Προς το περιεχόμενο

Dark Souls 2


Millennium

Προτεινόμενες αναρτήσεις

για εμενα εκτος των visuals το ds2 ακομα και αν παραμενει μοναδικο στο ειδος του, ηταν κατωτερο του 1ου...τεσπα, μακαρι αυτο να σημαινει οτι ο μιγιαζακι δουλευει στο επομενο νεξτ τζεν προτζεκτ της from software, μακαρι να ειναι αληθινες οι φημες

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

ΟΚ, 60 ώρες DS 2 και μόλις μπήκα στο Drangleic Castle. Το παιχνίδι προσπαθώ να το απολαύσω όσο πιό πολύ μπορώ στο πρώτο playthrough, διότι δύσκολο να υπάρξει άλλο στο κοντινό μέλλον.

 

Λοιπόν, πλέον είμαι πεπεισμένος ότι τα προβλήματα που παρατηρώ στο DS 2, τα οποία υπάρχουν και στο DS 1 έχουν μία και μόνο κοινή αιτία.

 

Και αυτή η αιτία είναι η απουσία ταλαντούχου team στον τομέα του σεναρίου/quests/διαλόγων/δομή ιστορίας. Από εκεί πηγάζουν όλα τα προβλήματα που εντοπίζω.

 

Το παιχνίδι μοιάζει σαν να είναι σε pre-Beta φάση στο συγκεκριμένο τομέα. Ένα έτοιμο στον τεχνικό τομέα παιχνίδι, χωρίς όμως να έχει γίνει τίποτα ουσιαστικό στον τομέα ιστορίας, σεναρίου, διαλόγων, αποστολών, critical αντικειμένων, NPCs κλπ.

 

Ο τρόπος που πάς στο Drangleic Castle, το άνοιγμα εκείνης της πόρτας του Winter Shrine για μένα είναι το αποκορύφωμα της έλειψης ικανοτήτων του αντίστοιχου team.

 

Όταν το τερματίσω, θα κάνω πιό αναλυτική κατάθεση σκέψεων, αλλά αυτό είναι το μόνο μελανό σημείο του παιχνιδιού, το οποίο όμως είναι τόσο σημαντικό όσο και το ίδιο το παιχνίδι.

 

Αν και συμφωνώ σε αυτό που λες περί σεναρίου και narration γενικότερα, για μένα προσωπικά είναι το μοναδικό παιχνίδι που ακριβώς αυτό το μειονέκτημα λειτουργεί ως... πλεονέκτημα! 

Ενισχύει την ατμόσφαιρα και την αίσθηση μυστηρίου και με προδιαθέτει να εξερευνήσω κι άλλο. Ξέρω εκ των προταίρων (και έχω συμβιβαστεί) ότι δεν πρόκειται να βρω όλα τα μυστικά και να μάθω όλο το lore του κόσμου της Drangleic. Και αυτό την κάνει ακόμα ποιο μυστηριώδη και απόμακρη. Σαν να διαβάζω κάποιο βιβλίο του H.P. Lovecraft...

 

Έχουμε συνηθήσει όλα τα παιχνίδια αυτη την εποχή να σου τα δίνουν όλα στο πιάτο. Overblown story, random διάλογοι, filler NPCs. Στο DS το παραμικρό αντικείμενο που θα βρεις και θα σηκώσεις έχει τη σημασία του και την ιστορία του. Τίποτα δεν είναι τυχαίο η υπάρχει μόνο για filler. Μπορείς ακόμα να κάνεις και τις δικές σου υποθέσεις για το σενάριο..

 

Σε οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι αυτή η έλλειψη πληροφοριών θα μου κακοφαινόταν. Όταν παίζω DS όμως το κάνω γιατί θέλω να "ζήσω" στον κόσμο του. Δεν παίζω ούτε για να το "τερματίσω" ούτε για achievements ούτε για να κάνω απόσβεση αγοράς. Όυτε καν μετράω τις ώρες, μόνο την εμπειρία.

