Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Super Moderators
Δημοσ.

Με ποιά λογική ένα δικαστήριο μπορεί να υποχρεώσει τον ιδιοκτήτη να ρίξει την τιμή ?

 

Μπορώ να καταλάβω να αποδεσμεύσει τον ενοικιαστή αλλά γιατί είναι λογικό να υποχρεώσει τον ιδιοκτήτη να μπει στην ουσία σε ένα νέο συμβόλαιο με όρους που δε θέλει ?

 

Στο αστικό δίκαιο υπάρχει η λεγόμενη "απρόοπτη μεταβολή συνθηκών". Στην περίπτωση αυτή, το Δικαστήριο σταθμίζει τις συνθήκες υπό τις οποίες έχει συναφθεί η αρχική σύμβαση, κρίνει εάν έχει υπάρξει έκτοτε μεταβολή των συνθηκών (οικονομική κρίση, άλλα έκτακτα και απρόβλεπτα από τους συμβαλλόμενους γεγονότα κλπ) και κρίνει εάν η σύμβαση πρέπει να τροποποιηθεί (είτε ως προς το τίμημά της είτε κατ' άλλο κεφάλαιο) ή

 

Το σχετικό άρθρο είναι το 388 του Αστικού Κώδικα που ορίζει τα εξής: «Αν τα περιστατικά στα οποία κυρίως, ενόψει της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών, τα μέρη στήριξαν τη σύναψη αμφοτεροβαρούς σύμβασης, μεταβλήθηκαν ύστερα, από λόγους που ήταν έκτακτοι και δεν μπορούσαν να προβλεφθούν, και από τη μεταβολή αυτή η παροχή του οφειλέτη, ενόψει και της αντιπαροχής, έγινε υπέρμετρα επαχθής, το δικαστήριο μπορεί κατά την κρίση του με αίτηση του οφειλέτη να την αναγάγει στο μέτρο που αρμόζει και να αποφασίσει τη λύση της σύμβασης εξολοκλήρου ή κατά το μέρος που δεν εκτελέστηκε ακόμη. Αν αποφασιστεί η λύση της σύμβασης, επέρχεται απόσβεση των υποχρεώσεων παροχής που πηγάζουν απ' αυτήν και οι συμβαλλόμενοι έχουν αμοιβαία υποχρέωση να αποδώσουν τις παροχές που έλαβαν κατά τις διατάξεις για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό.»

 

Τα ζητήματα που κρίνει το Δικαστήριο είναι: αν επήλθε απρόοπτη μεταβολή συνθηκών, εάν αυτή η μεταβολή έχει καταστήσει "'άδικη" την σύμβαση για κάποιον από τους συμβαλλόμενους και εάν η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα είναι θετική, ποιό είναι το μέτρο κατά το οποίο θα πρέπει η σύμβαση να τροποποιηθεί ή (στην ακραία περίπτωση) να λυθεί. 

  • Απαντ. 66
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοσ.

Στο εξωδικο που μου εστειλε ομως, το οποιο ειχε μεσα αληθειες, εκανε επικληση σε αυτον τον παρανοικό νόμο που ειναι κομμενος και ραμμενος για τους ιδιοκτητες σπιτιων , συμφωνα με τον οποιο ολα τα συμβολαια ενοικιασης σπιτιων στην πραγματικοτητα ειναι 3 χρονων, και πως αμα σπασεις την συμφωνια (οπως και εκανα για ενα μηνα ομως απλα!!) τοτε "τιμωρεισαι" και θα πρεπει να αποζημειωσεις τον ιδιοκτητη μεχρι το περας της τριετιας.

Εδώ είσαι λάθος, ο νόμος αυτός δημιουργήθηκε ουσιαστικά για την προστασία του ενοικιαστή και όχι του ιδιοκτήτη. Λέει πως τα μισθωτήρια των σπιτιών έχουν ελάχιστη διάρκεια 3 έτη(κάτι που δεσμεύει τόσο τον ενοικιαστή όσο και τον ιδιοκτήτη), αλλά υπάρχουν εξαιρέσεις. Μάντεψε όμως... οι εξαιρέσεις δίνουν ΜΟΝΟ στον ενοικιαστή το δικαίωμα να σπάσει μονομερώς το συμβόλαιο πριν τα 3 χρόνια!

 

Και κάτι άλλο, αν ο ενοικιαστής σπάσει μονομερώς το μισθωτήριο χωρίς να συντρέχει "σπουδαίος λόγος", τότε ο ιδιοκτήτης μπορεί να κερδίσει το δικαστήριο ΜΟΝΟ αν αποδείξει ότι δεν κατάφερε να ξανανοικιάσει το σπίτι για το υπόλοιπο της τριετίας. Και φυσικά μέχρι τη στιγμή του δικαστηρίου θα έχει πληρώσει κανονικά το φόρο εισοδήματος, άσχετα που δεν έχει πάρει τα ενοίκια.

Δημοσ.

Στο αστικό δίκαιο υπάρχει η λεγόμενη "απρόοπτη μεταβολή συνθηκών". Στην περίπτωση αυτή, το Δικαστήριο σταθμίζει τις συνθήκες υπό τις οποίες έχει συναφθεί η αρχική σύμβαση, κρίνει εάν έχει υπάρξει έκτοτε μεταβολή των συνθηκών (οικονομική κρίση, άλλα έκτακτα και απρόβλεπτα από τους συμβαλλόμενους γεγονότα κλπ) και κρίνει εάν η σύμβαση πρέπει να τροποποιηθεί (είτε ως προς το τίμημά της είτε κατ' άλλο κεφάλαιο) ή

 

Το σχετικό άρθρο είναι το 388 του Αστικού Κώδικα που ορίζει τα εξής: «Αν τα περιστατικά στα οποία κυρίως, ενόψει της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών, τα μέρη στήριξαν τη σύναψη αμφοτεροβαρούς σύμβασης, μεταβλήθηκαν ύστερα, από λόγους που ήταν έκτακτοι και δεν μπορούσαν να προβλεφθούν, και από τη μεταβολή αυτή η παροχή του οφειλέτη, ενόψει και της αντιπαροχής, έγινε υπέρμετρα επαχθής, το δικαστήριο μπορεί κατά την κρίση του με αίτηση του οφειλέτη να την αναγάγει στο μέτρο που αρμόζει και να αποφασίσει τη λύση της σύμβασης εξολοκλήρου ή κατά το μέρος που δεν εκτελέστηκε ακόμη. Αν αποφασιστεί η λύση της σύμβασης, επέρχεται απόσβεση των υποχρεώσεων παροχής που πηγάζουν απ' αυτήν και οι συμβαλλόμενοι έχουν αμοιβαία υποχρέωση να αποδώσουν τις παροχές που έλαβαν κατά τις διατάξεις για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό.»

