opera Δημοσ. 18 Μαΐου 2012 Δημοσ. 18 Μαΐου 2012 Μήπως τελικά οι Έλληνες γελάσουν τελευταίοι; Από τους Financial Times και τον Arvind Subramanian * "Η χρεοκοπία θα είναι καταστροφική για την Ελλάδα και η συνεπακόλουθη μετάδοση της κρίσης θα είναι ζημιογόνος για την Ευρώπη. Αυτή είναι η κοινή εκτίμηση. Η συζήτηση που διεξάγεται περιστρέφεται μόνο στο πόσο ισχυρή θα είναι η μετάδοση της κρίσης και ποιος θα πρέπει να είναι ο χειρισμός για τα υπερχρεωμένα κράτη αλλά και για τους μεγάλους χρηματοδότες της Ε.Ε. Μήπως, όμως, η συζήτηση κινείται σε λάθος βάση; Εκτός ευρωζώνης η Ελλάδα θα μπορούσε να αποδειχθεί πολύ πιο επικίνδυνη για το σύστημα στο οποίο πραγματικά ποτέ δεν ανήκε. Μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα επιτυχούς ανάκαμψης! Υπάρχει ένα σενάριο που παραγνωρίζεται, βάσει του οποίου η χρεοκοπία δεν καταλήγει σε καταστροφή για την Ελλάδα. Σε αυτήν την περίπτωση, η πραγματική και πιο υπαρξιακή απειλή για την ευρωζώνη είναι πολύ διαφορετική. Σε αυτό το σενάριο εκείνοι που γελούν τελευταίοι είναι οι Έλληνες. Ας δούμε, όμως, αυτό το σενάριο. Οι άμεσες επιπτώσεις από την αποχώρηση ή την εκδίωξη της Ελλάδας από την ευρωζώνη σίγουρα θα είναι ισοπεδωτικές. Θα ενταθεί η φυγή κεφαλαίου, θα πυροδοτηθούν η υποτίμηση και ο πληθωρισμός. Θα πρέπει να επαναπροσδιοριστεί και να γίνει επαναδιαπραγματεύσιμη η ονομαστική αξία όλων των υπαρχόντων συμβολαίων, φέρνοντας χρηματοοικονομικό χάος. Αυτό που ενδεχομένως να αποδειχθεί πολιτικά ολέθριο είναι πως μπορεί τελικά να απαιτηθεί περισσότερη λιτότητα, καθώς η Ελλάδα εξακολουθεί να καταγράφει πρωτογενές έλλειμμα, το οποίο θα πρέπει να εκμηδενιστεί εάν η Ε.Ε. και το ΔΝΤ σταματήσουν να χρηματοδοτούν. Αυτή η διαδικασία, όμως, θα οδηγήσει και σε σημαντική υποτίμηση της συναλλαγματικής ισοτιμίας (50 δραχμές για 1 ευρώ ποιος θα πάρει; ). Παρ' όλα αυτά, έτσι θα τεθεί σε κίνηση μία διαδικασία προσαρμογής, που σύντομα θα οδηγήσει στον επαναπροσδιορισμό της οικονομίας (αυτό για το οποίο σας έχω μιλήσει εδώ: Αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου και έξοδος από το ευρώ) και θα τη θέσει σε δρόμο βιώσιμης ανάπτυξης. Πράγματι, ίσως υπάρξει εκτίναξη της ανάπτυξης, πιθανότατα για μεγάλη χρονική περίοδο, εάν υιοθετηθούν λογικές πολιτικές για την ανάκτηση της μακροοικονομικής σταθερότητας. Ποια στοιχεία στηρίζουν αυτήν την υπόθεση; Ας δούμε τι έγινε σε χώρες που χρεοκόπησαν και υποτίμησαν τα νομίσματά τους και τις χρηματοοικονομικές κρίσεις της δεκαετίας του 1990. Όλες αρχικά υπέφεραν με σοβαρή ύφεση, που όμως διήρκεσε για ένα ή δύο χρόνια. Ακολούθησε η ανάκαμψη. Η Νότιος Κορέα κατέγραψε εννέα έτη