Grand Theft Auto: Chinatown Wars

[draginfable]

Η ύπαρξη της σειράς GTA αποτελεί απόδειξη του γνωμικού «κάθε εμπόδιο για καλό». Το 1997, η DMA Design (που είχε στο ενεργητικό της «ταπεινούς» τίτλους όπως το space-shooter Blood Money, αλλά και τα ιστορικά Lemmings) περίμενε -για δεύτερο χρόνο- την έγκριση της Nintendo για την αποδοχή του παιχνιδιού που είχαν ετοιμάσει. Το παιχνίδι αυτό λεγόταν Body Harvest και ήταν ένα πρώϊμο third-person 3D action game. Η έγκριση δεν ήρθε ποτέ (το παιχνίδι τελικά εκδόθηκε το 1998 από την Gremlin), αλλά η καθυστέρηση αυτή οδήγησε την DMA στο να κυκλοφορήσει εν τω μεταξύ έναν άλλο τίτλο που θα αξιοποιούσε την κεντρική ιδέα του Body Harvest. Ως κεντρικό concept είχε την ικανότητα του ήρωα να επιλέγει και να χρησιμοποιεί όποιο όχημα ήθελε. Και το όνομα αυτού: Grand Theft Auto.

 

Χρησιμοποιώντας 2D γραφικά και top-down προοπτική οι προγραμματιστές κατάφεραν να φτιάξουν ένα κόσμο δεμένο, γεμάτο γαργαλιστικές λεπτομέρειες, που τράβηξε τους παίκτες σαν μαγνήτης. Η συνέχεια είναι γνωστή. Η προσθήκη των οραματιστών και τελειομανών Sam & Dan Houser, έπειτα από την εξαγορά της DMA από την Rockstar (δηλαδη από την Take 2), οδήγησαν στην απογείωση της σειράς. Μέχρι σήμερα έχουν πουληθεί περίπου 115 εκατομμύρια τίτλοι, ενώ η οικογένεια των παιχνιδιών απαριθμεί 14 μέλη. Από αυτά, τα πιο σημαντικά είναι τα GTA III (κυκλοφόρησε το 2001 ως το πρώτο 3D), τα GTA: Vice City και San Andreas (2002 και 2004 αντίστοιχα) και το GTA IV (που μας ήρθε το 2008).

 

Ποιά είναι όμως η θέση του Chinatown Wars ανάμέσα στα προαναφερόμενα ονόματα, η απλή αναφορά των οποίων προκαλεί ρίγη σε ουκ ολίγους gamers; Ο τίτλος μας φέρνει στο μυαλό έντονα τα δύο πρώτα παιχνίδια της σειράς, καθώς θα μπορούσε να είναι ένα σύγχρονο GTA σε ένα κόσμο όπου η προοπτική τρίτου προσώπου δεν υλοποιήθηκε ποτέ.

 

Υπόθεση

Η πλοκή ακολουθεί την πεπατημένη των προηγούμενων τίτλων της σειράς, που βασίζονται στο γνωστό τρίπτυχο “κεντρικός ήρωας”, “μαφία”, “κυνηγητό”. Αυτό ασφαλώς δεν είναι καθόλου κακό, αφού αποτελεί ανασπόσπαστο κομμάτι της απόλαυσης κάθε GTΑ. Η ιστορία επικεντρώνει στην ζωή του ήρωα Huang Lee, ο οποίος είναι ο κακομαθημένος υιός του προσφάτως δολοφονημένου αρχηγού της μαφιόζικης συμμορίας Triads.

 

 

 

Ο Huang καταφθάνει στην Liberty City με σκοπό να παραδώσει στον θείο του Wu "Kenny" Lee το σπαθί Yu Jian, ένα σύμβολο εξουσίας, το οποίο καθορίζει το ποιος είναι ο αρχηγός των Triads. Κλασικά, λίγο μετά την άφιξη του, ο ήρωας μας πέφτει σε ενέδρα και όχι μόνο χάνει το σπαθί αλλά καταλήγει στο εσωτερικό ενός αυτοκινήτου το οποίο ήδη έχει πέσει στην θάλασσα και βουλιάζει. Κάπου εδώ αναλαμβάνετε δράση.

