Σπουδές στο εξωτερικό(λάθη,πάθη,εμπειρίες,αποφθέγματα ζωής)

[little loulou]

Έχουν ανοιχθεί πολλά θέματα για το εξωτερικό,το γνωρίζω...

Ίσως αυτό το θέμα δεν εξελιχθεί όπως το φαντάζομαι...και αυτό το γνωρίζω.

 

Θα ήθελα να παρακαλέσω θερμά όμως τα αξιότιμα μέλη του insomnia που σπουδάζουν στο εξωτερικό ή σπούδασαν και δουλεύουν πλέον(insomniaK,evabb,kas,κ.τ.λ.) να μας παραθέσουν τις προσωπικές τους ιστορίες και εμπειρίες από το εξωτερικό.

 

Κάποια στιγμη λοιπόν όπου θα έχετε όρεξη για γράψιμο,πείτε μας...γιατί εξωτερικό; γιατί την συγκεκριμένη χώρα; την γλώσσα την γνωρίζατε; κάνατε κάποια προετοιμασία; πόσο εύκολο ήταν να βρείτε σπίτι; πώς νιώθατε τον πρώτο χρόνο;πώς πήγαινε η παρακολούθηση των μαθημάτων;πόσο διαβάζατε καθημερινά; πώς αντιμετωπίσατε τις πρώτες εξετάσεις; τι αντιμετώπιση έχουν οι έλληνες στο εξωτερικό; τι λάθη κάνατε που αργότερα μετανιώσατε και διορθώσατε;σκεφτήκατε ποτέ να τα παρατήσετε;νιώθετε πως το εξωτερικό σας ωρίμασε και σκληραγωγηθήκατε; παραθέστε συναισθήματα,σκέψεις...τα πάντα.

Επεξ/σία 30 Ιουλίου 2012 από little loulou

[UncleBens]

δηλαδή όλα τα υπόλοιπα μέλη δεν είναι αξιότιμα?

[little loulou]

είναι...είναι...ιδιαίτερα οι νεοφερμένοι

[dark_banishing]

Κοίτα αυτά που σε ανησυχούν είναι πολύ μικρά μπροστά σε αυτά που θα κερδίσεις!

 

Καλά κάνεις και το ψάχνεις αλλά μην το υπερ-ψάχνεις.

 

Εγώ απλά θα γράψω ότι η Σκανδιναβία βολεύει σαν πρώτη εμπειρία γιατί είναι φοβερά οργανωμένοι, μιλάνε αγγλικά, έχουν καλές διασυνδέσεις από πανεπιστήμιο προς αγορά εργασίας, και συνολικά λόγο της κουλτούρας τους μου φαίνεται ότι είναι εύκολο για ένα έλληνα να ξεχωρίσει.

 

Δυστυχώς έχει πολύ κρύο, σκοτάδι, εντελώς ηλίθια διασκέδαση και πολύ κλειστούς ανθρώπους. Επίσης τον τελευταίο καιρό πριν φύγω υπήρχε αρνητικό κλίμα απέναντι στους έλληνες. Οι φιλανδοί είναι πολύ τίμιος λαός και δεν μπορούν να χωνέψουν με τίποτα ότι είπαμε "ψέματα" για να μπούμε στην Ευρωζώνη. Είχα βαρεθεί να συζητάω αυτό το θέμα.....

 

Πιστεύω τα αρνητικά σε πιάνουν μετά από 3-4 χρόνια. Τώρα αν ζήσεις λίγο κρύο και σκοτάδι για ένα εξάμηνο δεν θα πάθεις τίποτα.

 

Τώρα είμαι ελβετία αλλά δεν πιστεύω ότι μπορεί να έρθει κανείς για σπουδές εδώ γιατί είναι πανάκριβα.

