Ποια Ταινία Μόλις Είδατε; (2)

[ikaruga24]

Είδα get out http://www.imdb.com/title/tt5052448/?ref_=fn_al_tt_1

 

Καταρχήν να πω ότι ψιλοφοβήθηκα μην χάσω τον χρόνο μου βλέποντας αντί για ταινία μυστηρίου/θρίλερ μια καμουφλαρισμένη πολιτικού και κοινωνικού χαρακτήρα ταινία και η αλήθεια είναι ότι το πρώτο 10λεπτο της ταινίας οι φόβοι μου επιβεβαιώθηκαν. ΕΥΤΥΧΩΣ όμως που οι σεναριογράφοι και ο σκηνοθέτης το αφήνει ως εκεί και το έπαιξαν μέσα στο σενάριο και επικεντρώνονται στο κομμάτι του θρίλερ το οποίο θεωρώ ότι ορθώς και πολύ καλά κάνανε. Ως αποτέλεσμα λοιπόν η ταινία είναι επιπέδου Don't breath στο ότι είναι καλογυρισμένη με ωραία πλάνα στους χαρακτήρες όπου βοηθάει η ηθοποιία που είναι πάρα πολύ καλή από όλους και ταυτόχρονα οι χαρακτήρες δεν είναι ούτε καρικατούρες αλλά ούτε και ηλίθιοι όπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες ταινίες. Kudos στους δυο πρωταγωνιστές-ζευγάρι της ταινίας αλλά όλοι θεωρώ ότι κάνανε πάρα πολύ καλή δουλειά για να τους υποστηρίξουν. 

 

Από εμένα η ταινία θα πάρει 8/10. Διασκεδαστικότατη, καλογυρισμένη και to the point χωρίς "νεκρό" χρόνο. Μπορείτε να την δείτε μόνοι και με παρέα άνετα. Είναι σίγουρο ότι θα την απολαύσετε. Απλά δείτε την έτοιμοι να δείτε θρίλερ/μυστήριο και όχι κοινωνικά ή πολιτικά ζητήματα και θα πάρετε αυτό που πρέπει να πάρετε.  

[Επισκέπτης]

Maudie (2016)

 

Πάρα πολύ ωραία φωτογραφία, εξαιρετική σύγχρονη σκηνοθεσία (αφήγηση με εικόνες, πλάνα που σε κάνουν να νιώθεις άβολα ή άνετα, ανάλογα με την κατάσταση κτλ), καταπληκτικές (!!!) ερμηνείες και από τους δύο πρωταγωνιστές και ένα θέμα που όσο και να το σκαλίσουμε, πάντα θα αξίζει τον κόπο να το συζητάμε και να απολαμβάνουμε ταινίες με αυτό, για τη ζωή, τους ανθρώπους, τις απλές χαρές, τους καλλιτέχνες που κρύβουμε μέσα μας, τη συντροφικότητα, τα καλά και τα άσχημα που κουβαλάμε κτλ κτλ

 

Μια από τις ταινίες που θα χρησιμοποιούσα ως παράδειγμα για να εξηγήσω τι εννοώ όταν λέω ότι τα τελευταία χρόνια βγαίνουν πολλές καλύτερες ταινίες σε σχέση με παλιότερα.

[phanispal]

Μια από τις ταινίες που θα χρησιμοποιούσα ως παράδειγμα για να εξηγήσω τι εννοώ όταν λέω ότι τα τελευταία χρόνια βγαίνουν πολλές καλύτερες ταινίες σε σχέση με παλιότερα.

