Εκνευριστικες κλισε καταστασεις σε ταινιες και σειρες

[NoisePollution]

Όταν κερδίζουν οι καλοί.

[leepap]

1) Στις ταινίες δράσης κακοί είναι πάντα άχρηστοι, σε αντίθεση με τους καλούς που είναι τα πιο γαμάτα κομάντα !!!

2) Ο αλκοολικός μπάτσος, που πάντα είναι απαραίτητος στην υπηρεσία του.Και γίνεται και ήρωας στο τέλος.

3) Στα τρομου, η γκομενα σπρωχνει τον ψυχοπαθή, τον πετάει κάτω και αντί να του σπάσει το κεφάλι με ό,τι βρει μπροστά της, τρέχει να του ξεφύγει !!!

[firewalker]

Που μόλις απαντήσουν στο τηλέφωνο λένε το επώνυμο.

[star12]

στις αστυνομικες σειρες τυπου csi criminal minds ενω οι κακοι η οι serial killer παρουσιαζονται σαν master mind μιαλα οι μπατσοι παντα στο τελος πρεπει να τους πιανουν η να τους ξεκανουν.και οταν τους ξεφυγει ενας θα τον πιασουν στο μεθεπομενο επ αφου μαθουμε τι εγινε στο προηγουμενο επ και πως τους ξεφυγε ..

στις ταινιες θριλερ αστ σειρες παλι που ενω ο κακος εχει το πανω χερι και μπορει να ξεκανει και το τελευταιο του θυμα με μια σφαιρα ας πουμε , παντα πρεπει να κανει σαν κατι εξομολογηση με κανα πενταλεπτο πως το κανε γιατι το κανε πως ξεφυγε γιατι ξεφυγε και αφου τα λεει ολα αυτα φυσικα το θυμα τον κατατροπωνει με κατι που διαμαγειας βρισκεται μπροστα του και τον ξεκανει .

στα τρειλερ που σε προιδιαζουν οτι θα δεις μια φοβερη ταινια και παντα το αποτελεσμα βγαινει μια μεγαλη πατατα.Που ας πουμε αν η ταινια εχει να κανει σχεση με φαντασματα στο τελος πρεπει να ναι ολα στο μυαλο καπου και να τρως την απολυτη ξενερα .Η σε μια κωμωδια πρεπει ολα τα καλα αστεια να τα ακους στο τρειλερ και στη ταινια να μη γελας πλεον και να ακους μονο τις κρυαδες.

Και τελος οταν ο πλανητης καταστρεφεται απο κομητη εξωγοιηνους παλοιριες 2012 αστεροιδες ηλιακες εκρηξεις και γενικα εκρηξεις ΠΑΝΤΑ πρεπει να επιβιωνουν μονο και μονο αμερικανοι και οι υπολοιπες χωρες να εξαφανιζονται.και να βλεπουμε και τους ψευτοπατριωτισμους god bless america και παει λεγοντας.

[demessakis]

Στις ρομαντικές ταινίες, οι πιο ωραίες γυναίκες, τα φτιάχνουν πάντα με τον πρωταγωνιστή.

--//-- , συνήθως οι πρωταγωνιστές, έχουν τόσο υποκριτικό ταλέντο, όσο και ο Μαρτάκης μουσικό.

 

Σε ταινίες δράσης, ο καλός, την σκαπουλάρει με κανά γρατζουνισματάκι από 1000 σφαίρες που έχει δεχτεί, ενώ αυτός με το εξάσφαιρό του, σκοτώνει δεκάδες από τους κακούς. Αν στο τέλος, μείνει ο καλός με έναν κακό, και χωρίς πυρομαχικά, πάντα ο καλός, ξέρει καλύτερο "καράτε".

 

Σε ταινίες τρόμου, που οι πρωταγωνιστές, δεν κοιτούν ποτέ πίσω τους.

--/-- --//-- , κάνουν πως δεν με ακούν όταν τους φωνάζω, και όλο κάνουν του κεφαλιού τους .

--//-- , που πάντα υπάρχει ένας, που έχει άσχημη φάτσα, και πάνω που επιβεβαιώνεις πως αυτός είναι ο δολοφόνος, αποκαλύπτεται πως ήταν ψυχάρα, έτσι για το τουίστ.

 

 

Σε ταινίες με υπερήρωες, που ενώ ξέρουν πως έχουν υπερδυνάμεις, αυτοί χρησιμοποιούν μόνο όση χρειάζεται για να έχει σασπένς η ταινία.

[Alejandro]

στις ταινιες τρομου που παντοτε χωριζονται για να ψαξουν φαντασμα, δολοφώνο,ζομπι κ.α. καλο κυνηγι μαλακες

 

Πραγματικά όταν συμβαίνει αυτό τρελαίνομαι από τα νεύρα και θέλω να κλείσω την ταινία! Είναι 5-6 άτομα, τους κυνηγάει ένας και λέει ο μπούφος, "ας χωριστούμε"... Και να χωρίζονταν σε 2 ομάδες κάτι γίνεται, όχι όμως, ο καθένας μόνος του.

