Τα Ηνωμένα Έθνη απειλούν την ελευθερία του διαδικτύου

[21century]

ΜΕΤΑ τα λουκέτα σε δίκτυα file sharing, την υιοθέτηση -ευτυχώς- για όλους μας από ελάχιστες χώρες των επικίνδυνων Νόμων κόλαφο για τους χρήστες με τις ονομασίες SOFA και PIPA, τώρα τα Ενωμλένα Έθνη σχεδιάζουν να υιοθετήσουν σκληρή γραμμή για την εξουσία στο Ιντερνετ. Φυσικά το παγκόσμιο σχέδιο χειραφέτησης δεν είναι καινούργιο αλλά μόλις τώρα πέφτουν οι μάσκες και έχει ενδιαφέρον να δούμ τι θα κάνουν οι κολοσσοί του διαδικτύου όπως Google, Microsoft, Yahoo, facebook και άλλοι...

 

 

 

Στις 27 Φεβρουαρίου, μια διπλωματική διαδικασία θα ξεκινήσει στη Γενεύη, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια νέα Συνθήκη η οποία δίνει στα Ηνωμένα Έθνη πρωτοφανή εξουσία πάνω στο Διαδικτύο. Δεκάδες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας και της Κίνας, πιέζουν σκληρά για την επίτευξη αυτού του στόχου μέχρι το τέλος του έτους. Ο πρωθυπουργός της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, δήλωσε τον περασμένο Ιούνιο, ότι ο στόχος αυτού και των συμμάχων του, είναι η επίτευξη «διεθνούς ελέγχου πάνω στο Διαδικτύου", μέσω της Διεθνούς Ένωσης Τηλεπικοινωνιών (ITU), ενός οργανισμού υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.

 

Αν η προσπάθεια αυτή στεφθεί με επιτυχία, οι νέες ρυθμιστικές προτάσεις θα ορθώσουν εμπόδια στο σημερινό καθεστώς άνθισης του Διαδικτύου, το οποίο βρίσκεται σε αυτή τη μορφή από το 1988. Εκείνο το έτος, αντιπρόσωποι 114 χωρών συγκεντρώθηκαν στην Αυστραλία για να συμφωνήσουν σε μια συνθήκη που έθεσε τις βάσεις για τη δραματική απελευθέρωση των διεθνών τηλεπικοινωνιών. Κάτι τέτοιο είχε σαν αποτέλεσμα τη μόνωση του Διαδικτύου από παρεμβατικές ρυθμιστικές κινήσεις, τόσο οικονομικής όσο και τεχικής φύσης.

Ήδη από τη δημιουργία του Διαδικτύου, μηχανικοί, επιστήμονες και ομάδες χρηστών έχουν συγκλιθεί σε μη κυβερνητικές οργανώσεις με σκοπό να το κρατήσουν λειτουργικό και ακμάζων μέσω ενός «πολυμερούς» μοντέλου διακυβέρνησης. Η προσέγγιση αυτή, βασιζόμενη στην ομοφωνία, ήταν το κλειδί για την εκπληκτική επιτυχία του Διαδικτύου.

Το 1995, λίγο μετά την ιδιωτικοποίησή του, μόλις 16 εκατομμύρια άνθρωποι χρησιμοποιούσαν το Διαδίκτυο σε όλο τον κόσμο. Το 2011, περισσότερα από δύο δισεκατομμύρια ήταν συνδεδεμένα, ενώ ο αριθμός αυτός αυξάνεται κατά τουλάχιστον μισό εκατομμύριο κάθε μέρα. Αυτή η εκρηκτική ανάπτυξη είναι το άμεσο αποτέλεσμα της απουσίας παρεμβατικών κινήσεων από τις κυβερνήσεις.

Η πρόσβαση στο δίκτυο, ιδίως μέσω των κινητών συσκευών, έχει ως άμεσο αποτέλεσμα τη βελτίωση των συνθηκών ζωής, με ρυθμούς απίστευτα γρήγορους και ουσιαστικούς. Σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου δεν ισχύει αυτό περισσότερο από ότι στον αναπτυσσόμενο κόσμο, όπου οι αδέσμευτες τεχνολογίες που σχετίζονται με το Διαδικτύου συντελλούν στην ανάπτυξη των οικονομιών και την άνοδο του βιοτικού επιπέδου.

