Ολυμπιακοί 2012

[MiDi_MiLiZ]

Βρε wash εχασες το point μου και λες αλλα απο αυτα που λεω. Βασικα αλλιως χρησιμοποιεις τον ορο σοβαρος εσυ κι αλλιως εγω. Εσυ, οπως καταλαβαινω, λες οτι ενας-ενας ειναι καλοι παιχτες και εγω επαυξανω και σου λεω οτι ειναι παιχταραδες. Εγω λεω οτι, ειτε λογω υπεροψιας, ειτε λογω βεβαιοτητας για το αποτελεσμα, ειτε επειδη βλεπουν τα παιχνιδια σαν καλοκαιρινο-καμπ, δεν παρουσιαζονται ωριμοι, εναλλακτικα ειναι προκλητικα χαλαροι για εμενα που εχω συνηθισει να βλεπω παιχτες να φτυνουν αιμα. Συν την μηδενικη τακτικη. Με αυτη την ενοια τους λεω ασοβαρους. Τον Ντουραντ γιατι τον ειπα σοβαρο? Γιατι αποφευγει τα ζογκλερικα και την επιδειξη των υπολοιπων για να πετυχει την ουσια, χωρις βεβαια να στερειται θεαματος το παιχνιδι του. Ο Μπραιαντ πχ ή ο Γουεστμπρουκ ή ο Καρμελο, παιζουν το συστημα coast-to-coast. Οποιος παρει ριμπαουντ σουταρει κι απτην αλλη. (Ασχετο,αλλα σχετικο: αυτος ο Ντειβις μ'αρεσει πολυ, εχει κι επικη φατσα ο φουστης η καμπανοφατσα του στρατου ειναι).

 

Σχετικα με το ερωτημα σου γιατι τους "θαβω". Οντας οπαδος του μπασκετ τακιτκης (γιατι σε αντιθεση με το ποδοσφαιρο, η τακτικη στο μπασκετ το κανει πολυ πιο συναρπαστικο αθλημα ΚΑΙ απο αποψη θεαματος, μη ξεχνας οτι μπασκετικα γαλουχηθηκα με Ζοτς, Ιφκοβιτς, ακομα και Μπλατ σου ελω εγω και οχι με Φιλ Τζακσον), δεν μπορω να βλεπω τους σουπερσταρ να παιζουν τοσο αναρχο μπασκετ, αλλα πολυ περισσοτερο με πιανει μελαγχολια κανοντας την μοιραια συγκριση με παλαιοτερες dream team και ισως να βγαζω λιγη εμπαθεια παραπανω σε αυτους. Για να δεις οργανωμενη ομαδικη συνεργασια κανεις αιτηση. Εν τελει, δεν με τρελαινει το μπασκετ που παιζουν, ασχετα αν σε καθε παιχνιδι θα βγαλουν 10 ατομικες φασεις για χαιλαιτ.

[FarCry]

δεν ειναι θεμα πρωτιας. ειναι θεμα αριθμου μεταλλιων. αυτο ειναι το συγκριτικο του πινακα.

 

προφανως η αμερικη δεν εχει διακυμανσεις. τα μεταλλια που παιρνει καθε φορα ειναι πανω κατω 100

 

δεν υπαρχει αλλη χωρα οποτε αποτελει εξαιρεση. η κινα ειναι υπερδυναμη αλλα δεν εχει σταθερες επιδοσεις σε αριθμο μεταλλιων οπως και αλλες χωρες.

 

επισης οι επιδοσεις της αμερικης καταρριπτουν το δικο σου argument για το πληθος των αθλητων. δεν μετραει η ποσοτητα αλλα η ποιοτητα σε καθε ολυμπιαδα.