 

Επίσης ο κακός είναι πάντα πιο γρήγορος ακόμα και όταν περπατάει, ενώ ο καλός τρέχει. Ακόμη, όσο πιο άσχημος, τόσο πιο δυνατός.

[Praetorian]

Κάποιες παλιότερες ιδέες σχετικές με το θέμα είχαν μπει στα game threads του KaizerSoze:

 

Τα 250 ηλιθια πραγματα που μας διδασκει το Χολιγουντ

Τα 250 πράγματα που ΔΕΝ πρέπει να κάνει κάποιος σε μια ταινία τρόμου

Τα 200 πράγματα που πρέπει να προσέχεις σε μια αστυνομική ταινία

[GhostRiderLSOV]

Σε ταινίες τρόμου, που οι πρωταγωνιστές, κάνουν πως δεν με ακούν όταν τους φωνάζω, και όλο κάνουν του κεφαλιού τους .

 

Και η γιαγιά μου μιλάει στους ηθοποιούς στις σαπουνόπερες ή τους σχολιάζει (ενώ έχει διαβάσει ήδη την περίληψη στο περιοδικό )

 

Το άλλο κλισέ (νομίζω έχει ειπωθεί ήδη, άλλωστε... είναι ). Δεν πα να υπάρχουν άνθρωποι/τύποι που σπάνε τον κώλο τους κάτω για όλη τους την ζωή, κάνουν πράματα και θάματα και τότε έρχεται ο πρωταγωνιστής (όσο μικρότερος σε ηλικία, τόσο χειρότερα) και τα κάνει όλα καλύτερα γιατί είναι ο εκλεκτός (άπειρα)/uses the Force (άντε χ_σε μας μικρέ -Ep. I- Άνακιν), είναι Αμερικανός (Τομ Κρουζ καλύτερος σαμουράι από τους ίδιους) κλπ.

 

Σε σχέση με το από πάνω, που πάντα την γλυτώνουν τα παιδιά και ναι, δεν είναι επειδή το έλεγε και το Cracked, αλλά ήθελα τα παιδιά στο Jurassic Park να γίνουν dino chow. Ειδικά το βλαμμένο κοριτσάκι με τον φακό στο μάτι του T-Rex.

Ευτυχώς υπάρχουν και τα manga/anime όπου αν είναι violent action, expect any age to die if they are stupid/unlucky/evil (τυχαίο παράδειγμα Berserk).

 

Όπως είδαμε και στην διαφήμιση με τον δολοφόνο με το αλυσοπρίονο και το κινητό (δεν θυμάμαι ποιας εταιρείας), κάτι θα γίνει και το αμάξι θα χαλάσει.

[dhmhtrhs79]

Θα πω και γω μερικά κλασσικά:

 

1) Στις ταινίες τρόμου, που όταν τον/την κυνηγάει ο δολοφόνος και τρέχει να ξεφύγει, πάντα κοιτάει ταυτόχρονα και πίσω με αποτέλεσμα να σκοντάφτει μονίμως ακόμα και σε φύλλα δέντρου...

 

2) Που ο κακός πάντα κάνει εξομολόγηση - ανασκόπηση ολης της ταινίας πριν σκοτώσει τον καλό, ώστε ο τελευταίος να βρει χρόνο να αντιδράσει...

 

3) Που οι κακοί πάντα σημαδεύουν στον γάμο του καραγκιόζη, ενώ οι καλοί έχουν ακρίβεια sniper. Συνήθως δε, ο κακός πρώτα αστοχεί σε πανεύκολο χτύπημα (ο καλός είναι ακίνητος και αμέριμνος) έτσι ώστε να τον "ξυπνήσει" και να κρυφτεί προκειμένου να αρχίσει το πιστολίδι.

 

4) Που στις κόντρες με αμάξια στο δρόμο, πάντα ο κακός θα κολώσει στο "chicken game" του ήρωα, και που πάντα στον κακό θα τύχουν όλες οι αναποδιές (νταλίκα στο αντίθετο ρεύμα, στροφή με γκρεμό), ενώ ο καλός θα την βγάλει λάδι...

 

5) Στις ρομαντικές κομεντί, πάντα προς το τέλος, από μια γελοία παρεξήγηση χωρίζει το ζευγάρι και αφού πρώτα μας δείξει (καμιά φορά και με split screen και θλιμμένο τραγούδι στυλ "Yesterday") πόσο χάλια περνάει ο καθένας χωρίς το ταίρι του για ένα εύλογο διάστημα, ως δια μαγείας κάπου ξανασυναντιούνται και τα βρίσκουν...

 

6) Στις καταδιώξεις της αστυνομίας, στην προσπάθεια να πιαστεί ο κακός, πάντα την πληρώνουν αθώοι οδηγοί (από τρακαρίσματα, ανατινάξεις κτλ) για τους οποίους κανείς δεν ενδιαφέρεται, σε σημείο που απορείς αν άξιζε να χαθούν καμιά 10αρια (τουλάχιστον) ζωές αθώων για να τον πιάσουν.