[little loulou]

Αγαπητέ dark..δεν μιλάμε για ένα εξάμηνο αλλά για τουλάχιστον 4 χρόνια. Στο πανεπιστήμιο που φοίτησες δεν χρειάστηκαν τα φιλανδικά; κι απλά θα ήθελα να γνωρίζω τα συναισθήματα που κατακλύζουν σχεδόν όλους τους φοιτητές και τι "συμβούλες" θα έδινε ο καθένας. Πήγες φιλανδία και μέτα; τι έκανες; απελπίστηκες;αγχώθηκες;φοβήθηκες; πώς κινήθηκες τον πρώτο χρόνο; διάβαζες όλη μέρα; ήσουν συνέχεια σπίτι; θυμήσου εκείνες τις πρώτες μέρες του οκτωβρίου και κατέγραψέ τες...pleaaase

[Praetorianos]

Βαθιά ανάσα:

 

Εξωτερικό γιατί πάντα ήθελα να συνεχίσω σπουδές έξω να δω τι γίνεται κι αλλού. Ακόμα και πριν έρθει η κρίση και τα γαμ..ει όλα ήθελα να σπουδάσω έξω και να εκμεταλλευτώ το γεγονός για να ταξιδέψω κι αλλού.

 

Αγγλία. Γιατί πάνω στο αντικείμενο μου έχει άριστα πανεπιστήμια κι επιχειρήσεις, γιατί ήξερα τη γλώσσα και δεν είχα το χρόνο (ελεω στρατού) να μάθω καινούρια, γιατί η ακαδημαϊκή εκπαίδευση έχει άριστες σχέσεις με την αγορά εργασίας οπότε από το ένα μπορείς να μεταπηδάς στο άλλο άνετα σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή επιθυμείς. Εργοδότες σου πληρώνουν πτυχία και πιστοποιήσεις, πτυχιακές σου βρίσκουν εργοδότες κοκ.

 

Προετοιμασία 2 ημερών για να δώσω το IELTS και μερικών εβδομάδων για τις αιτήσεις και το ψάξιμο πανεπιστημίων. Σπίτι μπορείς να ψάχνεις μόνο αφού βεβαιωθείς που θα πας και αν δεν θες να πληρώνεις κερατιάτικα ή αν δεν είσαι κωλόφαρδος, ξεκινάς την αναζήτηση αφού ανέβεις και γυρίζεις σαν τον τρελό κανα τριήμερο-βδομάδα-15νθήμερο ανάλογα. Λεφτά για ξενοδοχείο και ψηστήρι για μεγάλες εκπτώσεις.

 

Πρώτος χρόνος συμβαίνουν τόσα πολλά και μαθαίνεις/συναντάς τόσους νέους ανθρώπους και εμπειρίες που δεν σκέφτεσαι και πολλά. Μέχρι να γνωρίσεις συμφοιτητές/συναδέλφους, να μάθεις "πως γίνονται τα πράγματα εδώ", να δεις καινούριες περιοχές, να τακτοποιηθείς, να ανοίξεις λογαριασμούς κτλ κτλ έχουν φτάσει Χριστούγεννα. Η παρακολούθηση μαθημάτων αν δεν έχεις χάσει επαφή πάει πολύ καλά και η ξένη γλώσσα δεν σου κάνει καμία διαφορά. Εκεί βέβαια που θα πάθεις ένα μικρό σοκ θα είναι όταν το μάθημα ξεκινήσει αμέσως χωρίς να ακούσεις ούτε μια φορά το "συνάδελφοι, από την ΠΑΣΠ/ΔΑΠ/ΠΚΣ είμαστε, μια μικρή ανακοίνωση θα ήθελα να κάνω". Το δεύτερο σοκ θα το πάθεις όταν θα δεις συμφοιτητές να κοιμούνται χύμα μέσα στα αμφιθέατρα την ώρα που μιλάει ο καθηγητής, ακόμα κι αν κάθονται πρώτο θρανίο και να μην παραξενεύεται κανείς (τα "καλά" της υποχρεωτικής παρακολούθησης).

 

Το πόσο θα διαβάζεις εξαρτάται από το αντικείμενο και το πανεπιστήμιο. Αν σπουδάζεις Σουμέριες Γραφές στο Aapla College, όλη μέρα μπύρες και ταξίδια, αν σπουδάζεις Engineering στο UCL, well, bad luck. Νορμαλ όμως σε μεταπτυχιακό 1 χρόνου, σε σοβαρή χώρα, σε σοβαρό αντικείμενο και πανεπιστήμιο δεν θα 'χεις χρόνο για πολλά πολλά, άντε κανα ταξιδάκι τον πρώτο καιρό και στις αρχές των τριμήνων, μετά βιβλιοθήκη, βιβλία αγκαλιά κι άγιος ο θεός.

