Οικονομικές Ειδήσεις

[pournaras]

 

pournaras άρα δεν βλέπω το λόγο να διαφωνούμε, να ειρωνευόμαστε και να γράφουμε "να σου 'πω γω τι γίνεται". Το ξαναέγραψα δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ εδώ μέσα, ΟΥΤΕ ΜΙΣΟ ποστ που να μην παραδέχεται το πρόβλημα με το Δημόσιο. ΚΑΝΕΝΑΣ.

 

Αντιθέτως υπάρχουν άπειρα ποστ που ενώ μιλάμε για το έλλειμα, μαλάκες ΔΥ, μιλάμε για τη φοροδιαφυγή, μαλάκες ΔΥ, μιλάμε για την έλλειψη ρευστού στην αγορά, μαλάκες ΔΥ, μιλάμε για πανευρωπαϊκή ανεργία, μαλάκες ΔΥ, μιλάμε για συλλογική ευθύνη ψήφων, μαλάκες ΔΥ, μιλάμε για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, μαλάκες ΔΥ, μιλάτε για μπάλα, μαλάκες ΔΥ. Υπάρχει ποστ τυπά που σε ερώτηση για κλειδωμένο λογαριασμού του warcraft και φοροδιαφυγή ιδιωτικών επιχειρήσεων μπλέχνει μέσα τους ΔΥ, το αντιλαμβάνεσαι?

 

Γενικά, άνοιξα το θέμα να δούμε και τι γίνεται παραέξω, να ανταλλάξουμε και καμιά σοβαρή άποψη πάνω σε οικονομικές ειδήσεις εγχώριες ή παγκόσμιες, να ρωτήσουμε/αμφισβητήσουμε/κουβεντιάσουμε/διαφωνήσουμε αν χρειαστεί κι αντί αυτού καθόμαστε να πούμε κι ασχολούμαστε 40 σελίδες με τις κομπλεξάρες του καθενός. Προσωπικά βαρέθηκα, κουράστηκα, αποδείχθηκε ποιοι είναι οι αρλούμπες (σιγά την προσπάθεια, μόνοι τους ρεζιλεύονται), το κόβω εδώ με τους ΔΥ και το offtopic συνεχίζω με μια ευχάριστη είδηση (όχι 100% οικονομική, αλλά πιστεύω αξίζει να αναφερθεί).

 

 

 

 

Ναι, δε διαφωνουμε, ισα ισα μαλιστα που συμφωνουμε στα περισσοτερα σχεδον κατα γραμμα (οχι μονο εμεις οι δυο, γενικοτερα μιλαω). Απλα, το νομισμα εχει δυο οψεις, και οπως ακουγονται μονιμα καποιες φωνες ειτε πεσει ο σερβερ του wow ειτε χαλασει ο cern, οτι φταινε οι μαλ.. οι δυ, αλλο τοσο ακουγονται μονιμα καποιες αντιπαλες φωνες, που οταν τους μιλας για το δημοσιο ως δομη στο γυρνατε οτι στηνουμε τους δυ στον τοιχο και οτι αυτοι δε φταινε σε τιποτε.Η φωτια βρισκεται και συνεχως αναζωπυρωνεται και απο τις δυο πλευρες.

 

Ενα αρθρακι που μου αρεσε τελευταια, και που πιστευω οτι δειχνει πιο σωστα τι συμβαινει, αλλα και τι πρεπει καποια στιγμη να γινει.

 

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.post&id=24100

 

 

 

 

[agpr]

 

 

Μιλώντας για το Δημόσιο, προσωπική εντελώς πρόσφατη εμπειρία. Ψάχναμε κάποιον υπεύθυνο για μια δουλειά του γραφείου (μας καθυστερεί τόσο καιρό) και τελικά η απάντηση που πήραμε ήταν "έχει φύγει για τις διακοπές του Πάσχα". Αυτό την Μ. Δευτέρα. Άρα ο τύπος έχει φύγει ΗΔΗ τουλάχιστον απο την περασμένη Παρασκευή  , μη πω και νωρίτερα και θα γυρίσει, όπως μας είπαν, "μάλλον την επόμενη Τετάρτη".

Αυτή την γαμ... νοοτροπία που ακόμα και μετά τόσα χρόνια λιτότητας και κρίσης δεν μπορεί κανένας να την αλλάξει...

Πιθανότητα να έχει πάρει κανονική άδεια υπάρχει;

[pournaras]

Πιθανότητα να έχει πάρει κανονική άδεια υπάρχει;

 

Καλα εκανε και την πηρε, η υπηρεσια εχει αλλον στη θεση του να τον αντικαταστησει; Οι 1-2-10 υποθεσεις που εχει αυτος θα παγωσουν για οσο ειναι σε αδεια; Αν χτυπα ξυλο παρει και μια αναρρωτικη στο καπακι (για δικαιο λογο), και λειψει αλλους δυο μηνες τι ακριβως θα γινει;

Η υπηρεσια ειναι η προβληματικη, οχι αυτος.

