Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Δουλειά και καλή δεν υπάρχει ούτε στον παράδεισο.. Και διευθυντής να είσαι όπως ήμουν εγώ σε μεγάλο όμιλο εταιρειών πάλι τα ίδια σκ@τ@ είναι.. Πάλι υπάλληλος νιώθεις εφόσον υπάρχουν από πάνω τα καραβάνια.

Υπάρχει, αλλά στην Ελλάδα τα βλέπουμε αυτά για ψιλά γράμματα και γιαυτό δεν πάμε μπροστά και δεν κάνουμε σχεδόν τίποτα.

 

Η καλή δουλειά είναι αυτή που αγαπάς να την κάνεις όταν αγαπάς μια ασχολία ώρες μήνες και χρόνια μπορείς να την κάνεις ακόμη και τζάμπα όσο κοπιαστική και αν είναι γιατί σαρέσει να την κάνεις, αν σε πληρώνουν κιόλας γιαυτό τότε παράδεισος!!

 

Δηλαδή ως κράτος οργανώνουμε χρηματιστήριο με νόμισμα το πόσο θα μοχθήσει το κάθε παιδί στο να κάνει πράματα που συχαίνεται ή έστω δεν του αρέσουν προκειμένω να πάρει το "παράσημο" της εισαγωγής σε κάτι που βασικά δεν ξέρει τι είναι !! Πως μπορεί να ξέρει εξ άλλου; Και που αρκετές φορές καταλήγει στο να μην του αρέσει αλλά ακούγεται σεβαστό σαν όνομα και ακούει πως έχει απολαβές η συγκεκριμένη σχολή τμήμα (γιατί δεν μπαίνεις στην σχολή όπως σε άλλες χώρες αλλά περιορίζεσαι στο συγκεκριμένο τμήμα) με μεγάλες βάσεις <- για όσους δεν ξέρουν πως μπαίνουν οι βάσεις.. δεν έχει να κάνει με την δυσκολία της σχολής ή με το πόσο καλά εκπαιδεύεται κάποιος σε αυτή.. Έχει να κάνει με τις θέσεις και τις προτιμήσεις των παιδιών! Τα ίδια τα παιδιά δηλαδή καθορίζουν τις βάσεις και διαμορφώνουν το σκηνικό με βάση την ελλειπή γνώση τους για το τι θέλουν και πως είναι η ζωή!!

 

Δηλαδή αν πχ φέτος τα περισσότερα παιδιά για κάποιον λόγο δηλώσουν ΤΕΙ ιχθυοκαλλιέργειας και κανένα δεν δηλώσει ιατρική Αθηνών τότε το ΤΕΙ ιχθυοκαλλιέργειας θα έχει βάση πχ 19.900 μόρια και η ιατρική Αθηνών θα έχει βάση 0 ή 10 (ανάλογα το ποιος είναι ο κατώτερος βαθμός εισαγωγής )

 

Αλλά δεν θα γίνει ποτέ αυτό γιατί ποτέ δεν θα επιλέξει μια μεγάλη πλειοψηφία να πάει ΤΕΙ ιχθυοκαλλιέργειας και δεν θα επιλέξει αυτό γιατί στην γειτονιά δεν έχει πρεστίζ (<- ό,τι και αν σημαίνει αυτό μέσα στο μυαλό τους)  κάτι τέτοιο η κυρἈχτίτσα δεν το ξέρει οπότε και οι γονείς θα τους αποθαρρύνουν ενώ τον γιατρό όλοι τον ξέρουν ειδικά η γιαγιά που επηρεάζει και την μαμά και όλοι νομίζουν πως ο γιατρός αυτόματα θα γίνει και πλούσιος οπότε οι περισσότεροι πάνε εκεί (φυσικά και σε άλλες μετρημένες στα δάχτυλα σχολές τμήματα για τον ίδιο όμως λόγο απλοποιώ εδώ το παράδειγμα μιλώντας απλά για 2 σχόλες τμήματα)

 

Δεν έχει λοιπόν σχέση το περιεχόμενο της σχολής και η ουσία της με την βάση της.

 

Έχω δει τμήμα εφαρμοσμένων μαθηματικών (Από τους πιο απαιτητικούς χώρους των θετικών επιστιμών και χώρος με εφαρμογές σε πλήθος επιστημών και εργασιών) να έχει χαμηλότερη βάση απο τει με τουριστικά επαγγέλματα ("καλό" φαίνεται γιατι στην γειτονιά ξέρουν άτομα που το βγάλανε και αμέσως πιάσανε δουλειά) και θα πάει κάποιος πχ με μ.ο 10 στο τμήμα εφαρμοσμένων μαθηματικών για να παρακολουθήσει μαθήματα ατομικής μοριακής και οπτικής φυσικής και στοχαστικών ανελίξεων....  όλα αυτά επειδή  έχει το "εφαρμοσμένα" μπροστά από το "μαθηματικά" που μοιάζει για την κυρἈχτίτσα σαν δευτερεύον πράμα κάτι σαν ΤΕΙ.. και εκεί βλέπει την λέξη άρα δεν έχει το ίδιο πρεστίζ... άρα μακριά παιδί μου πήγαινε εκεί μόνο αν δεν βγάλεις καλό βαθμό..

 

και με τα πολλά είτε "καλή" σχολή τμήμα είτε "κακή" στο τέλος καταλήγεις να κάνεις κάτι που βαριέσαι να κάνεις και δεν ξέρεις πως να ξεφύγεις.

 

 

Γιατί στην Ελλάδα υπάρχουν διάφορα σύνδρομα ζηλοφθονίας και ψωροπερηφάνιας και πρέπει να ξεχωρίζουμε με τίτλους χωρίς ουσία

 

βλέπω τόσα παιδιά στέλνουν κατά καιρούς εδώ και ρωτάνε τι να σπουδάσουν.... ΡΩΤΑΝΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ...

 

δεν ξέρουν γιατι το σχολείο ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ να τους δείξει πως έχουν τα πράματα στην κοινωνία και να τους βοηθήσει να βρούνε τον δρόμο τους!