 

Τα ζητήματα που κρίνει το Δικαστήριο είναι: αν επήλθε απρόοπτη μεταβολή συνθηκών, εάν αυτή η μεταβολή έχει καταστήσει "'άδικη" την σύμβαση για κάποιον από τους συμβαλλόμενους και εάν η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα είναι θετική, ποιό είναι το μέτρο κατά το οποίο θα πρέπει η σύμβαση να τροποποιηθεί ή (στην ακραία περίπτωση) να λυθεί. 

 

ΝΑ ξεκαθαρίσω ότι η ερώτησή μου δεν ήταν τι ισχύει αλλά "με ποιά λογική" ... το ότι μπορεί κάτι να ισχύει σε νόμο δε σημαίνει ότι αυτόματα ειναι και λογικό.

 

 

Από όσο καταλαβαίνω περιγράφεται αυτό που είπα, να αποδεσμέυσει τις δύο πλευρές ... λογικό ... έγινε ένα συμβόλαιο υπό κάποιοες συνθήκες , οι συνθήκες άλλαξαν και έκαναν στη πράξη το συμβόλαιο μή εφαρμοσιμο (δεχόμενοι ότι προτεραιότητα έχουν οι ανελαστικές δαπάνες του ενοικιαστή, φαγητό, υγεία κλπ).

 

Δε καταλαβαίνω που περιγράφεται ότι ο διακαστής μπορεί να αποφασίσει νέα τιμή για το ενοικιο.

 

Αν υποθέσουμε οτι υπάρχει όντως αυτή η νέα "δίκαιη" τιμή ενοικίου και μπορεί να την προσδιορίσει ο δικαστής και να την επιβάλει στον ιδιοκτήτη ... γιατί το ίδιο δε μπορεί αυτόματα να το κάνει η αγορά ? Δηλαδή αν ο δικαστής πει

 

- ξέρετε αλλάξαν τα δεδομένα, τώρα "fair price" είναι η Χ

 

τι παραπάνω θα κάνει απλά από το να αποδεσμέυσει τις δύο πλευρές και να επιτρέψει στον ενοικιαστή να βρει αυτήν την "fair price" στην αγορά ?

 

γιατί ο δικαστής μπορεί να ορίσει καλύτερα αυτή την "fair price" και ακόμα και αν μπορεί γιατί μπορεί να επιβάλει στον ιδιοκτήτη να τη δεχθεί αν γι'αυτόν έχει μεγαλύτερη αξία να βλέπει το σπίτι του άδειο και να γουστάρει?

 

 

Αν εγώ έχω συμφωνήσει πχ να σου νοικιάζω κάτι για 100, τα οικονομικά σου χειροτέρεψαν και δε μπορείς να μου τα δείνεις ... γιατί πρέπει το δικαστήριο να με εξαναγκάσει να στο δώσω για 80 (αν πούμε ότι αυτή είναι η "fair price") και να μου στερήσει την ευκαιρία να το νοικιάσω σε άλλον για 100 ? Έτσι κι αλλιώς αν το 80 είναι "το σωστό νούμερο" μπορείς να το βρεις στην αγορά .... αν δεν μπορείς ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ το σωστό νούμερο. Γιατί η τιμολόγησή η δική μου έγινε ξαφνικά "επαχθής" όταν δεν έκανα τίποτα για να συμβάλλω σε αυτό ? Ποιά είναι η λογική που δίνει το "δικαίωμα" αυτό στον δικαστή?

 

Τουλάχιστον στη λογική τη δική μου η "απρόοπτη μεταβολή συνθηκών" μπορεί να απαλλάξει 2 πλευρές από υποχρεώσεις τους που έγιναν υπό άλλες συνθήκες (εφόσον οι νέες δε θα μπροούσαν να έχουν προβλεφθεί) ... αλλά πως η αλλαγή συνθηκών μπορεί να επιβάλλει μια υποχρέωση σε κάποιον δε το καταλαβαίνω.

 

Δεν είναι το ίδιο, το καταλαβαίνω .... αλλά αν το τραβήξουμε λίγο (ή και λίγο παραπα΄νω) το όλο "επιχείρημα" συναντιούνται 2 πλευρές και διαπραγματεύονται για κάτι ... δε συμφωνούν (πχ στο ενοίκιο) ... αλλάζουν οι συνθήκες και εξεφτελίζονται οι τιμές ... θα μπρούσε ένα δικαστήριο να μου πει "ξέρεις τώρα οφειλείς να συμφωνήσεις γιατί είναι συμφέρουσα πλέον η προσφορά που είχες" ?

Δημοσ.

ΝΑ ξεκαθαρίσω ότι η ερώτησή μου δεν ήταν τι ισχύει αλλά "με ποιά λογική" ... το ότι μπορεί κάτι να ισχύει σε νόμο δε σημαίνει ότι αυτόματα ειναι και λογικό.

 

 

Από όσο καταλαβαίνω περιγράφεται αυτό που είπα, να αποδεσμέυσει τις δύο πλευρές ... λογικό ... έγινε ένα συμβόλαιο υπό κάποιοες συνθήκες , οι συνθήκες άλλαξαν και έκαναν στη πράξη το συμβόλαιο μή εφαρμοσιμο (δεχόμενοι ότι προτεραιότητα έχουν οι ανελαστικές δαπάνες του ενοικιαστή, φαγητό, υγεία κλπ).