 

Σήμερα, ωστόσο, η Ρωσία, η Κίνα και οι συμμάχοί τους εντός των 193 χωρών μελών της ITU θέλουν να επαναδιαπραγματευθούν τη συνθήκη του 1988 για να επεκτείνουν την πρόσβασή τους σε χώρους οι οποίοι προηγουμένως δε βρίσκοναν υπό το καθεστώς αυστηρών νόμων και περιορισμών . Διαβάζοντας ακόμα και ένα μικρό απόσπασμα της λίστας των προτάσεων που θα μπορούσαν να ενταχθούν στο διεθνές δίκαιο, σε ένα συνέδριο στο Ντουμπάι τον προσεχή Δεκέμβριο, είναι αποκαλυπτική:

- Εκχώρηση ασφαλείας και προσωπικών δεδομένων σε διεθνή έλεγχο

- Χρεώσεις "διεθνούς" κίνησης στο διαδίκτυο, ίσως σε μία βάση "ανά-επιλογή" (σσ. per-click) για ορισμένους διαδικτυακούς προορισμούς

- Επιβολή άνευ προηγουμένου οικονομικών ρυθμίσεων, όπως κανόνες για τα ποσοστά, τους όρους και τις προϋποθέσεις υπηρεσιών ανταλλαγής δεδομένων όπως το "peering"

- Καθιέρωση, για πρώτη φορά, ελέγχου της ITU πάνω σε σημαντικές λειτουργίες των πολυμερών φορέων διακυβέρνησης του Διαδικτύου, όπως του οργανισμού εκχώρησης ονομάτων και αριθμών και του μη κερδοσκοπικού φορέα που συντονίζει τις διευθύνσεις .com και .org

- Ένταξη στο πλαίσιο διακυβερνητικού ελέγχου πολλών λειτουργιών που σχετίζονται με τον καθορισμό τεχνικών προτύπων που επιτρέπουν τη λειτουργία του Διαδικτύου

- Ρύθμιση των διεθνών τιμών και χρεώσεων περιαγωγής

Πολλές χώρες στον αναπτυσσόμενο κόσμο, όπως η Ινδία και η Βραζιλία, εκφράζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις ιδέες αυτές. Παρόλο που Διαδικτυακές τεχνολογίες έχουν σαν αποτέλεσμα την αύξηση του βιοτικού επιπέδου ανά τον κόσμο, ορισμένες κυβερνήσεις αισθάνονται αποκλεισμένες και επιθυμούν περισσότερο έλεγχο πάνω στο μέσο αυτό.

Επίσης, είναι ευρέως γνωστό ότι μη δημοκρατικά καθεστώτα απειλούνται από λαϊκές αναταραχές και εξεγέρσεις με σκοπό την πολιτική ελευθερία. Το διαδίκτυο είναι ένα μέσο ισχυροποίησης τέτοιων προσπαθειών. Πολλά από αυτά τα καθεστώτα έχουν σχηματίσει κοινό μέτωπο, που πιέζει για την ολοένα και μεγαλύτερη ρύθμιση του διαδικτύου και οι προσπάθειές τους έχουν προχωρήσει σημαντικά.

Μια πραγματικά αποτελεσματική πρόταση από τους υποστηρικτές της ελευθερίας του Διαδικτύου και της ευημερίας στο εσωτερικό κάθε έθνους θα ήταν η ενθάρρυνση του διαλόγου μεταξύ όλων των ενδιαφερομένων πλευρών, συμπεριλαμβανομένων των κυβερνήσεων και της ITU, διευρύνοντας έτσι την πολυσυμμετοχική "ομπρέλα", με στόχο την επίτευξη συναίνεσης για την αντιμετώπιση εύλογων ανησυχιών. Στο πλαίσιο αυτής της συζήτησης, θα πρέπει να υπογραμμιστούν τα τεράστια οφέλη που έχει δώσει το Διαδίκτυο για τον αναπτυσσόμενο κόσμο μέσω του μοντέλου πολλαπλών εμπλεκομένων.

Οποιεσδήποτε προσπάθειες γαι επέκταση των εξουσιών διακυβερνητικού ελέγχου μέσω του Διαδικτύου, ασχέτως της φαινομενικής αθωότητάς τους, θα πρέπει να απορριφθούν. Ο εκσυγχρονισμός και η μεταρρύθμιση μπορούν να είναι εποικοδομητικά στοιχεία, αλλά όχι αν το τελικό αποτέλεσμα είναι μια νέα παγκόσμια γραφειοκρατία που απορρίπτει το μοντέλο πολλαπλών εμπλεκομένων για χάρη ενός μοντέλου κεντρικού ελέγχου. Θα ήταν συνετό να "χαραχθεί" μια αδιάβατη γραμμή προστασίας των προσωπικών δεδομένων, ενώ παράλληλα θα μπορούσε να βρεθεί ένας ουσιαστικός και προ παντός μη επεβατικός ρόλος για την ITU.

Πηγές www.neemo.gr, http://wiredgr.blogspot.com