 

Τι εννοείς ακριβώς; Ποσοστιαία;

 

Και πόσο παλιότερα;

[Επισκέπτης]

Τι εννοείς ακριβώς; Ποσοστιαία;

 

Και πόσο παλιότερα;

 

Το ποσοστό δεν το ξέρω. Μπορεί απλά να γυρίζονται πολύ περισσότερες ταινίες, οπότε να είναι και περισσότερες οι καλές ταινίες. Μπορεί να βγαίνουν πολύ περισσότεροι ταλαντούχοι σκηνοθέτες, καθώς είχαμε μια γενιά μέσα στην οποία εκπαιδεύτηκαν πολλοί περισσότεροι και σε πολύ καλύτερες συνθήκες (αλλιώς ήταν τα πανεπιστήμια και οι δυνατότητες τις δεκαετίες του '60, του '70 και του ΄80 και αλλιώς τις δεκαετίες του '90 και του 2000, μέσα στις οποίες εκπαιδεύτηκαν αυτοί που γυρίζουν ταινίες σήμερα).

 

Δεν τα ξέρω τα παραπάνω, κάνω απλά μια ιστορική εκτίμηση.

 

Αυτό που βιώνω σαν προσωπική εμπειρία, είναι ότι βρίσκω πλέον πολύ περισσότερες ενδιαφέρουσες ταινίες να δω κάθε χρόνο, με πολύ ωραίες ιδέες στη σκηνοθεσία, με φρέσκιες απόψεις, με περισσότερους καλούς ηθοποιούς, με περισσότερη έμφαση στην τέχνη του κινηματογράφου (οπτική αφήγηση, έξυπνους τρόπους να λες την ιστορία στον θεατή χωρίς να χρειάζεται να του την ταΐζεις με αφύσικους διαλόγους ή με ηθικά διδάγματα στο τέλος) κτλ. Και εννοώ κάπου τα τελευταία 10 χρόνια, σε σύγκριση με τη δεκαετία του '80, του '90 και τις αρχές του 2000.

 

Ιδιαίτερα η φωτογραφία, τα χρώματα και η γενική αισθητική, είναι συχνά καταπληκτικές ακόμη και σε κακές ταινίες, ενώ κάποτε, αντίστροφα, ακόμη και σε καλές ταινίες συχνά δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο.

 

Σίγουρα βοηθάει και ότι τις απολαμβάνουμε σε καλύτερες αναλύσεις, στο σωστό τους format, με σωστή απεικόνιση των χρωμάτων κτλ.

[armin]

Συμφωνω απολυτα με τον Manuel, αν και υπαρχει η πλευρα που θα εχει ως επιχειρημα πως απλα δεν εχουμε δει αρκετες παλιες ταινιες, οπου δεν θα μπορω να διαφωνησω...

Αντιθετως η μουσικη κατα τη γνωμη μου εχει παρει την κατω βολτα εδω και καμια 20ετια και δεν λεει να σταματησει.

[Επισκέπτης]

Συμφωνω απολυτα με τον Manuel, αν και υπαρχει η πλευρα που θα εχει ως επιχειρημα πως απλα δεν εχουμε δει αρκετες παλιες ταινιες, οπου δεν θα μπορω να διαφωνησω...

Αντιθετως η μουσικη κατα τη γνωμη μου εχει παρει την κατω βολτα εδω και καμια 20ετια και δεν λεει να σταματησει.

 

Φαντάζομαι ότι είμαι ένα τικ μεγαλύτερος από σένα, οπότε δεν με πιάνει αυτό το επιχείρημα. Νιώθω ότι την έζησα την αλλαγή, ενώ οι περισσότεροι έχουν την αίσθηση ότι η τέχνη πάει από το κακό στο χειρότερο και στην εποχή τους ήταν καλύτερα. Ιδιαίτερα τη περίοδο 1996-2005 πήγαινα συνέχεια κινηματογράφο και έβλεπα ότι κι αν έπαιζε. Τότε, όταν βρήκα χρόνο, είδα σερί Contact, Face Off και Bean. Φέτος, όταν είχα χρόνο το καλοκαίρι, είδα σερί Dunkirk, Baby Driver και War for the planet of the apes. Ίσως λίγο τυχαίο, ίσως όχι και τόσο.