 

Δε καταλαβαίνω που περιγράφεται ότι ο διακαστής μπορεί να αποφασίσει νέα τιμή για το ενοικιο.

 

Αν υποθέσουμε οτι υπάρχει όντως αυτή η νέα "δίκαιη" τιμή ενοικίου και μπορεί να την προσδιορίσει ο δικαστής και να την επιβάλει στον ιδιοκτήτη ... γιατί το ίδιο δε μπορεί αυτόματα να το κάνει η αγορά ? Δηλαδή αν ο δικαστής πει

 

- ξέρετε αλλάξαν τα δεδομένα, τώρα "fair price" είναι η Χ

 

τι παραπάνω θα κάνει απλά από το να αποδεσμέυσει τις δύο πλευρές και να επιτρέψει στον ενοικιαστή να βρει αυτήν την "fair price" στην αγορά ?

 

γιατί ο δικαστής μπορεί να ορίσει καλύτερα αυτή την "fair price" και ακόμα και αν μπορεί γιατί μπορεί να επιβάλει στον ιδιοκτήτη να τη δεχθεί αν γι'αυτόν έχει μεγαλύτερη αξία να βλέπει το σπίτι του άδειο και να γουστάρει?

 

 

Αν εγώ έχω συμφωνήσει πχ να σου νοικιάζω κάτι για 100, τα οικονομικά σου χειροτέρεψαν και δε μπορείς να μου τα δείνεις ... γιατί πρέπει το δικαστήριο να με εξαναγκάσει να στο δώσω για 80 (αν πούμε ότι αυτή είναι η "fair price") και να μου στερήσει την ευκαιρία να το νοικιάσω σε άλλον για 100 ? Έτσι κι αλλιώς αν το 80 είναι "το σωστό νούμερο" μπορείς να το βρεις στην αγορά .... αν δεν μπορείς ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ το σωστό νούμερο. Γιατί η τιμολόγησή η δική μου έγινε ξαφνικά "επαχθής" όταν δεν έκανα τίποτα για να συμβάλλω σε αυτό ? Ποιά είναι η λογική που δίνει το "δικαίωμα" αυτό στον δικαστή?

 

Τουλάχιστον στη λογική τη δική μου η "απρόοπτη μεταβολή συνθηκών" μπορεί να απαλλάξει 2 πλευρές από υποχρεώσεις τους που έγιναν υπό άλλες συνθήκες (εφόσον οι νέες δε θα μπροούσαν να έχουν προβλεφθεί) ... αλλά πως η αλλαγή συνθηκών μπορεί να επιβάλλει μια υποχρέωση σε κάποιον δε το καταλαβαίνω.

 

Δεν είναι το ίδιο, το καταλαβαίνω .... αλλά αν το τραβήξουμε λίγο (ή και λίγο παραπα΄νω) το όλο "επιχείρημα" συναντιούνται 2 πλευρές και διαπραγματεύονται για κάτι ... δε συμφωνούν (πχ στο ενοίκιο) ... αλλάζουν οι συνθήκες και εξεφτελίζονται οι τιμές ... θα μπρούσε ένα δικαστήριο να μου πει "ξέρεις τώρα οφειλείς να συμφωνήσεις γιατί είναι συμφέρουσα πλέον η προσφορά που είχες" ?

Εσύ μιλάς για σπίτι, και στα σπίτια δεν γίνεται αυτό. Προσωπικά δεν έχω ακούσει ποτέ για ενοικιαστή να έκανε αγωγή μείωσης ενοικίου σε ιδιοκτήτη οικίας. Σε όλες τις περιπτώσεις αυτό γίνεται σε επαγγελματικούς χώρους.

 

Στις οικίες γίνεται αυτό που περιγράφεις εσύ, δηλαδή ο ενοικιαστής εφόσον πιστεύει ότι πλέον το ενοίκιο είναι μεγάλο και ο ιδιοκτήτης δεν δέχεται μείωση, μπορεί να το αφήσει και να βρει άλλο σε "fair price". Το μόνο κακό είναι πως θα χρεωθεί τα έξοδα της μετακόμισης, που συνήθως δεν υπερβαίνουν τα 1-2 μισθώματα.

 

Στους επαγγελματικούς χώρους όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά, κατά κανόνα οι επαγγελματικοί χώροι νοικιάζονται σαν 4 τοίχοι, και ο ενοικιαστής κάνει τεράστια επένδυση για να μπορέσει να στεγάσει την επιχείρηση του. Χώρια που αν αποφασίσει να μεταφερθεί αλλού χάνει τη φήμη και την πελατεία του. Σε μερικές περιπτώσεις εκεί πατάνε οι ιδιοκτήτες, και ενώ πχ έχουν νοικιάσει από το 2008 ένα κατάστημα με 5.000€ και 5% αύξηση ετησίως, απαιτούν να παίρνουν σήμερα 6.700€. Άλλο που αν ξενοικιαστεί το κατάστημα αυτό δεν θα βρουν να το νοικιάσουν ούτε με 2.000€. Σε τέτοιες περιπτώσεις γίνονται αγωγές μείωσης ενοικίου συνήθως, και όχι για οικίες των 200-400€.

Δημοσ.

Εσύ μιλάς για σπίτι, και στα σπίτια δεν γίνεται αυτό. Προσωπικά δεν έχω ακούσει ποτέ για ενοικιαστή να έκανε αγωγή μείωσης ενοικίου σε ιδιοκτήτη οικίας. Σε όλες τις περιπτώσεις αυτό γίνεται σε επαγγελματικούς χώρους.

 

Στις οικίες γίνεται αυτό που περιγράφεις εσύ, δηλαδή ο ενοικιαστής εφόσον πιστεύει ότι πλέον το ενοίκιο είναι μεγάλο και ο ιδιοκτήτης δεν δέχεται μείωση, μπορεί να το αφήσει και να βρει άλλο σε "fair price". Το μόνο κακό είναι πως θα χρεωθεί τα έξοδα της μετακόμισης, που συνήθως δεν υπερβαίνουν τα 1-2 μισθώματα.

