Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντ. 19,2k
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοσ.
5 ώρες πριν, Voodooman είπε

Οι σκηνές των αγώνων όπως τις γύρισαν δεν είναι τεχνικό επίτευγμα, είναι μαγεία. Δεν μπορώ να καταλάβω πως κατάφεραν και απεικόνισαν πιστά τις χορογραφίες της Harding και βλέπαμε σχεδόν συνεχώς όλα αυτά να τα εκτελεί η Robbie.

Ειδα μια συνεντευξη του σκηνοθετη οπου ελεγε για την στιγμη που ζητησε ενα double stunt αλλα ουσιαστικα επαγγελματια πατινεζ για να κανει κυριως το triple axel. Του απαντησαν οτι μπορουν μονο δυα ατομα να το κανουν και σαφεστατα δεν θα το τολμουσαν διοτι ειχαν αγωνες μπροστα τους και υπηρχε σοβαρος κινδυνος τραυματισμου. Ε, τα καταφεραν με τρικ.

  • Like 3
Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Χτες ειδα το Darkest hour. Ο gary oldman παει σιγουρα για οσκαρ, μονο ο james franco θα τον κοντραρε, δεν προταθηκε καν, μαλλον βιασε κι αυτος το μισο χολιγουντ...

Η ταινια γενικα ειναι πιο ελαφρια απ οσο περιμενα, και βλεπεται ευχαριστα. Καλογραμμενη, και σωστη. Αλλα δεν νομιζω οτι παει για οσκαρ καλυτερης ταινιες

Αυτο θα το εδινα στο Dunkirk που καθησα και το ξανα-ειδα τωρα, γιατι το καλοκαιρι το ειχα δει σε θερινο σινεμα και ηταν σαπιλα η ολη εμπειρια.

Η ταινια ειναι απιστευτη, η μουσικη του ζιμερ σε αγχωνει και νομιζεις οτι εισαι και ο ιδιος στη παραλια και περιμενεις να πεθανεις.

Πλανα IMAX, σκηνοθεσια νολαν, και το 10/10 απο μενα που την τοποθετει μεσα στις 10 αγαπημενες μου ταινιες. Αν χασει το οσκαρ απο το shape of water (που δεν εχω δει ακομα), και υποπτευομαι οτι θα το χασει για πολιτικες σκοπιμοτητες, δε ξαναπαω σινεμα :P

Επεξ/σία από Ntinaras
  • Like 2
Δημοσ. (επεξεργασμένο)
Molly's Game 6/10
 
Μεγάλη και βαρετή ταινία σχετικά με μια διοργανώτρια αγώνων πόκερ για μεγάλα ποσά, που ως αλλη Μητέρα Τερέζα των τζογαδορων, προσπαθεί να προφυλαξει τους παραστρατημενους πελάτες της. 
 
Οι ερμηνείες των ηθοποιών ηταν πολύ δευτεροτριτες κι η σκηνοθεσία - μεγάλη σούπα, χωρίς ψυχή, νεύρο και καθαρό στόχο. Προσπάθησε να παντρέψει χωρίς επιτυχία πολλά θέματα, αλλά δεν κατάφερε να φτιάξει την ατμόσφαιρα του παιχνιδιού και να πλησιάσει άλλες ταινίες με παραπλήσιο αντικείμενο. (Rounders,  21)
 
Η Τζέσικα είναι ηθοποιαρα, αλλά εδώ φόρεσε μια ξινοτερη κόπια της Μις Σλοαν και απλά ξεπεταξε το ρόλο της σαν βίζιτα. 
 
Ο Κέβιν Κοστνερ θα έπρεπε να σταματήσει να ερμηνεύει ρόλους. Έχει πολύ  στενή γκάμα σε οτι προσπαθεί να κάνει κι ακόμη εξαργυρώνει την περαση που είχε κάποτε στις σιτεμενες σαλαμουρες προηγούμενων δεκαετιών. 
 
Ο Ιντρις είναι μάλλον εχινος κι αυτός :μια ερμηνεία καλή στο The beasts of no nation κι απο κει και πέρα η κόλαση της ανυποληψίας! Μέχρι και την πουρογρια την Κέιτ κατέβασε απο κοτζάμ βουνό, αφου την περασε πρώτα ενα χέρι...αστάρι της Βιβεχρωμ, χωρίς να αλλάξει έκφραση στο μούτρο του. (Παρατηρώ ότι η τάση...go black προμοταρεται απο το Χόλιγουντ, αλλά η πραγματική σταρ σε αυτά, sorry Kate, είναι  η Μια Μαλκοβα.) 
 
Ξέχασα να θαψω και τον Μιχάλη το Σερα, που σε ολη την ταινία έπαιζε με το εκνευριστικό χαμόγελο του .αλακα.  Ο τύπος είναι για πολλες σφαλιάρες... 
 
