Ποιο παιχνίδι για PC παίζετε αυτό τον καιρό; [The Now Playing PC Games thread]

[Tobajara]

Εμένα μου ακούγεται μεσαιωνικό Jagged Alliance με λιγότερο βάθος στις μάχες (πχ εξοπλισμός, stats κλπ) και πολύ περισσότερο στη διοίκηση της ομάδας.

 

Ψήνομαι!

 

Εγώ αυτό τον καιρό λιώνω το Path of Exile μέχρι να τελειώσει το League τέλος του μήνα και περιμένω να βγει το DLC του Darkest Dungeon.

 

Επίσης (Snoob) βγήκε πρόσφατα στο GOG το Expeditions: Vikings που ακούγονται πολύ καλύτερα πράγματα από το Conquistadores.

[Greygore]

Τέλος το Deus Ex: Mankind Divided, γύρω στις 30-κάτι ώρες με αρκετό ψάξιμο. Το φινάλε για άλλη μια φορά αρκετά αδιάφορο μέχρι απογοητευτικο, το υπόλοιπο παιχνίδι ήταν... μέτριο ως καλό, I guess;

 

Εκτός απο κάποια νέα augment (και synergies μεταξύ τους) δεν ξεχωρίζει σε κάποιο κομμάτι του gameplay, ενώ απο story αφήνει έντονα την εντύπωση πως είναι γραμμένο ως το 2ο act τριλογίας (που δεν φαντάζει πλέον εφικτή, μια και η Squeenix είχε νομίζω δηλώσει πως δεν έχουν προς το παρόν σχέδια για συνέχεια της σειράς). 

 

Ίσως παίξει ακόμα κανένα playthrough στο NG+ για να δω τα υπόλοιπα side-missions, βαριά καμιά απόπειρα για I Never Asked For This difficulty, αλλά... κρίμα, μετά το Human Revolution είχαν τα φόντα να ξαναφέρουν την σειρά στο spotlight.

 

Σειρά τώρα παίρνουν το campaign που είχα ξεκινήσει πριν απο καιρόοοο στο Darkest Dungeon, FTL λόγω ενός Let's Play που γράφω (και ελπίζω να τελειώσω ), καθώς και κανένα μισάωρο Warhammer: End Times - Vermintide όταν υπάρχει παρέα

[Snoob]

Εμένα μου ακούγεται μεσαιωνικό Jagged Alliance με λιγότερο βάθος στις μάχες (πχ εξοπλισμός, stats κλπ) και πολύ περισσότερο στη διοίκηση της ομάδας.

 

Ψήνομαι!

 

Εγώ αυτό τον καιρό λιώνω το Path of Exile μέχρι να τελειώσει το League τέλος του μήνα και περιμένω να βγει το DLC του Darkest Dungeon.

 

Επίσης (Snoob) βγήκε πρόσφατα στο GOG το Expeditions: Vikings που ακούγονται πολύ καλύτερα πράγματα από το Conquistadores.

 

Δεν ξέρω αν έχει λιγότερο βάθος: σίγουρα δεν παίζει τόσο ρόλο η κάλυψη (αν και μπορεί να παίξει, ειδικά τη νύχτα όπου τα σιχαμένα γκόμπλιν επιδίδονται σε ατελείωτο κρυφτούλι και μπορούν να σου τη φέρουν άσχημα) και βέβαια δεν υπάρχει ανάλογη τεχνολογία, όμως έχεις πλαγιοκοπήσεις, έχεις πλήθος εχθρών που χρειάζονται διαφορετική αντιμετώπιση και κάμποσα builds. Γενικά, ακόμη και τώρα, μετά από τόσες ώρες, υπάρχουν μάχες που δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι θα τις καταφέρω.

 

Συν του ότι (κι αυτό είναι ένα σημείο που το συζητάμε πολύ με τους devs για ενδεχόμενη αλλαγή) επειδή οι χάρτες των μαχών είναι τυχαίοι, μπορείς να αποκτήσεις από σοβαρό πλεονέκτημα μέχρι εφιαλτικό μειονέκτημα, ανάλογα με τη γεωγραφία.