 

Ο ισχυρισμός του άρθρου ότι εφόσον μια χώρα γνωρίζει χρόνια πριν πως θα διοργανώσει τους Ολυμπιακούς ρίχνει περισσότερα λεφτά και αποκτά ένα momentum αποσκοπώντας σε καλύτερες επιδόσεις έχει μια βάση. Δεν αναφέρεται όμως ένα άλλο, πολύ σημαντικότερο στοιχείο. Αν δεν κάνω λάθος, η διοργανώτρια χώρα "προκρίνεται" αυτόματα σε όλα τα αγωνίσματα, επομένως μπορεί να στείλει περισσότερους αθλητές και να διεκδικήσει μετάλλια.

 

(Σε bold ο αριθμός των αθλητών τη χρονιά που η χώρα ήταν διοργανώτρια)

 

Αθλητές Αυστραλίας

 

 

2000 : 632

2004 : 482

2008 : 433

2012 : 410

 

 

 

Αθλητές Βρετανίας

 

 

2000 : 332

2004 : 259

2008 : 312

2012 : 541

 

 

 

Αθλητές Ελλάδας

 

 

2000 : 140

2004 : 441

2008 : 159

2012 : 104

 

 

 

Αθλητές Κίνας

 

 

2000 : 271

2004 : 407

2008 : 639

2012 : 380

 

 

 

Επίσης, αν και το άρθρο συγκρίνει επιδόσεις στους τελευταίους 4 Ολυμπιακούς, θα μπορούσε πιστεύω να κάνει και μια αναφορά στη σταθερότατη επίδοση των ΗΠΑ.

 

 

 

-Το 1992 2η θέση πίσω απ' την ενωμένη ομάδα των πρώην Σοβιετικών χωρών.

-Το 1996 (διοργανώτρια) 1η θέση.

-Το 2000 1η θέση.

-Το 2004 1η θέση.

-Το 2008 2η θέση λόγω χρυσών, 1η θέση σε απόλυτο αριθμό μεταλλίων.

-Το 2012 1η θέση.

 

 

 

Εκτός κι αν θεωρεί πως οι ΗΠΑ είναι υπερδύναμη και δεν μπαίνει σε διαδικασία σύγκρισης, προτιμώντας θεωρητικά "μικρότερες" χώρες. Και η Κίνα όμως μια χαρά υπερδύναμη θεωρείται, άσε που έχουν ακουστεί διάφορα "ωραία" για το πώς παράγει αθλητές.

[slipknot]

δεν ειναι θεμα πρωτιας. ειναι θεμα αριθμου μεταλλιων. αυτο ειναι το συγκριτικο του πινακα.

 

Το κατάλαβα, η θέση όμως εξαρτάται απ' τον αριθμό μεταλλίων γι' αυτό έγραψα για θέση. Στην ουσία τα μετάλλια είχα κατά νου.

 

επισης οι επιδοσεις της αμερικης καταρριπτουν το δικο σου argument για το πληθος των αθλητων. δεν μετραει η ποσοτητα αλλα η ποιοτητα σε καθε ολυμπιαδα.

 

Σίγουρα μετράει και η ποιότητα μεταξύ άλλων, αλλά γιατί καταρρίπτεται το argument για το πλήθος των αθλητών; Η Αμερική στέλνει σταθερά πάνω από 530 κάθε φορά.

 

Το άρθρο παραθέτει πίνακα και λέει πως τη χρονιά που η τάδε χώρα ήταν host υπήρξε το peak μεταλλίων, ενώ στους προηγούμενους αγώνες, εν όψει των επερχόμενων, υπήρξε μια άνοδος στις επιδόσεις. Ε δεν είναι καμιά φοβερή διαπίστωση αυτό. Ειδικά όσον αφορά το peak, όταν διοργανώνεις Ολυμπιακούς και στέλνεις πολύ περισσότερους αθλητές απ' ότι συνήθως, έχεις επενδύσει σε προπονήσεις, ενδεχομένως και σε εγκαταστάσεις και έχεις και τον κόσμο να στηρίζει, θα πάρεις μετάλλια. Δεν υπονοώ σε καμία περίπτωση πως όσο περισσότερους στείλεις, τόσο περισσότερα μετάλλια θα πάρεις απλά προσπαθώ να λάβω τα πάντα υπόψιν.