[μαστερ]

Το ποσοστό δεν το ξέρω. Μπορεί απλά να γυρίζονται πολύ περισσότερες ταινίες, οπότε να είναι και περισσότερες οι καλές ταινίες. Μπορεί να βγαίνουν πολύ περισσότεροι ταλαντούχοι σκηνοθέτες, καθώς είχαμε μια γενιά μέσα στην οποία εκπαιδεύτηκαν πολλοί περισσότεροι και σε πολύ καλύτερες συνθήκες (αλλιώς ήταν τα πανεπιστήμια και οι δυνατότητες τις δεκαετίες του '60, του '70 και του ΄80 και αλλιώς τις δεκαετίες του '90 και του 2000, μέσα στις οποίες εκπαιδεύτηκαν αυτοί που γυρίζουν ταινίες σήμερα).

 

Δεν τα ξέρω τα παραπάνω, κάνω απλά μια ιστορική εκτίμηση.

 

Αυτό που βιώνω σαν προσωπική εμπειρία, είναι ότι βρίσκω πλέον πολύ περισσότερες ενδιαφέρουσες ταινίες να δω κάθε χρόνο, με πολύ ωραίες ιδέες στη σκηνοθεσία, με φρέσκιες απόψεις, με περισσότερους καλούς ηθοποιούς, με περισσότερη έμφαση στην τέχνη του κινηματογράφου (οπτική αφήγηση, έξυπνους τρόπους να λες την ιστορία στον θεατή χωρίς να χρειάζεται να του την ταΐζεις με αφύσικους διαλόγους ή με ηθικά διδάγματα στο τέλος) κτλ. Και εννοώ κάπου τα τελευταία 10 χρόνια, σε σύγκριση με τη δεκαετία του '80, του '90 και τις αρχές του 2000.

 

Ιδιαίτερα η φωτογραφία, τα χρώματα και η γενική αισθητική, είναι συχνά καταπληκτικές ακόμη και σε κακές ταινίες, ενώ κάποτε, αντίστροφα, ακόμη και σε καλές ταινίες συχνά δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο.

 

Σίγουρα βοηθάει και ότι τις απολαμβάνουμε σε καλύτερες αναλύσεις, στο σωστό τους format, με σωστή απεικόνιση των χρωμάτων κτλ.

Καλημερα.

Παρα πολυ σωστα  τα ειπες φιλε μου

Τα ιδια εισπρατω και εγω απο τις ταινιες.

Πρεπει να εισαι καπου 50-55 ,ετσι;

[armin]

Τότε, όταν βρήκα χρόνο, είδα σερί Contact, Face Off και Bean. Φέτος, όταν είχα χρόνο το καλοκαίρι, είδα σερί Dunkirk, Baby Driver και War for the planet of the apes. Ίσως λίγο τυχαίο, ίσως όχι και τόσο.

Χαχαχ αλλα βεβαια με την ιδια λογικη αν ησουν εξισου ανυποψιαστος οπως ειναι πολυς κοσμος, θα πηγαινες αυτο το καλοκαιρι στο νεο Αλιεν, στη Μουμια, στον Μαυρο Πυργο και ίσως εν τελει εβρισκες λιγη ικανοποιηση απο το νεο Κινγκ Κονγκ.

[Επισκέπτης]

Καλημερα.

Παρα πολυ σωστα  τα ειπες φιλε μου

Τα ιδια εισπρατω και εγω απο τις ταινιες.

Πρεπει να εισαι καπου 50-55 ,ετσι;

 

Είμαι 34. Αλλά άρχισα να πηγαίνω τακτικά στον κινηματογράφο γύρω στα 12 μου. Και βλέπω πολλές παλιές ταινίες.  

[Cro-Magnon]

Το ποσοστό δεν το ξέρω. Μπορεί απλά να γυρίζονται πολύ περισσότερες ταινίες, οπότε να είναι και περισσότερες οι καλές ταινίες. Μπορεί να βγαίνουν πολύ περισσότεροι ταλαντούχοι σκηνοθέτες, καθώς είχαμε μια γενιά μέσα στην οποία εκπαιδεύτηκαν πολλοί περισσότεροι και σε πολύ καλύτερες συνθήκες (αλλιώς ήταν τα πανεπιστήμια και οι δυνατότητες τις δεκαετίες του '60, του '70 και του ΄80 και αλλιώς τις δεκαετίες του '90 και του 2000, μέσα στις οποίες εκπαιδεύτηκαν αυτοί που γυρίζουν ταινίες σήμερα).