 

Όπλα υπάρχουν πάμπολλα, από μαχαίρια και σουγιάδες, μέχρι σπάθες και τσεκούρια που θέλουν δύο χέρια, ασπίδες διάφορες, πανοπλίες, κράνη, ρόπαλα, σπάθες, καθώς και σπάνια όπλα με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που συνήθως βρίσκονται στα χέρια ισχυρών εχθρών: στις ταβέρνες καμιά φορά, άμα κεράσεις την παρέα, μπορεί και να σου πουν ότι ο τάδε τράβηξε λ.χ. προς το βορρά να βρει ένα σπαθί και δεν ξαναφάνηκε από τότε, οπότε παρατάς συμβόλαια και τα πάντα, και ψάχνεις προς το βορρά από το μέρος που πήρες την πληροφορία να βρεις σε ποιο μέρος είναι αυτό το σπάνιο όπλο.

 

Επίσης, γενικά αρκετά builds μπορούν να φτιαχτούν ανάλογα με το πώς θέλεις να παίξεις ή τι αντιπάλους πας να αντιμετωπίσεις.

 

Για παράδειγμα, αν έχεις θωρακισμένους αντιπάλους θες σφυριά, που δεν χτυπάνει πολύ την υγεία αλλά διαλύουν τις πανοπλίες. Αντίστροφα, αν έχεις ημίγυμνους οrc beserkers θέλεις όπλα που χτυπάνε την υγεία (γιατί αν σου χώσουν μία, μία, αυτά τα γομάρια, κλάψε με μάνα κλάψε με).

 

Το Vikings που ανέφερες το έχω. Η αρχή δείχνει πολύ καλή, αλλά επειδή πλάκωσαν κάμποσα patches στην αρχή, συν λιγόστεψε ο χρόνος λόγω δουλειάς, το έχω αφήσει στην άκρη.

 

Και, βέβαια, κοντοζυγώνει το Crimson Court.

 

Παίζω αρκετά Order of Battle αυτό τον καιρό (με αφορμή την κυκλοφορία του Kriegsmarine, του τελευταίου expansion, που απλά είδα την demo αποστολή, δεν το έχω αγοράσει, αλλά παίζω το Blitzkrieg και το Winter War -το αγαπημένο μου dlc του συγκεκριμένου παιχνιδιού) συν Afghanistan '11, που απεικονίζει τον ασύμμετρο πόλεμο στο Αφγανιστάν κατά την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα (πνευματικό "παιδί" του επίσης αξιόλογου Vietnam '65, αλλά πολύ πιο προηγμένο και ενδιαφέρον).

[>-Nosakos<-]

Αυτον τον καιρό έβαλα το Shadowrunner Hong Kong μιας και τελείωσα με το προηγούμενο διαμάντι της σειράς Dragonfall. Είμαι κάπου στην μέση έχοντας ολοκληρώσει μερικά quests και γνωρίσει όλο το team που θα με συντροφεύει σε αυτό το παιχνίδι. Γενικά είναι καλό με αρκετές βελτιώσεις στο gameplay (matrix, inventory management, etc)  αλλά έχει την δυστυχία να συγκριθεί αναπόφευκτα με το απίστευτο story και χαρακτήρες του dragonfall και υστερεί σημαντικά και στα 2 (και γενικά δύσκολα βρίσκεις ενδιαφέρον χαρακτήρες στο επίπεδο της Glory). Ενα ακόμα αρνητικό είναι ο καταιγισμός απο quests που σε βάζουν στο τρυπάκι του todo-list σε σχέση με τις πιο συγκεκριμένες του προκάτοχου του.

Πάντως πιστεύω αξίζει γενικά για κάποιον που του αρέσει η cyberpunk ατμόσφαιρα και ο κόσμος του shadowrun, απλά δεν μπαίνει στο πάνθεον των καλύτερων (indie) game ever όπως το dragonfall.    

 

Επίσης αγόρασα και το Bayoneta για κάτι σε πιο action. Δεν χρειάζεται συστάσεις απλά προσωπικά μου φάνηκε αρκετά δύσκολο και αυτό ερχόμενος απο το ds3 που τερμάτισα τον προηγούμενο μήνα. Και κυρίως αναφέρομαι στα διάφορα challenges που άμα δεν τα βγάζω αισθάνομαι άσχημα να προχωρήσω παρακάτω. 

Οπότε έχει μπει λίγο στην άκρη. 

 

Τέλος έβαλα το Sherlock holmes Devils daughter και μου φαίνεται λίγο χειρότερο απο το πολύ ωραίο Crimes and Punishment κυρίως λόγο των action sequences. Αλλά στα τμήματα που συνδυάζεις τα στοιχεία σαν το πρώτο είναι απόλαυση.