 

Στους επαγγελματικούς χώρους όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά, κατά κανόνα οι επαγγελματικοί χώροι νοικιάζονται σαν 4 τοίχοι, και ο ενοικιαστής κάνει τεράστια επένδυση για να μπορέσει να στεγάσει την επιχείρηση του. Χώρια που αν αποφασίσει να μεταφερθεί αλλού χάνει τη φήμη και την πελατεία του. Σε μερικές περιπτώσεις εκεί πατάνε οι ιδιοκτήτες, και ενώ πχ έχουν νοικιάσει από το 2008 ένα κατάστημα με 5.000€ και 5% αύξηση ετησίως, απαιτούν να παίρνουν σήμερα 6.700€. Άλλο που αν ξενοικιαστεί το κατάστημα αυτό δεν θα βρουν να το νοικιάσουν ούτε με 2.000€. Σε τέτοιες περιπτώσεις γίνονται αγωγές μείωσης ενοικίου συνήθως, και όχι για οικίες των 200-400€.

 

 

το σπίτι που έβαλες σε bold μπορούμε να το αλλάξουμε σε "ακίνητο" χωρίς να αλλάξει η ουσία του επιχειρήματός.

 

Αλλά ακόμα και έτσι ...

 

Δε καταλαβαίνω γιατί πρέπει και με ποιά λογική η επαγγλεματική στέγη, αν ισχύουν όσα λες, έχει μεγαλύτερη προστασία.

 

Ίσα ίσα, ο επαγγελματίας αναλαμβάνει ρίσκα σε κάθε πράξη του, δεν είναι το ίδιο με το να βάλεις σε ένα σπίτι την οικογένειά σου.

 

Τα έξοδα μετακόμοισης δε μπορούν να ενδιαφέρουν κανέναν πλην του επαγγελματία, το ότι έκανε "επενδύσεις" σε ένα χώρο θα μπορούσε να είναι και αρνητικό γιατί ο ιδιοκτήτης μπορεί να περιορίζεται από αυτές ή να έχει κόστος στην επαναφορά του κτίσματος στην αρχική κατάσταση.

 

Αν έπρεπε να υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση στις δύο περίπτώσεις μάλλον ανάποδα θα έπρεπε να είναι.

 

Δε μπορεί να αφορά τη δικαιοσύνη η το πόσο "βγαίνει" ένας επαγγελματίας, αν δε βγάινει κλείνει ... μπορεί όμως να την αφορά κατά πόσο κάποιος μένει στο δρόμο ή όχι.

 

Το πόσο θα βρουν ή όχι να το νοικιάσουν οι ιδιοκτήτες και πόσο τους συμφέρει ή όχι να ρίξουν το ενοίκιο τους είναι δική τους επιχειρηματική απόφαση ... αν δεν βρούν να το νοικιάσουν ούτε με 2000 αντί 6700 είναι δικό τους πρόβλημα. Αν δε βρουν και "μπουν μέσα" (πχ από φόρο ιδιοκτησίας) ας το πουλήσουν σε κάποιον που ξέρει να εκτιμά καλύτερα πόσο μπορεί να το νοικιάζει .... η δικαιοσύνη δε μπορεί να κάνει μαθήματα επιχειρηματικής λογικής σε ιδιοκτήτες ακινήτων, έχει πολύ πιο σημαντικά πράγματα να ασχοληθεί και θα πρέπει να αφοσιωθεί σε αυτά.

Δημοσ.

το σπίτι που έβαλες σε bold μπορούμε να το αλλάξουμε σε "ακίνητο" χωρίς να αλλάξει η ουσία του επιχειρήματός.

 

Αλλά ακόμα και έτσι ...

 

Δε καταλαβαίνω γιατί πρέπει και με ποιά λογική η επαγγλεματική στέγη, αν ισχύουν όσα λες, έχει μεγαλύτερη προστασία.

Σου εξήγησα το γιατί. Γιατί ο επαγγελματίας που νοικιάζει επαγγελματική στέγη κάνει απείρως μεγαλύτερη επένδυση σε αυτό το χώρο σε σχέση με τον ιδιώτη που νοικιάζει κατοικία. Με βάση την ίδια λογική ο νόμος ορίζει 12 έτη ελάχιστη διάρκεια στις επαγγελματικές μισθώσεις, και μόλις 3 στις οικίες.

 

Ίσα ίσα, ο επαγγελματίας αναλαμβάνει ρίσκα σε κάθε πράξη του, δεν είναι το ίδιο με το να βάλεις σε ένα σπίτι την οικογένειά σου.

Μα και ο ιδιοκτήτης ανέλαβε ρίσκο όταν απέκτησε το ακίνητο... δεν καταλαβαίνω τι θες να πεις.

 

Τα έξοδα μετακόμοισης δε μπορούν να ενδιαφέρουν κανέναν πλην του επαγγελματία, το ότι έκανε "επενδύσεις" σε ένα χώρο θα μπορούσε να είναι και αρνητικό γιατί ο ιδιοκτήτης μπορεί να περιορίζεται από αυτές ή να έχει κόστος στην επαναφορά του κτίσματος στην αρχική κατάσταση.

Και όμως, στο παράδειγμα που έκανα παράθεση ο ιδιοκτήτης βασίζεται στα έξοδα μετεγκατάστασης(και όχι απλά μετακόμισης) και στην απώλεια φήμης και πελατείας του ενοικιαστή ώστε να τον υποχρεώσει να συνεχίσει να του πληρώνει υπέρογκο(για τα δεδομένα της εποχής) ενοίκιο. Όσο για τις αλλαγές στο μίσθιο αυτές συμφωνούνται από πριν, εφόσον είχε συμφωνήσει ο ιδιοκτήτης για αυτές δεν υπάρχει θέμα.

 

Αν έπρεπε να υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση στις δύο περίπτώσεις μάλλον ανάποδα θα έπρεπε να είναι.

