Έχω πρόβλημα με τα θρίλερ;

[deesnider]

Τωρα αν λέμε ότι δεν είναι αληθινη η ταινια ή ότι βαζιζετε σε ψευτικα γεγονότα

Πόσες φορές, με πόσο έντονα και πόσο μεγάλα γράμματα πρέπει να γραφτεί - προκειμένου να γίνει αντιληπτό και να μην επαναλαμβανόμαστε διαρκώς - ότι ουδόλως (με) απασχολεί το αν η ταινία είναι ή βασίζεται σε αληθινή ιστορία;

 

Πόσο δυσνόητο μπορεί να είναι, το ότι αυτό που όντως (με) απασχολεί, είναι το να είναι σε θέση να (με) κάνει να δεχθώ ότι θα μπορούσε να είναι αληθινή, μέσω ενός σεναρίου που δεν πετάει τα μάτια της λογικής έξω;

 

Αδυνατώ να διατυπώσω με μεγαλύτερη σαφήνεια αυτό που θέλω να πω...

[Dakonblackblade]

- Δεν είπα πουθενά ότι είναι όλες οι ταινίες τρόμου σιχαμερές. Η συμμετοχή μου στο θέμα ξεκίνησε με την αναφορά στον ...εφιάλτη :-D στο δρόμο με τις ..αυτές τέλος πάντων, την οποία αξιολόγησα ως γελοία (ούτε καν σιχαμερή, τουλάχιστον όχι σαν πρώτη επιλογή χαρακτηρισμού). Φυσικά, η μπάλα παίρνει και όλες τις ανάλογου στυλ.

 

- Δεν αποκαλώ ηλίθιους τους συντελεστές των ταινιών που με κάνουν να φοβάμαι. Αποκαλώ ηλίθιους (και υπερφίαλους) εκείνους που πιστεύουν ότι θα με κάνουν να φοβηθώ με τις ...«μπιιιιιπ» που γυρίζουν.

 

- Σαφώς και είναι επιλογή μου να δω μια ταινία ή όχι, όπως είναι και δικαίωμά μου να εκφράσω τη γνώμη γι' αυτή, είτε θετική είτε αρνητική. Όταν τη χαρακτηρίζω «μαλ....», είναι προφανές ότι εννοώ πως εγώ τη θεωρώ μαλ.... Δεν προσπαθώ να επιβάλλω σε κανέναν να συμφωνήσει μαζί μου, αλλά ούτε και είμαι διατεθειμένος να «μασήσω τα λόγια μου» χάριν του ...κοινωνικώς αποδεκτού.

 

Και μια αντίστοιχη απάντηση είναι πως η γνώμη είναι σαν τις κωλοτρυπίδες. Πάντως να συμπληρώσω πως πέραν του κοινωνικά ορθού ή πολιτικά υπάρχει και ο σεβασμός και η ευγένεια. Αν βγει κάποιος και πει ''το 1984 είναι καλό βιβλίο '' και γω πω ''είναι μια μαλακία και μισή γιατί απλά δεν μου αρέσουν αυτού του είδους τα βιβλία και δεν τα καταλαβαίνω'' μάλλον εγώ είμαι λάθος. Αν είχα την παιδεία θα έλεγα ''δεν είναι το είδος μου και η κριτική μου δεν θα είναι καλή ας κρατήσω την άποψή μου για τον εαυτό μου γιατί μάλλον θα θίξω κόσμο''. Με βλέπεις πχ. να μπαίνω στα thread της όπερας και να αναρωτιέμαι γιατί ο κόσμος την ακούει?

 

Τεσπα, το θέμα είναι απλό .Απλά δεν μπαίνεις στο τρυπάκι του θρίλερ. Υπάρχουν πολλά άτομα που δεν βλέπουν φαντασίας γιατί είναι παραμυθάκια. Αλλά γουστάρουν 007. Τι να ψάχνεις τώρα. Να τους αλλάξεις γνώμη? ''χαχαχα τα ξωτικά είναι αδερφές και αστεία με τα αυτάκια και τέτοια'' . Συμβιώνουμε όλοι αρμονικά.

