Ποιο παιχνίδι για PC παίζετε αυτό τον καιρό; [The Now Playing PC Games thread]

[TEOKOS]

Doom 3 bfg edition ξανά στα τελειώματα μάλλον της ενασχόλησης μου με το gaming.

Για τα γούστα μου δεν μου αρέσει τίποτα από ότι βγαίνει τα τελευταία χρόνια.

Το TR π.χ δεν το έχω παίξει ακόμη για να έχω κάτι ενδιαφέρον άμα με πιάσει τρέλα .

[firepc]

Doom 3 bfg edition ξανά στα τελειώματα μάλλον της ενασχόλησης μου με το gaming.

Για τα γούστα μου δεν μου αρέσει τίποτα από ότι βγαίνει τα τελευταία χρόνια.

Το TR π.χ δεν το έχω παίξει ακόμη για να έχω κάτι ενδιαφέρον άμα με πιάσει τρέλα .

Really τοσο κατεστραμενος;

[Μαγειρας]

Project cars ,assetto corsa

[Alithinos]

Ανακάλυψα σήμερα το Prison Architect. Τρελό κάψιμο το παιχνίδι.

Όλη μέρα απ' το μεσημέρι το παίζω, σχεδόν τέλιωσα το campaign και λέω να αρχίσω τη δική μου φυλακή απ το 0.

[x.ristos1980]

Dying light και καπακι the following.και resident evil 0+1 remastered

[tolisrx8]

λοιπον αποφασισα υστερα απο 7 χρονια να ξαναπαιξω το crysis(τοτε με q6600-8800gts-720p)...Πολλα χρονια μπροστα απο την εποχη του,τρομερα γραφικα,φοβερο gameplay...Ενα απο τα παιχνιδια που στην κυριολεξια σε αφηνε,και ακομη και σημερα σε αφηνει αφωνο)

Το συμπερασμα ειναι οτι πλεον τα κονσολοport μας εχουν αφησει πολυ πισω απο αποψη γραφικων...

[BloodDonor89]

Σημερα τερματισε το Battlefield Hardline. Μου φανηκε μικρο η ειναι ιδεα μου; μεσα στο 7 ωρες (3.5 χθες και 3.5 σημερα) το τελειωσα! 
 

Καλο ηταν παντως. Το πρωτεινω. 

 

Εχετε κατα νου κανενα αναλογο παιχνιδι;

[manosj]

τερματισα το wolfesteinf the new order καθως και το old blood.πολυ ωραια και τα 2.στα καπακια τερματισα το call of juarez gunslinger και εχουμε λιωσει με την παρεα το gaunlet.

 

εν αναμονη για dark souls 3

[Alithinos]

λοιπον αποφασισα υστερα απο 7 χρονια να ξαναπαιξω το crysis(τοτε με q6600-8800gts-720p)...Πολλα χρονια μπροστα απο την εποχη του,τρομερα γραφικα,φοβερο gameplay...Ενα απο τα παιχνιδια που στην κυριολεξια σε αφηνε,και ακομη και σημερα σε αφηνει αφωνο)

Το συμπερασμα ειναι οτι πλεον τα κονσολοport μας εχουν αφησει πολυ πισω απο αποψη γραφικων...

ε καλά για την εποχή του δε το συζητάμε, αλλά πλέον έχει αρχίσει να δείχνει την ηλικία του...

[Despotas]

Ας αναστήσω λίγο το θέμα. Λόγω εορτών βρήκα χρόνο να ασχοληθώ με τα παρακάτω:

 

1979 Revolution: Black Friday

Ένα adventure σε στυλ Telltale αλλά παρουσιάζει μια εποχή-γεγονότα που δεν έχουν προβληθεί ιδιαίτερα στη Δύση. Έχει ενδιαφέρον η ιστορία και η όλη ατμόσφαιρα. Το narrative είναι καλό αλλά κρατάει λίγο (3 περίπου ώρες). Για τους φίλους του είδους σίγουρα κάτι διαφορετικό. 8/10

 

Owlboy

Platform με γραφικά 16-bit που έχουν γίνει της μόδας στα indie games τελευταία. Το παιχνίδι είναι πολύ καλό και το gameplay με τον ήρωα που πετάει είναι ευχάριστο. Ωραία γραφικά-ατμόσφαιρα, εξαιρετική μουσική και η ιστορία του ξετυλίγεται όμορφα. Στο τέλος γίνεται λίγο κουραστικό λόγω σχεδιασμού των επιπέδων αλλά δεν είναι μεγάλο αρνητικό. Οι φίλοι του είδους πρέπει να το δουν σίγουρα. 9/10