Διαφωνώ, έχοντας ήδη εξηγήσει το γιατί.

 

Δε μπορεί να αφορά τη δικαιοσύνη η το πόσο "βγαίνει" ένας επαγγελματίας, αν δε βγάινει κλείνει ... μπορεί όμως να την αφορά κατά πόσο κάποιος μένει στο δρόμο ή όχι.

Ποτέ δεν έχει βγει δικαστική απόφαση για μείωση ενοικίου επειδή ο επαγγελματίας δεν "έβγαινε". Όσες έχουν βγει τα τελευταία χρόνια ήταν για άλλους λόγους, επειδή υπάρχει γενικώς πτώση τζίρου λόγω κρίσης, επειδή τα διπλανά ακίνητα νοικιάζονται σε αρκετά χαμηλότερες τιμές, επειδή η περιοχή υποβαθμίστηκε λόγω λαθρομεταναστών/αύξηση εγκληματικότητας, επειδή γίνονται συνέχεια διαδηλώσεις και πορείες κτλ.

 

Όσο για το αν αφορά τη δικαιοσύνη αν θα μείνει κάποιος στο δρόμο μπορεί, δεν αφορά όμως τον ιδιοκτήτη. Δεν μπορεί πχ το δικαστήριο να υποχρεώσει εσένα να μου ρίξεις το ενοίκιο από τα 100 στα 80 ή στα 30 για να μη μείνω στο δρόμο...

 

Το πόσο θα βρουν ή όχι να το νοικιάσουν οι ιδιοκτήτες και πόσο τους συμφέρει ή όχι να ρίξουν το ενοίκιο τους είναι δική τους επιχειρηματική απόφαση ... αν δεν βρούν να το νοικιάσουν ούτε με 2000 αντί 6700 είναι δικό τους πρόβλημα. Αν δε βρουν και "μπουν μέσα" (πχ από φόρο ιδιοκτησίας) ας το πουλήσουν σε κάποιον που ξέρει να εκτιμά καλύτερα πόσο μπορεί να το νοικιάζει .... η δικαιοσύνη δε μπορεί να κάνει μαθήματα επιχειρηματικής λογικής σε ιδιοκτήτες ακινήτων, έχει πολύ πιο σημαντικά πράγματα να ασχοληθεί και θα πρέπει να αφοσιωθεί σε αυτά.

Συμφωνώ με όσα λες εκτός από το "ας το πουλήσουν".

 

Από την άλλη όμως βρίσκεις δίκαιο να εκβιάζουν τους ενοικιαστές επαγγελματικής στέγης ώστε να τους πληρώνουν υπέρογκα ενοίκια? Αν ήσουν ενοικιαστής επαγγελματικής στέγης στην κατάσταση όπως το παράδειγμα που περιέγραψα παραπάνω θα είχες αντίθετη άποψη, θα απαιτούσες προστασία.

 

ΥΓ

Πιστεύω πως η αρχική σου ερώτηση δλδ "με ποια λογική..." απαντήθηκε, τώρα αν δεν συμφωνείς με αυτή τη λογική είναι άλλο θέμα. Εγώ πάντως συμφωνώ με αυτή τη λογική :)

Δημοσ.

Σου εξήγησα το γιατί. Γιατί ο επαγγελματίας που νοικιάζει επαγγελματική στέγη κάνει απείρως μεγαλύτερη επένδυση σε αυτό το χώρο σε σχέση με τον ιδιώτη που νοικιάζει κατοικία.

 

 

So what ? Και κάποιος που κάνει απείρως μεγαλύτερη επένδυση για να φτιάξει αεροδρόμιο ... πρέπει το δικαστήριο να του καθορίζει το τιμολόγιό του ?

 

Με βάση την ίδια λογική ο νόμος ορίζει 12 έτη ελάχιστη διάρκεια στις επαγγελματικές μισθώσεις, και μόλις 3 στις οικίες.

 

Αυτό είναι άσχετο ... καθορίζει ένα πλαίσιο με βάση το οποίο κάποιος μπαίνει σε μια αγορά ή δε μπαίνει .... δε μπαίνει και μετά του λέει "και τώρα θα νοικιάσεις όσο σου πω εγώ".

 

Μα και ο ιδιοκτήτης ανέλαβε ρίσκο όταν απέκτησε το ακίνητο... δεν καταλαβαίνω τι θες να πεις.

 

Και όμως, στο παράδειγμα που έκανα παράθεση ο ιδιοκτήτης βασίζεται στα έξοδα μετεγκατάστασης(και όχι απλά μετακόμισης) και στην απώλεια φήμης και πελατείας του ενοικιαστή ώστε να τον υποχρεώσει να συνεχίσει να του πληρώνει υπέρογκο(για τα δεδομένα της εποχής) ενοίκιο. Όσο για τις αλλαγές στο μίσθιο αυτές συμφωνούνται από πριν, εφόσον είχε συμφωνήσει ο ιδιοκτήτης για αυτές δεν υπάρχει θέμα.

 

 

Διαφωνώ, έχοντας ήδη εξηγήσει το γιατί.

 

 

Ποτέ δεν έχει βγει δικαστική απόφαση για μείωση ενοικίου επειδή ο επαγγελματίας δεν "έβγαινε".

 

Δε ξέρω αν έχει γίνει ποτέ ή όχι. Η απορία μου ήταν στο ενδεχόμενο να μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο με βάση αυτά που έγραψε ο paredwse

 

 

Όσες έχουν βγει τα τελευταία χρόνια ήταν για άλλους λόγους, επειδή υπάρχει γενικώς πτώση τζίρου λόγω κρίσης, επειδή τα διπλανά ακίνητα νοικιάζονται σε αρκετά χαμηλότερες τιμές, επειδή η περιοχή υποβαθμίστηκε λόγω λαθρομεταναστών/αύξηση εγκληματικότητας, επειδή γίνονται συνέχεια διαδηλώσεις και πορείες κτλ.