συνεχούς ανάπτυξης με μέσο ετήσιο ρυθμό 6%. Η Ινδονησία, η οποία υπέστη αλυσιδωτές χρεοκοπίες, οι οποίες οδήγησαν στην κατάρρευση σχεδόν κάθε τράπεζας της χώρας, την ίδια περίοδο αναπτύχθηκε ετησίως κατά 5%. Η Αργεντινή κατά 8% και η Ρωσία πάνω από 7%. Τα στοιχεία αυτά αποδεικνύουν ότι υπάρχει ζωή και μετά τις χρηματοοικονομικές κρίσεις. Βεβαίως, στην περίπτωση της Ελλάδας υπάρχουν ορισμένες ιδιαιτερότητες. Ο χαμηλός λόγος των εξαγωγών ως ποσοστό του ΑΕΠ λέγεται ότι αποκλείει την πιθανότητα ανάκαμψης που να στηρίζεται στις εξαγωγές. Το επιχείρημα αυτό, όμως, δεν είναι ισχυρό, επειδή οι κρίσεις μπορεί να οδηγήσουν σε δραστικό επαναπροσδιορισμό της οικονομίας. Η Ινδία, επί παραδείγματι, κατάφερε να διπλασιάσει τον λόγο των εξαγωγών ως προς το ΑΕΠ μέσα σε μία δεκαετία μετά την κρίση του 1991 και τον επαναδιπλασίασε την επόμενη δεκαετία χωρίς μεγάλη υποτίμηση. Επιπλέον, η Ελλάδα θα υποστεί υποτίμηση γιγαντιαίων διαστάσεων. Μία τέτοια αλλαγή αδιαμφισβήτητα θα δημιουργήσει νέες ευκαιρίες για εξαγωγές και θα μετατρέψει δραστηριότητες που μέχρι πρότινος δεν είχαν εμπορικό πλεονέκτημα σε εμπορικές ευκαιρίες. Ουδείς μπορεί να προβλέψει ποιες θα είναι αυτές οι εξαγωγές. Θα δημιουργηθούν, όμως, ισχυρά κίνητρα από τη σούπερ ανταγωνιστική συναλλαγματική ισοτιμία, γεγονός που είναι αδιαμφισβήτητο. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι κατά τα μέσα του 2013 η ελληνική οικονομία ανακάμπτει, ενώ η υπόλοιπη ευρωζώνη παραμένει σε ύφεση. Ο αντίκτυπος στην Ισπανία, στην Πορτογαλία και στην Ιταλία, που θα παλεύουν ακόμη με τη λιτότητα, θα είναι ισχυρός. Οι ψηφοφόροι των συγκεκριμένων χωρών θα αρχίσουν να παρατηρούν την επιτυχία της γειτονικής Ελλάδας, που όλοι μέχρι πρότινος περιφρονούσαν. Θα αρχίσουν να διερωτώνται γιατί οι δικές τους κυβερνήσεις δεν ακολουθούν το ελληνικό παράδειγμα και θα ενταθούν οι φωνές που θα τάσσονται υπέρ της εξόδου από την ευρωζώνη. Με άλλα λόγια, το ελληνικό παράδειγμα θα μπορούσε να αλλάξει θεμελιωδώς τα κίνητρα των χωρών να παραμείνουν στην ευρωζώνη, ειδικότερα εάν το οικονομικό περιβάλλον εξακολουθήσει να είναι δυσμενές. Σε αυτό το σημείο, θα επηρεαστεί και η Γερμανία. Σήμερα η Γερμανία κάνει τα ελάχιστα για να παραμείνει ενωμένη η ευρωζώνη και μάλιστα με απροθυμία. Εάν, όμως, η έξοδος γίνει ελκυστική πρόταση για τα μέλη της ευρωζώνης, τότε η Γερμανία θα βρεθεί στο στόχαστρο. Θα της ζητηθεί να δείξει μεγαλοθυμία αντί για την τρέχουσα τσιγκουνιά ως ύστατη δοκιμασία για το πόσο πολύ εκτιμά την ευρωζώνη. Η απάντηση μπορεί να ξαφνιάσει. Ο γερμανικός λαός μπορεί ξαφνικά να συνειδητοποιήσει ότι η ευρωζώνη προσφέρει στη χώρα όχι ένα, αλλά