Αν πας με το σκεπτικό "να τα βρω και να τα ανακαλύψω όλα, να φτάσω τέρμα level, να αναβαθμίσω όλο τον εξοπλισμό κλπ" έχεις χάσει ήδη τη μαγεία από την αρχή. 

 

Όλα αυτά βέβαια δεν θα μπορούσαν να υπήρχαν σε πολλά παιχνίδια σήμερα. Ούτε πιστεύω θα είχαμε και το κουράγιο ή το χρόνο να ασχοληθούμε με 5-6 τέτοια παιχνίδια τη χρονιά.

 

 

 

Γνώμη μου είναι απολαύστε το τώρα που υπάρχει ακόμα σε αυτη την "αγνή" μορφή. Γιατί όσο περισσότερο χρήμα βγάζει η From και όσο οι publishers/Sony/MS πέφτουν σαν τα κοράκια επάνω στο franchise και στο όνομα αυτό, τόσο και τα επόμενα παιχνίδια θα αρχήσουν να χάνουν την ταυτότητά τους στο βωμό του εύκολου κέρδους και του "accessibility". Δεν θα κρατήσει πολύ παιδιά. Το πολύ μέχρι το επόμενο για να μην πω πάλι καλά που έφτασε και μέχρι εδώ. Demon's, DS1 και DS2. Αυτά θα έχουμε να θυμόμαστε.

  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Απόψεις όπως οι παραπάνω, είναι απόλυτα κατανοητές. Πολύς κόσμος αγαπάει υλικά πράγματα, των οποίων τα "κουσούρια" αποτελούν μέρος αυτής της αγάπης.

 

Δυστυχώς για εμένα δεν μπορεί να δημιουργηθεί "ρομαντισμός" απέναντι σε πραγματικές ελλείψεις, οι οποίες μου σπάνε το immersion και μου αποκαλύπτουν την απουσία συνοχής σε ένα αμάλγαμα εξαιρετικών κατα τα άλλα ιδεών. Οι άνθρωποι δεν ξέρουν να φτιάχνουν ιστορίες. Κάνανε ένα brainstorming ιδεών, τις πετάξανε όλες μέσα σε τυχαίες φάσεις και αφήνουν τη φαντασία του καθενός να καλύψει τα κενά και να κάνει τις συνδέσεις.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Panther η πόρτα του Winter Shrine σου λέει "Seek mightier souls". Κάποιος npc στη Majula (δηστυχώς δεν θυμάμαι ποιος) αναφέρει την ύπαρξη 4 old ones. Όταν νικήσεις τον πρώτο ανάβεις μια primal bonfire... Ε θέλει πολύ για να καταλάβεις πότε θα ανοίξει η πόρτα?

 

Διαβάζεις αυτά που σου λένε οι npcs? Δεν τα λένε όλα με την πρώτη...

 

 

 

Όσο αναφορά για τον πίνακα το πήγες σε άλλο άκρο, δεν χρειάζεται να είσαι ειρωνικός. Δεν υπάρχει πρόβλημα με το να προτιμάς άλλα πράγματα στο παιχνίδι.

 

Άσε που αυτά που θέλεις, μην ανυσηχείς. (Για να γίνω κι εγώ ειρωνικός) Όταν θα το αγοράσει το franchise κάποιος μεγάλος, η emerald herald θα παίρνει τον χαρακτήρα μας από το χέρι, θα σκοτώνει όλα τα τέρατα με το άλλο (στο hard mode) και παράλληλα θα μας εξηγεί την ιστορία, γιατί γίνονται όλα αυτά, που θα πάμε στην συνέχεια κλπ. Τουριστικός ξεναγός με καθήκοντα bodyguard δηλαδή... Μην μου αγχώνεσαι! Έρχεται το DS3... for the gamers!

Επεξ/σία από D.Luffy
  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ρε μαν, κατανοητές και οι απόψεις σου, αλλά ώρες ώρες κάνεις σαν να θες απλά να μας τρολάρεις, όπως ο τρολοοροκουσάκι ένα πράγμα και με το ratio gpu/οθονών του.

 

Seriously, το (spoiler alert)

 

Shrine of Winter σε πείραξε; Πού να δείς παρακάτω, που υπάρχουν σημεία που πρέπει να είσαι μέγας οσφρηστής νυχιών για να νιώσεις τι παίζει.