 

 Δεν ασχολείται γιατί προέχει να βγει η "ύλη"!!! Η ύλη που θα καθορίσει σε ποιο τμήμα μιας παρακμιακής (under 400 rank) σχολής θα μπεις και θα καμαρώνεις λες και είσαι 100% σίγουρος ότι θες να γίνεις φυσικός και όχι μαθηματικός ή τελικά δικηγόρος που απλά να ασχολείται με τεχνολογικές πατέντες ή ζαχαροπλάστης ή εκπαιδευτής σκύλων κτλ

 

σε πολλές χώρες μπορείς να ξεκινήσεις να σπουδάζεις προς την μια κατεύθυνση και μετά να κάνεις κάτι άλλο χωρίς να αλλάξεις κάτι στην σχολή γιατί μπαίνουν σε μια σχολή, ολόκληρη, ενοποιημένη όχι σε ένα τμήμα!

 

Διαλέγουν μέσα από όλα τα μαθήματα της σχολής και εξειδικεύονται σε  ό,τι οι ίδιοι αποφασίσουν κατά την διάρκεια των σποδών τους (μέσα από την καθημερινή τριβή και πρακτική εξοικείωση με τα χy αντικείμενα καθώς  και από την ωρίμανση τους ως ενήλικα άτομα δηλαδή!) 

 

Υπάρχουν παιδιά που στην αρχή παίρνανε μαθήματα χημείας ας πούμε και τελικά επειδή είδαν ότι δεν τους αρέσει ή τους αρέσει κάτι άλλο περισσότερο γίνανε μαθηματικοί ή δικηγόροι κτλ όλα αυτά γίνονται σε μια διαδικασία που βγάζουν το minor και το major τους το τελευταίο καθορίζει το που τελικά ειδικεύτηκαν αλλά ακόμη και μετά απο αυτό δεν υπάρχουν όρια μπορεί να κάνουν κάτι εντελώς διαφορετικό απο το major τους.

 

 

 

Γενικά η κατάσταση "παιδείας" στην χώρα μου θυμίζει την μάνα μου :P, εγώ σαν παιδί πχ στο δωμάτιο μου δεν είχα τάξη με την έννοια να είναι όλα στην σειρά και στοιχημένα, το γραφείο να μην έχει τίποτα πάνω του κάθε ράφι να έχει κενό χώρο κτλ

 

Φαινόταν ίσως ακατάστατο όχι βρώμικο αλλά στην ουσία υπήρχε μεγάλη τάξη με την έννοια της λέξεως δηλαδή πάντα ήξερα που ειναι το παραμικρό και όλα είχαν τέτοιες θέσεις στον χώρο έτσι ώστε να μπορώ να τα χρησιμοποιώ με ευκολία και ταχύτητα για την κάθε ασχολία που προορίζονταν ... ήθελα να βρω το χ μολύβι που είχα να το χρησιμοποιήσω ένα μήνα ήξερα ότι θα είναι πχ μέσα στο κουτί του τάδε επιτραπέζιου παιχνιδιού μέσα στο τάδε ντουλάπι... Τα CD μουσικής ήταν σε διαφορετικό μάτσο κοντά στο hifi απο τα CD με δεδομένα και τα CD με παιχνίδια είχαν επίσης το δικό τους μάτσο.. και δεν ήταν με αλφαβητική σειρά αλλά αυτά που χρησιμοποιούσα ήταν σε συγκεκριμένο σημείο (πχ πάνω δεξιά στην "πυραμίδα" απο CD ενώ αυτά που χρησιμοποιούσα λιγότερο στον πάτο κτλ) 

 

Όταν έμπαινε να "συμμαζέψει" η μάνα μου το δωμάτιο γινόταν κουκλί έτοιμο για φωτογραφεία αλλά ήταν παράλληλα το πιο άχρηστο δωμάτιο για να κάνει κάποιος ότι και κάνει στο δωμάτιο του έχανα πράματα (κάποιες φορές και μόνιμα) όλα τα πράματα απαιτούσανε περισσότερο χρόνο πχ το να ντυθώ επειδή όλα τα ρούχα αν και κολλαριστά και διπλωμένα ήταν σε εντελώς μη χρηστικές διαρρυθμίσεις κτλ κτλ

 

Έτσι και εμείς χωρίζουμε την εκπαίδευση σε αυστηρώς ορισμένα τμήματα σαν να βάζουμε labels σε κουτιά πραγμάτων προς μετακόμιση που δεν επιτρέπεται η μεταπήδηση μεταξύ τους, δίνει η κάθε σχολή το συγκεκριμένο πτυχίο για το συγκεκριμένο τμήμα που σου επιτρέπει να κάνεις συγκεκριμένα πράματα και ΟΧΙ όλα όσα είναι σχετικά με τις γνώσεις σου (πχ μπορεί ένας φυσικός να πάει για δάσκαλος αν έχει πάρει παιδαγωγικά μαθήματα ή για μαθηματικός ή χημικός στο γυμνάσιο ή το λύκειο; δεν νομίζω)

 

και γιαυτό έχουμε ένα σορό πτυχιούχους χωρίς ουσία και δουλειά που αρκετοί από αυτούς δεν είναι και καλοί σε αυτό που γράφει το χαρτί τους ακριβώς γιατί παγιδεύτηκαν σε ένα τμήμα που δεν το θέλανε τελικά αλλά δεν υπήρχε και καλύτερη λύση από το απλά να το βγάλουνε.

Επεξ/σία από Manjaro
  • Like 5
  • Απαντ. 519
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοσιευμένες Εικόνες

Δημοσ.

Υπάρχει, αλλά στην Ελλάδα τα βλέπουμε αυτά για ψιλά γράμματα και γιαυτό δεν πάμε μπροστά και δεν κάνουμε σχεδόν τίποτα.

 

Η καλή δουλειά είναι αυτή που αγαπάς να την κάνεις όταν αγαπάς μια ασχολία ώρες μήνες και χρόνια μπορείς να την κάνεις ακόμη και τζάμπα όσο κοπιαστική και αν είναι γιατί σαρέσει να την κάνεις, αν σε πληρώνουν κιόλας γιαυτό τότε παράδεισος!!