 

Todos: Deus Ex και Batman Telltale

[Bagerisu]

Μόλις τελείωσα το Aragami...

 

Η Yamiko σε μια απελπισμένη προσπάθεια να βρει βοήθεια κλητεύει ένα πνεύμα εκδίκησης,  τον ήρωα του παιχνιδιού Aragami και κάπως έτσι ξεκινάει η περιπέτεια τους. Μαζί θα ανακαλύψουν την τραγική μοίρα του τόπου τους και θα πάρουν έκδικηση από τους ηγέτες της Kaiho Clan. Η ιστορία αν και απλή και αρκετά προβλέψιμη, κυλάει όμορφα στην πορεία του παιχνιδιού και δεν απογοητεύει.

Stealth game το οποίο δανίζεται αρκετά στοιχεία από Tenchu, MGS και Dishonored. Ως  Ninja κινείσαι στις σκιές και μόνο σε αυτές. Όπου υπάρχει φως ο ήρωας είναι πρακτικά άχρηστος και δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις τα skills που διαθέτεις.  Αποτελείται από δεκατρία επίπεδα αυξανόμενης δυσκολίας, πολύ έξυπνα σχεδιασμένα. Μέσα σε αυτά ο παίκτης βρίσκει scrolls και shrines που μεταφράζονται σε skill points. Τα skills χωρίζονται σε επιθετικά και αμυντικά και αναλόγως τον τρόπο που θες να προχωρήσεις το παιχνίδι τα μοιράζεις. Σε όσους αρέσκονται να μαζεύουν achievements απαιτούνται τουλάχιστον δύο playthroughs.

Έκει που λάμπει το παιχνίδι είναι τα visuals. Πανέμορφα, εμπευσμένα και με ιδιαίτερο στυλ, αποδίδουν ιδανικά το Japanese setting του παιχνιδιού. Ο ήχος κινείται στα ίδια επίπεδα και δένει με το στυλ του παιχνιδιού.

Το παιχνίδι έιναι αρκετά δύσκολο και δεν συγχωρεί. Όπως σε κάθε stealth game απαιτείται υπομονή και σχεδιασμός. Αν σε εντοπίσει ο εχθρός είσαι πρακτικά νεκρός μιας και ένα χτύπημα είναι αρκετό να σε ρίξει και είναι δύσκολο να το αποφύγεις.

Στα μείον κάποια κολλήματα της AI και μερικά περιττά skills. Την διάρκεια την βρήκα ικανοποιητική

 

Overall τίμιο παιχνίδι που αξίζει τα λεφτά του (20 ευρώ στο steam, 10 στα κλειδάδικα) και το συστήνω ανεπιφίλακτα... 

 

Edit: Ξέχασα να αναφέρω ότι υπάρχει και επιλογή για co-op την οποία δυστυχώς δεν έχω δοκιμάσει ακόμα. Από κάποια video στο σωλήνα που είδα φαίνεται να λειτουργεί αρκετά καλά...

[Greygore]

Μόλις τελείωσα το Aragami...

 

Την διάρκεια την βρήκα ικανοποιητική

 

Υπ'όψιν για όποιον ενδιαφέρεται για το παιχνίδι, οι developers κυκλοφόρησαν πρόσφατα level editor tools και (τουλάχιστον στη Steam έκδοση) το workshop έχει πολλά (και καλοφτιαγμένα) user-made levels.

[Bagerisu]

 

Υπ'όψιν για όποιον ενδιαφέρεται για το παιχνίδι, οι developers κυκλοφόρησαν πρόσφατα level editor tools και (τουλάχιστον στη Steam έκδοση) το workshop έχει πολλά (και καλοφτιαγμένα) user-made levels.

 

Ωπ, αυτό ούτε που το είχα δει. Thanks!!!

[urgo]

Tales from the borderlands.Δεν έχω ίδεα από Bordelands,αλλά το απολαμβάνω.Σε κανα δυο σκήνες έχω κλάψει απτο γέλιο.Δε θυμαμαι να έχω γελάσει τόσο πολύ σε videogame.

[b0n3zy]

PLAYERUNKNOWN'S BATTLEGROUNDS σε βαθμό κακουργήματος...παρόλο που είναι ακόμα σε Early Access και ελάχιστα optimized...Σε σημείο που δεν μπαίνουμε για BF1 πια...

 

Επίσης εγκατεστημένα αλλά δεν έχω προλάβει να τα δω και πολύ:

Planet Coaster, Steel Division (αλήθεια το έχει δει κανένας, Urban Empire και το PREY το οποίο το ξεκίνησα αλλά δεν τρελλάθηκα κιόλας...