 

Η διήγηση επικεντρώνει στις περιπέτειες του Huang, ο οποίος άμεσα προσπαθεί να λύσει τα ερωτήματα που προκύπτουν. Ποιος έκλεψε το σπαθί και πήγε να τον σκοτώσει; Ποιός δολοφόνησε τον πατέρα του; Ποιον μπορεί να εμπιστευτεί και ποιους όχι; Στην προσπάθειά του να «καθαρίσει» την τιμή του, να λύσει τα ερωτήματα αυτά, αλλά και να βρει το σπαθί, ο ήρωας θα εμπλακεί με πάνω από 10 συμμορίες του υποκόσμου (τις περισσότερες από τις οποίες έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν, όπως οι Angels of Death, οι Jamaicans και οι Spanish Lords), ενώ δεν λείπουν και νέες όπως οι Irish American Killers και οι Midtown Gangsters. Οι χαρακτήρες που θα συναντήσει ο Huang Lee είναι στιβαροί, διαθέτουν εκφραστικότητα και κεντρίζουν το ενδιαφέρον, ενώ οι ανατροπες και οι προδοσίες είναι πολλές.

 

 

Η εξιστόρηση δεν γίνεται με τα video sequences που έχετε συνηθίσει στα «μεγάλα» GTA, κάτι που αρχικά μπορεί να σας ξενίσει. Η περιγραφή γίνεται με κόμικς που εναλλάσσονται με έξυπνο animation το οποίο ζωντανεύει την εξιστόρηση. Η αισθητική που επέλεξαν οι προγραματιστές για αυτά τα σημεία τα κάνει να δένουν απόλυτα με το υπόλοιπο παιχνίδι, ενώ τα σκίτσα των χαρακτήρων καταφέρνουν να αποκαλύπτουν τις λεπτομέρειες τόσο της προσωπικότητάς τους όσο και της διάθεσης τους. Το σενάριο έχει έντονα δουλεμένους διαλόγους αλλά και «βρώμικο» χιούμορ, ενώ συχνά περιγράφει καταστάσεις που είναι μεν διασκεδαστικές (εώς και...διδαχτικές κάποιες φορές), αλλά σαφώς χαρακτηρίζονται ως «ακατάλληλες για ενηλίκους».

 

Gameplay

Kαταρχήν το παιχνίδι είναι πραγματικό open world sandbox, ενώ το gameplay παραμένει ένας συνδυασμός action, adventure, driving και shooting, όπως ακριβώς το γνωρίζουμε από τα υπόλοιπα της σειράς. Η ιστορία λαμβάνει χώρα στο Liberty City, το οποίο εμφανίζεται σχεδόν αυτούσιο (το «σχεδόν» αφορά την μοναδική έλλειψη, αυτή του Alderney), ενώ παραμένει τόσο η ύπαρξη δυναμικού καιρού, όσο και η εναλλαγή νύχτας-μέρας.

 

Καθώς αρχίζετε να παίζετε, θα εκπλαγείτε από το πόσο οικεία θα σας φανεί η εμπειρία αλλά και το πόσο διαφορετικά την ζείτε. Αυτό συμβαίνει γιατί παρακολουθείτε τα τεκταινόμενα από μία κάμερα η οποία χρησιμοποιεί την top-down οπτική. Παρόλα αυτά, το παιχνίδι δεν είναι 2D. Απλά η κάμερα σας δείχνει από ψηλά τα όσα συμβαίνουν μέσα στον τρισδιάστατο κόσμο του παιχνιδιού, ο οποίος έχει πολλές από τις λεπτομέρειες που έχουμε δει στα προηγούμενα παιχνίδια. Η κάμερα αυτή είναι τελείως δυναμική, καθώς περιστρέφεται ελεύθερα ανάλογα με την πορεία σας μέσα στον κόσμο ή τις ανάγκες της υπόθεσης. Τέλος, κάνει zoom-out ανάλογα με την ταχύτητα με την οποία κινείστε, ώστε να αποκτάτε κάποιο περιθώριο αντίδρασης κατά την διάρκεια καταδιώξεων. Και αυτό είναι πολύ κρίσιμο, καθώς συχνά η οθόνη γεμίζει από οχήματα.

