Δισκοκήλη - εμπειρίες

[Βασίλης_29]

Βασίλη το χειρουργείο μου ήταν ακόμα πιο δύσκολο απο τις συνηθισμένες σπονδυλοδεσίες, γιατί όταν ξεκίνησε, ο γιατρός είδε κάτι που δεν φαινόταν στην μαγνητική και που δεν μπορεί να φανεί. Εκτός των άλλων, είχα και ένα νεύρο δεμένο κόμπο.

Επρεπε να το ξεμπλέξει και μου είπε ότι η κατάσταση μου ήταν τραγική. 6 ώρες χειρουργείο είχα.

 

Κατάλαβα, το δικό μου είχε διαρκέσει 7-8 ώρες περίπου. Μετά ένας μήνας ανάρρωση στο νοσοκομείο....

[mariamary]

Κατάλαβα, το δικό μου είχε διαρκέσει 7-8 ώρες περίπου. Μετά ένας μήνας ανάρρωση στο νοσοκομείο....

καλησπερα, και εμενα παιδια ενω ηταν να ειναι 1-2 ωρες ημουν μεσα 5 ωρες...γιατι ειχα θεμα με τα νευρα απο την γεννησει που ουτε καν το ηξερα...οποτε καθοταν και τα ξεμπλεκε ενα ενα!!!!

[SwAToNeR]

Θα σας πώ και την δική μου εμπειρία με δισκοκήλες και πως το αντιμετώπισα.

 

Στα 25 είχα κάποιες ενοχλήσεις στο ισχίο. Επειδή καβαλούσα μηχανή και παπί οι λακκούβες χειροτέρευσαν την κατάσταση.

Ξεκίνησα και εγώ να γυρνάω του ορθοπεδικούς οι οποίοι μου λέγανε ξεκούραση στο κρεβάτι. Να είμαι πάντα ξαπλωμένος και πάντα με κλίση ώστε να μην τεντώνει ποτέ το νεύρο, με το σκεπτικό ότι το κεντρικό νεύρο έχει ταλαιπωρηθεί και να μη το επιβαρύνω, να μην σηκωθώ από το κρεββάτι ώστε να ξεκουραστεί και να περάσει.

3 μήνες μετά αντί να περνάει χειροτέρευε, και λόγο την ακινησίας έπαθα και αγκύλωση. Ενδιάμεσα μου δώσανε και κοκτέιλ ενέσεων το οποίο απλά ελάφρωνε λίγο τον πόνο, γιατί αν και πάντα σε στάση S δεν μπορούσα ούτε να βίξω. Φανταστείτε ότι έδιωχνα τους φιλούς μου από το σπίτι μου γιατί με κάναν και γέλαγα και υπέφερα.

 

Δε γινόταν αυτό το πράγμα και άρχισα να ψάχνομαι, όσο μπορούσα χωρίς να πολύ κινούμε. 6 μήνες έμεινα στο κρεββάτι και μετά περπατούσα σαν το Κουασιμόδο από την Παναγία των Παρισίων, ίσως και χειρότερα.

Ξεκίνησα τις φυσικοθεραπείες οι οποίες απλά σιγά σιγά με ίσιωσαν από το S αλλά με το πρόβλημα και τους πόνους να παραμένουν. Μην σας πω για το πώς κοιμόμουν (όταν κατάφερνα να κοιμηθώ) και πώς περπατούσα, ούτε να τα θυμάμαι δεν θέλω.

 

Εν κατακλείδι μετά από εξετάσεις και τα σχετικά είχα καθίζηση στους τελευταίους δύο δίσκους και εκφυλισμό ώστε χτυπούσαν το κεντρικό νεύρο και δημιουργούσαν το πρόβλημα.