[agpr]

Συγγνώμη, νόμιζα πως υπαινισσόταν αδικαιολόγητη απουσία.
Έχεις δίκιο, έπρεπε να υπάρχει άλλος να τον αντικαταστήσει

Ο Cossutius θα έχει σκάσει στα γέλια.

Καλα εκανε και την πηρε, η υπηρεσια εχει αλλον στη θεση του να τον αντικαταστησει; Οι 1-2-10 υποθεσεις που εχει αυτος θα παγωσουν για οσο ειναι σε αδεια; Αν χτυπα ξυλο παρει και μια αναρρωτικη στο καπακι (για δικαιο λογο), και λειψει αλλους δυο μηνες τι ακριβως θα γινει;

Η υπηρεσια ειναι η προβληματικη, οχι αυτος.

[kostas_dr]

Παιδιά, εννοείται πως μέχρι να γυρίσει, δουλειά δεν γίνεται.

Αλλά και να πήρε άδεια απ' την "σημαία", τι έγινε; Ποιός θα τον ελέγξει, ή τι είδους κυρώσεις θα' χει;

Εδώ γίνονται αυτά και δεν τρέχει τίποτα

http://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=3&cad=rja&ved=0CEIQFjAC&url=http%3A%2F%2Fnews247.gr%2Feidiseis%2Fkoinonia%2Feglima%2Fsullhpsh_ypallhloy_toy_ika_afairese_46_000_eyrw_skhnothetwntas_lhsteia_kai_kloph.2235860.html&ei=dzCCUb6kB8P30gWfroDYBA&usg=AFQjCNGbV3Dos-wFBJRHc6ifcb4RJKm-ew&sig2=irVvPrOjtWiAsUkCKNLzAw&bvm=bv.45921128,d.d2k

[Fotis13]

Δεν ειναι τιποτα απλα κανουν λευκη απεργια γιατι τους μειωθηκαν μισθοι,λες και σε μας δεν μειωθηκαν τα εισοδηματα ...

Site: http://www.protothema.gr/economy/article/?aid=276075">Μήνυμα ανάκαμψης για την ελληνική οικονομία
Τα διεθνή κεφάλαια επιστρέφουν στην ελληνική αγορά

[Praetorianos]

Συνεχίζουν τα προβλήματα της Γερμανίας. Πλέον δεν είναι μόνο ο απερίσκεπτος και σπάταλος Νότος που τραβάει ζόρι.

 

CONFIRMED: Europe's Strongest Economy Continues To Contract
 
http://www.businessinsider.com/german-pmi-2013-5

Long story, short. Η Ryanair ζήτησε να φέρνει 4+2 million έξτρα τουρίστες το χρόνο ζητώντας όμως να μην πληρώνει φόρους στα κεντρικά αεροδρόμια της Ελλάδας. Προς το παρόν αρνούμαστε. Για όσους δεν γνωρίζουν, πάγια τακτική της Ryanair είναι να αποφεύγει όλα τα κεντρικά αεροδρόμια, τα οποία έχουν πανάκριβους φόρους και fees για προσγειώσεις/απογειώσεις σε αυτά, και να προτιμά τα περιφερειακά. Έτσι συναγωνίζεται τους κολοσσούς του είδους (BA, Emirates etc).

fun fact: Η BA θέλησε να ανταγωνιστεί την Ryanair στις low-cost airlines δημιουργώντας τη θυγατρική Go. Τελικά πήρε το 3ο το μακρύτερο.

Budget Airline Ryanair Has Figured Out How To Save Greece's Tourism Industry
 
http://www.businessinsider.com/ryanair-figured-out-how-to-save-greeces-tourism-industry-2013-4

Ακτινογραφία της ελληνικής οικονομίας από τον Economist.

Daring to hope, fearing to fail

http://www.economist.com/news/finance-and-economics/21577076-back-source-euro-zone-crisis-daring-hope-fearing-fail

 

και τέλος γιατί οι financial advisors και οι λογιστές μαθαίνουν να σκέφτονται ανορθόδοξα και πληρώνονται αδρά γι' αυτό. Βασικά γαμηστερό Case Study για τον παραλογισμό του καπιταλισμού.

 

Με διαθέσιμα 100 ΔΙΣ ζευστό ρευστό στα ταμεία, η Apple ΔΑΝΕΙΖΕΤΑΙ για να επαναγοράσει μετοχές της. Debt is good για να παραφράσουμε λίγο Gordon Gekko:
 

Apple saves $9.2 billion in taxes … by borrowing $17 billion

http://venturebeat.com/2013/05/03/apple-saves-9-2-billion-in-taxes-by-borrowing-17-billion/

[rikos]

"The good news, if it can be called that, is that a barrage of negative economic data appears to have stirred European leaders and senior officials at the International Monetary Fund into finally acknowledging that the Continent’s austerity policies are imposing unnecessary pain and suffering on average Europeans while doing little to lower debts and deficits."

 

http://www.nytimes.com/2013/05/05/opinion/sunday/european-stagnation.html?emc=tnt&tntemail1=y&_r=1&

 

Εγώ δεν πιστεύω τίποτα από αυτά μέχρι να τα πει ο Στούπας και ο ΣΚΑΙ.