 

Όσο για το αν αφορά τη δικαιοσύνη αν θα μείνει κάποιος στο δρόμο μπορεί, δεν αφορά όμως τον ιδιοκτήτη.

 

Συμφωνώ και εγώ ... θεωρητικά ... στη πράξη όμως δεν υπάρχει η τέλεια "αυτορυθμισζόμενη" αγορά και για αυτό μπορεί να υπάρξουν παρεμβάσεις σε κάποια θέματα ..... απλά είναι άλλο το αγαθό που καλείται να προστατέψει στη μια περίπτωση η δικαιοσύνη και άλλο στην άλλη.

 

Μπορούμε να πούμε ότι μπορεί να υπάρχει μια προστασία σε βασικά αγαθά επιβίωσης , δε μπορεί όμως να υπάρχει προστασία στο "έπεσα έξω στην επιχείρησή μου".

 

 

Δεν μπορεί πχ το δικαστήριο να υποχρεώσει εσένα να μου ρίξεις το ενοίκιο από τα 100 στα 80 ή στα 30 για να μη μείνω στο δρόμο...

 

Και εμένα αυτό μου φαινόταν λογικό, ξαναλέω ότι ο paredwse είπε ότι ΜΠΟΡΕΙ ... και αυτό ήταν που δε καταλάβαινα

 

Συμφωνώ με όσα λες εκτός από το "ας το πουλήσουν".

 

Γιατί όχι ? Να στο κάνω "ας το χαρίσουν / σκοτώσουν / γκρεμίσουν ... είναι ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ προβλημα"?

Από την άλλη όμως βρίσκεις δίκαιο να εκβιάζουν τους ενοικιαστές επαγγελματικής στέγης ώστε να τους πληρώνουν υπέρογκα ενοίκια?

 

Γιατί είναι εκβιασμός να ζητά κάποιο ΟΣΟ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ για να νοικιάσει την ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ σου ? ... μαζί τη φτιάξαμε ή μας έριξε ο πατέρας του στη διαθήκη.

 

Αν ήσουν ενοικιαστής επαγγελματικής στέγης στην κατάσταση όπως το παράδειγμα που περιέγραψα παραπάνω θα είχες αντίθετη άποψη, θα απαιτούσες προστασία.

 

Μπορεί ... αλλά όχι γιατί αυτό που έλεγα θα ήταν σωστό ή λογικό ... απλά γιατί αυτό θα με συνέφερε να λέω.

 

ΥΓ

Πιστεύω πως η αρχική σου ερώτηση δλδ "με ποια λογική..." απαντήθηκε, τώρα αν δεν συμφωνείς με αυτή τη λογική είναι άλλο θέμα. Εγώ πάντως συμφωνώ με αυτή τη λογική :)

 

Μα δεν απαντήθηκε ... αφού λες ότι ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ... άρα και εσένα σου φαίνεται παράλογο.

Δημοσ.

Συνοψίζοντας, ο νεοέλληνας σήμερα αντιλαμβάνεται τα δικαιώματα/υποχρεώσεις του ως ενοίκου  ως εξής:

 

- Δεν έχει καμία ευθύνη για οποιαδήποτε φθορά

- Δεν έχει ευθύνη να πληρώσει ποτέ για καμία ζημιά/συντήρηση στην πολυκατοικία 

- Έχει πάντα δικαίωμα να φεύγει τόσους μήνες όσοι ήταν η εγγύηση που έδωσα πριν λήξει το συμβόλαιο.

- Έχει δικαίωμα να αφήνει πίσω όσους απλήρωτους λογαριασμούς θέλει...γιατί αυτά είναι ευθύνη του ιδιοκτήτη

- Έχει γενικότερα δικαίωμα να φύγει όποτε γουστάρει γιατί έτσι...

- Έχει γενικότερα δικαίωμα να καταβάλλει το ενοίκιο/κοινόχρηστα όποτε γουστάρει...και άν το καταβάλλει

- Ο κακός καπιτάλας ιδιοκτήτης πρέπει πάντα να του κατεβάζει το ενοίκιο επειδή έτσι γουστάρει...και πάντα υπάρχει καλός λόγος για να ζητηθεί.

- Ο κακός ιδιοκτήτης/διαχειριστής πάντα τον κλέβει στα κοινόχρηστα γιατί δεν είναι δυνατόν να έκαψε 200 ώρες ενώ έχει το θερμοστάτη στο 25 κάθε μέρα

- Ο κακός ιδιοκτήτης τον κλέβει πάντα στο ρεύμα γιατί δεν είναι δυνατόν να έκαψε μια γκαρσονιέρα 2500/Kwh ενώ έχει όλη μέρα όλα τα φώτα, 2-3 H/Y, θερμοσίφωνο, A/C ενώ μαγειρεύει/πλένει κάθε μέρα.

- Μπορεί να κάνει γενικότερα ότι γουστάρει και όση φασαρία θέλει μέσα στο διαμέρισμα

- Δεν είναι υποχρεωμένος να πληρώνει πάγιο πετρελαίου όταν δεν ανάβει ποτέ, δεν είναι υποχρεωμένος να πληρώνει καθαρίστρια γιατί είναι βρωμιάρης και δεν είναι υποχρεωμένος να πληρώνει ασανσέρ γιατί ζει στον 1ο και πάει απο τις σκάλες.

 

Και ο ιδιοκτήτης πρέπει να πει και ευχαριστώ απο πάνω και ας εισέπραξε 3000 τον τελευταίο χρόνο αν και του κόστισε 4000 σε ζημίες

Δημοσ.

Μα δεν απαντήθηκε ... αφού λες ότι ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ... άρα και εσένα σου φαίνεται παράλογο.

Πότε ακριβώς το είπα εγώ αυτό? Μπορείς να μου το δείξεις?