Όλοι μου λέγανε χειρουργείο. Ορθοπεδικοί, νευροχειρούργοι. Στα 25-26 όμως δεν κάνεις χειρουργείο στη μέση και τι χειρουργείο κάνεις; σπονδυλοδεσία, αντικατάσταση του δίσκου με ειδικά "μπαλόνια" και ούτε τι άλλο θυμάμαι μου είχαν πεί. Και αν πάει κάτι στραβά στα 25 μου θα βρεθώ ανάπηρος; Μην γελιόμαστε δεν είναι μικρό. Αν και να σας πω την αλήθεια επειδή το ΙΚΑ για να μου βγάλει μια μαγνητική αναγκάστηκα να μπω εισαγωγή σε νοσοκομείο μέσω γνωστού και εκτάκτως να με παραπέμψουν για μαγνητική, αλλιώς ακτινογραφίες και αξονική μόνο μου βγάζαν που δεν έδειχναν και τίποτα. Ισχιαλγία λέγανε όλοι.

Έτσι αποφάσισα να συνεχίζω να το ψάχνω και άλλο. Μετά από 6 μήνες ταλαιπωρία το να ψάξω λύσεις για μια απόφαση που μπορεί να μου κοστίσει ακριβά μετά δεν είναι εύκολο πράγμα. Αν και ειλικρινά οι δικοί μου με απέτρεψαν κυρίως από το χειρουργείο. Είχα βρεθεί να παρακαλάω στις 2 το βράδυ το γιατρό να με χειρουργήσει επι τόπου όσο έμεινα εισαγωγή. Τα κρεβάτια σε δημόσια νοσοκομεία δε κάνουν αν πονάς, είναι πολύ σκληρά και 2 βράδια δε κοιμήθηκα καθόλου, με ενέσεις καθόμουν ξαπλωμένος.

 

Ψάχνοντας γύρισα γνωστές οστεοκλινικές, χειροπράκτορες, κάτι γνώστες Ασιατικών τεχνών που κάναν μαγικά. Όταν υποφέρεις δοκιμάζεις τα πάντα, κανείς δε μου έδωσε λύση, όλοι καλυτέρευαν λίγο την κατάσταση αλλά ως εκεί, ο πόνος ήταν καθημερινός.

 

Γυρνώντας σε διάφορους γιατρούς μου είπε ένας φίλος να δούμε έναν νευροχειρούργο που εμπιστεύεται σαν άποψη, δεν είχα τίποτα να χάσω να μου πει. Ο συγκεκριμένος μου επιβεβαίωσε ότι οι δικοί μου καλώς με απέτρεπαν από το χειρουργείο λόγο νεαρής ηλικίας. Μου πρότεινε να πάω σε βελονιστή που δεν είχα πάει αλλά μου έδωσε και το τηλέφωνο ένας αθλητίατρου που ξέρει και ασχολείται αρκετά με την μέση και την αποκατάσταση των νεύρων και έχει μια καινούργια μέθοδο για την Ελλάδα σχετικά με την μέση. Spinemed

Με τα πολλά κλείνω ραντεβού με τον κύριο Γιώργο Βησσαράκη (Αθλητίατρο τότε του Παναθηναϊκού), για να μην τα πολυλογώ ο άνθρωπός αυτός για την δική μου περίπτωση έδωσε λύση μέσω μιας θεραπείας που λέγετε spinemed μαζί με φυσικοθεραπείες.

Η διαδικασία δεν ήταν ούτε επίπονη όπως άλλες που είχα δοκιμάσει, να μην σαν πώ ότι με έπαιρνε ο ύπνος πάνω στο μηχάνημα αφού τελικά με ανακούφιζε από κάποιες επισκέψεις και μετά.

 

Δεν θα σας πώ ότι η συγκεκριμένη λύση κάνει για όλους αφού ο καθένας έχει διαφορετικό πρόβλημα αλλά αξίζει να κάνετε μια επίσκεψη και να ακούσετε τι θα σας πει.

Πάνε από τότε 9 χρόνια και η μέση-ισχίο δεν με έχει ξαναενοχλήσει ποτέ και ας έχω πάρω 40 κιλά από τότε που κανονικά απαγορεύεται ρητά το έξτρα βάρος, και πια έχω τα οικογενειακά βάρη και μή πάνω μου.

 

Γενικά θα σας πρότεινα να ψάξετε αρκετά όλες τις πιθανές λύσεις πριν το χειρουργείο, γιατί και χειρουργείο να κάνετε πολλοί ξανακάνουν χειρουργείο.