 

 

Η οδήγηση είναι πολύ απλή αλλά το γεγονός ότι θα βρεθείτε να οδηγείτε χαϊδεύοντας με το δάκτυλο την οθόνη του iPhone αντί για το thumpstick, σημαίνει ότι θα δυσκολευτείτε λίγο, τουλάχιστον στην αρχή. Στο να συνηθίσετε σας βοηθάει ένα σύστημα που ευθυγραμμίζει αυτόματα τα οχήματα στο δρόμο. Αν σας φανεί ενοχλητικό μπορείτε να το απενεργοποιήσετε από τα options, αλλά μάλλον θα το αξιοποιήσετε για να κάνετε...χορταστικά παντιλίκια. Τα οχήματα ποικίλουν, από γρήγορες μοτοσυκλέτες και speed boats μέχρι πυροσβεστικά και νεκροφόρες, ενώ σε κάποια αποστολή θα βρεθείτε και σε ελικόπτερο. Κάθε όχημα έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και η Rockstar έχει δουλέψει πολύ αυτό τον τομέα. Για παράδειγμα ο εκσκαφέας είναι αργός αλλά αντέχει, ενώ το FormulaR (επίσημη πρεμιέρα στην σειρά) πάει σφαίρα, αλλά ταυτόχρονα διαλύεται πολύ εύκολα.

 

Παρά την αφ’ υψηλού οπτική γωνία, ο κόσμος του παιχνιδιού έχει και τρισδιάστατη υπόσταση, με αποτέλεσμα να εκτελούνται κανονικά τα γνωστά άλματα και τούμπες. Η γενικότερη πλοήγηση του ήρωα στην πόλη είναι πολύ άνετη, καθώς το γνωστό GPS και το minimap παρουσιάζονται όπως τα ξέρουμε. Μία σημαντική νέα προσθήκη είναι το PDA. Αποδεικνύεται πολύ χρήσιμο εργαλείο καθώς πολύ εύκολα μπορείτε να διαχειριστείτε τα emails (από όπου παίρνετε αποστολές για να εξελίσσετε την υπόθεση) και τα contacts σας (από όπου βρίσκετε λεπτομέρειες για τους χαρακτήρες). Παράλληλα, σας δίνει πρόσβαση στο Ammu-Nation, (από όπου αγοράζετε όπλα και το οποίο τώρα είναι online) αλλά και στα απαραίτητα μενού των στατιστικών στοιχείων, τα briefs, το mp3player και τα options.

 

Mission Structure

Στο κομμάτι των αποστολών, το παιχνίδι ξεφεύγει από τη σφαίρα του ρεαλισμού που είδαμε στο GTAIV και κινείται περισσότερο στη σφαίρα του φανταστικού που είδαμε στα Vice City ή San Andreas. Έτσι, παρά το γεγονός ότι στις βασικές αποστολές (μέσα από τις οποίες ο Huang θα εξελίξει την υπόθεση) θα σας ζητηθεί να συνοδεύσετε, καταστρέψετε, προστατέψετε, σαμποτάρετε και κυνηγήσετε διάφορους στόχους, όλα αυτά είναι δοσμένα με μία αίσθηση χαβαλέ.

