*nenya* Δημοσ. 26 Φεβρουαρίου 2018 Δημοσ. 26 Φεβρουαρίου 2018 Θα σε δειρω ενα soundtrack = 1 μονο τραγουδι της προκοπης;;;
Ntinaras Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2018 Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2018 16 ώρες πριν, *nenya* είπε Θα σε δειρω ενα soundtrack = 1 μονο τραγουδι της προκοπης;;; Αυτο θυμαμαι! Παει καιρος που την ειχα δει. Τι περιμενες εσυ, soundtrack σαν του top gun? on the other news, ειδα το The death of Stalin και ηταν επικο γελιο πολυ, απειρο κραξιμο της σοβιετικης ενωσης και της σαπιλας που επικρατουσε. το 7/10 το παιρνει ανετα. 1
kargo130 Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2018 Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2018 Molly's game Η αληθινη ιστορια μιας τυπισσας που διοργανωνε τα "καλυτερα" πριβε παιχνιδια ποκερ. Οσοι αγαπουν το ποκερ, οπως εγω, θα τους αρεσει πολυ χωρις να ειναι μια καθαρη ταινια γυρω απο το παιχνιδι. Η chastain περα απο πανεμορφη ειναι και εξαιρετικη στο ρολο της. Δεν ειναι σιγουρα κατι το εξωπραγματικο, ειναι κλασσικο παραδειγμα ταινιας που βασιζεται σε αληθινη ιστορια, αλλα εχει πολυ καλο ρυθμο και βλεπεται πολυ ευχαριστα. 7,5/10
*nenya* Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2018 Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2018 Just now, Ntinaras said: Αυτο θυμαμαι! Παει καιρος που την ειχα δει. Τι περιμενες εσυ, soundtrack σαν του top gun? Δεν μου έφτασαν οι Dropkick Murphys βρε παιδί μου [όσο και να τους λατρεύω], περίμενα ολοκληρωμένο soundtrack επιπέδου Gangs of New York με περισσότερα κομμάτια δλδ που ταιριάζουν σε κάθε σκηνή. Και μου κάνει εντύπωση που ο Shore δεν έφτιαξε αρκετή μουσική για το Departed... Αλλά είμαι περίεργη όσον αφορά τα OST: θεωρώ κορυφαίες τις δουλειές των Mansell, Hisaishi, Williams, οπότε στ'αυτιά μου η σύγκριση είναι αναπόφευκτη, όποια ταινία δεν διαθέτει ολοκληρωμένο OST τότε μου φαίνεται ότι υπάρχει ένα κενό.
Oscar_Mike Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2018 Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2018 Call Me by Your Name https://www.rottentomatoes.com/m/call_me_by_your_name/ το στόρι; το ost; η τοποθεσία; ο μονόλογος του πάτερα στο τέλος; αυτά και πολλά αλλά βαθμό δε βάζω, αυτές που παίρνει στα ανάλογα site είναι αντιπροσωπευτικές! 1
Cro-Magnon Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2018 Δημοσ. 27 Φεβρουαρίου 2018 (επεξεργασμένο) Τα κόκκινα φανάρια 7/10 Λίγο μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τον αιματηρό ελληνικό εμφύλιο, η Ελλάδα έχει περάσει οριστικά στο δυτικό στρατόπεδο και ζει το όνειρο της Δύσης: τα όμορφα κορίτσια κάνουν τις πουτάνες στην Τρούμπα για τις ανάγκες του έκτου στόλου, ενώ τα άσχημα κορίτσια κανουν τα εντιμα δουλικα στο Κολωνακι (Παναγο! Με ειπε κλεφτρα!). Οι δε άντρες φεύγουν κατά εκατοντάδες χιλιάδες να δουλέψουν σαν