 
Επεξ/σία από Cro-Magnon
  • Thanks 1
Δημοσ.

Η ψυχή και το σώμα (2017)

Πρωτότυπος τρόπος αφήγησης μιας ρομαντικής σχέσης ανάμεσα σε 2 άτομα με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Έξυπνη αντιπαραβολή του περιβάλλοντος εργασίας με τα όνειρα που βλέπουν οι πρωταγωνιστές.

7,5/10

Με αφορμή την υποψηφιότητα για το "τετράγωνο", είδα το "ανωτερα βία" του Εστλουντ. Δεν μπορώ να πω πως ενθουσιάστηκα. Μέσα από τις ολιγοήμερες διακοπές μιας οικογένειας, περιγράφεται το πως μπορεί ένα ξαφνικό γεγονός (χιονοστιβάδα) να άλλαξει τις ισορροπίες ή να φέρει στην επιφάνεια καταστάσεις που ήταν κρυμμένες "κάτω από το χαλακι". Δυο λεπτομέρειες: ο ίδιος ο σκηνοθέτης δήλωσε πως την ιδέα της ταινίας την πήρε από ένα βίντεο στο youtube. Επίσης, τονίζει πως από μια μικρή έρευνα που έκανε, μετα από τέτοια δραματικά γεγονότα (όπως π.χ. αεροπειρατείες) παρατηρείται αύξηση του ποσοστού διαζυγίων μεταξύ των θυμάτων.

7/10

  • Like 2
Δημοσ. (επεξεργασμένο)
The Glass Castle 7/10
 
Η ταινία αυτή ξεχωρίζει για πολλούς λόγους. Ο κυριότερος είναι ότι σε βάζει να προβληματιστεις πανω στο τι θα θέλαμε και στο που καταντήσαμε. 
 
Το θέμα είναι η ιστορία μιας προβληματικης οικογένειας στην Αμερική του πρόσφατου παρελθόντος. Ο πατέρας είναι αλκοολικός, αργοσχολος,  μανιώδης καπνιστής και πανέξυπνος. Αγαπάει τρελά τα παιδιά του,  αλλά με το δικό του,  ανεύθυνο τρόπο. Η μητέρα είναι ζωγραφος και τσακωμενη με το τσουκάλι και τη φασινα. Τα τέσσερα παιδιά είναι στον αυτόματο πιλότο και πρακτικά φροντίζουν το ενα το άλλο. Δεν πηγαίνουν σχολείο, ψωμολυσσανε και ζουν σε ενα φανταστικό κόσμο παραμυθιων, ψεμματων κι υποσχεσεων,  που δημιουργούν πατέρας και μανα.  Συχνά - πυκνα τη βγαζουν στο ύπαιθρο κι ακολουθούν συνεχώς τους γονείς τους στις ασταμάτητες μετακομισεις που κανουν,  καταδιωκομενοι συνήθως για χρέη και καταπατήσεις εγκαταλελημενων σπιτιών, όπου βρίσκουν στέγη μέχρι να τους πάρουν χαμπάρι. Με λίγα λόγια περιπλανιουνται αναμεσα στα κουφάρια πολεων, που αφησε η κρίση της δεκαετίας του 70.
 
Είναι δλδ το είδος της οικογένειας που δεν συνεισφέρει δεκάρα στην εφορία, καταχραται το ελάχιστο κοινωνικό κράτος της Αμερικής και γενικά κανει τους Πορ.οσαλτε-Αισχους-Λαμπηδες και λοιπά σουργελα της πληρωμενης λασπολογιας κι οπαδούς του νεοφιλελευθερισμου, να τραβάνε τις κωλοτριχες τους καθε βράδυ στα δελτία και στα λαγούμια των εφημερίδων τους. 
 
Στο τέλος, ο...μανδραβελισμος υπερισχύει και τα παιδιά το σκάνε ένα - ένα από το σπίτι όταν ενηλικιωνονται, για να πανε να βρουν τα Γκουτσι και τα Ντονα Καραν που είχαν στερηθεί τοσα χρόνια, τις ανουσιες σχέσεις, τα φεικ δειπνα με πουρογερους-μεγαλοπαραγοντες του χρηματιστήριου που καβαλανε πιτσιρίκες που τους ερωτευθηκαν για  το γαριδακι τους και τη σάπια μπακα τους. Ο γιος του λεχριτη αναρχικού γινεται, άκουσον-ακουσον,  μπάτσος που για το βασικο μισθό, μπουζουριάζει βαπορακια,  για να διατηρείται η τιμη της πρεζας ψηλά και να κονομαει το σαπιο σύστημα εξουσίας - δικαιοσύνης του Αμερικα κι η αγαπημένη κόρη γίνεται σπερματοδοχειο δουλοπρεπη,  βουτυρομπεμπε χρηματιστη,  για να μπορεί να είναι στολισμένη σα λατερνα και να ζει σε πανάκριβο  διαμέρισμα της ΝΥ. 
 