 

 

Το γεγονός ότι το Chinatown Wars χτίστηκε από την αρχή για φορητό σύστημα, σήμαινε ότι το σύστημα αποστολών θα έπρεπε να διαμορφωθεί αντίστοιχα. Κατ’ επέκταση, οι αποστάσεις μεταξύ των αποστολών είναι μικρές, η διάρκειά τους σύντομη, τα checkpoints γεναιόδωρα ενώ το γνωστό “trip skip” είναι εδώ ώστε να μην χρειάζεται να κάνετε καθόλου reload. Ακόμα, από τα κρησφύγετά σας (τα οποία αγοράζετε όσο προχωράτε στο παιχνίδι) μπορείτε να επιλέξετε να ξαναπαίξετε τις αποστολές που έχετε ολοκληρώσει, ενώ το παιχνίδι κρατάει και το high score για την κάθε μία από αυτές.

 

Πέρα από τις κλασικό mission structure, υπάρχει και ένας μεγάλος αριθμός τυχαίων αποστολών, των οποίων η συμπλήρωσή σας βοηθάει να πλησιάσετε το πολυπόθητο 100% completion. Αυτές ενεργοποιούνται όταν έρχεστε σε επαφή με κάποιους άγνωστους χαρακτήρες (οι οποίοι σας φωνάζουν από διάφορα σημεία του χάρτη) και είναι αρκετά διασκεδαστικές, αφού αυτομάτως μπλέκεστε σε σουρεαλιστικές καταστάσεις. Επίσης, υπάρχουν και πολλά bonus missions που ενεργοποιούνται όταν βρείτε το αντίστοιχο εικονίδιο και σας δίνουν τα δικά τους rewards. Το κάθε ένα από αυτά τα missions εισάγει τους δικούς του κανόνες, ενώ τα πιο απολαυστικά είναι τα Hobotron (που λαμβάνει χώρα σε νεκροταφείο και θυμίζει λίγο το Horde mode του Gears of War) και το Rampage (όσοι το είχαν παίξει στα πρώτα GTA, γνωρίζουν για τι μιλάμε), ενώ υπάρχουν και πολλά quick races.

 

Ένα από αυτά τα side missions, το Drug Deal, αποτελεί και το πιο αμφιλεγόμενο κομμάτι του παιχνιδιού. Πρόκειται για ένα παράλληλο στόχο που αν θέλετε μπορείτε να κυνηγάτε καθόλη τη διάρκεια του παιχνιδιού και να συνεχίσετε ακόμα και μετά το τέλος των κανονικών αποστολών. Σε αυτό, εκμεταλευόμενος τον νόμο της προσφοράς και της ζήτησης, ο ήρωας είναι διατεθιμένος (αν τον βοηθήσετε εσείς βέβαια) να διανύσει τεράστιες αποστάσεις ώστε να πουλήσει σκληρά ναρκωτικα, το πιο ελαφρύ εκ των οποίων είναι η μαριχουάνα.

 

 

 

Αυτό το είδος side-mission αποτελεί κάτι που οι προγραμματιστές (σύμφωνα με δηλώσεις τους) ήθελαν να πραγματοποιήσουν σε διάφορα παιχνίδια της σειράς στο παρελθόν και εδώ το πέτυχαν πλήρως. Η ιδέα, αν και αμφιλεγόμενη από πλευράς gameplay, δένει απόλυτα με τον κόσμο του παιχνιδιού, καθώς σας δίνει κάτι ακόμα να έχετε υπόψη όταν πηγαίνετε στην επόμενη αποστολή. Τo PDA σας ενημερώνει για το που υπάρχουν...“ανάγκες” και εσείς τρέχετε να τις καλύψετε. Είναι ο εύκολος τρόπος για να βγάλετε χρήματα και να αγοράσετε τα πάντα, ενώ επηρεάζει έμμεσα το πως παίζετε το παιχνίδι. Αυτό συμβαίνει γιατί θα αναγκάζεστε να οδηγείτε με τεράστια προσοχή καθ’ όλη τη διάρκεια της μεταφοράς καθώς εδώ μία ξαφνική καταδίωξη είναι το χειρότερο (και ακριβότερο) που μπορεί να σας τύχει.