γκασταρμπάιτερ στη Γερμανία το Βέλγιο στην Αμερική και την Αυστραλία. Οτι δλδ συνέβαινε σε ολους τους τριτοκοσμικους παραδεισους-μπουρδελα της Δύσης. Όποιος μένει πίσω στην Ψωροκωσταινα έχει τη χαρά να ζει σε μία χώρα όπου η πείνα κι η φτωχεια ταλαιπωρεί την πλειοψηφία του πληθυσμού. Ο χωροφύλακας κυνηγάει κάθε ελεύθερη σκέψη και μπουζουριάζει στα στρατόπεδα συγκέντρωσης τους δημοκρατικούς πολίτες μαζί με τα κομμουνιστικά μιάσματα. Διεφθαρμένοι δεξιοι πολιτικοί, πρώην συνεργάτες των ναζί κατακτητών, κυριαρχούν στην πολιτική ζωή της χώρας, ενώ η εκκλησία κλείνει τα μάτια, όπως και στην Ισπανία του Φράνκο και ευλογεί το σκοτεινό παρακράτος της δεξιάς. Η ταινία αντικατοπτριζει μια πραγματικότητα που οι σημερινοί απολογητες της υποτέλειας ξεχνάνε επιλεκτικά καθε φορά που γλυφουν τα χέρια της Δύσης για πενταροδεκαρες. Σήμερα η Ελλάδα ξαναζει τα ιδια... μεγαλεία φτώχειας κι εξαθλίωσης, τη στιγμη που οι λίγοι βολεμένοι κουνάνε αυστηρά το δάχτυλο στους πολλούς που κακοπερνανε και φορτώνουν μια συλλογικη ευθύνη στις νεες γενιές των Ελλήνων, για τα πολιτικά λάθη των τελευταίων 70 ετών. Ο Γεωργιάδης σκηνοθετει μια ταινία βουτηγμενη στην αφέλεια, οπου πουτάνες με χρυσή καρδιά, καπατσες τσαπερδονοκωλοσφυριχτρες, νταβατζηδες με φιλότιμο, όμορφοι σωματεμποροι, σαλαμουριασμενοι γεροναυτικοι κι αγνοί νεανιες-γαμπροι του εικοσαρικου, μπλέκονται σε ενα κουβάρι από κυλοτες, δάκρυα και προσδοκίες για μια καλύτερη ζωή. Η αξία της κρύβεται στις αναμνήσεις μιας Ελλάδας που πότε με το μελοδραμα και ποτε με την κωμωδία προσπαθουσε να μιλήσει για τα προβλήματα της, κατω απο το ψαλίδι της μαύρης λογοκρισίας και της σκιας του ρουφιάνου που παραφυλαγε στη γωνία για να καρφωσει τα πολιτικά φρονηματα του μεσου Ελληνα κυρ Παντελή. Επεξ/σία 27 Φεβρουαρίου 2018 από Cro-Magnon 10
webparts Δημοσ. 28 Φεβρουαρίου 2018 Δημοσ. 28 Φεβρουαρίου 2018 Στις 21/2/2018 στις 6:21 ΜΜ, Kapetanakos είπε 10\10 καποιος το ειχε προτινει εδω...τι να πω εργαρα απο τις λιγες. περιμενα να την δω μονος μου και οχι με παρεα γτ ημουν υποψιασμενος για το τι ταινιαρα ειναι. αρχες δεκαετιας του 2000 δυο απατεωνες χασομερουν απο εδω και απο εκει οσπου ενας αρρωστος γερος τους προτεινει ενα μεγαλο κολπο με πολλα εκατομυρια δολαρια. εξυπνη πλοκη χωρις πολλα πολλα σου θυμιζει λιγο ταινιαρες τυπου snatch. απο τις λιγες ταινιες που εβλεπα ξανα και ξανα..... αν σου αρεσαν αυτες δες και το 2 καπνισμενες κανες.
najinblue3 Δημοσ. 28 Φεβρουαρίου 2018 Δημοσ. 28 Φεβρουαρίου 2018 The Cloverfield paradox, πολλα αρνητικα σχολια και το καταλαβαινω, εχει αρκετα σημεια που επρεπε να τα αποφυγουν imho Tα ψιλο-εφε που ειχε ηταν οκ, οι ηθοποιοι μου αρεσαν, το μεγαλυτερο αρνητικο ηταν το plot Γενικα βλεπεται ευχαριστα 6.5 / 10 1
BlueBlade Δημοσ. 28 Φεβρουαρίου 2018 Δημοσ. 28 Φεβρουαρίου 2018 3 days to kill, δεν τρελάθηκα κιόλας αλλά οι δυο ώρες πέρασαν ευχάριστα.