 

Οι εξετάσεις δεν διαφέρουν σε τίποτα από τις ελληνικές, ίδιο σύστημα, ίδια μέθοδος. Αν θες να κάνεις σκονάκι, ελεύθερα, οι επιτηρητές είναι στ' @@ τους και πιο χαλαροί από ότι έχεις συνηθίσει. Στο χρόνο που σου δίνουν βέβαια και με τον όγκο που έχουν τα θέματα, δεν θ' αφήσεις στυλό κάτω ούτε για νερό. Και φυσικά αν σε πιάσουν, αντίο πτυχίο χωρίς μα και μου.

 

Το τι θα ακούσεις για τους Έλληνες εξαρτάται από τον εγκέφαλο εκείνου που θα συνομιλήσεις και την κουλτούρα του. Μίλα με νορμάλ Ευρωπαίο και θα κάνετε και γαμώ τις συζητήσεις, για την Ευρώπη, την Ευρωζώνη και τον ευρωπαϊκό αχταρμά γενικότερα. Μίλα με Γερμανό που κοιμάται με την Bild παραμάσχαλα και ξεπεράστε σε επίπεδο καφενειακή συζήτηση για το αν ο Ολυμπιακός ή ο Παναθηναϊκός είναι καλύτερη ομάδα. Μίλα με Κινέζο, αλλά μόνο για τα greek islands, δεν θα ξέρει/τον ενδιαφέρει κάτι άλλο.

 

Λάθη ελάχιστα, θα τα κάνεις και θα μάθεις, δεν έχει νόημα αυτή η ερώτηση γιατί μπορεί να μην τα συναντήσεις ποτέ. Μαλάκες σπιτονοικοκύρηδες, πιασοκώλικες υπηρεσίες, διαφορές κουλτούρας που δεν ήξερες κτλ κτλ.

 

Τις μεγάλες πίκρες θα τις φας σε Χριστούγεννα, Πάσχα και καλοκαίρια που όλοι οι φίλοι/γνωστοί θα είναι μαζεμένοι και θα γλεντάνε/πίνουν/ψήνουν/πίνουν/τρώνε/πίνουν/κολυμπάνε/πίνουν, κι εσύ θα είσαι στου διάολου το κέρατο και ή θα σπουδάζεις ή θα δουλεύεις με βροχή και μουντάδα όλη μέρα. Μετά βέβαια, όταν περνάνε οι διακοπές και κάθε ένας γυρίζει στη ρουτίνα του κι αρχίσουν τα "χρωστάω τόσα μαθήματα και τελειώνω", "ψάχνω εδώ και 150 μήνες για δουλειά", "πάλι δεν με πλήρωσαν", "νέες περικοπές", "έχω να πάω και στρατό", "είμαι 30 και λόγω οικονομικών μένω με τους δικούς μου", λες καλά είναι, υπομονή 5-6 χρόνια και γυρνάω.

 

Τώρα που έχει περάσει ένας χρόνος, υπήρξαν συνολικά 4-5 εβδομάδες που θα ήθελα να είμαι Ελλάδα κι αυτό γιατί η τεράστια πλειοψηφία γνωστών/φίλων έχει ακόμα σπουδές/στρατό/μεταπτυχιακό μπροστά οπότε είναι σκόρπιοι παντού. Και πάλι, αυτά αν είσαι άτομο με μεγάλο κύκλο, καλούς φίλους και ευχάριστο οικογενειακό περιβάλλον. Αν είσαι άτομο που με ένα warcraft, λίγο facebook και 10 ταινίες είσαι ευχαριστημένος, ενώ με τους δικούς σου μιλάτε 2 φορές το χρόνο ένα 10λεπτο, δεν θα σου λείψει η Ελλάδα καθόλου.

 

Το εξωτερικό σε ωριμάζει όπως οι σπουδές, τα ταξίδια, οι καινούριες εμπειρίες και 1002 άλλα, πόσο μάλλον όταν σου 'ρχονται combined. Ένα επίσης μεγάλο συν που θα κερδίσεις είναι ότι θα μπορείς πλέον κάθε φορά που σου ζαλίζουν τον έρωτα οι φίλοι με το η Ελλάδα έτσι κι η Ελλάδα αλλιώς να κάνεις σοβαρές συγκρίσεις με άλλες χώρες και νορμαλ συζήτηση.

 

Αλήθεια, για που σκέφτεσαι?

[little loulou]

Αρχικά ευχαριστώ,ευχαριστώ και πάλι ευχαριστώ για την απαντησή σου.