δύο «αλόγιστα προτερήματα»: χαμηλά επιτόκια, που είναι και ο παράδεισος του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, και ανταγωνιστική συναλλαγματική ισοτιμία καθώς δένεται με πιο αδύναμους εταίρους. Σε αυτήν την περίπτωση, η Γερμανία θα πρέπει να προσφέρει στους εταίρους της μία πολύ πιο ελκυστική συμφωνία για να τους κρατήσει στην ευρωζώνη. Αυτό το σενάριο βρίθει ειρωνικών καταστάσεων. Η Ελλάδα, που τώρα θεωρείται ο παρίας που μολύνει την ευρωζώνη, θα είναι πολύ μεγαλύτερος κίνδυνος για την επιβίωση του ευρώ εάν εκδιωχθεί. Εάν η έξοδος από την ευρωζώνη δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ανάκαμψη στην Ελλάδα, τότε μπορεί να υπάρξει ο κίνδυνος μετάδοσης της. επιτυχίας. Η συνεχιζόμενη ελληνική τραγωδία μπορεί να έχει τελικά αίσιο τέλος για την Ελλάδα. Η τραγωδία, όμως, θα συνεχιστεί για την ευρωζώνη και ίσως για όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. *Ο Arvind Subramanian είναι senior fellow στο Peterson Institute for International Economics και συγγραφέας του Eclipse: Living in the Shadow of China's Economic Dominance'. http://romiazirou.blogspot.com/2012/05/financial-times-arvind-subramanian.html
kostas_dr Δημοσ. 18 Μαΐου 2012 Δημοσ. 18 Μαΐου 2012 Το ότι συγκρίνει κάποιος αυτό τον τόπο με: Νότια Κορέα , Ινδονησία, Ρωσία, Αργεντική, Ινδία κλπ, φανερώνει και το πόσο γνωρίζει την ελληνική πραγματικότητα. Πραγματικά, τι σχέση έχουμε εμεις με όλες αυτές τις χώρες;;; Απολύτως καμία. Είναι δυνατόν να λέγονται τέτοια πράγματα απο "ειδικούς";
pournaras Δημοσ. 18 Μαΐου 2012 Δημοσ. 18 Μαΐου 2012 Ναι, το διάβασα... Δεν είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα. Κοινώς οδηγούνται ως προς το να κάνουν την Ε.Ε. σταδιακά μια ίδια τύπου ένωση σαν τις Η.Π.Α.! Δεν είναι κάτι εφικτό στη παρούσα κατάσταση, ακόμη κι αν θεωρούνε ότι αυτή είναι η ιδανική λύση (που για μένα δεν είναι, επειδή οι Αμερικάνοι είναι ένα έθνος, ενώ οι Ευρωπαίοι διαφορετικά έθνη)! Έτσι κι αλλιώς με τον τρόπο τους τις κυβερνήσεις τις έχουν καταργήσει στην Ε.Ε., τουλάχιστον ως προς το οικονομικό κομμάτι... Πολύ συγκεκριμένες οι χώρες οι οποίες κόβουν και ράβουν για το τι θα συμβεί. Μπα, και οι αμερικανοι, διαφορετικα εθνη ειναι. Εκει να δεις τσακωμοι για τα συνορα μεταξυ πολιτειων, να δεις προσπαθειες ανεξαρτητοποιησεις πολιτειων, να δλεπεις ολων των ειδων και χρωματων κοσμο μαζι... εθνος δεν το λες. Απλα εμαθαν να συνυπαρχουν μεσα απο την παροδο των χρονων, πραγμα που εδω θα ειναι δυσκολο γιατι αν παει να γινει θα γινει γρηγορα και βιαια. Και οταν μιλαμε για εθνη με χιλιαδες χρονια ιστορια, ειναι πιο δυσκολο ακομη να συνυπαρξουν.