Το CIV 6 το έχω παρατήσει καιρό, μεγάλη απογοήτευση.

[leandro_lima]

Με χαρά εγκατέστησα (επιτέλους!) με επιτυχία και παίζει κανονικά το κλασικό Mafia: City of Lost Heaven. Mετά από πολλές προσπάθειες σε win 7, 8.1 και 10, παίζει κανονικά χωρίς πρόβλημα, κι είναι ένα παιχνίδι που μετά από πολλά χρόνια ήθελα οπωσδήποτε να ξαναπαίξω. Μοναδικό και ανεπανάληπτο, τι να λέμε τώρα. Παιχνίδι του 2002 και πολλά σύχρονα τα έχει για βούτυρο στο ψωμάκι. Τώρα είμαι στο level με τον αγώνα ράλλυ, ο οποίος δεν κερδίζεται με τίποτα (και την πρώτη φορά, τα είχα δει όλα ώσπου να τον καταφέρω)....

 

Μετά από αυτό, σκοπεύω να ξαναπαίξω, επίσης μετά από χρόνια, το πρώτο (και ανυπερβλητο) Bioshock........

[Tobajara]

Το Battle Brothers άρχισα να το παρακολουθώ από την εποχή που έκανε τα πρώτα βήματά του στο TIG. Είναι ένα παιχνίδι στρατηγικής/τακτικής με κάποια λίγα στοιχεία rpg. Η πρώτη έκδοση που έπαιξα ήταν η 0.3.0.7 και τώρα βρισκόμαστε στην 1.0.0.5

 

 

Ο τίτλος κυκλοφόρησε και στο GOG αυτές τις μέρες και βρίσκεται και σε 25% έκπτωση. Πολύ όμορφα, πάρα πολύ όμορφα!

[BlueBlade]

Εγώ βρήκα την ευκαιρία μετά από αρκετά χρόνια να τιμήσω την σειρά Metro (2033 + Last Light).

 

Είμαι στον τερματισμό του δεύτερου και μπορώ να πω ότι είναι πολύ καλά παιχνίδια και πέρασα πάρα πολύ καλά. Η Ιστορία δεν είναι και τρομερή, αλλά έχει ωραίους χαρακτήρες, ωραία ατμόσφαιρα και για κάποιον λόγο μου αρέσει υπερβολικά το Shooting του πράγματος.

[Tobajara]

Ξεκίνησα το Invisible Inc. της Klei, του Mark of the Ninja.

 

Για όσους δεν το ξέρουν πρόκειται για ένα TBS stealth game, μια μείξη XCOM και Commandos και μάλιστα επιτυχημένη. Εντυπώσεις μετά από αρκετή ενασχόληση και Campaign που έχω περάσει 3 αποστολές. Ή 4?

 

Το παιχνίδι ακροβατεί ανάμεσα στην εκνευριστική δυσκολία λόγω στρυφνών μηχανισμών και τη θετική εγγενή δυσκολία. Η δυσκολία είναι πλήρως παραμετροποιήσιμη αλλά το παιχνίδι είναι φτιαγμένο να παίζεται σε Ironman, που είναι ίδιο με των XCOM αλλά δίνεται ένα rewind στην αρχή του προηγούμενου γύρου ανά αποστολή. Όταν δεν έχεις συνηθίσει τους μηχανισμούς, και κυρίως τη φιλοσοφία, αυτό οδηγεί σε χαμένες αποστολές μέχρι να βάλεις μυαλό. Ναι, δε μπορείς να μείνεις για πάντα κρυμμένος και να παρατηρείς (καλό) επειδή ο χρόνος περνά, το επίπεδο του συναγερμού ανεβαίνει και στο τέλος απλά σε βρίσκουν (καλό), ή μικρά λάθη σωρεύονται και σε καταδικάζουν, τύπου άφησες ανοιχτή την πόρτα και σε είδαν από το δίπλα δωμάτιο (καλό). Από την άλλη, όλα τα παραπάνω δημιουργούν μια καμπύλη εκμάθησης πάρα πολύ απότομη που τιμωρεί βάναυσα τον παίκτη. Από τη στιγμή που ξεκλείδωσα τρίτο άτομο στην ομάδα (άφησα τους επιπλέον του Contingency Plan DLC στην άκρη, οι οποίοι είναι διαθέσιμοι από την αρχή) το πράγμα έγινε φανερά πιο βατό απλά επειδή μπορούσα να αφήνω τον τρίτο να κρατάει pinned down ένα φρουρό ενώ οι άλλοι δύο να προχωρούν στην πίστα βρίσκοντας το δρόμο. Αποτέλεσμα, να ρίχνω 2 φρουρούς κάτω, να καθαρίζω έτσι ένα σημαντικό κομμάτι της πίστας χωρίς να ανησυχώ για περιπόλους και να σχεδιάζω τις κινήσεις μου με περισσότερη ηρεμία.

