Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Animal Kingdom (2010)

 

Αρκετα καλο και δυνατο εργο. Ξεχωριζουν οι εξαιρετικες ερμηνειες της μητερας και του μεγαλυτερου ( ;  )γιου για τον οποιο αν θυμαμαι καλα ηταν breakout performance. Τρομερος ηταν.  Ενα βλεμμα εδινε και τα ελεγε ολα. Οπως ειπα και αυτος και η μητερα εδωσαν υπεροχες borderline  ψυχοπαθεις ερμηνειες.

 

Καποιες πολυ καλες σκηνες προς το τελος.

 

 

 

Eddie the Eagle

 

Συμπαθητικο feel good story για ενα Βρετανο ερασιτεχνη στο αλμα με σκι που πηρε μερος στους χειμερινους Ολυμπιακους αγωνες του 1988.

  • Like 3
  • Απαντ. 19,2k
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοσ.

The Dreamers - Οι Ονειροπόλοι (2003) του Μπερτολούτσι.

 

 

Πλοκή: Μόνοι στο Παρίσι με τους γονείς να λείπουν για διακοπές η Ιζαμπέλ (Eva Green) και ο αδελφός της Τεό (Λουί Γκάρελ) προσκαλούν τον συμφοιτητή τους Μάθιου (Μάικλ Πιτ), ένα νεαρό Αμερικανό, να μείνει για λίγο στο σπίτι μαζί τους. Οι τρεις νέοι θα φτιάξουν τους δικούς τους κανόνες και θα πειραματιστούν συναισθηματικά σε μία σειρά ιδιαίτερα απαιτητικών παιχνιδιών. Με φόντο την ταραχώδη πολιτική περίοδο των γεγονότων της άνοιξης του '68 στην Γαλλία, όταν η φωνή των νέων αντηχούσε σε όλη την Ευρώπη, «Οι Ονειροπόλοι» είναι μία ιστορία εσωτερικής ανακάλυψης καθώς τρεις φοιτητές δοκιμάζουν τα όριά τους.

 

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%B9_%CE%9F%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%BF%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CE%B9

 

 

 

Η ταινία είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα "The Holy Innocents" του Γκίλμπερτ Ανταίρ. Δεν έχω διαβάσει το μυθιστόρημα, οπότε δεν μπορώ να κάνω κάποια σύγκριση ή ανάλυση επ' αυτού. Στεκούμενη εξ ολοκλήρου στη ταινία, μπορώ να πω πως μου άρεσε πολύ. Με φόντο τα γεγονότα, που συνέβησαν τον Μάη του '68, εκτυλίσσεται η ιστορία, επικεντρωμένη στη νεαρά και τους δύο νεαρούς. Ως ψυχογράφημα θα το χαρακτήριζα, το οποίο σε κάνει να σκεφτείς/προβληματιστείς. Κι η υπενθύμιση έχει διαχρονική βάση, καθώς το καθετί είναι ατομικής υπόθεσης πρωτίστως, και λειτουργεί σαν αφετηρία. Έχω την αίσθηση, όμως, πως συνολικά θα μπορούσε να ήταν ακόμη καλύτερη.

 

Στα θετικά τής ταινίας είναι η σκηνοθεσία κι ηθοποιία, επίσης. 

  • Like 2
Δημοσ.

10 Cloverfield Lane http://www.imdb.com/title/tt1179933/

 

0/10

 

30 λεπτα ρε, 30 λεπτα και οι τυποι δεν εχουν δωσει μια σοβαρη εξηγηση στην τυππισα για την κατασταση . ΘΕΕΕΕΕΕ ΜΟΥΥΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ αυτα τα ηλιθια σεναρια, προσβαλουν την κατανοηση μου και αυτο με εξοργιζει. Αυτο ειναι ενα σεναριο για ηλιθιους, αν πιστευεις οτι δεν εισαι τοτε μην τη βλεπεις. Καπως ετσι διδασκετε ο κοσμος πως να ειναι ηλιθιος.

Εχω σιχαθει να βλεπω ταινιες οπου ολοι οι αντρες παρουσιαζονται σαν αναπηροι και οι γυναικες σαν geniuses και κακομοιρα θυματα. 30 λεπτα και εχω δει ΟΛΑ τα κλισε της αμερικανικης ηλιθιοτητας και φεμινιστικης προπαγαντας.

Κατι τετοιες ταινιες προσβαλουν αυτο που λεγετε ΛΟΓΙΚΗ και προωθουν συναισθηματικη κριτικη αντι για λογικης.

 

Το hollywood θα πρεπει να αρχισει να δεινει αποζημιωσεις.

Τοσο μεγαλη επιρροη εχουν οι ταινιες επανω σου; Αν ναι, μη ξαναδεις.

  • Like 3
Δημοσ.

Ερώτηση: Σ' αυτό το thread, λέμε μόνο για τις ταινίες που είδαμε, ή έχουν θέση και οι σειρές;

Δημοσ.

Μόνο ταινίες...