Αν μπορείς να βρεις μια λύση να αποφύγεις το νυστέρι έστω για καμιά 20αριά χρόνια αξίζει με το παραπάνω. Αλλά αυτά τα χρόνια να είναι ποιοτικά.

 

Επίσης σας παραθέτω ένα κείμενο από την σελίδα ενός Νευροχειρούργου σχετικά με την ποιο κοινή χειρουργική αγωγή για Δισκοκήλες.

Ποιες είναι οι κυριότερες επιπλοκές της σπονδυλοδεσίας γενικά ;

Οι κυριότερες επιπλοκές της χειρουργικής τεχνικής της σπονδυλοδεσίας αφορούν βλάβες που μπορούν να συμβούν κατά την τοποθέτηση των υλικών σπονδυλοδεσίας είτε στα νευρικά στοιχεία είτε σε γειτονικά όργανα. Το είδος των επιπλοκών εξαρτάται από την μοίρα της σπονδυλικής στήλης που σταθεροποιείται με τη σπονδυλοδεσία.

Έτσι, στην αυχενική μοίρα μπορεί να συμβεί τραυματισμός μιας αυχενικής νευρικής ρίζας, του αυχενικού μυελού (εξαιρετικά σπάνια επιπλοκή), του παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου (βράγχος φωνής), της αυχενικής συμπαθητικής αλυσίδας (σύνδρομο Horner) ή κάκωση του οισοφάγου, της τραχείας, της καρωτίδας αρτηρίας ή των σφαγίτιδων φλεβών.

Στη θωρακική μοίρα μπορεί να συμβεί τραυματισμός μιας θωρακικής νευρικής ρίζας (μεσοπλεύρια νευραλγία), του θωρακικού νωτιαίου μυελού ή ρήξη της θωρακικής αορτής, πνευμοθώρακας (από τραυματισμό του πνεύμονα) κτλ

Τέλος, στην οσφυϊκή μοίρα μπορεί να συμβεί τραυματισμός μιας οσφυϊκής νευρικής ρίζας καθώς και άλλες μη νευρολογικής φύσεως επιπλοκές όπως είναι η τρώση της σκληράς μήνιγγας με διαφυγή εγκεφαλονωτιαίου υγρού.

Επιπλέον εκτός των νευρολογικών επιπλοκών μια σπονδυλοδεσία μπορεί να έχει και άλλες επιπλοκές όπως είναι η αιμορραγία, η δημιουργία μετεγχειρητικού αιματώματος, η επιμόλυνση του χειρουργικού τραύματος, η δημιουργία ψευδάρθρωσης, η χαλάρωση και η μετακίνηση των υλικών σπονδυλοδεσίας κ.α.

Παρά την πληθώρα των πιθανών επιπλοκών μιας σπονδυλοδεσίας η συχνότητα και η βαρύτητά τους συνεχώς μειώνονται λόγω της χρήσης μοντέρνων υποβοηθητικών τεχνικών όπως είναι η νευροπλοήγηση και η διεγχειρητική νευροπαρακολούθηση .

Επεξ/σία 28 Φεβρουαρίου 2017 από SwAToNeR

[panos98765]

Με απασχολεί και εμένα αρκετά χρονια το θέμα με τις κηλες.Δυστυχώς αν και όχι "παθολογικό" ειναι ικανό να σου αλλάξει όλη την καθημερινότητά.
Θα ήθελα να κάνω μια ερωτηση,καθώς μετά από παρατεταμένη ορθοστασία ξανατρωω τη "χλαπατσα"....

Έχει κανείς άλλος θέμα με κεντρικές κηλες οσφυικης?Αν και έχω στην κατοχή μου δύο μικρές, δεν έχω κανένα παραπονο!Μου δίνουν και καταλαβαίνω!
Μουδιασματα στα πόδια, αδυναμία να κάτσω όρθιος πάνω από μερικά λεπτά, αίσθημα βάρους στη λεκάνη και σε ότι υπάρχει εκεί γύρο...
Απ'οτι φαίνεται είμαι από τους λίγους "τυχερούς".Το ίδιο μου λένε και οι ορθοπεδικοι.Κανένας άλλος για συμπαρασταση???