Φαίνεται οτι αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να βρει το μετρον άριστον και μπαλατζαρει άγαρμπα από  άκρο σε ακρο. Και πώς να το βρει άλλωστε οταν στο Δυτικό κοσμο ηγείται η πιο χυδαία μορφή αμορφωσιας, ψευτοδημοκρατιας κι αδυσώπητου καπιταλισμού, όπου σημασία δεν έχει η παιδεία, αλλά το πόσα λεφτά κάνεις.
 
Οι ερμηνείες είναι μέτριες και ο Γουντυ Χαρελσον,  απλά γελοίος με το περουκινι. Όμως τα μηνύματα κι η τροφή για σκέψη αρκετη,  ώστε να σε κρατήσει σε εγρήγορση για ολη τη διάρκεια του εργου.  
Επεξ/σία από Cro-Magnon
  • Thanks 1
Δημοσ.
Στις 3/4/2018 στις 12:13 ΜΜ, firewalker είπε

The Florida project.

http://www.imdb.com/title/tt5649144/

Καλή ταινία. Είχε καλές ερμηνείες. Μου ήταν προβλέψιμη όμως και σε κάποια σημεία με κούρασε. Όσοι περιμένετε κάτι εξαιρετικό, μάλλον θα αλλάξετε γνώμη αφού την δείτε.

Σε ταινιες οπως αυτη δεν πηγαινεις για την τρελη ανατροπη. Ολοι γνωριζουμε ποια ειναι η φυσικη καταληξη τετοιων οικογενειακων περιπτωσεων, αλλα ποτε δεν μπαινουμε στο κοπο να τις εξερευνησουμε πιο βαθεια. Ετσι λοιπον ταινιες οπως αυτη και το Tangerine του σκηνοθετη, ριχνουν φως σε μειονοτητες που στην καθημερινοτητα μας θα απορριπταμε με τη πρωτη ματια, και μας δειχνουν ποσα κοινα εχουμε πραγματι με αυτους τους ανθρωπους.

 

Of Gods and Men (2010)

Δεν μπορω να πω οτι εντυπωσιαστηκα. Σιγουρα η ταινια εξεφραζε καποια βαθυστοχαστα ερωτηματα,αλλα εν συντομια δεν μπορω να πω οτι συμφωνησα ουτε στο ελαχιστο με την τελικη αποφαση των μοναχων. Μου φανηκε κατα καποιο περιεργο τροπο, εγωιστικη.

Αρκετα αργη ταινια, δεν κυλουσε με ευκολια, αλλα την κρατησαν στο υψος της οι πολυ δυνατες ερμηνειες.

7/10

Juno (2007)

Αντιθετως με την παραπανω, εδω η ωρα περασε νερακι. 

Τεραστια ευθυνη σε αυτη ειχαν οι εξαιρετικοι διαλογοι μεταξυ των χαρακτηρων, με κυριο ομιλητη την ιδια την πρωταγωνιστρια, η οποια ειναι ενας τοσο τελειοποιημενος χαρακτηρας που υστερα απο λιγο αυτη η τελειοτητα αρχισε να ''βγαζει ματι'', και μου υπενθυμιζε καθε λεπτο ποσο απιθανο ειναι να υπαρχει τετοιος ανθρωπος στην πραγματικοτητα.

Ομορφο τελος, που ψιλοσπανιζει κατα τη γνωμη μου σε τετοιου ειδους ταινιες, οι περισσοτερες παντα καταφερνουν να κλισεδιασουν στο κλεισιμο τους.

8/10

  • Like 4
Δημοσ.

Justice league

 

 

Eπιτελους αποκατασταθηκε το ονειδος που εiχε γινει στο προηγουμενο με τον Superman  και ειδαμε πως μπροστα του ολοι οι υπολοιποι σουπερηρωες  ειναι απλα οδοντοκρεμες .

Αν και ειχαμε παρελαση απο δευτεροτριτες κατηγοριες  ηρωων   και μερικα παντελως ακυρα βλ.super woman η ταινια βλεπεται ευχαριστα για την κατηγορια της .

 

6.9/10

Επισκέπτης
Δημοσ.

No Escape

Δυνατή περιπέτεια που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος.

Δημοσ.

Ειδα το shape of water

και ηταν χειροτερο απ οσο το περιμενα

πλανα, ληψεις κτλ ηταν ωραια, απροβλεπτο σεναριο απο τη μια, αλλα και ταυτοχρονα γλυκαναλατο και προβλεψιμο εν μερει

Για κανενα λογο τα οσκαρ που πηρε...

Για μενα παραμενει η ταινια της χρονιας το dunkirk.:wub:

Επισκέπτης
Αυτό το θέμα είναι πλέον κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...