 

Έχω δυο ερωτηματάκια...Αγγλία πήγες για μεταπτυχιακό; και δεύτερον για πόσο χρήμα μιλάμε για αγγλία;(ενοίκιο,πανεπιστήμιο,βιβλία,κτλ)

 

Ενδιαφέρομαι για προπτυχιακές σπουδές οπότε πρέπει να σκεφτώ πολύ καλά σε ποια χώρα θα πάω και αν τελικά θα αντέξω οικονομικά και ψυχολογικά. 4 χρόνια είναι αυτά... και πρέπει να τελειώσω σε 4 χρόνια.

 

Σκέφτομαι για Ιταλία μόνο και μόνο επειδή έχω συγγενείς εκεί οπότε αν περάσω στην πόλη τους θα έχω για αρχή δωρεάν κατοικία.

 

Δυστυχώς όμως μιλάμε απλά για σκέψεις πασπαλισμένες με άλλες σκέψεις από πάνω. Με απασχολεί πάρα πολύ το πώς θα νιώσω στο ξένο έδαφος και κατά πόσο θα αντέξω την πίεση,εξού και τα παραπάνω ερωτήματα στο ποστ.

[Praetorianos]

Ναι ήρθα για μεταπτυχιακό. Δυστυχώς, πολύ δυστυχώς, στην Αγγλία από φέτος τα δίδακτρα έχουν εκτοξευτεί σε απίστευτα επίπεδα. Από κει που φίλος σπούδασε με 9.000 δάνειο, τώρα θέλεις 27.000 λίρες για προπτυχιακό (3 χρόνια). Στο δικό μου μεταπτυχιακό μέσα σε δύο χρόνια τα δίδακτρα 3πλασιάστηκαν. Και δεν εννοώ τα 100 ευρώ έγιναν, 300, εννοώ ότι αν αργούσα ένα χρόνο το προπτυχιακό μου απλά ή δεν θα έκανα μεταπτυχιακό ή θα διάλεγα άλλη χώρα.

 

Ενοίκιο και βιβλία δεν μπορώ να γράψω τίποτα. Πήγαινε Λονδίνο και θα πληρώνεις 8 κατοστάρικα για μια τρύπα, πήγαινε σε άλλη πόλη και δίνε 3 κατοστάρικα καθένας, 2 άτομα, διόροφο σπίτι. Πήγαινε βιομηχανική περιοχή και δεν θα δίνεις τίποτα σχεδόν. Βιβλία, amazon και βιβλιοθήκες να ΄ναι καλά, έδωσα σύνολο 100 λίρες και αν τα ξαναπουλήσεις μπορείς να πάρεις μερικά πίσω. Φίλος στο ίδιο πρόγραμμα έδωσε 600+ γιατί τα πήρε όλα καινούρια και δεν ήθελε βιβλιοθήκη.

 

Οικονομικά δεν μπορώ να ξέρω, ψυχολογικά εξαρτάται από το χαρακτήρα σου όπως σου είπα. Έχω κάνει 1 βδομάδα φοιτητική ζωή στη Λιβαδειά, έζησα και την "φοιτητική ζωή" 1 χρόνο σε αγγλική "φοιτητούπολη", συνολικά πιο πολύ διασκέδασα στην πρώτη. Παρόλο που δεν συμμετείχα λόγω διαβάσματος σε όλα, ό,τι είπε ο dark banishing "εντελώς ηλίθια διασκέδαση". Βγαίνουν στις 8-9 (??), γίνονται κόκκαλο μέχρι τις 12 με μπύρες (???!), ξερνάνε και πηδιούνται μέχρι τη 1, ταβλιάζονται μέχρι τις 2.

 

Η πίεση δεν είναι τίποτα αν είσαι κοινωνικός αλλά ταυτόχρονα δεν έχεις πρόβλημα να ζεις μόνος μεγάλα χρονικά διαστήματα. Όλοι οι φοιτητές σε τέτοιες χώρες είναι μόνοι τους και ψάχνουν παρέα, οργανώνουν ταξίδια, παρτυ κτλ κτλ, λίγο όρεξη να έχεις θα κολλήσεις. Τα μεγάλα κολλήματα σου είπα πότε θα τα τραβήξεις, αλλά λες δε γαμιέται, φτιάχνω τη ζωή μου, η Ελλάδα, οι φίλοι και οι παραλίες δεν φεύγουν.