[ex3Lmei]

Πόσες φορές, με πόσο έντονα και πόσο μεγάλα γράμματα πρέπει να γραφτεί - προκειμένου να γίνει αντιληπτό και να μην επαναλαμβανόμαστε διαρκώς - ότι ουδόλως (με) απασχολεί το αν η ταινία είναι ή βασίζεται σε αληθινή ιστορία;

 

Πόσο δυσνόητο μπορεί να είναι, το ότι αυτό που όντως (με) απασχολεί, είναι το να είναι σε θέση να (με) κάνει να δεχθώ ότι θα μπορούσε να είναι αληθινή, μέσω ενός σεναρίου που δεν πετάει τα μάτια της λογικής έξω;

 

Αδυνατώ να διατυπώσω με μεγαλύτερη σαφήνεια αυτό που θέλω να πω...

 

Εβαλα προηγουμενος παράθεση ρε deesnider και αναφέρεις ότι δε σε καταλαβα; Μηπως τελικως έχεις τη μύγα και μυγιάζεσαι;

 

Τις εχω δει και γενικα νομιζω οτι το να τρομαζετε επειδη εχει ψευτικες αιματοχυσίες ειναι πιο γελοιο και απο ταινια μιστερ μπιν

 

Ολοκληρό "ψευτικα αιματα" είπε ο αλλος! κατι γενικό είπα πειράζει ;;;γιατι βλεπω το πάτε λαστιχο το θέμα!

[deesnider]

1) η γνώμη είναι σαν τις κωλοτρυπίδες.

2)υπάρχει και ο σεβασμός και η ευγένεια.

 

Άξια προβληματισμού αντίφαση. Σχεδόν όσο το «Δεν είμαι εγώ ρατσιστής. Αυτοί είναι αράπηδες»...

 

Παρεμπιπτόντως, ο σεβασμός και η ευγένεια κερδίζονται, δεν επιβάλλονται (τουλάχιστον όχι σ' εμένα...)

 

Αν βγει κάποιος και πει ''το 1984 είναι καλό βιβλίο '' και γω πω ''είναι μια μαλακία και μισή γιατί απλά δεν μου αρέσουν αυτού του είδους τα βιβλία και δεν τα καταλαβαίνω'' μάλλον εγώ είμαι λάθος.

 

Τι «μάλλον»; Σίγουρα! Εκφράζοντάς το έτσι, δηλώνεις ότι υποτιμάς την κριτική σου ικανότητα, προδιαθέτοντας το συνομιλητή σου να σε υποτιμήσει με τη σειρά του κι εκείνος. Αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη στα οποία μπορεί να υποπέσει ένας σκεπτόμενος άνθρωπος. Με ποια συλλογιστική όμως, περιορίζεις σε τόσο στενά πλαίσια («δε μου αρέσουν και δεν τα καταλαβαίνω») τους λόγους για τους οποίους πιθανώς θα εξέφραζε κάποιος αρνητική άποψη για κάτι, ακόμα και κοινώς αποδεκτό; Η περίπτωση να μπορεί να διαβάσει ένα βιβλίο (εν προκειμένω), ή να δει μια ταινία από είδος που δεν του αρέσει, να καταλάβει το τι πραγματεύεται και να τεκμηριώσει την αρνητική του άποψη, δεν υφίσταται κατά τη γνώμη σου; Εκτός κι αν η ένστασή σου βρίσκεται στο να επιλέξει «ωμές» λέξεις, αντί για πιο «δόκιμες». Αυτό είναι άλλο ζήτημα, το οποίο όμως δεν αλλάζει την ουσία των όσων λέει, από τη στιγμή που τα στοιχειοθετεί.

 

Αν είχα την παιδεία θα έλεγα ''δεν είναι το είδος μου και η κριτική μου δεν θα είναι καλή ας κρατήσω την άποψή μου για τον εαυτό μου γιατί μάλλον θα θίξω κόσμο''.