μαφαλντα Δημοσ. 18 Μαΐου 2012 Μέλος Δημοσ. 18 Μαΐου 2012 Εχουμε το παράδειγμα των ΗΠΑ κι αυτό είναι σημαντικό.Αλλωστε η κρίση είναι αυτή που γεννά το καινούριο,που δίνει ώθηση για να πραγματοποιηθούν αλλαγές.
kostas_dr Δημοσ. 18 Μαΐου 2012 Δημοσ. 18 Μαΐου 2012 Οι ΗΠΑ έγιναν έτσι όπως είναι τώρα, μετά απο έναν σχεδόν καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο που κράτησε για χρόνια. Υπήρχε και η ηγετική μορφή ενός Abraham Lincoln. Εδώ τι υπάρχει; Η Μέρκελ και ο Κάμερον;;;
DrLo Δημοσ. 18 Μαΐου 2012 Δημοσ. 18 Μαΐου 2012 Μπα, και οι αμερικανοι, διαφορετικα εθνη ειναι. Εκει να δεις τσακωμοι για τα συνορα μεταξυ πολιτειων, να δεις προσπαθειες ανεξαρτητοποιησεις πολιτειων, να δλεπεις ολων των ειδων και χρωματων κοσμο μαζι... εθνος δεν το λες. Απλα εμαθαν να συνυπαρχουν μεσα απο την παροδο των χρονων, πραγμα που εδω θα ειναι δυσκολο γιατι αν παει να γινει θα γινει γρηγορα και βιαια. Και οταν μιλαμε για εθνη με χιλιαδες χρονια ιστορια, ειναι πιο δυσκολο ακομη να συνυπαρξουν. Σε ποιά πολιτεία υπάρχει κίνημα ανεξατρητοποίησης ??? Και δε μιλάω για 5-6 γραφικούς ή για όσους χρησιμοποιούν για πικάρουν τον όρο "Republic of Texas" αντι για "State of Texa
ntg1980 Δημοσ. 18 Μαΐου 2012 Δημοσ. 18 Μαΐου 2012 (επεξεργασμένο) Τους Αμερικάνους δε μπορείς όμως να τους βάλεις στην ίδια κατηγορία με την Ε.Ε.! Μιλάνε όλοι την ίδια γλώσσα με άλλη διάλεκτο και έχουν τις ίδιες ρίζες, άσχετα απ'το αν διαφοροποιήθηκαν με το πέρασμα του χρόνου και κατασκοτώθηκαν μεταξύ τους στο παρελθόν. Οι Η.Π.Α. περισσότερο πλησιάζουν τη Γερμανία, που είναι ομοσπονδιακή δημοκρατία. Πολλά "Γερμανικά φύλα", που δημιουργούν ένα κράτος (και δεν αυτοαποκαλούνται πλέον "Γερμανοί" όπως τους λέει όλος ο κόσμος, αλλά Deutsch... ξεχωρίζουν το Deutsche από το Germanen που γι'αυτούς είναι παρελθόν)! Όλο το κράτος έχει καγκελάριο την Μέρκελ, αλλά το κάθε κρατίδιο έχει ξεχωριστά δικό του πρωθυπουργό και δική του βουλή, κάτι που τους ξεχωρίζει πχ από μας που έχουμε ναι μεν τον ανάλογο πρωθυπουργό και τους περιφερειάρχες, αλλά μία και μοναδική κεντρική βουλή, κι όχι μία ανά περιφέρεια + τη κεντρική! H E.E. πως θα μπορούσε να πετύχει κάτι τέτοιο, όταν με εξαίρεση πολύ λίγες χώρες, σχεδόν όλες μιλάνε διαφορετική γλώσσα, έχουν διαφορετικές ρίζες και είναι σχεδόν... "άλλοι άνθρωποι" με την ευρύτερη έννοια? Απλά εφόσον προχώρησε και έγινε η συγκεκριμένη ένωση, περισσότερο η νομισματική ένωση (διότι αυτή έχει το πρόβλημα σήμερα), πρέπει να προχωρήσει και σε μια εντελώς διαφορετική οικονομική πολιτική από αυτήν που ακολουθούσε μέχρι