 

Προβλέψεις σίγουρα χωράνε, δεν είναι δύσκολο να φανταστείς πως η Κίνα θα πάρει πολλά μετάλλια στο πινγκ πονγκ ή πως στην κολύμβηση (όπου μερικοί κράζουν την ύπαρξη τόσων πολλών events) θα σαρώσει η Αμερική. Αυτά μπορεί να είναι λιγάκι "ρευστά" όμως, αν η επόμενη φουρνιά δεν είναι καλή τα μετάλλια αλλάζουν χέρια.

[FarCry]

Σίγουρα μετράει και η ποιότητα μεταξύ άλλων, αλλά γιατί καταρρίπτεται το argument για το πλήθος των αθλητών; Η Αμερική στέλνει σταθερά πάνω από 530 κάθε φορά.

 

 

γιατι λες οτι η διοργανωτρια χωρα βαζει ολους τους αθλητες μεσα που σημαινει οτι και η αμερικη εβαλε παραπανω στη χωρα της ενω εφερε παραπλησιες επιδοσεις και σε ολυμπιακους αλλων χωρων. λειτουργει ως αντιπαραδειγμα στο argument σου

[washcloud]

Βρε wash εχασες το point μου και λες αλλα απο αυτα που λεω.

 

...μπορεί, ποτέ δεν υποστηρίζω ότι έχω το αλάθητο. Αν και, νομίζω ότι σε κατάλαβα, και σωστά σχολίασα (πχ περί του όρου "σοβαρός", μετά από όσα επανέλαβες διευκρινιστικά).

 

Η αλήθεια είναι ότι όταν σε διάβαζα, είχα - και ήμουν βέβαιος ότι κι εσύ είχες, στο πίσω μέρος του μυαλού, μια άτυπη σύγκριση των "Redeem-teamers" με τους πάλαι-ποτέ "Dream-teamers". Yπό αυτό το πρίσμα, αφ' ενός όντως σαν εικόνα είναι πιο "παιδική χαρά" οι σημερινοί από τους τότε (κυρίως λόγω ηλικιών και προσωπικοτήτων) - από την άλλη όμως, ούτε εκείνοι "έφτυναν αίμα". Τί αίμα να έφτυναν; Αυτό που έπιναν από τα..."θύματα" που είχαν βρεθεί στο διάβα τους...;

 

Τεσπα, σε γενικές γραμμές ΣΥΜΦΩΝΩ πάντως με την ουσία της οπτικής σου για την Team-Usa,,,,απλά θα έλεγα άφησες (σε 'μένα έστω) την αίσθηση ότι υπερβάλλεις κάπου με τους χαρακτηρισμούς, αλλά και την ανάλυση. Και πάλι με σημείο αναφοράς (καλώς ή κακώς μου έχει κολλήσει) τους "τότε", εκείνοι ήταν "άντρες", ενώ οι σημερινοί "(μεγάλα) παιδιά", και μέχρι εκεί...

 