 

Το παιχνίδι έχει μια τάση να σε ρίχνει στα βαθιά χωρίς σωσίβιο και να περιμένει να τα βγάλεις πέρα. Παρόλα αυτά είναι πολύ καλοστημένο και δουλεμένο στις λεπτομέρειες, τεχνικά δεν έχει ούτε ένα ψεγάδι, το gameplay του είναι εθιστικό και εξαιρετικά προσεγμένο στο σχεδιασμό, αλλά μου φαίνεται πως κάπου το χάσανε στο θέμα της δυσκολίας. Νομίζω τιμωρείται υπερβολικά ο παίκτης για καταστάσεις στις οποίες δεν έχει επιλογή. Αν καθυστερήσει θα κολλήσει, αν τρέξει θα μείνει εκτεθειμένος, αν κάνει ένα λάθος δε μπορεί να το ξεφορτωθεί με τίποτα, στην αρχή είναι άδικο, και η τυχαιότητα στον εξοπλισμό είναι κάπως περίεργη.

[umbrella co.]

ENSLAVED Odyssey to the West Premium Edition. Ωραιο παιχνιδι αλλα κολλαει αρκετα, ιδιως στα cutscenes.

[Greygore]

Έπεσαν μαζεμένες υπερωρίες τώρα τελευταία, οπότε βρήκα την ευκαιρία/δικαιολογία να δοκιμάσω κάτι πιο... modular (μικρά gaming sessions της μισής με μίας ώρας).

 

Συγκεκριμένα, ασχολήθηκα λίγο με ένα rogue-like ονόματι Ziggurat, αρκετά συμπαθητική μείξη FPS/rogue-like με στοιχεία fantasy - είναι ενδιαφέρον και το μηχανικό κομμάτι του λειτουργεί τουλάχιστον ικανοποιητικά. Έχει το ίδιο πρόβλημα που είχα παρατηρήσει και στο Tower of Guns, όπου ορισμένα όπλα/ξόρκια φαίνονται υπερβολικά underpowered εκτός απο συγκεκριμένα encounters, καθώς και πως μετά απο 3-4 runs αρχίζει και γίνεται μονότονο (βέβαια υπάρχει ποικιλία στους χαρακτήρες που μπορείς να επιλέξεις, αλλά συνήθως αυτό απλά αλλάζει τα αρχικά stats και πως λειτουργεί το βασικό όπλο). Παρ'όλα αυτά είναι αρκετά ευχάριστο για κάποιο που έχει ελάχιστο χρόνο να παίξει (ένα πλήρες run κρατάει κάπου 1 με 1.5 ώρα, και υπάρχει επιλογή για save σε οποιοδήποτε σημείο αν δεν παίζει combat).

 

Παράλληλα παίζω για τον ίδιο λόγο (μικρά play sessions) και το re-release των THPS1 και 2, Tony Hawk's Pro Skater HD. Σε αυτή την περίπτωση πάντως, είμαι απίστευτα απογοητευμένος - η όλη παραγωγή "μυρίζει" προχειροδουλειά, απο τα άπειρα glitch και clipping issues, τις αλλαγές στο respawn mechanic που συνήθως σε γυρνάει στην άκρη της πλατφόρμας απο την οποία έπεσες to begin with (οπότε και 95% των περιπτώσεων ξαναπέφτεις, και φτου και απο την αρχή το fall cycle ) και το κλείδωμα του revert move και του Steve Caballero πίσω απο paid DLC (βλ. επίσης την προσθήκη "χαζών" mode απο τα πιο πρόσφατα THPS, όπως Hawkman, Projectives Mode που απλά ανακυκλώνουν τα levels και τον γενικά χαμηλό αριθμό levels, στα 7 που είναι απλά απογοητευτικά φρου-φρου απο τη στιγμή που το διαφήμιζαν σαν την "definitive" έκδοση των 2 πρώτων THPS).