σήμερα. Όχι "άιντε καταργούμε τα νομίσματα μας, δημιουργούμε ένα κοινό νόμισμα και συνεχίζουμε όπως ήμασταν"! Τα αποτελέσματα μιας τόσο άκυρης επιλογής τα λουζόμαστε σήμερα... Οι ΗΠΑ έγιναν έτσι όπως είναι τώρα, μετά απο έναν σχεδόν καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο που κράτησε για χρόνια. Υπήρχε και η ηγετική μορφή ενός Abraham Lincoln. Εδώ τι υπάρχει; Η Μέρκελ και ο Κάμερον;;; Τι λες?? Δεν έχει η Ε.Ε. κοινά με τους Αμερικανούς πολιτικούς??? Μη σου πω ότι τους κερδίζουμε 2-1... Αν αυτοί είχαν τον Κλίντον και τη Λεβίνσκι, εμείς είχαμε τον Μπερλουσκόνι και τον Στρος-Καν!! Που να τους βάλεις αυτούς κάτω... Την Μέρκελ τη συγκρίνεις άνετα με την Κοντολίζα Ράις...!! Επεξ/σία 18 Μαΐου 2012 από ntg1980
μαφαλντα Δημοσ. 18 Μαΐου 2012 Μέλος Δημοσ. 18 Μαΐου 2012 Την Μέρκελ τη συγκρίνεις άνετα με την Κοντολίζα Ράις...!! Εχω καλύτερη σύγκριση. madleen olbright Ιδιες είναι.
benign Δημοσ. 18 Μαΐου 2012 Δημοσ. 18 Μαΐου 2012 Αν εχει ξαναμπει,sorry. http://www.youtube.com/watch?v=NOzR3UAyXao&feature=g-vrec
opera Δημοσ. 18 Μαΐου 2012 Δημοσ. 18 Μαΐου 2012 "Μία η λύση για σωτηρία της ΕΕ.Να φύγει η Γερμανία από το ευρώ" Το περιοδικό Foreign Policy προβάλει μια λύση που ψιθυρίζεται από τις αρχές της κρίσης στην Ευρώπη.Εδώ που ήρθαν τα πράγματα ,όμως φαίνεται ότι η λύση αυτή μπορεί να είναι και η μοναδική σύμφωνα με το περιοδικό.Μοναδική για να σωθεί η Ευρώπη. Ποια είναι αυτή; Να φύγει η Γερμανία από το ευρώ! Γράφει λοιπόν το περιοδικό: "Ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ και η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ ίσως αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της Ελλάδας, του ευρώ, της Ισπανίας, της Πορτογαλιας, της Ιταλίας και ακόμη και της Γαλλίας ...ανάποδα. Πρός το παρόν όλες οι συζητήσεις έχουν ώς στόχο να διατηρήσουν την Ελλάδα και τους άλλους εντός ευρώ. Όμως η πραγματική λύση είναι να βγει η Γερμανία εκτός. Ειναι απλό. Λόγω της μεγάλης διεθνούς ανταγωνιστικότητας της Γερμανίας και το γεγονός ότι είναι η μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης, το ευρώ είναι πολύ ισχυρότερο από ό, τι θα ήταν αν το νόμισμα της ευρω ζώνης υπήρχε χωρίς την Γερμανία. Από την άλλη πλευρά, λόγω της αντίστασης της ανταγωνιστικής αδυναμίας των υπολοιπων περιφερειακών χωρών της ευρωζώνης, το ευρώ είναι αδύναμο για τη Γερμανία. Πριν από την έλευση του ευρώ, οι υπολοιπες χώρες της ΕΕ διατηρούσαν την ανταγωνιστικότητά τους και το βιοτικό τους επίπεδο με την σταθερή υποτίμηση των νομισμάτων τους έναντι του γερμανικού Μάρκου. Η υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος, βέβαια, το σταμάτησε αυτο. Τα τελευταία δύο χρόνια,η προσπάθεια της ΕΕ ήταν να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των περιφερειακών χωρών με τη μείωση του κόστους εργασίας μέσω της επιβολής των μέτρων λιτότητας που αποσκοπούν στο να καταστήσουν την υπόλοιπη Ευρώπη, όπως είναι και η Γερμανία. Αυτο εχει ως αποτέλεσμα οι οικονομίες και η πολιτική αυτών των κρατών να εκραγούν αποδυναμόνωντας το ευρώ και κάνοντας την Γερμανία πιο ανταγωνιστική. Οι πολιτικές, οικονομικές και εθνικές συνέπειες είναι σοβαρά καταστροφικές. Η Ελλάδα έχει γίνει σχεδόν ακυβέρνητη, η Ισπανία έχει πάνω από 50% ανεργία στους νέους, η άκρα δεξιά και η άκρα αριστερά της Γαλλίας έχουν το 30% των ψήφων μεταξύ τους, και η σβάστικα θα πετάξει και πάλι σε τμήματα της γηραιάς ηπείρου. Η πιο λογική λύση λοιπόν είναι αυτή που προτείνει ο Τζον Πράουτ, διαχειριστης αμοιβαίων κεφαλαίων (hedge fund manager) στην Ουάσινγκτον - να γυρίσει η Γερμανία στο μάρκο. Οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζωνης θα γίνουν ανταγωνιστικές μέσω της υποτίμησης του ευρώ έναντι του μάρκου, και αυτό χωρις τον πόνο της λιτότητας. Εκτος τουτου η πίεση και η αναγκη για ένα σχέδιο διασωσης θα εξαφανιστούν. Ταυτόχρονα η Γερμανία, ως συνέπεια ενός ισχυρότερου μάρκου, θα χάσει την 'τεχνιτή' ανταγωνιστηκότητα της και αυτομάτως θα αποκτήσει υψηλότερα εισοδήματα, μεγαλύτερη κατανάλωση και υψηλότερο πληθωρισμό. Η λύση αυτη ακούγεται κάπως ριζοσπαστική, αλλά ίσως έχει έρθει η ώρα για τέτοιες λύσεις." http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=2&art_id=14592 πολύ λογική και τεκμηριωμένη άποψη
ntg1980 Δημοσ. 18 Μαΐου 2012 Δημοσ. 18 Μαΐου 2012 aaaaaaahahahahahahahahahahaha Θα μας βρίσουν στο τέλος!!! Αλλά έτσι κι αλλιώς κάποιοι το κάνουν, τώρα έχουν και λόγο... "Μία η λύση για σωτηρία της ΕΕ.Να φύγει η Γερμανία από το ευρώ" Το περιοδικό Foreign Policy προβάλει μια λύση που ψιθυρίζεται από τις αρχές της κρίσης στην Ευρώπη.Εδώ που ήρθαν τα πράγματα ,όμως φαίνεται ότι η λύση αυτή μπορεί να είναι και η μοναδική σύμφωνα με το περιοδικό.Μοναδική για να σωθεί η Ευρώπη. Ποια είναι αυτή; Να φύγει η Γερμανία από το ευρώ! Γράφει λοιπόν το περιοδικό: "Ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ και η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ ίσως αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της Ελλάδας, του ευρώ, της Ισπανίας, της Πορτογαλιας, της Ιταλίας και ακόμη και της Γαλλίας ...