 

Ένα GTA που έχει το ένα πόδι στο παρελθόν, το άλλο στο παρόν και ταυτόχρονα μας δείχνει το δρόμο προς το μέλλον.

 

Put the drugs down slowly

Κάποια στιγμή πάντως, σε κάποιο μυστήριο σοκάκι, μία ανταλλαγή θα πάει στραβά και οι πυροβολισμοί θα αρχίσουν. Τα όπλα είναι πάνω από 25 και περιλαμβάνουν πολλά αγαπημένα όπως φλογοβόλα, ρουκετοβόλα, αλυσοπρίονα minigun, katana ξίφοι και τορπίλες. Υπάρχει ένα υποτυπώδες lock-on, το οποίο δεν δουλεύει πάντα όπως θα επιθυμούσατε και κάποιες στιγμές θα σας εκνευρίσει. Ευτυχώς, η καταστροφές που προξενείτε είναι αρκετές για να σας κάνουν να αγνοήσετε το γεγονός. Οι εκρήξεις είναι εντυπωσιακές, τα physics κάνουν σωστά τη δουλειά τους κι έτσι το αποτέλεσμα είναι να επικρατεί πραγματικό χάος στην οθόνη.

 

Όλα αυτά λίγο πολύ υπήρχαν και στους προηγούμενους τίτλους της σειράς. Tο σημείο όμως όπου γίνεται εμφανές πως η Rockstar πράγματι δημιούργησε το παιχνίδι από το μηδέν λαμβάνοντας υπόψη της τα touch controls, είναι στα διάσπαρτα minigames που σας ζητούν να κάνετε κάποιες σύντομες κινήσεις με τα δάχτυλα σας προκειμένου να εκτελέσετε διάφορες ενέργειες. Θυμάστε στο GTA IV όπου όταν κλέβατε ένα σταματημένο αυτοκίνητο απλά παρακολουθούσατε τον ήρωα να σπάει το τζάμι του παραθύρου, να εισβάλει μέσα, να παραβιάζει το συναγερμο και να φεύγει; Εδώ θα πρέπει να τα κάνετε όλα εσείς, με τα δακτυλάκια σας.

 

 

Υπάρχουν πολυάριθμα τέτοιου τύπου minigames, το καθένα με τον δικό του μηχανισμό. Έτσι, θα βρεθείτε να κάνετε τατουάζ για να βγάζετε χρήματα, να κλέβετε αμάξια με κατσαβίδια, να συναρμολογείτε ένα sniper για να κάνετε μία εκτέλεση, να ψάχνετε τα σκουπίδια για πεταμένα uzi, να φτιάχνετε βόμβες μολότοφ σε βενζινάδικα, να ξύνετε λαχεία για να κερδίσετε διάφορα δώρα και πολλά άλλα. Αν και ίσως να προβληματίζει κάποιους η ιδέα, πρέπει να πούμε ότι τα σημεία αυτά όχι μόνο δεν είναι ενοχλητικά (αφού ακολουθούν την ροή του παιχνιδιού) αλλά καταφέρνουν να ενισχύουν την αμεσότητα της επαφής με το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεστε.

 

Χειρισμός

Γενικότερα ο χειρισμός του παιχνιδιού είναι πολύ απλός και δωσμένος με έναν τρόπο που θα κάνει τα δάκτυλα σας να καταλαβαίνουν άμεσα το τι πρέπει να κάνουν. Οι επιλογές κατά τη διάρκεια του gameply γίνονται με πολύ ομαλότητα και η κεντρική ιδέα του PDA ταιριάζει γάντι με τον touch χειρισμό, σε βαθμό που θα σας λείψει η ύπαρξή του όταν επιστρέψετε σε joypad.