 

COD Black Ops 3 + Infinite Warfare

Κάθε χρόνο παίζω τα campaign των Call of Duty. Τα συγκεκριμένα και ειδικά του Infinite Warfare ήταν πολύ καλά και επιτέλους έδειξαν κάτι διαφορετικό με τις μάχες στο διάστημα και γενικά το όλο σενάριο στο μέλλον.

 

Samorost 3

Με αυτό ασχολούμαι τώρα. Στα χνάρια του εξαιρετικού Machinarium το τελευταίο παιχνίδι της Amanita. Η όλη ατμόσφαιρα πάλι εξαιρετική και γραφικά-ήχος επίσης. Οι άνθρωποι πραγματικά έχουν κάνει τρομερή δουλειά. Κάθε φίλος των adventure οφείλει να το δει. 9/10

[xavier]

λοιπον τελειωσα το 2o tomb raider (reboot) αρκετα καλο, δεν μου αρεσε το battle system, θα μπορουσαν να το ειχαν δουλεψει λιγο παραπανω...βελτιωμενο στο κομματι της εξερευνησης, αν και θα προτιμουσα να μην σε επαιρνε τοσσο απο το χερακι και να σε αφηνε περισσοτερο να ψαχνεις...

 

μετα επαιξα το ori and the blind forest, πολυ καλο παιχνιδι με σεβαστο επιπεδο δυσκολιας.πολυ ωραιο πλατφορμ

 

σημερα εβγαλα και το inside. πολυ μικρο και αρκετα ευκολο...επισης αυτη η μπαλα με τα ποδια στο τελος, πολυ αηδιαστικη, υπερβολικες οι κριτικες που το hypαρουν παρα πολυ, καλο παντως...

 

τωρα παω για το tyranny που ειχα ξεκινησει παλιοτερα, μετα ισως παω για darkest dungeon, αν και με φοβιζουν αυτα που διαβαζω...

[Tmark]

Συνεχίζω με Battle Brothers, η κυκλοφορία μέσω Steam πήγε τόσο καλά ώστε τα μέλη της ομάδας θα αφιερωθούν full-time στο παιχνίδι και υπόσχονται πολλές βελτιώσεις στο στρατηγικό χάρτη αλλά και τη διαχείριση της ομάδας των μισθοφόρων.

 

Το The Curious Expedition κυκλοφόρησε νέο μεγάλο update με την κυκλοφορία του μέσω Steam (ήταν διαθέσιμο ως standalone και μέσω browser) και οι εξελίξεις είναι πολύ καλές: οι μάχες έχουν βελτιωθεί, το παιχνίδι παρότι σύντομο είναι απαιτητικό και προσφέρεται για τη δημιουργία όμορφων ιστοριών. 

 

To Invisible Inc. είναι ένα διαμαντάκι στον τομέα των tbs, συνδυάζει στοιχεία κατασκοπικού θρίλερ, δυστοπίας, sci-fi, διαχείρισης ομάδας και στρατηγικής. Από τα καλύτερα παιχνίδια που παρακολούθησα μέσω early access, εδραιώνει ακόμη περισσότερο τη φήμη της Klei ως στούντιο που πρωτοτυπεί. 

 

Μπορείς να πεις λεπτομέρειες για το Battle Brothers και να με πείσεις να το αγοράσω?

 

Διαβάζω πολύ καλές κριτικές στο Steam.

[Snoob]

Το Battle Brothers άρχισα να το παρακολουθώ από την εποχή που έκανε τα πρώτα βήματά του στο TIG. Είναι ένα παιχνίδι στρατηγικής/τακτικής με κάποια λίγα στοιχεία rpg. Η πρώτη έκδοση που έπαιξα ήταν η 0.3.0.7 και τώρα βρισκόμαστε στην 1.0.0.5

 

Στο παιχνίδι, o παίκτης υποδύεται έναν μισθοφόρο, ο οποίος τραυματίζεται βαριά στη διάρκεια μιας μάχης, στην οποία σκοτώνονται ο αρχηγός και τα περισσότερα μέλη της ομάδας. Από εκεί και πέρα, ξεκινά η προσπάθεια ανασυγκρότησης της ομάδας των μισθοφόρων.