Fotis13 Δημοσ. 1 Μαρτίου 2018 Δημοσ. 1 Μαρτίου 2018 (επεξεργασμένο) The Florida project Eδω εχουμε μια καλα κρυμενη οψη σε εναν τοπο που φημιζεται ως παραθεριστικο κεντρο για τους ηλικιωμενους και οχι μονο Αμερικανους με τα resorts και ταυτοχρονα αποτελει μαζικο προορισμο για οικογενειες με τα θεματικα παρκα της Disney. Στην πισω οψη και στον αντιποδα εχουμε φτηνα μοτελ που συναγωνιζονται μονο στα εντονα χρωματα τα ψυχαγωγικα παρκα ωστε να μην δειχνουν παραταιρα σαν μια βαρια μακιγιαρισμενη γρια . Στην ουσια εχουν καταληξει να αποτελουν τοπο διαμονης για ατομα που βρισκονται κατω απο το οριο της φτωχειας. Ειναι " καμουφλαρισμενοι " αστεγοι που δεν φαινονται στις στατιστικες .Μεσα σε αυτο το παρακμιακο περιβαλλον ο Βaker κινηματογραφει με εναν ιδιαιτερο τροπο χωρις να τραγικοποιει και να προκαλει τα συναισθηματα του θεατη ,σαν να περιγραφει ενα ιδανικο κοσμο σε μονιμη καλοκαιρινη ραστωνη . Αυτη η αντιθεση λοιπον της σκληρης μη προνομιακης καταστασης με τα παρατημενα κτιρια και την περιθωριοποιηση απο την μια - που κρυβεται επιμελως κατω απο το χαλι - και απο την αλλη η πεμπτουσια της Florida που ειναι τα εντονα χρωματα ,το τροπικο κλιμα και η 24ωρη διασκεδαση συνθετουν το ξεχωριστικο σκηνικο που παρουσιαζει ο Baker . Εξαιρετικη η μικρη και ο Dafoe ως συνηθως ,η πρωταγωνιστρια κορμαρα . 8/10 Επεξ/σία 1 Μαρτίου 2018 από Fotis13 8
μαστερ Δημοσ. 1 Μαρτίου 2018 Δημοσ. 1 Μαρτίου 2018 +1000 και τα τατουαζ της κυριας αληθινα 100% ωραια ταινια ομως.
