εμείς

 

Δεν ξέρω γιατί έχετε την wild card δεδομένη..

Θέλετε μια ωραία 4άδα ;

 

Ρωσία (δεν την χάνει ούτε λόγω ονόματος ούτε λόγο εμπορικότητας)

Κίνα ( no comment)

Βραζιλία (και με μπασκετική ιστορία και λόγω Ολυμπιάδας)

Τουρκία (same as Ρωσία)

 

Δεν πας Μουντομπασκετ εύκολα , αβίαστα , αβάδιστα.

Λέω 'γω τώρα..