Εργασία στην C

[rafail1994]

Έριξα μια ματιά στο google για την δομή που είπες αλλά ακόμη δεν την έχουμε κάνει

[παπι]

καλα δες μονο το pass by pointer. Αυτο ζηταει η ασκηση, δηλαδη το πως θα "επιστρεψεις" πραγματα χωρις την return

[albNik]

Η συνάρτηση θα δέχεται 4 παραμετρους  ,καπως έτσι

void func(float x, float y,  float *rx,  float * ry)
{
   *rx= ...
   *ry= ...
}   

[rafail1994]

Μάλιστα το ότι είναι void η συνάρτηση σε αυτήν την περίπτωση δεν υπάρχει πρόβλημα επειδή η "επιστροφή" γίνεται με τους pointers ε;

[παπι]

γατα εισαι 

[rafail1994]

Ωραία τώρα κατάλαβα τι γίνεται .Ευχαριστώ !

[Star_Light]

Μάλιστα το ότι είναι void η συνάρτηση σε αυτήν την περίπτωση δεν υπάρχει πρόβλημα επειδή η "επιστροφή" γίνεται με τους pointers ε;

 

 

Η επιστροφη γινεται στο σημειο οπου έχεις καλεσει την συνάρτηση. Ο ελεγχος επιστρέφει εκει και ο δεικτης έχει κάνει τις αντιστοιχες αλλαγες στην μνήμη που βρισκεται η μεταβλητή. Μην μπερδεψεις αυτο με το οτι μια συνάρτηση μπορει πραγματικά να επιστρέψει έναν δείκτη και τοτε η φραση "η επιστροφη γινεται με τον δεικτη ή τους δεικτες" ειναι οντως 100% ακριβής.

 
#include<stdio.h>
int *double_number(int *);

int main(void)
{
    int x=2;
    
    printf(" Before : %d " , x);
    int *p = double_number (&x);
    printf(" After : %d , %d " , *p , x);
    
    return 0;
}
/* Το διπλασιο ενος αριθμου με την τροποποιηση μεσω δεικτη */
int *double_number(int *x)
{
    *x=4;
    
    return x;
}
 

[rafail1994]

Αυτό το ότι η ("Η επιστροφη γινεται στο σημειο οπου έχεις καλεσει την συνάρτηση. Ο ελεγχος επιστρέφει εκει και ο δεικτης έχει κάνει τις αντιστοιχες αλλαγες στην μνήμη που βρισκεται η μεταβλητή.") το κατάλαβα .

Αλλά και για να το ξεχωρίσω λίγο η διάφορα με το return στην συνάρτηση ποια είναι;

 

 

Η πρώτη νομίζω ότι ότι δεν μπορείς να επιστρέψεις περισσότερες από μια μεταβλητές

[παπι]

H return επιστρεφει κατι, με το pass by pointer απλα γραφεις απανω σε μια θεση μνημης. 

[migf1]

Αυτό το ότι η ("Η επιστροφη γινεται στο σημειο οπου έχεις καλεσει την συνάρτηση. Ο ελεγχος επιστρέφει εκει και ο δεικτης έχει κάνει τις αντιστοιχες αλλαγες στην μνήμη που βρισκεται η μεταβλητή.") το κατάλαβα .

Αλλά και για να το ξεχωρίσω λίγο η διάφορα με το return στην συνάρτηση ποια είναι;

 

 

Η πρώτη νομίζω ότι ότι δεν μπορείς να επιστρέψεις περισσότερες από μια μεταβλητές

 

Οι συναρτήσεις μπορούν να επιστρέψουν ένα μόνο "πράγμα", οπότε όταν εσύ θέλεις να επιστρέψεις περισσότερα του ενός έχεις διάφορες επιλογές.