 

Δηλαδή ως κράτος οργανώνουμε χρηματιστήριο με νόμισμα το πόσο θα μοχθήσει το κάθε παιδί στο να κάνει πράματα που συχαίνεται ή έστω δεν του αρέσουν προκειμένω να πάρει το "παράσημο" της εισαγωγής σε κάτι που βασικά δεν ξέρει τι είναι !! Πως μπορεί να ξέρει εξ άλλου; Και που αρκετές φορές καταλήγει στο να μην του αρέσει αλλά ακούγεται σεβαστό σαν όνομα και ακούει πως έχει απολαβές η συγκεκριμένη σχολή τμήμα (γιατί δεν μπαίνεις στην σχολή όπως σε άλλες χώρες αλλά περιορίζεσαι στο συγκεκριμένο τμήμα) με μεγάλες βάσεις <- για όσους δεν ξέρουν πως μπαίνουν οι βάσεις.. δεν έχει να κάνει με την δυσκολία της σχολής ή με το πόσο καλά εκπαιδεύεται κάποιος σε αυτή.. Έχει να κάνει με τις θέσεις και τις προτιμήσεις των παιδιών! Τα ίδια τα παιδιά δηλαδή καθορίζουν τις βάσεις και διαμορφώνουν το σκηνικό με βάση την ελλειπή γνώση τους για το τι θέλουν και πως είναι η ζωή!!

 

Δηλαδή αν πχ φέτος τα περισσότερα παιδιά για κάποιον λόγο δηλώσουν ΤΕΙ ιχθυοκαλλιέργειας και κανένα δεν δηλώσει ιατρική Αθηνών τότε το ΤΕΙ ιχθυοκαλλιέργειας θα έχει βάση πχ 19.900 μόρια και η ιατρική Αθηνών θα έχει βάση 0 ή 10 (ανάλογα το ποιος είναι ο κατώτερος βαθμός εισαγωγής )

 

Αλλά δεν θα γίνει ποτέ αυτό γιατί ποτέ δεν θα επιλέξει μια μεγάλη πλειοψηφία να πάει ΤΕΙ ιχθυοκαλλιέργειας και δεν θα επιλέξει αυτό γιατί στην γειτονιά δεν έχει πρεστίζ (<- ό,τι και αν σημαίνει αυτό μέσα στο μυαλό τους)  κάτι τέτοιο η κυρἈχτίτσα δεν το ξέρει οπότε και οι γονείς θα τους αποθαρρύνουν ενώ τον γιατρό όλοι τον ξέρουν ειδικά η γιαγιά που επηρεάζει και την μαμά και όλοι νομίζουν πως ο γιατρός αυτόματα θα γίνει και πλούσιος οπότε οι περισσότεροι πάνε εκεί (φυσικά και σε άλλες μετρημένες στα δάχτυλα σχολές τμήματα για τον ίδιο όμως λόγο απλοποιώ εδώ το παράδειγμα μιλώντας απλά για 2 σχόλες τμήματα)

 

Δεν έχει λοιπόν σχέση το περιεχόμενο της σχολής και η ουσία της με την βάση της.

 

Έχω δει τμήμα εφαρμοσμένων μαθηματικών (Από τους πιο απαιτητικούς χώρους των θετικών επιστιμών και χώρος με εφαρμογές σε πλήθος επιστημών και εργασιών) να έχει χαμηλότερη βάση απο τει με τουριστικά επαγγέλματα ("καλό" φαίνεται γιατι στην γειτονιά ξέρουν άτομα που το βγάλανε και αμέσως πιάσανε δουλειά) και θα πάει κάποιος πχ με μ.ο 10 στο τμήμα εφαρμοσμένων μαθηματικών για να παρακολουθήσει μαθήματα ατομικής μοριακής και οπτικής φυσικής και στοχαστικών ανελίξεων....  όλα αυτά επειδή  έχει το "εφαρμοσμένα" μπροστά από το "μαθηματικά" που μοιάζει για την κυρἈχτίτσα σαν δευτερεύον πράμα κάτι σαν ΤΕΙ.. και εκεί βλέπει την λέξη άρα δεν έχει το ίδιο πρεστίζ... άρα μακριά παιδί μου πήγαινε εκεί μόνο αν δεν βγάλεις καλό βαθμό..

 

και με τα πολλά είτε "καλή" σχολή τμήμα είτε "κακή" στο τέλος καταλήγεις να κάνεις κάτι που βαριέσαι να κάνεις και δεν ξέρεις πως να ξεφύγεις.

 

 

Γιατί στην Ελλάδα υπάρχουν διάφορα σύνδρομα ζηλοφθονίας και ψωροπερηφάνιας και πρέπει να ξεχωρίζουμε με τίτλους χωρίς ουσία

 

βλέπω τόσα παιδιά στέλνουν κατά καιρούς εδώ και ρωτάνε τι να σπουδάσουν.... ΡΩΤΑΝΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ...

 

δεν ξέρουν γιατι το σχολείο ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ να τους δείξει πως έχουν τα πράματα στην κοινωνία και να τους βοηθήσει να βρούνε τον δρόμο τους!

 

 Δεν ασχολείται γιατί προέχει να βγει η "ύλη"!!! Η ύλη που θα καθορίσει σε ποιο τμήμα μιας παρακμιακής (under 400 rank) σχολής θα μπεις και θα καμαρώνεις λες και είσαι 100% σίγουρος ότι θες να γίνεις φυσικός και όχι μαθηματικός ή τελικά δικηγόρος που απλά να ασχολείται με τεχνολογικές πατέντες ή ζαχαροπλάστης ή εκπαιδευτής σκύλων κτλ

 

σε πολλές χώρες μπορείς να ξεκινήσεις να σπουδάζεις προς την μια κατεύθυνση και μετά να κάνεις κάτι άλλο χωρίς να αλλάξεις κάτι στην σχολή γιατί μπαίνουν σε μια σχολή, ολόκληρη, ενοποιημένη όχι σε ένα τμήμα!

 

Διαλέγουν μέσα από όλα τα μαθήματα της σχολής και εξειδικεύονται σε  ό,τι οι ίδιοι αποφασίσουν κατά την διάρκεια των σποδών τους (μέσα από την καθημερινή τριβή και πρακτική εξοικείωση με τα χy αντικείμενα καθώς  και από την ωρίμανση τους ως ενήλικα άτομα δηλαδή!) 

