Mass Effect: Andromeda

[Millennium]

Teaser  

[D4rkshadow]

Αυτη την φορα πρωτα θα το δοκιμασω απο τον 'θειο' και μετα θα το παρω

[Snoob]

Το πιο ισορροπημένο (για τα γούστα μου) ηταν το 2.

Το 1 παραήταν RPG και το 3 παραήταν action.

 

To δεύτερο (στην πλήρη μορφή του, με τα DLC) είχε πολλές ενδιαφέρουσες παράλληλες ιστορίες. Κι εμένα μου άρεσε περισσότερο από τα τρία, αν και το πρώτο επίσης ήταν καλό.

 

Το τρίτο, αντί να ασχοληθεί με θέματα ουσίας, χάθηκε στην προσπάθεια να βάλει μέσα όλα τα πιθανά "ζευγαρώματα" μην και δεν κριθεί αρκούντως "πολιτικά ορθό" και τελικά είχαμε το τέλος-Ντιξάν.

 

Υ.Γ. Μακάρι να τα καταφέρουν καλύτερα αυτή τη φορά, όμως -ρεαλιστικά- δεν τρέφω σοβαρές ελπίδες. 

[GhostRiderLSOV]

Και όσο καλή μουσική και να είχε το 3, δεν είχε το ίδιο στυλ με του Jack Wall.

 

Ας βάζανε άλλον composer στο Andromeda και όχι στο τέλος της τριλογίας...

[Alastor192]

To δεύτερο (στην πλήρη μορφή του, με τα DLC) είχε πολλές ενδιαφέρουσες παράλληλες ιστορίες. Κι εμένα μου άρεσε περισσότερο από τα τρία, αν και το πρώτο επίσης ήταν καλό.

 

Το τρίτο, αντί να ασχοληθεί με θέματα ουσίας, χάθηκε στην προσπάθεια να βάλει μέσα όλα τα πιθανά "ζευγαρώματα" μην και δεν κριθεί αρκούντως "πολιτικά ορθό" και τελικά είχαμε το τέλος-Ντιξάν.

 

Υ.Γ. Μακάρι να τα καταφέρουν καλύτερα αυτή τη φορά, όμως -ρεαλιστικά- δεν τρέφω σοβαρές ελπίδες. 

 

 

Οντως το δευτερο ειχε τα καλυτερα side stories,το πρωτο ομως ειχε το καλυτερο main story μακραν απτα 3.

 

Το 3ο ειχα καταλαβει οτι η κεντρικη ιστορια δεν θα ναι τοσο καλη οταν το προμο τους στα trailer ηταν "Save Earth"

 

δλδ στα προηγουμενα 2 εσωζες τον γαλαξια και τωρα ξαφνικα πρεπει να σωσεις την Γη ας πουμε. Κλισεδουρα και unsuitable για το franchise αλλα το 3 πρεπει να χε το μεγαλυτερο marketing campaign,για αυτο το γαμησαν

[chek2fire]

όντος το story του πρώτου ήταν φανταστικό και ένα από τα καλύτερα που έχω δει σε game του είδους. Είχε και αυτό το μυστήριο στο τι είναι οι repaer και τι παίζει γενικά και σου κράταγε το ενδιαφέρων. Πάντως και τρία εμένα μου άρεσαν ακόμα και το τέλος του τρίτου. Σίγουρα ήθελε πάντως κάτι ποιο massive για το επικό φινάλε του.

[GhostRiderLSOV]

1o: Ένας νέος κόσμος στο διάστημα. Exploration (Mako! ), etc.

 

2o: Better Normandy, character development, Miranda's perfect ass (director approved!), Tali romance! Best filler ever (μιας και ...δεν κάναμε και πολλά για τους Reapers, screw the collectors. ).

 

3o: "Good place for newcomers", "artistic integrity", "We got the 'Requiem For A Dream' guy composing it, Bad skills photoshop Tali (fans fixed that ), indoctrination theory, CHOOSE-YOUR-COLOR! Και best / cheesiest / full of  DLC ever (Citadel).

 

Και άλλα πολλά, αλλά θα αρχίσω να λέω αρλούμπες πάλι.

[Tobajara]

Το σενάριο του 2 ήταν ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ που χρειαζόταν. "Πήγαινε και βρες όλους τους τούμπανους του γαλαξία και κάνε επικούρες". Τέρμα. Φινίτο. Αυτό, τίποτε άλλο. Σα gameplay ήταν πολύ ισορροπημένο (αν και θα μπορούσε να είχε περισσότερες επιλογές στον εξοπλισμό, στο character building κλπ) και ταίριαζε στη σειρά, μια space opera με διαστημικά κομάντα να σώζουν το γαλαξία από Τα Όντα (τι ποια όντα? ΟΛΑ ΤΑ ΟΝΤΑ!)