Επεξ/σία 27 Φεβρουαρίου 2017 από panos98765

[Nintendo1889]

Παιδιά πέρσι τον Μάιο ένιωθα κάψιμο πίσω στην ωμοπλάτη. Δεν τα έδωσα σημασία μέχρι που μετά από έναν μήνα ξυπνάω με φριχτούς πόνους στην πλατη- και την μέση.

 

Πήγα σε ορθοπεδικό και μου έκανε 2 ενέσεις στην πλάτη και μια κάτω χαμηλά, μου έδωσε αντιφλεγμονώδη και παυσίπονα, αλλά η κατασταση παρέμεινε σχεδον ίδια.

 

Τελικά με έστειλε για μαγνητική και έδειξε 3ς κεντρικές προβολές στον θώρακά και 2 στην μέση. Μου είπε ότι είναι δισκοπάθεια και ότι θα περάσει με κολυμπι και περπάτημα.

 

Τους πρώτους έξι μήνες η ζωή μου ήταν φριχτή αν και ειχα καλυτερεψει. Τον Δεκέμβριο πήγα σε έναν φυσιοθεραπευτή έκανα κάποιες συνεδρίες και μου έδωσε ένα σετ ασκησεων .

 

Είμαι αρκετά καλύτερα τώρα. Αλλά όχι όπως πριν απ όλη αυτήν την κατάστασή. Η καθημερινότητα μου είναι δυσκολη και σε γενικές γραμμές δεν γελάω εύκολα λόγο ελαφρού πόνου σε oλη την πλάτη

Επεξ/σία 28 Φεβρουαρίου 2017 από Nintendo1889

[TASOSHAR]

Περαστικά φίλε μου,πραγματικά σε "πονάω".Περπάτημα τελικά, φαίνεται ότι κάνει πολύ καλό.Τα ίδια και γω εδώ και 4 μήνες με ΚΜΔ Ο5-Ι1 ώσπου το πήρα απόφαση και κάθε πρωί πριν τη δουλειά κάνω 2-3χλμ.Αίσθητη διαφορά μεν αργή βελτίωση δε.Θέλει υπομονή και επιμονή ώστε να αποφύγουμε το χειρουργείο.Όταν ανοίξουν οι καιροί λίγο θα το ρίξω και στο κολύμπι.Να λέω στο εαυτό μου ότι προσπάθησα.Μέχρι τότε....περπάτημα φίλε μου όσο μπορείς!

[fakiris31]

Εγω στα 25 περιπου είχα κάνει εγχείρηση είμαι 31,5 τώρα. Έφτασα σε αυτή τη λύση Γιατί είχε δυπλωσει το πόδι δεν τεντονε χωρίς να πονά και με είπανε ότι μπορεί να ατροφουσε το νεύρο και θα έχανε τη δύναμη το πόδι.

Πλέον πονάω πάλι λίγο δουλειά δεν μπορώ να την προσέχω τη μέση τόσο Αλλά αυτό που είδα είναι ότι όταν δεν περπατώ η να αθλουμαι τότε έχω αρκετούς πόνους. Και δεν θέλει τόσο ξεκούραση Όσο έλεγαν οι άλλοι γιατροί... ελπίζω να μη ξαναγράφω σε σημείο όπως τότε που πήγα για εγχείρηση

[SwAToNeR]

Fakiris31 αν επιτρέπεται στο χειρουργείο τι έκανες; Έκοψαν το δίσκο; Σπονδυλοδεσία;

Η τι;

[fakiris31]

Μικροδισκετομη η κάπως έτσι νομίζω. Απλά έκοψε αυτό που πέταγε και ακουμπούσε στο νεύρο. Πάντως όταν ξύπνησα και δεν είχα πόνο μετα απο πόσους μήνες ήτανε απίστευτο συναίσθημα.