[Praetorianos]

Εγώ δεν πιστεύω τίποτα από αυτά μέχρι να τα πει ο Στούπας και ο ΣΚΑΙ.

Ε μα ποστάρεις κι εσύ New York Times να πούμε που λέει μαλακίες, τι να μας πουν τα αμερικανάκια που ξεκίνησαν την κρίση.

 

Τι να μας πει κι ο άσχετος ο:

 

David Lipton, the first deputy managing director of the I.M.F., recently called on Europe to adopt “more growth-friendly” policies and encouraged the European Central Bank to use unconventional measures like bond purchases to increase credit and stimulate the economy.

 

[...]Enforcing these limits (austerity) in the middle of a deep recession will simply perpetuate the downward spiral that weaker countries are stuck in and foster widespread anger without providing any meaningful economic payoff.

[calvinklein]

Ο Στουρνάρας ισχυρίζεται ότι έχουμε αφήσει πίσω τα χειρότερα...

 

http://www.capital.gr/News.asp?id=1789445

 

Απορώ για κάποιους ανθρώπους που κάνουν αόριστες δηλώσεις χωρίς στοιχεία!!!

[rikos]

Η Ελλάδα θα είχε σήμερα ξεπεράσει την κρίση, εάν την άνοιξη του 2010 είχε χρεοκοπήσει και αποχωρήσει από την Ευρωζώνη, υποστηρίζει ο γερμανός οικονομολόγος, Πρόεδρος του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών Ifo του Μονάχου Χανς-Βέρνερ Ζιν, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Die Welt και τάσσεται υπέρ μιας ανοιχτής νομισματικής ένωσης, από την οποία τα κράτη θα μπορούν να αποχωρήσουν προσωρινά και να αναζητήσουν μεταβατική βοήθεια με σχέδια τύπου Μάρσαλ.

 

http://silvercity.gr/index.php/gnomes/4298-2013-05-06-16-24-07

[pournaras]

Η Ελλάδα θα είχε σήμερα ξεπεράσει την κρίση, εάν την άνοιξη του 2010 είχε χρεοκοπήσει και αποχωρήσει από την Ευρωζώνη, υποστηρίζει ο γερμανός οικονομολόγος, Πρόεδρος του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών Ifo του Μονάχου Χανς-Βέρνερ Ζιν, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Die Welt και τάσσεται υπέρ μιας ανοιχτής νομισματικής ένωσης, από την οποία τα κράτη θα μπορούν να αποχωρήσουν προσωρινά και να αναζητήσουν μεταβατική βοήθεια με σχέδια τύπου Μάρσαλ.

 

http://silvercity.gr/index.php/gnomes/4298-2013-05-06-16-24-07

 

Για ρωτα τον ομως, πως το εννοει το "ξεπερασει την κριση"...

[rikos]

Για ρωτα τον ομως, πως το εννοει το "ξεπερασει την κριση"...

To λέει απο μονος του. Λιγότερα επώδυνα από τώρα.

[pournaras]

To λέει απο μονος του. Λιγότερα επώδυνα από τώρα.

 

Οκ, αφου το λεει και μονος του... θα περναγες λιγοτερο επωδυνα απο τωρα με μια εξοδο απο την ευρωζωνη το 2010... ναι, το κρατος θα εβγαινε απο την κριση, εσυ σαν πολιτης, σκεφτηκε αυτος (απο μονος του) πως θα ζουσες;

[rikos]

Εγώ το έχω σκεφτεί. Εσύ το έχεις σκεφτεί πέρα από το επίπεδο της θρησκόληπτης πίστης στην καταστροφολογία του Μπάμπη και του Στούπα ή απλά έχεις αρκεστεί σε αυτήν?

 

http://www.casss.gr/PressCenter/Articles/2882.aspx

 

 

 

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ: Οι κενές υποσχέσεις διευκολύνουν δυστυχώς τους Έλληνες να συνεχίσουν να πιστεύουν στον «από μηχανής Θεό», ο οποίος θα λύσει ως δια μαγείας όλα τους τα προβλήματα - επίσης, στο «χαρισματικό» ηγέτη, ο οποίος θα τους οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση.

 

Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων εξακολουθεί να φαντασιώνεται μία εκ του ασφαλούς έξοδο από την κρίση, η οποία θα της επιτρέψει να διατηρήσει τα κεκτημένα της. Η κυβέρνηση υπόσχεται άλλωστε ότι, βιώνουμε το τελευταίο έτος της ύφεσης, ενώ θα προκύψει εντός του 2013 πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 2% του ΑΕΠ - γεγονός που επιβεβαιώνει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προβλέποντας ανάπτυξη 0,6% το 2014.Κανένας δεν αναφέρει βέβαια τι θα ακολουθήσει μετά, εάν υποθέσουμε ότι θα επαληθευθούν οι προβλέψεις - πόσο μάλλον όταν η κρίση χρέους αγγίζει πλέον τον πυρήνα της Ευρωζώνης (Ολλανδία, Βέλγιο, 

Φιλανδία, Αυστρία), απειλώντας να βυθίσει στην ύφεση και τη Γερμανία.