 

Δεν τα ξέρω τα παραπάνω, κάνω απλά μια ιστορική εκτίμηση.

 

Αυτό που βιώνω σαν προσωπική εμπειρία, είναι ότι βρίσκω πλέον πολύ περισσότερες ενδιαφέρουσες ταινίες να δω κάθε χρόνο, με πολύ ωραίες ιδέες στη σκηνοθεσία, με φρέσκιες απόψεις, με περισσότερους καλούς ηθοποιούς, με περισσότερη έμφαση στην τέχνη του κινηματογράφου (οπτική αφήγηση, έξυπνους τρόπους να λες την ιστορία στον θεατή χωρίς να χρειάζεται να του την ταΐζεις με αφύσικους διαλόγους ή με ηθικά διδάγματα στο τέλος) κτλ. Και εννοώ κάπου τα τελευταία 10 χρόνια, σε σύγκριση με τη δεκαετία του '80, του '90 και τις αρχές του 2000.

 

Ιδιαίτερα η φωτογραφία, τα χρώματα και η γενική αισθητική, είναι συχνά καταπληκτικές ακόμη και σε κακές ταινίες, ενώ κάποτε, αντίστροφα, ακόμη και σε καλές ταινίες συχνά δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο.

 

Σίγουρα βοηθάει και ότι τις απολαμβάνουμε σε καλύτερες αναλύσεις, στο σωστό τους format, με σωστή απεικόνιση των χρωμάτων κτλ.

Επαναλαμβάνω ότι είναι τουλάχιστον αστείο να συγκρίνεις το τεχνικό μέρος ταινιών που γυρίστηκαν 50 60 ή 80 χρόνια πίσω με τα σημερινά άριστα οπτικά εργαλεία και βάσει αυτών αξιολογείς ταινίες, όπως ο Σπάρτακος, σινεμά ο παράδεισος, Ο χρυσοθήρας τα φώτα της πόλης Ο δικτάτορας το υποβρύχιο Ο πολίτης Κέιν ή οι σταυροί στο μέτωπο κτλ.

Επιεικώς είναι σα να συγκρίνεις τον τροχό που πήγε το άρμα του μεγάλου Αλεξάνδρου ως την Ινδία, με τη σημερινή Lamborghini, που είναι μεν ένα θαύμα της τεχνολογίας, αλλά δεν μπορεί να πάει 1 m στα χωράφια. Με λίγα λόγια κρίνεις μια ταινια με βάση την ιδέα και τον τρόπο που την αναπτύσσει και τις ερμηνείες των ηθοποιών ανεξάρτητα από τα τεχνολογικά φρουφρού κι αρώματα. Οι φιοριτούρες και κορδέλες είναι χάρμα οφθαλμών αν υπάρχουν, αλλά πιστεύω οτι ο σκεπτόμενος θεατής δεν αξιολογεί με βάση αυτά και μόνο.

Για να αποδείξω την θέση μου θα βάλω το ωραιότερο ...CGI  που έχω δει στη ζωή μου και προκαλώ τον αντιλογο!

 

https://www.youtube.com/watch?v=XZGHR7J1lUQ

 

 

Όπως είναι πάλι αστείο να λες ότι οι σημερινές ταινίες έχουν πιο ενδιαφέρουσες υποθέσεις, τη στιγμή που είναι ελάχιστες οι καινοτομίες και οι ταινίες που πραγματικά μιλάνε έξω από τα δόντια, ενώ οι περισσότερες αναμασάνε και λόγοκλεπτουν παλιές ιδέες και αριστουργήματα. Όταν πχ η Αμερική τα έκανε θάλασσα στο Βιετνάμ υπήρχαν ταινίες όπως το Πλατούν και το full metal τζάκετ, ενώ τώρα που κάνει τα ίδια λάθη στο Ιράκ και στον μουσουλμανικό κόσμο εν γένει, τι βλέπουμε; τον Κλιντ-με -εχει-βαρεσει-η-ανοια-Ηστγουντ να γυρίζει σκουπίδια του τύπου του Σναιπερ και να δικαιολογει φονους παιδιών!