 

Υπάρχουν παιδιά που στην αρχή παίρνανε μαθήματα χημείας ας πούμε και τελικά επειδή είδαν ότι δεν τους αρέσει ή τους αρέσει κάτι άλλο περισσότερο γίνανε μαθηματικοί ή δικηγόροι κτλ όλα αυτά γίνονται σε μια διαδικασία που βγάζουν το minor και το major τους το τελευταίο καθορίζει το που τελικά ειδικεύτηκαν αλλά ακόμη και μετά απο αυτό δεν υπάρχουν όρια μπορεί να κάνουν κάτι εντελώς διαφορετικό απο το major τους.

 

 

 

Γενικά η κατάσταση "παιδείας" στην χώρα μου θυμίζει την μάνα μου :P, εγώ σαν παιδί πχ στο δωμάτιο μου δεν είχα τάξη με την έννοια να είναι όλα στην σειρά και στοιχημένα, το γραφείο να μην έχει τίποτα πάνω του κάθε ράφι να έχει κενό χώρο κτλ

 

Φαινόταν ίσως ακατάστατο όχι βρώμικο αλλά στην ουσία υπήρχε μεγάλη τάξη με την έννοια της λέξεως δηλαδή πάντα ήξερα που ειναι το παραμικρό και όλα είχαν τέτοιες θέσεις στον χώρο έτσι ώστε να μπορώ να τα χρησιμοποιώ με ευκολία και ταχύτητα για την κάθε ασχολία που προορίζονταν ... ήθελα να βρω το χ μολύβι που είχα να το χρησιμοποιήσω ένα μήνα ήξερα ότι θα είναι πχ μέσα στο κουτί του τάδε επιτραπέζιου παιχνιδιού μέσα στο τάδε ντουλάπι... Τα CD μουσικής ήταν σε διαφορετικό μάτσο κοντά στο hifi απο τα CD με δεδομένα και τα CD με παιχνίδια είχαν επίσης το δικό τους μάτσο.. και δεν ήταν με αλφαβητική σειρά αλλά αυτά που χρησιμοποιούσα ήταν σε συγκεκριμένο σημείο (πχ πάνω δεξιά στην "πυραμίδα" απο CD ενώ αυτά που χρησιμοποιούσα λιγότερο στον πάτο κτλ) 

 

Όταν έμπαινε να "συμμαζέψει" η μάνα μου το δωμάτιο γινόταν κουκλί έτοιμο για φωτογραφεία αλλά ήταν παράλληλα το πιο άχρηστο δωμάτιο για να κάνει κάποιος ότι και κάνει στο δωμάτιο του έχανα πράματα (κάποιες φορές και μόνιμα) όλα τα πράματα απαιτούσανε περισσότερο χρόνο πχ το να ντυθώ επειδή όλα τα ρούχα αν και κολλαριστά και διπλωμένα ήταν σε εντελώς μη χρηστικές διαρρυθμίσεις κτλ κτλ

 

Έτσι και εμείς χωρίζουμε την εκπαίδευση σε αυστηρώς ορισμένα τμήματα σαν να βάζουμε labels σε κουτιά πραγμάτων προς μετακόμιση που δεν επιτρέπεται η μεταπήδηση μεταξύ τους, δίνει η κάθε σχολή το συγκεκριμένο πτυχίο για το συγκεκριμένο τμήμα που σου επιτρέπει να κάνεις συγκεκριμένα πράματα και ΟΧΙ όλα όσα είναι σχετικά με τις γνώσεις σου (πχ μπορεί ένας φυσικός να πάει για δάσκαλος αν έχει πάρει παιδαγωγικά μαθήματα ή για μαθηματικός ή χημικός στο γυμνάσιο ή το λύκειο; δεν νομίζω)

 

και γιαυτό έχουμε ένα σορό πτυχιούχους χωρίς ουσία και δουλειά που αρκετοί από αυτούς δεν είναι και καλοί σε αυτό που γράφει το χαρτί τους ακριβώς γιατί παγιδεύτηκαν σε ένα τμήμα που δεν το θέλανε τελικά αλλά δεν υπήρχε και καλύτερη λύση από το απλά να το βγάλουνε.

καλα τι σχεση εχει η εκπαιδευση ; Αν γινουν ολοι αφεντικα ποιος θα κουβαλαει ;

Εδω Ελλαδα θελουν ολοι μια καρεκλα, κουβαλημα κανεις, αυτο ειναι το προβλημα το χοντρο !

Αυστραλια αμα κανεις τον χαμαλι θα παρεις 400 δολλαρια για 8 ωρες.

Δημοσ.

Αύριο είναι η μεγάλη μέρα!!!

 

Άντε ξεκουράσου καλά ( είναι δύσκολο να κοιμηθείς το ξέρω) και καλή αρχή συντοπίτη!!!

Δημοσ.

Αύριο είναι η μεγάλη μέρα!!!

 

Άντε ξεκουράσου καλά ( είναι δύσκολο να κοιμηθείς το ξέρω) και καλή αρχή συντοπίτη!!!

yeap χαζεύω εδώ στο insomnia χουχουλιάζοντας κάτω από τα σκεπάσματα με την σύζυγο!Τα μικρά για ύπνο νωρίς λέω να βάλω να δω μία ταινία.Πάντως οι ψιλό γκαντεμιές συνεχίζονται.Σήμερα και κάνοντας το χατήρι στην μητέρα μου(δεν υπήρχε προφανής άλλος λόγος)μετακίνησα μία βαριά παλιά ξυλόσομπα που είχα στο γκαράζ που έτσι και αλλιώς θα είναι άδειο.

 

Στην τσέπη του παντελονιού είχα το καινούριο κινητό(ευτυχώς το πήρα δωρεάν με συμβόλαιο) ένα samsumg j3 το μοναδικό "μικρό" της sumsung με amoled οθόνη.Δεν θυμόμουν καθόλου ότι είχα το κινητό στην τσέπη με τόσες δουλειές αλλά ούτε και ένοιωσα ιδιαίτερη πίεση στο πόδι όταν μετακινούσα την σόμπα,ούτε καν άγγιγμα μπορώ να πω ότι αισθάνθηκα.Κοινώς για να μην μακρηγορώ αποτέλεσμα ραγισμένη οθόνη, όταν ανάβει φαίνεται μόνο το πολύ επάνω μέρος της οθόνης.Πάει για πέταμα.

