προβλημα σχετικα με τις συναρτησεις στη C

[maria_mm]

γίνεται καποιός να μου εξηγήσει την αντιστοιχία τυπικών και πραγματικών παραμέτρων; ενα παραδειγμα που να φαινεται πως οριζονται και πως καλουνται συναρτησεις θα με βολευε..

[imitheos]

Σημείωση: Δεν είμαι πολύ εξοικειωμένος με τους Ελληνικούς όρους και ενδέχεται να μην κατάλαβα σωστά τι ρωτάς οπότε έχε μια επιφύλαξη μέχρι να απαντήσει και κάποιος άλλος.

 

>
#include <stdio.h>

int max(int a, int ;

int main(void)
{
   int k = 3, l = 6;

   printf("Megistos %d\n", max(k, l));
   printf("Megistos %d\n", max(32, 5));

   return 0;
}

int max(int a, int 
{
   if (a >=
       return a;
   else
       return b;
}

 

Δες τον παραπάνω χαζό κώδικα. Η συνάρτηση max ορίζεται να δέχεται 2 παραμέτρους τις a και b. Αυτές είναι οι τυπικές παράμετροι και μας δίνουν να καταλάβουμε ότι η συνάρτηση χρειάζεται 2 ακεραίους (και επιστρέφει επίσης ένα ακέραιο). Δεν έχουν όμως κάποια υπόσταση μέχρι να καλέσουμε την συνάρτηση. Οι πραγματικές παράμετροι είναι αυτές με τις οποίες καλούμε την συνάρτηση και στο συγκεκριμένο παράδειγμα είναι οι k (με τιμή 3), l (με τιμή 6) καθώς και οι τιμές 32, 5.

[defacer]

Μπορείς να το σκεφτείς και κατ' αναλογία με τα μαθηματικά. Όταν έχεις μια f(x) = 2x+4 σ' αυτό το αφηρημένο επίπεδο, το x είναι η τυπική παράμετρος -- βασικά το χρησιμοποιούμε σαν ένα σύμβολο για να μπορούμε να αναφερόμαστε στη μεταβλητή της συνάρτησης.

 

Όταν όμως θέλεις να υπολογίσεις π.χ. το f(3) τότε το 3 είναι η πραγματική παράμετρος -- μια χειροπιαστή ποσότητα που σου επιτρέπει να υπολογίσεις το αποτέλεσμα της συνάρτησης για τη συγκεκριμένη είσοδο.

[maria_mm]

ευχαριστω πολυ! =]

Χρειαστηκε να κανω καμια 20αρια συναρτησεις στην εργασια μου..:ρ