 

Αντιθέτως, πρέπει να σημειωθεί ότι στην οδήγηση θα διαπιστώνετε συχνά κάποια μικρή ασάφεια που προκύπτει από τα touch controls (κυρίως υπό την έννοια ότι δεν μπορείτε να οδηγήσετε ακριβώς όπως θέλετε). Αυτό είναι κάτι το οποίο θα ήταν αρκετό για να καταστρέψει την εμπειρία. Όμως η Rockstar αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο και έχει για μία ακόμα φορά βρει τον τρόπο να το αντιμετωπίζει έξυπνα. Για παράδειγμα σε αυτό το GTA, όταν σας κυνηγάει η αστυνομία, η στρατηγική για να διαφύγετε δεν είναι να οδηγήσετε όσο πιο μακριά από την «ζώνη αναζήτησης» μπορείτε χωρίς να τρακάρετε (κάτι που θα ήταν δύσκολο δεδομένου του χειρισμού). Αντιθέτως, σκοπός είναι να κοπανήσετε και να βγάλετε knock-out τόσα περιπολικά, όσα είναι και το wanted level σας. Όταν συμβεί αυτό (τα περιπολικά πραγματικά διαγράφονται με ένα απολαυστικό “X” να τυπώνεται πάνω τους), η αστυνομία τα παρατάει και εσείς τη γλιτώνετε.

 

 

Ένα ακόμη στοιχείο που μας προβλημάτισε αρχικά ήταν η μικρή οθόνη του iPhone. Όταν μέσα σε διαγώνιο που δεν φτάνει τα 9 εκατοστά, πρέπει να χωρέσεις 3-4 action buttons, ένα virtual thumbstick, το minimap και τα δάχτυλα σου, είναι πολύ πιθανόν να υπάρξουν θέματα. Κι όμως δεδομένων των συνθηκών, οι προγραμματιστές έχουν κάνει την καλύτερη δυνατή δουλειά. Κατάφεραν να χωρέσουν τον τεράστιο κόσμο του παιχνιδιού αλλά και το user interface ακόμα και μέσα στα 480x320 pixels του 3GS (της προ retina display εποχής). Τα κουμπιά και οι διάφορες συντομεύσεις για τα μενού έχουν το κατάλληλο μέγεθος και βρίσκονται εκεί που θα έπρεπε να είναι. Tο μόνο πρόβλημα που προκύπτει είναι ότι κάποιες (ελάχιστες) φορές χάνετε το κομμάτι της δράσης λόγο διαφόρων pop-up icons, ενώ και κάποιες επιλογές είναι χωμένες μέσα σε shortcuts (με εντονότερη διαφορά από την έκδοση για DS αυτή της επιλογής όπλων η οποία βρίσκεται πάνω δεξιά).

 

Αντοχή

Με αυτά και με αυτά, μάλλον μπορείτε να αντιληφθείτε ότι η διάρκεια του παιχνιδιού είναι μεγάλη, ειδικά όσον αφορά παιχνίδι για κινητά τηλέφωνα. Θα χρειαστείτε περίπου 12 ώρες ώσπου να ολοκληρώσετε την κεντρική υπόθεση, ενώ η διάρκεια φτάνει περίπου τις 20 ώρες αν θέλετε να τερματίσετε τα πάντα και να δείτε το πολυπόθητο 100% completion. Για να το πετύχετε αυτό, θα πρέπει να ασχοληθείτε με όλα τα side missions καθώς και πολλά από τα minigames.

 

 

Γραφικά

Τα γραφικά του Chinatown Wars απεικονίζονται διαφορετικά από όσα έχουμε δει στα υπόλοιπα παιχνίδια της σειράς. Κατ’ αρχήν είναι cel-shaded, ενώ ο στόχος τους δεν είναι η ρεαλιστική απεικόνιση αλλά το να είναι λειτουργικά. Έτσι, υπάρχουν κάποιες ανακρίβειες όπως το τεράστιο μέγεθος των ανθρώπων σε σχέση με τα οχήματα, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν θα σας ενοχλήσει καθόλου επειδή απο τη μία σας κάνει την ζωή πιο εύκολη ενώ από την άλλη «δένει» με την υπόλοιπη καρτουνίστικη απεικόνιση.

