Προς το περιεχόμενο

The [Old] Official Off Topic Thread V


Lucifer

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντ. 38,5k
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

  • nicoc89

    2558

  • viper2005

    2348

  • leftermann

    1563

  • athlios

    1526

α) Στην αρχη δεν χρειαζεσαι head guard οταν μαθαινεις τους συνδυασμους και τις αμυνες. Ωστοσο, αμα θες να ανεβεις επιπεδο, το head guard ειναι απαραιτητο. Εμενα γενικα δεν με βολευε και δεν το φορουσα σχεδον ποτε αλλα γενικα χρειαζεται. Αμα μαθεις σωστα τις αμυνες, θα τις βγαζεις ειτε φορας ειτε οχι. Για να σου δωσω να καταλαβεις, οταν εκανα εγω προπονησεις ημουν 1.75 και 75-78 κιλα και επαιζα με ατομα 1.85-1.90 και 90-100 κιλα. Κατσε να φας κροσε απο ατομο 95 κιλα και θα παθεις διασειση χωρις να το καταλαβεις. Και εννοειται, μετα απο πολλες μπατσες παιζουν και απειρα "τικ" που σου μενουν.

 

β) Εδω εισαι λαθος φιλε μου. Για τον οποιοδηποτε λογο μπορει ενα χτυπημα να περασει, οι αμυνες δεν ειναι πανακεια και ουτε βγαινουν παντα.

α) Μα το θέμα είναι ότι στο combat training και να φας κανένα κροσέ ή κανένα άπερκατ, δεν θα καταλάβεις και πολλά, μιας και όπως προείπα παίζουμε με τζούφια χτυπήματα. Απλά θα μάθεις να καλύπτεσαι και θα δεις από που <<μπάζεις>>. Και εννοείται ότι για να σε βάλει να κάνεις combat training δεν θα είσαι ακόμα κίτρινη ζώνη. Πρέπει να έχεις καιρό στο άθλημα.

 

β) Αν και εν μέρη έχεις δίκιο, να σου υπενθυμίσω ότι στους αγώνες δεν μετράνε τα χτυπήματα αλλά οι πόντοι που μαζεύεις. Στον πρώτο μου αγώνα (είχα πράσινη δύο ζώνη) με το που χτυπάει το καμπανάκι ο άλλος μου χώθηκε. Εγώ όλην την ώρα ήμουν με blocks και άμυνα (άρα δεν μπορούσε να σταυρώσει χτύπημα και να πάρει πόντο) και στο τέλος που είχε κουραστεί τον έβαλα με 3 direct και 2 κροσέ. Αυτό που θέλω να σου πω είναι ότι δεν μετράνε τα χτυπήματα και το πόσα θα κάνεις, αλλά οι πόντοι, άρα με ένα γόνατο μόνο μπορείς να κερδίσεις τον γύρο. Πόσο μάλλον στους επαγγελματικούς αγώνες όπου είναι και άρτια εκπαιδευμένοι. Εάν δεις το Ιαπωνικό πρωτάθλημα, είναι συνέχεια όλοι σε guard και δουλεύουν μόνο με τα πόδια τους, και στα τελευταία δευτερόλεπτα κάνουν ένα combo με άπερκατ και κερδίζουν τον αγώνα.

 

 

 

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Να πέσει κι άλλο ο ήλιος να πάω τρίτση με το ποδήλατο.

Και διάλειμμα με φραπεδιά και βιβλίο ανά χείρας.

Απόλαυση ^_^

Cardio bunnie spotted

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

α) Μα το θέμα είναι ότι στο combat training και να φας κανένα κροσέ ή κανένα άπερκατ, δεν θα καταλάβεις και πολλά, μιας και όπως προείπα παίζουμε με τζούφια χτυπήματα. Απλά θα μάθεις να καλύπτεσαι και θα δεις από που <<μπάζεις>>. Και εννοείται ότι για να σε βάλει να κάνεις combat training δεν θα είσαι ακόμα κίτρινη ζώνη. Πρέπει να έχεις καιρό στο άθλημα.

 

β) Αν και εν μέρη έχεις δίκιο, να σου υπενθυμίσω ότι στους αγώνες δεν μετράνε τα χτυπήματα αλλά οι πόντοι που μαζεύεις. Στον πρώτο μου αγώνα (είχα πράσινη δύο ζώνη) με το που χτυπάει το καμπανάκι ο άλλος μου χώθηκε. Εγώ όλην την ώρα ήμουν με blocks και άμυνα (άρα δεν μπορούσε να σταυρώσει χτύπημα και να πάρει πόντο) και στο τέλος που είχε κουραστεί τον έβαλα με 3 direct και 2 κροσέ. Αυτό που θέλω να σου πω είναι ότι δεν μετράνε τα χτυπήματα και το πόσα θα κάνεις, αλλά οι πόντοι, άρα με ένα γόνατο μόνο μπορείς να κερδίσεις τον γύρο. Πόσο μάλλον στους επαγγελματικούς αγώνες όπου είναι και άρτια εκπαιδευμένοι. Εάν δεις το Ιαπωνικό πρωτάθλημα, είναι συνέχεια όλοι σε guard και δουλεύουν μόνο με τα πόδια τους, και στα τελευταία δευτερόλεπτα κάνουν ένα combo με άπερκατ και κερδίζουν τον αγώνα.

 

 

 

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ

 

Mε μπερδεψες και μπερδευτηκες κι εσυ! Αυτο που θελω να πω ειναι οτι εσυ κι εγω μπορει να εχουμε τον ελεγχο των χτυπηματων μας, το καθε τραγι που γυριζει στις πυγμαχικες σχολες το ρωτας?

 

Προφανως και οταν κανεις σπαρινγκ, τα χτυπηματα τα "κοβεις", δεν μπορεις να δινεις και να δεχεσαι τοσα πολλα χτυπηματα επι καθημερινης βασεως.

 

Ωστοσο, ξεχνας 3 βασικες κατηγοριες ανθρωπων που παιζουν στις σχολες:

 

α) Ο αμπαλος. Προκειμενου να σε ακουμπησει, βγαζει τα χερια του οπως να ναι.

β) Ο βαμαω. Ο τετραγωνοκεφαλος τυπος που θα βγαζει τα χτυπηματα 110%.

γ) Ο μπαρμπας. Ο κλασικος αμπαλος που κανει πυγμαχια 10 χρονια και κυνηγαει νουμπαδες να τους μαυρισει στο ξυλο για να χαρει.

 

Αυτα που σου λεω τα εχω δει με τα ματια μου και πολλες φορες μαλιστα. Τεσπα, ο καθενας κανει οτι τον βολευει. 

 

Καλημερες.

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Επισκέπτης
Αυτό το θέμα είναι πλέον κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...