Επεξ/σία 30 Ιουλίου 2012 από Praetorianos

[aris2025]

Εαν συνεχιστεί να υπάρχει ζήτηση για σπουδές/εργασία σε αγγλία, θα στήσουμε ενα webinar με τον Praetorianos με Q&A στο τέλος

[viper2005]

Εαν συνεχιστεί να υπάρχει ζήτηση για σπουδές/εργασία σε αγγλία, θα στήσουμε ενα webinar με τον Praetorianos με Q&A στο τέλος

+

infographics

[Meraklis56]

@praetorianos θα μπορούσες να μας πεις το αντικείμενο σου και σε ποιά πόλη της Αγγλίας σπουδάζεις;Λονδίνο φαντάζομαι.Και πόσα είναι τα δίδακτρα;

Αυτό που λένε πως οι πιστοποιήσεις αγγλικών έχουν διάρκεια 2 χρονών,ισχύει;

 

Επίσης θα ήθελα να ξέρω,πόσες ώρες είναι οι υποχρεωτικές παρακολουθήσεις τη βδομάδα;

 

Αν και έχω ακομα 2-2.5 χρόνια σκέφτομαι για μεταπτυχιακό στην Αγγλία.Ελπίζω για λονδίνο,μάλλον,αλλα θα εξαρτηθεί απο βαθμό πτυχίου και τον οικονομικό παράγοντα.

[viper2005]

@praetorianos θα μπορούσες να μας πεις το αντικείμενο σου και σε ποιά πόλη της Αγγλίας σπουδάζεις;Λονδίνο φαντάζομαι.Και πόσα είναι τα δίδακτρα;

Αυτό που λένε πως οι πιστοποιήσεις αγγλικών έχουν διάρκεια 2 χρονών,ισχύει;

 

Επίσης θα ήθελα να ξέρω,πόσες ώρες είναι οι υποχρεωτικές παρακολουθήσεις τη βδομάδα;

 

Αν και έχω ακομα 2-2.5 χρόνια σκέφτομαι για μεταπτυχιακό στην Αγγλία.Ελπίζω για λονδίνο,μάλλον,αλλα θα εξαρτηθεί απο βαθμό πτυχίου και τον οικονομικό παράγοντα.

 

ξεκινα να ψαχνεις τιμες στο whatuni

[dark_banishing]

Αγαπητέ dark..δεν μιλάμε για ένα εξάμηνο αλλά για τουλάχιστον 4 χρόνια. Στο πανεπιστήμιο που φοίτησες δεν χρειάστηκαν τα φιλανδικά; κι απλά θα ήθελα να γνωρίζω τα συναισθήματα που κατακλύζουν σχεδόν όλους τους φοιτητές και τι "συμβούλες" θα έδινε ο καθένας. Πήγες φιλανδία και μέτα; τι έκανες; απελπίστηκες;αγχώθηκες;φοβήθηκες; πώς κινήθηκες τον πρώτο χρόνο; διάβαζες όλη μέρα; ήσουν συνέχεια σπίτι; θυμήσου εκείνες τις πρώτες μέρες του οκτωβρίου και κατέγραψέ τες...pleaaase

 

 

Κοίτα εγώ πήγα εράσμους στην τρέλα τελείως και πήρα και δυο φιλαράκια παρέα. Μετά βρήκα στο καπάκι δουλειά ενώ αυτοί έφυγαν αλλά είχα κάνει εν τω μεταξύ παρέες οπότε ηταν εύκολη η φαση. Ούτε αγχώθηκα ούτε φοβήθηκα ποτέ. Αλλα ο χειμώνας είναι κρύος και σκοτεινός. Δηλαδή μπορώ πολύ εύκολα να φανταστώ κάποιον να μην την παλεύει εκεί πάνω.

 

 

Επίσης να πω οτι ο Praetorianos εγραψε φοβερό ποστ που καλύπτει και μένα.

 

 

Φιλανδικά δεν χρειάστηκα αλλά έπαιρνα μαθήματα από το μεταπτυχιακό που ήταν όλα στα αγγλικά. Στο πανεπιστήμιο που ήμουν το προπτυχιακο δεν είχε δυνατότητα παρακολούθησης στα αγγλικα. Υπάρχουν όμως προπτυχιακά στα αγγλικά, αλλά πιο πολύ προς Σουηδία μεριά. Γενικά από Σκανδιναβία θα κοιτούσα να πάω προς Σουηδία, είναι καλύτερα από όλες τις απόψεις (βέβαια αυτό το ξέρουν και οι άλλοι οπότε υπάρχει και πιο μεγάλος ανταγωνισμός....)