 

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Σου λέει η Emerald Herald "για να meet the king, seek souls, larger more powerful souls. Τρως τον πρώτο Great Soul, και σου λέει μετά "You acquired the soul of a great old one" Μετά βρίσκεις ξέρω 'γω το Shrine of Winter και σου λέει "Seek Mightier Souls" Μετά τρως και τις 4 Great Souls και σου λέει "You can proceed"

Ε, ρε φίλος, αν μετά από όλα αυτά πρέπει να δεις wiki για να καταλάβεις πού πρέπει να πας, καλύτερα παράτα το DS. Και εδώ που έφτασες επιτυχία είναι. Τι θα ήθελες να έχει; Random filler NPC από έξω που να σου λέει ΑΚΡΙΒΩΣ τι πρέπει να κάνεις; Και αυτό θα το θεωρούσες επιτυχία των Devs, άριστο επικοινωνιακό κομμάτι με τον παίχτη ή δεν ξέρω εγώ τι αλλο;

 

Μου θυμίζει κάτι σειρές του στυλ NCIS ή άλλες αμερικάνικες αστυνομικές σειρές που απευθύνονται σε Αμερικανούς χαμηλής νοημοσύνης, πχ λέει μια ατάκα ο δολοφόνος και καταλαβαίνεις ότι είναι αυτός, αλλά μετά το λένε και 10-15 πρωταγωνιστές μην τυχόν και μια νοικοκυρά δεν το κατάλαβε.

 

  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ναί, συμφωνώ, εν μέρη έχετε δίκιο, φταίει και η γενικότερη αίσθηση που μου άφησε στον τομέα της ιστορίας.

 

Γι'αυτό και έγινε και edit το πόστ.

 

Καθότι το παιχνίδι δεν ακολουθεί το συνηθισμένο design διαλόγου και επειδή οι NPCs αρέσκονται στο να επαναλαμβάνουν τις ίδιες κουβέντες, αλλά τις σημαντικές τις λένε μόνο μία φορά, το αποτέλεσμα σε εμένα είναι αυτό που βλέπετε.

 

Για να καταλάβετε, το αν ένα Boss ήταν ένας από τους Old Ones, το καταλάβαινα μετά που το έβγαζα, όταν άναβα το Bonfire και έβλεπα ότι ήταν primal.

 

Εκείνη τη πόρτα του Winter Shrine, μιά φορά την δοκίμασα, είπε ότι είπε και έφυγα. Από τότε όμως πέρασαν τουλάχιστον 20 ώρες παιχνιδιού και αρκετές μέρες. Έπρεπε να κρατάω σημειώσεις?

 

Προφανώς ναί.....

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εγω το επόμενο souls παντως το θελω πιο δυσκολο (αρκετα πιο δυσκολο) μεγαλύτερους χάρτες mazes κανονικους , με λιγότερο διάλογο (να παραμείνει στα επίπεδα του 1ου παρακαλω) και πλούσιο lore , σε τοιχους , αντικείμενα κτλ κτλ (keep me guessing), α επίσης ΔΕΝ ΘΕΛΩ FAST TRAVEL , θέλω να φτύνω αίμα σε κάθε περιοχή, να κανουν τους mages less accessιble δηλαδη τερμα οι ανοικτες περιοχες και πιου πιου...

 

Ας κανουν αυτα και θα σταματησω να παιζω οτιδήποτε αλλο για αφιερωσω εαυτό (οχι πως δεν το κανω ηδη) στην souls σειρα over and over again....

 

Ονειρο μου random generated χαρτες με καποια μόνο σταθερα σημεία ωστε να κανουν την υπαρξη walkthrough obsolete ... :)

 

χεχε ειμαι κακος το ξερω...

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αυτό με το random που λες θα μου έσπαγε την αίσθηση ότι αυτός ο κόσμος υπάρχει/υπήρξε κάπου και είναι χειροπιαστός. Θα το έκανε πιο πολύ... game. Και μάλιστα cheap.