ανάποδα. Πρός το παρόν όλες οι συζητήσεις έχουν ώς στόχο να διατηρήσουν την Ελλάδα και τους άλλους εντός ευρώ. Όμως η πραγματική λύση είναι να βγει η Γερμανία εκτός. Ειναι απλό. Λόγω της μεγάλης διεθνούς ανταγωνιστικότητας της Γερμανίας και το γεγονός ότι είναι η μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης, το ευρώ είναι πολύ ισχυρότερο από ό, τι θα ήταν αν το νόμισμα της ευρω ζώνης υπήρχε χωρίς την Γερμανία. Από την άλλη πλευρά, λόγω της αντίστασης της ανταγωνιστικής αδυναμίας των υπολοιπων περιφερειακών χωρών της ευρωζώνης, το ευρώ είναι αδύναμο για τη Γερμανία. Πριν από την έλευση του ευρώ, οι υπολοιπες χώρες της ΕΕ διατηρούσαν την ανταγωνιστικότητά τους και το βιοτικό τους επίπεδο με την σταθερή υποτίμηση των νομισμάτων τους έναντι του γερμανικού Μάρκου. Η υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος, βέβαια, το σταμάτησε αυτο. Τα τελευταία δύο χρόνια,η προσπάθεια της ΕΕ ήταν να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των περιφερειακών χωρών με τη μείωση του κόστους εργασίας μέσω της επιβολής των μέτρων λιτότητας που αποσκοπούν στο να καταστήσουν την υπόλοιπη Ευρώπη, όπως είναι και η Γερμανία. Αυτο εχει ως αποτέλεσμα οι οικονομίες και η πολιτική αυτών των κρατών να εκραγούν αποδυναμόνωντας το ευρώ και κάνοντας την Γερμανία πιο ανταγωνιστική. Οι πολιτικές, οικονομικές και εθνικές συνέπειες είναι σοβαρά καταστροφικές. Η Ελλάδα έχει γίνει σχεδόν ακυβέρνητη, η Ισπανία έχει πάνω από 50% ανεργία στους νέους, η άκρα δεξιά και η άκρα αριστερά της Γαλλίας έχουν το 30% των ψήφων μεταξύ τους, και η σβάστικα θα πετάξει και πάλι σε τμήματα της γηραιάς ηπείρου. Η πιο λογική λύση λοιπόν είναι αυτή που προτείνει ο Τζον Πράουτ, διαχειριστης αμοιβαίων κεφαλαίων (hedge fund manager) στην Ουάσινγκτον - να γυρίσει η Γερμανία στο μάρκο. Οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζωνης θα γίνουν ανταγωνιστικές μέσω της υποτίμησης του ευρώ έναντι του μάρκου, και αυτό χωρις τον πόνο της λιτότητας. Εκτος τουτου η πίεση και η αναγκη για ένα σχέδιο διασωσης θα εξαφανιστούν. Ταυτόχρονα η Γερμανία, ως συνέπεια ενός ισχυρότερου μάρκου, θα χάσει την 'τεχνιτή' ανταγωνιστηκότητα της και αυτομάτως θα αποκτήσει υψηλότερα εισοδήματα, μεγαλύτερη κατανάλωση και υψηλότερο πληθωρισμό. Η λύση αυτη ακούγεται κάπως ριζοσπαστική, αλλά ίσως έχει έρθει η ώρα για τέτοιες λύσεις." http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=2&art_id=14592 πολύ λογική και τεκμηριωμένη άποψη Δε θα τη χαλάσει καθόλου μα καθόλου! Οι 8 στους 10 Γερμανούς μισούν το €!! Οι 2 απομένοντες είναι η Μέρκελ και ο Σόιμπλε...
Προτεινόμενες αναρτήσεις