* συμφωνώ εντόνως με το περί Ντέιβις, κι έχω την είσθηση ότι έχει μια σοβαρότητα/"τσαμπουκά" "α-λα Ολάζουον" (...άντε πάλι οι...αρχαίοι...) να δείξει στα επόμενα του χρόνια (...μόνο για την αντιμετώπιση του παιχνιδιού λέω, μην παρεξηγηθώ, γιατί από σωματοδομή ή τεχνική μιλάμε για άλλα πράγματα) ο "πιτσιρικάς" σέντερ. Όπως συμφωνώ και για την "τζούφια" τακτική τους, αλλά είναι που είπα ότι εκεί για 'μένα ο προπονητής είναι που φταίει γι' αυτή την εικόνα. Και το τόνισα επειδή εσύ δεν το έκανες, και φαινόταν έτσι το "βάρος" να πέφτει στους παίχτες...Αλλά και πάλι, όπως είπα, είναι σκυλιά μαύρα (intended pun), οπότε η όλη φάση τους είναι στο χαλαρό, από την άποψη της σιγουριάς ότι "το 'χουν, ΟΠΩΣ κι αν γίνει"....Θα μου πεις αυτό χαλάει την εικόνα τους βέβαια, και συμφωνώ κι εδώ - απλά ας πούμε τους....καταλαβαίνω (ακόμη ίσως και τον Σιζέφσκι). Δύσκολα πάντως πιστεύω ότι θα στριμωχτούν από τους Ισπανούς (ειδικά έτσι "ασύνδετοι" που μοιάζουν φέτος αυτοί. Βαρέθηκαν μάλλον...) - επειδή το είπες. Πιο πολύ περιμένω να γκαζώσουν (περισσότερο) στον τελικό (με σοβαρότητα κλπ), σε στυλ "στ' αρχίδια μας τα μέχρι τώρα ματς, τον χαβαλέ μας κάναμε, διαδικαστικά ήταν για να έρθει ο τελικός". Από την άλλη...ξερωγώ; Εκεί νομίζω θα αποσαφηνιστεί πόσο όντως "σοβαροί" (ή όχι...) είναι (σαν ομάδα, κι ο προπονητής μέσα), και δεν εννοώ την προοπτική ήττας (που την θεωρώ φευγάτη υπόθεση).

[slipknot]

γιατι λες οτι η διοργανωτρια χωρα βαζει ολους τους αθλητες μεσα που σημαινει οτι και η αμερικη εβαλε παραπανω στη χωρα της ενω εφερε παραπλησιες επιδοσεις και σε ολυμπιακους αλλων χωρων. λειτουργει ως αντιπαραδειγμα στο argument σου

 

Ο αριθμός αθλητών αφορούσε κυρίως τις 4 χώρες-παραδείγματα του άρθρου. Η Αμερική ήταν ένα εναλλακτικό παράδειγμα σταθερής απόδοσης. Συμφωνώ πως είναι μοναδική περίπτωση όσον αφορά τις επιδόσεις, δεν ήταν σαφές στο πρώτο μου μήνυμα έτσι όπως το έγραψα. Ακόμα κι έτσι όμως, το '96 έστειλε μόλις 68 αθλητές παραπάνω από το '92 και 60 παραπάνω από το 2000. Δεν ήταν τόσο χαώδεις οι διαφορές σε σχέση με την Ελλάδα για παράδειγμα, που στην Αθήνα είχε 301 περισσότερους αθλητές απ' το Σίδνεϊ και 282 απ' το Πεκίνο. Στο θέμα των επιδόσεων δε, οι Αμερικάνοι πήραν τα περισσότερα χρυσά που έχουν πάρει από τότε μέχρι σήμερα. Σε θέμα συνολικού αριθμού μεταλλίων αυτό δεν λέει κάτι βέβαια, αλλά σαν "Olympic achievement " παίζει ρόλο.

 

Για να μην παρεξηγηθώ, δε προσπαθώ να μηδενίσω το άρθρο απλά αναφέρω κάποια συμπληρωματικά στοιχεία που θεωρώ πως παρουσιάζουν ενδιαφέρον.

[Tilemaxx]

Όλοι σοβαροί είναι στις ΗΠΑ. Το οτι είναι ασόβαροι στον πάγκο και παίζουν παιχνιδάκια δεν λέει κάτι. Μόλις μπαίνουν στο παρκέ τα δίνουν όλα. Αλλά είναι λογικό να είσαι πιο χαλαρός, όταν εόσαι 10 επίπεδα ανώτερος απο τους αντιπάλους σου.

[washcloud]

...τώρα θα βγει ο Μίντι και θα σου πει και 'σένα "είπαμε δεν λέω για τις γκριμάτσες και τις χειρονομίες τόσο, όσο για το ότι παίζουν ανοργάνωτα". Και θα 'χει δίκιο, από την άποψη ότι όντως ΔΕΝ "τα δίνουν όλα" (από άποψης τακτικής ανάπτυξης), όχι τουλάχιστον όλη την ώρα. Όπως κι εσύ έχεις το δίκιο σου ότι είναι "χαλαροί", ακριβώς επειδή η ανωτερότητά τους είναι δεδομένη. Τεσπα...