 

Άσε που η ανταλλαγή μυστικών με φίλους είναι όλα τα λεφτά για μένα. Πχ υπάρχει ένα μονοπάτι εκεί, κλπ κλπ.

 

 

 

Βέβαια προτιμήσεις είναι αυτά. :-)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Από όσα λέτε πάντως, ένα conversation log, έστω και τσουβάλι (πχ σαν αυτό που είχαν τα Baldur's Gate/ Icewind Dale κλπ) και θα βοηθούσε και δε θα αλλοίωνε το χαρακτήρα του παιχνιδιού.

 

Γενικά μου αρέσει πολύ να εξερευνώ το lore έμμεσα, μέσω περιγραφών αντικειμένων, απεικονίσεων κλπ, αλλά δε μπορείς να θυμάσαι τα πάντα.

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Στο επόμενο DS, εγώ θα ήθελα καλύτερη επικοινωνία του παιχνιδιού με τον παίχτη, με  καλύτερους διάλογους και ποιό fleshed-out NPCs, οι οποίοι να έχουν προσωπικότητα, και πιό πολλές πληροφορίες για τα στοιχεία του κόσμου του. Να δώσει συνοχή στην ιστορία και κίνητρο να την φτάσουμε στο τέλος.

 

Λίγο παραπάνω σκέψη σε critical σημεία, ώστε ακόμα και αν είναι κρυμμένα, να μήν προκαλούν σύγχυση στον παίχτη. Αντάμειψε αυτόν που ψάχνεται με ωραία bonus αντικείμενα, αλλά μην τιμωρείς αυτόν που του ξέφυγε ένας μοχλός ή μία πόρτα με το να παρατήσει στο τέλος το παιχνίδι.

  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αυτο που μου αρεσε στο DS1 ηταν οτι ηθελε skill , το παιχνιδι ΑΠΑΙΤΟΥΣΕ skill !!

 

To DS2 μπορει να το τερματισει ο οποιοσδηποτε απλα βαλει τις ωρες και μαλιστα σχετικα ανετα... Γιατι με ξενερώνει αυτο??? Είμαι ελιτιστης? καγκουρας?? ψωροπερήφανος?? ισως... ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΒΑΡΕΘΕΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ στυλ Tomb Raider κτλ κτλ που δεν εχουν κανενα challenge , που πιανουν τον παικτη απο το χερακι απο την αρχη μεχρι το τέλος και του εξηγουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ , ο καθε braindead μπορει να τα τερματισει και το μόνο που σου προσφέρουν είναι ομορφα (πανεμορφα οκ ) γραφικά και μια interactive κινηματογραφικη εμπειρια.

 

Θέλετε μια τετοια εμπειρια?? Σεβαστό... αλλά το Dark Souls δεν πρεπει να είναι κατι τετοιο, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να είναι πιο προσιτο και πιο ευκολο... γιατι?? Γιατι για αυτο ξεχωρισε , για την δυσκολια του, την μαυρη μαυριλα που μας ψυχοπλακωσε,  το σπασιμο νευρων και το ξεσπασμα χαράς όταν εβγαζες εναν αντιπαλο ή μια περιοχη (βλέπε blightown που οταν βγηκα επιτελους απο κει ενιωσα τον αερα και τον ηλιο να καινε το δερμα μου...).

 

Υπάρχουν πολλά τετοια προσιτα no challenge παιχνιδια, το 95% ετσι είναι , σαν το Dark Souls 1 παιχνιδια όμως δεν υπάρχουν, όταν λεω οτι σολαρα το DS1 ng και ng+ μαζι με το dlc (σχεδον blind)  περηφανευομαι... με πιανει μια υπεροπτικη ματαιοδοξια πως να το κανουμε??? Αλλά όταν τελειωσω το DS2 θα πω οκ... ηταν ωραίο... αλλα μέχρι εκει... Δεν θα με βρείτε μήνες και χρόνια μετα να θυμαμαι τους αντιπαλους που πολεμησα στο 2, ουτε θα θυμαμαι κανενα όνομα npc (εκτος του Gavlan!! ενοοειται ε??? ) 

 

και ΑΥΤΗ είναι η διαφορα μεταξυ μιας κορυφαίας gaming εμπειρίας και ενός απλά καλου παιχνιδιου.