 

Λόγω της σοβαρότητας του τραύματος, ο παίκτης δεν συμμετέχει άμεσα στο παιχνίδι: στρατολογεί και εξοπλίζει μισθοφόρους, τους οποίους ελέγχει στον χάρτη

 

Το Battle Brothers αποτελείται από δύο επίπεδα: στον στρατηγικό χάρτη, η ομάδα περιφέρεται σε έναν low fantasy κόσμο (εκτός από ανθρώπους, υπάρχουν goblins, orcs και απέθαντοι, καθώς και ορισμένα τέρατα). Κυκλοφορούν φήμες ότι υπάρχουν και μάγοι, αλλά αυτό περιορίζεται σε πληροφορίες που βρίσκει ο παίκτης μέσα από τις επαφές του και δεν επιβεβαιώνονται, παρά μόνο με την εμφάνιση νεκρομαντών και ενός boss των απέθαντων. Στην ομάδα των μισθοφόρων, πάντως, μάγοι δεν υπάρχουν.

 

Στο στρατηγικό χάρτη η ομάδα αναλαμβάνει συμβόλαια, τα οποία -σε γενικές γραμμές- είναι ανάλογα με την εμπειρία και τη φήμη της. Η εμπειρία αυξάνει μέσα από τον αριθμό των μαχών και η φήμη μέσα από την επιτυχημένη έκβαση των συμβολαίων που αναλαμβάνει η ομάδα.

 

Παρότι -στην τωρινή μορφή του, παλιότερα συνέβαινε- δεν θα βρεις στο παιχνίδι κάποιος μια ορδή τεράτων ή απέθαντων μέσα στην πρώτη εβδομάδα, το παιχνίδι ΔΕΝ σε κρατάει από το χέρι: υπάρχει ένα έμμεσο tutorial, όμως πέρα από την πρώτη μάχη (που είναι αρκετά scripted και δεν παρακάμπτεται, περιγράφει το πώς ο παίκτης κατέληξε να αναλάβει τη διοίκηση της ομάδας) πηγαίνεις όπου θέλεις και κάνεις ό,τι θέλεις.

 

Θέλεις να προδώσεις τον εργοδότη σου, γιατί αφού ανέκτησες το κειμήλιο που σε έστειλε να βρεις, εμφανίζεται ο τύπος που είχε προσλάβει τους κλέφτες και σου δίνει τα διπλά; Ελεύθερα, όμως η ατιμία θα μαθευτεί, ο τοπικός άρχοντας δεν θα σου δίνει εξίσου καλά (ή και καθόλου) συμβόλαια, οι ντόπιοι έμποροι θα σου πουλάνε ακριβότερα και λιγότερα πράγματα και, γενικά, ο κόσμος του Battle Brothers "θυμάται" τι κάνεις και τι δεν κάνεις.

 

Τι κίνητρο έχω να φερθώ ανέντιμα, θα πει κάποιος: τα χρήματα. Είσαι μισθοφόρος και το παιχνίδι φροντίζει να σου το υπενθυμίζει συχνά. Πρέπει να πληρώνεις μεροκάματα στους πολεμιστές που προσλαμβάνεις, να πληρώνεις για την αγορά και τη συντήρηση του εξοπλισμού, για φάρμακα, για τρόφιμα. Οπότε (ειδικά στην αρχή και μέχρι να βρει η ομάδα τα πατήματά της) τα χρήματα είναι εξαιρετικά λίγα. Οπότε, το να πάρεις 1000 νομίσματα προδίδοντας τον εργοδότη σου αντί για 300 που θα σου έδινε αυτός, ίσως είναι η διαφορά ανάμεσα στην επιβίωση της ομάδας και τη διάλυσή της.

 

Έγραψα παραπάνω "πολεμιστές": αυτό δεν είναι απόλυτα ακριβές. Στην αρχή οπωσδήποτε, αλλά και γενικότερα για πολλούς και διάφορους λόγους, δεν προσλαμβάνεις πολεμιστές. Στην αρχή γιατί είναι πανάκριβοι, έρχονται με δικούς τους ακόμη πιο πανάκριβο εξοπλισμό και θέλουν για μεροκάμματο όσο όλοι οι υπόλοιποι 11 (μάξιμουμ ενεργή ομάδα είναι τα 12 μέλη, 20 στο σύνολο με τους εφεδρικούς). 