 

Συγκριτικά με την έκδοση για DS, το iPhone προσφέρει καλύτερα textures και πιο ζωντανά χρώματα, ενώ και η ανάλυση είναι υψηλότερη. Τα πράγματα είναι ακόμα καλύτερα στις HD εκδόσεις (είτε πρόκειται για iPhone 4, 4S είτε για iPad 3). Στο iPhone 3GS θα παρατηρήσετε μερικές φορές κάποιες πτώσεις στο frame rate (όταν γίνεται ο κακός χαμός γύρω σας), κάτι που δεν εμφανίζεται στις υπόλοιπες εκδόσεις. Πάντως, αυτή η πτώση στην απόδοση δεν εμφανίζεται συχνά και δεν μπορούμε να πούμε ότι αποτελεί πραγματικό πρόβλημα. Πάντως, το σημαντικό στοιχείο σχετικά με τα γραφικά είναι ότι καταφέρνουν να φτιάξουν ένα κόσμο τόσο ζωντανό που νομίζετε ότι υπάρχει πραγματικά ανάμεσα στα χέρια σας.

 

Ήχος

Οι Dan και Sam Houser (που δούλευαν στην μουσική βιομηχανία πριν περάσουν σε αυτή των video games), ανέκαθεν θεωρούσαν τον ήχο στα παιχνίδια τους πολύ σημαντικό. Ενδεικτικά, το GTA IV είχε πάνω από 200 τραγούδια. Aρκετοί από εσάς θα ξοδέψατε πολλές ώρες απλά βολτάροντας στον κόσμο των GTA ακούγοντας τις τραγουδάρες των Black Devil Disco Club, ZZ Top, LCD Soundsystem ή όποιων άλλων συγκροτημάτων αγαπάτε. Τι ισχύει όμως στο Chinatown Wars;

 

 

 

Καταρχήν υπάρχουν κανονικά οι ραδιοφωνικοί σταθμοί τους οποίους ακούτε όταν μπαίνετε σε ένα όχημα. Παρόλα αυτά, δεν υπάρχουν ραδιοφωνικοί παραγωγοί ή διαφημίσεις, ενώ τα τραγούδια είναι instrumental. Αυτό ίσως να ακούγεται λίγο απογοητευτικό, αλλά πως θα σας φαινόταν αν σας λέγαμε ότι τα κομμάτια αυτά τα έχουν ετοιμάσει περισσότεροι από τριάντα πραγματικοι καλλιτέχνες και δισκογραφικές εταιρείες; Υπολογίστε σε αυτές μεταξύ άλλων τις DFA, Deadmau5, Anvil και Tortoise μεταξύ άλλων. Συν τις άλλοις, στην έκδοση για iOS μπορείτε να φτιάξετε το δικό σας σταθμό με τα αρχεία μουσικής που έχετε στο κινητό σας! Συνεπώς και εδώ η Rockstar έχει δώσει μεγάλη προσοχή στο κομμάτι του ήχου, ενώ τα τραγούδια καλύπτουν διάφορα είδη μουσικής. Είναι στιλάτα, σας μεταφέρουν αυτοπεποίθηση και το πιο σημαντικό: σας συντροφεύουν ευχάριστα στα κυνηγητά και τις καταδιώξεις.