 

Γι'αυτό παρακαλώ τον Miyazaki να κανει αυτό που ξερει πολυ καλά να κανει στην συνεχεια!! και λυπαμαι που δεν ήταν μπλεγμενος στο Dark souls 2...

 

 

 

Υ.Γ. Όπως πάντα είμαι καθαρα υποκειμενικός , δεν σημαινει οτι εχω πάντα 100% δικιο, αλλά αυτή είναι η αληθεια μου και την παραθετω...

 

Υ.Γ.2 Panther το rant μου είναι ένα απλό rant δεν είναι απαντηση στο post σου για να μην παρεξηγηθώ επειδή απλα ακολουθεί το δικό σου...

  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Απόψεις όπως οι παραπάνω, είναι απόλυτα κατανοητές. Πολύς κόσμος αγαπάει υλικά πράγματα, των οποίων τα "κουσούρια" αποτελούν μέρος αυτής της αγάπης.

 

Δυστυχώς για εμένα δεν μπορεί να δημιουργηθεί "ρομαντισμός" απέναντι σε πραγματικές ελλείψεις, οι οποίες μου σπάνε το immersion και μου αποκαλύπτουν την απουσία συνοχής σε ένα αμάλγαμα εξαιρετικών κατα τα άλλα ιδεών. Οι άνθρωποι δεν ξέρουν να φτιάχνουν ιστορίες. Κάνανε ένα brainstorming ιδεών, τις πετάξανε όλες μέσα σε τυχαίες φάσεις και αφήνουν τη φαντασία του καθενός να καλύψει τα κενά και να κάνει τις συνδέσεις.

 

Χρειαζεται να δεις αυτο το review για να καταλαβεις σε τι ειδους ψυχολογια βρισκομαστε εμεις που ασχολουμαστε με το παιχνιδι και γιατι το θεωρουμε τοσο γαματο. Ειναι το Demon Souls το review αλλα πιστεψε με δεν αλλαζει και πολυ η ψυχολογια για την οποια μιλαει για το παιχνιδι οπως επισης και τα mechanics δεν εχουν αλλαξει και πολυ. Απλα το Demon Souls ειναι -αρκετα- δυσκολοτερο απο το πρωτο Dark Souls (και εμφανεστατα ειναι πολλα level πανω σε δυσκολια απο το δευτερο). Ακου τι λεει ομως ο τυπος για τη μηχανικη του παιχνιδιου ομως και για το feeling και θα καταλαβεις. 

 

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Βασικά δεν γίνομαι κατανοητός παιδιά, οπότε δεν ξέρω αν χρειάζεται να το συνεχίσουμε.

 

Πώς να το πώ όσο πιό απλά γίνεται:

 

Το παιχνίδι έχει τη μορφή μιας τεράστιας πολύπλοκης battle arena, με την ιστορία σε τόσο πρωτόγονο επίπεδο, ίσα ίσα για να υπάρχει κάτι.

 

Εσείς το λατρεύετε αυτό. Απόλυτα δεκτό.

 

Εγώ το DS 3 θα το πάρω day 1. Τόσο πολύ μου άρεσε το DS 2 και με κάνει να θέλω να ξαναδοκιμάσω το DS 1.

 

Αλλά για μένα το παιχνίδι αυτό είναι τόσο RPG όσο είναι το Double Dragon.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αυτό που νομίζω οτι πρέπει να κάνουν είναι να βάλουν ένα μήνυμα στην αρχή του παιχνιδιού που απλά να σε ενημερώνει οτι υπάρχει lore, ψάξε βρες το.Είχα τερματίσει το πρώτο DS και δεν είχα διαβάσει ούτε μια περιγραφή ενος αντικειμένου.Απο ιστορία νόμιζα οτι δεν υπήρχε τίποτα.Εβλεπα βιντεάκια του ENB και νόμιζα οτι ο τυπάς είχε χτυπήσει το κεφαλι του και τα έβγαζε όλα απο το μυαλό του.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...