armin Δημοσ. 1 Μαρτίου 2018 Δημοσ. 1 Μαρτίου 2018 Fun Fact : Την πρωταγωνιστρια ο Sean Baker την βρηκε μεσω Instagram ,αφου κατα τα λεγομενα του ειχε περασει απο ολες τις λιστες των ηθοποιων του Χολιγουντ ηλικιων μεταξυ 17 και 25 και ειχε μεινει πληρως ανικανοποιητος. Call me by your Name (2017) Πολυ καλη ταινια, σιγουρα αξιζει ολη την προβολη που της δινεται. Παιρνει τον χρονο της, δεν τα λυπαται τα λεπτα μπορω να πω. Αλλα ολη η ατμοσφαιρα τα χρωματα και τα σκηνικα της ταινιας, ειναι τοσο ομορφα και απτα που ξεχναει κανεις πως περασαν 2 ωρες +. Κατα μια αποψη μου θυμισε μια αλλη εκπληκτικη φετινη ταινια το Paterson στο ποσο καλαισθητα αποτυπωθηκε η ''ποιηση'' της φυσης και της καθημερινης ρουτινας. Για καποιο λογο δεν εδεσε το γλυκο ομως, πιστευω πως φταιει που το ειδα με παρεα. 8/10 2
Voodooman Δημοσ. 4 Μαρτίου 2018 Δημοσ. 4 Μαρτίου 2018 (επεξεργασμένο) I,Tonya Η αληθινή ιστορία της πρώτης αμερικανίδας πατινέζ που κατάφερε triple axel, αλλά δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων από καμία άποψη ούτε πριν, ούτε μετά το επίτευγμά της. Αρχίζω και βλέπω στον κινηματογράφο όλο και πιο συχνά να μεταφέρονται γεγονότα που τα θυμάμαι όταν συνέβησαν, ανησυχητικό αυτό. Τέλος πάντων, ο σκηνοθέτης του ενδιαφέροντος Lars and the real girl μας δίνει μία ιλαροτραγική εικόνα του πατινάζ και των κατώτερων στρωμάτων της αμερικανικής κοινωνίας. Οι σκηνές των αγώνων όπως τις γύρισαν δεν είναι τεχνικό επίτευγμα, είναι μαγεία. Δεν μπορώ να καταλάβω πως κατάφεραν και απεικόνισαν πιστά τις χορογραφίες της Harding και βλέπαμε σχεδόν συνεχώς όλα αυτά να τα εκτελεί η Robbie. Καταπληκτικές λήψεις, απίθανη απεικόνιση και τρομερή ένταση χωρίς περιττές φανφάρες. Δείτε την ταινία, δείτε μετά την πραγματική Harding και μείνετε με το στόμα ανοιχτό. Μετά, το cast. Πώς κατάφερεο Gillespie να πάρει τέτοιες ερμηνείες από το σύνολο του cast του; Σίγουρα όλοι οι ρόλοι ήταν αβανταδόρικοι, αλλά ακόμη και ο Canavalle ήταν τελείως διαφορετικός από ό,τι έχουμε δει ως σήμερα. Προφανώς η Allison Janney κλέβει την παράσταση, αλλά και το υπόλοιπο βασικό καστ είναι απολύτως κορυφαίο. Η Margot Robbie με άφησε άφωνο, είναι που είναι κούκλα, αλλά μπορεί πανεύκολα να μεταμορφωθεί σε τριτοτέταρτη, χωρίς να ντρέπεται καθόλου. Απολύτως δίκαιες οι υποψηφιότητες για όσκαρ και για τις δύο. Η ταινία στο δεύτερο μισό της αλλάζει ύφος και γίνεται περισσότερο ντοκιμαντέρ επικεντρωμένο στην ουσία του σκανδάλου, οι χαρακτήρες όμως ήδη έχουν χτιστεί επαρκέστατα. Μία ταινία όπου φαίνεται η πολλή δουλειά που έχει πέσει από όλους τους συντελεστές. Επεξ/σία 4 Μαρτίου 2018 από Voodooman 4
Πανος999 Δημοσ. 4 Μαρτίου 2018 Δημοσ. 4 Μαρτίου 2018 El cuerpo Μετα απο πολυ καιρο ειδα μια ταινια που μ ευχαριστησε πολυ.. Θριλερ αγωνιας που σε κραταει στην τσιτα! 8,5/10 Υ.Γ αν καποιος την εχει δει,ας προτεινει καμια παρομοια σε pm για να μη χαλαμε το topic.. 3
kgian Δημοσ. 4 Μαρτίου 2018 Δημοσ. 4 Μαρτίου 2018 The shape of water Καλογυρισμένη, αλλά oscarbait. Παραμύθι φυσικά, η ατμόσφαιρά του όμως μου άρεσε, μου θύμισε το fallout 4 πριν πέσουν οι βόμβες. Σίγουρα αξίζει θέαση, τώρα αν είναι η καλύτερη ταινία της χρονιάς, δεν ξέρω.
Προτεινόμενες αναρτήσεις