  • Like 2
Δημοσ.

Καλή τύχη, θα σας αρέσει η Τσεχία. Δύσκολο στην αρχή ειδικά για ολόκληρη οικογένεια αλλά είσαι αποφασισμένος και θα πετύχεις με σκληρή δουλειά.

 

Χαμός από δουλειές πάντως, ανειδίκευτου ή μη, Τσεχία-Σλοβακία_πολωνια-ουγγαρια.

 

Οποίος κατέχει από IT ή finance /billing /accounting ας μου στείλει βιογραφικό! Δεκάδες θέσεις εργασίας ανοιχτές!

  • Like 5
Δημοσ.

καλα τι σχεση εχει η εκπαιδευση ; Αν γινουν ολοι αφεντικα ποιος θα κουβαλαει ;

Εδω Ελλαδα θελουν ολοι μια καρεκλα, κουβαλημα κανεις, αυτο ειναι το προβλημα το χοντρο !

Αυστραλια αμα κανεις τον χαμαλι θα παρεις 400 δολλαρια για 8 ωρες.

 

 

Γενικά στον κόσμο κανένας δεν θέλει να κουβαλάει...

 

Γιαυτό και έχουμε αεροπλάνα αυτοκίνητα κτλ γιατι κανείς δεν ήθελε να το κανει αυτό με τα πόδια και όλο ψάχναμε λύσεις για να γίνει πιο εύκολα και πιο ξεκούραστα πχ στην αρχή με γαϊδούρι μετά βρήκαμε τρόπο να ημερέψουμε το άλογο μετά κάναμε τρένο μετά βγάλαμε αυτοκίνητα κτλ...

 

Το θέμα είναι ότι αν δεν κάνεις κάτι που να σου αρέσει κάθε λεπτό θα ειναι κουραστικό και ποτέ δεν θα είσαι πραγματικά καλός σε αυτό ακόμη και αν σου αποφέρει ικανοποιητικά χρήματα.

 

Τέλος δεν πιστεύω πως σε όλους τους ανθρώπους τους αρέσει πχ να είναι επιστήμονες ή διευθυντές κτλ (καλή ώρα σαν αυτόν που σχολίασε ότι είναι διευθυντής και δεν του αρέσει η δουλειά)

 

Πολλοί έχουν ίσως χαμένα ταλέντα ή κλίση προς τα κάπου και δεν το ξέρουν επειδή δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να το μάθουν ...

 

 

Εγώ ας πούμε έτυχε αρχές του 2000 πιτσιρικάς να δουλέψω τεχνικός PC το να συναρμολογώ και να διορθώνω υπολογιστές απλά ήταν κάτι που μου άρεσε έβαζα τα ακουστικά μου άκουγα μουσική και πραγματικά δεν καταλάβαινα πότε τελείωνε η βάρδια μου και καθόμουν πολλές φορές λίγο παραπάνω για να τελειώσω την δουλειά έτσι όπως ήθελα εγώ και να είναι το αποτέλεσμα χωρίς τσαπατσουλιές.

 

άλλοι στο ίδιο μαγαζί απλά βαριόταν την ζωή τους και βρίσκανε συνέχεια αφορμή για τεμπελιά όλα τα κάνανε πιο αργά γιατι ναι μεν είχαν σπουδές σχετικές με την πληροφορική αλλά απλά επειδή έτυχε και πέρασαν εκει... εγώ σχολείο πήγαινα και ήθελα να γίνω φυσικός (απλά μου αρέσανε πολύ και τα κομπιούτερ ) και δεν καταλάβαινα τίποτα όταν ένας πελάτης πχ έπαιρνε τηλέφωνο για support αυτοί ήταν συνέχει με την δικαιολογία στο στόμα το τάδε δεν γίνεται ή έτσι είναι δεν έχει κάτι κτλ εγώ συνέχεια σκεφτόμουνα τι μπορεί να φταίει και τους έλεγα να κάνουν κάτι και να μου πουν το αποτέλεσμα στην οθόνη κτλ ή πήγαινα σπίτι τους κτλ επειδή ακριβώς μου άρεσε κάθε πρόβλημα ήταν σαν γρίφος για εμένα και μάθαινα νέα πράματα ουσιαστικά κάθε επίσκεψη για service ήταν μια νέα περιπέτεια και όσο πιο μεγάλος ο πελάτης (απο θέμα hardware πχ σε κάνα δήμο ή μαγαζί κτλ) τόσο το καλύτερο!!

 

Και όταν τελείωνε η βάρδια σκεφτόμουν την δουλειά και μετά πχ πως θα μπορούσα να βελτιώσω κάτι στην καθημερινότητα μου σε αυτή ή αν έχω έλλειψη γνώσεων σε ένα θέμα που προέκυψε και με δυσκόλεψε και πως θα μπορούσα να μάθω παραπάνω για αυτό το θέμα κτλ.

 

και όλα αυτά επειδή μου άρεσε όχι επειδή πρέπει.. ή για να βγάλω λεφτά (όχι ότι δεν μου αρέσουν τα λεφτά κάθε άλλο απλά ήταν το προϊόν και όχι ο λόγος)

 

Την συγκεκριμένη δουλειά έτυχε και μπήκα επειδή δεν ήταν ακόμη ο καιρός που έγινε βούκινο το να είσαι τεχνικός PC και το αφεντικό έψαχνε για άτομα και με ήξερε επειδή κάθε φορά που πήγαινα να παραγγείλω κάτι απο το μαγαζί του συζητούσαμε για τεχνολογικά θέματα (το καλύτερο μου τότε :P ) κτλ και έβλεπε πως ήξερα κάποια πράματα και το ένα έφερε το άλλο :P

 