 

Οπότε, στην αρχή τη βγάζεις με γεωργούς, ψαράδες, ξυλοκόπους, χαμάληδες, κλέφτες, ανάπηρους και γενικά με όποια απελπισμένη ψυχή πειστεί πως για 7-8 νομίσματα την ημέρα αξίζει να ρισκάρει τη ζωή του.

 

Αλλά, και αργότερα, όταν η φήμη και το κομπόδεμα της ομάδας επιτρέπει να προσλάβεις ακόμη και επαγγελματίες πολεμιστές, προκύπτουν άλλα θέματα: αυτά τα καλόπαιδα, βλέποντας να περιτριγυρίζονται από ερασιτέχνες ή/και ανίκανους, αντιδρούν, και ζητάνε περισσότερα χρήματα (κι αν δεν έχεις να τους τα δώσεις σε παρατάνε σύξυλο -κι ανάλογα με το επίπεδο δυσκολίας παίρνουν και ό,τι εξοπλισμό είχαν μαζί τους όταν αποφάσισαν να σε πουλήσουν) ή πιάνονται στα χέρια με τους "παρακατιανούς". Οπότε, προκύπτουν τραυματισμοί, έχθρες, πτώση του ηθικού κτλ.

 

Η πτώση του ηθικού είναι ένα βασικό πρόβλημα στο παιχνίδι: εύκολα πέφτει, δύσκολα ανεβαίνει. Κι αν πέσει πολύ, τα καλόπαιδα σηκώνονται και φεύγουν.

 

Εντωμεταξύ, συμβαίνουν διάφορα που πρέπει να διαχειριστείς: τσακώνεις έναν άλλοτε κλέφτη να απλώνει χέρι στις προμήθειες της ομάδας. Οι υπόλοιποι απαιτούν να τον τιμωρήσεις. Έλα όμως που ο κλέφτης είναι ο καλύτερος αμυντικός σου... Τι κάνεις; Του τη χαρίζεις και διακινδυνεύεις να τα πάρει ο καλύτερος τοξότης σου και να σε αφήσει σύξυλο; Τον τιμωρείς; Κι αν ναι, πόσο;

 

Ο γεροδεμένος ιππότης που με χίλιους κόπους προσέλαβες περνάνει από μια μεγάλη πόλη και βλέπει τουρνουά κονταρομαχίας, και θυμάται τα νιάτα του. Απαιτεί να τον αφήσεις να συμμετάσχει (και να βγάλεις κι εσύ το κατιτίς σου, αφού "σίγουρα" θα πάρει τα σώβρακα των άσχετων). Τον αφήνεις και ρισκάρεις να σου γυρίσει με ένα μάτι λιγότερο; Αρνείσαι και διακινδυνεύεις να σου κατεβάσει μούτρα ή -το ξανάπα αυτό- να σηκωθεί να φύγει;

 

Τέτοιες αποφάσεις προκύπτουν συνέχεια. Στον κόσμο του Battle Brothers κυκλοφορούν νόθοι γιοι ευγενών και πρώην δούλοι. Ο "αριστοκράτης" δεν ανέχεται να πληρώνεται λιγότερο από τον πρώην δούλο, κι ας είναι ο δούλος ένα δίμετρο γομάρι με 100 hp και ο αριστοκράτης ένας φυματικός με 40 hp. Τι κάνεις; Διώχνεις τον αριστοκράτη; Ναι, αλλά ο αριστοκράτης έχει ικανότητα στο σπαθί 75 και ο δούλος δεν μπορεί να πετύχει ελέφαντα στα τρία μέτρα.

 

Είπα φυματικός: κάθε χαρακτήρας στον κόσμο του Battle Brothers μπορεί, εκτός από τα χαρακτηριστικά που έχουν όλοι (επίθεση, άμυνα, υγεία, ηθικό κτλ.) να διαθέτει και άλλα χαρακτηριστικά, προτερήματα ή μειονεκτήματα: να είναι καλοφαγάς ή λιτοδίαιτος, πιστός ή εαυτούλης, δυνατός ή αδύναμος, γεροδεμένος ή σκιάχτρο. Και, όπως είπα πριν, δεν είναι εύκολο να ξεφορτωθείς τους "σκάρτους", πρώτον γιατί οι προσλήψεις στοιχίζουν και οι απολύσεις χωρίς αποζημίωση ρίχνουν το ηθικό των υπολοίπων και σε δυσκολεύουν να βρεις επόμενα θύματα παλλικάρια, αλλά και γιατί, δεύτερον, ο ψωνισμένος φυματικός αριστοκράτης μπορεί να είναι ο καλύτερος ξιφομάχος που σου έχει απομείνει μετά από μια μάχη με orcs γιατί οι υπόλοιποι καλοί σκοτώθηκαν.