 

Μια λυση είναι να περνάς έξτρα ορίσματα στην συνάρτηση, ως διευθύνσεις (pointers) μεταβλητών για κάθε "πράγμα" που θέλεις να επιστρέψεις... το λεγόμενο "pass by reference" (δες κι εδώ: http://x-karagiannis.gr/prg/c-notes/pointers/usefulness/)... αυτό είναι που σου είπαν οι papi και albNik, δηλαδή τα έξτρα πράγματα που χρειάζεσαι τα "επιστρέφει" η συνάρτηση στις μεταβλητές rx και ry... και στην προκειμένη περίπτωση δεν χρησιμοποιείς καθόλου την τιμή επιστροφής της συνάρτησης αυτής κάθε αυτής (για αυτό και την ορίζεις ως void).

 

Αν δεν σε ενδιέφερε να κρατήσεις τις αρχικές τιμές των ορισμάτων x και y, θα μπορούσες να περάσεις αυτά τα 2 μονάχα ως ορίσματα της συνάρτησης, αλλά "by reference" (ως δείκτες δηλαδή) και να υπολόγιζες απευθείας πάνω τους τις νέες τους τιμές. Όταν τελείωνε η συνάρτηση τα x και y θα είχαν χάσει τις αρχικές του τιμές και θα περιείχαν τις νέες που τους είχες αναθέσει μέσα στην συνάρτηση.

 

Αργότερα όταν θα μάθετε και τα struct, θα μπορείς να "ομαδοποιείς" συναφή "πράγματα" ώστε να τα περνάς ή να τα επιστρέφεις ομαδοποιημένα προς και από τις συναρτήσεις (είτε ως ορίσματα, είτε ως επιστροφή των συναρτήσεων αυτών κάθε αυτών).

 

Για παράδειγμα, αν είχες φτιάξει ένα struct Point που θα περιέχει την x και την y συντεταγμένη του σημείου που περιγράφει (αυτό που σου είπε δλδ ο παπι αρχικά), θα μπορούσες να γράψεις κάτι τέτοιο...

struct Point {
    float x, y;
};
...
struct Point func( float x, float y)
{
    struct Point ret = { 0.0 ,0.0 };    /* start with ret.x=0.0, ret.y=0.0 */
 
    ret.x = x + ... * ...;
    ret.y = y + ... * ...;
 
    return ret;
}

και στην main() σου κάτι τέτοιο...

int main( void )
{
    float x = 2.00, y = 6.00;
    struct Point newPoint = func( x, y );
 
    printf( "Before: x = %f, y = %f\n", x, y);
    printf( "After: x = %f, y = %f\n", newPoint.x, newPoint.y );
    ...
}

Ή θα μπορούσες το struct να το περνάς by reference στην συνάρτηση, οπότε θα την όριζες ως void...

void func( float x, float y, struct Point *newPoint )
{
    /* sanity check */
    if ( NULL == newPoint )
        return;   /* do nothing, without crashing */
 
    newPoint->x = x + ... * ...;
    newPoint->y = y + ... * ...;
}

και στην main() σου...

int main( void )
{
    float x = 2.00, y = 6.00;
    struct Point newPoint = {0.0, 0.0};    /* start with newPoint.x=0.0, newPoint.y=0.0 */
 
    func( x, y, &newPoint );
 
    printf( "Before: x = %f, y = %f\n", x, y);
    printf( "After: x = %f, y = %f\n", newPoint.x, newPoint.y );
    ...
}

Ή θα μπορούσες και τα x,y να τα βάλεις κι αυτά σε ένα struct Point (π.χ. struct Point oldPoint = {2.0, 6.0}; ) και να προσαρμόσεις ανάλογα και τον κώδικα της func() και της main().

 

Π.χ...

struct Point func( struct Point oldPoint )
{
    oldPoint->x =  ...;
    oldPoint->y = ...;
 
    return oldPoint;
}
...
int main( void )
{
    struct Point oldPoint = { 2.0, 6.0 };
    struct Point newPoint = func( oldPoint );
 
    printf( "Before: x = %f, y = %f\n", oldPoint.x, oldPoint.y);
    printf( "After: x = %f, y = %f\n", newPoint.x, newPoint.y );
    ...
 
}
 

Γενικώς έχεις διάφορες επιλογές.