Μπορεί να την έχω σταματήσει χρόνια βέβαια για άλλους λόγους( τα PC κτλ δεν τα παράτησα απλά ασχολούμαι σε προσωπικό επίπεδο μόνο πλέον)  αλλά  είμαι σίγουρος όμως ότι αν πεινάσω και χρειαστεί να κάνω μια δουλειά ακόμη και στην Ελλάδα, ακόμη και με τέτοιο κορεσμό στο συγκεκριμένο επάγγελμα, θα μπορέσω να τα βγάλω πέρα γιατί μου αρέσει να το κάνω και θα βρω τρόπο να αποκτήσω μερίδιο έστω και μικρό. Γιατί αλλιώς είναι ένα προϊόν ή μια υπηρεσία από κάποιον που βαριέται/συχαίνεται  την δουλειά του αλλιώς ειναι από τον μερακλή :P  Αυτό το βλέπω γενικά στην ζωή μου σε όλους τους παράγοντες και σε όσες χώρες έχω πάει (όχι πολλές αλλά ούτε και λίγες)

 

Είμαι σίγουρος πως το ίδιο μπορεί να συμβεί στο καθένας μας... μπορεί για σένα πχ να μην είναι τεχνικός Η/Υ να είναι ψαράς ή μαραγκός/επιπλοποιός ή κομμωτής ή χειρουργός...

 

Πάντως σίγουρα υπάρχει τουλάχιστον ένα πράγμα στο οποίο ως άνθρωποι έχουμε κλίση και θα αγαπούσαμε να το κάνουμε αν μας δινόταν η ευκαιρία να το γνωρίσουμε... το θέμα είναι πως θα βρούμε αυτό το κάτι... και γιαυτό τα βάζω με το εκπαιδευτικό αντι-σύστημα.

yeap χαζεύω εδώ στο insomnia χουχουλιάζοντας κάτω από τα σκεπάσματα με την σύζυγο!Τα μικρά για ύπνο νωρίς λέω να βάλω να δω μία ταινία.Πάντως οι ψιλό γκαντεμιές συνεχίζονται.Σήμερα και κάνοντας το χατήρι στην μητέρα μου(δεν υπήρχε προφανής άλλος λόγος)μετακίνησα μία βαριά παλιά ξυλόσομπα που είχα στο γκαράζ που έτσι και αλλιώς θα είναι άδειο.

 

Στην τσέπη του παντελονιού είχα το καινούριο κινητό(ευτυχώς το πήρα δωρεάν με συμβόλαιο) ένα samsumg j3 το μοναδικό "μικρό" της sumsung με amoled οθόνη.Δεν θυμόμουν καθόλου ότι είχα το κινητό στην τσέπη με τόσες δουλειές αλλά ούτε και ένοιωσα ιδιαίτερη πίεση στο πόδι όταν μετακινούσα την σόμπα,ούτε καν άγγιγμα μπορώ να πω ότι αισθάνθηκα.Κοινώς για να μην μακρηγορώ αποτέλεσμα ραγισμένη οθόνη, όταν ανάβει φαίνεται μόνο το πολύ επάνω μέρος της οθόνης.Πάει για πέταμα.

Αλλάζει η οθόνη και θα δουλέψει κανονικά θα σου βγει κάνα 20-30 ευρώ αν το κάνεις μόνος σου δεν είναι τίποτα.

 

 

EDIT

https://www.ebay.com/itm/Replacement-For-Samsung-Galaxy-J3-SM-J320F-LCD-Touch-Digitizer-Screen-Display-UK/222570802876?hash=item33d240eebc:g:lbYAAOSwl75Zr7YO

 

 

ίσως την βρεις και φθηνότερα.

 

EDIT2 βρήκα λιγο πιο κάτω https://www.ebay.de/itm/LCD-Display-Touch-Screen-Digitizer-mit-Werkzeuge-Fur-Samsung-Galaxy-J3-2016-J320/253222543278?hash=item3af53d5fae:m:m-aZOF_Zh0dj_XdUFzxEo6A :P

 

έχει τα όσα θα χρειαστείς για να ανοίξεις το κινητό.

  • Like 3
Δημοσ.

Γενικά στον κόσμο κανένας δεν θέλει να κουβαλάει...

 

Γιαυτό και έχουμε αεροπλάνα αυτοκίνητα κτλ γιατι κανείς δεν ήθελε να το κανει αυτό με τα πόδια και όλο ψάχναμε λύσεις για να γίνει πιο εύκολα και πιο ξεκούραστα πχ στην αρχή με γαϊδούρι μετά βρήκα τρόπο να ημερέψουμε το άλογο μετά κάναμε τρένο μετά βγάλαμε αυτοκίνητα κτλ...

 

Το θέμα είναι ότι αν δεν κάνεις κάτι που να σου αρέσει κάθε λεπτό θα ειναι κουραστικό και ποτέ δεν θα είσαι πραγματικά καλός σε αυτό ακόμη και αν σου αποφέρει ικανοποιητικά χρήματα.

 

Τέλος δεν πιστεύω πως σε όλους τους ανθρώπους τους αρέσει πχ να είναι επιστήμονες ή διευθυντές κτλ (καλή ώρα σαν αυτόν που σχολίασε ότι είναι διευθυντής και δεν του αρέσει η δουλειά)

 

Πολλοί έχουν ίσως χαμένα ταλέντα ή κλίση προς τα κάπου και δεν το ξέρουν επειδή δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να το μάθουν ...

 

 

Εγώ ας πούμε έτυχε αρχές του 2000 πιτσιρικάς να δουλέψω τεχνικός PC το να συναρμολογώ και να διορθώνω υπολογιστές απλά ήταν κάτι που μου άρεσε έβαζα τα ακουστικά μου άκουγα μουσική και πραγματικά δεν καταλάβαινα πότε τελείωνε η βάρδια μου και καθόμουν πολλές φορές λίγο παραπάνω για να τελειώσω την δουλειά έτσι όπως ήθελα εγώ και να είναι το αποτέλεσμα χωρίς τσαπατσουλιές.