 

...Όλα τα παραπάνω δημιουργούν μία ζοφερή εικόνα του μέλλοντος, η οποία δεν συμφωνεί καθόλου με τις προβλέψεις, σχετικά με το ότι πλησιάζει το τέλος της κρίσης. Εάν δεν συνυπολογίσουμε τις τεράστιες, θανατηφόρες ίσως ζημίες που προκαλούν στο χρηματοπιστωτικό σύστημα οι καταστροφικοί χειρισμοί των κεντρικών τραπεζών των Η.Π.Α., της Ευρωζώνης και της Ιαπωνίας συντελώντας, μεταξύ άλλων, στην «αποκόλληση» της πραγματικής οικονομίας από τη χρηματιστηριακή, η παγκόσμια εικόνα γίνεται πολύ πιο καταθλιπτική.

 

Επομένως, είμαστε ξανά αντιμέτωποι με μία σκόπιμη διασπορά ψευδών ελπίδων, καθώς επίσης με μία μεθοδική καλλιέργεια ψευδαισθήσεων - οι οποίες όμως δημιουργούν ρωγμές στη Δημοκρατία, με επακόλουθα που δεν είναι δύσκολο να προβλεφθούν.

 

Παράλληλα, οι κενές υποσχέσεις διευκολύνουν δυστυχώς τους Έλληνες να συνεχίσουν να πιστεύουν στον «από μηχανής Θεό» - ο οποίος θα λύσει ως δια μαγείας όλα τους τα προβλήματα. Επίσης, στο «χαρισματικό» ηγέτη, ο οποίος θα τους οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση.                  

 

Όπως έχουμε γράψει όμως στο παρελθόν και συνεχίζει να ισχύει, ενώ θα υπενθυμίσουμε ξανά παρακάτω, δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο ότι, η εποχή των Θεών, όπως και των χαρισματικών ηγετών, έχει προ πολλού παρέλθει;

 

Δεν γνωρίζουμε ότι έχουν θυσιαστεί ήδη στο βωμό της αποφυγής της χρεοκοπίας πάνω από 40 δις € ιδιωτική περιουσία(συνολικοί νέοι φόροι και μειώσεις μισθών στα νοικοκυριά), 300 δις € χρηματιστηριακή αξία, 450 δις € από την πτώση των τιμών των ακινήτων κοκ., χωρίς να μειώνεται το δημόσιο χρέος αλλά, αντίθετα, να αυξάνεται ως ποσοστό επί ενός ΑΕΠ, το οποίο συνεχώς συρρικνώνεται;

 

Δεν απειλείται να λεηλατηθεί η περιουσία του κράτους από τους διάφορους ξένους εισβολείς, οι οποίοι θα ζητήσουν εγγυήσεις κατά πολύ μεγαλύτερες, από το επόμενο μέρος του χρέους που θα διαγράψουν - μειώνοντας δραστικά την αξία της δημόσιας περιουσίας (εθνικής κυριαρχίας) που θα τους παραχωρηθεί; Δεν βλέπουμε ότι η Ελλάδα οδηγείται στο δρόμο της υποδούλωσης σε νέους αποικιοκράτες;

 

Δεν κατανοούμε ότι τα ασφαλιστικά ταμεία θα καταρρεύσουν, οι τράπεζες επίσης, οι συντάξεις θα εξαϋλωθούν, η δημόσια υγεία θα καταργηθεί, η παιδεία θα ιδιωτικοποιηθεί, το νερό, το ρεύμα και τα καύσιμα θα γίνουν είδη πολυτελείας, πολλά τρόφιμα θα «φυλακιστούν» σε θωρακισμένα σουπερμάρκετ, ενώ η ανεργία θα καταστρέψει ότι τελικά απομείνει;  

Για ποιο λόγο, παρά την ανελέητη, ολομέτωπη και κλιμακούμενη επίθεση του νεοφιλελεύθερου «καθεστώτος», η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών εξακολουθεί να μην αντιδράει δυναμικά και συνεχίζει να σκύβει με δουλοπρέπεια το κεφάλι;  Με ποιους τρόπους θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί αλήθεια η επίθεση αυτή αποτελεσματικά, ενδεχομένως με την προοπτική της εκδίωξης της Τρόικας-υπηρέτη των τοκογλύφων;

Εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε ότι, δε διαθέτουμε εξειδικευμένες γνώσεις ψυχολογίας, έτσι ώστε να επεκταθούμε σε εκτενείς ανθρωπολογικές αναλύσεις. Διάφοροι ειδικοί άλλωστε έχουν επανειλημμένα επιβεβαιώσει ότι, η οικονομική εξαθλίωση, η ανεργία, η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα για το μέλλον και η κατάρρευση της εικόνας του εαυτού (ποιος είμαι; τι κάνω; πού βρίσκομαι σε σχέση με τους άλλους;), οδηγούν αναπόφευκτα σε κατάθλιψη, σε νευρώσεις, σε παθητικότητα και σε αδυναμία αντίδρασης. 