Αν φτάσω σε αυτό το σημείο πάλι Ίσως να ξανακάνω επέμβαση δεν ξέρω. Αυτό που κατάλαβα είναι ότι χρειάζεται να είναι να κινούμαι και να κάνω κοιλιακούς και διάφορες άλλες ασκήσεις για τη μέση.οποτεε αφαιθηκα και τεμπελιαζα για μεγάλο διάστημα πονάω πάλι.

Ίσως και να μην έκανα και ότι έπρεπε μετά το χειρουργείο Γιατί λόγο φοβου δεν έκανα σχεδόν καθόλου γυμναστική

[SwAToNeR]

Χωρίς να ξέρω το πρόβλημα σου και το πώς διορθώνεται αλλά υποθέτω λόγο της δικιάς μου εμπειρίας και το τι χειρουργείο έκανες, μπορώ να σου πω ότι αντιμετωπιζόταν πριν κάνεις το χειρουργείο. Ο δίσκος που κόψανε δεν είναι κάτι άλλο παρά ένα τζελ.

Αν σου κόψανε αυτό που εξέχει τότε δε σου δώσανε λύση αλλά πονάει χέρι κόψει χέρι.

Εγώ θα σου πρότεινα γυμναστική, κολύμπι, Ραχιαιους, κοιλιακούς και πολύ μονόζυγο. Απλά να κρεμεσε για να κάνεις απόσβεση της πίεσης που δέχεται η σπονδυλική σου στήλη όσο μπορείς.

Ραχιαίους και κοιλιακούς για να στηρίζεις όλο το βάρος στους μυς και να μην ζοριζεις την μέση. Και περπάτημα για να μην τεμπελιαζει το νεύρο, να γυμνάζεται. Γιατί όταν πατάει το νεύρο ο δισκος είναι διαφορετικό να είναι γυμνασμενο και διαφορετικό χαλαρό.

[fakiris31]

Ναι στην ουσία ήτανε (μερεμετη) απλά για να μην παρά στο νεύρο. Με όλα αυτά που είπες και πολύ χαλαρό τζοκιν είδα μεγάλη διαφορά προς το καλό. Εκτός από το μονόζυγο που δεν το δοκίμασα ακομη

[Sam72]

Γειά σας με λένε Μάριο και έχω και εγώ αρκετή εμπειρία στο θέμα που συζητείται. Υπέφερα απο δισκοκηλη από τα 17 μου, τώρα είμαι 44 και έχω δύο εγχείρησεις στο ενεργητικό μου. Μια στα 19 και άλλη μια στα 28 μου χρόνια. Από την δεύτερη εγχείρηση το 2000 και μετά δεν είχα ποτέ σημαντικές ενοχλησεις επειδή στα τόσα χρόνια επαφής με την πάθηση απέκτησα αρκετές απλές αλλά πολύ χρήσιμες γνώσεις. Ο λόγος που ξαναασχοληθηκα με το θέμα είναι ότι πριν λίγες μέρες είχα ένα ατύχημα εντός του σπιτιού, έπεσα από μια σκάλα στο πάτωμα από μεγάλο ύψος και χτύπησα τι άλλο την μεση μου. Φοβήθηκα μήπως ξαναρχίσουν τα ίδια ο αόρατος πόνος στο αριστερό πόδι, η απίστευτη αίσθηση κοπωσης στην καλύτερη περίπτωση χωρίς να έχω κάνει το παραμικρό κ.λ.π. Ευτυχώς αν και έχουν περάσει μόνο τρεις μέρες νιώθω καλύτερα, δεν υπήρξε καθόλου ισχυαλγια μόνο πόνος στη μέση ειδικά για να σηκωθω από τον καναπέ ο οποίος βελτιώνεται και πιστεύω ότι δεν θα επιστρέψει ο εφιάλτης. Αυτό που καταθέτω σαν προσωπική γνώμη και εμπειρία είναι ότι δεν μετάνιωσα που χειρουργηθηκα αλλά γιατί μετά το πρώτο χειρουργείο δεν έδειξα καθόλου προσοχή ενώ είχε απόλυτη επιτυχία, λόγω ηλικίας (19 ετών) και λόγω και της στρατιωτικής θητείας που ακολούθησε υποτροπιασε. Μετά το 2ο χειρουργείο και μέχρι σήμερα ακολουθώ μια συστηματική άσκηση από μόνος μου (ποδηλασία 30 χίλ. Κολύμπι 3,5 χίλ. Περπάτημα το χειμώνα σε ηλεκτρικό διάδρομο, μονόζυγο, ασκησεις TRX ότι βολέψει τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα για να μπορώ να ανταπεξελθω στις υποχρεώσεις μου (τριτεκνος, θέρμανση με ξυλολεβητα) και δοξα τω Θεό νομίζω ότι είναι ότι καλύτερο για μην ξανανιωσει κανεις αυτη την εμπειρία. Φυσικά μαζί με τις υπόλοιπες αλλαγές όπως πολύ καλό στρώμα, σηκωμα βαρους με τα πόδια κ.λ.π. Γιαυτό το λόγο πιστεύω πως δεν έπαθα μεγάλη ζημιά από το πέσιμο, και αναρωνω γρήγορα και καταλήγω όταν δεν είμαστε σε οξεία φάση κίνηση, κίνηση, κίνηση ότι ευχαριστεί τον καθένα και περαστικά σε όλους. Δεν ήξερα ότι τόσοι συναθρωποι πέρασαν η περνάνε αυτό που και εγώ έζησα και μάλιστα και σε μικρές ηλικιες όπως και εγώ.