 

Το 1 ήταν ένα πολύ ωραίο σενάριο και ελαφρώς generic αλλά ελκυστικός κόσμος, με υβριδικούς μηχανισμούς που προσπαθούσαν να ισορροπήσουν σε δύο βάρκες (κάτι που φαινόταν αρκετά και στο ρυθμό ή τις side missions) και τεχνικό τομέα που γέρασε πολύ άσχημα. Το 3 ήταν εξαιρετικό σα fan service αλλά σα μηχανισμοί πήγαινε πολύ πιο κοντά σε squad tactical shooter με gear παρά σε RPG, αλλά ομολογουμένως ταίριαζε στη σειρά. Το μεγάλο μείον του ήταν όχι τόσο το σενάριο όσο το πόσο μονοκόμματες, κατευθυνόμενες και λίγες ήταν οι paragon/ renegade επιλογές και οι διάλογοι, εκτός των κομβικών σημείων. Εκεί που στο 2 χαιρόσουν πραγματικά, στο 3 περίμενες και περίμενες και περίμενες για έναν απλούστατο διάλογο ή ένα σύμβολο, και αυτό ήταν.

 

Το αρχικό φινάλε ήταν πέρα από κάθε κριτική, όπως και το From Ashes. Το βελτιωμένο Dixan δεν το είδα ποτέ, δεν είχα το κουράγιο μετά από αυτό που έζησα.

 

Και, τέλος, Marauder Shields. Δεν ξεχνώ.

 

http://knowyourmeme.com/memes/marauder-shields

 

[Alastor192]

Leaked concept art για οσους ενδιαφερονται

 

 

:P

 

 

[Snoob]

Για το concept art, καταδικάζεσαι σε μία εβδομάδα εγκλεισμό στην απομόνωση με το starchild.

 

Στο θέμα μας, η τριλογία έπεσε θύμα της επιτυχίας της, από ένα σημείο και μετά, συν του ότι το "romance" (ανάθεμα το Baldur's Gate δύο και το βλαμμένο την Ariel που σε "ερωτευόταν" στα δύο λεπτά από όταν την έπαιρνες στην ομάδα...) έχει καταλήξει να παίζει δυσανάλογα μεγάλο ρόλο στο πώς αντιμετωπίζονται αυτά τα παιχνίδια, τουλάχιστον από κάποια τμήματα των χρηστών που θεωρούν πως έχει σημασία όλο αυτό το πανηγυράκι.

 

Και δεν είναι μόνο το Mass Effect, βέβαια. Ένα από τα πράγματα που με ξένισαν ιδιαίτερα στο Witcher ήταν το "ερωτικό" κομμάτι ενώ ακόμη πάσχιζες να ξεπεράσεις την "αμνησία" σου -και να μάθεις το παιχνίδι- αλλά για κάποιο λόγο έπεφτε κι ένα σεξάκι (με τις κλασικές ανατολικοευρωπαϊκές βυζούμπες να γκελάρουν πάνω-κάτω, γυναίκα με κάτω από DD cup δεν παίζει εκεί πέρα) ενώ τα ίδια (και χειρότερα, γιατί εκεί έπαιζε και ο παράγοντας "ευγονική") ζήσαμε όσοι παρακολουθήσαμε από κοντά την ανάπτυξη του χλιαρότατου -έως μάπα- Massive Chalice.

 

Ακόμη πιο γελοία ήταν η κατάσταση στο (επίσης απογοητευτικό, τελικά, παρά τις επικές προοπτικές) Dead State, όπου στην αρχή έχεις γύρω στις 15 επιλογές να περιγράψεις στους ανθρώπους που σε σώζουν την οικογενειακή σου κατάσταση και το σεξουαλικό προσανατολισμό σου και στην πορεία όλα αυτά δεν έχουν καμία επίδραση στο πώς σε αντιμετωπίζουν οι άλλοι, είναι απλά ένα ξερό "κοιτάξτε πόσο πολιτικά ορθοί είμαστε, μπορείς να είσαι παντρεμένος ή ανύπαντρος, με παιδιά ή μόνος, στρέιτ ή γκέι".

 

Και για να επιστρέψω στο Mass Effect, πολύ περισσότερο με επηρρέασε η (αναπόφευκτη, έτσι όπως ήθελα να προσεγγίσω το παιχνίδι) θυσία του ιδιόρρυθμου όσο και συμπαθέστατου Mordin, παρά η "ερωτική" σχέση με τη "δημοσιογράφο" με τις μπαλονάρες.

 

Γιατί, ναι, είμαστε πολιτικά ορθοί, αλλά και τα στερεότυπα-στερεότυπα.

 

Ανάθεμα τα romances. Το είπα; Μπορεί. Το ξαναλέω. 