[Επισκέπτης]

Ήθελα μόνο να αποσαφηνίσω αυτό που έγραψα για όποιον ενδιαφέρεται. Δε θα πιάσω κουβέντα για αυτό το θέμα εδώ μέσα.

 

Και εδώ που τα λέμε, εμείς οι δύο δεν νομίζω να μπορούμε να πιάσουμε γενικότερα τέτοια κουβέντα, όπως φαίνεται και από το ποστ σου. Ας μην ξεγελιόμαστε.

[heros]

The Hitman's Bodyguard

http://www.imdb.com/title/tt1959563/?ref_=nv_sr_1

 

Στο imdb  της δίνουν 7... αλλά  εγώ που την είδα είχε πολύ γέλιο... ΑΛΛΆ και πολύ δράση κυνηγητό ανατινάξεις και οι δύο πρωταγωνιστές να παίζουν τους ρόλους τους πολύ ωραία...

Βλέπεται άνετα και εγγυημένα θα ξεραθείτε στα γέλια......

Ειχα πολύ καιρό να δώ τέτοια κωμωδία  

9/10

[phanispal]

Κοίτα, ο Manuel δε νομίζω πως αναφέρεται τόσο στον Αμερικάνικο κινηματογράφο, όσο στον Ευρωπαϊκό και τον Ασιάτικο, με το «τα τελευταία χρόνια».

 

Προφανώς και ο τεχνικός τομέας είναι πολύ μπροστά πλέον σε σχέση με 50 χρόνια πριν, αυτό δεν αμφισβητείται νομίζω.

 

Απ' την άλλη, τι να τον κάνω τον τεχνικό τομέα και την τεχνολογία όταν στις παλιότερες ταινίες βλέπω πράγματα που δεν έχω ξαναδεί και μου σηκώνεται η τρίχα από δέος;

 

Psycho: Η σκηνή που ο detective ανεβαίνει τα σκαλιά στην έπαυλη του Bates, στο 1:15

 

Once Upon a Time in the West: Το travelling στο σταθμό

 

Seven Samurai: Τα slow motion του Kurοsawa, όπως στο 3:18

https://www.youtube.com/watch?v=31ry9HOmI-Y

 

Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα, που όταν βλέπω τέτοιες παλιές ταινίες αριστουργήματα, πραγματικά δε μου λέει τίποτα η σημερινή τεχνολογία.

Και μόνο που σκέφτεσαι με τι μέσα (και budget) γυρίζονταν τέτοια πράγματα, είναι να τρελαίνεσαι.

[Επισκέπτης]

Παιδιά, είπαμε να μην το συζητήσουμε, αλλά είστε και offtopic (μέσα στο offtopic / offtopiception). Πρώτον μιλάμε για το 1980-2005 σε σύγκριση με το σήμερα. Έχετε πάει σε πολύ παλιότερες εποχές και αυτό δεν είναι τυχαίο. Δεύτερον μιλάμε για το γενικότερο επίπεδο, δε μιλάμε αν συγκρίνω το τάδε ένα αριστούργημα με το τωρινό (που ακόμη δεν ξέρουμε ποιο είναι, θα μας το δείξει αργότερα η ιστορία), ποιο είναι το καλύτερο. Αυτό δεν έχει νόημα και είναι και σαχλό. Είναι απλά αριστουργήματα διαφορετικών εποχών. Δεν ζυγίζονται τέτοια πράγματα στα σοβαρά. Μόνο για την πλάκα μας.

[Gilmaru]

Είναι κάπως άδικο πάντως να συγκρίνουμε την τελευταία δεκαετία με ολόκληρη την κινηματογραφική παραγωγή του περασμένου αιώνα.