 

Στην συγκεκριμένη περίπτωση βέβαια, δεν διαπιστώνουμε μόνο κατάθλιψη και ηττοπάθεια – αλλά, επίσης, ένα πρωτοφανές φαινόμενο μαζικής «αποχαύνωσης», άρνησης της πραγματικότητας, δημιουργίας ψευδαισθήσεων και, πιθανότατα, «άκρατου μαζοχισμού».

Είναι απορίας άξιο το πώς εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να ανέχονται υπομονετικά ένα καθεστώς «ακραιφνώς απολυταρχικό» - το οποίο τους οδηγεί με μαθηματική σιγουριά στην απόλυτη εξαθλίωση. Οι άνθρωποι αυτοί συνεχίζουν να πιστεύουν ότι, «κάτι» θα αλλάξει - με τρόπο μαγικό και χωρίς εκείνοι να πάρουν κανένα ρίσκο.Θεωρούν με αφέλεια πως, εάν η σημερινή κυβέρνηση καταρρεύσει (ως διά μαγείας), τα πράγματα θα αλλάξουν προς το καλύτερο!

Επιπλέον, αρκετοί έως πολλοί τρέφουν ακόμα την αυταπάτη ότι, η ψήφος τους αποτελεί από μόνη της ένα ισχυρό μέσο πίεσης - ότι μέσω αυτής οι όποιοι κυβερνώντες, για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο, θα τρομοκρατηθούν και θα αλλάξουν, επειδή θα ντραπούν για όλα όσα έχουν κάνει.

 

Με απλά λόγια, πιστεύουν ότι θα ντραπούν αυτοί που παρέδωσαν την Ελλάδα στο ΔΝΤ και στους Γερμανούς, αυτοί που ψήφισαν τα εγκληματικά μνημόνια και τα PSI - ενώ το κέντρο της Αθήνας κατακλυζόταν από χιλιάδες διαδηλωτές, νέους, ηλικιωμένους και παιδιά, τους οποίους το «σύστημα» χτυπούσε αδιακρίτως, με δολοφονικές προθέσεις.

 

Θα αλλάξουν τακτική αλήθεια ως δια μαγείας και θα ντραπούν αυτοί που απολύουν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένους καθημερινά, αυτοί που συνεχίζουν να επιβάλλουν ολοένα και σκληρότερα φοροεισπρακτικά μέτρα, αυτοί που διαλύουν την Παιδεία και την Υγεία, αυτοί που ξεπουλούν τη δημόσια περιουσία, αυτοί που υπερασπίζονται τα συμφέροντα του διεθνούς κερδοσκοπικού κεφαλαίου, χασκογελώντας καθημερινά στα τηλεοπτικά παράθυρα, αντί να κάνουν τη δουλειά τους; Θα αλλάξουν τακτική αυτοί που υπεξαίρεσαν την ψήφο των συμπατριωτών τους, εκτελώντας εντολές;

 

Συνεχίζοντας το περίεργο είναι ότι, μέχρι πρόσφατα (ειδικά μέχρι τον Δεκέμβρη του 2008) οι συζητήσεις και οι θέσεις σχετικά με το κράτος καταστολής, με την παθογένεια του κερδοσκοπικού κεφαλαίου καθώς επίσης με τις αδηφάγες βλέψεις του καπιταλισμού, αποτελούσαν, σε μεγάλο βαθμό, σχεδόν «αποκλειστικότητα» του «εναλλακτικού» πολιτικού χώρου.

 

Δηλαδή, η πλειοψηφία των σημερινών πολιτών αντιμετώπιζε όλα τα παραπάνω ως «γραφικά» και υπερβολικά, ως εμμονές ενός συγκεκριμένου πολιτικού χώρου – ο οποίος, κατά τους ίδιους, ζούσε μάλλον εκτός πραγματικότητας.Έννοιες όπως η άμεση δημοκρατία, η αυτοοργάνωση, η αυτοδιάθεση, η αλληλεγγύη και πολλές άλλες, ακούγονταν μάλλον εξωτικές και ουτοπικές - στα πλαίσια μιας κοινωνίας «ατομιστών», η οποία ονειρευόταν την καταξίωση και την καριέρα, ενώ«φαντασιωνόταν» παράλληλα ένα λαμπρό μέλλον (American dream), στολισμένο με «χλιδάτα» σπίτια, αυτοκίνητα και ακριβά ρούχα.

Όμως παρά το γεγονός ότι, έννοιες όπως οι παραπάνω δεν αντιμετωπίζονται πλέον ως τόσο «εξωτικές», φαίνεται ότι οι φαντασιώσεις περί λαμπρού μέλλοντος είναι αρκετά ισχυρές, αφού αντιστέκονται στην ίδια την πραγματικότητα. Σε αυτά τα επώδυνα χρόνια που μεσολάβησαν (από τον Δεκέμβρη του 2008 μέχρι σήμερα), η αδιαμφισβήτητη και προκλητική σαθρότητα του συστήματος, σε όλες της τις εκφάνσεις, δεν ήταν αρκετή για να ξυπνήσει μια και καλή τους «ωραίους κοιμωμένους» του καπιταλισμού.