[Praetorianos]

Εαν συνεχιστεί να υπάρχει ζήτηση για σπουδές/εργασία σε αγγλία, θα στήσουμε ενα webinar με τον Praetorianos με Q&A στο τέλος

lol ρε, να 'σαι καλά, απλά είχα τραβήξει το ίδιο μανίκι πέρσι τέτοιο καιρό και μπορείς να αποφύγεις πολλή ταλαιπωρία/έξοδα αν κάποιος σου πει πέντε βασικά

 

@praetorianos θα μπορούσες να μας πεις το αντικείμενο σου και σε ποιά πόλη της Αγγλίας σπουδάζεις;Λονδίνο φαντάζομαι.Και πόσα είναι τα δίδακτρα;

Αυτό που λένε πως οι πιστοποιήσεις αγγλικών έχουν διάρκεια 2 χρονών,ισχύει;

 

Επίσης θα ήθελα να ξέρω,πόσες ώρες είναι οι υποχρεωτικές παρακολουθήσεις τη βδομάδα;

 

Αν και έχω ακομα 2-2.5 χρόνια σκέφτομαι για μεταπτυχιακό στην Αγγλία.Ελπίζω για λονδίνο,μάλλον,αλλα θα εξαρτηθεί απο βαθμό πτυχίου και τον οικονομικό παράγοντα.

Αντικείμενο και ειδικά δίδακτρα δεν έχουν σημασία να σου πω, οι διακυμάνσεις από πανεπιστήμιο σε πανεπιστήμιο είναι τεράστιες ακόμα και range να σου έδινα. Ειδικά στον αχανή οικονομικό κλάδο τα δίδακτρα μπορεί να κυμανθούν από λίγα χιλιάρικα μέχρι πολλές δεκάδες χιλιάρικα. Κάθε πανεπιστήμιο έχει τα δικά του fees αναλυτικότατα που ανανεώνονται κάθε χρόνο. Δεν είμαι Λονδίνο, Warwick βρίσκομαι

 

Για το IELTS νομίζω ναι 2 χρόνια, αλλά είναι πολύ νωρίς για να σκέφτεσαι κάτι τέτοιο. Δώσ' το ένα εξάμηνο πριν, εγώ πρώτα δέχτηκα conditional offer και μετά πέρασα το IELTS.

 

Οι υποχρεωτικές παρακολουθήσεις είναι ανάλογα το πανεπιστήμιο, τον κλάδο και τα μαθήματα σου. Εγώ είχα γύρω στις 3-5 ώρες υποχρεωτική παρακολούθηση καθημερινά, άλλοι πολύ λιγότερες.

 

Πάντως σοβαρά είναι πολύ νωρίς για να αγχώνεσαι/ψάχνεσαι. Καλά κάνεις, προσπάθησε για καλό βαθμό πτυχίου (το Α και το Ω ακόμα και για δουλειά στην Αγγλία να περάσεις το 7) αλλά χαλάρωσε γιατί σαν τα φοιτητικά χρόνια δεν έχει

[little loulou]

 

Η πίεση δεν είναι τίποτα αν είσαι κοινωνικός ...

 

I'm doomed! :/

 

Πιστεύω πως αν πήγαινα σε αγγλόφωνο πανεπιστήμιο θα ήμουν πιο αισιόδοξη. Από κει και πέρα οποιαδήποτε άλλη γλώσσα είναι τελείως άγνωστη σε μένα. Οπότε αν συνδυάσουμε το άγχος της γλώσσας( εξετάσεις , παρακολουθήσεις των μαθημάτων,συνομιλίες )μαζί με την μη κοινωνικότητά μου και την απαλεψιά που θα με βαρέσει όχι επειδή είμαι μακριά από ελλάδα αλλά επειδή θα φοβηθώ μήπως δεν τα καταφέρω,μήπως καλύτερα να κάτσω στα αυγά μου;;

Από την άλλη θέλω πολύ εξωτερικό γιατί όπως είπε και ο Praet :

Εξωτερικό γιατί πάντα ήθελα να συνεχίσω σπουδές έξω να δω τι γίνεται κι αλλού