 

άλλοι στο ίδιο μαγαζί απλά βαριόταν την ζωή τους και βρίσκανε συνέχεια αφορμή για τεμπελιά όλα τα κάνανε πιο αργά γιατι ναι μεν είχαν σπουδές σχετικές με την πληροφορική αλλά απλά επειδή έτυχε και πέρασαν εκει... εγώ σχολείο πήγαινα και ήθελα να γίνω φυσικός (απλά μου αρέσανε πολύ και τα κομπιούτερ ) και δεν καταλάβαινα τίποτα όταν ένας πελάτης πχ έπαιρνε τηλέφωνο για support αυτοί ήταν συνέχει με την δικαιολογία στο στόμα το τάδε δεν γίνεται ή έτσι είναι δεν έχει κάτι κτλ εγώ συνέχεια σκεφτόμουνα τι μπορεί να φταίει και τους έλεγα να κάνουν κάτι και να μου πουν το αποτέλεσμα στην οθόνη κτλ ή πήγαινα σπίτι τους κτλ επειδή ακριβώς μου άρεσε κάθε πρόβλημα ήταν σαν γρίφος για εμένα και μάθαινα νέα πράματα ουσιαστικά κάθε επίσκεψη για service ήταν μια νέα περιπέτεια και όσο πιο μεγάλος ο πελάτης (απο θέμα hardware πχ σε κάνα δήμο ή μαγαζί κτλ) τόσο το καλύτερο!!

 

Και όταν τελείωνε η βάρδια σκεφτόμουν την δουλειά και μετά πχ πως θα μπορούσα να βελτιώσω κάτι στην καθημερινότητα μου σε αυτή ή αν έχω έλλειψη γνώσεων σε ένα θέμα που προέκυψε και με δυσκόλεψε και πως θα μπορούσα να μάθω παραπάνω για αυτό το θέμα κτλ.

 

και όλα αυτά επειδή μου άρεσε όχι επειδή πρέπει.. ή για να βγάλω λεφτά (όχι ότι δεν μου αρέσουν τα λεφτά κάθε άλλο απλά ήταν το προϊόν και όχι ο λόγος)

 

Την συγκεκριμένη δουλειά έτυχε και μπήκα επειδή δεν ήταν ακόμη ο καιρός που έγινε βούκινο το να είσαι τεχνικός PC και το αφεντικό έψαχνε για άτομα και με ήξερε επειδή κάθε φορά που πήγαινα να παραγγείλω κάτι απο το μαγαζί του συζητούσαμε για τεχνολογικά θέματα (το καλύτερο μου τότε :P ) κτλ και έβλεπε πως ήξερα κάποια πράματα και το ένα έφερε το άλλο :P

 

Μπορεί να την έχω σταματήσει χρόνια βέβαια για άλλους λόγους( τα PC κτλ δεν τα παράτησα απλά ασχολούμαι σε προσωπικό επίπεδο μόνο πλέον)  αλλά  είμαι σίγουρος όμως ότι αν πεινάσω και χρειαστεί να κάνω μια δουλειά ακόμη και στην Ελλάδα, ακόμη και με τέτοιο κορεσμό στο συγκεκριμένο επάγγελμα, θα μπορέσω να τα βγάλω πέρα γιατί μου αρέσει να το κάνω και θα βρω τρόπο να αποκτήσω μερίδιο έστω και μικρό. Γιατί αλλιώς είναι ένα προϊόν ή μια υπηρεσία από κάποιον που βαριέται/συχαίνεται  την δουλειά του αλλιώς ειναι από τον μερακλή :P  Αυτό το βλέπω γενικά στην ζωή μου σε όλους τους παράγοντες και σε όσες χώρες έχω πάει (όχι πολλές αλλά ούτε και λίγες)

 

Είμαι σίγουρος πως το ίδιο μπορεί να συμβεί στο καθένας μας... μπορεί για σένα πχ να μην είναι τεχνικός Η/Υ να είναι ψαράς ή μαραγκός/επιπλοποιός ή κομμωτής ή χειρουργός...

 

Πάντως σίγουρα υπάρχει τουλάχιστον ένα πράγμα στο οποίο ως άνθρωποι έχουμε κλίση και θα αγαπούσαμε να το κάνουμε αν μας δινόταν η ευκαιρία να το γνωρίσουμε... το θέμα είναι πως θα βρούμε αυτό το κάτι... και γιαυτό τα βάζω με το εκπαιδευτικό αντι-σύστημα.

Αλλάζει η οθόνη και θα δουλέψει κανονικά θα σου βγει κάνα 20-30 ευρώ αν το κάνεις μόνος σου δεν είναι τίποτα.

 

 

EDIT

https://www.ebay.com/itm/Replacement-For-Samsung-Galaxy-J3-SM-J320F-LCD-Touch-Digitizer-Screen-Display-UK/222570802876?hash=item33d240eebc:g:lbYAAOSwl75Zr7YO

 

 

ίσως την βρεις και φθηνότερα.

 

EDIT2 βρήκα λιγο πιο κάτω https://www.ebay.de/itm/LCD-Display-Touch-Screen-Digitizer-mit-Werkzeuge-Fur-Samsung-Galaxy-J3-2016-J320/253222543278?hash=item3af53d5fae:m:m-aZOF_Zh0dj_XdUFzxEo6A :P

 

έχει τα όσα θα χρειαστείς για να ανοίξεις το κινητό.

Thanks for the info. Αν και θέλω να ρωτήσω τα παιδιά που είναι ήδη στην Τσεχία αν κάνεις εκεί σύνδεση(που θα κάνω έτσι και αλλιώς) αν σου παρέχουν και συσκευή όπως εδώ στην Ελλάδα!

Δημοσ.

Manjaro συμφωνώ σχεδόν με όλα όσα λες. Έχω μια ένσταση μόνο, δεν μπορεί η εκπαίδευση και το εκπαιδευτικό σύστημα γενικά να βρει την κλίση του καθενός. Είναι κυρίως προσωπικό θέμα αυτό, ειδικά αυτή την εποχή με τόση πληροφόρηση και τόσες ευκαιρίες.

  • Like 2
Δημοσ.

Manjaro συμφωνώ σχεδόν με όλα όσα λες. Έχω μια ένσταση μόνο, δεν μπορεί η εκπαίδευση και το εκπαιδευτικό σύστημα γενικά να βρει την κλίση του καθενός. Είναι κυρίως προσωπικό θέμα αυτό, ειδικά αυτή την εποχή με τόση πληροφόρηση και τόσες ευκαιρίες.

