Raid Σε ubuntu.

[imitheos]

Αν δεν προχώρησες την διαδικασία κράτα όπως είναι την εγκατάσταση και χρησιμοποίησε τον 2ο δίσκο για rsync κάθε τόσο (πχ κάθε βράδυ). Έτσι θα έχεις στο περίπου όλα τα πλεονεκτήματα του raid1. Raid0 δεν αξίζει και τόσο.

 

Αν θέλεις οπωσδήποτε να πας σε κάποιο από τα 2 raid, τότε και εγώ προτείνω όπως είπε ο martinoff να το κάνεις με mdadm και όχι από το BIOS της μητρικής. Και της μητρικής είναι software raid οπότε δεν κερδίζεις τίποτα σε σχέση με το mdadm και η υλοποίηση του mdadm είναι πιο γρήγορη και πολύ περισσότερο δοκιμασμένη από χιλιάδες χρήστες.

[Luciddream]

εάν ο ένας δίσκος έχει 60Mb/s και ο άλλος 90Mb/s δεν μπορείς να έχεις 150Μb/s αλλά κάπου κοντά στα 120

πόσο παλιά είναι η motherboard, sata/ide controller, πόσα bad sector έχει ο δίσκος κτλ κτλ κτλ

είναι πολλά που επηρεάζουν, έτσι δεν είναι ;

 

το θέμα ειναι οτι όταν ο δίσκος γεμίζει, (τουλάχιστον σε αυτους που είχα δοκιμάσει εγώ), το access time ανεβαίνει κατα πολύ... με το raid δεν είχα ποτέ τέτοιο θέμα. δεν είναι μόνο το send/recieve..

όσο για τα άλλα, ο καθένας μιλάει με τις εμπειρίες του, εγώ δεν είχα κανένα θέμα ακόμα και όταν άλλαξα μητρική, πράγμα που δεν το περίμενα

[cyberrobot]

I give up πήγε 12, το μόνο που κατάφερα να κάνω είναι φορμάτ τα λίνουξ ..... Θα προσπαθήσω ΣΚ που θα έχω χρόνο να το ψάξω. Ευχαριστώ όπως και να έχει. Θα κοιτάξω και το mdadm...

[Luciddream]

ελπίζω να μη ενοχλεί τον topic starter να βάλω και ένα άρθρο που βρήκα για το θέμα.... για να μην μπλέκουμε hardware/software κτλπ όλα μαζί...

 

Fake-RAID the Hardware-Software Solution

 

Users generally refer to “Fake-RAID” when referring to products such as the Intel ICH10R, AMD SB850, and various Marvell products (as another example) where RAID mirroring, striping, and parity calculations occur through software powered by the host system’s CPU. The key here is that, this solution, unlike if it is done at the OS level, is generally tied to a controller type. Although some add-in cards do support arrays spanning multiple controllers, the vast majority limit array size to a single controller type. Controller type is important here because one can generally migrate arrays from one system to another, so long as the new system’s controller is compatible. For example, moving a RAID 1 array from an Intel ICH9R to an ICH10R is a very simple process.

 

 

The major advantage of Fake-RAID is simply cost. Intel supports it with Intel Matrix Storage, and AMD has south bridge support too. For most users, especially if using a decent server chip set (or most non-budget conscious consumer motherboards), this is a “free” feature. For RAID 0 and RAID 1, especially using a south bridge/ PCH implementation, Fake-RAID can have solid performance due to high bandwidth, low latency interfaces to the CPU. Another advantage of Fake-RAID is that many implementations can be used by multiple operating systems. For example, one can format a FAT32 volume based on an ICH10R and then change host system operating systems to Linux and utilize the volume. Under software RAID scenarios, such as using ZFS volumes directly by Windows or Linux systems, is at minimum difficult but in most cases impossible.

Two caveats here are that most Fake-RAID solutions, are limited to at most RAID 0, RAID 1, RAID 10, RAID 5, and RAID 50. With modern 2Tb and 3TB drives, double parity protection schemes such as RAID 6 become both practical and arguably necessary over single parity RAID 4 and RAID 5 implementations.

 

Aside from the lack of double parity options, there is one other major Fake-RAID caveat, Write-back cache (also known as copy back cache) in many applications can be enabled but should be avoided by those building storage servers. Fake-RAID implementations are tied to hardware solutions, but do not have on board DRAM cache. As a result, enabling write-back cache means that data is temporarily stored in main system memory before . While one may think that this is a good thing if they have lots of fast memory, this is not good for data integrity. If power fails in the system, data stored in main memory will be lost. To mitigate this risk, UPS systems and redundant power supplies can be used, however in a major failure, data can still be lost. Without write-back caching, RAID 5 and RAID 50 performance is hindered in situations where there are large numbers of writes. Best practice is to not turn on write-back cache on Fake-RAID controllers

 

From a controller recommendation perspective, I would argue that the Intel ICH10R/ PCH solutions and AMD SB850 solutions are probably the best bets using RAID 1 or RAID 10 (RAID 0 does not provide redundancy.) Frankly, for years to come both setups will have available, low cost motherboards that can read arrays in a recovery situation. That often limits one to four to six ports of connectivity, but drive counts in excess of that should look to something like a LSI SAS2008 controller in IR (RAID) mode for RAID 1 or 10, or hardware/ software RAID solutions. Both Silicon Image and Marvell make popular controllers that are used in “Fake-RAID” class add-in controllers.

 

http://www.servetheh...-software-raid/

[άδικος]

raid0 με raid1 εννοώ

για αυτό και σε " ", δεν είναι ακριβός έτσι, ούτε ο μισός χρόνος είναι αλλά ούτε και ο διπλάσιος

Ε, γι'αυτό και γω λέω "περίπου" , "χοντρικά" ντε

 

τι raid απο μητρικες ακουω

 

Μια φορα ειχα στησει (πριν καν 3αρι-4αρι χρονια) raid σε ubuntu server edition (σε πελατη) , και τον επαιζε ανα τακτα χρονικα διαστηματα (το raid).

 

Εχασα πασα εμπιστοσυνη...

Είναι το fake-raid που παρέθεσε ο Luciddream παραπάνω. Η κλασική φτηνή διαδεδομένη λύση, με τα καλά & τα κακά της.