 

Thx!!! Έχω πλακωθεί στις σειρές εδώ και καιρό και, μέχρι να δω αυτές που έχω στην αναμονή, δεν το κόβω να βλέπω ταινία...

 

...δεν πειράζει! Θα διαβάζω γι' αυτές που είδατε εσείς!

Δημοσ.

Στα θετικά τής ταινίας είναι η σκηνοθεσία κι ηθοποιία, επίσης. 

 

Το Evaki σίγουρα! Για τους υπόλοιπους το συζητάμε :-D

Δημοσ.

despite the falling snow

 

αν και καπως Low budget δεν ηταν κακο αλλα ο μπαμπας λανιστερ κλεβει την παρασταση παρολο που εχει γερασει και φαινεται.

 

the curse of the sleeping beauty 2016

 

ωραια τα χρωματα, ωραια τα practical effects αλλα το σεναριο ηταν προβλεψιμο. Αν και το horror κομματι ηταν καλο (μου φαινεται οτι εχουν αντιγραψει καποια creepypasta) δεν μπορω να πω οτι ολη η ταινια αξιζε. Για indie horror ηταν τιμια προσπαθεια 

Δημοσ.

Είδα αυτήν την γαμάτη ανωμαλία

 

http://www.imdb.com/title/tt0434179/?ref_=fn_al_tt_1

 

Πολύ ιδιαίτερες εικόνες, πολύ ιδιαίτερο θέμα, επίσης η ταινία είναι ένα μείγμα από πολλά διαφορετικά είδη και οι εικόνες το συνοδεύουν αυτό. Τη μια είναι σκοτεινό θρίλερ, την άλλη είναι μυστηρίου, την άλλη είναι high fantasy, την άλλη είναι serial murder drama και πάει λέγοντας. Απίστευτη λεπτομέρεια στην συμπεριφορά και κίνηση των χαρακτήρων όπως επίσης και στην σκηνοθεσία. Μένω μαλάκας ότι γυρίστηκε σε μόλις 8 μέρες. Δεν είναι για όλους, είναι αρκετά περίεργη ταινία και πολύ πολύ αργή αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και καλλιτεχνική.

 

Από την πλευρά μου σίγουρα 8/10.

Μου αρεσουν περιεργες ασιατικες ταινιες αλλα αυτη ηταν μουφα !

Το σεναριο 90% προβλεψιμο και βαρετο.

Σκηνες προχειρες που δεν βγαζουν νοημα.

Τρομος? σχεδον ανυπαρκτος.

 

Πολυ δηθεν η ταινια.

3/10

Δημοσ.

Το Κακό 2

 

Το Κακό το είχα λατρέψει, ίσως μεγάλο ρόλο να έπαιξε και το ότι έδειχνε τα μέρη που μεγάλωσα....και σε συνδυασμό με ζόμπι ΩΩΩΩΩ ΝΑΙΙΙΙΙΙΙ!

Χθες λοιπόν έβαλα και είδα και την 2η ταινία η οποία ξεκινά από κει που μας άφησε η 1η όμως αυτή τη φορά το cast μεγαλώνει και βλέπουμε και πιο διάσημους ηθοποιούς. Και αυτή η ταινία ήταν πολύ διασκεδαστική, και ας τό'χανε κάπως στο σενάριο [ε έκαναν μεγάλη προσπάθεια να εξηγήσουν τα ανεξήγητα], έγινε πολύ κάψιμο σε κάποια σημεία. Αλλά δεν με χάλασε ιδιαίτερα γιατί υπήρχαν ατάκες, δράση, σπλατεριά. Δείτε την με παρέα καλύτερα, να πέσει γέλιο!

 

7.5/10, μου άρεσε κι αυτή!

 

 

X-Men: Apocalypse

 

Πήγα για την παρέα και γιατί τέτοιες ταινίες είναι για σινεμά [ξέρετε, εφέ κλπ κλπ κλπ]+μπόλικο ποπκόρν. Δεν μου άρεσε όσο το Days of Future Past πάντως.....

Επίσης καθόλου δεν μου άρεσε η Σάνσα ως Jean, είδατε ρε παιδιά καμιά καλή ερμηνεία; Σχεδόν σε όλη την ταινία απλά είχε μια φάτσα με μισάνοιχτο στόμα.

 

Magneto & Quicksilver FTW <3 τους είχα αδυναμία απ'την προηγούμενη ταινία και σ'αυτήν εδώ δεν μ'απογοήτευσαν. Με απογοήτευσαν όμως οι περισσότεροι διάλογοι που ήταν τόσο προβλέψιμοι και βαρετοί. Από δράση μόνο κάπως προς το τέλος, δεν πήραμε και μεγάλη δόση. Και με τόσα που είχα ακούσει για τον Apocalypse περίμενα να είναι πολύ πιο wow τούμπανο intimidating..

Το soundtrack καλό!

 

6/10

Δημοσ.