[MiDi_MiLiZ]

Aρχιζοντας απτο τελος, δεν εννοω την σοβαροτητα στον παγκο οπως σωστα καταλαβε ο wash. Εκει να σου πω την αληθεια μ'αρεσει το show τους γιατι κανουν το παιχνιδι διασκεδαση τοσο για τους ιδιους οσο και για τον κοσμο (χαιλαιτ καρφωμα Γουεστμπρουκ vs Αργεντινη και ο Ντουραντ στον παγκο).

 

Περνωντας στο προηγουμενο ποστ σου wash παραδεχομαι οτι ειμαι υπερβολικος λιγο σε οσα ειπα στο πρωτο ποστ οπως επισης παραδεχομαι και το προφανες, οτι οσο εγραφα τις γραμμες εκεινες, στο μυαλο υπηρχαν οι συνεργασιες Στοκτον-Μαλοουν στην Ντριμ Τιμ, ο "σκιζομαι για ολους τους υπολοιπους" Πιπεν κλπ κλπ και στον αντιποδα ο Μελο που παιρνει ριμπαουντ κραταει τη μπαλα 15 δευτερολεπτα και τραβαει σουτ απτα μαλλια. Και σκεψου οτι το μυαλο μου δεν εφτασε καν ως τον Τζορνταν

 

Και κατι ασχετο αλλα ελαφρως σχετικο με το θεμα "χαλαροτητας", για εκεινη τη θρυλικη ντριμ τιμ. Ο Γκραντ Χιλ δηλωσε οτι στους Ολυμπιακους της Ατλαντα κανεις δεν ηθελε να βγει πρωτος σκορερ γιατι μετα θα επρεπε να περασει ντοπινγκ κοντρολ. Ειπε μαλιστα, "σε αγωνες που ειχαν κριθει θα δειτε οτι προς το τελος τους ολοι οι παικτες ηταν επιδεικτικα αλτρουιστες για αυτο το λογο, να αποφυγουν το ντοπινγκ κοντρολ".

Ο λογος που θελανε να το αποφυγουν, ειναι οτι προκειται περι 2ωρης+ διαδικασιας και προφανως κανεις δεν ψηνοταν.

Με εψησε να κατσω να ξαναδω τους αγωνες εκεινους για να γελασω

[GhostRiderLSOV]

Μπράβο βρε το Μεξικό ενάντια στην Βραζιλία.

[MiDi_MiLiZ]

Ποια Βραζιλια? Αυτη που ειναι κατω απο εμας στην παγκοσμια καταταξη της ΦΙΦΑ? Γατακια...

[Millennium]

:P

[Thresh]

ποιος είναι αυτός ο γιωτάς στη Net που περιγράφει στίβο και λέει συνέχεια σε αυτούς τους ολυμπιακούς τον Gay, Clay?

[status]

Όλοι σοβαροί είναι στις ΗΠΑ. Το οτι είναι ασόβαροι στον πάγκο και παίζουν παιχνιδάκια δεν λέει κάτι. Μόλις μπαίνουν στο παρκέ τα δίνουν όλα. Αλλά είναι λογικό να είσαι πιο χαλαρός, όταν εόσαι 10 επίπεδα ανώτερος απο τους αντιπάλους σου.

 

Αν μιλάς για το μπάσκετ, παπάρια μέντολες, όλος ο κόσμος παίζει μπάσκετ και οι αμερικάνοι παίζουν nba..κανένας συντονισμός με τον υπόλοιπο πλανήτη, για αυτό έχουν τέτοιο κέντρο.

[HERTHAN]

Ο τελικος στο μπασκετ σημερα στις 5 η ωρα ειναι?