 

Α, ναι: έτσι και σκοτωθείς, πάει. Δεν έχει load και πάμε να προσπαθήσουμε ξανά. Perma death και σε όποιον αρέσουμε. 

 

Βέβαια, αν στη μάχη ένα μέλος της ομάδας σωριαστεί από χτύπημα, δεν είναι απαραίτητο ότι είναι νεκρός (εκτός κι αν το χτύπημα τον αποκεφάλισε ή του έλιωσε το ξεροκέφαλό του): υπάρχει περίπτωση να τη "γλιτώσει" με μόνιμη αναπηρία; κουτσός, μονόφθαλμος κτλ. Εκεί σε θέλω: τι κάνεις όταν ο καλύτερος αμυντικός σου, που είναι ήδη ένα βραδυκίνητο γομάρι, απομένει κουτσός και ουσιαστικά δεν μπορεί να προλάβει σαλιγκάρι;

 

Δεν έχω πει τίποτε ακόμη για τις μάχες: οι μάχες διαδραματίζονται σε τυχαίους χάρτες που έχουν τα χαρακτηριστικά της περιοχής όπου πρόλαβες τον εχθρό (ή σε πρόλαβε εκείνος...) και εκεί ο παίκτης χειρίζεται άμεσα την ομάδα, σε κλασική turn-based μάχη.

 

Θέλω δέκα σελίδες για να περιγράψω το τι συμβαίνει ακριβώς εκεί, αλλά θα περιοριστώ να πω κάτι που περνάει συχνά και ως συμβουλή στα loading screens του παιχνιδιού: το υψομετρικό πλεονέκτημα χαρίζει νίκες.

 

Επίσης, μην αφήσεις να σε περικυκλώσουν: όσο περισσότεροι αντίπαλοι πέφτουν πάνω σε έναν δικό σου (με εξαιρέσεις λόγω χαρακτηριστικών ή ιδιοτήτων που αποκτούνται με την εμπειρία), τόσο ευκολότερα πέφτει το ηθικό του στη μάχη. Και χωρίς ηθικό, ακόμη και ο ικανότερος πολεμιστής αχρηστεύεται.

 

Εντωμεταξύ, οι διάφοροι αντίπαλοι απαιτούν διαφορετικές τακτικές προκειμένου να τους αντιμετωπίσεις, ορισμένοι δεν επηρεάζονται καν από το ηθικό (οι απέθαντοι, κυρίως, και πάνω από όλα τα σιχάματα οι necrosavants), άλλοι στήνουν παγίδες, σε δηλητηριάζουν, έχουμε νεκρομάντες που ανασταίνουν ζόμπι και σκελετούς (αλλά και τους δικούς σου νεκρούς συντρόφους) και, γενικά, θέλει σελίδες για να περιγραφούν οι επιλογές που καλείται να κάνει ο παίκτης ακόμη και σε μια μικρή συμπλοκή, 12 ατόμων συνολικά ή και λιγότερων.

 

Είναι εξαιρετικά δύσκολο να πω τα πάντα για ένα παιχνίδι στο οποίο έχω αφιερώσει περισσότερες από 1000 ώρες (περισσότερες από κάθε άλλο): ήθελα να το παρουσιάσω μέσα από μια σειρά βίντεο Let's Play (τα βίντεο του Darkest Dungeon ήταν προετοιμασία γι' αυτό) όμως λίγο καιρό μετά η σύνδεσή μου τα έφτυσε, συν του ότι το πρόγραμμα που χρησιμοποιούσα (Playtv) δεν είναι συμβατό με το Battle Brothers, οπότε έμεινα με τα σχέδια.