[GhostRiderLSOV]

 η "ερωτική" σχέση με τη "δημοσιογράφο" με τις μπαλονάρες.

 

Αντιπαθητική και αυτή και η ηθοποιός που την παίζει. Την είδα και πρόσφατα σε fan-made live-action Metroid video να κάνει την Samus και... άσ' το, κορίτσι μου, άσ' το...

 

Για το concept art, καταδικάζεσαι σε μία εβδομάδα εγκλεισμό στην απομόνωση με το starchild.

 

:lol:

[chek2fire]

Για το witcher θα διαφωνισω. Το 3 στο θέμα του σεξ ήταν το ποιο νερόβραστο από όλα. Αφού από κάποιο σημείο και μετά είχα την εντύπωση ότι ο Gerald είχε υποστεί κάποιο είδος ευνουχισμού και γιαυτό δεν την έπεφτε σε όποιο θηλυκό του βρισκόταν μπροστά του όπως γινόταν ιδίως στο 1 και στο 2.

Τώρα το mass effect είχε αυτό το political correct της εποχής μας στο ρομάντζο του. Γενικά πάντως εμένα η σειρά ακόμα και το φινάλε της με διασκέδασαν και την απόλαυσα. Ωραίο story σε γενικές γραμμές ακόμα και η εξήγηση που έδινε στο τέλος ταίριαζε με τον κόσμο του.

[Tobajara]

To πρώτο Witcher ήταν για γέλια σε αυτό το θέμα, ό,τι κινούνταν το κάρφωνες :D Παραήταν τραβηγμένο και ευτυχώς συμμαζεύτηκαν στα επόμενα γιατί καταντούσε καρτούν.

 

Το πρόβλημα στους έρωτες του Mass Effect δεν ήταν τόσο το ότι ήταν δυνατά με όλους (σε τελική ανάλυση και στην πραγματική ζωή μπορείς να φλερτάρεις με τον οποιονδήποτε) αλλά το ότι ήταν μονοδιάστατα, βεβιασμένα και κυρίως προβλέψιμα. Πλην μιας εξαίρεσης δε διασταυρώνονταν, η απόρριψη ήταν σχεδόν αδύνατη, δεν επηρρέαζαν τις σχέσεις εντός της ομάδας (αν είναι δυνατόν ο Shepard να θέλει να κοιμηθεί με όλο το σκάφος και να μην υπάρχουν νευράκια), και σε μερικές περιπτώσεις όπως της Allers ή της πλοηγού εντελώς ξεκάρφωτα. Αν είναι να κάνουν τους πάντες διαθέσιμους ας το κάνουν με τρόπο διαφορετικό του "σκύψε υφισταμένη" που λίγο πολύ ακολουθεί ο Shepard από την αρχή μέχρι το τέλος, με λίγους φραμπαλάδες.

 

Μεγάλη έκπληξη το ότι η Samara δεν ήταν διαθέσιμη επιλογή (και απωθημένο για πολλούς) όσο και το ότι σε έτρωγε η μαρμάγκα με την κατάληξη της Morinth. Εκεί κάτι γινόταν.

 

Επίσης θα ήθελα όλοι να προσέξουμε πως ο Snoob διαμαρτύρεται για τα μπαλόνια και τα πεπόνια αλλά όχι για τη Miranda ή την Tali.

[GhostRiderLSOV]

Επίσης θα ήθελα όλοι να προσέξουμε πως ο Snoob διαμαρτύρεται για τα μπαλόνια και τα πεπόνια αλλά όχι για τη Miranda ή την Tali.

 

 Tali

[Snoob]

Όχι, οφείλουμε να είμαστε δίκαιοι, το Mass Effect υπήρξε απείρως πλουραλιστικότερο και δημοκρατικότερο στο θέμα του γυναικείου (ή ό,τι) μαστού από ό,τι το κατάπτυστο Witcher που πλήγωσε κόσμο και κοσμάκη.

 

Σοβαρά, όμως, έχει απόλυτο δίκιο ο Tobajara, δεν είναι η ποικιλία πιθανών ερωτικών συντρόφων το πρόβλημα, η επιφανειακή προσέγγιση ήταν το πρόβλημα.

 

Από την άλλη, είναι ελαφρώς άδικο ουτοπικό να μεμφόμαστε ένα παιχνίδι επειδή δεν έδωσε βάθος στις "ερωτικές" σχέσεις τη στιγμή που μας εμφάνισε βασικό κομμάτι της μυθολογίας του παιχνιδιού με τη μορφή 1st day dlc. Kι όταν μιλάμε για την απόλυτη ξεπέτα, τίποτε δε συγκρίνεται με τη μεταχείριση που επεφύλαξαν στους Protheans.