 

Σε αυτά τα χρόνια «δολοφονούμαστε» καθημερινά και οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στην απόλυτη εξαθλίωση - ενώ οι δολοφόνοι μας κυκλοφορούν ελεύθεροι ή «αποφυλακίζονται», με «αποθρασυσμένες» και γελοίες αιτιάσεις. Σε αυτά τα χρόνια, χιλιάδες δηλώσεις και υποσχέσεις των κυβερνώντων έχουν διαψευστεί, δεκάδες σκάνδαλα έχουν συγκαλυφτεί, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι φυτοζωούν, αφού δεν είναι σε θέση να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες.

 

Εκτός αυτού, δεκάδες χιλιάδες στοιχεία (έγγραφα, φωτογραφίες και βίντεο), τα οποία αποδεικνύουν τη σαθρότητα του συστήματος, έχουν δει το φως της δημοσιότητας ή/και τις εξεταστικές της «Βουλής των Ελλήνων»! Όμως, ακόμα και μετά από τόσα πολλά χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων το σύστημα δείχνει όλο και πιο καθαρά τις προθέσεις του, ο «λαός» αδυνατεί ή δε θέλει να πιστέψει την αλήθεια.

Δηλαδή, πόσα τερατώδη νομοσχέδια, ρυθμίσεις και μέτρα πρέπει ακόμη να υπερψηφιστούν, χωρίς καμία αντίδραση; Πόσους νόμους πρέπει να καταπατήσουν οι κυβερνώντες, χωρίς καμία τιμωρία; Πόσο περισσότερο πρέπει να εξαθλιωθούμε, για να καταλάβουμε ότι πλέον οι συγκεντρώσεις, οι διαμαρτυρίες, οι «ακτιβισμοί» και οι συγκρούσεις στο δρόμο, δεν αρκούν για να αλλάξει κάτι;

 

Περαιτέρω, δεν θα έπρεπε πια να είναι γνωστή η μέθοδος του διασυρμού της μίας κοινωνικής ομάδας στα μάτια της άλλης, με τη βοήθεια των δικαστών-ρεπόρτερ, οι οποίοι καταδικάζουν όλους όσους τολμούν να έχουν διαφορετική άποψη;Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουμε ότι, οι πρωταθλητές της φοροδιαφυγής, τους οποίους ξαφνικά μας ανακοινώνουν, εξυπηρετούν μόνο και μόνο την επιβολή νέων φόρων, καθώς επίσης τον εγκληματικό διασυρμό της Ελλάδας στα διεθνή ΜΜΕ και την υποταγή της στην Τρόικα;     

Συνεχίζοντας, πέραν από την προαναφερθείσα άρνηση της πραγματικότητας, εξίσου ενδιαφέρον είναι άλλο ένα φαινόμενο:αυτό του «επαναστάτη» των κοινωνικών δικτύων. Αυτή την στιγμή υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι οι οποίοι, μέσω τουFacebook, του Twitter ή των άλλων τεχνολογικών δικτύων, βρίζουν αδιαλείπτως την κυβέρνηση - ενώ αναφέρονται σε μία επανάσταση, η οποία θα έρθει από μόνη της.

 

Οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους ξυπνούν κάθε πρωί, πηγαίνουν στη δουλίτσα τους κανονικά, βρίζουν τους πάντες από τον υπολογιστή του γραφείου τους, ενώ το απόγευμα μπορεί να κάνουν τη βόλτα τους σε μία εκδήλωση, για να «αντισταθούν» και να «διαμαρτυρηθούν».

 

Μαζί με όλα τα παραπάνω, οι περισσότεροι εξακολουθούν να αναμασούν «το θρίλερ του χρέους», καθώς επίσης τον μάλλον ακατάσχετο βερμπαλισμό των «αντιμνημονιακών κομμάτων»: Θα διαγραφεί το χρέος; Θα αναδιαρθρωθεί το χρέος; Θα χρεοκοπήσουμε επιλεκτικά, ανεξέλεγκτα ή μήπως ελεγχόμενα; Θα ξαναγυρίσουμε στη δραχμή;Ευρωομόλογα, CDS, spreads…..παρά το ότι μόνο το 1% του πληθυσμού καταλαβαίνει τι σημαίνουν όλοι αυτοί οι όροι.

 

Δεν πειράζει όμως αν δεν καταλαβαίνουμε όλοι. Ευτυχώς για εμάς, έχει «αναδυθεί» από το πουθενά το star systemτων «οικονομολογούντων» στα τηλεοπτικά παράθυρα, οι οποίοι τα καταλαβαίνουν όλα και γνωρίζουν ακριβώς τις λύσεις– το σωστό! Όλοι περιμένουν το «φωτεινό παντογνώστη» (κατά προτίμηση οικονομολόγο), ο οποίος θα τους πει την αλήθεια και θα προτείνει τη σωστή λύση - άσχετα αν καταλαβαίνουν ελάχιστα από αυτά που τους λέει.