[patpatpatpat]

Γειά σας με λένε Μάριο και έχω και εγώ αρκετή εμπειρία στο θέμα που συζητείται. Υπέφερα απο δισκοκηλη από τα 17 μου, τώρα είμαι 44 και έχω δύο εγχείρησεις στο ενεργητικό μου. Μια στα 19 και άλλη μια στα 28 μου χρόνια. Από την δεύτερη εγχείρηση το 2000 και μετά δεν είχα ποτέ σημαντικές ενοχλησεις επειδή στα τόσα χρόνια επαφής με την πάθηση απέκτησα αρκετές απλές αλλά πολύ χρήσιμες γνώσεις. Ο λόγος που ξαναασχοληθηκα με το θέμα είναι ότι πριν λίγες μέρες είχα ένα ατύχημα εντός του σπιτιού, έπεσα από μια σκάλα στο πάτωμα από μεγάλο ύψος και χτύπησα τι άλλο την μεση μου. Φοβήθηκα μήπως ξαναρχίσουν τα ίδια ο αόρατος πόνος στο αριστερό πόδι, η απίστευτη αίσθηση κοπωσης στην καλύτερη περίπτωση χωρίς να έχω κάνει το παραμικρό κ.λ.π. Ευτυχώς αν και έχουν περάσει μόνο τρεις μέρες νιώθω καλύτερα, δεν υπήρξε καθόλου ισχυαλγια μόνο πόνος στη μέση ειδικά για να σηκωθω από τον καναπέ ο οποίος βελτιώνεται και πιστεύω ότι δεν θα επιστρέψει ο εφιάλτης. Αυτό που καταθέτω σαν προσωπική γνώμη και εμπειρία είναι ότι δεν μετάνιωσα που χειρουργηθηκα αλλά γιατί μετά το πρώτο χειρουργείο δεν έδειξα καθόλου προσοχή ενώ είχε απόλυτη επιτυχία, λόγω ηλικίας (19 ετών) και λόγω και της στρατιωτικής θητείας που ακολούθησε υποτροπιασε. Μετά το 2ο χειρουργείο και μέχρι σήμερα ακολουθώ μια συστηματική άσκηση από μόνος μου (ποδηλασία 30 χίλ. Κολύμπι 3,5 χίλ. Περπάτημα το χειμώνα σε ηλεκτρικό διάδρομο, μονόζυγο, ασκησεις TRX ότι βολέψει τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα για να μπορώ να ανταπεξελθω στις υποχρεώσεις μου (τριτεκνος, θέρμανση με ξυλολεβητα) και δοξα τω Θεό νομίζω ότι είναι ότι καλύτερο για μην ξανανιωσει κανεις αυτη την εμπειρία. Φυσικά μαζί με τις υπόλοιπες αλλαγές όπως πολύ καλό στρώμα, σηκωμα βαρους με τα πόδια κ.λ.π. Γιαυτό το λόγο πιστεύω πως δεν έπαθα μεγάλη ζημιά από το πέσιμο, και αναρωνω γρήγορα και καταλήγω όταν δεν είμαστε σε οξεία φάση κίνηση, κίνηση, κίνηση ότι ευχαριστεί τον καθένα και περαστικά σε όλους. Δεν ήξερα ότι τόσοι συναθρωποι πέρασαν η περνάνε αυτό που και εγώ έζησα και μάλιστα και σε μικρές ηλικιες όπως και εγώ.