 

Α, η ελευθερία έκφρασης της γνώμης κάποιου για κάτι, προϋποθέτει πρόθεση να εκφέρει αποκλειστικά θετικές απόψεις, προκειμένου να μην αμφισβητηθεί η ...παιδεία του! Είναι αποδεκτό για παράδειγμα να πω «Ο Ιan Gillan έχει φωνάρα», εφόσον η δήλωσή μου τον κολακεύει, αλλά όχι «Η Britney Spears είναι μουγκή», διότι θα θιχτεί η ίδια και αυτοί που τους αρέσει. Ενώ αν τη χαρακτηρίσω επίσης «φωνάρα», δε θα πρέπει να με απασχολήσει το ότι θα γελάνε κι οι πέτρες εξ αιτίας της δήλωσης αυτής, αρκεί που δε ...θίγω κόσμο! Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο... (Πρόσεξε τώρα: Εγώ τον Ian Gillan, τόσο ως φωνητική δυνατότητα, όσο και ως είδος μουσικής που «υπηρετεί», τον λατρεύω. Αν κάποιος μου πει ότι τον θεωρεί άφωνο, απλώς θα γελάσω μαζί του. Αν μου πει ότι δεν του αρέσει το είδος των τραγουδιών του, θα το θεωρήσω απολύτως φυσιολογικό, δεδομένου ότι δεν είναι δυνατό (ούτε και λογικό...) να έχουμε όλοι τις ίδιες προτιμήσεις. Σε καμία περίπτωση όμως δε θα του πω «κράτα την άποψή σου για τον εαυτό σου, διότι ...θίγεις κόσμο...»). Επιλογές είναι αυτές, θα μου πεις (και θα έχεις δίκιο...)

 

Με βλέπεις πχ. να μπαίνω στα thread της όπερας και να αναρωτιέμαι γιατί ο κόσμος την ακούει?

 

Γιατί, είδες εμένα να μπαίνω στο thread περί θρίλερ, διερωτώμενος για το γιατί τα βλέπουν όσοι τα βλέπουν; Εγώ μπήκα στο thread, αμέσως μετά την αναφορά στο - κατά την άποψή μου - απόλυτο μνημείο αυτοϊκανοποίησης (n.o.e.s.), γράφοντας τη γνώμη μου γι' αυτό. Αν διερωτήθηκα για κάτι δε, αυτό ήταν μόνο το «τι δουλειά έχει σε συζήτηση περί θρίλερ, αυτό το ....πράμα;»...

 

Τεσπα, το θέμα είναι απλό .Απλά δεν μπαίνεις στο τρυπάκι του θρίλερ. Υπάρχουν πολλά άτομα που δεν βλέπουν φαντασίας γιατί είναι παραμυθάκια. Αλλά γουστάρουν 007. Τι να ψάχνεις τώρα. Να τους αλλάξεις γνώμη? ''χαχαχα τα ξωτικά είναι αδερφές και αστεία με τα αυτάκια και τέτοια'' . Συμβιώνουμε όλοι αρμονικά.

 

Όπως προανέφερα: Από που κι ως που είναι ...θρίλερ(!) το «nightmare - δε μπορώ να μη γελάσω ρε γαμώτο! - on elm street»;;; Σπλατεριά για έφηβα αμερικανάκια είναι, και μάλιστα ...ωμέγα διαλογής! Άλλο καπέλο, το τι έχει συνηθίσει ο πολύς κόσμος να τσουβαλιάζει, κάτω από τη συγκεκριμένη ταμπέλα. (Αυτό προς αποκατάσταση της αλήθειας.)