Κατά την άποψη μας λοιπόν, η σιωπή των «αμνών», πριν από τη σφαγή τους, δεν έχει να κάνει απλά με την κατάθλιψη και τις συνέπειές της. Πρωτίστως οφείλεται σε έναν βαθιά ριζωμένο ατομικισμό, τον οποίο το σύστημα καλλιέργησε (με επιτυχία προφανώς), επί σειρά δεκαετιών.

 

Ακόμα και στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, ο «νομοταγής Έλληνας πολίτης» δεν αντιλαμβάνεται ότι, κανείς δεν μπορεί να μας νικήσει όταν είμαστε ενωμένοι, για έναν κοινό και ξεκάθαρο σκοπό. Όμως, η ένωση και η συλλογικότητα προϋποθέτουν, έστω σε ένα βαθμό, το συμβιβασμό και την αναγνώριση του άλλου, ως άξιου σεβασμού - δεδομένο που προσκρούει δυστυχώς στην κλασική ελληνική έκφραση «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε;»

Ο ατομικισμός είναι επίσης αλληλένδετος με μία πρωτοφανή έλλειψη παιδείας, καθώς επίσης με μία συλλογική αυταπάτη/ουτοπία. Και σε αυτό το κομμάτι έκανε πολύ καλή δουλειά το σύστημα, μέσω του ατελέστατου εκπαιδευτικού συστήματος -όπως επίσης μέσω των «συστημικών» ΜΜΕ, τα οποία επί δεκαετίες έτρεφαν τους θεατές, τους ακροατές και τους αναγνώστες με σκουπίδια (τώρα τελευταία και με τούρκικες σαπουνόπερες από κάποια κανάλια, τα οποία φαίνεται πως θαυμάζουν τον αθάνατο οθωμανικό πολιτισμό). Κατ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκαν στρατιές «λοβοτομημένων» οι οποίοι, μετά από μία τελική πλύση εγκεφάλου, απλά αναπαράγουν άθλια στερεότυπα και σαθρά πρότυπα - ενώ είναι ανίκανοι για συνδυαστική σκέψη και για απλή λογική.

Τέλος, άλλος ένας ανασχετικός παράγοντας στην ελεύθερη σκέψη και στην όποια ανατρεπτική δράση, είναι η θυματοποίηση και η προσωπολατρία – πιθανότατα σαν αποτέλεσμα της 400ετούς υποδούλωσης μας από τους Τούρκους. Η συντριπτική πλειοψηφία των «πολιτών» αναμένουν και λατρεύουν όποιον «ηγέτη» θα τους υποδείξει το σωστό - όντας ανίκανοι ή αρκετά βολεμένοι για να σκεφτούν από μόνοι τους.

 

Την ίδια στιγμή που οι «χαρισματικοί ηγέτες» απομυθοποιούνται, εξευτελίζονται και «αποκαλύπτονται» καθημερινά, το «ηρωικό Ελληνικό έθνος» προτιμά έναν «αρχηγό», ο οποίος τον εξαθλιώνει συστηματικά και ανερυθρίαστα – αντί να είναι αυτόνομο και να δρα συλλογικά (επειδή έχει πεισθεί ότι, χωρίς ηγέτες θα έλθει το χάος, ενώ ο πολίτης είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για το κατάντημα της χώρας του).

Δυστυχώς, εάν η κατάσταση αυτή συνεχίσει, η επανάσταση (για την οποία μιλάμε πολύ και κάνουμε ελάχιστα) θα παραμείνει «όνειρο θερινής νυκτός». Ακόμα χειρότερα, εάν όντως συμβεί, αυτό θα γίνει μόνο όταν θα είμαστε τόσο εξαθλιωμένοι, ώστε να αποτελέσουμε «έρμαιο» της όποιας ηγετικής ομάδας εκμεταλλευτεί τη συγκυρία. Κατά την άποψη μας, με πιθανότητες 99%, αυτή η ομάδα των πεφωτισμένων θα αποτελείται από τους χειρότερους δικτάτορες-καπιταλιστές στην ανθρώπινη Ιστορία.

Ολοκληρώνοντας, μόνο εάν παραλύσει ο μηχανισμός που συντηρεί αυτό το σύστημα, το σύστημα θα καταρρεύσει. Ο μηχανισμός όμως αυτός δεν παραλύει μόνο με συγκεντρώσεις και με πορείες. Εμείς οι ίδιοι τον συντηρούμε: με το να πληρώνουμε αυτά που μας επιβάλλει, με το να πηγαίνουμε υπάκουα στη δουλειά μας, με το να μη φέρνουμε αντιρρήσεις, με το να φοβόμαστε τον ίσκιο μας και με το να μην βλέπουμε τίποτα άλλο, πέρα απ’ την μίζερη ζωούλα μας και τον μικρόκοσμό μας.

 

Για να το πούμε απλά, εάν παραλύσουμε τον μηχανισμό που παράγει χρήματα και διεφθαρμένα κόμματα ή πολιτικούς, τότε αυτό το σαθρό σύστημα θα καταρρεύσει - αφού αυτό εξαρτάται από εμάς και όχι εμείς από αυτό.