Prozac Nation - Η Γενιά του Προζάκ (2001)

 

Περίληψη: Η Κριστίνα Ρίτσι υποδύεται τη Λίζι, μία νέα και ελκυστική φοιτήτρια, στο πρώτο έτος των σπουδών της στο Χάρβαρντ. Μαζί της κουβαλάει μία δύσκολη σχέση με τη χωρισμένη μητέρα της, την επώδυνη απουσία ενός αδύναμου πατέρα και ένα ιστορικό κατάθλιψης και αυτοτραυματισμών. Προσωρινά θα βρει διέξοδο σε όλα όσα την "ανεβάζουν" - τα πάρτι, τα ναρκωτικά, το σεξ και τη μουσική. Στο ταξίδι της αυτό όμως, όσο κι αν προσπαθεί να βρει τον εαυτό της μέσα από τις χημικές ουσίες, θα χαθεί. Μία ψυχίατρος είναι ίσως η μόνη που μπορεί να τη βοηθήσει να συνεχίσει την αναζήτηση της για αγάπη και για την ίδια της την ψυχή. Βασισμένο στο μπεστ σέλερ της Ελίζαμπεθ Γούρτσελ το "Prozac Nation" είναι μία σκοτεινή, έντονα συναισθηματική σκιαγράφηση του αγώνα ενός ανθρώπου να πιστέψει στον εαυτό του παρά τα αδιέξοδα που συχνά φαίνονται αξεπέραστα. [Πηγή]

 

Είχα πέσει πάνω της προ καιρού και την είχα προσπεράσει. Χθες έπεσα πάλι πάνω της. Δεδομένου των γνωστών ονομάτων, και μιας και μ' ενδιαφέρουν κοινωνικοδραματικές ταινίες, που έχουν να κάνουν με επιπτώσεις, χειρισμό καταστάσεων, αντιμετώπιση τόσο από εμάς τους ίδιους όσο κι από τρίτους, είπα να της δώσω μια ευκαιρία. Σε γενικές γραμμες; Την βρήκα καλή. Όσοι έχουν περάσει απ' τα μονοπάτια τής κατάθλιψης, μπορούν εύκολα να συναισθανθούν το φάσμα των συναισθημάτων. Όσοι περνούν κατάθλιψη και την δουν, θα νιώσουν σίγουρα μια κάποια παρηγοριά. Και δίνει ώθηση στο να κινητοποιηθούν, να ζητήσουν βοήθεια και να βγουν απ' την κινούμμενη άμμο τής κατάθλιψης, που ολοένα τους καταπίνει. Όσοι δεν ξέρουν τι πάει να πει κατάθλιψη, είναι μια ευκαιρία να πάρουν μία γεύση. Σε βάζει στα παπούτσια αυτού που είναι fucked up. Μπορείς να δεις κι απ' τη σκοπιά αυτού που περνάει την κατάθλιψη, αλλά κι απ' αυτή των υπολοίπων. Δίνει μία γεύση τού τι μπορεί να κρύβεται πολλές φορές πίσω από ένα πλατύ χαμόγελο, το πόσο ζόρικο είναι να χειριστείς κάποιον με κατάθλιψη, το ότι πολλές φορές πχ κατακλύζεται από κλισέ φράσεις, την αδυναμία να τον αφουγκραστούν πραγματικά, το ότι φλερτάρει πολλάκις με τα όρια του παρεξηγήσιμου κ.α.). Προσφέρει και μία υπενθύμιση στο πόσο ευαίσθητος κι υπεύθυνος είναι ο ρόλος τού γονέα για την πορεία των παιδιών - πόσο άθελά του μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο.

 

Μ' άρεσε κι η εύστοχη παραλληλία που έκαναν με τη φράση τού Έρνεστ Χέμινγουεϊ στο "Ο ήλιος ανατέλλει ξανά", που μιλάει για την χρεοκοπία: "Έρχεται βαθμιαία και μετά ξαφνικά".

  • Like 1
Δημοσ.

The do over

 

Adam Sandler movie που δεν suckαρει. Νομίζω είναι η καλύτερη του ταινία. Humor χαμηλού επιπέδου που δουλεύει πολύ καλά.

 

Οποίος θέλει να μαλακιστει για μιάμιση ώρα μόνος η με παρέα είναι άριστο.

 

7.5/10 για το είδος

  • Like 3
Επισκέπτης
Δημοσ.

The Dressmaker [4/5]

 

...η Jocelyn Moorhouse σκηνοθετεί την προσαρμοσμένη από το μυθιστόρημα της Rosalie Ham ιστορία χωρίς υποχωρήσεις και συμβιβασμούς, μπερδεύοντας μαύρη κωμωδία, θρίλερ μυστηρίου, αισθησιακό ρομαντισμό, σπαγγέτι γουέστερν και εκκεντρικούς χαρακτήρες σε μια ιστορία εκδίκησης που είναι τόσο μοναδική όσο είναι διασκεδαστική.

Επισκέπτης
Αυτό το θέμα είναι πλέον κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...