Συνοψίζοντας, ο νεοέλληνας σήμερα αντιλαμβάνεται τα δικαιώματα/υποχρεώσεις του ως ενοίκου  ως εξής:

 

- Δεν έχει καμία ευθύνη για οποιαδήποτε φθορά

- Δεν έχει ευθύνη να πληρώσει ποτέ για καμία ζημιά/συντήρηση στην πολυκατοικία 

- Έχει πάντα δικαίωμα να φεύγει τόσους μήνες όσοι ήταν η εγγύηση που έδωσα πριν λήξει το συμβόλαιο.

- Έχει δικαίωμα να αφήνει πίσω όσους απλήρωτους λογαριασμούς θέλει...γιατί αυτά είναι ευθύνη του ιδιοκτήτη

- Έχει γενικότερα δικαίωμα να φύγει όποτε γουστάρει γιατί έτσι...

- Έχει γενικότερα δικαίωμα να καταβάλλει το ενοίκιο/κοινόχρηστα όποτε γουστάρει...και άν το καταβάλλει

- Ο κακός καπιτάλας ιδιοκτήτης πρέπει πάντα να του κατεβάζει το ενοίκιο επειδή έτσι γουστάρει...και πάντα υπάρχει καλός λόγος για να ζητηθεί.

- Ο κακός ιδιοκτήτης/διαχειριστής πάντα τον κλέβει στα κοινόχρηστα γιατί δεν είναι δυνατόν να έκαψε 200 ώρες ενώ έχει το θερμοστάτη στο 25 κάθε μέρα

- Ο κακός ιδιοκτήτης τον κλέβει πάντα στο ρεύμα γιατί δεν είναι δυνατόν να έκαψε μια γκαρσονιέρα 2500/Kwh ενώ έχει όλη μέρα όλα τα φώτα, 2-3 H/Y, θερμοσίφωνο, A/C ενώ μαγειρεύει/πλένει κάθε μέρα.

- Μπορεί να κάνει γενικότερα ότι γουστάρει και όση φασαρία θέλει μέσα στο διαμέρισμα

- Δεν είναι υποχρεωμένος να πληρώνει πάγιο πετρελαίου όταν δεν ανάβει ποτέ, δεν είναι υποχρεωμένος να πληρώνει καθαρίστρια γιατί είναι βρωμιάρης και δεν είναι υποχρεωμένος να πληρώνει ασανσέρ γιατί ζει στον 1ο και πάει απο τις σκάλες.

 

Και ο ιδιοκτήτης πρέπει να πει και ευχαριστώ απο πάνω και ας εισέπραξε 3000 τον τελευταίο χρόνο αν και του κόστισε 4000 σε ζημίες

Συμφωνώ ότι υπάρχουν τέτοια μπουμπούκια ενοικιαστές, δεν είναι όμως όλοι έτσι.

 

Εσύ παραδέχεσαι ότι υπάρχουν αντίστοιχα και τέτοια μπουμπούκια ιδιοκτήτες? ;)

Δημοσ.

Πότε ακριβώς το είπα εγώ αυτό? Μπορείς να μου το δείξεις?

 

Εσύ μιλάς για σπίτι, και στα σπίτια δεν γίνεται αυτό.

 

 

Επίσης μια ερώτηση

 

 

 

Ποτέ δεν έχει βγει δικαστική απόφαση για μείωση ενοικίου επειδή ο επαγγελματίας δεν "έβγαινε". Όσες έχουν βγει τα τελευταία χρόνια ήταν για άλλους λόγους, επειδή υπάρχει γενικώς πτώση τζίρου λόγω κρίσης, επειδή τα διπλανά ακίνητα νοικιάζονται σε αρκετά χαμηλότερες τιμές, επειδή η περιοχή υποβαθμίστηκε λόγω λαθρομεταναστών/αύξηση εγκληματικότητας, επειδή γίνονται συνέχεια διαδηλώσεις και πορείες κτλ.

 

Σε τι διαφέρει το ένα από το άλλο ?

 

Γιατί πρέπει να ενδιαφέρει οποιονδήποτε για πιο λόγο δε "βγαίνει" κάποιος ? και στη τελική τη σημασία έχει για πιο λόγο δε βγαίνει ?

 

Και ένα εργοστάσιο πχ μπορεί να γίνει ζημιογόνο για τον Χ,Υ λόγο συμπεριλαμβανομένων αυτών που ανέφερες ... πρέπει να έρθει δικαστήριο να με αναγκάσει να κάνω business μαζί του ή να συνεχίσω να είμαι πετλάτης του ? ... λουκετάκι (προβλεπόμενα πάντα) και τέλος

 

 

Εν πάση περιπτώσει, αν διαβάζει ο paredwse, θα με ενδίεφερε η δική του απάντηση για τη "λογική" μιας δικαστικής απόφασης για μείωση ενοικίου.

Δημοσ.

Εκεί που γέλασα δυνατά,ήταν όταν κάποιος είπε "ας το πουλήσει σε κάποιον που ξέρει να το χειριστεί καλύτερα".

lol,μου θύμισε από σόϊμπλε και πάνω...

 

Σύντομο ανέκδοτο,σήμερα:

 

Πουλάω σπίτι!
  • Like 1
Δημοσ.

@DrLo

 

Είπα ότι δεν κάνει κανείς αγωγή μείωσης ενοικίου οικίας, όχι ότι κανένα δικαστήριο δεν έχει αποφασίσει μείωση μισθώματος. Ίσα ίσα που είναι δεκάδες οι αποφάσεις δικαστηρίων που μειώνουν τα ενοίκια(σε επαγγελματικούς χώρους πάντα), πως θα μπορούσα να ισχυριστώ ότι δεν μπορεί να γίνει?

 

Επίσης μια ερώτηση

 

 

 

 

Σε τι διαφέρει το ένα από το άλλο ?

 

Γιατί πρέπει να ενδιαφέρει οποιονδήποτε για πιο λόγο δε "βγαίνει" κάποιος ? και στη τελική τη σημασία έχει για πιο λόγο δε βγαίνει ?