Διαφωνώ σε αυτό*

 

Αλλά πιστεύω ότι ακόμη και αν διαφωνείς στο αν μπορεί η εκπαίδευση και το εκπαιδευτικό σύστημα να προσανατολίσει τα νέα παιδιά σίγουρα δεν μπορείς να διαφωνήσεις ότι δεν προσπαθεί

 

και ότι η προσπάθεια θα ήταν πάντα καλύτερη απο την αδιαφορία

 

πχ υπάρχει βιβλίο (που δυνατόν τουλάχιστον όταν εγώ πήγαινα σχολείο) στο λύκειο και περιέχει πληροφορίες για διάφορα επαγγέλματα και σχολές καθώς και υποτίθεται πως θα πρέπει να δεσμευτούν μικρές μέρες για να μελετηθεί αυτό το βιβλιο (που θα ήταν δηλαδή το ελαχιστότατο που θα μπορούσε να κάνει ένα κράτος)

 

Όσες φορές είδες εσύ να συμβαίνει κάτι τέτοιο άλλες τόσες είδα και εγώ...

 

 

 

* Γιατί διαφωνώ τώρα: γιατι φυσικά δεν εννοώ το σχολείο να πάρει ένα ένα κάθε παιδάκι και να του αναθέσει τον προσωπικό του καθηγητή μιγιάγκι για να του δείξει τον δρόμο προς την αλήθεια :P

 

Αλλά μπορεί να κάνει άλλα πράγματα πχ βλέπω παράδειγμα άλλα εκπαιδευτικά συστήματα όπως πχ αυτό της Φιλανδίας (που κατατάσσεται και καλύτερο στον κόσμο)

 

 

 

Αλλά και σε άλλα που μπορεί να μην τα πάνε τόσο καλά όσο η Φιλανδία (πχ στην Γερμανία στην Αγγλία στην Αμερική ) υπάρχουν παρα πολλά πράματα που σου επιτρέπουν "να βρείς τον δρόμο σου"

 

τόσο πριν το πανεπιστήμιο όσο κατά την διάρκεια.

 

Πχ μόνο αυτό αν κάναμε θα πηγαίναμε την Ελλάδα 400 χρόνια μπροστά σε βάθος εφαρμογής λιγότερο απο 30 χρόνια και ειναι αυτό που αναφέρθηκα πιο πάνω:

 

Δεν μπαίνεις σε τμήμα σχολής (πχ μαθηματικό φυσικό κτλ) μπαίνεις στην σχολή (πχ Αριστοτέλειο, καποδιστριακό κτλ)  αυτό δεν επιβάλει την κατάργηση των πανελληνίων (που θέλω να καταργηθούν και ειναι ο δεύτερος μεγαλύτερος καρκίνος στο εκπαιδευτικό σύστημα απλά έστω ότι αυτό παραμένει)

 

Το ίδιο σύστημα για να βγούν η βάσεις απλά αντι να βλέπουμε την βάση σε κάθε τμήμα ξεχωριστά θα μπαίνει συνολικά η σχολή έχοντας αθροιστικά όλες τις θέσεις για όλα τα τμήματα.

 

Αφού μπεις δημιουργείς το πρόγραμμα σποδών σου εσύ όπως θες (έχοντας κάποια τυποποιημένα απο την σχολή που θα συνίστανται για κάθε ειδίκευση πχ Χ πρόγραμμα για ειδίκευση στα θεωρητικά μαθηματικά, Υ πρόγραμμα για ειδίκευση στην ανόργανη χημεία κτλ  τα οποία όμως δεν θα είσαι υποχρεωμένος να ακολουθήσεις κατα γράμμα απλά θα παρέχετε κίνητρο μέσο μονάδων σπουδών να το κάνεις )

 

απο εκει και πέρα για να ειδικευθείς σε κάτι όμως πχ εφαρμοσμένα μαθηματικά (για να γράφει αυτό το κάτι στο πτυχίο σου δηλαδή) θα πρέπει πχ να έχεις Χ μονάδες σε συγκεκριμένα προαπαιτούμενα μαθήματα (δηλαδή αν πήρες μόνο φιλολογικά μαθήματα για 2 χρόνια δεν σημαίνει ότι το 3ο χρόνο θα μπορείς να αρχίσεις προχωρημένα μαθηματικά)

 

και αφού το κάνεις αυτό και στο τέλος κάνει και μια πτυχιακή (major) θα πάρεις πτυχίο στην συγκεκριμένη ειδικότητα.

 

 

Αυτό απο μόνο του φτάνει και περισσεύει για να εκτοξεύσει την ποιότητα των φοιτητών μας  γιατι θα γίνει πραγματικό φιλτράρισμα όχι εκδικητικής φύσης αλλά τα ίδια τα παιδιά μέσω έμπρακτης εμπειρίας θα δούνε πως θέλουν να διαμορφώσουν τις γνώσεις τους που είναι δυνατά και που έχουν αδυναμίες....

 

 

.. είπα πιο πάνω ότι δεν απαιτεί την κατάργηση των πανελληνίων σίγουρα όμως χρειάζεται την κατάργηση των κατευθύνσεων και την αντίστοιχη ομογενοποίηση και των λυκείων.

  • Like 1
Δημοσ.

Έχουν πολύ ενδιαφέρον αυτά που γράφεις φίλε! Αλλά νομίζω θέλουν δικό τους θέμα γιατί πάμε εκτός θέματος εδώ...:)

  • Like 3
Δημοσ.

Ξεκινήσαμε ήδη περάσαμε την Κατερίνη, μισή ώρα στάση στην Θεσσαλονίκη και βουρ για τα σύνορα

Αντε ρε μάγκα καλό ταξίδι!!

Ανέβασε καμία φώτο όταν φτάσεις να δούμε τι παίζει.

 

Σήμερα που θα μείνετε;

Δημοσ.

Ξεκινήσαμε ήδη περάσαμε την Κατερίνη, μισή ώρα στάση στην Θεσσαλονίκη και βουρ για τα σύνορα

 

Καλό ταξίδι και καλή επιτυχία

  • Like 2
Επισκέπτης
Αυτό το θέμα είναι πλέον κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...