Kαλησπερα. Ελπιζω να αναρρωσετε γρηγορα απο το ατυχημα που παθατε! Αν  μπορειτε γραψτε λιγα προγματα για τα χειρουργεια που κανατε. Τι ειδους επεμβαση, σε ποιους/ποιον δισκο, αν κανετε σπονδυλοδεσια κτλ  Ευχαριστω!

[Sam72]

Επειδή έχουν περάσει αρκετά χρόνια το πρώτο χειρουργείο το έκανε ένας ορθοπεδικος από Θεσσαλονίκη που λεγόταν Κεχαγιας το 1991 και ήταν ο ίδιος κουτσος.Εγω σε ηλικία 19 ετών και ένας φίλος μου που ήρθε να δει και είδε τον γιατρό έπαθε σοκ γιατί κουτσαινε πολύ θέμα ψυχολογίας βλέπεις. Αυτός μου έκανε πεταλεκτομη (παλιά τεχνική) τομή 11 εκατοστών εγώ που υπέφερα απο τα 17 ξανανιωσα και άρχισα βαρη, μπάσκετ μέχρι που υποτροπιασε. Ο στρατός δυστυχώς επειδή δεν έχει λογική και υπηρέτησα και Εβρο με ζορίσε πολύ και αργότερα επειδή μπήκα στο γνωστό Λούκι που περιγράφουν όλοι (φάρμακα, φυσιοθεραπειες, πόνος, αϋπνία, δυσκολία σε όλα σε πολύ δραστήρια ηλικία με ανάγκασε να βρω τον καλύτερο πίστευω τότε νευροχειρουργο στη Θεσσαλονικη οποίος από ότι γνωρίζω δεν ζει πια τον Αντωνιαδη. Αυτός δεν μου υποσχέθηκε ότι θα γίνω σίγουρα καλά (μου άρεσε η ιλικρινεια του) μου είπε ότι υπάρχει εμπειρία 3000 παρόμοιων εγχείρησεων και έκανε πάρα πολύ καλή δουλειά. Συνήθως μετά από τέτοια παλαιού τύπου χειρουργείο (εννοώ το πρώτο) δημιουργούνται συμφυσεις και υποτροπιαζεις. Με τόσο καλή δουλειά και με τις συμβουλές που προανέφερα και έχω κάνει τρόπο ζωής είχα κυριολεκτικά ξεχάσει εντελώς το πρόβλημα και ζούσα φυσιολογικοτατα. Να φανταστείτε κάθε βράδυ ο μικρός μου που είναι Τρίτη δημοτικού κοιμάται στο σαλόνι και τον πηγαίνω στο κρεβάτι του κοιμισμενο εχει φτάσει τα 35 κιλα.Και είμαι 44 και κουβαλάω ξύλα καθημερινά λόγω οικονομίας κ.λ.π. Σπονδυλοδεσια δεν χρειάστηκα, πεταλεκτομη έχω κάνει αφαιρείται και ένα τμήμα του όστου αλλά δεν επηρεάζει καθόλου την σταθερότητα της μέσης.Και φυσικά η προπτωση του δίσκου που πιέζε την αριστερή νευρική ρίζα και μου ξέραινε το πόδι.

Ξέχασα να συμπληρώσω είχα δύο δισκοκηλες στο 04-05 και στο 05-Ι1 μεσοδιαστημα.

[opera]