 

Σε αυτή τη θέση βέβαια ο κλασικός αντίλογος των υπερασπιστών της υποτέλειας είναι ότι, θα κυριαρχήσει το χάος και η αναρχία. Όμως, είναι αδιαμφισβήτητο πλέον ότι ζούμε «κατ’ επίφαση εν τάξει» - εκτός εάν «τάξη» θεωρείται να μην ξέρεις τι φόρους θα σου επιβάλλουν την επόμενη εβδομάδα, αν θα έχεις δουλειά αύριο ή όχι, αν θα μπορείς να πληρώσεις φάρμακα, αν πρέπει να μεταναστεύσεις για να επιβιώσεις, αν τα νοσοκομεία θα έχουν γάζες, αν τα σχολεία θα συνεχίσουν να λειτουργούν και αν τα παιδιά σου θα έχουν το δικαίωμα να ονειρεύονται. Ίσως πρέπει λοιπόν να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας - όχι όμως για να την παραδώσουμε ξανά σε κάποιον άλλον.

 

Ολοκληρώνοντας, η ερώτηση που συνεχίζει να αιωρείται αναπάντητη είναι το εάν θα καταφέρουμε τελικά να ξεφύγουμε από την κρίση. Η απάντηση θα ήταν θετική, αρκεί να είχαμε διδαχθεί από τα μεγάλα λάθη μας, έτσι ώστε να λειτουργούμε  επιτέλους συλλογικά - κάτι που δεν μπορούμε να ισχυρισθούμε τεκμηριωμένα πως έχει ήδη ξεκινήσει να συμβαίνει.   

 

Υστερόγραφο:  Η κρίση μοιάζει με μια επιδημία, η οποία μεταδίδεται από χώρα σε χώρα - με συνεχώς αυξανόμενη ταχύτητα. Επειδή δεν καταφέραμε να την απομονώσουμε στο ξεκίνημα της, στις Η.Π.Α., επεκτάθηκε αμέσως μετά στην Ελλάδα, ξεφεύγοντας εντελώς από τον έλεγχο μας. Στη συνέχεια «προσέβαλλε» τον ευρωπαϊκό Νότο, ενώ ακολούθησαν οι πρώτες χώρες του Βορά - η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Δανία κοκ., παράλληλα με την κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος.  

 

Θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς ότι, ο ιός της κρίσης μεταδίδεται από τους μετανάστες - οι οποίοι εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους, αναζητώντας σε άλλες χώρες εργασία. Τα σημερινά προβλήματα της Αυστραλίας και του Καναδά, όπως και τα προηγούμενα της Κύπρου, συνηγορούν υπέρ του αυθαίρετου αυτού ισχυρισμού - ενώ ενισχύουν εκείνες τις προβλέψεις, σύμφωνα με τις οποίες ο επόμενος «σταθμός» θα είναι η Γερμανία.    

 

Τα κεντρικά προβλήματα είναι οι «ασυμμετρίες» (πλεονασματικές και ελλειμματικές χώρες), το ανεξέλεγκτο, ασύδοτο και εξαιρετικά μοχλευμένο χρηματοπιστωτικό σύστημα, η υποταγή της πολιτικής στην οικονομική εξουσία, η μη ισορροπημένη αναδιανομή των εισοδημάτων, καθώς επίσης τα τεράστια, συσσωρευμένα χρέη στον πλανήτη - ειδικά στη Δύση, όπου το παράδοξο του Minsky ολοκληρώνει το «δράμα».

 

Η απαγόρευση δημιουργίας πλεονασμάτων σε χώρες όπως η Γερμανία και η Κίνα, ο έλεγχος του χρηματοπιστωτικού συστήματος από τα κράτη, η «εγκατάσταση» της άμεσης δημοκρατίας, η καλύτερη αναδιανομή των εισοδημάτων μέσω της φορολογίας και του ασφαλιστικού συστήματος (κοινωνικό κράτος), καθώς επίσης η αντιμετώπιση των συσσωρευόμενων χρεών με τη βοήθεια του μερικού παγώματος, της εν μέρει διαγραφής ορισμένων, του ελεγχόμενου (4-6%) πληθωρισμού κλπ. είναι ορισμένες από τις προφανείς λύσεις - οι οποίες όμως δεν γίνονται εύκολα αποδεκτές, από τους εκάστοτε ισχυρούς ή ωφελημένους από την κρίση και τις αδυναμίες των άλλων.

 

Εν τούτοις γνωρίζουμε ότι, η βασική αιτία των πολέμων, εμφυλίων και μη, καθώς επίσης των εσωτερικών αιματηρών επαναστάσεων, ήταν ανέκαθεν η αδυναμία των κυβερνήσεων να χρηματοδοτήσουν τις βασικές ανάγκες των πληθυσμών τους. Επίσης πως στην αρχαιότητα, η αντιπαράθεση μεταξύ δανειστών και οφειλετών, κατέληγε πάντοτε σε βίαιες συγκρούσεις και σε πολέμους - επειδή η εναλλακτική δυνατότητα, για την απαλλαγή από τα χρέη, ήταν η Δουλεία.