 

7) Όταν καταδιώκουν τον καλό, αυτός πάντα θα βρει μέσα στα πρώτα 2-3 αυτοκίνητα ένα που να είναι ξεκλείδωτο και το οποίο είτε θα έχει τα κλειδιά στο σκιάδιο είτε θα παίρνει πανεύκολα μπρος από τα καλώδια στο τιμόνι.

Επεξ/σία 14 Δεκεμβρίου 2012 από dhmhtrhs79

[speedy23]

A επισης τα γλωσσοφιλα το πρωι που και καλα εχουν μολις ξυπνησει.Yeah φαε ολη την ευωδια του στοματος το πρωι οταν ξυπνας.

[D_N_A]

Στις ρομαντικές ταινίες, οι πιο ωραίες γυναίκες, τα φτιάχνουν πάντα με τον πρωταγωνιστή.

--//-- , συνήθως οι πρωταγωνιστές, έχουν τόσο υποκριτικό ταλέντο, όσο και ο Μαρτάκης μουσικό.

 

Αφου πρώτα τον σνομπάρουν και πιθανόν να του τραβήξουν και κάνα χαστούκι δημόσια...

[DeadOrganPlayer]

Εντάξει εμένα δε με πειράζει που οι ωραίες γυναίκες τα φτιάχνουν με το πρωταγωνιστή γιατί στις περισσότερες ταινίες μαρέσει να ταυτίζομαι μαζί του.

[Sellers]

A επισης τα γλωσσοφιλα το πρωι που και καλα εχουν μολις ξυπνησει.Yeah φαε ολη την ευωδια του στοματος το πρωι οταν ξυπνας.

 

Nαι, και αυτό και η κατάσταση τους όταν ΜΟΛΙΣ έχουν ξυπνήσει:

 

 

 

 

 

 

ενώ εγώ είμαι κάπως έτσι:

 

 

 

[Επισκέπτης]

Με ενοχλεί γενικότερα η ταμπέλα των καλών και κακών ανθρώπων (εκτός άμα βλέπω ταινία που είναι φανερό πως πρόκειται για παραμύθι/συμβολισμοί και έτσι, δηλαδή πχ Star Wars), καθώς και το ότι αυτό ορίζει τις πράξεις τους.

 

ΟΚ, πολύ γενικό αυτό. Πάμε σε κάτι πιο συγκεκριμένο:

 

Στις σειρές με ενοχλεί όταν δύο άνθρωποι που είναι λογικό να είναι μαζί, παρεξηγούνται και τα χαλάνε για ηλίθιους λόγους και ΠΑΝΩ απ' όλα, όταν υπάρχει μια παρεξήγηση και ΕΙΤΕ ο ένας δεν κάθεται να συζητήσει ΕΙΤΕ στην περίπτωση που κάθεται ("I'm listening") ο άλλος ξεκινάει από βλακείες που εκνευρίζουν αντί να πει το ζουμί και να καθαρίσει.

 

ΟΚ, ίσως και αυτό είναι γενικό. Χμ... κάτι πιο συγκεκριμένο...

 

Με ενοχλούν τα συνεχόμενα ρίσκα που παίρνουν οι πρωταγωνιστές και τους "βγαίνουν" όλως τυχαίως, με το υποννοούμενο πως "όχι, δεν ήταν και τόσο τυχαίο". Πώς όχι ρε;! Αφού είναι!

 

Καλά, αυτό κι αν ήταν γενικό. Τα παρατάω.

[DKNI]

1. Γιατι πρεπει ΚΑΘΕ ταινια και σειρα να εχει twist στο τελος? ΕΛΕΟΣ. ΕΛΕΟΣ. ΟΧΙ ΑΛΛΟ, τις 3-4 πρωτες φορες ηταν καλο, πλεον ειναι μαλακια

2. Ηταν ονειρο/στη φαντασια/στο μυαλο/σε παραλληλο Συμπαν. ΕΛΕΟΣ. ΕΛΕΟΣ. ΟΧΙ ΑΛΛΟ, τις 3-4 πρωτες φορες ηταν καλο, πλεον ειναι μαλακια

 

Ενα αλλο που επισης με εκνευριζει αλλα δεν ξερω αν οντως ειναι ετσι η ζωη στην Αμερικη, ειναι που εχουν καταργηθει τα τηλεφωνα.

Ολοι πανε να συζητησουν κατι με καποιον αλλον απο κοντα, μιλανε 3' real time και φευγουν. Δεν θυμαμαι αν εχω μιλησει ποτε με καποιον απο κοντα για λιγοτερο απο 1 ωρα και να μην ηταν στο διπλανο γραφειο ή σε καποιο διαλλειμα

 

Α, και το καλυτερο, απο τα 3' το 1' το σπαταλανε να τους προσφερουν μπυρα(την οποια φυσικα δεν θα πιουνε και απλα την αφηνουν)