 

[*] Όταν τα struct είναι πολύ μεγάλα τότε μας συμφέρει να τα διαχειριζόμαστε by reference προς και από τις συναρτήσεις, για να γλιτώνουμε χώρο (ίσως και χρόνο), Θα μπορούσαμε ακόμα και να δημιουργήσουμε δυναμικά το newPoint μέσα στην συνάρτηση func() και να επιστρέψουμε τη διεύθυνσή του στην main(), αλλά τότε θα έπρεπε να φροντίσουμε να απελευθερώσουμε στην main() και την μνήμη που είχε δεσμεύσει για αυτό το struct η func(), πριν τερματίσουμε το πρόγραμμά μας.

[albNik]

Βασικα δεν έχει νόημα να απελευθερώνεις μνημη αμέσως πριν τον τερματισμό του προγραμματος.

[Star_Light]

Αυτό το ότι η ("Η επιστροφη γινεται στο σημειο οπου έχεις καλεσει την συνάρτηση. Ο ελεγχος επιστρέφει εκει και ο δεικτης έχει κάνει τις αντιστοιχες αλλαγες στην μνήμη που βρισκεται η μεταβλητή.") το κατάλαβα .

Αλλά και για να το ξεχωρίσω λίγο η διάφορα με το return στην συνάρτηση ποια είναι;

 

 

Η πρώτη νομίζω ότι ότι δεν μπορείς να επιστρέψεις περισσότερες από μια μεταβλητές

 

Βασικα δεν στο είπα σωστά με συγχωρεις ακριβώς μετα επιστρέφει ο ελεγχος απο την κλήση της συνάρτησης. Το return ειναι για να επιστρεφει  μια τιμη  αν η συνάρτηση έχει δηλωθει να έχει επιστρεφομενο τύπο αν ομως έχει δηλωθεί τύπου void τοτε δεν έχει επιστρεφομενο τύπο απλα επιστρέφει ο ελεγχος του προγραμματος χωρις να επιστρέψει η συνάρτηση τίποτα(καμια τιμή) και αν την βάλεις εσυ να επιστρεφει κάτι τοτε θα έχεις σφάλμα. Μπορεις φυσικα να χρησιμοποιησεις το keyword return χωρις κάποια τιμη σε αυτη την περίπτωση.Οταν η συνάρτηση ειναι να επιστρέψει ειτε μια τιμή τύπου int ειτε float ειτε οτιδηποτε τοτε δεν μπορεις παραπανω απο μια καθε φορα που καλεις την συνάρτηση.

Καταλαβες ??? Οταν θα κανεις λιστες θα τα δεις καλυτερα ολα αυτα.

[migf1]

Βασικα δεν έχει νόημα να απελευθερώνεις μνημη αμέσως πριν τον τερματισμό του προγραμματος.

 

Ακόμα κι αν το πρόγραμμά σου τρέξει ως child process? Ιδιαίτερα σε κάποια "εξωτική" πλατφόρμα (π.χ. ενσωματωμένα συστήματα)?

 

Είναι καλή πρακτική να κάνουμε free() την μνήμη που δεσμεύουμε δυναμικά πριν τερματίσουμε το πρόγραμμά μας (αμέσως ή οχι αμέσως πριν τον τερματισμό δεν έχει σημασία).

[albNik]

Οκ εννοούσα τερματισμό με την στενή έννοια. (Οτι θα φύγει από το task manager των windows)

[cvb]

Καλησπέρα. Σχετικά με τη συζήτηση με το θέμα της μνήμης κάποιοι προγραμματιστές της Microsoft είχαν κάνει ένα λάθος σε κάποιο screensaver. Το default bitmap δεν γινόταν αντικατάσταση πάλι με αποτέλεσμα ο screensaver να τρέχει εκτός GDI πόρων. Σε περίπτωση που κάποιος ενδιαφέρεται για τα του GDI και Winapi τα εξηγεί εδώ http://www.winprog.org/tutorial/bitmaps.html στην παράγραφο GDI leaks.