 

Από 'κει και πέρα όμως... σε ποιο σημείο από τα μέχρι τώρα γραφόμενά μου, διέκρινες την προσπάθειά μου ή έστω την επιθυμία μου να αλλάξω γνώμη στον οποιονδήποτε; Φάνηκε να με απασχολεί κάτι τέτοιο; (κι αυτό προς υπεράσπιση της «αρμονικής συμβίωσης»)

 

Τη δική μου γνώμη εξέφρασα. Αν κάποιοι ερμηνεύουν τη διατύπωση απόψεων με τις οποίες δε συμφωνούν, ως απόπειρα διαμόρφωσης των δικών τους, θα τους συμβούλευα να αναζητήσουν φθηνό parking για το καλάμι τους. Αν ...ενοχλούνται(!) ή ...εκνευρίζονται δε, διαβάζοντας αντίθετες γνώμες από τις δικές τους (ειδικά δε εφόσον εγώ δεν ενοχλούμαι ούτε εκνευρίζομαι στον έστω ελάχιστο βαθμό όταν μου συμβαίνει), το μόνο που μπορώ να απαντήσω είναι ...«ξυδάκι»!

 

Εβαλα προηγουμενος παράθεση ρε deesnider και αναφέρεις ότι δε σε καταλαβα; Μηπως τελικως έχεις τη μύγα και μυγιάζεσαι;

 

Τσου! Απλώς έτυχε το post σου να ακολουθήσει το δικό μου...

Επεξ/σία 29 Αυγούστου 2012 από deesnider

[batizisos]

ρε παιδιά απλά γελάει ο άνθρωπος που είναι το περίεργο. ακόμη και φρικαλέο να είναι κάτι , ακόμα και αν σου πουν οτι είναι αληθινή ιστορία, για κάποιους θα παραμείνει κάτι ανόητο η αστείο. εγώ έχο φίλο παράλυτο και αν δει στο δρόμο κανένα σπαστικό ή προβληματικό λιώνει στο γέλιο(δεν κοιτάει την καμπούρα του) απλά δεν έχει κόμπλεξ. εγώ αν δω στις ειδήσεις για ένα βιασμό θα ψυχοπλακοθώ αν το δω σε ταινία είμαι υπέρ του θύτη και γενικά από όσο θυμάμαι σχεδόν πάντα με του κακούς ήμουνα και θέλω πάντα η ταινία να έχει δυσάρεστο τέλος(έχουν βγει αρκετές τέτοιες στον αιώνα μας). στην ζωή μου δεν σημαίνει οτι είμαι από αυτούς απεναντίας τους σιχαίνομαι-άσχετα αν για όλους ακόμη και τον πιο κάφρο που θα βιάσει το παιδί του και θα το σκοτώσει έχω μια δικαιολογία και μονο ο θεός μπορεί να τον καταλάβει και να τον κρίνει.

άρα λοιπόν φίλε εσύ που γελάς σε καταλαβαίνω απόλυτα και συνέχισε---άλλωστε το γέλιο χαρίζει ζωή λένε οι επιστήμονες παντού και ας προέρχεται χωρίς κάποιο λόγο

[GeorgeVls]

Μια ερώτηση : έχεις αυτή τη διάθεση (προδιάθεση) πριν δεις τη ταινία ή σου δημιουργείται κατά την διάρκειά της;

[ZAKKWYLDE]

Κοίτα αν δεις το Jason vs Freddy ή το Jason που πηγαίνει στο διάστημα είναι απολύτως λογικό να σε πιάνουν τα γέλια. Ειδικά όταν έχεις δει 500 θρίλες και ξέρεις παντα ακριβώς τι θα συμβεί μετά. Αν είναι και λίγο παλιά η ταινία παίζουν ρόλο και τα τραγικά εφφέ.

[deesnider]

Μια ερώτηση : έχεις αυτή τη διάθεση (προδιάθεση) πριν δεις τη ταινία ή σου δημιουργείται κατά την διάρκειά της;

 

Αν απευθυνόταν σε 'μένα η ερώτησή σου, ισχύει το δεύτερο: κατά τη διάρκεια. Το γέλιο γίνεται ακόμα πιο τρανταχτό δε, όταν διαπιστώνω ότι υπάρχουν όντως πολλοί που τρομάζουν...