 

Και ένα εργοστάσιο πχ μπορεί να γίνει ζημιογόνο για τον Χ,Υ λόγο συμπεριλαμβανομένων αυτών που ανέφερες ... πρέπει να έρθει δικαστήριο να με αναγκάσει να κάνω business μαζί του ή να συνεχίσω να είμαι πετλάτης του ? ... λουκετάκι (προβλεπόμενα πάντα) και τέλος

Τεράστια διαφορά. Στο ένα υπαίτιος είναι μόνο ο επιχειρηματίας που δεν "βγαίνει", αυτός κάτι δεν κάνει σωστά. Στο άλλο όμως τα πράγματα άλλαξαν λόγω αστάθμητων παραγόντων, που δεν μπορούσαν να προβλεφθούν.

 

Όσο για το παράδειγμα σου, ισχυρίστηκα ποτέ εγώ ότι θα σε υποχρεώσει(ή ότι θα έπρεπε να σε υποχρεώσει) κάποιο δικαστήριο να συνεργαστείς με το συγκεκριμένο εργοστάσιο? Το μόνο που μπορεί να κάνει το δικαστήριο είναι να υποχρεώσει τον ιδιοκτήτη να ρίξει το ενοίκιο, και αυτό θα το κάνει μόνο αν συντρέχει κάποιος σημαντικός λόγος(τους περιέγραψα λίγο πολύ πριν αυτούς). Και σίγουρα αυτός ο λόγος δεν είναι το αν "βγαίνει" ή όχι το εργοστάσιο. Τουλάχιστον δεν αποτελεί σπουδαίο λόγο από μόνο του.

Εκεί που γέλασα δυνατά,ήταν όταν κάποιος είπε "ας το πουλήσει σε κάποιον που ξέρει να το χειριστεί καλύτερα".

lol,μου θύμισε από σόϊμπλε και πάνω...

 

Σύντομο ανέκδοτο,σήμερα:

 

Πουλάω σπίτι!

 

Και ένα ακόμα καλύτερο:

 

Πουλάω επαγγελματικό χώρο!
Δημοσ.

Εκεί που γέλασα δυνατά,ήταν όταν κάποιος είπε "ας το πουλήσει σε κάποιον που ξέρει να το χειριστεί καλύτερα".

lol,μου θύμισε από σόϊμπλε και πάνω...

 

Σύντομο ανέκδοτο,σήμερα:

 

Πουλάω σπίτι!

Χάρισέ το στο κράτος ή δώσε το σε κανα πρεζάκι στο μετρό ... γιατί πρέπει τη δικακοσύνη να την ενδιαφέρει αν μπορείς να βρεις αγοραστή ή όχι .... ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΟΥ ... δεν αφορά κανένα δικαστήριο όπως δεν πορεί να αφορά η έλλειψη αψοραστή οποιουδήποτε αγαθού ...

Δημοσ.

Χάρισέ το στο κράτος ή δώσε το σε κανα πρεζάκι στο μετρό ... γιατί πρέπει τη δικακοσύνη να την ενδιαφέρει αν μπορείς να βρεις αγοραστή ή όχι .... ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΟΥ ... δεν αφορά κανένα δικαστήριο όπως δεν πορεί να αφορά η έλλειψη αψοραστή οποιουδήποτε αγαθού ...

Δεν αφορά εμένα ρε συ,εγώ τους έδιωξα όλους (πλήρωσα κι όλας γι αυτό),έβγαλα/έκλεισα όλες τις παροχές και περιμένω.

 

Εσύ γιατί κόβεσαι;Έχεις χώρους που νοικιάζεις,ή κάνεις κάποια διατριβή "νάχαμε να λέγαμε";

Δημοσ.

Εδώ είσαι λάθος, ο νόμος αυτός δημιουργήθηκε ουσιαστικά για την προστασία του ενοικιαστή και όχι του ιδιοκτήτη. Λέει πως τα μισθωτήρια των σπιτιών έχουν ελάχιστη διάρκεια 3 έτη(κάτι που δεσμεύει τόσο τον ενοικιαστή όσο και τον ιδιοκτήτη), αλλά υπάρχουν εξαιρέσεις. Μάντεψε όμως... οι εξαιρέσεις δίνουν ΜΟΝΟ στον ενοικιαστή το δικαίωμα να σπάσει μονομερώς το συμβόλαιο πριν τα 3 χρόνια!

 

Και κάτι άλλο, αν ο ενοικιαστής σπάσει μονομερώς το μισθωτήριο χωρίς να συντρέχει "σπουδαίος λόγος", τότε ο ιδιοκτήτης μπορεί να κερδίσει το δικαστήριο ΜΟΝΟ αν αποδείξει ότι δεν κατάφερε να ξανανοικιάσει το σπίτι για το υπόλοιπο της τριετίας. Και φυσικά μέχρι τη στιγμή του δικαστηρίου θα έχει πληρώσει κανονικά το φόρο εισοδήματος, άσχετα που δεν έχει πάρει τα ενοίκια.

 

Το θεμα ειναι ομως να μην μπλεξεις εξαρχης με το δικαστηριο επειδη ειναι μια διαδικασια που κανει κακο και στον χρονο σου αλλα κυριως και στην τσεπη σου, και ολα αυτα για να αποδειξεις πως δεν εισαι ελεφαντας.

 

Θελω να πω πως σε περιπτωσεις που παιζονται πχ 5000 ευρω στη μεση ή και παραπανω, τοτε hell yeah παμε δικαστηριο να λυσουμε τις διαφορες μας γιατι δε στα χαριζω με τιποτα αυτα.

 

Αλλα τωρα στην δικια μου περιπτωση, οπως και αρκετων αλλων που παιζονται 2-3 μηνιατικα το πολυ, τελικα ξοδευεις πολλα χρηματα σε δικηγορους και γενικα δικαστικα εξοδα, τα οποια θα τα παρεις πισω εννοειται μολις κερδισεις την δικη που θα γινει μετα απο 8 χρονια..!

 

 

Ευχαριστω οπως και να εχει για την πληροφορια για την 3ετια! Σιγουρα σου δινει παραπανω θαρρος σαν νοικαρη ωστε να ξερεις πως κανεις δε μπορει να σε απειλει ετσι ευκολα ;)

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...