 

Τι συμβαίνει όμως όσον αφορά τα ηχητικά εφε; Υπάρχουν τόσα πολλά όπως οι διάφορες μηχανές των αυτοκινήτων, οι ατμοσφαιρικοί ήχοι της πόλης, οι κραυγές των αστυνομικών, ο διαπεραστικός ήχος του μυδραλιοβόλου και άπειρα άλλα. Οι ήχοι αυτοί είναι ποιοτικοί και καταφέρνουν να δίνουν ζωντάνια στο παιχνίδι, ενώ αξίζει να φορέσετε ακουστικά για να τους ακούσετε, κάτι που παράλληλα θα εκτοξεύσει την ατμόσφαιρα του Chinatown Wars. Πάντως, πρέπει να σημειώσουμε ότι στο παιχνίδι οι διάλογοι με τους χαρακτήρες γίνονται…γραπτώς, ενώ δεν ακούγονται πουθενά οι χαρακτηριστικές ατάκες από τους περαστικούς.

 

 

 

Επίλογος

Η σειρά Grand Theft Auto είχε την τύχη να αναπτύσσεται από developers με όραμα οι οποίοι γνωρίζουν ακριβώς τι θέλουν να κάνουν, αλλά και το πως θα το πετύχουν. Η Rockstar, με σεβασμό τόσο στους καταναλωτές όσο και στον τίτλο, έφτιαξε το παιχνίδι από το μηδέν, ώστε να εκμεταλευτεί τις δυνατότητες που παρέχουν τα touch controls. Αντιλαμβανόμενη τους περιορισμούς του hardware, πολύ έξυπνα προσάρμωσε τον τίτλο της στο σκεπτικό του να θέλετε να το παίξετε και όχι να το...κοιτάτε. Η δουλειά της βέβαια κοστολογείται στα 7.99€, εκ των ακριβότερων games του App Store, κάτι που θα πρέπει επίσης να σκεφτείτε σοβαρά.

 

Το Grand Theft Auto: Chinatown Wars είναι κατά κάποιο τρόπο ένα GTA παρόμοιο με τα υπόλοιπα, αλλά ταυτόχρονα πιο φρέσκο. Υπάρχουν κάποιες αδυναμίες τις οποίες απλά θα συνηθίσετε και δεν θα λάβετε υπόψη σας, καθώς η ανάγκη σας για να δείτε τι έχουν δημιουργήσει οι προγραμματιστές μέσα στο σύμπαν του παιχνιδιού είναι μεγαλύτερη. Το ότι μπορείτε να το παίξετε στο iPhone σας, αποτελεί το απόλυτο όπλο για της αντιμετώπιση της βαριεστημάρας που προκύπτει π.χ. από το στήσιμο σε οποιαδήπτε ουρά. Αντί να περιμένετε, μπορείτε άμεσα να κάνετε μία βόλτα στο ολοζώντανο Liberty City και να απολαύσετε τις ενδιαφέρουσες αποστολές, τα ευχάριστα side missions, την arcade οδήγηση και το ενδιαφέρον σενάριο. Με τέτοια games στη συλλογή του, το iPhone αποδυκνύει ότι αποτελεί άξιο αντίπαλο των PS Vita και 3DS. Μπείτε λοιπόν στο App Store, κατεβάστε την lite έκδοση δωρεάν και δοκιμάστε την. Μπορεί να εκπλαγείτε...ευχάριστα!

 

Θετικά:

- Πρωτότυπα στοιχεία Gameplay

- Χτισμένο από το μηδέν για touch screen

- Ενδιαφέρον σενάριο

 

Αρνητικά:

- Κάποια θέματα χειρισμού

- Ανύπαρκτο voice acting

- Υποτυπώδη γραφικά

 

Βαθμολογία

Γραφικά: 7.5

Ήχος: 7.5

Gameplay: 9

Αντοχή: 8.5

Γενικά: 8

 

Ένα GTA από τα παλιά, που την ίδια στιγμή εισάγει πολλά νέα στοιχεία στη σειρά. Αντάξιο μέλος της οικογένειας.

 

Κώστας Προμπονάς

 

Πηγή: Gameworld.gr

[SteelLord]

ωραιο review κώστα

[h4ck]

τελειο review φιλε. Βαριεμαι να το διαβασω με τη μια ομως. Το κανω bookmark .

Με πόρωσες. Παω να παιξω GTA