Το ποίημα της Ζωής

[Επισκέπτης]

Τα παιδιά είναι παιδιά, πολλά δεν καταλαβαίνουν,

δεν έχουν την αίσθηση, χωρίς μητέρα να μένουν.

Αλλά αυτό που ενοχλεί και παράπονο το 'χει,

ακόμα κι η δασκάλα του "σημαδεμένο" τον έχει.

 

ΟΚ

 

[Επισκέπτης]

Φτάνοντας στου Δημοτικού την έκτη τάξη,

γνωρίζει μία οπτασία, προσπαθεί να την επιτάξει.

Πρόσωπο χαρούμενο, Μαρία το ονομά της,

πόσο πολύ θα ήθελε να ήταν στην αγκαλιά της.

 

ΟΚ

[Επισκέπτης]

Είναι όμως ντροπαλός, κοκκινίζει στην ιδέα

να σταθεί μπροστά της, να της κάνει παρέα.

Την έχει στο μυαλό του ολόκληρη την μέρα,

όπως εκείνη την ύπαρξη που λέγετε μητέρα.

 

ΟΚ

[Επισκέπτης]

Αλλά η ζωή έχει έτοιμο το μάθημα το νέο,

κι η Μαρία πήγε τα έφτιαξε με άλλον νέο.

Η καρδιά πόνεσε πολύ, μα ξέρει τι να κάνει,

την κάνει πέτρα, η πρώτη αγάπη 'χει πεθάνει.

 

ΟΚ

[weremoose]

Ακάθεκτος όμως συνέχισε και δεν το βάζει κάτω,

θα ψάξει αλλού τον έρωτα, θα πάει παρακάτω.

Στους δυο του φίλους πιάνεται σαν θέλει να βαδίσει

και όλα του πάνε πιο καλά, ξέρει πως δε θα πέσει.

 

ΟΚ

[Επισκέπτης]

Τα ψέμματα τελείωσαν, πάτησε τα δεκάξι

το Λύκειο δεν αστιεύεται, θέλει τάξη.

Τα μαθήματα που πήρε σε αυτά τα λίγα χρόνια,

δεν θα τα μάθει κανείς, ας ζει και αιώνια.

 

ΟΚ

 

[Επισκέπτης]

Μα και εδώ γίνονται τα ίδια και τα ίδια,

ανοργανωσιά, καθηγητές του 'πρηξαν τα παΐδια.

Το μάθημα καντάνησε, τσίρκο για παπαγάλλους,

σαν λες και είμαστε θέαμα για τους "άλλους".

 

ΟΚ

[weremoose]

Εντάξει κύριε καθηγητά, θα λύσω τις ασκήσεις,

μη μου φωνάζεις άδικα γιατι έχω προτιμήσεις.

Δεν είναι μόνο το σχολειό που θα με οριμάσει,

της ζωής οι γρίφοι παμπολλοί κι αυτοί θέλουνε λύση.

 

ΟΚ!

[Επισκέπτης]

Στο σπίτι "του" σαν γύρισε πίσω μια μέρα,

είδε και απόειδε να τους κάνει όλους πέρα,

κάμερες μικρόφωνα, δημοσιογράφοι τον ρωτούσαν,

που να 'ξερε ο κακόμοιρος για φόνους ότι μιλούσαν.

 

ΟΚ

[Επισκέπτης]

Στο χαλί το περσικό που δεν υπάρχει άλλο,

έπερναν οι γονείς του, τον ύπνο το μεγάλο.

Σκύβει και κρατά και των δυονών την κόμη,

δολοφόνοι του έδωσαν ένα μάθημα ακόμη.

 

ΟΚ

[Επισκέπτης]

Έχοντας χάσει τα πάντα, αυτά τα λίγα που 'χε

τρέχει έξω από το σπίτι, από δω και από κήθε.

Στους δρόμους χάνετε και δεν το βάζει κάτω,

την μάνα θέλει, θα κάνει τον κόσμο άνω-κάτω.

 

ΟΚ

[weremoose]

Μα τι ζωή ειναι πλέον αυτή, βαρέθηκα επιτέλους,

που με χτυπά αλύπητα σκαμπίλια μέχρι τέλους?

Μου φαίνεται ήρθε ο καιρός να πάρω τα βουνά,

την ησυχία μου να βρω μέσα σ'αυτή τη μοναξιά.

 

ΟΚ

[weremoose]

Μόνος μου έμεινα χωρίς να βρω γιατί,

πάντα το ήξερα πως είμαστε περαστικοί,

ποτέ όμως δε φαντάστηκα πως είναι δυνατό

τέτοιο κακό δε σκέφτηκα πως ήταν εφικτό.

 

ΟΚ

[weremoose]

Τη φάση της ζωής μου την πιο κρίσιμη

διάλεξαν να 'ρθουν για να με ισοπεδώσουν

κοκοτυχίες και αναποδιές κάθε λογής,

μα ταλικά με ώθησαν στο να δυναμώσουν.

 

ΟΚ

[weremoose]

Στη ζωή κρατήθηκα με νύχια και με δόντια.

Μια μέρα τ'αποφάσισα στα είκοσί μου χρόνια,

και δρόμο νέο χάραξα μακριά απο συμφορές,

τις πόρτες μου τις άνοιξα σε όλες τις χαρές.

 

ΟΚ