 

Οι devs αφήνουν να εννοηθεί πως οι πωλήσεις έχουν πάει αρκετά καλά ώστε να συνεχίσουν να αναπτύσσουν υλικό για το παιχνίδι (μπουντρούμια, ενδεχομένως και μια νέα φυλή) αλλά ήδη είναι ένας εξαιρετικός indie τίτλος, με πολύ καλή υποστήριξη, αξιόλογη κοινότητα και, συνολικά, ένας τίτλος που πιστεύω θα αρέσει σε όσους αγαπούν τα tbs παιχνίδια.

[Tmark]

Κατατοπιστικότατος όπως πάντα.. Κοίτα που θα με ψήσεις να δώσω τα 27€.

 

Καλό θα ήταν να ανοίγαμε ένα thread, κρίμα είναι τέτοιο παιχνίδι να μην έχει ώστε να γίνει πιο γνωστό στο ευρύ κοινό.

[Snoob]

Το παιχνίδι αξίζει: απλά, είναι δύσκολο και απαιτητικό, αρκετοί απογοητεύονται και το παρατάνε. Θέλει υπομονή και επιμονή.

 

Διαβάζω τώρα το κατεβατό που έγραψα και δεν έχω πει βασικά πράγματα, όπως κριτήρια επιλογής μελών για την ομάδα, επιλογή εξοπλισμού, διαφορές όπλων και τακτικές που αυτά επιτρέπουν, συν το ρόλο των εφεδρικών ώστε να αντιμετωπίζονται οι τραυματισμοί και να υπάρχει τακτική ευελιξία (λ.χ. σε αντιπάλους που βασίζονται στα τόξα, θες κι εσύ τοξότες, καλύτερους από τους δικούς τους ώστε να τους αναγκάσεις να κινηθούν, σε αντιπάλους που είναι μόνο melee θες αμυντικούς, σε ευέλικτους θες άτομα ικανά να αλλάζουν θέσεις γρήγορα).

 

Κι όλα αυτά πριν πάμε σε builds, χαρακτηριστικά που αποκτιούνται με την εμπειρία ή πώς μπορείς "αρνητικά" χαρακτηριστικά να τα μετατρέψεις σε πλεονέκτημα.

 

Επίσης, παρέλειψα να αναφέρω πως, καθώς προχωρά το παιχνίδι, προκύπτουν διάφορα γεγονότα που επηρεάζουν ολόκληρο το χάρτη (πόλεμοι κτλ.), αντί να περιορίζονται σε τοπικό επίπεδο (επιδρομές ληστών, απαγωγές κτλ.) Κι εκεί, ξανά, μπορείς να επιλέξεις αν θα προσπαθήσεις να το παίξεις ήρωας ή θα λουφάξεις. Κι αν το παίξεις ήρωας οι αντίπαλοι είναι ατελείωτοι και ισχυρότατοι, αν λουφάξεις καταστρέφονται πόλεις και οικισμοί και δεν έχεις από πού να ανεφοδιαστείς.

 

Γενικά, το παιχνίδι σε βάζει κατά καιρούς να κάνεις "ηρωικά" πράγματα, αλλά για εντελώς πεζούς λόγους. Και φαίνεται στα κείμενα που συνοδεύουν τα περιστατικά αυτά: λ.χ., κάποια στιγμή και αφού έχεις σκοτώσει κάτι τέρατα που τυρανάνε ένα χωριό στο τέρμα του πουθενά (και ο άρχοντας στην πόλη δεν ασχολείται, άσε τους χωριάτες να ψοφολογήσουν) και αφού τους γλιτώνεις από κάτι ληστές και, και, και, το χωριό καταλήγει να σε λατρεύει: σε καλοδέχονται, λοιπόν, σου δίνουν καλές τιμές, περισσότερος κόσμος συζητάει να σε ακολουθήσει γιατί τα πας καλά, δεν έχεις από 2 νεκρούς σε κάθε συμπλοκή και γενικά έχουν ελπίδα να γυρίσουν ζωντανοί στα σπίτια τους μια μέρα.

 

Κι εσύ, το μόνο που τους λες είναι "πού είναι τα λεφτά μου, δεν φτάνουν τόσα, θέλω κι άλλα".

 

Βέβαια, μπορείς να παζαρέψεις τα συμβόλαια: κι αν το παρατραβήξεις, γιατί δεν είσαι αρκετά φημισμένος ή δεν καίγεται τόσο ο πελάτης, σε πετάει έξω και πάει το συμβόλαιο.